장음표시 사용
231쪽
22 a M. MANILII Auxilioque juvet, fugiendaque Gorgonis ora
Sustineat spoliumque sibi, testemque videnti. Tuin vicina serens nixo vestigia Τauro Heniochus, studio mundumque et nomen adeptus, Quem primum curru volitantem Iupiter alto 3dio Quadriiugis conspexit equis, caeloque sacravit. Tuin subeunt Haedi claudentes sidere pontum,
Nobilis et mundi nutrito rege Capella :Cujus ah uboribus magnum ille adscendit Olympum,
Lacto sero crescens ad fulmina, vimque tonandi. 31sHanc ergo aeternis merito sacravit in astris Jupiter, ct caeli caelum mercede rependit.
Pleiades Hyadesque, seri pars utraque Tauri
In Boream scandunt. Haec sunt aquilonia signa. Aspice nunc infra Solis surgentia cursu S, a o
Perseus adsit, prisco amore devincius, illa metuat Cetum, ut olim in terris. Probabilis sane, sed audax emendatio. M. 367. Spoliumqtie sίbi tralemqtie vi denti. Spolium Q. Gorgonis. Stisti. n e dixit pro ostentet. Opponat.
Sie r a nec plura alias incendia Mundus Sustinuit . , id est, Ostenis ait. Veteres dicebant obstinere. Vide Festum. Livius , I r ω Malo sustinenti arma superne gladium iugulo desg;t A. - Spoliumque sibi. Mai. interpretatur sibi, id est, ceto ret Graecisinum esse dixit, sed non
Decesse est. Sibi est Perseo gloriosum. -Testemque et identi. Mai. interpretatur praesentem. Sed recte Huelius vidit scribendum pestemisque. G.
368 Ttim vieina ferens nixo; quod sane respondet eius positurae; nam in genua incumbit. Est autem desumptum hoe ex Arato. Phaeti. is , German. in Arat. Pliam. vs. I 68: is at manus Haedos ostendit, nautis inimicum sidus . . I tedi sunt in manu sinistra Aurigae. ED.
Vegetitis r . Ea die tertio Iduum
Novembris, usque in diem sextum Iduum Martiarum, maria claudunis
378. Pleiacies. 'adesque feri rantraque ratiri. Nam Hyades Tauri frontem esseiunt, Pleiades circumcaesuram, qua finitur Taurus. Est enim, ut et Equus, triane iam sidus.
ab imbro vocat 379. Nino stine Aquilonia signa. Divisionem quidem secit non rati ne aequatoris, sed Zodiaci 38o. Aspiae nune iri a Solis. Nunedo Austrinis signis dicturus est, quo rum nomine intelligit quae elira Tropieum Caprieorni stitit.
232쪽
Quae super exustas labuntur Sidera terras,
Quaeque intra gelidum Capricorni sidus et axe
Inio subnixum vertuntur Sidera mundum.
Altera pars orbis sub quis jacet invia nobis,
Ignotaeque hominum gentes, nec transita regna, 38s Commune ex uno lumen ducentia Sole, Diversasque umbras, laevaque cadentia Signa,
38α. Quoquo infra gelidum. Gelliadus Capricornus non magis est. quam Cancer ealidus. Sed dixit ex usu vulgi: quod Sole id signum ob. inente tune nobis hruma eonseitur. Sic II, tisa: - Tuque tuo , Capricorne, gelu e Diraetus in astris ..383. Vermntur sidera mundum.
Sic Gemblae . solus; caeteri lamina melius. 384. Ahera pars orbis. Scaliger.
iunc et novom sequentes Versus eontra e dictim auctoritatem irans
tulit alio loco post v. 446 inis. quia hos versus noti de Austrinis signis intelligendos putat, sed de iis terrae tractibus, ad quos nemo unqtiam nostium penetravit, et in quibus noti pauei ra signa oriri conjicit, quam in nostris. Boe enim putat significare illa : a Nec minor est illis Mundus . nec Iumine prior M. Ethcie satis declarare putat de ignotis
eum stellis agere e quae nunquam se licet in eo aspectum n trum vinniunt. Sed nihil necesse est. Voluit nempe Manilius mundum Austriia
num non priorem nostro esse nec
magnitudine, nec lumine; non magnitudine, quia in rotundia inferiora et superiora aequalia sunt: noti lumine, quia habet orionem, Caniculam, Argo, Centaurum, alimque signa nostris, i. e. Septemtrionalibus non eadentia. Itaque B. et Pingr. sequultis hos versus in suam sedem reduxi. ED. - bytiis. Mai. edidit sub aquis, et interpretatur suh HOrironte. Sed manifeste hoe mendosum. Possuntno diei gentes sub aquis vivere, quae in seqq. versibus caelum et siderum orius obitusque spectant. Codicea Gemhl. Lips. VOM. et Ven. habent
quis. quos sequemur. ED. 385. Nee transita regna. Plus est,
inquit Se. quam quod dicit v. 435. Orbe peregrino, id est, qui peregrinus est, sed tamen aditur. Neque tamen idem est, ad traetus aliquos non posse Penetrare, et sidera quae illis tractiuna superveniunt in rotiis
spretum nostrum non posse venire.
Scilicet nemo horealium, non dico tiltra Notia signa, sed ultra Troia pieum Caneri, ex Nostri sententia
387. Diseransque -hras. Dextrienim illis ortus. sinistra umbra: nobis sinistri ortus, dextra rambra. At qui sunt inter utrumque Tropi- eum, illis est utrimque umbra, ut quos imaginatur Lucanus, III ris Extremum vobis Aratios venistis in orbem, Umbras mirati nemorum non ire sinistras is. Quare intrantur apud nos umbras non ire sinistras, quum tit dextrae sint illis aliquando, ut nobis p Sed immerito hune I .catii locum vexat Mal.
233쪽
Et dextros ortus caelo spectantia verSO.
Nec minor est illis mundus, nec lumine prior,
Nec numerosa minus nascuntur sidera in Orbe. Caetera non cedunt: uno vincuntur in astro
Augusto, sidus nostro quod contigit orbi γCaesar nune terris, post Caelo. maximus auctor. JCernere vicinum Geminis licet Oriona In magnam caeli tendentem brachia partem, 3us Nec minus extento surgentem ad sidera passu: Singula fulgentes humeros cui lumina signant, Et tribus obliquis demissus ducitur enSis. n. At caput Orion excelso immensus Olympo
panei ra habent sidera , quam nos in hemi limrio horeali. Errat Seat. dieens nullas stellas primae magnitudinis ultra Tropieum Caprieoeni, quom redarguit merito Iluet. ΕD. In orbe. B. et Pingr. dant M om
39α. Statis nostro quod contigit. Adludit ad praesentes honores divinos, quos Romani vivo Augusto habuerunt. Horatius : a Praesenti tibi maturos largimur honores Et nota est ara tam Lugdunensis, quam Narbonensis: ω Iurandasque tuum per nomen ponimus aras is; et quidem quot mensinus res divina fiebat: - quotannis Bis senos eui nostra dies altaria sumant .. 4. cernere vieinum. Est principium Australium signorum. Sphaeram enim, quod et Ptolemaeus, et ante eum Hipparchus secerat, in
tria dilidit : in Zodiaeum, in partem Aquilonarem, et in Austrinam. Progreditur seeundum longitudi nem ae latitudinem. Longitudo est ab Oriente ad oecidentem. Latiis tudo ab Ecliptiea ad Aquilonem ab eadem ad Austrum. sub M-diaeo sunt XII Signa. et septem errones. sub Septemtrione Aquilonia signa, quae jam explieata sunt Sub Austro, quae jam explieahuntur, uno nomine Notia dicta, ut illa altera Borea; quae iam exegit. Tractaturus de signis Australibus reete ah orione Ineipit. In signis enim Aquiloniis ab Ursa initium Diacit, a qua , ad Orionem recta linea
est. Est ergo Orion e regione Ursae. Manilius r . Arctos et Orion adve ais frontibus ibantis. Et Aratus statimineipit ab Orione. Manilius autem Arati prooemium Noliorum signo rum paene ad verbum vertit. 395. In magn- Ceeli. Nam utrum. quo hemisphaerium obsidens seeundum longitudinem obtinet partes XVII: seeundum latitudinem partes XXX. Propterea Nost. V: ..Orion magni pars maxima Caeli is.
Immensos . quod sit magni pars maxima Caeli r nisi quod non du-hito immeritis legenduna sit: quod
caput ejus longe subdueium sit. Immersus quoque B.
234쪽
Per tria subductos signatur lumina Vultus . 44 Non quod clara minus. sed quod magis alta recedant. Hoc duco per totum decurrunt sidera mundum. Subsequitur rapido contenta Canicula Cursu, Qua nullum terris violentius advenit astruin,' Nec gravius cedit, nec horrens frigore surgit. 4ris ' Nec vacuum Solis fulgentem deserit orbem.' Sic in utrumque movet mundum, et contraria reddit. Hanc qui surgentem, primo quum redditur ortu,
o . Per tria stibductos. Sie Scal. B. subducto retinet, minus bene.
Habet enim elaras in eapite stellas ires, et quidem unam reliquis duabus elariorem, ut vult Hyginus ex veteribus asterismis, ex quibus baste quoque hausit Manilius. sod Ptolen aeus obseura tantum collocat iticapite. Valde enim Ptolemaei asterismi ab antiquis disserunt. Suh etos bene quia sngitur caelum respi. ciens, tergo nobis Ohverso. Nam eaeli deseriptiones reserunt formas caelestes ad nos conversas. Neque aliter Hipparebus censet. 4 a. me Mee. Ab hoc enim principium Australium signorum; vide
Iliae . probat et explicat : Nullum astrum gravius diseedit propter frigora. - me horrens. Vulgo, non horrens. Sed aspiratio est pro eon
4 6. Nee vaetitim Solis, h. e. sine sole Canieula numquam oritur e tempore. Aratus : Κii, αμ'ἡιχίω id ra. Mons Manilii ad verhum :Subsequitur Canicula, qua nullum astrum gravius est, sive Occidat,
sive Oriatur. Sie diverse adscitreundum, frigore Occidens, et ea lore oriens. Neque unquam sine Sole oritur, aut Oeeidit. Haec pignius, ut mihi videtur, IIvet. explicat : Iem vi vacuum Cani non d serit. Nam sive oriatur Sol, sive Oeeidat. Canis ejus auget esseientiam, vel minuit.
Piam. Sententia postulante, reete hieversiculus hue trajectus est. Igitur Canieula in contraria mi vel munis dum , quod exorientem maximi calores, Oecidentem pruinae gelidaeae frugi hos metuendae excipiunt. Auetor Columella libro undecimo.
Quae omnia diserte explicat Plinius liberi decimo septimo r . Budis suit
priscorum vita . etc. in tibi plens enarrat Manilium. Universi autem hunc versum post sequentes habent. Hos et praecedentem plane proseribit B. et eum illo Pino. 4 8. Hane Di stimentem. Ait obia servari ortum Canieulae a Cilicibus, et ineolis Tauri r ut ex eo quantus frugum proventus stiturus sit. augurentur : item et quae valetudo, et
alia id genus. Quod et omnivo tanis git Germanicus de ipsa Canicula
loquetis, ut vἰdeatur consulto Maia
235쪽
Montis ab excelso speculantur vertico Tauri, Eventus frugum Varios, et ivmpora dicunt . ii , Quaeque valetudo Veniat, concordia quanta. Bella iacit, pacemque resert Varioque revortens
Sic movet, ut vidit. mundum, Vultuque gubernat. Magna fides hoc posse, color cursusque micantis In radios : vix Solo minor, nisi quod procul luoretas 4 s
nilium nostrum interpretari: vi nullo gaudet majusve minusve Agricola, et sidus primo speculatur ab ortu. Sic in utruntque oritur, sicoeeidit in laeta sidus A. Fi lioe est, quod seribit Pliti ius : . non minois rona ei astro venerationem esse, quam descriptis in Deos stellisis. Igἱ-ine Germanicus seribit nullo minus aut magis sidere gaudere agrie iam, quod in utrumque vehemens sit, occasu et ortu. Quemadmodum Manilius dixit : . Sic in utrumquem vel mundum . : sic eodem epiphonemate usus est Germanicus , quod supra: - Sie in utrumque ori tur, sic occidit in freta sidus is 4os. Montis ab excelso. In gratiam Arati dictum, qui Cilix fuit.
Itaque quum Ciliam astrorum Oh- servatores inducit, favet Arato Citiei. Sie Avien. Phaen. v. 64 : in rursum ingenio numerisque Sole - ititis idem Iupiter euerri melitis dedit, ineola Tauri Musa ut Cecropio raperetur, et Aonas agros in.
Ineolam Tauri Musani Arateam nominat. Sie idem Avienus, Phoen. 455. Cariam et avem dixit lavens memoriae Ead xἱ Coidit. Nam Cn;
dus Cariae aceensebatur; vide supra. Nam haee de Cassiep a quam. vis ab Arato aeceperii, nonEudoxo, tamen meminerat Aratum ab Eudoxo aecepisse ex libro. eui titulum a uetor secerat λιπτρ . Nam crus - μεια Arati nihil aliud sunt, quam aut *αiveretvα. aut ζωοκτρου EDd xi : qisod et docuit iacis Nipparebus. Itaque quum Araloa vorterset Avio-N as, tamen omnia paene adtemuit Eudoxo, ut quum ait: ω Sic astriam
diei Cniditis doditis, quae diligenter
notanda sunt. - Vertiae Tntiri.
Quod favetis Arato Manilius Citiei. hus adtribuit, hoe Cicero de Coi prodit primo de Divinatione : . Uienim Ceos areepimus ortum Cani-etitae diligenter qucitantiis solere fiervare. coniecturamque capere, Ut seribit Pontietis Ileraelites, un Pestilens annus sui rarus sit. ElC. in Quae omnia ad mentem Manilii.
4IO. Mentus. B. Prooentris. Et prodierant, discunt. ED. 4 3 α. Variaque resonens Me m νe . In utramque partem ortu et occasu
suo vehemens sidus esse, jam dictum a nobis. Arati tuterpretes Theo et Μ. Tullius aliter Aratnminterpretantur, ae Manilius, qui paene ad verbum Aratea r didit :ot in verbis Arati non Xιλοψ, illum, sed Κεiυου , vacuum, mani si videtur legisset quia nondum Grae. ca apicibus et accentibu Notata erant, ut sunt l, Ie. 434. curatisque mieantis In rod se ae Sole minor. Vix, inquit soli ipsi claritale eedat, nisi qu d remoti . res quasdam stellas habet : hoe extenim το , nisi quod procul horens
236쪽
Frigida cetorulo a contorquet lumina vultu.
I ingitur Oceano, caelum ve revisit ab undis. Tum Procyon, veloxque Lepus, tum nobilis Argo, In caelum subducta mari quod prima cucurrit, 4, o Emori tum magnis mundum tenet acta procellis; Servando Dea tacta Deos : cui proximus Anguis Squa in mea dispositis imitatur luinina flammis. Et Phoebo sacer Ales, et una gratus Iacclio Crater, et duplici Centaurus imagine sulget, GPars hominis tergo pectus commissus Equino. Ipsius hinc mundi templum est, victrixque Solutis
Remotiorem enim sedem habere ait, ut supra eodem modo de Orio. De : is Non quod clara rninus . sed quod magis alta recedant . . OhseM-ritatem adsiguat intervallo, ex vulis
gari opinione, quae neque molis, neque luminis rationem habebat. Sed poetis quaedam concedenda.
neque Omnia ad uDguem exigenda.
De Canieulae ortu quae erudite duis putat Geminus, digna sunt, quae a lectoro consulantur. Ibi enim disertes concluditur, non Calaieulam
se aestuum caussam, sed signum et argumentum, quo utuntur homines, Dempe tunc calores vehementes cieri , quum illud sidus eum Sole oritur, non autem propterea quod eum Sole Oritur. - ineantis inos. Munt certii meridio in speculo . aqua in pelvi rudiis Solis opposita. Multos Rusticos novimus, qui meridie sine speculia viderunt. Est autem stellarum fulgentἱssima , in ore Catiis, seu maxilla posita. quae proprie σειριος dicitur.
436. Frigida eam Ieo. Mutuatur ab Arato, qui κυαvacu, Caeruleum loetim stellis vaeantem vocat. Cicem quidem interpretatur de Docto et vespere, melius autem Avienus.
Inde obscura sidera figida tamina vocat. quod exiguis flammis praeditu sunt : ut althi per frigidum luineti Solis Solem Occidentem itiis telligit. Sed Matii lium fugit ratio.
qui in xultu stellas obscuras constiluit , quas Aratus in ventre. Neque enim Canis sideribus carens Os ΡΟ-test habere , nut vultum Obscurum, in eritis rostro, alvo maxilla, illa fulgentissima est. 4αι. Emeritiam mmnis intiniatim tenet actia perietis. Ita Gemhlacensis. Seal. Mid. praeetiis. Mundia in au tem more suci, id est, Caelum : Deque aliter ivitest intelligi. Sic Vitruvius libro iX, eap. VII : . de
mundi eirca terram pervolitantia n. B. habet mori a et magNis evinciem destinetia perietis.
sum videtur. B. bene conjecit te xora , qui et sententia i scit. ED. 4a7. Ipsius hine mianae. mnaei
more suci, id est, Caesi. Quia a tibi.
237쪽
Ara nitet sacris, vastos quum torra Gigantas Arma importantes, et rupta matre Cr tofi Discordes vultu, permixtaque Corpora. PartuS 4
In caelum suribunda tulit: tum Di quoque magnos Quaesivere Deos : dubitavit Iupiter ipso, Quod poterat non posse timens; quum surgere terram
Cerneret, et verti naturam Crederet omnem , Montibus atque aliis aggeStos crescere monteS, 4 V,
Et tam vicinos sugientia sidera colles. Hosti serum necdum sibi quemquam numina norant, Si qua sorent majora suis
tat illam aram diei Aram Caeli pAvienus : a spectabilis exit Arapoli M. 4 8. Ara. Quidam dieunt Turibulum , ut Germanicus et Ausonius. Interpres Germanici Pharon. Altar apud Prudentium legitur, et glossae adtestantur. Templum vo- eat , quod vota apud Aram sol eis runt Dii - mutos quum Ter Giganis eris. Videatur Theo ad Arat. Phaen. et Seholiastes Germanici. In his duos ritus observamus t alter est, qui a pnd Romanos invaluit, Aram tangere. Alter, vas, quod ad firmanda foedera in conviviis adhiberi solebat, is est Batilina Latinis. Heia lenitis Aero : Va illum, deminuistivum a vase, est vas Parvum, in quo pro seliei hospitum adventu, incensis odoribus Iovi hospitali saera sebantis 4α9. Arma importrintes. Hos ver sus loco alieno traiectos, hue heu reduxit Pingr. Apud Scaliger. post v. 4as veniunt. ED. 43 . Tum m quoque magnos. Elegantimimo : Dii in voearunt Deos. Dii, alii Dii opus fuerunt. Vota enim solverunt ad ipsum Turibu-
lum. - B. sententia eontinuata mavult quum μή sed vulgata lecti est rumidi. ED 43α . Qtiresia re Deos. Invocarunt. In sne huius libri et in ponto qtiresi-ttis raetor Obmpi, invocatus. Quis soDeos apud Comieos. Lucretius :.. Non Divum pacem votis adit, et preee quaesit Ventorum pavidus pa
436. Pro hoe B. habet: - Εt jam vieinas stigientia sidera moles . ἔossetidit quippe colles post montes, a maiore ad minus devenietis. Virg.
I n. I, 65: . Hoe metuens molemia ques et montes insuper alios . . ED. 437. Hostiferam nee m. Vox m. st fertim non caret mendo. Gem blaeen is habet i me dum hostiferam ;unde B. non male e trieeit Meiadtim hostilo sibi qtiisetivim, nec num nia norat, scis. Iupiter nondum Atia
rum virium perieulum secerat, nihil adhue hostilo sibi habens a tioseivit donique annon alia forent nomina suis potenti ra. Apud Virgil. En VII, 3ici : ., Quod si mea numina non stitit Magna satis, di hitem haud equidem implorare quod N
238쪽
Sidera cotistituit, qua3 nunc quoque maxima fulgent. Quam propter Cotus convolvens squam mea terga 4.n Orbibus insurgit tortis, et fluctuat alvo Intentans morsum, similis jamjamque tenenti
Qualis ad expositae satum Cepheidos undis Expulit adveniens ultra sua litora pontum. Tum Notius piscis venti de nomine dictus . . Exsurgit de parte Noti, cui juncta seruntur Flexa per ingentes stellarum flumina gyros. Alterius capitis conjungit Aquarius undas
Amnis, et in medium coeunt, et sidera miscent.
439. B. maxima fulget: Ara Mili-Cet, non sidera, quae in Ara sunt quiniae et quartae magnitudinis ED. 44O. Quam proptor. neprehendit Manilium Seal. quod Aram et C tum, magno spatio disjuncta sidera. in unum eoujungore videtur. 443. Pro undis B. Olim et eam sitis ab olute capit, quod aegre admitιam. ED. 445. Venti da nomina diatus. Plisseium . quod est ultimum Signum in Zodiaco. alter dicitur Notius, ad disserentiam sui gemini, qui βορειος adpellatur. Boreo tamen eaput hirundinum adfingunt Chaldaei, unde Chelidonitis dictus. Sed ego puto ab eo, quod quum Sol est in extremo Pises, hirundo incipit videri in Graeeia, quae veri prael odit Sed hie quoque ad distinctionem gomelli Notii cognominatur Solitarius. Hyginus e . Fusio aquae pervenit ad eum Piseem, qui Solitarius figura
et, quod dixit Aratus, απὸ προ- rapti,u. Dicitia etiam fuit magnus :vid. Theo ad Arat. v. 387. Selim liastes Germaniel: .. Piscis Magnus. cujus nepotes dicuntur Piscesis. 446. june . Notius enim Di scis, quem alio nomine Piscem Ca. prieortii dicunt, flumen Aquarii deglutire dieitur. h. g. ah eo ei suissam aquam. Alia est a fusione aquas alsellarum susto apud Vitruvium li-hro re, eap. VII : is Ariet; et Pi Mibus Cetus est subjectus : a cuius erista ordinate utrisque piscibus dis
sita est tenuis susto stellarum . quae Graece voeatur αρπεδα, i, quae Hesyehio est stellarum Ohscurariam agmen .. Hanc autem Plinius Pi
448. Dueritis evitico tingit Aqua. ritis tin s. Sic dant omnes ed. excepto Gemhlacens. quem so utus Mai. dat aherias eripiti et eripitis semendat. - B. servat Viserim empiri. et explicat magis versus Avis atrum. ED. 449. Amnis, etc. Fusionem aqua voeat Amnem . cujus alterum caput
iunctum est notio Pigei, alterum Aquario. At longe hine est alter Amnis, Eridanus, vel potIns fluviust Orionis. Eridanum autem et Rhodanum consutidebant vetustissimi illi, ut Italiam et Galliam. Hanc Euta
239쪽
His, inter Solisque vias, Arctosque latontes, 45. Axem quae mundi stridentem pondere torquent, Orbe peregrino caelum depingitur astris, Quae Notia antiqui dixerunt sidera vates. Ultima, quae mundo semper volvuntur in imo. Queis innexa manent Caeli fulgentia signa 4, Nusquam in Conspectum redeuntia cardine vereo, Sublimis speciem mundi, similesque siguras
Astrorum reserunt, et versas frontibus Arctos.' Uno distingui medias, claudique Dracono' Credimus exemplo : quia vis sui gentia visus 4
chre in inuonios apud Apollonium Rhodium. Quin etiam Rhodanum
apud in ros eoil cat Homerias. 453. Quin Notis aHistii dixerunt sideria moles. Atqui nihil tale praes eunt: inian δε polo an arctico lO- qnitur. Paullo aniPa dixorat , non paucἱOra numerant sidera intra tro-Ρietam ae polum suum, quam nos intra tropiciam nostrum et potu i reum : quod quidem ex analogia argumentatur. Comparatione scilic. inseriorum eum istis superioribus. 454. Uti a. Ole. Ηree mirum in modum antea perturbata erant ;nam eram anterioribus conjunge- titur. ED. meimia, id est, sid ra. quae ultra cireulum antare teum absconduntur. - Qtieis innexa manent vivi fulgentia signa, id est, stellae polares antaretiem, quae inne. xae manent, et immobiles sunt, ut haec nostra potiris. Signa quidem eum Neal. et Gemhl. sed alii Lahetit templa , et melius t naiti sidera stil- gentia non possunt innecti iis, quin his noti fulgotii. Hinc corrigendum iuni . scilicet templa caeli,eaelum . innituntur lvito an circite . Lueret. V, 49a : is nitaque emit Donas etiarit procul a terris fulgentia templa a. 457. Sublimis verim mundi lini legetiatur stiblimem . male. Optime Gemhl. stibi is, quamquam corrupte specie pro speeiem hahoat. Illa in sera reserunt speeiem sublimia
hujus ti stri hemisphaerii. Eadem est ratio. Sed experientia in illa
partes navigantium aliter do t. 458. Astrorem referent, et mersas frontibus Aretos. Quamvis . inquit. Arctos, quae in altero polo sunt. non videmus, tamen eas nostrati-hus similes esse ratio et analoginuincit. Quod tamis salsum est. Nam Septemtriones titilli sunt in alter pol , nulla major Ursa. nti in minor, nullus Draco: nseque ullas alias stellas lueidas habet is polus . prete ter quatuor in qDadrum aequilatiis dispositas; quae vicem plaustri nostri se se possint. Earum una est tertias magnitudinis e reliquae tres secundae. Id nos docuit sex iis, quae in literaa retulit Amoriens Vesputius, vir immortali gloria dignus Multos vidimus, et videmus sero quotidie, qui Oculati tostes fuere Id voea ut Crucem.
240쪽
LIBER I. 23 I' Hunc ort,ein caeli vortentis sulera cursu
' Cardine tam simili fultum. quam vertice singit. Has igitur magno divisas aethere sedes Signa tenent, mundi totum deducta per Orbem. Tu modo corporeis similes ne quaere figuras, ah, omnia ut aequali sui gentia membra colore Deficiat nihil, aut vacuum quid lumine cesset. Non poterit mundus subserro incendia tanta, omnia si plenis ardebunt sidera membris. Quidquid subduxit flammis natura. pepercit M Succubitura Oncri, serinas distinguere tantum Contenta, ct stellis ostendere sidera Certis. Linea designat species. atque ignibus ignes
46 I. mne ortem. Quia, inquit. vis visus. id est, ὀπetita, ex analogia eadsm fingit. Id est . quia ex visis, non visa censemus. Exemplo eolligimiis id eaelum, quod vertit sidera. quae in conspectum nostrum non veniunt, tam simili cardine ultum ess , quam vertice. Polum Antaretieum non videmus; sed in absoluto globo ratio in altera parte analoga colligit, quod in una. Sed melina videtur legere quamina fu
465. Tu modo eorPorris. Formas . strorum eorpora voeat Hyginus e
Geminus etiam Lyram . Argo. Sagittam. Aristoteles σωματα. tit Hyginus. Noli, inquit, corporaui, oluta in sideribtis quaerere.
quamvis e rpora dicuntur. N netiim Omnia designa a stitit; sed, titi a ilius compreheliderentur, qu R-dam stellae adpositae sunt. isti. Male Mai. omniaque αqtirati fulgentia. At nos cum B. hene tit
dedimus et et interpretatio facillima. 468. Non poterit mundas. Idem argumentum. lib. V r ω Ipse suas aether sammas fossore nequiret, Totus et aecenso mundus sagraret Olympo . . Vid. Aristotelea Metem ris , cui convetiit eum Manilio, non eredendum spatia omnia igne ple
na esse : in altero non item , corpora esse ignen. 47o. Et stellis ostendere sidera eeristis. Comprehensio siderum, quum sellieet a globo stellarum, aut alia quapiam astrothesia notatur forisma et videatur Aratus. Phaeli. tibi Manilium interpretatur. Ex his au .
tem Manilianis intelligere lieet, quid differat sidus a stellis. Nari
sidua stellis constat, stellae sunt singularia corpora.
473. Lineri des nae voeios n. Linea tantum ab igne . ad istiein, i. e. a stella. ad stellam , designat ipsas species. si v formalionea. Maligera judieio melius Ignea macies. id est ignis tantum , uoti etiam intervalla.