장음표시 사용
931쪽
potuisse Tacitum subito a Gallis, de quibus solis hactenus dixerit, ad Romanos ste transsilire, ut deinde eorundem de Gallis subiiceret, neque. si de Romanis in foro aut alibi
per urbem occisis ageretur. ullam fuisse Capitolii et areis appellandae causam, neque manus Gallorum, sed gladios et tela nominaturum Tacitum fuisse. Itaque veri inveniendi initium Heinsius vidit. non agi de caede aliquot Romanorum. sed de Capitolii arcisque redemptione, quae apud Roman0S semper in mem0ria calamitatis Gallicae primum locum teneti detractisque ad aurum conficiendum templorum ornamentis. hoc est, de manubiis deorum . quas hic appellatas esse ipse statim intellexeram. Deinde apparet. verbo oreretur in relativa sententia necessario respondere debere imperfreti aut plusquam persecti temporis verbum. A sententia Taesti
non longe aberraverit, qui scripserit: - eorum Oreretur.
qui de Capitolio et arce Romana manubiis deorum depacti esseut 3 Sed residet scrupulus in litteris satis longe discedentibus nec tamen longius quam id aliorum emendandi conatibus . Ibid. XII. I: Sed maxime ambigebatur siddeligenda Claudii uxore inter Lolliam Ρaulinam M. Lollii consularis et Iuliam Agrippinam Germanico genitam eet. Neque lamiliaris sermonis brevitaria qua Caecilia Metelli dicitur. ad hanc in narrando certi hominis plenam appellationem Paulina M. Lollii eo n-sularis, transferri ullo modo potest nequo lacile haec inaequalitas orationis ferri: Paulina M. Lollii et Agrippina Germanico genita. Ad haec mendi indicia eum accedat, quod Paulinae patris consulatus nullum vestigium reperitur, et qu0d Plinius quoque Η. N. IX, II 8 in risit illa avi tantum, non patris nobilitatem significat, dubitari nequit. quin Tacitus ad hanc formam scripserit: Lolliam Pall-
linam cM. Lollio, filio M. Lollii consularis, ei
Iuliam Agrippinam Germani eo genitam. palse
932쪽
in utraque semina eodem modo genitamin significato. L Sons rat vitium Ritterus.JIbid. 12: fraude Acbari, qui iuvenem ueherdatom ignarum et summam fortunam in luxuratum multos per dies attinuit apud oppidum EdΘssam. Non ignorantiam consilii significari apparet.
quoniam id aperte Meherdati datum narratur, sed ipsum ingenium, quo pertinent etiam verba adiuncta: et summam fortunam in luxu ratum. Verum sic Latine ignarus absoluto de homine rerum imperito et communis eruditionis experti seis tinwissender MensoM non dieitur. Scribi debet: iuvenem ignavum et summam fortunam in
luxu ratum. γlbid. XIV. 7 de Neronis trepidatione post insidias
Agrippinae frustra structas): Tum pavore exanimis etiam iamque affore Agrippinam obtestans vindictae Properam, sive servitia armaret vel militem accenderet, sive ad senatum et populum pervaderet, naufragium et vulnus et interfectos amicos obiiciendo, quod contra subsidium sibi pNisi quid Burrus et Seneca expergens, quos Atatim acciverat . incertum an et ante ignaros. Igitur longum utriusque silentium, ne irriti dissuaderent, an eo descensum credebant, ut nisi praeveniretur Agrippina, pereundum Neroni
in C. 37 quid sententia postularet, Lipsius vidit, sed scribendum
potius cum Ilyckio aliisque: Non, si vos omnibus imperitare vulti g, sequitur cet. vulgo nam, Lipsius numin. C. 38. quod rem continet, vidit Uienanus soccidione ο c c ii h u i s 3 e n t , sed ex copiarum faciendum erat copiae non ., hoc Est, Romanae, non copiae tum, particula vitiose illo loco redundante. Mendum idem vidimus IV, 33 rerum pro re Rom. . C. Madeptus ortum est, praecedente littera a, ex demptus, quod errore scriptum erat pro demotus Nipperdeius depulsus, sententia eadem). Diqiti eo by Corale
933쪽
esset. Longiorem verborum ambitum descripsi. ut statim legentibus appareret, neque sententiam neque orationem recte continuari. Primum enim deest omnino primae sententiae verbum, nec interrogatio illa: quod contra subsidium sibi habet, eui subiungatur; deinde perveneprorsus ponitur particula igitur . quoniam ne minima quidem conclusionis umbra est, sed narrando subiicitur. quid Burrus et Seneca ad opem ferendam excitati secerinti quamquam huius ipsius cohortationis significatio omittitur. De mendo, quod in litteris expergens manifestum Sententiam condicionalem evertit. nihil dico. quoniam id pridem Pichenae amicus aliquis correxi Lὶ Quod ad priorem sententiam absolvendam deest. in illo, quod alterius initio superesti igitur continetur. Sic enim scripserat Tacitus: Tum pavore exanimis et iam iamque affore ob testans , quod contra subsidium sibi, nisi quid Burrus et Seneca expedirent quos statim acciverat, incertum an et ante ignaros orditur. Longum utriusque silentium cet. Scriptum etiam esse potuit queritur. Iam recte Nero Burrum et Senecam consilium expedire iussisse narratur, illi initio obmutuisse. Quod deinde correxeram, ut pro ignaros scriberetur gnaros. video ab aliis occupatum et ab Halmio receptum. Non hoc uno loco simplex gnarus in notius et frequentius ignarus mutatum est. Ibid. 1b: nec ulla moribus olim corruptis plus libidinum circumdedit quam illa colluvies. Si haec recte seripta sunt. mire Tacitus negat ullam colluviem plus libidinum moribus circumdedisse quam illam quae ab ipso describitur, quasi morum corruptio semper recolluvie aliqua oriatur. Manifestum est colluviem illam cum aliis morum corrumpendorum causis et libidinum ill eebris comparari debere. Excidit igitur substantivum, mi ulla adiunctum erat, sive ita seripsit Tacitus nse ulla
moribus olim corruptis et vis plus libidinam
934쪽
circumdodit quam illa colluvies . sive potius: nec ulla . . . ς pestis plus det. ; nam et aptius est pestis et facilius ante plus excidere potuit. Vitium sententiae Ernestium ossendit, qui intellexit requiri fere neque quidquam. In eodem capite paulo infra, ubi nunc sic editur:
Postremum ipse scenam incedit, multa cura temptans citharam si praemeditans assistentibus phonas eis. Aecesserat cohors militum cet. e Mureti coniectura, longissime a codicibus discedenti nec ad rem recta, quoniam citharistis in ipsa scena canentibus phonascos astitisse nusquam significatur neque probabile est, redeundum videtur simpliciter ad eodicum scripturam sic, ut fit in antiquissimis editionibus, interpunctam: - et prae med itans. Assistentibus facies accesserat cohors militum cet. Assistentium et audientium coronae singularem aliquam speciem se in haraicieristi hes Gem e addidisse cohortem militum, centuriones tribunosque Tacitus significat. Faciei nominis in hoc loco usum recte declaravit B Utticher in texieo Taeiteo collatis multis Taciti locis ut Ann. I, 41 et Hist. II, 89, cet.
Ibid. I 6 de Nerone carminum studium affectante re0ntractis, quibus aliqua pangendi facultas necdum insignis aetatis nati considere simu Iet allatos vel ibidem repertos versus connectere atque ipsius verba quoquo modo prolata supplere cet. Coniecturas in verbis aetatis nati considere tentatas refellere supersedeo, maxime illatam inepte censementionem mireque vexatum aetatis vocabulum minime abhorrens ab narratione coetus a Nerone adolescente viginti du0rum annorum) cum aliis non longius provectis necdum instituti; illud unum animadverti velim ex ablativo contractis apparere, debere primum sequi verbum ad Neronem,n0n ad ceteros, pertinens, reliquos infinitivos recte de iis intelligi, quos Nero contraxerat. Scripserat Tacitus ad hanc s0rmam: Contractis, quibus aliqua . . . insignis,
935쪽
aetatis venia uti; considere simul GL Iuveniliter ac paene pueriliter lusisse Neronem et ceteros cum aetatis excusatione significat. Non intercedam, si quis propimetiam ad litteras scribi maluerit aetatis vena uti. ut significetur procax quaedam exuberantia aetatis in huiusmodi lusu. addique, quod iam alii addiderunt. ii ante considere. ut oratio a Nerone ad ceteros apertius transferatur. 3Ιbid. 36 in oratione Suetonii Paulini): Etiam in multis legionibus paucos, qui proelia profligarent cet. Mendum apparet; Bituri coniectura, in qua retinetur in multis legionibus, sententiae generalis speciem effieit pravae, quasi eum opprobrio obiiciatur. etiam cum multae legiones sint. paucos sortiter agere et rem decernere, nec iis, quae subiiciuntur, aptae: nam ibi paucitas eorum significatur, qui nunc ipsum adsint bellumque plurium labore et opera dignum condetant. Scribondum est: Esse e tam multis legionibus paucos, qui proelia profligarent. gloriaeque eorum accessurum cet. Oratoris multas legiones Suetonius appellat. quae in ipsa Britannia quattuor vel quinqu0 erant. ceteras, quae per totum imperium sparsae eranti obseura significati0ne comprehendens.
) C. 33, ubi editur: liuia barbari omissis castellis pra si diis iue militarium, quod uberrimum spolianti et defendentibus in tutum. laeti praeda et labor ura Segnes petΘbant, rocto Pichena intellexit militari iam vitiose dici pro eo. quod est militum; sed quod substitnit
militaribus, si militum et militari hus tirorsus abundat in castellorum et praesidioriim mentione. desideratur contra molestissime loci rei ve petiis appellatio propria neutri generis nomine comprehensa, ad quod referatur pronomen relativum Itaquo scriptum suprat ad hanc formam: militare . . . llN. quod cpt. Fueritne militare horreum. quod mihi a phil logo amanuensi subiicitur, an aliud propius aptiusque lateat. non d0finio. C. 39 certum est non narrari Suetonium rebus gerendis. quarum nulla minima significatio sequitur, detentum esse a Diqiti eo by Corale
936쪽
235 Ibid. 56 in Neronis ad Senecam oratione : Quin si qua in parte lubricum adolescentiae nostrae
declinat, revocas ornatumque robur subsidio imponatus regis p Neque ab initio robur ornatur, sed fingitur Et consormatur. neque ornandi roboris curae 0ntinuatur eius regendi officium, sed graviori muneri roboris ipsius efficiendi et constituendi. Opinor Tacitum scripsisse: formatumque robur subsidio impensius regis. Ibid. XV, 3: Quae ubi Corbuloni certis nuntiis audita sunt, legiones duas cum Verulano Severost Vottio Bolano subsidium Tigrani mittit occulto praecepto. compositius cuncta quam festinantius agerent; quippe ballum habere quam gerere malebat. Neque turpe. quod his verbis in Corbulonem confertur, crimen belli suae utilitatis causa trahendi ulla ex parte cum reliqua Taciti de Corbulone narrations et iudicio consentit, neque ea suspicio ex prudenti ducis compositius quam sestinantius agendi praecept0 oriri poterat, neque ullo modo sic dici absolute potest habero bellum pro eo. quod est ducere aut trahere aut contrarium poni gerendi verbo; nam qui bellum gerit, profecto semper habet. Scripserat Τacitus: bellum cavere quam gerere malebat. γnescio quo alio proposito, sed hoc dici, nullam ei ulteriorsem rerum gerendarum lacultatem permissam brevique post provinciam alteri tradere iussum eo praetexto, quod bellum a se confectum iniuria gloriatus esset. sed quod Faernus de motus pro detentus scribi voluit. facilius addetur praeis positio: detentusque ca rebus g. C. 5, ubi perversus ille gerundii genetivus pro infinitivo rursus frustra ilefenditur, non studium addendum est, sed, quod facile post vetus excidere poterat. votitui. C. 13 omissae vocis necessariae causa apparebit, si scripserimus: Numantinaeque et paeis; neque eandem cet. Oculus librarii aberravit a naeque ad neque. Animis ignavorum Diqiti eo by Corale
937쪽
Ibid. 17: at Vologeses ad Corbulone missrnuntii, detraheret ea stella cet. Ex hac eodieis Medicet scriptura emcitur verum: ab Vologese ad Corbulonem missi nuntii. Genetivus Vologesis et loco et sententia ineptus est. Ibid. 40: Nee dum p' metus aut rediebat lebis
supra b scripto u) . . . spatium trium litterarum) rursum grassatus ignis patulis magis urbis locis cet. Omitto refellers coniecturas a codicum vestigiis longe r cedentes nec orationi et sententiae plane satisfacientes. Veritatis inveniendae indicia continentur primum particulis necdum . . ant. tum litteris lebis et spatio vacuo.
Seribendum videtur: Necdum demptus metus aut redierat plebi spes; rursum grassatur ignis eel. Initium mendi natum est ex litteris dum et dem continuatis. Ibid. 43: iam aqua privatorum licentia intercepta quo largior et pluribus locis in publicum flueret, custodes, et subsidia reprimendis ignibus in propatulo quisque haberet
Nimis dure interponitur ac paene abiicitur nominativus custodes in novo instituto notando nam in deseribendo rerum statu admodum breviter nominativum interdum a Tacito poni non sum oblitus - praesertim adiuncto illo et subsidia . . . quisque haberet. Vereor, ne Tacitus scripserit: custodes cessent . et subsidia cet. Facile quidem verbum excidere poterat. γhominum obversabatur memoria non cladis, sed pacis. qua clades vitata erRt. Initio capitis, quoniam nunc constat in codice Med. seriptum esse domui, eo magis eorum sententia SequPnda erat. qai viderant Tacitum acerbe eam partem urbis significare, quam immenso spatio occupato domus Neronis reliquisset, nec quidquam in verbis mutandum. Diqiti eo by Corale
938쪽
Ibid. 54: Postremo Scaevinus e Pisonis coniuratis vulneribus ligamenta, quibusque sistitur sanguis. D tartiebatque eundem Milichum monet cet. Desiderari aius, quod Seaevinus Milichum monuerit, significationem apparet; itaque coniectuiti scribitur a nonnullis: partiebat idque, quos offendere iam debebat haec temporum inaequalitas: partiebat idque . . monet. Sed multo magis rei narratae pravitas; quis enim credat, senatorem Romanum prius ipsum ligamenta vulnerum et sistendi sanguinis subsidia non solum praeparasse. sed etiam inter coniuratos ceteros dispertisse, quasi singuli ea secum portaro deberent neque ipsi parare, si opus esset, possent, deinde medicum suum, ut idem saceret, monuissep Apparet hanc omnem medici curam fuisse. Hoc intellecto facillime ad verum inveniendum deducimur, manifestumqus fit in illo partiebatque duo latere verba particula que coniuncta, praesentis temporis et coniunctivi modi, a monet pendentia. Scriptum igitur fuerat: Postremo vulneribus ligamenta, quibusque sistitur sanguis, paret ematque, eundem Milichum monet. Alia paranda erant ipsi medico, alia apud pharmacopolas emenda. Iam
Heinsius paret exhibe at que.J in Ibid. 7l: Exuti dehinc tribunatu . . . . Fla- ius Nepos, Statius Domitius, quasi principem', Paulo ante c. 51ὶ cum suscitata pro sciscitata scribendum esse annotassem nam illud et ea, quae adiiciuntur de superioris temporis incuria honestatis, Postulant, neque sciscitata, quod vocabulum studium exquirendi significat, recte de notitia casu orta dicitur - , vidi pridem id Vertranium invenisse. C. 50 nulla est dubitatio quin corruptum sit ardente domo; neque enim de uno illo incendii tempore agitur, sed de Neronis consuetudine Saepe occasionem caedistentandae praebenti; sed quid subesset, neque Haasius repperit neque ego pro certo reperio; nam longius discedit arte dormiente domo. Diqiti eo by Corale
939쪽
non quidem odissent, sed tamen existimarentur eod. Med. extimarentur . Νeque infinitivus ullo modo sic audiri potest non facio. sed existimor , neque sententia reeta efficitur; nam tota res totumque iudicium in existimatione, odissent illi homines imperatorem necne 0dissent, p0situm erat, qu0sque se odisse existimabat Xero. puniebat, non eos. quos non existimabat. Odio eontrarium Tacitus posuerat levius crimen. sed tamen illis temp0ribus non serendum: quasi prinei pem non quidem odissent, sed tamen aestimarent. Non serri poterat, homines hoe sibi permittere, ut de Caesare iudicarent ei. quanti habendus esset aestimarent meu miser tu bet re len undiosi, disseno. ibid. XVI, l6: Ira illa numinum in res Romanas fuit . quam non ut in cladibus exercituum aut captivitate urbium semel edito transire licet. Sic nunc editur, ut in codice Med. scriptum est enarraturque de simplici indicio, repugnante vehementer loquendi usu, qui neque edere sic abs0lute p0situm neque participii prateritum recipit. Vulgo edebatur editam nihilo rectius; neque enim, etiamsi iram edere reete dici concedamus, quod concedi nequit, ut editam in comparando de singulari genere irae dictum serri potest. Scribendum sine dubio: ut in cladibus exercituum aut captivitate urbium semel edita transire licet, h0c est, ea, quae semel et uno temporis momento eduntur et accidunt.
in De e. 57 vix hic in margine suspicionem Ponere Rude , scribendum esse: clariore exemplo libertina mulier . . . alienos ac prope ignotos protegens pro protegendo Ablativus gerundii neque per se apte adiutigitur verbo expressit et magis etiam offendit post alterum illum ablativum clariore exemplo, ad quem tamen a librario accommodatus videtur. Diqiti eo by Corale
940쪽
Historiarum lib. II. 7 ubi de eonsiliis et ratiocinationibus V spasiani et Muciani agitur): nec referre. Vitellium an Othon om superstitem fortuna sacerct t. Rebus secundis etiam egregios duces insolescers: discordiam his, ignaviam. luxuriem II: Iuxurie); si suismet vitiis alterum bello. alterum victoria periturum. Ut omittam pronomine his miro tamquam ab aliis Vitellium et Othonem Asparari neque quod pauci sciunt) Latine ignaviam aut sortitudinem. hoc est. vitia aut virtutes esse alicui diei pr0 eo, quod est esse in aliquo, quis non leviter admonitus sentit inaniter prorsus dici, inter Vitellium et Othonem discordiam essep Postremo illud suismet vitiis manifesto contrarium ponitur vitiis et interitus musis quae in aliis sint. Recta sententia si oratio haec erit: discordia militis. ignavia. Iuxurie et suismet vitiis alterum bello. alis rum victoria periturum. Ortum eSt mendum, eum prima littera vocabuli militis superiori
Ibid. 76 in Muciani ad Vespasianum oratione : Abiit
iam et transvectum est tempus, quo pos Se SVideri concupisse; confugiendum est ad imperium. Frustra haec Ernestius expedire et Lipsit dubitationem tollere c0natur; nam ex iis, quae praecedunt etiamsi tibi quam inhonesta, tam tuta servitus es Seti, apertissimum est hoc Mucianum dicere, abisse iam id tempus, quo sub specie aliqua innocentiae et quietis latere Vespasianus potuisset, manifestoque iam assectati imperii crimine eum periturum, nisi ad imperium coniugiat. Ad hanc sententiam acc0mmodari verba posses Viderie0ncupisse null0 modo p088unt, sed prorsus contrarium igniscant, abisse iam tempus, quo suspicio aliqua cupiditatis imperii in Vespasianum coniici posset. Id, quod requiritur, efficietur una littera mutata, ut scribatur: quo