Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

281쪽

--- -- - ε, ---, muri in sigmatava , propem'dum invenisse creditus est Haud vereor igitur, ne coniectura aberrem, si multo maiorem partem istorum obelorum ad Aristarchum pertinere dicam. Nam nonnulli sane videri OD sat Maeonies esse vel aliorum etiam antiq*;oatum, quorum memoriam παραδοα obruerit Meupiat ita rem esie, quisquis favet magno nomini adeo in iliis multa sunt specimina pravitaniae temeritatis Etenim versus in codice δελισμένοι sunt ad- modiim o nimierusque fortasse aliquanto maior esset, si eodex servatus esset integer. Attamen ne illum quidem numerum per se nimium putem pro fama obesi Aristare L Hunc autem ut cognoscamus, necesse est talia quaeramus exempla, quae

Aristarcho certa fide adscribuntur. Neque in iis Usis ibi reperitur, quod nobis, qui nec fontes

τε mali. Eiusdem generis et significationis sent Ioeli

284 37I. 528. . 23. 4I6. , 24O, 387 397 498. 8. 766. ete. f. . 684--688 κ. 253. . U. .s97. R. tW Quatuor tantum aut quinque laos, men Artarini subieetum est illis , ut L 684. aee in qui mecum percurrerit , non dubitaturuna puto, quin ubique fere Scholiastae respexerint adeon litorem vulgaris uectimis ex παραδοσε . .,

282쪽

eius, nec causas castigationis omnes novimus, te.

merarium et ab insigni ivilentia prolaetum videri debeat. Verum non est huius loci, de hoc genere accurate disputare itaque potiora quaedam te iviter perstringamus. ι Ordiamur ab extremis, Oμωκώς, ut aiunt. Nota erat iam dudum ex Eustathio et aliis μέτη- versuum de iudicio Paridis i. 4 3o , an do auctor ἁ-r, σεως ignorabatur, quem Aristar- ctum esse nunc comperimus. Ab e igitur notata

sint in istum locum M alia quaedam sane leviora, et hoc, quod Homerus gravissimam illam causam belli non fuisset uno loco allaturus, quoniam eius attingendae saepe occasio fuisset, si fabula esset omnino aetatis Homericae Obvertebant quidem nonnulli plura apud poetam semel memorata, quae tamen Critici intacta reliquissent . Frustra. Non enim ille . s. silet νῆας αρχε ικους i. e. profectionem P ridis Lacedaemonem, in qua ex moresaeeuli sui haud dubies ad fatalem causam regressurus erat, quae culpam transferret in deos. Quamobrem et veteres et recentiores aliqui, in quibus instar omnium Hemsterhusius est, plane probave uni iudicium illud, quo iudicium Paridis tollitur Neque equidem talitae auctoritati oblo-

merer, nisi mihi, ut alibi significavi, in his po

stremis aliun auctorem quam priorum librorum Macrob. Salum V, 16 med e Aucti ita Hom. T. V. m. p. I 8,

283쪽

vi,dire viderer. Nunc vero et illud et Hesiodeam μαχ νη , ' haud gravate sero, etsi ea iam in Aristophaneo et in urbicis quibusdam exemplarisbus expulsa erat, toto hemistichio sic mutato, per κεχαρι Πιένος δῶρ' νόμηνε. Quam recte et religiose, non dixerim. Nam parum probabiles puto eas

omnes Otriecturas et obelos, quibus extrema Ilia

dos ad similitudinem Homericae consueuicinis pervina refingere voluerunt ' Alibi saepius obse rior est sententia Aristarchi. Ut r. 13. incertum ea hiene ipse verius an proximi duo, qui 'iniis, τα τελογοι sunt, ab fuerint ab altera recensione illius. inem A 84 - 69o. 688 49 . ambib guum videri potest, quid Aristarchus primus fecerit, quidque innitio notaverit quum perspicue ἡumeretur in ἀθετουσι. Quod si is dein fuit, ut suspicor, qui locum illum mines ε, reiectis sex versibus ita scribere voluit, ut πεῖρα ηι finem Doeret orationis Vibius, eique Versu subiungeret duos illos, 'in Κί - σιωπῆ et η μ' - -ν, delato eo, qui vulgo bis interpositus est,

CoM. svidas et Apollim me. Hucu συνη ibique Villois Siniui ex hac re intelligimus, Aristarctum, Heliodo seu auctori Καταλογω inferiorem quam Homero aetatem tribuisse. ' id ita saetum esse arum est e Seston ad . .s . In quibus hapsodiis certatim elaboramini veteres, ut n*in Proprias alienorum ingeniorum exb

merenti

284쪽

a me uncis inclutus Nam hic niihi semper importune repetitus videbatur, quum superiores, ime et et ipsos molestos, propter, leoinmoditatem se tentiarum feremtos enlarem misellior erit d lentio audaciae nostrae . . Aristarcheae in ..i75 -- gr. contra Pium, qui nonnulla bene o Ponit, neque tamen id ficit, ut istis versibus

plus fidei habeamus quam similibus illis . om.

456. - 556.cis euique notabile est in primis, qu' mirantur Grammatici ad . 47 ., hunc e sum ab illo sne nota transmissum esse, quum a lia, quae vim sententiae minuerent restringendo, obelis gnare e furiris ) Quo uno ac laessatis appareret, etiamsi ceteri mnes deessent, Arbstarchum multo pliaua Θεο - , quam quibus no men eius apposituna est. Atque in Odyssea quidem non memini nisi unius versus, ab eo nomis

lipsis verbi substantivi parum defendat. Haec enunipsa interpolationis causa esse potuit, ut Il. i. sa. . 16. et in aliis versibus. Cetexum etiam ob lum Ubi cum steristo coniunctum, duplicatam,ta significans, suo quiden loco egregium e sum esse, sed alieno loco minus recle reperitum. Vide supra p. CXXX.

285쪽

Dotvr PRO LEGO MENA. , Quam ob ausam partim et Versus . 366 sqq.

pro interpolatis habiti sunt perperam sane illi, ut alii multi eiusdem notae. Neque tamen ubivinest, quin similitudo quaedam locorani interdum occasionem dederit verubus inepte iterandis. Sed

de his illis- diligentilis disputabo in altera parite huius libri, in qua unci mihi mei defendendi

Nunc nobis unus restat e Criticis nobilioribus, Crates Mallotes, qui a singulari studio poetae Homericus. dictus est Aristarchi idem aemulus et adversarius acerrimus ' ). Is scholam videtur condidisse Pergami, similem Aristarcheae, nec Nnus celebrem discipulis '' Nam ut ab Aristophane sint Aristophanes, ab Aristarcto Aristarchei,

suidas vore κρατης et Ἀρἰemeex c. Isso loeo tribuitur διαεΘωσti 'Iλιαδος κα ' δυσπιέας ἐν βιβλέοις F, και ἄλλα in his Mori fuerimi, ut opinor, plura ad historiam es Det inam poEtam pertinemtia, et os Ἀττικης διαλοιτο seuius quintum librum excitat Athen. XI. p. 497. Fr D seripserat , de ea Ptolemaeus Ascalon. - τῆ πεφ τῆς Κρατητε- α ρισεως laud. in Schol adis iss. Meiusdem scholae sive sectae auctoritatem unice res in τους- Περγαμου Γραμματικούς, et τους Περγαμαροοψ πινακα catalogos classicorum ser prorum

aput Dionys Hal. T. V. Reis, p. 63 66i., ubi rasburs male cositabat de Aristarcho.

286쪽

PRO LEGO MENA. et xvirita Cratete appellantur nonnulli quibus et ipsis

aemulationem et certamina reperimus uita cum Aristarcheis ' ΤΟ - Postqu/m enim reges nimosiora studia expulerant ex civitatibus Graecorum, amor contentionum in scholas Rhetorum et Grammaticorum migravit, et, ut olim de primitatu in re publica, ita nunc de gramnaticis quaestiunculis gravissime inter se certarunt. Ac videriis quidem Crates Aristarcho parum cessisse, existim tione aequalium, quippe qui cum illo in cor

phaeis huius artis numeretur novamque gloriam duxerit ex eo, quod doctrinam litterarum primus pertulit ad Romanos r). Permirum est, in paucis reliquiis eius satis argumenti esse, ut, quibus de rebus cum Arista cho contenderit, et quantum inferior uerit illo,

Ut Herodie Babyl de quo vi Ions S ad P. II, r3, 6 cons Scholi ad 9. 9. si modo hieidem et Helodicus, diversus ille quidem ab Herodico Selybriano, noto medico SIS. De Zenodoto Crat te attuli coniectivam meam P. CxCIX ' Tauristum adest sextus Empir. e. min. I, 2 8 Alexandrum Polyhistorem Suid T. I. p. I 4. Contra laudantur libri Dionysii Thraeis et Parmenisci. - ροτητα, admersus r. ad di si3. strabo I. p. o. 54. sextus Empir. I,

lus haud dubie est II. cognomio Philadelphus, tu

287쪽

sispicari liceat. Immo nullius veterum criticorum ingenium et doctrinani nobis lain bene nosse vide' mur, quam Cratetis huius. Ac primum quidem,

tuui Aristarchus Homerum ad simplicitatem priscorum temporuna, non ad novas opiniones temere

assicias, interpretari instituisset, Crates Stesciis gloriae vatis male consuli putavit, nisi ipsi multiplices artes Pergamenas allineret eumque converteret in Philosophum, Mathematicum, Astronomum, GEO- graphum, et quidvis potius quam quod pis esse voluerat. Illius generis sunt pleraque, quae ex Commentariis eius excerpta leguntur apud Strabo

nem, Gentinum et Graia malicos, de Homerico

Oceano, de Arcto non occidente, de Aethiopibus bifariam divisis, de Gadibus a Menelao lacum n vigatis, de Laestrygonibus sub dracone habitantubus, de remnis, populo Indiae, de interpretati ne--τῆς βοῆς tum si nulla inepta de allegoriis

Vide S ab. . p. 3. 7. con Apollon Lex. v. ἄμμορο una M. Tollit, quem tamen et emeμει- tio commetit Cratete et astronomica ratio sesessi γtum p. s. IO. 31. 54. 38. 56. Gemirati in Elem. Astron. e. s. e 3 Schol ad Il. . 496. Eustath ad 394 μ i . o. ad Odyssi Schol. 3. i. et in stadi ' 84 μ 48S. I. 8a p. 649. 33. v. 99. Etym M. p. 37O. 43. Penitus noris hominem, si ad ista loca conferas Strab. III. p. 57. ubi tamquam princeps memoratur eorum, qui se Uμηγοὶ transcursu etiam illius uniam, quod superest,

288쪽

fabularum, de Apolline eodem ac Sole, de ulςano, experimenti physici causa in Lemnum praediapitato, de cultiore victu heroum etc. '). me quibus rebus omnibus si non meliora docuit iis, quae

in margine cona in onstravi, ea res edocendos nos Volso nostro tradamus, Crateteam sapientiam non desideremus Neque Ver eum Iectius versatum

esse video in grammatic explicatione , ubicunque dissentiret ab Aristancho, id quod longe saepius factum puto, quam notatum reperitur J. Quamquam hoc in genere nonnihil est, quod receptum

exemplum χυσεως afferamus de Il. r. I9a. Ibi quod

Achilles i gat se pugnare posse, quia arma si h ah lata essent, neque ullius herois, nisi forte Alaeis, apta sutura, quaerebant στατικοί . cur non rnia Patrocli sumpsiisset, aliique alio modo gravem scili. se dissilitatem toliebant. Hic Crates finxit, fimxit, inquain: nam ubi Homerus strategema illud ad hune modum persequitur' patrocli arma iam Am tomedontem induisse. Non vidit ergo vir acutulus, de integro iam quaerendum esse, cur non Actilles denique Automedontis induisset, sibi aeque en i

289쪽

PRO LEGO MENA:

hodieque placet, et ab optimis interiistibus defenditur Denique quonaodo se tractarit in variis partibus critici mineris, quod etiam in Hesiodo

susceperat, minus Xploratum habemus propter

paucitatem ilium speciminum x Sed quidem non plura quaesierim, pravum hominis acumen