장음표시 사용
441쪽
est factum , et cuius adducitiir exemplum . Brutus. Quare sorte exeiderii aliquid, quod indicet, dimisisse certos milites v l viros. in omnes partes, qui conquirerent eos, quos salvos volebat Caesari id liae evenisse Bruto; qui . ut Plutarchus in Caes. ait, quum statim post proelium non reperiretiir, deinde magno Caesaris gaudio repertus, et incollimitate donatus est. Si vero nihil deest, haee'hrasis , dimittere in omnes ρartes, ex sententia Velleii est militaris , et hoc notare debet, dimittere quosdam ad proelio superstites servandos. Sed et in Qxplorationibus. et aliis casibus in re militari. et extra eam. usos veteros videbimus ad Oxid. IH Mel. , 33r. Bunn. Dimittere nuncias manus Caes. VI B. G. , 34 et
Cic. v Tusc. 34 : Quod mulias nares in omnem oram moris amdimisisset. Ita επι πολλα μάρπ διαμεμορα Pol aen. lib. III ; Strat.
po lea Brutus violavit conservatorem suum, sententiam aeuit. Τimuerat Caesar Bruto, quum non coni pareret, Salvi utque Post a gavisus benigne exceperat. BOEC ..
Quos victores darent comites , Iloe equidem . ut nunc legitur, tam intelligo, quam si natus nunquam essem. Quod si sic : quos, victore Caesare, comites ei fortuna a regaseerat, nihil erat apertius. Audax coniectura : sat or; aliquanto tamen eorum audacior . qui illud Dictores durent delent. Η xv T. Aldus prae nimia properatione incogitantiaque omnia turbat . ac miscet: non probat homo religio us eorum audaciam. qui illud victores dorent dolent. Quanto ipse audacior, ne quid gravius dicam, qui aliena verba in coni xtum involiti; id autem in errorem Aldum ii duxit . quod in edit. Basil. vana illa lectio victores darent, qnae pertinent ad illa vitaetoriam daret, ct rogione του comises secundo infra verbo porperam
posita est: de quo errore admonuit is, qui varietates veteris libri Disiligoo by Corale
442쪽
ad ealeem operis collegit. PHEM . Auitiaces viro docto, qui verba Dietores darent delent, ille mihi, qui reeepit; reperita namque ex Praecedente versu, victor iam daret, quod notavit Burror. quem sicut et alios non inspexisse miror, certe istis suisset, Vel-Ieii in aetius litasset genio. Scn x. Voces victores darent, contra viro in doctum , spuriae mihi et irreptiliae eum elegantis A. Seheghio iudieatae, damnatae. . c3D I.. In aliis libris duae istae voees , Diaetores darent, non reperitantur e et recte , ut eenset Lipsi iis ; repetitae enim sunt e superioribu' lineis. Aldus , quos victore Caesare, comites, etc. RAPHEL. Duax voces Nictores darent nonnulli temere eiecerunt: sunt enim parenthesi ineludendae, tanquam correctio praecedentium; profugiens cum quatitor comitibus, i quos vietores in proelio servaverant, hos fortuna ei comites aggregaverat . Popm Recto omnino iam viderunt alii duo verba Mictores darent temere repetita ex si perioribus ab oscitante librario, hinc omnino rem venda esse, nam Popina, qui vulgatam tuetur, non est audiendus.
Aliis ut Parthos De Parthis et Iam Appianus. Sed resulat eam sententiam Dio prinei pio lib. XLII, idem qui gravi observatione
perplexitatem Pompeii , et ex Perplexitate desperationem arguit. Didie rat alias Pompeius in adversis bene sperar , idque tanto viro, tantaque indole ne experientia dignum erat; nunc omnem spem abiicit, quum tamen multa ad sperandum et resurgendum superessent. Scilicet antea adversos casus, antequam acciderent, praeviderat, et quid facto opus foret, si accidissent, meditatus erat: ni ne certa spe victoriae praerepta, inopinato casu perculsus, consilium timore et consternatione perdidit. Vide ipsam Dionis super ista re φιλοσοφίαν. BOEC. ..
Puero quam ivreni propior Similiter Seneea tragiens in Oedipo
ac t. IVr Inter senem iuMenemque, sed propior seni. Appianus scribit Ptolemaeum pgisse annum decimvm tertium, Plutarchus admodum adolescentem fuisse. PorMA.
Sed quis in nGersis, etc. Pleni sunt auelorum libri talibus sententiis r quippe id argumentum locis rhetorie is opportunum est cum primis; hic rhetorum eampus; Caesar in hoc ipso scolere Aegyptio commemorando lib. III B. C. , plerumque in calamitata
ex amicis inimicos exsistere , notat. MECL.
443쪽
undo tulere sententiam. Idem Bre v. vit. I 4 r Pompeius Alexandrinnyerfidia deeemus, ultimo manc*M trans diendum se praebuit. BOEc L.
Visi in id eueeti In laudibus Pompeii, Iupiter, ut luxuriat ubique Cicero; cui innaliam Polnpeianarum partium amorem Noster seripsit. Post reditum in senatur Cn. Pon eius omnium gensium, omnium seculorum, omnis memoriae focile ρrinceps. Ad Quirites r . Po eius, vir omnium , qui sunt, fuerunt, erunt, virtute, sapientia ac gloria princvs. Ac D L. In tantum Ita s infantum et quosdam censere notat Cerda ad Virgil. VI Aeneid. , a 37. Sed perperam, et recte eo lex Rhenani separat has u es t saepius hae locutione utuntur Livius . Valer. Max. , Iii lin. et alii, ut et Noster infra cap. 70, et alibit vid. supri ad lib. I, cap. 13. Sine praepositione dixit Hug. sali. 393, tantum boliatrix Eonsis, ut etiam saluti fueris parenti; ubi in addendum iudica iit Sehester. et Mi inher. i V. Barth. et Helcis. ad Claudian. IUCons. IIon. , 4o6 3. Bunri. Discordante fortuna, Valde signanter et εμφατικως istam sor- lunae discordantis ακτιθεσιν tractat Dio XLII, p. aio et a I x, adde Lucanum, fine VIII. BoxeL. Deesset ad avulturam De Pompeio mortuo laetati im dixit Hadrianu, Imp. τω ναοῖς βρίθοντι ποσπ σπανις εμλετο τυμβου , qtii templa sibi passus decerni carust smulcro. Et vetus epigramma in Lieinium lihortum Caesaris r Marmoreo Licinus tumulo iacet, et Cato Praroo, Pompeius nullo; cred-us esse Deos p Caeterum Straho lib. XVI, et Amnii an iis tradunt Pompeii sepulcrum fuisse in Cassio
monto Aegypti , alii ad Pelusium , quod in L3bia ad dili ostium ,
qua oppidum excurrit. Petronio Satyrico, Libyco iacet aequore
Et psne nosIrἰ seculi principis virisὶ Ita supplendus hic loeus, qtatim in vulgatis editionibus desit verbum princ*is, quod ad sententiam necessario requiritur. Vnsi'. valet pene nostri seculi Nir, est liii Prope nostram aetatem attigit: ut supra ea p. 36, Proximi nostro neoo, ex emendatione nostra. t Ita litterae nosIri sectili Val.
444쪽
m festui Probum est, tamen editio vetus, tam felix. Ansuit iam non falinae Lips. Tam felix esset. Ed. Rhen. Obxia est
in MSS. horum verborum confusio;fcili, ab Erasmo repositum suit. Non fuit lamen maior, Quod receperunt Manut., Lips., et alii. Caesar sine III Beli. civ. , ei Hirtius Beli. Λ lux. , Ρlulareh. , Caes.
Appian. II Beli. civ., Suet. Caes. 35 , Flor. IV , a, 54 etc. , Liv.
epit. CXXII. Bositi. Vtrique summoὶ Suspicetur aliquis membrum deesse , alterimor uor eui recte subiunctum , alteri suersutι. Etiam meritis, melius quam meritas. Lips. Nihil deesse puto ; nam facile alter mo
tuus intelligitur, altero superstite; sere simili modo Virgil. III
ecl. ,34: Bisque die numerant ambo Pecus , alter et haedos ; unde posset et hic legi, alteri etiam sversisti. Bui M. Vbique Iubae nomine Vt sagittario scopus; item nobis, ubi quid cupimus emendare, proposita debet esse sentcntia , operaque danda, ut eam ita attingamus, ne litterae corrigentes longius a corruptis , quas ob similitudinem salsa quaedam seri talis imago Peperit, recessisse videantur: quod ego, quantum licet, retinere institutum decrevi; nec tamen is sum qui, si quis a mes dissentiat, continuo ei, quod nonnulli solent, inimieitias indieam. Decet enim eos, qui sese honestissimis liberalium doctrinaruis studiis dederunt, mullo magis de litterarum utilitate, communique eommodo, quam de sua laude, Iahorare. Itaque mens opiniones, ut Olini suas tabulas Apelles , Patere omnibus volo : reprebeii dentibus, Et meliora ostendentibus, non modo assentiar, verum Eliam gratiam
habebo, eoque maiorem, quo magis id fieri noli obtrectandi consilio, sed studio excitandae virtutis intelligam. Ego hic, quam recte, aliorum esto iudicium , pro Libae, restitulo visens, vel vigens. Vt aliquid tamen aptius exeogitari pO,se, non distitear. Miso. Aldus hie multa verba frustra iandi , alque pro Iubae substituens υDens vel vigens; abest haec vox a posterioribus editionibus, quod probo ; proeul dubio, sis a versu sequenti irrepsit; defessus sum in erratis Aldi notandis ; idcirco insigniora tantum Pro,equar. ΡvTEas. non hom. Gryph. adhuc tibique nomine: sorte an το Iubae, ex similitudine vocis tibiqtie natum, quod fieri amat
ei placet. Scriptura quoque expressa corrigatur, sive non , Cυmmode tolerari potest illo pacto, ut legas , ubique ibat nomine: hoc
445쪽
moilo ut sentiat Velleius : etsi nusquam erat Pompeius corpore ;tamen adlluc ubique Iubae causa, fama, celebratione, parte: non turbant seqt entia haee , quod eiebat rex Iuba. Similis forma supra: cum medium iam ex inoidin m eii male cohaerentis inter Cn. Pompeium et C. Caesarem concordiae pignus. Scum . Meam hic quoque symbolam conseram : adhuc ubi ubique nomine. Sie seredictum, ut longe longeque , mvis magisqus, nimium nimiumque. ActoaL. Titius lib. V locor. contr. i' legit, ubique ibat nomine. Merito reiicit is, qui eum eonfecit, Tvor atque ipse vult deIeri ut supervacuum Iubae nomen. Assentior , etsi haud male rescripseris, ubique nomine. Li Ps. Non possum non accedere Chironis illius dis,imulato alumno Villiomoro, arbitranti vocem Iubae supervacuam. Nam notat Velleius , velut rarum , exstincto capite Paritum non etiam exstinctum bellum, ut solet. Alexander apud Curi. Ith. IV, i I: Darius haud ρrocul destitutus a suis, aut victa , aut oppressus est; in illo comore ρosita et victoria nostra , et tantae celeritatis est praemium. Neque alio speetant verba Ciceronis pro
Muraena 6, ubi loquitur de Pompeio et Mithridate. Qua ex pugna
quum se ille eripuisset, et Bovhorum confugisset, quo exercisus adire non Poterat, etiam in extrema fortuna, et fuga nomen tamen retinuis regism p itaque ψse m eius regno ρossesso, ex omniburoris ac notis sedibus hoste Aulso. tamen tantum in unius animammis, ut quum omnia, quae ille tenuerat, adierat, verarat, υictoria pos sideret, tamen non ante quam illum vita eapulis, bellum confretum iudicaret. Verum de hac item re, nisi memoria fallor, alia multa
diximus in diseursuum libellis editis. GnvT. Υxo Villiomarus, sive
Scaliger, recte το Iubae delendum censuit. Non est tamen, quod nimium emendatione sua glorietur ; nam et ita iam ante eum a
Gryphio, Marnessio, Stephano. aliisque suit editum. Voss. Ille itidem se divexant. Se inonda est eruditissimi viri Ioannis Isaeli Pontani coniectitra, quae habet iugi, ad illud Maerobii lib. VII,3 4r Ergo eenset Dicurus ab omnίbus comoribus iugi fruore quaeqPλm simulacra manare. Boxn. Delebat vocem Lubne magnus Ma ligor, ut e praecedentibus subnatam : nee repugno. Fors fuerit tam En, adhuc tibisue Nisebat nomine, vel e nomine, castigante Lipsio. quod sane concinnius Titiano ibat nomine. Possis et ubique iubar e nomine, nisi quod id positi eum nimis. Val. Max. l. Vi
446쪽
AD VELL. PAT. HIST. RΟΜ. LIB. II CAP. MV 437
uap. 3: Quo te nunc modo , magne Pompeii, alfingam nescio: nam iamρlitudinem fortunae tuae, quae quondam omnes terras et Omnia maria fulgore suo occupaMerat, intueor; lib. I, cap. 4: Qui nulla praeterquam aMuo fulgore vinceretur ; et fulgor romani nbminis apud Limium lib. XXI, cap. fulgor carminum Noster Snpra de Homero. Ηεias. Erasmus iam eiecit το Iubae; sorte truncata vox Iubae fuit, vel per compendium scripta, ut multae in Velleio, qui scripserat: adhuc ubique superstes nomine, vel ruererat. Ita mox eap. 55 : Palerni nominis magnitudinem sequentium. BuRM. Bellum in Hirtius de Bello Asric. celerique, quos iam saepe laudavimus. BO L.
Ante biennium Triennium. Profecto triennium est, si quidem
duxit eam in tertio suo consulatu, Plutarcho notatum. Nec tamen .mulo. Solenties et iis modi dissensus. Lips.
Locorumque Quid si, aquarumque Z R1pnEL. Emendo liquorvaeque tauta. Ansa erroris fortasse, quod olim licorumque suerit scriptum. Ita enim scribebant, ut inicus pro iniquus: cum proquum: locutus pro loquutus, aliaque id genus. Siceum illud Catonis iter, praeter alios, eleganter describit Lucanus lib. IX Pharsaliae. Vossius. Cave mutatum eas in liquorum inviam; locorum iniquitas et invia Frontino Stra legem. lib. I, cap. 5, exempl.
apud Livium lib. I , Dei invia; iuxtim inops eidem lib. XLIV, 4 ;
apud Curtium lib. IV, eap. 8: Loca solitudine et invia vasta; penuriam locorum pari modo babes apud Columellam lib. IX, cap. 6 : Quum aut morbo, aut sterili iste, nul Penuria locorum Nexatas conoeniat tu aliam regionem milli. ΗErss. A militibus i Quum in antiqua editione sit: Quum summum ei ambitus deferretur i erium , ete. , posset legi : Quum summum eἱ ab illis deferretur imperium , etc. Vnsis. A militibus, germanalectio. Nam ita in IIS. suisse, testatur Burrerius. Incuria scribae posterioris in Rhenani editionem irrepserat ambitus pro a miliatibus. Quod monendum suti, ne quis audiat Ursinum reponentem ab illis. Vox . Honoratiori ρarere malasti Clarius Appianus: recusasse Catonem imperium , quod adessent legali consulares , quum ψse Prus ιorius tantum esset, itaque hic quoque legum habendam rationem,
quod apud Plutareh. in Cat. min. additur. Paullo antea legitur in
447쪽
Nostro: Pinerum locorumque Ανia, rectissime; ne quis correctioni lius indulgendiim hic putet. BOEcL. Harare, edit. Rhena . , sed
Prtans varia fortun una e tignaMis vis, Mulo pavea, et meliorem, ut opinor, a P rtior in certe sententiam restituo, hoc modo: Primo μaria fortunn, mox Pugna vicit. MAI T. IIoc quidem insanum, eui nee mes die ina vici docti multum profuit. Ego videor persanasser ni primo varia fortuna, mox pugnasea sua; qua lectione quicumque locior uiliit sse ieetius fatebitur. Sua fortuna, de eo, cui res sciens et obsequens. Proprie vero de Caesare, cuius omnibus conatibus sortianam subscripsisse Cicero, ni fallor, alicubi diei it oi multi in hanc sententiam alii eum magna CaesarianaE selicitatis admiratione. Itaque et Noster Paullo anter Sequens fortunam suam Gesur , nec post longule: Sur Caesarem in Hispaniam comunta
fortuna est. Nostri autem dii, venti, et consimiliter de aliis, quum faventes ad votum Et propitii, vulgata iam sormulat qua illud I
si iiii quoque legi psacet lib. II, ': Magna igitur in pugnam euntibus alacrisas animorum fuit '. adeo ut, quum mille passus inter duas acies essent, citato cursu ante iacium suillarum ad hostem ---rint ; nec audaciae eius eoentus defuit. Corrigo: nec audaciae suus euentus defuit. Quoniam autem ad Iustinum iterum delapsi, ut saepe aut a, sumus, non discedam prius, quam ternas eodem e libro, sed parvas, quod post Bongarsium, et Modium, viros maxime industrios ei felices . necasse est maculas detergeam. nishunc locum cap. 7 de Solonis simulata dementia est: Facioquae concursu hominum d quo magis consilium dissimulares: insolitis sibi versibus suadere populo covis, quod vetabatur. Matim: insolitis ibi. Et iam an lerius cap. 6 de Atheniensium origine: Et quia non ut celerae, a sordidis initiis ad summa creoere. Distinctio sali in mutandae Et quia non, ut eneserae a sordidis. Ad finem libri propius rreamque Athenienses Post ρugnam Marathonium praemonente Themistocle victoriam illam de Persis , non sinem , sed causam maioris belli fore. CC. nai es fabrica, erunt. Tempus narrationi magis appositum ,Iubricaseerant. Haec ita brevior, nam quid in tali hus moram exigit 3 Acio L. Ferent hoe purae et latia res aures, spernunt meae. Lege firmitere Primo naria fortuna, mox Pu avit sua.
448쪽
ΛD VELI. . PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. LV 439
plane Caesari ann. Risit enim semper illi viro, et in bellis utique visus eam habere in mancipio et potestate. Ipse gloriatur apud
poetam, quem sensuum et honesti acuminis causa amo:
Destituimi, de quo mala tunc Fortuna meretur, Quum post vota venit. I. Ps. Ingeniosissima est emendatio Lipsit, an Acidalii Z ni primum varia fortuna, mox Pugnaost sua; et si non ita scripsit auctor, scri- here debuit. Gn Tra. Elegantissime emendant Lip itis, ac Acida lius: Ibi ρrimo Duria fortuna, mox P nnou sua. Iδιαν τυχην alios otiam Caesaris attrihuit Velleius. Imo stl Lucanus, ut lib. V:-Pariter tot regna , tot urbes, Fortunamqua suam tacta tellure recepit. Vos .PisIeherrime Lipsius r Ibi primo varia foriunn, mox Pugnarit sus , quae restitutio Ioel depravati, ut res ipsa est, sic excogitata per quam ingeniose; infra cap. 7Dοῦ Vsus Caesar Uirtute et fortuna sua; cap. 55 r Sua Caesarem in Hispaniam eomanta fortunia est. II Mas. Hispaniensi Vide Hirtium de Beli. his p. , ceteros ille; DEque enim toties repElemus salis nota cuivis nomina. BOECL. Victus ab eo Pharnnees 3 Quia hune Cnesar adgressus i Florus 3 uno et non toto ρroelio obtriὐit more fulminis, quod uno eodemquem mento venis, Percussit, abscessit; nec Nona ρru dicatio de se Caesaris, ante victum hostem, quam visum; ideoque bis tribus solummodo verbis , veni, vidi , υιca, victoriam suis si glii fieasse, eorumque in triumpho inter pompae fercula postea praetulisse titulumi non acta belli ostendens stetit celeris, sed celeriter consecti notas in tradunt Dio, Plutarchus, Appianus, alii. Seneca tamen pater Suasor. lib. I imitatione Tusci haec tria protulisse Cast a rem signiscat. Scagon. Vide Flor. IV, a, 6, ibiques notas Frein, hemit.
Vestigio se non recessurum Scilicet rebus tam didi is p rieti. lorum remedium sunt ipsa pericula, n qne i meritas videri debet necessaria audacia: sive, ut accuratissime omnium Taetius loquitur, ubi praesissium ab audacia mutuatur , quem virtus iam non
449쪽
potest eripere. Qua de re multa multi, quae non exscribimus. Adi Scipion. Amirat. dissert. polit. ad Tac. IX. BoEcti. A duee, Si divinatio locum habet, emendo , ceterum a duce. M 1svτ. Ita fuit in MS. Aldus mendabat, caeterum a duce. Quod non displiceret, si in HSS. c. soleret pro caeterum poni. Malim ergo sed a duce, etc. Voss. In membrana , restitutae C. A. duce; scribe, acies restituta, ac a duce, quam a milite fortitis. Η r s. Malim, eerte a duce, quam a milite fortius; nam illud ne a aures non admittunt. Bunn. Labienum in Cuius sorti ae sdeli opera usus Caesar in Gallis. Cicero ad Tironem: Maximam nutem plagam accust i Caesar quod is, qui summam auctoritatem in illius exercitu habebat , T. Labienus , socius sceleris esse noluit, reliquit illum et nobiscum est;
et ad Atile. lib. VII: Labienum πρωα iudico ; facinus iamdiu nullum ciasse Praeclarius , qui, ut aliud nihil, hoc tantum perseear dedit ilia dolorem ; eausam transitionis exprimit ipse Caesar.
Caesar omnium victori To omnisna fuit quum tolli praestareeenserem, quum subsequatur deuuo: omnibus, qui contra se arma
tulerant, ignoMit. Tamen pari modo Regulus omnium Dictor Floro dictus lib. II, cap. a. Interpretator Velleium Valerius Maximus lib. V , cap. 7 : Caesar omnium iam externorum et domesticorum hostium victor. II i's. V. His e. obs. vol. VlΙl, p. 5 S. Omnibus, etc. i sokὶ De elem ntia sua Caesar ipse gloriatur. Epist. ad Ciceron. r Recte auguraris de me s bene enim tibi cognitus .sum nihil a me abesse Iovias crudelitate; atque ego cum ex ipsa re magnam evio Nolamatem , tum meum factum Probari abs te, triun ho et gaudeo. De magnificentia Caesaris in muneribus etiam mentio apud Sallustium II orat. ScaEGn. Quinque egit triumphosi Loquitur dct triumphi sereulis, simul aeris, imaginibus aliis diversa consectis materia. Sueton. CAP. 37: Fgis dioerso quemque genere et adstarnlu; ita doctis placitum.
Fon dissentit Dio , qui ebur ad Hispanion em refert: Sed Fabio etiam Pedioque sali lib. XLIII, legalis suis, quique nihil propriis ausPiciis gesserant, tria fiandi coρiam fecit: qua in re id risiam multum exestavis, quod si, imaginibus ferculisqua nonnullis non eburneis , sed ligneis utebantur. Hi neque loeus apud Quinctilia-Di jti Corale
450쪽
AD VELL. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. LVI 44 I
veho monter sellor, moenin vido ala in defendes. Citreae mensact
da eato , L inussa citrus fresciti cinxit fores. Persius sal 3r. I : Aonquiaquid dμniquo Desis scribitur in citreis. Mox ncanthus est arbor albo ot titero. it m qu viridi cos ire . q ne nencin etiam dicitur, de qua Pliniit, lib. XX l . e. ta. Testudo secta in lamina, et se euli, triumphalibi et Obducta a Cae are , sic ut solebant obduci
lectis et abacis. ile qui hias Pliniuε lib. IX , es p. 13. et lib. XXXII,
cap. ix et Clomen Alexandrinuq Ρaedagog lib. II. cap. 3. Argentum rasil I E l. qiiod in argent sta laminas diducium politur . et laevigatur . ni Osilis foris apud Catullum t rasilemque subiforem; ex torno rasile buxum . Virgil. Popae . Tori ni in ad Suetonii Iulium . leg ndum arbitrabatur cedro. Nam citrum linquit, vix suo ten ora nostis Plinius : lantiam abest, ut unkersum triumphum Galila.