장음표시 사용
611쪽
I rcia, Lucio Massiliae deffunctis. Senecae tamen patri in Syria mortuus , cui accedit Rufus: Caius, inquit, male vulgo G-dius oudieratus moersus in Syreiam obiit. Et Florus libro quarto in MSS. et veteribus libris : Massiliae quime Lucius morbo sol Miliar, in Syria Caius euc Dianere, igitur aut errant, aut corrigendi. Clare et distincte Velleius in Lycia obiisse Caium vult, urbe quoque expressa. Et Limyrum quidem fluvium , Limyra urbem, in Lycia Ptolemaeus collocat: quae in Saeptiano Lav mscripta. In eadem cum Velleio sententia Suetonius e Caium et Gwitim in duode iginti mensium Falto amisit ambos e Cato Dala cia , Lucio Massiliae destinctis. Etiam Iob. Zonaras, qui a Dione , ut solet nam ipse Dio hac parte mutilus hausit : O δἐ
ius in L iam Oneraria uasei Prooectus est, ubi et Obiit. IIoc istieensent, probi, fidi, et talium Curiosi scriptores. Tamen eccoqui dissentiunt miramur in fato illu3tris iuvenis et in Syria Obiisse volunt. Grande autem, ne nescias, inter Lyciam et Syriam intervallum et Pamph)lia ac Cilicia totae inlcriectiae. Seneca pater, qui ipse illius aevi: Quum mortuo in Suria C. Cae scire, Codicillo questus esset Augustus. Florus pariter: IIassiliae Lucius morbo sol itur: in bria cita omnes scripti libri γ Caiust ex vulnere. Etiam Festus Rufus; misis Putaremus, reo sus iu riam obiit. Quid dicemus' inclinabam ad priores: sed revocat Bellonii, viri fidi et industrii, ut milii videtur, Observatio, qui narrat lib. II: Vrbem mmam esse, Arabibus Hametam, Latinis olim Emesam oel Emissam, ivaeta quam xePulchrum sit δἰ γου .in modum quadrangulae Arramidis fastigiatum , valido caemento structum e in quo C. Caesaris vita 'hium graecis characteribus inrer tum legatur. Si ita est: et utinam expressisset ipsum scriptum l quis ambiget, quin ad hune C. Caesarem pertinueriti atque ita firma probaque sit altera sentcntia: quia Emma illa citra controversiam Syriae in Phocoice urbs est. Lips. Seneca Blietor, Florus, ac Rufus Festus, in Syria mortuum volunt. Suetonius, et Tonaras, Velleium se iliuntur. Lipsius iis ot licit observationem Bellonii; qui apud Emessam sepulcMum C. Cacsaris se vidisse scribit. Non ausim virum eruditum vanitatis iusimul ure : caeterum , quid si illud suerit ktu6HViου 8 Sane Dio clare serit,it, corpus eius a tribunis militum Romam delatum. Et nillil verius. luscriptio' Romae retro Minervam: USSA C. CAESARIS AUGUSTI F. PRINCIPIS IUVENT Tl S. lini, es eam luscriptionetia Cruleria uiarum P. acis nuui. , ossi S. Vide Iorisiura d. l. Dissiligod by Cooste
612쪽
Lamyrram MS. mira. Forte semiram legendum ex Pomponio Mela lib. I in descriptione Lyciae, et Plinio lib. V, cap. tii. Sic et Ovidius Met. IX: Iam Cragon, et Lynuren , Xanthique reliquerat undam. Graeci tamen omnes Λε ραυ appellauti
Sed sui met vo alium in urbium nominibus non rara esti Sie Utica Graecis IHκη. Ita et in veteribus inscriptionibus, num miMdie saepe L ica, pro Libra scriptum invenias. Voss. L m a vetus exemplar; hoc est Limyran. Prima enim littera sit sequentis vocabuli hanc absorbserat. Nomina Graecanica passim Graeca esseri enuntiatione Velleius, etsi, qui membranas eius descripsere, id non semper adsecuti sunt; vide annotula nostra
Annum Ierme quinquagesimum, L. Lege, Cum anete annum ferme L. Caesar, ete. ut de Lucio Caesare intelligamus. Sti tonius in Augustor Caium , inquit, et Lucium, in duo Migimi mensium Uatio amisit ambos. MANvT. Suetonius sibi ipsi contrarius in Augusto, c. 65, in duo Miginti mensium malis; in Tiberio cap. 15, intra triennesum defunctos firmati Forte emendandum biennium, aut transposite, Cato et Lucio de rictis, intra triennium recte intra, nempe tertii anni initium , nouexacte, et toto coelo errat vir doctissimus, qui Damam 75a au. perisse non dubitat scribere adoptatur ab Augusto, volentibus
memoriis. Scli EGR. Vetus editio, cum ame annum ferme φ qtingetim tun L. Camar, ut fortasse legendum sit, ante annum ferme qtiinque menses. Nam intra acinum et quinque vel sex menses Caius et Lucius decesserunt. Suetonius Augusto eripite sexagesimo
quinto: Caium et Lucium in diandeo inti mensium vatio amisit ambos; Caio in Lycia, Dicio Massiliae defunctis: quae verba Non repugnant his eius verbis in Tiberio cap. i5: Caio et Lmeis intra triennium desu rictis adoptatus. Non enim pertinent ad
tempus mortis Cati et Lucii, sed ad adoptionem Tiberii adoptati
intra triennium , quum Caium et Lucium adoptaverat. POPII A. Si quid video, Massiliae decessit. Sed fortuna. Nimirum eo sed sivo sest, ut passim in membranis, iteratum fuit a librario. Deinde Popula, ciuum in veteri quadam editione repperisset, Θιum ante rannum iere quinquagesimum , inde elicuerat , ante annum ferme quinque menses. Dionysius etiam Petavius libr. XI de doetei natum porum cap. 3, nescio quos secutus codices, agnoscit ante Urnum quinquagesimum ; utque inde elicit scripturam, quae in dices, quos vidi, omnes occupavi L HEINS. Quinquagesimum est
iu Rhenaui Ediu sed expuuxit iam Erasmus, et eum secuti sint Diuilirco by Corale
613쪽
posteriores: vana itaque Petavit laetatio. Massilia Ed. Rhen. Nominis Forte ominis. IlvRM. in mari . Anu utriusques horum obitum Id ipsum Suetonius adfirmat p. 13 et 15 in Tiberio: atque adeo rediisse illum, Caio m millente. Quomodo igitur Dio verus p qui sic lib. LV: 'Σ-έβη M
τελευmutas s. Acci it Post ista statim, ut Tiberius Rhodo rediret. Lucio et Cato defunctis. Profecto haec salsa, etiam ipso Diona arguente. Si Post ista statim rediit Tiberi id est, post iu- gressum Cati in Armeniam, et revocata foedera cum Partho τita narrat quomodo Lucius et Caius iam defuncti ῖ Nam Caius certe aliquanto post diutule supervixit; puto negationem e Dionis
textu excidisse , scriberidumque, Λουκιου και Γαμυ ου τελευτησαν ὲ .
sive volas, Osdi . . Confirmat, quod ZODaras quoque assecla aut exseriptor sero Dionis signi sicat, Tiberium rediisse ante utrius que obitum. LIPs. Atque Mehementer que vetus exemplar ἔ reor adeoque. IIEI S.
Tribunitiae potestatis γ. Vide Tac. I A. 3, 5; Sueton. Tib. i5M isi; Dion. LV p. 637. Ititellige autem inibunitiam potestatem iterum datam; acceperat enim et gesserat iam antea ; adde ΤM. I
Tribuniciae Potestalis consortionem Consortionis voce supra item usus, Pauculas ante paginas. Tribuniciae Potestatis consortione aequatus Augusto. Eadem Ciceronem quoque usum nuperumonitum , et Nonium consulere iussui I. ACIDA L.
Constitueret Posset ali tuis corrigero restitueret, quia iam antea suerat consors. Sed Velleius recte utitur hoc verbo, quo firmum et perpetuum, nec iam per alios interrumpendum ipsi tribunatum indicat. Sic constituere dignitatem ins. I 3o, Patrimonium , regnum , et similia apud Napotem , Iustinum , Ciceronem , et alios; vid. ad Quinct. dccl. asio. Sueton. Tib. isi dicit reverso clatam rursus Tribunitiam Potestatem in quinquennium , et semsito Agriρρα cortum fuisse , uni mem stu cessionis incumbere; antea ergo data eo sortio Tribuniciae potestatis , sed illa suerat iterum intermissa; hace constituta et perpetua. BVR M.
Aelio Cato etc. Lege, Sex. Aelio, C. Sentio Cos. ΜANVT. Nihil mutandum est, tantum post Cato disti uctio ponenda. Catus est nomen Aelii, quem Dio lib. LU Sex. Aelium Catum no minat. Pu TEAN. Aelio Cato et Sentio COSS. Ita edidi cum Leo- pardo Miscellaneorum lib. VIII, c. 8. ScuE . Cousules posui ν
614쪽
quos doctiores malunt: De cetero, et eundem Iego: cuius iam initi sit uillitii uiti alterum mendum tollam. Acina L. Aelius Catus,
et C. Sentius Saturninus Coss. fuerucit anno urbis 756, a quibus lata quae dicitur Lex Aelia Setitia de manumissionibus. Vellatus autem ponit numerum annorum usque ad illos Consules, ut mox annos ab illorum Consulatu ad Vinicium consulem; it que numeri hic non mutandi, ut alii putant. PopMA. Legi possit: Aelio Cato, Sentioque Coss. Alii Emendarunt: S. Aelio, C. Sentio. Λlii, Aelio Cato, et Sentio. Quomodocunque legas, perinde est. Nam par Coss. vocabatur, Sextus Aelius Catus, C. Sentius Saturninus. Sentii mentio memorem me facit loci apud auctorem vitae irgilii, quae Donato adscribitur. Dieitur in ea, Virgilius mortuus Augusto ab Oriente Romam redeunte , Gn. stio , Q. Lucretio coss. Vbi ex fastis legendum liquet, C. Sentio. Auctorem eius vitae, scd qualis a Petro Daniele, recisis quibusdam nugis, o veteri codice odita est ut quidem Donatum
esse non uegaverim, ita tamen multa in m esse ex ea, quum
in libro de poetis reliquerat Suetonius, expressa, mihi neutiquam dubium videtur. uod etiam stylus ipse multis locis indicat. nicum iam modo eius locum apponam. Habes in ea: LAbidinis in pueros Pronior. Quod loqnendi genus, nescio an alibi temere reperius, quam apud Tranquillum, sub finem Galbae, ubi itidem dixit, libidinis tu mares pronior. Vt frustra vir m Timus coniecerit pronioris. Tota straeterea descriptio sormae Virgilii, quae haec verba praecessit, Suetoniana est. V s. Vide de iiis Coss. Noris. dissert. III ad Cenot. Pisan. ea P. 9. Delevimus illud et e ex more enim , elleii nostri consules duo sine
copula ponuntur; nec est in Ed. Rhen. Erasm. et ultorum.
Annis 7S. Lege Ssi, et deinde α6. MANvT. recte Manutius, consulatus enim Aelii et Sentii incidit in A. V. C. 75t, inicit in 8a cx Fastis apparet. livnΜ. Hic imρlore 3 Hinc implere Ed. Rhen.
Id unum dicisse iuuat et c. γ Duo verim , ωι at et carru, nulla suerunt in autographo, quo usus Rhenanus : ipse satetur iudidisse. Tentabam igitur legero: Id unum disero, quam ille Omnia omnibus fuerit. Proverbialis loquendi modus, in gratiosis, aut qui apud aliquem possunt. Demost lienes in Philipp. IIάω tritis:
615쪽
Parochus , idem Senatus, idem ει uti cutit. LIPS. Duo verba, uisat, et carus, non fuere in autographo. Unde non infeliciter tentabat Lipsius : Id unum dixero, q-m ille omnia omnibus
fuerit. Puto tamen , magis ad Velleii genium fore, si principium ita suppleas: id unum dixisse Labeo , quam est. Ita in sim : Munum ditisse habeo , cuius urbis ruinam timueramtis, Eam nacommotam quidem sensimus. Non legisse oportet Velleium , qui nesciat, quam saepe sui ipsius sit imitator. vos S. D at non exhibetur ici membranis ; deinde nec carus eae Bgn cunt: quam. ille omnibus fuerit. Puto : MLx in illo iusto Ῥere abunde P rsequi poterimus, nedum hic tu tero. Tentemus id unum dixisse, quiam ille omnibus omnia fuerit, vel, id unum habeo dixisse: ut cap. ia. Id solum voce pullica dixisse habeo. Adulatorie omnino, et multa paucis artificiose complexus Velleius. omnia omnibus iam vicit Lipsius. Cognatio vocum contiguarum in mein-Branis saepe effecit, ut harum altera omitteretur, vide nos ad lcap. ito. Sic apud Petronium, Trimalchioni τὰ -άυeα est, ita lege, non Trimalchionis. Livius libr. XL, cap. I, Demetritis iis
rantis Omnia est, sic et sorte supra castigandum Cap. 83 in omnia omnibus uenalis. HEIΝs. Haetenus Ile iusti coniectura placet, ut Iegamus implere. Tentemus id unum dixisse, sed deesse vocem
in illis, quam illa omnibus fuerit, puto, quae diem illum acceptum et gratum Populo suisse indicet, nam ille non ad Tiberium, sed ad diem reserendum arbitror , sed disticile est ipsam vocem divinare , an , Quam ille omnibus laetus , vel gratus, vel festus vel ca idus fwrit, vel simile quid . Nec inepte ex Rhenani coniectura possimus formare : imρlere. Contenti simus id unum dixisse , qiuantus ille vel quam illustris Omnibus i Gus fuerit. Tum refulsit. Sed desino conte turarum incertissimurum. Ilvii M.
V. Misc. Obs. V. IX, P. 374. II mulsit Ita Borat. II, Od. i7: Te I ιs in se Tutela Saturno infulgens Ermuit, quod confirmaret illustrem diem hune
fuisse, quo Tiberius, ut astrum Salu ture refulgens, spem illam certam ostenditi Bun M. M. Agrippa Praenomen M. videtur abundare. VasIN.
Hoc , inquit, re . caussa facis Idem Suetonius Tiberio ,
capite vigesimo primo: Crem et rejublicae causa adVtarct ,e eum in concione iura erit. Vbi notandus mos solemnis in adoptione, quo causam adoptans facti sui addebat. Cicero pro domo iouae iacindes caussa cuique sit a. Plinis. ibidem : causa quae, i
616쪽
re . caussa ab Augusto successor constitutus, unde prudentiam aliqui apud Tac. I A. Io, 9: ne Tibrarium quidem caritale avire . cum successorem adscitum: Sed quoniam arrogantiam sam
Mitiamque eius intro*exerit, co aratione detrerima sibi gloriam qua si isse. Sed Suetonius , liberi alias et prudetitis iudicii seriptor, auspicionem eam ab Augusto removet, dum in Tib. a1 scribit:
Aiaci tamen nequeo, quin existimem, circumvectissimum et prudentissimum Principem, in tanto straesertim negotio, nihil temere fecisse, sed uitiis uirtutibusque Tiberii per ensis, ρOliores daxisse Mirtutes et pracsertim quum et rej. caussa Mutare se cum Pro concione iuraocrit, et eristolis aliquot, ut Peritissimum rei mi-titaris , utque uricum POPHi romani Praesidium Progoquatur.
Tribunatu castrorum Fuit temporibus Imperatorum in exedicitu et unaquuque legione Praefectus castrorum: cuius munus describit Veget. I. ΙΙ, c. io, et meminit Velleius, Suetonius, Tacitus. Huic parebat, an operam praestabat Tribunus casis rum , dignitate et auctoritate minor: de quo nulla metitio apud Historicos, praeter Velleium. Forte Strator dicitur ab , I piauolit. de ossic. procons. et leg., qui scilicet castra praeit, ut lora impedita exercitui traducendo praeparet et extricet. POPMA. Praesecti castrorum, quales memorantur saepe a Veteribus, et u n stro inis. xi 9 et Iao, videntur tantum praesecti fuisse ad tem-Pus, quo exercitus in aciem educebatur, Et castris praesidio relicti ; licet postea videatur munus ordinarium factum. Au vero idem sἰt praesectus et Tribunus, nec Lipsius de Milit. Rom. disia II, 9 ausus definire, neque ego definio: certe sic more B inatio Iustinus videtur lib. XIII, i 4, dixisse mmmum castrorum Iribu tum Seleuco cessisse, ubi Praefecturam certe intelligiti Diversum vero fuisse a Tribunatu militum, de quo etiam dubitabat Lipsius, hic locus ostendit; nam iam anto CaP. Ior, Se Tribunum Militum sub Cato in oriente fuisse dicit, nunc vero promotus ad praefecturam equitum, sive alae, ut Suet. Aug. 38 vocat. Unde et ordo promotionum militarium intelligi potest, ct hoc Exemplo confirmari; nulla vero specie Dod ellas in Annal. f. ia suspicatur, Tribunum Castrorum dictum Velleium, quia praeerat Castris Praetorianis: et codem modo ut milites gregarii ad Practorianorum militiam evehi solebant, sic Tribunos militum promoveri solitos ad Tribunatum castrorum ora lorianorum : quod cum nullo testimonio firmatur, Est per se
Surduin, tum, quia hoc tempore, de quo agit Velleius, uulla Diqiij oo by Cooste
617쪽
erant castra Praetoriaua, a Tiberio demum Romae eonstituta.. Suet. Titi. 37, quare lingit castra alia, non multum Roma distantia , quorum ii ulla iti Omni antiquitate inentio : multa deinde
addit de gradibus et promotionibus militaribus, per leges Au Dales certo Ordine proccdentibu , quae uullo argumento, sed coini uentis ut suspicionibus nituntur , sed quibus liic discutieu-His uultus est locus. Quidquid de iii lire de his Tribunis castro rum sit, inepte s riatorcs EOsdem lucit Popina, qui iii serioris Ionge ordinis, et vilioris ministerii, ab equis sternendis diuti fuere: de quibus ci eorum ollicio multa Salmas. ad Spartinn. Caracal. II; Gottios . ad Tit. C. Theod. de Stratori b. et Fabi euad Colum v. Traian. P. I 8.n; Vulcs. ad Ainio. Marcell. XXIX, 3 et XXX, 6. Rei nos ius vero ad Class. I tu scr. 19 iii l. i st de Oil. Procous. legit Statores, qui in multis Lapidibus Occurrunt, nec minus Stratores, unde saepe Cousus i. Bun ΜΑΝ.
Erat et ab eo Lipsius , erat id ab eo. RAPHE. L. Fruitus sum Lucrctius lib. III: Sin era, quac fructus cumque es, periere Profusa. Cicero in II oriens. Et amo mitia re summa Perfructus est. Adi ad invidiam abiectissima et lai,oriosa illa Con- Iectariea humanissimi, Iuris antiquitatisque cousultissimi viri Mub. Giphailii Dostri. SCII EGK. Meritis ac uiribus Superbius videtur. Au vires imperatoriae Tiberio ante imperium P dici aliquid possit , sed millim ego emeruis ac Dirtutibus. Li PS. Nihil muta. Dis enim est Eliam virtus, vide ad Quincti I. II lusi. Orat. i. nvRN N. Et salutationis no a quaedam exstillatis Dicam eum Deo do hoc ritu plenis tibiis ad 1 innitanum. SCHEGR.
utingendi manum ct iditas Imperii toris manum contingere vel osculari, si cui Concedebatur, erat honori sieuiti, ablue etiam summae revorentiae indiciam. Elicius infra c. io7: Impetratoquc ut manum contingeret. Plutarchus Catone minore r
etiam manus eius conlingore , et ad genua mihi fuerit honestum Procumbere Caesaris. Suetonius Caligula: E.c aliqua causa tigenti gratias os labundam manum ostrere. Idem Domitia uo: osculumque, ut assu verat , clueerensi man iam praebuit. Tacitus lib. XV4le Neiune : Gentia i sitis adoODi et dextram osculis fuligare.
Causam pete a Pliuio lib. XI, c. 45 , lib. XX, III, cap. a.
Non continentium protinus , qtiis adiicerent Mutandum sorte P raus, aut Penil s. es Collocanduim saltem aliter comma :
618쪽
6io VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
non continentium, Protinus quin adiicerent. AcIDAL. Scribo, non continenlium , quin Protinus adiicerem. HEINS.
Neque oerbis exprimi ) Haec ita distinguit et legit Lipsius:
Nequc M. ex. et f. M. m. f. Potest, intrata P. G. RAPH.
Videmus te etc. V. Mi e. Obs. V. I x, P. I 74. Caniuifaci , Attuari, Bruteri Cannenusates, apud Plinium
IV, cap. IS. MANVT. Caninefates eum Velleio Tacitus lib. IV et XX nominat. statim pro Attuari B. Rhenanus Chattuari reposuit, optime. Strabo lib. VII Kst re6υ hibi, id quod Aldum cur rentem sugit. PvTEAN. Caninefates, Attuari. Ita emendavi, quum vulgo esset Altuari, qui apud Strabonem lib. HI Καττουάeisi, iriter minores Germaniae gentes, quasi Alt Walers. PopMA. Pro Canin fatra male in oditione priucipe suerat Canini ei. Pro quo tamen minima sortasse mutatione reponi debeat, Camnifati. Sie Gutones et Teutoni, Santones et Santoni, Mediomatrices et Mediomatrici , Tectosages et Tectosagi , VHoc ses et Ve- locassi , promiscue apud auctores legitur. Ita et Atrebatis, non Atrebatibus, est apud Caesarem lib. II de bello Gallico in eodd.MSS. Plura eius seueris alii per se observabunt. VoSs. Caninia Dei vetus Exe inplar, hoc est Caninifati, sic Teutoni et Teutones , similiaque, ut ham monuit Vossius, qui Attuarios etiam feliciter adversus coniecturas aliorum asseruit; pro Attuariis etiam stat Popma. MOX, receρti Cherusci gentes. Tolle is gentes,
quod ex glossa irrepsit, idque Lipsium non fugit, deinde seli-
Citer ac perpulchre Vossius, et utinam minus mox nostra clade
nobilis Visurgis, e vestigiis scripti codicis; quae restitutio loci mendosissimi Iaudari pro merito satis non potesL HEINs. Altuarii Rhenanus, et alii , ex Strabone legunt, miturarii; Cluverius vero, Caltuarii. Qui ct addit, Attuarios alias non legi. Sed falluntur. Ammianus lib. XX: Iheno exinde transmisso
regionem subito pem asit Francorum, quos Attuarios cucant. Meminit etiam eorundem Gregorius Turonensis in gestis Franco-Tum epitomatis cap. 19 ; nihil igitur in Velleio mutandum. Vo εIVS. Attuarii sunt Velleio Paterculo Cermaniae populi. Amthuarii, Ammiano XX, Francorum gens. Eadem, vicina Bructeris. Scio Rhenanum et Iunium hoc loco Ansi arii legere apud
Bructeri Ita edunt omnes ex coniectura phenani. At perperam, ut arbitror. Retinendum enim Bruteri, ut erat in aut grapho. Ita etiam hanc gentem nomitiat Natarius Paneg rico
619쪽
AD VEI L. PAT. HIST. Rou. L. II C. Cu 6I I quadam Gregorii II Papae appellantur. Quin pro vuIgata Velleii
Iectione quoque sacere videtur locus Suetonii in Tiberio, quo ille α ntileno prope occisus dieitur. Ita enim est in vulgatis zubi codiees quidam HSS. hat,ent. Bructero , alii nutheno, nutntiteroc Vt sorte Brutero sit scribendum. Non enim acquiescit animus Torrentii coniecturae, qui censebat, Romanos Λιι teri vocem , tanquam proprium viri nomen, expressisse, quum Germanico idioniate quemvis equo merentem significet. Bructeros tamen gentem hanc nominant plerique alii scriptores. Voss. Vida
de illis Illusis. Ferdinandum Fui stembergium in Monuiment. Padertiorn. P. 59. Gentes Illud gentes tanquam glossema abiiciendum censet Lipsius. BAPHEL. Et inamninus etc. Et amnis omnes edunt, quasi de hae Ie
ctione, quam commentus Rhenanus, dubitara videatur notas. Ego tamen pro certo habeo aliter scriptum fuisse Velleio. Nain in autographo fuit: Et inammtaras mox nostra clade nobilis etc. Vnde . duabus literis additis, quae ob vetustatem erant extritae, Iegendum censeo: Et utinam minus mox nostra clade nobilis etc. Intelligi autem Varianam cladem, manifestum est. VOSS. Et amnis mox nostra clade nobilis, transitus Visurgis. Ita Rhenanus ut arbitror, emendavit, quum invenisseti Et
in ninus mox nostra clau. nob. Vossiana coniectura ita re scribit : Et utilina minus mox nostra clade b. BOECLER. Posset sorte transpositis vocibus legi, sed mox damnis et nostra clade nobilis transitus Visurgis; ita cap. Ii 9: Crassi in Parthis damnum: et eodem cap. 46 : damnum imperatoris; vel legi possit: Et damnis imma nibus mox, et nostra clade, ut olli concursum similium s lial rarum vitium sit ortum et certior me dicina a non depravato codice exspectanda. Mox mallem, qui dudum legatus estu. fuerat. BuRΜ. Vid. Misc. Obs. Vol. IX, p. I7έ. Transitus Visurgis Apud Dionem in hac re narrata mendum:
ναὶ τού Κλουίου προχωρησεv. Tiberius usque ad fulmen Primum Em-grum, deinde ad Albini progressus est. Scribe, M. Oυι ργου, reducta syllaba a vocula priori. LIPs. Transilia Ed. Rhen.
Virum multiplicem in Artulibus Nimirum quum nihil sit in
opere naturae, quod non exemplo dierum noctiumque, aliquas desideret vices seriarum, non video, cur non et iis homines utantur sine nota. Certe Lucumonum illa natio, cui tota aetio
vitae, omni tempore, omni loco, tristis, horrida, severa, nun-Diuiligoo by Corale
620쪽
quam remissa, laeta, blandior, non tam mihi videtur nara a verso Genio, iratisque adeo Lubentiis ac Gratiis, quam constare ex meris elementis simulationis ac dissimulatiouis, hoe est, palam quidem Curios simulare, at enim clam vivere Baccha Dalia: ita inquam mihi videtur; ut rationum exemplorumque
multitudine stabilio ad illa Taeiti lib. II Annal. 33: Nisι fraeclarissimo cuique plures curas, maiora Preicula subeunda, δε- tintinentis curarum es Peniculorum carendum est. Caetertim de
his, qui in otio vere otiosi ut in negotio plane otiosi, diximus ad eumdem Taeiti lib. II Hist. cap. a: Neque abhorrebat a B renice iuuenilis animus'. sed gerendis retas nullum ex in i dimen lum. CavT. Libro veteri abest Particula in , et hene. RAPHEL. Est in Editione Rhen. sed omiserunt Vossius, net sius et IIudson, et quidain alii: natum puto ex litora m prae-eedenti, ut millim laetum. Multi lex aut est varius, ut Cie roni de amicitia 18, multiplex ingenium p Et aS, animus multiplex. Idem est, quod de Antonio Florus IV, 7, 4, Varius ingenio. Ita contra saepe noster laudat viros insignes a simplieitate, ut mox cap. II 6, sim licissimus duae; sin licitatis no-hitissimae II, io et alibi; sed in primis in Flacco Pompeio la
dat sim licem viristem in s. cap. 329. BV M. Perducta a Lips. malit producta. BAPHEL. Producta. Deinde immanis emolumentum fuere Mictoriae, pro fecere; amat istas Iocutiones Velleius. Immo: in immanis emolumentum Cessere victoriae; infra cap. tiέ: Hiems emolumentum patrati belli comtulit. HEINM Vid. ad lib. I, 17. Pietas sura Caesarem , paene obstructi ν hieme Alribus , in v bem traxit ad tutelam im erit, eum ostri initio reduxit in Gemmaniam ) Longuida et enervis oratio, quam roboro, radem Meris initio. Pietas, inquit, Caesarem revocavit ad cives et u hem : eadem inda expulit ad exereitum et castra. ACIDAL. M 1ius et concinnius: in urbem traxit: at tutela imρerii cum ι--ris. Pietas in utrumque parentem, et desiderin in videndi duxit eunt in Italiam: tutela imperii quod defendendum ei contra barbaros reduxit in Germaniam. Li Ps. Falsum est in Italiam rediisse tutando imperio; distinguebam, legebamque, trimul: at tutela. imperii eum steris etc. et illud in vel in te adhaesit voci priori, inde laetum, ut mutaretur ae in ad. Gno. in urbem maia ad tutelam imperii. Eum ete. Ed. Rh. posset et legi, in