장음표시 사용
11쪽
quod in mentis naturam id parum cadere videtur
mens mechanicarum funestionum causa sit urincipium, non video, cur ejus voluntati, Wimperio motus necessarii non subtat Ovid. q. 17. non video, cur nulla assiciatur sensatione ex mutationibus illarum corporis humani partium, in quibus nervi non sunt, vel ubi nervi certis laborant impedimentis. Re quidem vera mechanicarum motionum in homine principium Quis eadem est ac in plantis, organorum videlicet mechanismus idque etiam , si secum constare velint, fateri debent Peripatetici nostri, qui mentem humano corpori conjunctam nolunt, nisi postquam rudimentum foetus digestum est ut aiunt organizatum. Quid enim id est, nisi ante mentis conjunctionem mechanicis motionibus fruia Ex his autem nemo recte deduxerit,
humanum corpus ab anima rationali non informari , non sis eari, ut Ecclesiae Patres saepe loquuntur . Quamvis enim in humano corpore motiones nonnullae sint nereia mechanicae 3 necessariae , quae ab animae viis aestione immunes censeri possint; multae tamen sunt vitales m tiones, quas ope musculorum spontaneorum efficit anima
quarumque vitale, activum principium ipsa anima statui
V. Non solum autem mentis per totum corpus dis- susio praesentia, ut ipsa corpus afficiat, is corpore assiciatur, inutilis est sed eadem ratione ejusdem praesentia per totum cerebrum supervacanea censeri debet, ejus regionis, ex qua nervi, sensus d motus instrumenta primam habent' originem, finibus coarctari. Est autem nervi origo is locus, ubi arteriola desiuit, I incipit Uuin medullare, uti animadversum I altero . Is autem locus nec magis, quam cerebri medulla extenditur, nec ortasse minus. Non magis extendi vincunt cerebri morbi, quorum alii medullam assicientes sensum homini auserunt, alii vero extra medullam saevientes eundem prorsus nossensum relinquunt. Locupletissimas hac de re Peyronio in Anatomi- 6 ca
12쪽
e facultate versatissimo debemus observationes η , quibus refragari nonnisi pertinacissimae uerit pertinaciae. Sed nec minus extenditur, quam medulla . Nam ubi primas nervorum origines inter se conserunt Anatomici , cum massa quidem medullae cito consendi vident, sed vident etiam ex nervosarum fibrarum directionibus nulli bi in cerebro circumscriptam esse regionem , in qua nervi omnes conveniant .
VI. Quin etiam contendo, non in una eademque medullae parte humanam mentem videre is audire , olfacere, vigustare, tangere e sed singulis sensationum idearumque generibus suas esse quodammodo divisas provincias, prout nervorum hac illa divisa sunt capita. Qui hoc mihi negaverit, explicet, velim, qua fieri ratione possit, ut morbi, quorum definita est in cerebri medulla sedes, modo hunc, modo alium corporis sensum, modo supprimant omnes . En accuratas peritorum observationes ,
Gravissimo sex menses laboraverat dolore capitis infelix puella , quibus elapsis; caecitate primum , reliquorum subinde sensuum stupore , ac tandem morte correpta fuit . . Dissecto per Drelincourtium tunc Lugduni Batavorum age te cerebro, pinealem glandulam ad ovi gallinacei magnitudinem excrevisse , compertum est . Scilicet quum magis in dies sese glandula dilataret, nervorum opticorum thalamos primum, postea nervos reliquos mortifera compressione cruciavit,in ab officio prohibuit. Iisdem fere gradibus sensuum usu orbabatur puer , cujus cerebrum ab abscessu purulento medullam comprimente purgabat memoratus Chirurgus Peyronius a immo injectionibus liquoris per syringem eductionibus sensum quasi ad arbitrium auserebat, restituebatque . Iuvat autem animadverteres, non sinistrum quidem is dexterum oculum languere primum coepissea obcaecari, quamvis abscessiis sinistram medullae partem afficeret; non enim se alio modo habere res poterat, quum medullares fibrillae decussentur , quaeque in cerebro sinistrae
13쪽
sunt, ad dexterum oculum dirigantur , ut exploratum iam est 3 . Prolixa nimis oratione opus esset , si recensere vellemus historias omnes vel caecitatis, vel surditatis ex compressione aut in opticis nervis, alit acusticis vel stuporis linguae in ramo descendente paris noni, , aliorumque simialium, quae a medicis monumentis suppeditantur. Sed singulare unum ab Hermanno Boerhaavi narratum prae terire silentio non possum . Illud autem ipsis Boerhaavii verbis exscribam . Parim homo vixit , qui in propriavi ealsariam sipem vicatim petebat, quum cerebrum uica lina dura meninge tectum haberet . Experimenta pro exiguo nummo centie in ejus cerebro facta funt. Quoties nempe dura mater digito lenissime comprimebatur, subito mille sintillae seu quasi candelae , ut aiunt Parisienses Academici ante oculos hominis versabantur, fortior fiebat compresso, jam caligo oculos occupabat . Si denuo validior manu urgebatur, in somnum delabebatur, deinde stertebat, donee fota manus levi opera apoplectie feret Iumillimus. Sed ,reve malum remota causa non tardius recedebat, sertore primum sublato , deinde fomiso, in tenebris dis reddita tandem legitima sensuum potesate.
VII. Quo auten modo organorum mutationes nervorum ope cerWSri medullam pertingant, ut mens illas percipiat , exquisitorum ar umentorum congerie Boerhaavius
ostendit fluidi subtilissimi , cujus particulas sir
rus animales vulgo nuncupant , per nervos excurrentis
existentiam asseruit antiquioribus etiam probatam aetatibus . Fluidum hoc , ejusque actionem ab humano corpore ejicere Bidlous in Academia Lugduno-Batava Prosetari blicus nequicquam conatus est. En argumenta ejus praecipua . . Nervos auditoribus suis lente vitrea spectandos pluries exhibuit me ab ullo excavatae intra nervorunia,
14쪽
sibstantiam fistulae videri unquam potuerunt . II. Ex majoribus nervis unum sub antliae neumaticae excipulo idem ipse suspendit, atque, aere educto, ne hilum quidem liquoris ex nervo emuere conspexit. III. Quicumque nervus br- ii quantumlibet constrictus vinculo, nec intra , nec supra vinculum intumescit. Intumescere autem procul dubio deberet , sicuti venae arteriae , si quidem per ejus fistu- Iam fluidum quoddam percurreret . Haec Bidlous , qui cum Brinio η , Listeroo , Goblio , aliisque nervos usquequaque solidos, elasticos instar chordarum tensos tremoribus suis palpitationibus organorum atationes ad animi sedem transmittere arbitratur . Nescio, an viri ac tissimi evulonus olfius , Musichenbroekius abseque ullo examine in eandem sententiam concesserint, quod explicandis colorum S sonorum sensationibus nimis comm da videretur. VIII. Porro nihil validius spirituum animalium necessitatem evincit, quam in nervorum substantia laterii defectus invictis rationum momentis demonstratus. Ea indicabimus potius, quam plane persequemur M. Si me ninges excipias, quibus nervi vestiuntur, tota illorum substa tia pulpos est Winsigniter mollis, eadem nimirum quae substantia medullae . Si minimas nervorum fibrillas secueris, medullam statim emitti, Moras exprimi in tu herculum idemque fieri conspicies resectis nervorum truncis cmedulla spinali Ommo si ab uno ad alterum extremum nervum auditorium, Colfactorium, qui breves admodum sunt , examinaveris , nihil in iis durae substantiae meningum invenies. II. Arteriae musculi sem ob elasticitatis vim contrahuntur areviores fiunt nervus vero sectus flaccescit paullo longius extenditur. III. Chordae musicae, licet elasticae, nisi tensae fuerint, S ad utrumque extremum firmis affxae corporibus , non concipiunt
tremorem Nervorum autem omnium uterque ei minus princul
Exercit Anat Chirurg Io. De Spirit. Animal pag. 7s.
15쪽
eu dubio mollis est. IV. Nervorum aliqui in suo ex cerebri medulla ad organa corporis progressu frequentibus, sinuosis inflexionibus obnoxii sunt, neque in inflexionum punctis firmo nituntur sulcro , sed laxam habent ubique cum fabrica cellulosa conjunctionem: alii vero firmisumis corporis partibus, quae distrahi nequeunt, nexu perpetuo colligantur. Quamvis ergo chordarum instar esse darentur elastici elasticis tamen tremoribus suscipiendis modo laxitate , modo immobilitate sua non essent idonei. V. Tande in iidem nervi mutant frequenter diametrum qui nimirum antea graciliores erant , in crassores subinde evadunt ex quo plane ad easdem vibrationes propagandas inepti fiunt . IX. Quae vero ex Bidio superius objecimus, vix physicum tironem movere possunt; ea enim nil aliud evincunt, quam nervorum fistulas, fluidi particulas adeo exiles esele, ut oculorum 8 lentium vim prorsus eludant; quod co tendimus , nedum concedimus . Per cutis meatus plures quotidie fluidi perspirabilis librae humano ex corpore exhalantur . Nos homines exili ex machinula in utero matris crescimus in eoque compendio omnia sunt nostri corporis organa mirifice fabrefacta. Quis tamen aut cutis me, tus, aut fluidi exhalati particulas , aut prima foetus rudimenta per microscopium potuit unquam perspicereri Sic etiam quis mirabitur, vinculo nervorum fistulas absque t more constringi , quando arteria lymphaticae , per quas lympham assidue fluere certum est, nemo unquam vinculo effecit, ut intumescerenta Scilicet nervorum mollem substam
riam aeque destrui 3 dissolvi vinculo ac dissectione animadverterunt jam Morgagnus, Nicheloitus. X. Quod si fluidum hoc subtilissimum maxime o mobile mutationum in corpore factarum nuncius menti est,& necessarium sensationum instrumentum nihil verisimilius invenio, quam in ipso hujus fluidi ab exterioribus organis ad nervorum origines , vel animi sedem regressuis appulsu commercii legem ad excitandas in mente ensatio nes a Deo positam esse. Et quidem eo vividiorem, cla- 8 ri
a vid Boress de Mot. Animal. .aa . Halleia Physiol. p. a. s.386. partia Prop. II a Boeth. Prael. Mad. - seqq.
16쪽
I6riorem ore sensationem quamlibet, quo validior fuerit nervis inducta mutatio , vehementior spirituum impetus 3c
impulsus, perpetua nos docent experimenta . Porro idem
fluidum prope nervorum capita repulsum atque repressum oscillatorio quodam motu agitari debere, atque hujusmodi oscillationes tamdiu duraturas, quamdiu sensim languescant, .extinguantur , nemo non agnoscit . Igituris sensatio in mente eo usque vigebit , donec perseverabit spirituum, in nervis motus oscillatio ; quae pro majori vel minori corporum in nervos agentium vi diuturnior erit , vel brevior Sensationem coloris ex oculi compressione ortam ad minutum circiter secundum conservari eleganti observa. tione deprehendit Nevvlonus , neque alia de causa distinctae colorum fasciae in albedinem degenerant, si pecte iam te eas ultro citroque celerrime moveatur nisi quia coloris subsequentis in nervis aetio prius exeritur, quam prae
cedentis oscillatio cessaverit Radios solis ustorii speculi collectos soco , cujus quanta sit vis, Philosophi norunt , oculo
exceperat Boerhaavius . Vehemens in organo diuturna
commotio solis imaginem ad plures horas ipsi invito Boer .haavio pertinacissime praesentem fecit 3 . In aliam praeterea animadversionem fortuita quaedam Malpighi cobservatio opportune nos ducit . In seipso scilicet , dum in lecto decumberet, expertus est lucis sensationem non semper aequaliter vividam , sed alternis vicibus vigere' remitti; vividiorem autem, dum cor contrahitur, languidiorem, dum cordis intermittitur pulsus , iterato pluries didicit experimento . Observatio haec in rem nostram mirifice quadrat. Dum cor contrahitur is sanguis per arterias propellitur uberius etiam ex corticali cerebri substantia in medullam, nervorumque capita spiritus animales propelli debent . Si tunc ergo ab exterioribus organis ad nervorum capita actione corporum spiritus impellantur, a spiritibus ex cortice stin medullam ais uentibus validius repellentur Leritque ideirco sortior in mente clariorque sensatio. XI. Quo-
17쪽
XI. Quocumque tamen modo mens agat in corpus,& corpus In mentem , si Verum commercium inter utramque substantiam, mutuamque aestionem, passionem agnoscimus Oexq. a. , validissimum mihi suppetit argumentum, quo innixus humanae menti quamdam extensionem tribuere contendam 3 Peripateticos ab obtrectationibus vindicare, quod animam hominis per totum corpus diffundi putaverint. Illud autem ejusmodi est. Anima hominis, si re ipsa agit in corpus, illi saltem cerebri regioni praesens sit, oportet, in qua nervorum capita coeunt, vel quasi coeunt. Etiamsi vero in unum punctum coirent, semper est punctum physicum extensum manc ergo regionem totam occupat anima praesentia sua '). Itaque si mens humana pero tum
Hane ipsem argumentationem aes. Sed , ae eorum dicam mih in lumbratione philosophica n. r7si videntur ipsi male philosophari. Non edita iisdem fere ver his exposui , intelligo, inquiunt, divisollem in inaequum de simplicium substantiarum s finitum . Igitur negare debeo proprie. extensione eontroversiam agerem . rates materiae, quas clare intelligo. Eam earpit fallaciae insimulat vir Pulchra fallacia sis infinito , quod humanissimus Aloysius Antonius Ver mortalis nemo istelligit , ad remnetus in eo, quod de re Metapbrsica omnino perspicuam argumentarat Hancan. 3733. Vulgavit, opere lib. cap. . si admittimas philosophandi rationem innot Placet autem integrum doetis ianumeras res omnino perspieuas ne simi auctoris oeum exscribere, ut gare deberemus , quod eas non intelli. totam eius censuram ob oculos le gamus immo ero fere omnia pha gentium ponam , , si quidem fie nomena phoea , quae , si ingenui esseri possit, refellam vel saltem ob volumus . fateamuri, necesse est, nobis servantiae hoc meae .existimatio impervia esse. Addunt extensionem his testimonium viro larissimo ex fine soliditate Oe. Egregie profecto hibeam . Aliqui Reeentiores , in si mea haec esset, quam Verneiu im-quit, .... cum pro certo ponant,ex re pugnat ratiocinatio. Scripsi utique non extensa extensam fieri non posse, is quis deuique sibi suadeat, parvum putant extensionem in simplicitatem is materiae eubum usque adeo in qua- una esse posse ideoque contendunt, pri , Duas plagulas dimidi posse , ustrea elementa eo orum esse substantias is orbi uniferso, si Deo libeat, reges- simplices , O extensas. Si rationem is do par si at hoc dumtaxat ar- quaeris, audies hane esse , quia non gumento , quod procul dubio seiun- intelliguηt, quo modo infinitae partes um a ceteris maneum est elumbe in unc exilissima materiae parte tota illa mea ratiocinatio non conti- contineri possint propterea rident cum et ur. En totidem verbis exstripta, resianos , Neistonianos , eterosque , quae illud absque ulla interiectione qai di*i ne in ionitum amplexum praeredunt, Si substantia, ut p. est, is sim t
18쪽
I 8 tum corpus non extenditur, non ea de causa non extendi
tur, quod incorporeae simplicique substantiae extensio re-
is simplex aliquid Inconcretum di exemplis, aliud ex ipso Verne o pro-
, eatur , nulla erit in tot mundo feram . Natura trianguli, inquit, in, corpore substantia ; nec aliud , eo sita est, quod sit figura tribus lineia is quam modorum congeriem sine , desinit . Quare si Deus ab aeterno, substantia, in corporibus deprehen tempore cognovit, talem esse naturamis demus . Praeterea nulla erunt vel rei, aam oeamus reiangulasa minis ipsi Deo prima corporum elemen nino fieri non potest, ut id, quod vocari a maec plane argumenta duo, mus eo modo, non habeat talem natu in quibus vis maxima, aut ego fallor , rama aliter eadem res esset triangu posita est , Leibnitium virum acutissi lus non esset Ibid. lib. q. ap. 3.mum , quem eodem in loco comme pag. 27. . Eadem dicit de numero moravi, impulerunt, ut corporum, ternario Constat autem trianguluindivisibilitatem in infinitum , eorum infinitis fere modificationibus obnoque partes ad Iu infinitas negaret. Cur tum esse . Si quis autem reponat LX- autem in illud unum, quod menseor tensionis , Qtrianguli essentias ex ripitur sane & obruitur , sed non eon. Vernei sententia reales non esse; sub Vincitur, Verneius animadverterit , stituat exempla lineae, tu perficiei reliqua autem duo ne leviter quidem quarum essentias, ut a Geometris ex indicaverit, divinare vix possum . Ex plicantur . tanquam reales Verneiu iis duobus unum demonstrationis vim ipse producit,4 probat Olbid. eor. a.
habet si substantia simplex aliquid O pag. 3r.). Lineis autem supersi-
inconcretum dicatur; quod ex accu ciebus innumeras accedere posse,
ratioribus Metaphysicis ibidem Onoti dificationes quis negat prataque si su 1 ad s. a. statueram . Itaque ar stantiae definitionem a Vernei tragumenti vis infringi non potest, nisi ditam adoptare velimus extensio, ea substantiae definitio reiiciatur. At triangulum , linea, superficie , alia ea reiecta , quam subrogabimus Non que multa horum similia, quibus sua qui lam definitionem verneiafiam , est essentia, modi , ad substantia quam vitiosam esse nemo, ut arbitror, rum assem reserantur,oportet quod inficiabitur . substantiam ipse definit absurdum de falsum esse, Vernejus ipse lib. . cap.Φ pag. I 18. sentiam se fatebitur. paratam a suis modis . Verum non Modum tandem si definit lib. q. ignorat vernetus,non substantias an eap. q. pag. 138. id . quo substaηtiatum , sed etiam modos suam essentiam hoc, vel illo modo est, eamques o habere adiis modis affectam, qui ab dammodo sit ἐκ ut sensitas perci ipsa essentia per mentis abit ractionem piatur, Deiti quae quidem definiti
separari queant. Quum extensio eoru tum obscurissima est, tum etiam man porum sit ens reales, realem quoque ea , quia incorporearum substantia essentiam habeat, necesse est. Exten rum modi nunquam esseiunt, ut eaeso hae autem variis modis asscitur , sensibus percipiantur migum igitur vel assici potest, ut norunt omnes. Verneiana substantiae definitio proba
γ' autem propriis dumtaxat utar ri non possit, priorem illam eum se.
19쪽
pugnet; sed quod ejus extensio extra cerebri medullania inutilis sit, & phaenomenis apprime contraria β. . S. 6. . io Leib-
verioribus Metaphysicis adhue reti His antequam respondeam, ani nebo , primum subjectum ejus , adverto primum corporum exten quod est, aut fit, quod ita existit, ut sicinem secernendam esse a mentis ex- intrinsecus a nullo pendeat, substan tensione, quam si malueris, extenatiam appellabo . sioni corporea Dbstantialem mentis ii ad vero posita materie in infi praesentiam appellabo , ut in hae ipsati itum divisibilitate nulla vel penes dissertatiuncula declaratum habes Deum futura sint prima orporum , Animadverto insuper palam fateor elementa, quae tamen nonnisi ab ipso argumentum pro incorporea quadam Deo creari potuerunt, aperta adeo extensione , seu medullae erebri res est, ut Petrus Martinus Philos mentis nostrae substantiali praesentia Nat. lib. I. eap. 6. s. Ira infinitae di a me adductum , a vernet impu- visibilitatis propugnator acerrimus, id gnatum, penes eos Philosophos , qui ultro eoneelserit nee ego ullum, qui harmoniae praestabilitari, mel aus inficietur, adhue inveni. rum oceasionalium systemata bi seli-At Vernei animadversionem pro gunt, nulliuiesse roboris ae momeninsequamur . Addunt, extensionem De i. abere autem vim maximam ea
soliditate in eadem simplici esse pos ne eos, qui Uema influxus posici,
se ut se habet anima hominis , quae seu realem actionem inter orpus&simplex est in extensa. Extensa i eur animam admittunt, adhue, hi peritae quaeris quia etin anima agat suadeo . Illud si breviter contraho in eo us oportet, ei loco cerebri sit Mentis substantia ibi praesens est, ubi praesens, in quo nervorum oriso, quo agit Mens autem nostra , si quidem rum ope motus membrorum sit, exsi realem exercet actionem in corpus stit. Nervi autem minimum in uno ae it saltem in eam cerebri partem, in aliqua puncto bysico Originem habere quam nervorum capita coeunt. Exudebentis quod punctum certe extensum tensioni ergo cuidam eorporeae anima est. Ergo anima, quae ei puncto prae hominis substantia sua praesens est. sens est, extensain ipsas necesse est. Argumentationem hane fallaciam, Altera fallacia. At, inquiunt, funt eat verneius Athane ego fallaciam in bae sententia Rudigerus, mos , plane non video ; nisi forte quasi eer- Avorthus, ceteri quid ad nos tum statuendum putet, substantias ibi quasi nos bilosophorum nomina, non agere, ubi non sunt aut me invito ac
rationes quaeramus cur autem eorum reluctant , velit argumentum ad ver
philosophandi via rejiciamus , lata sus Cartesianos , aeibnitianos, qui promptu est. Primum nullam hi Phi nullam agnoscunt inter mentem
ιUUbi ideam elaram habent naturae orpus realem actionem, a me pro animi nostri deinde nullam de modo , ferri; quod ego tamen in ipso, quam quies in eerebro, tum nullam de ra examinatis reprehendit Verneius,rione, qua movet orpus quae duo lucubrationis meae Ioeo maxime ca- ηοηnisi ex essectis probare possunt in veram. Ibi enim sic habeo, Argu te igitur ponor pro comperta remori is mentum , quo utor, vim maximam
20쪽
Lei itiani autem xartesiani, nisi extensionem eum concretione , soliditate necessario conjunctam nimis confi
habere debet penes eos omnes , unt, quo modo quaelibet pars -- is qui harmoniae praestabilitae , e nite secari post uuis enim , uisine ea arum occasionalium systemata , ulla anticipatioue , sine alia Dpothesiis reiicientes verum commereium, judice , ejusmodi diDuratores ferreri corpus inter animam, mutuam possit aut quis e. Si quam omnesis que actionem, passionem agno perspicue intelligunt . ut Verneius scunt ,, inod si animadvertisset ver asserit, est materiae divisibilitas in nelus , perspexisset sanes, futilia esse, infinitum; viderit ipse, an omnes re- quae congerit, nullam hi Philosophi vera perspicue intelligant . Arbitrorideam claram habent naturae animi tamen ei non latere, infinitam mate- nostri nullam de modo, quo est ista riae divisibilitatem tum a Leibnitianis cerebro , nullam de ratione , qua reo omnibus , tum ab Atomistarum ple .et corpus . Quid enim refert haec risque, tum a Cartesianorum nonnul ignorari, dummodo anima in totam lis vel prorsus respui vel in dubium rebri medullam reipsa agat prande revocari. Dieam tandem ex Philo natura Dei claramis adaequatam , sophis, quisntologiam accurate ideam habemus p an de modo, quo systematice pertrariaverint, emi nobis intime praesens ex an de ra nem esse, qui infinitam materiae ditione qua omnia conservat, io visibilitatem probet , quippe quaς vel Quis tamen idcirco negaverit, erassam sapiat Metaphysicam Miror nisi ineptire voluerit , divinae sub autem, Verneium, virum alioqui per stantiae ubique praesentiam, actio spiraeissimum, eontroversiam de in nem non revelatione tantum , sed finita materiae divisibilitate bysicis etiam ratione absque ulla fallacia deo examinandam relinquere i no eam
monstrario P sitis, si qui otio dispuunt, exam-Quod autem post rationum o nandam relinquimus, altum sit pag. ruenta alios quoque Philosophos pro G t miror, inquam , quum planum mea sententia citaverim, cur mihi sit & apertum eam quaestionem non Vertatur crimini a Verneio, prorsus nisi ad Ontologiam mosmologiam ignoro. Id passim in more est, non pertinere . Ut enim ea dirimatur in Philosophorum nomina rationum examinario statui debet, utrum loco substituamus , sed vel ut novita prima corporum elementa extensa viti fugiamus invidiam,vel ipsos fontes, sint utrum extensio ex partibu rea ex quibus doctrina aliqua hausta fue libus necestario resultet , ne ne in , indicemus quae duo capita ad unum etiam redu Ad materie divisibilitatem reveri ei possunt, utrum nempe extensum titur tandem Verneius Mese igitur ex extensis neeessario coalescat. Id po μ' , inquit, pro comperta rem autem definire an ad byscam per qμam nullo modo intelligunt, ut inde tineat, an ad Metaphysicam, iudicet incian negari debere extensionem di Veraeius ipse, qui ad suam Ontol visibilem materiae , auam omnes per giam tractationem de simplici com spicue intelligunt, tametsi non intelli posito iure censuit pertinere. Quae