장음표시 사용
961쪽
batqus spes cupiditatem cet. Paulo post 7ὶ necessaridscribendum: advertendum est breviter, unde Sapienti viro hoc quoque accidere potuerit pro poteriti do et rinae genus haud leve. Nusquam Ammianus in tali sententia indicativum posuit; si generaleta
sententiam esse voluisset, scripsisset possit. Tum g 8. ubi in codicibus et editionibus scribitur: Elementorum omnium Spiritus . . . . ex his, quae per disciplinas varias assectamus, participat nobiscum munera divinandi, sine dubio scribendum est: ex signis. quae GLPostremo g 12 verba sic scribenda et interpungenda sunt: Somniorum autem rata fides et indubitabilis foret, ni ratiocinantes coniectura fallerentur interdum, quae, ut Aristoteles affirmat, tum fixa sunt si stabilia cet. Quod in codicibus que pro quae scriptum est in editionibus sententia sic depravatur: - fallerentur interdumque cet. Ibid. 6. l: Replicare nunc convenit tempore et narrare summatim, quae, dum aguntur id Galliis ante dicta. Constantius . . . persecit. Neque tempore replicare quidquam significat neque. quod nuper substitutum est, tempori. Scribendum: Repli ea re
nunc convenit tempora cet . hoc est, revolvere et ad superiora redire.
Ibid. 16, 6: impendio castus Constantius fuit .
ut nee mare ministro saltem suspicione tensis posset redargui cet. Pro mare nuper Hauptias amaro substituit, in quo miror viri egregii iudicium: nam neque. amarus minister quid siti intelligo, neque adidativus aut ablativus apte orationi accommodari liotest. Scribendum sine dubio: ut nec rumore ministro ceti Ne rumore quidem adhibito et crimina subministrante suspieione tenus redargui Constantius poterat.
Ibid. Is: Figura tali situque membrorum
Constantius fuit : subniger, luce oculorum edita
962쪽
CΘTnensque acutum, molli capillo, rasis assidue non sibus lucentibus ad decorem. usque ad pubemati ipsis colli confiniis longior cet. Sic codices fido digni VP. Quod ex deterioribus editur: rasis assi clue genis lucentibus ad decorem. rectum e8tgΘnis, sed oceultatur vestigium manifestum substantivi post id voeabulum latentis et prima parte truneati; nee genae assidue rasse ad decorem lucere apte dicuntur. Emendatio et lacilis est et certa: rasis assidue genis. dentibus lucentibus ad decorem cet.
Lib. XXII. 7. 2: Dein Iulianus; Mamertino ludos
edente circenses, manu mittendis ex more inductis . . . ipse lege agi dixerat cet. Qui praesidet lege agi iubet, non dicit. In codicibus scribitur lege agi ductus dixerat. Videtur subesse: lege agi iusserat et ius dixerat. Saltem ius dixerat certum videtur, etiam ob ea, quae subiiciuntur de iuris dictione ad alterum pertinenti.
Ibid. g 3: praeclarique illius dicti immemor
Tulliani, quo tales notando ita relatum: cet. Scribendum: quod tales notando ita relatum si p). Ibid. 8. I 3 do Io): mutata, ut poetae loquuntur, in bovem ad mare Ionium permeavit. Codices antiqui: loquuntur in usquem ad mare. Videtur suisse: mutata, ut poetae loquuntur, in vaccam u8que ad mare Ionium permeavit. Ibid. l0 b: Indueta in iudicium femina quaedam eum palatinum adversarium suum e numero pr0 tectorum cinctum praeter spem conspexisset cet. Scribendum: e numero protectorum. Notissimum
hoc est genus militiae palatinae. Sio editiones anis Valesium.JΙbid. 14, b: clementia principis, qui ut prudens desiniuit inimi eorum minuere numerum augereque amicorum sponte sua contendit ac
963쪽
libens. Scribendum: qui ut prudentes destniunt. in Lmicorum minuere numerum augereque amicorum sponte sua contendit ac libens. Sequi se prudentium ac sapientium praeceptum imperator significaL
Ibid. g 7: qui Apis eum post vivendi spatium
praestitutum sacro fonte immersus e vita abierit nec enim auctoritas mysti eorum ne eatur horago a rei bos semina inventa cum notis certis offertur cet. In hac eodigum seriptura ad sarciendam orationis cohaerentiam editores post Salmasium post verba bos semina inserunt quae ei; hae retenta interpolatione Hauptius ex litteris horago arei exseulpsit choragio pari, cui coniecturae obstat, quod nullum omnino choragium in ipso Api necando signifieatum est Probabiliore harum litterarum correctione simul orationis structura sine additamento illo quae si expeditur: necatur propago; par centin et bos semina inventa cum notis certis offertur. Propter e i pronomen intercidit simillime scripta per compendium particula enim e n h. Ρar eo significatu dicitur, quo apud Ovidium Fasti III. brecum pare quisque sua et apud Plinium Η. N. VIII. 86 et Hyginum Fab. 136. Ex hac pari Apis propaginem
habebat. Ibid. ib. 3: Pauca itaque super benevolo omnium flumine Nilo. . . praestringi conveniet eει Sine ulla minima probabilitate tolli iubentur verba benevolo omnium flumina; aptissime enim a laude et beneficio fluminis initium eius commemorandi capitur. Aidieendum videtur fuisse necessario benevolentissimo
omnium. Eandem tamen sententiam etiam cum exaggeratione Ammiano digna consequemur addita vocula. quae in In proximis I 6) scribi debet: Apim bovem operosa
qtiae situm industria tandem codd. et edd. tamenin post tempus inveniri potuisse. Diqiti eo by Corale
964쪽
Propter simillimam praecedentis vocabuli terminationem ex- Qictit: super benevolo csolo omnium fluminatio. Non solum benevolentissimum, sed solum omnium hisnevolum flumen Nilum appellat; nullius enim alterius flumimis simiis soli inundatione secundandi beneficium eelebrabatur.
Ivis mollibus sertis sic v a prima manu: V' Ρcertis ferarum dorsualibus cristis sic Salmasius; v x crus sis; V Ρ crustis). quas delphinis similes mutrit fluvius ante dictus. Veri aliquid suboluit Gardthausenio, qui scripsit serratis ferarum; sed praeterquam quod serratis illo loco poni non poterat, quod aput est, ferae nullo modo appellari poterant pisces illi
non magni delphinis similes. Latet ipsum nomen piscium aut usitatum aut ab Ammiano ex re fictum: serriserarum. Sic appellavit, quas Graeci πρίoτεις appellant. Ibid. g24: Has monstruosas ante bac raritate in beluis in aedilitata Scauri vidit Romanus populus cet. Sic non raritates) codices antiqui. Monstruosas raritates beluarum Ammianus dicere potuit raritates in beluis non dixit. Videntur ante beluis litterae aliquot excidisse, cum sic scriptum fuisset: Has monstruosas, antehac raritate invisitatas beluas cet. Ibid. 30: et excisis parietibus volucrum ferarumque genera multa sculpserunt et animalium species innumeras multas, quas hierographicas litteras appellarunt. Loci misere nuper eorrigendi specie depravati emendatio, quod ad praecipuam partem pertinet saetiis et certa est; nam pro et animalium species scribendum est: et inanimalium species. Recte et necessario hoc contrarium ponitur volucrum et serarum generibus: nam ex utroque imaginum geners, animantium et rerum inanimarum, mixtam es8e scripturam hieroglyphicam omnes norunt. Incertior est litterarum
965쪽
multas correctio. Si tamen attenderis praecedere litterasas, admodum veri simile videbitur seriptum fuisse ask-mlIatas assimulatas). Ibid. g32: Quae quoniam miracula multa sunt opusculi nostri propositum excedentia, ad ingenia celsa paramus, pauca super provinciis narraturi. Parare aliquid ad ingenia celsa ne Ammianus quidem dicere potuit, ut intelligeretur iis aliquid relinqui tractandum; scribere potuit: ad ingenia celsa
Ibid. I 6. 8: Inibi aurae salubriter spirantes saepe tranquillus et elemens cet. Ex saepe faciendum videtur aer ipse.
Ibid. g 17: recalet apud quosdam adhuc licet
raros sic Val.; codd. atros consideratio mundani motus et siderum, doctique sunt aut numeros pauci super his scientiam callent, quae fatorum vias ostendit. Ex hac codicum scriptura effieitur: doctique sunt alii numeros; pauci super his scientiam callent, quae satorum vias ostendi LTria genera hominum distinguuntur. γLib. XXIII. l. 7: eum irruentibus armis externis lex una sit et perpetua, salutem omni ratione defendere, nihil remittente vi moris In Lindenbrosi extremarum vocum correctione, quam edi lares sequuntur, non intelligo, quo sensu mortis vis nihil remittere dicatur. Scribendum: nihl l remittentem vigoris, hoc est, omni vigore utentem.
ὶ Inter incredibilia, quae in ro critica accidunt, non extremo loco ponendum est, quod paulo post fg 22ὶ Gardthausenius
Gutschmidii coniecturam secutus Iesu nomen inter Graecos philosophos interposuit, expulso Platonis nomine, quod rectissime Valesius effecerat ex negatione non totam sententiam perimente Diqiti eo by Corale
966쪽
Ibid. b, 3 in descriptione subitas Persarum incursionis cum Antiochiae in theatro plebs sederet): retortis plebs
universa cervicibus ex acervantia in s s tela deo linans spargitur passim. Neque ex acervare alibi licitur neque intransitive dici potest. Scribendum ex herantia. ibid. 6, 6r eo usque propagatis honoribus Arsacis , ut ad nostri memoriam non nisi Arsa ei des is situs quam in suscipiendo regno cunctis anteponatur est. Sententia eadem dupliciter enuntiari poterat, aut sic, ut, si Arsacides aliquis adesset, is semperrex electus diceretur, aut sic, ut tum demum, si nemo Arsacides reperiretur, alii aditus ad regnum capessendum
datus esse. Priorem formam Ammianum secutum esse manifestissimum est ex verbis cunctis anteponatur Itaque ex codicum scriptura necessario efficitur: ut . . ., giΑrsaei des sit usquam, in suscipiendo regno cunctis anteponatur. Sed quid fiet litteris non ni, quae ante si scriptae sunt 3 Nimirum iis utemur ad emendationem absolvendam et confirmandam. Ρerspicuum est enim. non posse Latine diei ad nostri memoriam pro eo, quod est ad nostram momoriam, nec tamen ullo modo ex nostram hic oriri potuisso nostri. Itaqus in litteris non ni latet genetivus substantivi eum nostri copulati, seribendumque est: ut ad nostri memoriam aevi, si
Ibid. g 17 ubi agitur de aere insalubri et letali ex
hiatibus terrae exhalato): Quae lues oriens a profundo
quodam puteo, cum os eius excesserit latum. antequam sublimius vagaretur, terras circumsitas inhabitabiles acerbitate fecisset. Omitto suspicionem, quae nascitur ex adiectivo latum neque suo ideo posito neque ad rem pertinenti, quoniam nihil refert. quam latum sit os putet; id dico, ne umbram quidem orationis recte cohaerentis esse in hoc concursu sententiae
967쪽
temporalis cum - excesserit et hypotheticae se eisset neque, ut nunc locus scribitur, ullam minimam esse significationem condicionis eius, ad quam haec sententia hypothetica aecommodetur. Sententiae et orationis cohaerentia restituetur non ita magna mutatione: Quae lues oriense profundo quodam puteo, cum os eius extemi. si in latum ante. quam sublimius, vagaretur terras circumsitas inhabitabiiss aeerbitato secisset. Si aer insaluber ex ore putei editus prius in latum seuwarisy per superficiem terrae vagaretur, quam sublimius extolleretur, inhabitabiles terras fecisset; nunc. qu0niam statim sublimis in superiores aeris regiones extollitur neque in latum diffunditur. non nocet terris nisi in proximo margine putei. Paulo durior orationis forma nec tamen ab Ammiano abhorrens in his: si in latum ante, quam
sublimius, vagaretur, uno verbo ad utrumque membrum accommodato, vitaretur, si sic scriberetur: cum os
eius excessit, si ciret in latum, antequam sublimius vagaretur GL; sed audacior hare est correctio longius a vestigiis eodiem discedens.
Ibid. g3l: Abundat laque civitatibus quibus Hauplius ditibusὶ Media et vi eis in modum oppidorum exstructis cet. Sic codices. Ex laque faciendum potius itaque propter soli sertilitatem ante dρscriptam
quam aeque . quod nunc editur.
Ibid. g 63: Inter flumina vero multa. quae per has terras vel potioribus iungit natura vel lapsu post trahit in mare cet. Ineptum est post; desideratur proprii et a ceteris separati lapsus significatio. Seribendum: lapsu suopte trahit in mare. Semel seriptis Iitteris su terminatio pronominis corrupta est. Ibid. g64: ab oee identali latere Scythis annexos, a septentrione et orientali uosae solita dini eo haerentes. Sic V. Efficitur: a septentrione et oriente nivosae non, ut editur, orientali .
968쪽
Ibid. g 70: His locis Paropanisadae sunt proximi, Indos ab oriente Caucasumque ab occidentali latere prospectantes, ipsi quoque montium defectibus inclinati cet. Non deficiebant montes, sed in praeruptis lateribus et deieetibus montium 1 itabatur. Ibid. g 80: nec ministranti apud eos famulo mensaeque astanti hiscere vel loqui licet usis puere; ita prostratis pellibus labra omnium vinciuntur. Videtur fuisse: ita perforatis pellibus ut spiritum ducere nec tamen loqui aut spuere possint .
Lib. XXIV, 1, 4: Sarcinas vero et calones . . impedimentorumque genus omne inter utrumque latus instituit procedentium ordinatim, ne qua vi subita raperentur cet. Scribendum: interutrumque latus instituit procedentium ordinari. Instituit Iulianus, ut sarcinae et impedimenta certo loco ordinarentur, non impedimenta instituit. Ibid. 2, 4: Surena post regem apud Ρersas promeritae dignitatis. Vereor, ne scriptum fuerit: promotae dignitatis, hoc est. excellentis et eminentis. Meritae dignitatis mentio nihil ad rem pertinet. Minus probabile est proximae. Ibid. 4, 20: Nihil enim asperum ira et dolore succenso militi videbatur, nihil munitoribus
erat pro salute currentibus metuendum aut dirum. Seribendum concurrentibus. Non currebant pro salute munitores, sed concurrebant cum hostibus) et certabant. Ibid. 6, 12: aciem Persarum ad usque etesiphontis muros egit praecipitem, adversorum ferisns suras et terga. Surre et terga seriuntur non adversorum, hoc est, qui adversi stant et impetum exeipi sint nam alii sunt adversarii - , sed averiorum hoc est, terga persequentibus obvertentium. Idem supra
969쪽
Lib. II. Cap. VLsigniscatur verbis eius faciei oceipitiis pertinacius haerens. ISie iam Iac. Oronovius.J . Lib. XXV. 3, 17: Νee me gestorum paenitet aut gravis flagitii recordatio stringit, vel cum
in umbra et angulis amandarer, vel post principatum susceptum, quem tamquam a cognatione eae litum defluentem immaculatum, ut existimo conservavi cet. Pronominis quem nullum in codicibus Vestigium est, neque sane prineipatus, etiamsi divinitus datus intelligatur, ullo modo a cognatione caelitum defluere dici potest; haee verba necessario ad Platonicam sententiam de animi humani cum divino, a quo decerptus sit, e0gnatione pertinent. Itaque sic orationem redintegrandam puto: - stringi L Vel eum in umbra et angulis amandarer, vel post principatum susceptum canimum tamquam a cognatione caeli tum des luentem immaculatum. ut existimo.
Lib. XXVI. 6. 3: falso rumore disperso, inter
abeuntis anhelitus animae eundem Iulianum vero mandasse, placere sibi Procopio et avos summae rei gerendae committi . vero, quod serri non posse manifestum es alii sustulerun alii nuper in sero mutarunt; verum sera non erat significatio voluntatis, si
audiebatur et intelligebatur: brevissima sui quoniam vix loqui moriens imperator poteraL Scribendum igitur videtur:
Ibid. g 1b: ut in theatrali scena simulacrum
quoddam insigne per aulaeum vel mimicam cavillationem subito putares emersum. Mirifies simulacrum per cavillationem, quae in verbis posita es emersum dicitur et tamquam paria coniunguntur aulaeum et cavillatio. In eodicibus antiquis scribitur: vel mi-ciam cavillationem. Opinor gubesse; per aulaeum
970쪽
mel maehinationem. Initio vocabuli depravato ex reliquis litteris effectum est cavillationem. Ibid. 8 b: Hyperethium . . . . antehac recte ea Strensis apparitorem, id est, ventris ministrum et gutturis. In litteris recte genetivum substantivi latere satis apparet, sed neque rei neque rectoris nomen illam singularis alicuius muneris significationem habet, cui accommodantur verba insequentia. Fuitne: diaetae castrensis p Saltem manifestum est significari munus cum culina imperatoris coniunctum.
Ibi d. gl4 de Procopio expeditionem in orientales pr0-
vincias parante): erga alliciendas quasdam civitates Asiae legendos qua fruendi peritos auri ut sibi profuturos proeliis, quae magna exspes tabat et crebra, segnius commoratus in modum acuti mucronis obtunsus est. Pervelim scire, quid homines auri eruendi periti in proeliis magnis et crebris quae Pr0copius exspectabat, profuturi visi sint. Valde suspicor scriptum fuisse: eruendi peritos Tauri, ut significentur homines, qui fauces et angustos meatus Tauri nossent et
Ibid. 10, 10: Nam inter arma et lituos condicionis sequatio leviora sacit pericula, et Martiae virtutis potestas aut id, quod ausum, occupat aut inopinata mors, si acciderit, nullum ignominiae continet sensum finemque secum vivendi simul et dolendi perducit. In hac editionum scriptura, ut omittam orationis perversitatem in illis id, quod ausum, occupat nam neque est omitti poterat neque ausum est passius dici, etsi participium Saepe pro substantivo, rarius propria ut sic dicitur - , sententia perVercta est, qu0niam neque de oecupando auso agitur neque inopinata mors in proelio appellari potest. 80d mendosam scripturam Satis coarguunt eodices antiqui, qui primum habent