장음표시 사용
431쪽
nionem honam, malles Hae voces non aliter sugiendae sunt, quam illae, qu lysies nisi alligatus, ramtemtesii nolui idem possimi ali lumini a patria, parentnnis, amicis, a virtutibiis, et in turpem
vitam miseros turpius indunt. Quanto satius stirectum sequi limitem, et eo se perducere, ut ea deismum snt tibi iucunda, quae honesta Quod assequi poterimis . secerimus duo esse generi reriin, quae nos aut inritent, aut sinenti Invitent ut divitiae,
voluptates, forma, ambitio, cetera blanda et arris dentia. Fugent; abor, mors, dolor, ignominia, victus adstrictior. Debemus itaque exmeri, ne . Me timeamus, ne illa cupiamus. In contrarium si nemis, et ab invit mitibus recedamus, adversus 'petentia concitemur. Non vides, quam diversus sit ascendentium habitus, et descendentium y qui per pronum eunt, resupinant corpora qui in arduum, incum
M. Nam di descendas, pondus sitim iis priorem partem dare ascendas, retro abducere, cum vitio, Lucili,eonsentire est. In voluptates descenditur in res
asperas et duras subeundum est hic impellamus cor- pora, a perem . Me civis deest, probavli Gron. qui monuit,
nihil vulgarius esse significatione qua sumitur pro impetere, invadere Codd. plurimi potentiar inde Pint secit, ne-ν entia, ruterus impetraitia, ipsius impotentia. Editio antiqua clare praestat petentia.
i. quam illae I siserrum, terna de quibus saepe moniim
quoa - alligatu malo navis, mus, . c. Ep. 66 Argum.
a 78 sq. totam rem narrat vitiosum est in astrensu 'tuum Amicis scilicet aures era ob eorpus retroducere, et in de-turaverat, seque manibus46 censu incumbere, quandoqui dibusque malo alligari iusserae, dem in utroque casu pronione illecebris Sirenum abduce neeesse erit. cita cum vitiorentur in perniciem consenties, scin voluptatem de- et quo assequi D stendens te impuleris etc., geni. I Sunt hae res mediae, ne hoc, ne inim ronovi quae neque bona neque mala locum putes corrustum, sunt, ideoque adlaphora, ex est sanus. Diuitiae by orale
432쪽
pora, illic refraenemus. Hoc nunc me existimas diis Cere, eos tantum perniciosos esse auribus nostris, qui voluptatem laudant, qui dolores, metus, ter se so
midabiles res, incutimi illos quoque nocere nobis existimo, qui nos sub hiscis Stoica -- hortatuue
ad vitia. Hoc enim iactant ,solum sapientem etas doctum esse amatorem solus apte ad hane artem. aeque combibendi et convivalidi, lapiens est periti nius. minoimis, ad minioque amitem iuvenes amandi s- Haec Graecae conlaetudini data narnos ad illa potius aures dirigamus: Nemo est eas, Nanus discenda virtus est. Uoluptas humilia res et pusilla est, et in medio habenda pretio, commonis eum mutis animalibus, ad quain minima et contem. . tissima advolanti se a vanunc et vos is quiddam est, auraque mobilius. Paupertas nulli malum est, nisia 6repugnanti. Mors malum non est quid quereris sola ius aequum est generis humani. Superstitio error insanus est amandos timet; quos colit, violato Quia entia interest, utrum deos nego, an insimo 2 H in discenda, immo ediscenda sunt non debet excusationes vitio philosophia suggerere. Nullam habet spem salutis aeger, qu*in ad im erantiam med is hortatur.
qui doloret, vetetur , perci' formidabiti res, sic omnes eodd. At Muietus e coniectiva desiit: - Mori minis- ραν se formiduouι rei I 4. qui dolorer, ιιus exagitasse constat. Doctum re D midabiles res inciι stola lingua est sapienteiri, siuMιJ El, ICureos dicit, qui toturn eis. docui it dolore metusque per Us Biae graecae confvitus esse focinidabitis res, quas dini iuvenes amandi res Stoici externis annumerabanta nota neruo U. L ad
Illo uiua iiiii vides, p. reo, 3. exstitisse ut salsos Epicureos, i misi colit, uisui lata personatos stoicos quos De Rei num. II. Religio deos 3 sque Lucianum tam a r lit supcinitio viciat.
433쪽
moea mi r quae tam i, quippe uelane earentia non vire perfecta sunt. Exenipi sunt m a mimalia, quae em 'fantam praearentia Omprehis iunt: e freti tὶmporis nultus iis fio est; hetone perfecta narura. Eorum natura imperfeci es et sudines, mon apri, quo ne ratione sene mee Uputatio animo pνο- futura est , quarenu et acuit eum et honesta oecupatrone teneri qua moratur ad prava properantem Aecedit, quod hae dea octiptio boni exempta est, ad eo fe Omponere possit , at emendatus ae puras fiat, aemuleta Deam , super human fe
III p. I sq. ubi tamem aveas iadie I Viri 'raestastissimi aeeeadas, qui nescio quibus rationibus abductas statuit, senis omni in ententiam de bono ma ope frendam vi atque estieacia excIu-fos me a Stoicis It ansulas p. 74. 6 Aq. Ceterum egregieati solet, de hae re, et de ineeps de disputatione ae torcorum et Epicareorum erit m Nant in cnitic ιν pra/ti chen' '.
434쪽
Possum musta tibi veterum prau'cepto ferre, i, επιή ua pio minoscere uiras. Non refugis autem, nec ulla te subtilitas abigit. Non est elegantiae vixe, 'tantum magna sectari. Seu rula probo, AEuod omnia ad aliquem msectum redigis, et tunc tantum essenderis c ubi tam labtilitato nihila agitur quod ne nunc quidem fieri laborabo. Quaeritur utrum sensu an intellectu comprehendatur bonum.
Hui adiunctum est in mutis animalibus et in illinis non esse. Quicunque voluptatem in immo ponum sensbile iudicant bonum nos eontra intelligibile qui illo animo damus. Si de bono sensus iudicarent nutilam voluptatem reiiceremus nulla enim non invitati nulla non delectat. Et e contrario nullum dolorem volentes subiremus nullus enim non offendit sensimi. 3 praeterea, non essent digni reprehens Hie quitiis numium voluptas placet, quibusque summus est doloris timor. Atqui improbamus gulae ac libidini addictos: et contemnimus illos qui nihil viriliter ausuri sunt m
i is metu quid autem peceant, si Gus, id est, at inus boni ac nisi, parent ratis enim tradidistis
προ- a. antum m . Sic intim coniecit, uretus recepit et illi deinceps, idque rore. At Codd. omnes et edd. anti habebant tam . . unus sim editione antiqua tam malia. No verba Hai - non esse a Seneca non esse profecta. sed addita a viro docto qui hae margini codicis sui instri erat, putaverint. S. 7 sensiti et eood obtemperavi, tW in lectione intermis oid -- iuuaro, reiicia, sciis t. Versus sunt Virgilii Ge. stolam et Epicureos semper I, 17 sqq. eligantiae doctri agitata, quandoquidem hi sunt.
nam i philosophiae cum e mum bonum voluptate sive s teris artibus in quibus subtili lieitate, atque adeo sentibus,tas et acumen aut ut Ernesti illi una virtute ac proinde ra- verbis utar in Clave Cic. voce tione, sensuum dominatione Elegantia Sicut illus probes exclusa, contineri putabant. Nitur cf. Ep. a . l. De Epicureis et Lucret. IV,
a. Est haec quaestio inter Diu Laerta XI, 3 4H.
435쪽
isti rei piaeposita est, quelmulinodum debeat de vita, que in admodum de virtute, de honesto, sic et do bono maloquo onstitui Nam apud istos vitullinae parti datur de meliore sententia, ut de bom pronuntiet sensus, obtusi res et hebes, et in homine quam in aliis animalibus tardior. Quid si quis velit non oeulis, s sed tactu minuta discemere subtilior ad hoc nulla acies, quam oculorum, et intentior daretur, bonum malumque dignos ere. Vides in quanta orantiaverit iis versetur, et quam humi sublimia ae divin proiecerit, apud quiri de summo amno maloque Iudicat tactus. Quemadmodum, inquit, omnis scien-6tia atque ars aliquid debet habere manifestum, sensu
comprehensum quo oriatur et crescat se tota vita sinulamentum et initium a manimi dueit, et eo quod sis sensim cadit. Nem, vos a manifestis e
tam vitam sui initium capere dicitis. Dicimus eata Iesse, quae secundum naturam sunt quid autem secundum naturam sit, palam et protinus apparet seu
quid sit integrum, est secundum naturaim quod contingit et protinus nato, non dico bonum, sed initiumve et boni.
4. Sed indelice Di manise Ethices sese commune haberesto furam huius rei i iudieii dicunt hoc ei . lenius, et de bono a malo, gerit ratio quae inde afferuntur. i. e. Continent hae eonfutationem manifesta. Haec Eiiicureorurn
Epicureismi. apud hiod Epi obiectio e diversa visu nao eureos. quis dignoscere rae unificatione apud stoae Aeque absurde ageret, qui ad auctores mayaire videriir es. minuta discernenda tactu prae te manni system aliis soculis uti in ite, ae isti, qui sqq. Proptetro expilea n sensus rati , ni praeserunt in ster, quid se Mundum nas hono maloque dignoscendo ram. p. 73, 3 ait, magna 6. . quemarinosum ea et vera bona d unumq'emque re irilis. cominqnt haec tota perveniunt. Q. E. 74. argumentationem Epicureomam v inda se a summo hono. eontra Stoicos quibuscum consummata homo i soriens, dein principi ua, originalium beatus.
436쪽
boni. summuni bonum Ministem infinitae M. nas, ut inde incipiat nascens, quo consummatus ho mo pervenit. --- - ci, loco ponis. Si quis
diceret illum in materno utero latrinem senus quoque hincerti, tenerum, et imperfectum et Infornium, iam
in aliquq bon esse, aperte videretur enaune. Atqui qmristum interest inter eum, qui cummaxime vitam aceipit, et illum, ut maternorum vis riun latens aio
mox sty Vterque quantum ad intellee uni boni ao mali, aeque maturus est et non magis infans adhuc
boni capax est, quam Mis, aut mwtum aliquodo animal. Quare autem Ninum in arbore animalique muto non est qui ne ratio ob ho in insultis
quoque non est: nam et uio deest. Tune ad bonum perveniet, quum ad rationem pervenerit. Est aliquod irrationale animal est aliquod nondum rationale ea
rati ille, sed imperfectum. In nullo horisma inr
itatio illud deum inerti quid ergo inter ista, quae
a et δε orii. i Erasin si vitaisam editrone antiqua prinhal Gron qui et latentem ex omnibus codd. praetulit ν' taeentem Erasmi. Vacillant pdd. inter ineeptaem et incepti. Muretus ex Erasinime editionis ora inevium. Mox M M-αι est quoque insiticae d. Iir, quum in xiori sit: tens minas est, ut in nonnulli antiq. edd. t visu et venet. atens mi aliat erranis is praestat editi antiq ia Palatia codd. unum es, mirus si vermi est, quod postremum iterin lib. io suspieionum restituendum probisse 'rit, improbanteironovis, qui . proponit e dum unum humor est. Reeepi. Illa editiones antiquae alias verimis,
explicationis gratia inarghnio est i M. εii tui is deis 'in textus migrasse pater
est principium humani eose genitalium in utero Hemeoru
437쪽
retuli, distat Mnq in erit 'nam in is quod ire, uotionale est eo quod nondum rationale est, minesse bonam non potest in i persecto iam poto est 'bonum, sed non est Ita dico, Lucili, bonum non in quolibo corpore, non in qualibet aetate invenitur tantum abest ab infinita, quantum a prini ustimum; wintinna, initio persectum. ergo ne in tenero modo coalestante orpuseulo est Quidni non sit i non magis quati in semine. Vt si dicas, aliquod arboris, aut sati , bonum hoc non st in primas onde, qua emissa cummaxime blum rumpiti inquod bonum trisses: lio nondum est in herba M. Gente: neorimini fidissiculo se exserit spie mollis, seqquum frumentum aestas et debita muturnas OZit. Quema inmodum omnis natura bonum suum ni com summata non profert ita hominis bonum non est in
homine, nisi quum hi stiri inti' πλει est Quod
autem hoc sit bonum dieam. athen animiis in intestiis, alia subiiciens sibi, de nulΗ Hoc bonum εdeo non recipit insantia, ut pueritia non speret, dolescentiis improbe - Bene agitur cum en
η- ε iunc longo that intento pera ebit, ubi hoe et bonum, intelli his est. Dixisti, inquit,
aliquod bonum esse arboris, auquod herbae potest ergo esse aliquod et insantis Uerum bonum nec in
. im heν, Helenia est a coniectura intiani, ut 'dem modo hie dicatur Hrba laetens, quo Virgilio laetentia frument:
438쪽
illis bonam est, reeario bonum dicitur. Quod est in-rcquis hoc quod secundum naturam cuiusque est. B
num quidem cadere in mutum animal nullo modo potest felicioris meliorisque naturae est. Nisi ubi rationi Iocus est, bonum non est. Quatuor hae naturae sint, artim, animalis, hominis, et Dei. Haec duom e irrationalia sunt eandem naturam habent illa duveri sunt quod alterum immortale alterum monales est. Ex his ergo unius bonum natura perficit, Dei scilicet alterius cura, hominis. Cetera in sua natura perse. cta sint, non vere pers, i, a quibus abest ratio me enim demum persectum est, quod, secundum uiuuer . . sim naturam persectum est universa autem natum tionalis est cetera possunt in suo genere persecta esse.
in is quo non potest beata vita esse, nec id potest quo Mara vita emitur beata autem vita bonis emitur: in muto animali non est quo beata viis emitur ergo in muto animali bonum non est. mutum animal sensu comprehendit praesentia: praeteritorum reminiscitur, quum id incidit, quo sensus admonetur tamquam equus reministitur viae, quum ad initium eius admotus, est in stabulo iidem nulla illi viae, quamvis saeps calcatae, memoria est tertium vero tempus, id est, suturum, ad muta non pertinet. Quomodo ergo potest eorum videri persem natura, quibus usus peris
ωα --- si Erasm. Muretiis me des inserint, et om plum omittunt, ei ponunt: tam Mim sex, sanquam quoque Sed inde paret o egaeas a manu auctoris esse. Moce codd. plurimis reduxi nulla ui quum in edd. Hicia r. vii.
33. Mem relative sed non ut possunt, quia hono e absistute perseera sunt, sive rent. semidum universam naturam i6. Mulum miluinii tenim quae rationalis est: ita et muta ratione, ideoque bono orbatumammatia neque beata esse, ne est, et omnia imis compiseque beata ira, sensu absoluto, hendit ere
439쪽
fecti temporis non est Tempus enim tribus partibiiἡ constat praeterito, praesente, et futuro. Animali bus tantuin vo brevissimum est in transcursi datum, praesens praeteriti in memoria est, nec miwim re vocatur, nisi praesis tum oecu M. Non potest ergo is persectae naturae bonum in imperfecta esse atqra. . Aut si natura habet, hoc habet, quod habent et sata. Ne illud nego, ad ea quae videntur secundiali mi- turam, magnos esse mutis mimali impetu, et eo eitavis sed inordinatos ac aurbidos. .nquam autem aut inordinatum est bonum aut turbidum. Quid ergo, sinquis, muta animalia perturbate et indisposite moventur licerem illa pertur te et indispost moveri, si natura illorii ordinem caperet nunc moventur eundum naturam suam perturbatum enim id est quod esse aliquando et non perturbatum potest solliret tum
est quod potest esses securum mulli villum est, nisi ut virtus potest esse. Mutis animalibus talis ex Msin natura motus est. Sed ne te diu teneam , aliquod est bonum in muto animali, erit aliqua virtus erit aliquid persectum: sed quale ne bonum absolute,
nec virtus, nec persectum Haec enim rationalibursblis eontingunt, quibus datum est scire, quare, qu Onus, ne ulmodum. Ita bonum an nullo est nisi in quo ratio. Quo nunc pertineat ista disputatio, ac
quaeris, et quid animo tuo profutura sit lico et exercet illum et acuit, et utique aliquid acturuisi oecupatione honina teneti Prodest autem et quod
moratur ad prava properantem Sed illud dico, nullo modo prodesse tibi possum magis, quam si tibi m
t g. Aut f natura talis Sextius dicere, Iovem plus
habe J honum relative sum non posse, quam bonum vi- eum, de quo S. I monuerat. rum. Inter duos bonos non est melior. Iupiter quo ante a a. Ses IIus . pono. J edit virum bonuni diutiussi Ep. 73, is altis solebat bonus est. f. ibi notam.
440쪽
si eum Deo pono. Quid, inquam, vires orporis, alis et exerces erudibus istas maiores serisque mi aura conectit Quid excolis formiam 'quin mimi seceris, a militis animalibiis decore vi eris. Qua rapillum ingenti diligentia coniis' 'quin illum in Effudoris more Parthorum, vel ut Germanorum nodo inxeris vel ut Scyllaae solent, sparseris in quolibet equo densior laetabitur iuba, horrebit in leonuincien
tia vide sormosum Quum te M velocitatem paraveris, iis lepustulo non ei Vis 1 e relictis ii quilius
vinei te necesse est duin in aliena niteris, ad bonum reverti tuum Quod hoc est animus scilieet eaera, datus ac purus, aemulator Dei, si r humana se eo
tollens, nihil. extra se sui ponens. Ratio te ui lx, ea quod ergo in te bonum est persecta istin an
tu ad summiui finem evoca, in quantum potest pliserimum crescere. Tunc beatum esse te iudica, quam tibi ex te gaudium omne nascetur quum in his quae
homines eripiunt, Ἐκant, in diunt nihil laxeneris, bo die quo malis, sed quod ins Brevem fue rinitam dabo, qua te me laris qua persectum eleiam sentias Bonum tum habebis tuam, quum btelli, se infelicissimos es, sine ih G rmanorum Oroa Bonum elim.Jef. ad III de Ira 26, 3 add. Spectant hae ad Epicureos, Herodian. IV, 7. Capitolini e quibus aelieitatem summatum e. io Tacit. Hist. 4, 6 4 bonum esse constat.