Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

951쪽

Lib. II. Cap. V. Iuvenalis

non di eo apte. sed tolerabiliter: Hi ne subitae mortes

. . . et nova n. t. p. c. sabula c. .

Cap. VI.

Florus. Macrobius. Ammianus Marcellinus. Varia. Florus.

Lib. I, b II : Idem tunc Faesulae quod Carrhae nuper cet. Prave inter nomina loeorum Latin rum et suburbanorum interponuntur Faesulae satis longinquae: scriptum fuerat Alalae. Ibid. II it 6 : Itaque et eonsules qui foedus Caudinum fecerantὶ statim magni sies voluntaria deditione turpitudinem foederis dirimunt, et cet. Scribendum redimunt; turpitudo non dirimitur, sed redimitur.

Ibid. 3l II. Ib de obsidione Carthaginis): Operti

portus, nudatus est primus et sequens, iam et tertius murus, eum tamen Byrsa . . . resistebat. Scribendum: Aperti portus; elaustra perstacta dicuntur. Maerobius. Saturn. I. II. 7: Vis tu cogitare eos, quos ius tuum vocas, iisdem semin,bus ortos eodem frui caelo cet. 3 De servis agitur. Eos nemo ius domini vocarit. Scribendum: quos ius tuos V M.

Ibid. si 2I de servo, qui Caepionis Augustum occidere eonati sugam adiuvit): perveetumque Ostiam inde id agrum Laurentem ad patris villam nocturno itiners perduxi L Cumis deinde navigationis naufragio una expulsum dominum Neapoli dissimulanter occuluit cet. Cumarum nomini nullus hie

952쪽

Lib. II. Cap. VI. Macrobius.

Iocus est, sed substantivo genetivum regenti; scribendum: 'onies deinde navigationis naufragio una ex Dulsum cet.

Ibid. 16. 20: Sciendum est tamen eligendid pugnandum diem Romanis tunc suisse licen iam, si ipsi inferrent bellum; at cum exciperent, nullum obstitisse diem cet. Non agitur de lieuntia quae recte potestas diceretur . sed de religioneot observatione. Scribendum: tunc fuisse diligentiam. Saepius haec verba commutari in codicibus annotavi iam ante plus quinquaginta annos in appendice critica commentationis Asconianae p. 29. Ibid. II, 2, 2: Ostondebat Antiochus in eampo copias ingentes, quas bellum populo Romanos acturus comparaverat, con Vertebatque exercitum insignibus argenteis et aureis florentem. Neque convertere est decurrere iubere, neque ad hanc

rem pertinet auri argentique lalgor. Scribendum contuebaturque. Sequitur paulo post: contemplatione tantiet tam ornati exercitus. Eadem correctio facienda apud Gellium V. b, unde Macrobius haec sumpsit. γAmmianus Marcellinus. Lib. XIV, 6 17: Utque proeliorum periti rectores primo catervas densas opponunt et sortes,

in Lib. VI, 4, 2 in Lucilii versibus ΕΠseMarduus ex P scribere

debebat, quod coniectura annotaveram: non male sit; ille, ni dico, me exenterat unus; nam exenterat recte emendavit. 'ὶ Ad Ammiani Marcellini libros, in quibus emendandis laudabilis praeter ceteros fuerat Accurati, Gelenii, Valesii opera, etsi priores illi duo interdum. ut lectionem adiuvarent. no in Diqiti eo by Corale

953쪽

Lib. II. cap. VI.

deinde leves armaturas. post iaculatores ultimasque subsidiales acies, si fors adegerit. iuvaturas. ita praepositis urbanae familiae sua pensae digerentibus sollicite, quos insignes faciunt virgae dexteris aptatae, velut tesseradata castrensi iuxta vehiculi frontem omne textrinum incedit cet. Cum exercitu instructo comparatur servitium urbanum generatim dispositum et inredens.

Suspensa familia cur appelletur non intelligitur. Mani-sestum est desiderari significationem, quid digerunt praeposita Seribendum: ita praepositis urbanae familiae sua pensa digerentibus sollicite. Ibid. 7, 5: Gallus consularem Syriae Theophilum prope astantem ultima metuenti multitudini dedit eodex Vatimnus dediti assidue replicando, quod invito rectore nullus egere poterit victu. Scribendum videtur dedidit ut supplicium de eo sumeret multitudo, ut ostendunt, quae sequuntur . Ibid. I 0. I 2 in oratione Constantii imperatoris): Ρro

suo enim loco et animo quisque vestrum reputans id inveniet verum, quod miles ubique ... 36 solum vitamque propriam circumspicit et defendit, imperator vero officiorum dum equis omnibus alienae custos salutis nihil non ad sat Spectare tutelam ratio lacuna 25 litteraruminet remedia cuneta, quae status negotiorum ad

nulla interpolarunt magis quam emendarunt, nostra aetate codicum manu scriptorum subsidia egregia parata sunt, Vaticani maxime et Petrini; subsidiorum praestantiam parum aequarunt editorum ingenium et iudicium orationisque turgidae et mire, sed cum aliqua artificii constantia contortae intelli. gentia, quibus opus erat ad eruenda ea, quae laterent sublitterarum vestigiis satis tenacibus, nisi ubi errori adiuncta est omissio. Diqiti eo by Corale

954쪽

Ammianus Marcellinus. 253

mittit, arriper0 debet alacriter secunda numinis voluntate delata. Si e codices Vaticanus et Potrinus . In corruptis litteris dum equis, e quibus nihil quod probari posset, editores effecerunt, latet substantivum

oram officiorum et omnibus coniunctum. Scriptum inerat: ossiciorum dumetis omnibus. Ossiciorum et Curarum multiplices et perplexos cursus cum dumetis Ammianus comparat prorsus e sua consuetudine dura et artificiosa imagine utens. Deinde ubi post litteras ratio lacuna est, subest infinitivus ratioeinari nihil non ad Sui spectare tutelam ratiocinari - et remedia Cuncta . . . arripere debet); quid praeterea ad explendum litterarum spatium suppleri debeat, incertum est.

Sequuntur paucis interiectis g 13 in codicibus haec: Veritatis enim abso limo semper at per est simplex quae et olim minus bene tentata et nuper infeliciter licenterque sunt. Ε vestigiis litterarum efficitur: Veritatis enim absolutio semper aperta est cet simplex. Lib. XV. b. b in loco misere corrupto et lacunoso h0c tantum perspicio, ex his litteris: imperatori avido scrutari haec si similia censuit emciendum esse: imperatori avide scrutari haec et similia consuetum; nam avidus scrutari ne Ammianus quidem dixit.

Cetera non attingo.

Ibid. g 12: His quo cognitis statuit imperator dispicientibus consistorianis et militaribus universis in negotium praeter inquiri. Cumque iudices fastidissent. Florentius Nigriniani filius . . . . animadvertit cet. Quod hoc sit fastidium iudidum, nemo intellexerit. Narrationis tenor monstrat scribendum esse: Cumque iudices assedissent ad negotium inquirendum . Ibid. 8, 12 in oratione Constantii ad Iulianum): Aucta gloria mea confiteor, qui iustus in de

955쪽

serenda superiori potestate nobilitati mihi propinquae quam ipsa potestate videor esse sublimis. Sententia. quae nulla est, efficitur recta et apta leni admodum correctione: Auetam gloriam meam confiteor, quia iustius in deserenda superiori potestate nobilitati mihi propinquae quam ipsa potestate videor esse sublimis. Ibi d. l0 II in loco de Hannibalis per Alpes transitui: excisaque rupe in immensum elata. quam ere- mando vi magna flammarum acetoque infuso in soli dissolvit, per Druentiam flumen cet. In hac codicum optimorum scriptura tantum rectius dirimendae litterae sunt, ut scribatur: acetoque infuso insolidissolvit. Acetum materiae iam flammarum vi insolidae inlusum esse dicitur. Lib. XVI. 1. 1 de Iuliano): colligere provinciae fragmenta iam parans, si affuisset statu tandem secundo. Excidit in his postremis fortuna alit Simile n0men. Sic iam Wagnerus.J )Ibid. 12, 6: quod trudente ipsa necessitate digresso periculis cum paucis, licet fortibus. populosis gentibus occurrere cogebatur. Seribendum : digresso sueto perieuli. Significatur, quod Supra narratum erat de scutarii ad hostes transitu. Error ortus est ex syllaba so semel scripta, cum bis scribi de

heret.

Ibi d. st 69: laureatas litteras ad provinciarum damna mittebat, se inter primores Ver Satum cum odiosa sui iactatione significans. Ridieule litterae missae dicuntur ad damna provinciarllae: longe enim aliud est missas esse eum damno proris eiarum, si quis forte cogitat de pecuniis extremo impetii

) Ibid. 8. 13 post lamnam seribendum: cad q uorum aemulationem posteritas tendens ceti Diuiti eo by Corale

956쪽

Ammianus Marcellinus.

2bbtempore a provinciarum incolis exactis, cum per eas victoriarum nuntii discurrerent. Aperte provinciarum rectores Significantur, qu0s Ammianus suo more vocabulo, ut nunc

loquimur, abstractae notionis et neutri generis appellavit, si vo dominia scripsit sive culmina.

Lib. XVII. 4 15 in descriptione obelisci Romae in Circ0

maximo erecti): Sola post haec restabat erectio quae vix aut ne vix quidem sperabatur posse compleri; id estisque periculum altis trabibus.

ut maehinarum cerneres nemus, innectuntur

vasti funes et longi cet. Ex corrupta hae codicum Vel P scriptura Hauptius effecit digestisque ad perpendiculum altis trabibus; sed quoniam neque praepositionis ad ullum in codicibus est vestigium neque opus erat prorsus ad perpendiculum trabes erigi, p0tius scribendum est: digestisque per eireulum altis trabibus. Trabes in orbem circa obeliscum statuebantur. Paulo post ex litteris c0dicum paulatimque id per arduum inane protentus facilius et rectius, quam quod nuper seriptum est. efficitur: paulatimque in perarduum

inane protentu S. Ibi d. b. 6: Ideoque Armeniam recuperare cum Mesopotamia debeo, a Vo meo composita fraude praereptam. Illud apud nos numquam in acceptum fretus, quod asseritis vos exsultantes,

nullo discrimine virtutis ac doli prosperos omnes laudari debere bellorum eventus. Sic eodices. Minus feliciter hoc loco Hauptio res cessit, qui et fretus violenter in feretur mutavit et locutioni in acceptum ferre, quae ipsa inusitata est pro eo, quod dicitur acceptum ferre, significationem inauditam affinxit. Oratio et sententia rectissima efficitur restituto unius litterae mutatione infinitivo passivo futuri temporis, qui Saepe a librariis depravatus est: Ideoque Armeniam

recuperare . . debeo, avo meo composita fraude

957쪽

Lib. H. cap. VI.

praereptam, illud apud nos numquam iri acceptum fretus, quod asseritis . nullo diserimine cet. Iri ae eeptum pro eo, quod est acceptum iri. Ammianum dixisse puto: in activa forma ire ultum iam veteres dixerunt. Lib. XVIII, 1 3: unum tamen suffiei et poni. ad cuius similitudinem acta vel dicta sunt. Manifesto deest sententiae relativae subiectum, quod saeillime eruetur ex simillima voce: ad cuius similitudinem

lbid. 4. 3: mercari complures nitebantur Eusebii favorem. cubiculi tune praepositi, apud quem, si vere dici debeat, multa Constantius potuit. ante dicti magistri equitum salutem acriter impugnantis ceti Ridicule imperator multa potuisse Latinum autem communi usu, a quo in huiusmodi rebus non deflectit Ammianus, est multum posse dicitur apud praepositum cubiculi; ironia quidem sngi hoe loco nulla potest; deinde, ut omittam debeat pro debet prorsus prave positum, nihil est, cur in hac una ro veritatis excusatio adhibeatur. Sed rem conficit codicum bonoram V Ρὶ auctoritas. in quibus sic seribitur: sibi redi ei debeat cet. Manifesto ab Ammiano notatur Eusebii ingenium accommodatum ad acuendam ipsius Constantii malam naturam. Scriptum fuerat ad hanc sormam: apud quem, si vis restet debebat, mutnari Constantius potuit. Et mutuari quidem prorsus certum puto; id

ceteris nihil praesto praeter universam sententiam. Ibi d. b. 7: Educatus enim in medio ut reram omnium gnarus auditorum nanctus Vigiles gensus et aurium delenimenta captantes nec laudantium, sed secundum Homericos Phaeacas ellae silentio admirantium cet. Constructio nulla est; ea efficitur, qualis Ammianum decet, una vocali addita: allei-torium. Nanctus est auditorium hominum admirantillae

958쪽

Ammianus Marcellinus.

senSus vigiles et aurium delenimenta captantes, hoc est, sontentias animatas et aptas ad aures deleniendas. Ibid. 6, 18: Amandatis procul Graiorum legati A. forsitan et necandis rex longaevus non

contentus Hellesponto . . . . Asiam cum numero Ris populis pervasurus adus nisi cet. Sine dubio scriptum fuerat: Amandatis . . . ., forsitan et uetatis.

Ibid. g 22: Quem iuxta laevus incedebat Grum-hatos Chionitarum rex nobis quidem aetatem odia rugosisque membris, sed mente quadam grandifica multisque victoriarum insignibus nobilis cet. Sic codices fide digni a prima manu; nam eorrigendo quidem post aetate transpositum est. Apparet ab eo nomine, quod sub litteris nobis latet, incipere prius

orationis membrum, quod contrarium ponatur ei, quod sequitur, sed mente quadam grandisi ea est. id autem nomen adiectivum esse debere cum rugosis coniunctum, quoniam neque substantivum nudum alteri huic parti rugosisque membris satis responderet neque ei ablativus sata te media recte applicaretur. Suspicor Ammianum scripsisse: robis quidem aetate modia rugosisque membris rarioreque vocabulo. de quo comparari velim, quae Cranierus exposuit ad schol. Iuven. VIII, lbb, significasse colorem a molli nitore primae aetatis in duriorem et subfuscum ann0rum et laborum pr0gressu traductum et cum asperitate cutis coniunctum.

Ibid. 8, 13: Nam et casu illis ipsis diebus in

suburbanis peregrina commercia circumacto anno solita celebrari multitudo convenarum augebat agrestium. Iniuria post Gelenium celebrare scribitur, verbis prave interpunctis. Nihil augebatur, sed multitudo convenarum agebat peregrina commercia circumacto anno solita celebrari. Lib. XIX, 2. 9: Namque . . propugnat 0res . . . in maximo defendendi ardore saucii perniciose 17

959쪽

Lib. II. Cap. VI.

eadebant aut laniati volvendo stantes proxime subvertebant aut certe spicula membris infixa viventes adhue vellendi peritos quaeritaban LViventes hoe est, vivi, omnes profecto erant, qui comm m0rantur saucii, neque Verendum erat, ne quis putaret mortuos quaesisse, qui sibi subvenirenti Ne aecusativuS quidem spicula membris infixa recte cum verbis vellendi peritos coniungitur. Scribendum: aut certe spieula membris infixa vehentes adhuc vellendi peritos quaeritabant. Ibid. 4, 8: paucis intemperanti aestu consumptis, quos multitudo angebat, tandem cet. Prorsus cogitari nequi quomodo multitudo angere potuerit homines aestu consumptos. Multitudo. hoc esL vulgus militum angebat aestu consumptos u qui re pauci essent fama multiplicarentur.

Ibid. 10, 4: Moxque divini arbitrio numinis quod auxit ab incunabulis Romam perpetuamque fore respondit, dum Tertullus apud Ostia

in aede sacrisio at Castorum, tranquillitas mare mollivit ceti Non respondet hoc numen, sed spondei promittitque. Errore geminata est syllaba re verbumque

accommodatum superiori auxit; praesens tempus apte si Pniscat eundem etiam nune deorum favorem esse.

Lib. XX. b, 6: Post quae opinor tanta et talia nec posteritatem tacituram de vestris in rempublicam meritis quo gentibus cunetis plene quem altiore fastigio maiestatis ornastis, virtute gravitateque, si quid adversum ingruerit, defendatis. Sic eodices fida digni. Gelenii interpolations speciem quidem veritatis habet. Loci lacuna aliquot verborum fracti haec fuerat olim forma: - de vestris in rem publicam meritis, quae gentibus cunetis splen dent; nec dubito, quin, quem . . . ornRstis

960쪽

Αmmianus Marcellinus.

. . . defendatis. De verbis post splendent suppletis Ditii I me affirmare, nihil opus est dici. Ibid. 6, 2: cuius Singarae urbisὶ propugnatores viso hoste longissime, clausis ocius portis, ingentibus animis per turres dis eurrebant et

minas, saxa tormentaque bellica congerentes Cet. Non per turres et minas, quae ultra modum ridicule Coniunguntur, sed ingentibus animis per turres ais currebant et minis.

Ibid. II, 28 in descriptione iridis : quarta spars,

i d e o purpurat, quod intermicante asperginum donsitate per quas oritur radiorum splendor conspiciens offendit aspectum flammeo propiorem cet. Sic codices. Pro oritur infeliciter Orono-vius moritur scripsit, quem editores secuti sunt. Neque enim moritur splendor, sed mixtus asperginibus in purpureum colorem transit; conspiciens obiecto caret: of fandit perversum est, quoniam aspectus flammeo propior non ante adest et offenditur, sed nunc demum nascitur. Omnia recta fiunt non dissicili nec audaei correctione: intermicante asperginum densitate, per quas oritur, radiorum splendorem concipiens, ostendita speetum flammeo propiorem.

Lib. XXI, I 6: Ae ei dat autem incendebat quosius cupiditatem, pacatis iam Galliis incessero

ultro Constantium, coniiciens eum per vaticinandi praesagia multa, quae callebat, et somniae vita protinus excessurum. Ε mendoso accidat,

pro quo editores substituunt accidebat aut accedo bat, efficitur potius aeuebat. Sic iam Wamerus.J Sed utriqua verbo manifesto deest subiectum. Neque enim Iulianus ipse dici potest incendisse eius cupiditatem; ne suam quidem cupiditatem homo ipse incendere apte dicitur. Eiusmodi autem subiectum esse debet, cui recte accommodetur participium coniiciens; opinor fuisse: Acuebat autem incende-

SEARCH

MENU NAVIGATION