장음표시 사용
591쪽
Nam et idem de Tigrane ex Tacito cognoscas. Sussicit, si a Tiberio, iussa Augusti, regno impositum statuamus. Voss., Lipsius et Scheseius ex Tacito, Suetonio, Dione, Iosepho, I granem reponunt. Vir Eruditus G. VOssius existimat Velleium omisisse Tigranem; quod brevi imperaverit, posteaque iussu Augusti, per Tiberium, Artavasdes impositus sit. Taciti verba, quae potissimum hic in disquisitionem veniunt, ita habent, I Ann., 3, 4 et 5: occiso Arta.xia per dolum Pro Pinquorum,
datus α Caesare Armeniis Tigranes etc. Non caret tamen suspicione, quod omisso eo, quem alii Plerique nominant, cuiusque deducendi gratia Tiberius in Armeniam missus erat, Velleius Artatiasden potius nominati Vt non male videatur Coniecisse Doctissimus Vir, qui hunc locum mutilum desectumque autumavit. BoEcLER. V. Sims. Chr. ad A. 3983.
Cuius rex etc. Puto, cum rex. LIPs. Recte Lipsius, mneae. Vos s. omnino assentio scribentibus e cum r. q. P. BOECL. Lipsius perperam, cum rex quoque Parthorum constructio est, cuius tanti nominis; si quid mutandum, scripserim: cuius rei quoque Parthorum tanta nominis jama toerratis. HEIN s. Vid.
Nis. Obs. vol. IX, P. 173. Reversum inde Neronem Caesar haud mediocris belli molem experiri statuit Exigit sententia et usus loquendi ut legatur: Beverso inde Nerone, vel, per reMersum inde Neronem, quod Postremum magis probo. De bel. Vindel. et Rhaetico a Nerone Sesto, plura Sueton. , Tacit. , et Dion. PoPMA. Haud medio eris belli mole praestiterit. Nam Popmae illud, reverso Nerone, et, per reMersum Neronem, longius abit a scripta lectione. HEINs. Recte Belnsius; volens Neronem et eius in re bellica prudentiam experiri, grave illi bellum commisit; nam ita mox, moles belli translata in Neronem. Sio e retri Seianum insia 28, Ter. IIe r. Ι, a, hanc e eriamur, et Passim.
rat. IV, Carm. 4, ubi Interpretes; Dio LIV, p. 613 et 654;
Strabo VII pr. BoECLER. Plurimo cum earum sanguine γ Florus lib. IV, Strabo in sine IV, Horat. lib. IV Carm. Od. 4, iέ' - militct nam
tuo Drusus Genaunos, in lacidum genus, Brennosque Melocris, et anceis Alpibus impositas treminuis, De est acer, Plus Mice
592쪽
manesque Rhaetos Auspiciis pepulis secundis. Ad quod vir doctus, hie Velleium adulari opinatur Tiberio, quia constet ex
Suetonii Augusto tantum coercuisse; non recte. Deceptus suit mendosa Suetonii scriptura: nam ita in eo, ut in plerisque vula. legendum : Domuit Caritabriam, Aquitaniam , Pannoniam, Dalmatiam cum IIbrim omni: item Rhaetiam et Vindelicos ac Siaassos ina inos: coercule et Dacorum incursiones, tribus orum ducibus caesis. Et vero aperte adstruit Strabo dicto loco.
MuEGR. Vide Doctissimi Masson. Vitam Horatii pag. 336. Censura Ptanci Dio LIV pr. , Sigon. comment. in s t.
et triumph. R. ad ann. V. C. 73ι. BOECLER. Neque i si honori etc. Lege, Neque ψsis hon. 3MANVT. Fortamias. PvTEkΝ. Bene ΛIdus emendavit ψsis. Voss. Ipsis etiam Erasmus edidit.
Vsui fuit Vsui foret Ed. Rhen. sorte excidit M. ut nequa
etc. usui foret, vel fuerit. BuRM. Vis censoris Vis censori. EL Rh. an censoria; ut a primae literae sequentis vocis alteri adhaeserit. Implere censorem Velleius elegantissime, censorem pro censum: ut Apuleius noster, aedilem pro aedilitate. Lib. I Metam: Annoniam curamus, cui, et aedilem gerimus; et si quid obsonare CVis, utique commodalimus. Nec aliter Propertium audio 4n Vertumno lib. IV: Pastorem ad baculum Possum cum , vel idem Sirpictilis medio Puloere ferre rosam. Nam ρωtore curare nil aliud, quam pastoris munus obire, pastorem esse. AcID. Vid. ad Petron. e. 94, de verbo implere. De vocabulis vero personam notantibus, pro naturali aut solemni eius attributo, vide Casauh. ad Suet. Caes. I, Grouov. I, sis. 6, Cuper. I, ohs. 8, et Schult. ad Quinet. I, declam. I, et alios
Timere deferet Argutius et verius: sim re deberet. nec qiai qtinna: Periodum totam vide. LIPs. Prorsus restituit hunc locum Lipsius distinctione ac emendatione: Paullus oti Posses
implere censorem, Plancus timere deberet. nec quidquam obiicere posset adolescenti s aut Obiicientes audire, quod non agnosceret senex. Egregie, timere censorem dicitur debere, qui probrorum sibi et inquinati moris conscius est. Cur ergo Augu-εIus tales constituit censores, quum hoc magistratu nihil debeat esse graυius sanctiusque y An voluit hac ratione causam struero et magnificam . in publicum speciem quaerere, cur in posterum censuram perpetuam, quam Lacteuus Per accismum recusave-
593쪽
ministrasse, illo anno, quo Vinicii. avis Consili. Ita enἰm instatinicum Consulem ei tat: Patre tuo P. ymnicio Constitu Tib. Nerorri eous. Nonne haec clara, et, quod dicitur, Solis radio seri- play ite nebulae, et locum date huic luci. Colotianum marmor, quod sali re rion potest, Consules hos ita digerit: C. SENTIVS
SATURNINVS, Q. LVCBETIUS VISPILLO SUF. M.
VINVCII S. P. P nee collegam ullium Vinucio adiungit: quiane solus fuit' an potius, quia eum Q. Lucretio Vespillone quem ex Dione in actis huius anni S35 disco serius paullo electum, et quum Saturuiuus aliquantisper solus in Consulatu suisset , merito igitur diutius etiam eundem gessit. Sed quidquid livius rei sit c nec est tanti , credetne aliquis, M. Agrippam, illum generum Augusti, illum Tribunitia potestate praeditum,
inter sui sectos consules fuisse, et quidem post Sentium et Vi-Duci uint non qui res moresque antiquos noverit. LIPs. Male Fastorum scriptorum concinnutores, qui ex isto loco adstruunt Agrippae consulatum quartum: sed Duo bene illi, qui emenda tionibus incumbunt, voluntque ad hellum istud missum Agrip-Pam; non , non: auctor duos annos lacio ponit, primum, quotiatum est bellum Pan uoni cuin, nempe Consulatu Agrippae: secutidum quo adolevit, nimirum Vinicio Consule. Certe totum
istud bellum ad millistravit Tiberius; de Vi uicio, de Agrippa,
eos ad id missos, ne gry quidem historiarum auctores; si modo noti sallit memoria. GRvTER. Noli Lipsium audire. Optime ani madvertit Cl. propinquus meus latius Gruterus, Paterculum duos Bliuos ponere: unum, quo nutum est bellum, nempe consulo Λgrippa: alterum, quo adolevit, nimirum consule Vinicio. Voss.
Goans triumpha il Suo more noster ovare et triumpharetia tigit. Infra de triumphis Tiberii: ordiant Aque rebus orientis o us triumphare debuerit. AciDAI. . Fallitur Barthius, qui hinc adstria ere conatur, ovationem triumpho aliquando suissct con-iiinctam. Nam et ovatio Est triumphus, sed minor. Servius ad IV Aeueid.: Pruria Ouatio est minor triumphus. Constut nutem eant a triumpho, κατ' dicto, hoc potissimum distare, quod triumphantes curru, ovantes equo, aut pedibus urbem ingrederentur. Hinc Dionysio Halicarnassaeo sub finem lib. I X , item Eusebio in Chronico, ad numerum i 985, θρίαμβος , sive Pedestris triumphus vocatur. Quid ῖ quod elleius infra similiter, et nulla quidem necessitate cogente, dixerit' Quis
594쪽
ooans triumphare debuerit Z Valerii quoque Maximi est libre
Ii , cap. 7: Quam Mis qui praeclarar res , m Timeque rem. ut les , ciuili bello gessisset: Imperator tamen eo nomine amellatus non est, neque aut Ovans, aut curru triumphaoit. Nemini
igitur posthac dubium fore arbitror, quia ovatio απλως intellisi debeat. VOSS. Accepta in Germania clades Maioris infamiae quam detrimenti. Suetonius. historiam Dio LIV, et Eusebius. Scti Eox. Illa, antequam clade a Germanis assiceretur, eosdem devicerat; si fides sit obsequenti. Ait enim: Insidiis no ianorum Germani circumuenti: sub M. Lollio legato graoster vexati. Et, ne quid
mutes, idem in Chronico prodidit Eusebius. Mirum tamen de Germanis devictis sἰlere Dionem lib. LIV. ubi solum a Lollio
Bessos suisse debellatos, scribit. Ev τι τῆ Θρακη πρότερου μου Μά
κατεστρεφατο. Vbi rescribe, Μαρκος Λολλιος. Pighius, corrupta Di nis lectione deceptus, a Claudio Marcello Bessos victos putabat. Etiam pro Κοκκυος, repone Κοτυος. Hoc enim Thracium nomen esse consisti Emendemus hac occasione locum corruptum in epistola Chionis ad Mati idem: επ' ἐ- δε ροις Θραξ δορυγρος α του γειομεγος. Omnino scribendum est, ut in MS. nostro legitur: ἐπ' isti Ji ἀκε Κωυς , etc. Voss. Dio LIV, pag. sita, Suet. Aug. 23; ad quem locum notat Casa ubonus, unum osse Euse-hium, qui Lollii huius non cladem, sed victoriam memoret. Verba haec sunt, Chroui c. lib. priore: Germanos in arma De sos M. Lollius su erat. Non putandus est uutem pugnare cum caeteris Eusebius : acceperat quidem Lollius cladem aliquam, sed victus non erat plane e quin potius, quum mox hostes a Paratum eius audirent, ita suam terram regressi, obsidibus datis pacem accepcrunt teste Dione; sed et autea vietos a Lollio,
ex Obsequente probari potest. Meminit eius cladis Tac. I An. , Io, 6. BOECLER. M. Lolio Edit. Rhen. Erasm. Druso Claudio Periit lapsu equi . fracto crure intra tricesimum diem, Livius. Conditum corpus in tumulum Caesaris Augusti, Dio. Laudes eius apud Horat. lib. IV Carmin. et Albinovanum elegia ad Liviam matrem. SCHEGL. Persicit Vulgo Percipit. Ego omnino mavelim industria perficit. Nam semina quaedam et igniculi virtutum in nobis sunt, quos elicit industria et ad frugem inaturitatemque perducit. Quinctilianus eo sensu: I irtus etsi quosdam impello a natura sumit, tamen sterscienda doctritur Gl. LIPs. Malo cum Disilireo by Corale
595쪽
Lipsio, perscis. Sic supra de Craeelio legitur: Tantis deniquo
adornatus virtutibus, quautas Prefreta niatura et industria mortatis conditio recipit. VOss. Ilia Misc. Obs. vol. VIII, Pag. 69, 396 etc., via. IX, a 73. Aequa ac par sui aestimatιo Malim par sibi, de quo I queudi modo ad Nasonem Ep. XX, Ga; nos plura. HEIN S.
Pera mus Mictor Ouuωs Partes Insoleutior locutio, quasi veteres etiam peruror Pro Peragro dicerent, ut ita hoc ve bum in similium ceu sum refert Vossius lib. IV de Analog. Ciosan. vero ad ovid. III Met. 5, participium esse sine verbo statuit. Sed rectius puto participium illud active usurpari, ut iuratus, purillus etc.; de quibus vide Cl. Perizon. ad Sanctii Minerv. lib. I, cap. i5, n. 4. Immo promiscue Latinos participiis activis et passivis usos esse Constat, quia tertia sorma quam Craeci dicunt mediam, carebant: ut saepe termitiationi passivae tribuerent activam significationem et contra. Vide Serv. ad Virgil. I Aeneid. 121 et αθέ; et IX, 7, et pussini Grammaticos; ita in s. cap. ita, dissimulatus, pro qui dissimularit, Ponitur. Peragrare vero Proprie esse circumire inquirendo.
docet Servius ad Virgil. IV Aeneid. i; et hinc apud Piiii. XXV, a, Peragratis Magis, recte defendi potest. IIvRM.Atrox in Thracia bellum Dio LIV, p. 6a4; Flor. IV, ia,
Esse mores eius Digore ac lenitate mixtissimos Forte legendum rigore. ΡvTEAN. Puteanus legendum putat rigore. MAN T. Rigore, non Migore Icgendum, ita postulante sententia, quae his verbis concipitur a Velleio: esse mores eius rigore ac lenitale mixtissimos. VRSIN. In eam mentem et infra de Seiano, cap. II 6: Priscam gra italem semper humanitate temperans. Et inferius in eodem cap. iar: Virum seueritatis laetissimae, Ailaritatis priscae. Apuleius II Florid. pulcherrime: Gracitas iucunda, milia a steritas, placida constantia, blandusque rigor animi. Sic enim ibi lego cum antiquitatis et doctrinae omnis coryphaeo I. Lipsio, et Veneris Gratiarumque e Lipsiana corte pullo Iano Dousa F. Auson. Parentalibus: Et graDilas comis, laetaque s rietas. Plura huius notae adducere non libet, nec est opus. ACIDAL. Cl. Puteanus, rigore. Quod libens amplector. Pulchre in hane rem Plinius lib. VII, episti ao: Pulcherrimum et humanissimum existimo , in Ata seoeritatem comitatemque miacere, ne illa in tristitiam, haec in petulantiamyrocedat. Eiusdem sensus illud Catonis in Disti eliis lib. Ir
596쪽
Guttam et lenis, ut Postulat, esto: Te omiavis moressa 'iens sine crimino mutaι. Constantia enim pro rigore Porii
tiir. DE quo loco brevi pluribus ad Eththicum Gnomologima illum age uius. Nain toto errant eo do, qui Christianum fuisse arbitratitur. Voss. Is Dre aciem ars rectius Puteanus: caeterumeto mi.rtissimos dictum insolenter . nec latino satis ut opinor; suspicari licet Velleium dedisse, rigore ac. lenitale mixtis iusti simos, lioc est temperatissimos et quales esse oporteat. Facit huc Plinii locus a Vossio productus. Vide nos supra ad cap. 45; sic insta magnitudo, iusta mensura ; vibrant iusto sine Pondere na es apud Oviditim, iustus miles voloni opponitur apud Livium; iusta arma, amias levibus, iustus exercitus, iustus dux, copiis et duci tumultuarium in modum collectis, iusto proelisuPerare hostem: iustae statiorum, iustus hostis, iustuna sesilium , iusta iacies, iusta classis, iusta Mugna, iusta custodia eidem Livio et itista militaria, lib. XXIV, cap. 44 , quae militibus facienda. HE Νs. An olgore mutandum sit dubito; vide quae notamus ad Ovid. Epist. IV, i id, et X I, 5 i. Sie nee Contra scriptos mutarem apud Silium lib. VII, Giar Et sine
tristitia Dirtus; non ille Digoris Ingratas laticles, ncc mdem I. --tis amabat. Certe hic praecedentia, ubi diligentissimus et i nix, imus simul dicitur, delude etiam sequentia Pigorem requirunt: opponitur enim illo recte otio, non rigor . Die in rem
laudavit noster in I. Cnesare su p. cap. 4 i , in Sulpitio cap. is, in Seiano iu7. et in aliis; decepit viros doctos, qui rigorem
praetulerunt, quod lonitalcm pro mansuetudine ceperunt. quum indicet vitae genus quietum et tranquillum, sine ostentiatione .cigendi, ut noster uddit, agenda catiarit; sic tinem Iahorioso
uitrr traducere ciconm. lenem vitam iacero dixit I de Off., quam Terentius Adel. I, i , clementem vocat; remissius ergo et leniter Piso magi stratum administrabat . ubi otium id permittebat; si vero negotia exigebant, vigeutem ac parem se illis ostendebati BuRΜ.
tiar n. ccsse Ust Οmuis humania consortio. Lucilius lib. XI , apud Nonium, Consortium. SCHEGR. Vuler. Max. ΙΝ , ii, ur ne si dissidente animo consortionem imperii usurpare Moluisset eis.
Vid. Steph. ad Saxon. Grammat. pag. 39, et in s. Cap. a M. BVRM. Et Dere allorum Rei'. lumen et caput Scile admodum lumen et capvi iunxit: ut et supra de Caesare et Pompeio capDiqitigod by Corale
597쪽
S3: Collisa inser se duo Re . evita, effossunt ete alterum Rom. λρerii lumen. ACIDAL.
Laeredibili atque inenarrabili Pietate Αdii latorie haec clo Tiberio Velleius, ut alia multa; ealliditatem enim potius dixerit, qui Τtherium novit, quam pietatem. Suetonius diserte in
Tib. Io, totam rem complectitur: Tot ρromeris conssuerilibro, integra aetate et Daletudine, statuit 'Penie se dere, Sinue σmedio quam longissime amoo re. Dubium taxomne taedio, quam neque criminari aut dimictero auderet, neque ultra Pe ferre Po3set; an, ut vitato assiduitatis fluidio , azwtoritatrem am. Sentia tueretur atque etiam augeret, si quando indiguisset suinem. Quidam existimant, adultis iam Angusti liberis, loco otquasi possessione usurPati a se diu secundi gratias, vome cerasisse, exemplo M. Agrimae, qui M. Marcello au munera ρυ-blica admoto, Mit,enas abierit; ne aut obstare, aut obtrectarct mesens Mideretur, quam caussam et *se, sed Πostea, vid. p. ii reddidit. Tunc mutem honorum salietatesm , ac requi miraborum Praetendens commeatum ρetiit; adde Dionem lib. LV, p. 635. Quis non videt, concurrisse omnes illas causas; quarum Prima, o necessitate domestica et allera, o consilio domi- tionis; tortia, e solici tia et institutis vitae nulleae exorici putatida est. Meminit. huius secessus Tacitus I An. , 4, 4. I OECIM cius item oraturus esset oiris Ex hoc loco Notis ius ad Cenotaph. Pisan. dissert. II, cap. 3 eolligit Velleium dissentire a Suetonio et Dione, qui Tiberium ante togam a Caio sumptam secessisse Bliodum tradunt, eorumque auctoritatem Velleii praeseri r et sane vix Lucius maturis curis ut Heinsius emendat dici potest hoc tempore: nam Caius togam sumpsit A. V. C. 749 iam natus annos i S, quum Lucius annum ageret duodecimum, qui demum triennio post productus suit et honoribus destinatus; sed facile putamus Velleium in concordiam cum aliis reduci posse, si modo distinctio huius loci mutetur hoc modor
Pietate cuius causae mox detectae sunt, quum C. Caesar sumsisset iam Dirilem togam, Lucius it m maturus esset curis, nσfulgor suus Orientium tuomum Obstaret initiis dissimiaiatia causaelc. ut velit Velleiae , Tiberium dissimulata prius causa sece sisse , sed post togam a Caio sumptam et maturitatem Lucii detectas fuisse causas; nam Suetonius Tib. at dicit eum diu post, Epistola ad Augustum data, eonfessum esse, se nihil aliud secessu de lasse suo, quam aemulationis cum Caio Lucioque su
Uicionem. II inc patet, quantum tulersit distinguere verba a
598쪽
etomim, quae confusa in errores inducunt viros doctis imos. n. naturus Miris Forte uiri. PvTEAN. Ridicule pro eis. Maturae Aris virgines dicuntur, quum ad pubertatis annos perum mere. Maturus Miris adolescens non potest dici latine, nisi in obscoenam partem id detorqueatur; sic in Priapeiis pro nobilinecina dos, aliquando nullυς legebam. Ceto in hoc loco eastἰ- pandum hami dubie, maturus esset curis, hoc est ro; p. administranda . aut tractandis armis. Nam reserendtim ad curas po-Idieas: sie de Tito Ve pasiano Taeitus Ilist. II initio, maturam petendis honor ua moeniam serebat. post stim tam videlicet i pam virilem. curas Diriles Maro dixerat de Ascanio lib. IX. .
3 tr Ante annos animumque gerens curasque Diriles. Donno Tacitus Hist. IV, eap. I: Non/m sedemque Caesaris Domitianus rem strat, nondum ad curas intentus, sta stupris et a It riis
filium Principis agebat. Tiberius apud eundem Ann. I, cap. I:
Se in partem curarum a Dion Augusto incatum e. eriendo diadiciore, quam arduum regendi cuncta onus rasel: Ca P. I : λ- rinientes Principis curas onstrare. Annni. XI, c. a S; Pallas libertuq Claudio adoptionem Neronis suadem, se qtioque accin- ret moene Partyna curarum curasitum t curas Publicas vocat
Ann. I, , c. s7 de Ti heri , quanto intentus olim publicas ad curas. tamo occultior in Drus. Lib. VI, cap. a se Sota Aar*pina sepia im attens. dominandi auida, virilibus curis feminarum Mitia exustrat. Lib. XIII . c. DemoιUt Pallantem cura rerum , qtiis a Claudio impositus erat: cnm negotiis curam eon iungit Vlpianus in L. Herox absons, g si quis tutelam, D. de Iudiciis: Si quis tutelam, uel euram, oes n. gotia, rei quid aliud. unde Ohligatio oritur , creti loco administraoit. Sed ia in nimii sumus. Addendus tamen Suetonii locus , de hoc ipso Lucio unus instar omnium vita Aug. 64 : Caium et Lucium adoptarit domi per assem et libram e tos a Patre Agriρρα, tenerosqus adhuc ad curam rei . admo u. cima pro ruratore in inscriptionibus antiquis a Crutero collectis. ut cura aerarii, cura gladitorii muneris, cura calendarii. Curam Palatii pro euratore et pro secto dicebant, unde Κουιοπαλαrme. Tacitus denuo Annal. IV, 68: Praetorianis praeposuit, Prurem eius sub Caio Caesare egre gie funetum ea cura dictitans. Ovid. Epist. t r Tertius immundae cura sidelis harae. II Eires. Dissimulata causa consilii sui Veram pete ex Suetonio et Dione: non illa, quam monstrat mancipium istud Tiberianum: iliti uia ui causam Tacitus fuisse scribit Iuliam. MREGL.
599쪽
Visendi eius gratia ad quem conventcntes, semρer Prioatos illa maiestas ρrData unquam fuit, fasces suos summiserint T ius hic locus si, quoinodo sequitur, emendetur, sententia elicietur satis commoda: m omnes Procora. legatique, in trans marinas profecti provincias, Nisendi eius gratia ad eum conυenientes semρer Pri tum, etsi illa materias Priscita numquam Iuliete. Vel, Si illa maiestas Privata unquam fuit. Videtur hie loeus ita legendus: Misendi eius grαtis, ad eum comu nientes semper Prioatus ille, mairatas Prioata nunquiam fuit D-sces etc. Potest etiam retineri illa, dummodo parenthesi inel dantur verba semρer ρri tus, illa maiestas Primia nunqualm
fuit sed ille magis placeret. V Mas . Semper Prioato si illam. u. pr. f Daces. ΙΙoc pacto nulla, certe levi licentia reseribo:
quum antea: Visendi eius gratia ad quem ConMenientes semper priuatos illa maiestas P. u. fuit. Hinc Rhen. ut omnes qui pro- coss. ει legati t. t. P. P. v. e. g. asque conveni di cremρer pri- Datus ille , maiestas ρα nunquam fuit DSCes suoS. Doctiss. vero Lipsius, Misendi eius gratia atque conWeniendi, semρer prioratoc si illa maiestas prisam umquam fuit fasces. Verum seu tentia nimium pendet. MHEGR. Lectionem dedi nuperae editionis, ut soleo. Alias mirifice variatur. Quid quisque statuat eorum, qui eo rigere moliti sunt, non referre statui. Si quis etiam milii relictu, est locus, ita universum hoc Scripserim: Ut omnes Proconsules legatique, qui in transmarinas Profecti Provincias Misendi eius gratia ad ram conMenore, SemPer Privato Si illa maiestas pri- ala nunquam fuit fasces suos summiserint. Initio de tratisiis sitione mi; qui susque deque habeo. ConMeuere scripsi ad nexuti, orationis firmandum, qui solutus aliter et minime solidus est: Deo, puto, maiora in ea voce mihi indulsi, quam sibi reliqui. Denique nunquam e Rhenani et Maruitii mutuatus sum. At vero si positum accepi pro et id novo, sed ex Velleii more; qui supra cap. 4 i, ubi de Caesare n Piratis capto: Neque unquam
aut nocte aut He cur enim, quod Mel maximum est, si narrari verbis speciosis non potest, omittatur Z9 atit excalceare uratit disciugeratur. Clare enim ibi etsi interpretandum, nisi id ipsum reponi debere quis contendat, qui suam in partem facile me perduxerit. Facillime namque et absorberi a praecedenti est potuisse video. Qua re patiar etiam, tinnio suadeam, hoc loco unquam restitui, nec in vulgato si temere quidquam novari. Horatium quidem etiam, lateor, sic accepisse Sat. 9, Ith. I:
Non , hodie hi Exclusus fibero , desistam. Ciceronem quoque ad
600쪽
592. VARIORVM INIERPRETVM NOTAE
Λuie. lit,. V, ep. έ. Nunc, si tam res placem, agendi tamen νωπι non Mideo. Iu quo si iam clare Prosecto est, etiamsi, vel etsi iam. Quid, quod et in Floro meo Florentino sic inveni' Lib. II, cap. 19: Quae si in Oluta inter se sunt omnia atque confuSa, tamen quo melius amareant, simul, et ne se lora Mirtutibus obstre an , s Paratim proferentur. Alii autem omnes, et recentissimi r Quiae etsi inooluta. Tantis suffultus amelotibus liuius locutionis, tamen nuto etiam hercle, ac Prope muto. Nam praestat hic timidiorem, quam audaciorem videri. Ex ea autem forma, si illa mai*tπι Priwata unquam fuit; quae correctionis, quam Rhetores appellant, aliquam habet speciem rin mentem venit Ciceronis locum emendure, si sorte aliis eroselicior. In Oratore cap. i : Nam et in enire et iudicare, quid dicas, magna illa quidem sunt, et tanquiam animi instar in corPOre: sed PDOPria magis Prudontiae , quam eloquentiare, quia IcGnon in causa est vacua prudentia. Buunt haec postrema, nec sustinet, etsi nititur, Lambinus. Tentabam ego: si qua tamen in causa est Dacua prudentia. Prudentiam Tullius ab eloquentia non vult scparari, quod acriter alibi disputat et copiose, nec vero uno etiam in loco. Ilio itaque quum inventio ueni iudiciumque eorum quae dicenda sunt, magis ad prudentiam dixisset pertinere, quum ad Eloquetitiam, corrigit se statim , ct adiicit, quamquam nulla in causa, nulla in pavis munus eloquentiae muricre vacat prudentiae. Ea mens sane Ciceronis, quam e ve his iis si nonduin satis luculenter arbitrare conlieri, per ine poteris aliter quoque, licentia non maiore: quae tamen in qua Causa est Oticua Prudentia Z Insertum qui lcm provocabulum iacile potuit a priori su Ilaba si ibsequentis vocis absumi. Tertiam quo lue habeo coniecturam, scd quae paululum quid a sententia domutat supcriorum: quae tamen cassa cst, Oacua Prudentia. Sic enim eo respiciat, quod alias aicitur sine prudentia eloquentiam nouesse, sed loquentiam. ACIDAL. Nos olim restituimus, in Epistolicis lib. III, cap. 8. Aiunt pendulam sic sententiam esse. Mihi non videtur, nec muto. LIPs. Ieteres libri. ad quem conoe nientes. 1nde Lipsius iacit, alque conc/eniendi. Ego minima mutatione legerim ad diem conuenientes, id est, constituto die visendi gratia plures simul venientus. Suctonius Illicrio cap. ia: Nemine cum imperio aut magistratu tendente quoρiam, quin dioertor et Rhodum. POp ΜΑ. Locum corruptissimum , varie lire avariis leutatum, ita cui en dandum censeo: ut omnes, qui Pro