장음표시 사용
261쪽
eccis PRO LEGO MENA. 'udquid undique corraseris, non tamen eam vim
habere, ut Aristarchi merit m Homerum explorate, et nosti o potius quam veterum iudicio ad Verum revocentus.
Eadem fortuna conquerenda nobis est in iis, qua ad celeberrimum obesiim Aristochi pertinent.
Illo ni in armatum eum severissime omni uin mu-- suae artis functum, alique signo usum esseus poetae splendore indignos, sive, ut olim loquebantur, παρεμβεβληρονους confodiendos, uni, versa antiquitas testatur. Atque ii quidem veterum scriptorum, qui hanc rei' paullo attingunt dii gentius, non ambigue signifieant, obesum ab Ari-rarcho primo ad notationem istius generis adbibitum Jὶ nisi sorte puto, similes. superiorum Cri-
in απι Ibi quum ipse hi textu vulgatam scripturam nostram desisset, mox vel in scholis Vei
Ita ignem dedit pro f/- et quis non eum hieptis finium diceret, qui, si hic versiis vulgo laetus esset, ab antiquo fietus haplodo, alterum, qui nune legitur, nobis offerret Criseos hoc Ocimen sit, quod docta simul, quam reverens illo fuerit qMeum istorum , quam interdum haud levis corrector.
Ne repetam paullo ante memoratos, sufficiat duo testes dam, Galenum in Hippocr. demat bom. a.
262쪽
PRO LEGOMENA F M ticorum notas obscuratas et 'blitteratas esse mstarcheis. Quod ut facillime aeoncedo, ne inepte pertinax a m in re obscura, ita minime dubitam dum arbitror, quin obeli frequentissimus et reclinicus usus auctoritati Aristarchi tribuendus sit. qametsi et Zenodotus et Aristophanes saepius dicuntur aliquid ἀθετῆσαι, et prior eligi infamiam inde cepit maximam, horum tamen neutri illud gnum
pto uno loco , quem propter alim' quoque eam sam pro mendos habeo '). In primis vero hae ratio firmatur eo, quod plures Grammaticos ad versus obesum Aristarchi potissimum se ipsisse re- p imus, non adversus Zenodoteum aut Aristophaneum γλ
as T. II. p. 5 'o ἀ-imm Um αε-- των ἐπ- τη παραγραφῆ των ὀβελ-. Hi ne nominati quiden appellatur, qui illud secerit adeo fuit rei celabris. Ceterum de hoc et reliquis signis eritissi universum erudit m alios multos disserentem ide Villois. Prolegg. p. XIII sqq. In Magm. Annotationis, praeposto olim eo diei Ven. quod editum est in Bibl. Goetting. veti litig. p. 69. δε οβ λ 'μεν τῆς Ζηνοῖο του λου- a. -κ. Etiam quae ibi sequum de duobus vir αθετουμενοις, pertineIIt, si quid iudico, ad Ardiar.ehum, non ad enodorum.
263쪽
Iam de re ipsa nemo exspectabit ut pluribu ' demonstrem, obesum ab Aristarcho non tam iis versibus esse praepositum inuos crederet Homeri non esse, quam his omnibus, qui ei viderentur digni reprehensione mi usque digni loco si o vel absolutissima arte principis poetarum. Ad mihi
quidem hic posterior usus. obeli videtur te inpore primus et significatione maxime proprius fuisse. Quanquam enim vir ille cum doctissimo quoque aequalium cognοVerat , Verius παρομβεβλημενους in priseis vatibus legi quam seu mos, trintem istingis uius fontes prope una cum Carminibus ipsis prorupisse, tamen non, quid cecinerit Hom rus , sed quid canere debuerit, spectare debuiti emendaturus. Nam si ex is, quae hactenus dicta sunt, capienda speetes est veterum codicum, quos
ille adbibuerit, ii in vitae et Odyssea inter A
moratum Callistratum, Demetrium Dionem, pium, puta seu προς του στιχους Θον μενου fortasse etiam Cleanthem, nobilem Stoicum , QU Αεωταρχον. Vide Diog. Laerti vii, ira selioli adae. 424. 437. 4. 17S. Serv. ad Virg. Aen. V, 73S., quo loe Pius m neri commutator , qui In Scholi. etiam a. 638. 'oo. 55. 347 203. laudatur, dicit deseriptionem Elysi sive potius insularum Artiniat . rum, quas Sallustius scripserat ineluta esse Homeri Carminibus, sublatam esse l. e. ἐξηρημενην. Putabam
Him,ndo, id pertinere ad Mysis s6 - s69. e opinor, locum non e in Homero nostro.
264쪽
haud minus dissenserunt, qua conismatione et m. to habitu singularum partium, qua numer VP suum, quam codices Batrachomyomachiae hoc a culo congesti, cum vulgari textu. mos excute, . quaeso, et experire, an poematium extundere exii, possis, quale fuerit primum Tum etiam
Iud cogitemus, iuveniliter ludenti populo, quantumvis acuto, continger non solere coniunctam iudicii subtilitatem eum divina ingenii vi ac spiritu 'φὶ ubique vates fuisse ingeniosos ante artem sollertius perculiani, atque adeo plurimum possu sis sine illa. Nolo Homerum itae antiqua Carnai na Ionum comparare cum ψssan Carminibus Celticis, 'ae tamen nec unius aetatis nec genuina nobis tradita esse puto sed de Ariost et ha spe io nemo ita senserit, ut eos eum ingenio et arte Homeri comparandos neget. At nonne in his multa sunt, quae essingius, telandus, Nessus mutanda et recidenda putarent, si criticam facere vellent ad Graecorum morem . Quid si diversos illorum poetarum et discrepantes codices haberemus, nonne id Vel summam modestiam aevi nostri ad Graecam audaciam invitaret Quid adeo si discordibus testimoniis cantorum et librariorum Aristarchus ne potuerat quidem, quamvis voluisset, eoque unice animum intendisset, germanum et, ut
alis aetas producit scriptores, pari exeel
lentes iugenio et arte, eosque qui, hi feeeant,
265쪽
ita dicam, primigenium λ reducere quando qnidem, quid inter hunc et egregium hapsodum, atque rursus, quid int v xhapso dum mediocri ingenio et Homerum dormitantem subinde et suo abuten-.tem ingenio interesset, nulla ominis sagacitate dignosci potuit. sic denique apparet oram anceps conditio rei fuerit tum, quum ristarchus Homero sum-IlIa in manuIn illi pone Iet. Idelicet hunc Criticum ah risse rimum uine mutam et incinnam δια υιευὴν 'Oμηρικην , in qua nee medium primo, ne imum dis-ι eundemque ortasse haec opera duo in bas, quae nunc numerantur, rhapsodias diri- 11sse, Commentatoribus et Grammaticis Homericis facile redimur Qiiamobrem, si de , universa facie et habitu Carmilaum quaermaus, 'on est
σταρ e. v. C Eustath. p. s. extri tuens Lue bram Hesylli. p. 84. Similiter Merunt cramin tiei Graeci in Herodoto et hueydide, multisque aliis ; mox Latini , tanquam et ius Lampadio in Naevii Bello Puoico De reliquo, Mod ii starchum istas δι, με nostra eonferarem appello, cur ita credam, alio volumine explicabo. Est Ilva paullo diversunt a quaestione de avitore meritonis ninae. . Quanquam, hae qua sti pertractinitie potest, ut d et
266쪽
bimo, qui recte divinari Giphanius, vulgatam . D mn Hem urum s asam Arsa -- . eluis hoc diiudicabitur, saltem iustae tractationi huius quae.. mors presudetur per ea , quae nim ad 4i Mussum de α γετησεσιν atque lituris illius.
Multum enim differt inter obelum sive σιν quae vere dicitur, et inter lituram. riis starctum autem in correctinnibus suis non ubique ista notansum, sed plura etiam funditus sustulisseae delevisse, tum mos priorum Teclinicorum credibile finit '), tum Amnonii are docet auctori. tas 3). Quo discrimine fecerit utrumque incon pertum habemus. Iatura seu falce eum usum et da in iis versibus, quos vel nimis luxuriosos iudiearet, vel modis et numeris Homericis absonos. vel contrarios ei tentiae sermonisve Graeci legi-
R. T. λ. Quem verin , ineptissimo loco repetituar ex
Maw., ibi ni distinius, appositum esse a modoto an ab hoc uno et pruno, non eonstat. Ad idem gentis liturae spectat sortasse verbum εκκρινε ι, in praeelara nota Aristonici ad 2.53s. γκρινε δε μαλ-
267쪽
accum PRO LEGO MENA.bus, aut quos in optinus exemplaribus non spe. riget' ), virgula, modesto ligno, in iis, qui ei
Isidor origg. I, sto. Mus a pmetitur verbist aut sentesirit Im perflue ire raris. Huc pertineri r eii uis ambitio ornamenta v. Hor. At gravior
loeus est potion de synt. I, ubi postquam
. . monuit de abundantibus litteris, vilabis et dicti nibus λεξεσι. , addit, interdum etiam in tota oratione esse aliquid supervacaneum, Α ΛΟΓΟΥΣ -ποτἐ,πους τένοντο. maec planam lueen exspectabant sc holiis Venetis m 9 49 , ovus recensui Nerii tum, confluentium ad plorintem Theti idem, quem recentur et ab Argolico Remplo ab. fuisse Callistratus prodiderat, a Zenodoto primum, tum in Aritarcho nimius putabatur ambiriolum ornantenruari et frivio. ως 'Hσιοδειον ἔχω χαρακτῆρα κ. . . Ubi sibi ter id e S, spectari Theogoniam, tanqyam genuinum Carmen vatis Ascra '. mansit tamen hic locus in textu Aristuchi uia eum in imitationem suam traxit Ariduis. - ram . ab illo Critie pendebant Latiiii omnes. Ita Ciceroni Epp. . ad sinit. X, 3. et Straboni I. p. 7. non excibdisset illud de Mim i , nisi pueri in
Quo nos probabili ratione ducunt Sehesia ad
268쪽
ob minora vitia viderentur indigni poeta, at tot rabiles inten. Sed coniectura haec est adianodum parvi montenti in illa insantia artis quocirca rem tenere satius erit, et argii mentis pluribus con. firmare, una n n tantum Dinndi naevis, verum etiam urendo, amputando, luxata, quae quidem putabat, suis locis a eponendo, Homericum corpus curavisse. Ac primum quis existimet, versus eos, quos Eustathius es Seholiastae palluti ex alii re-ςensionibus addunt, posteriores omnes esse Aristae.
obo ε 3 ne quid diea inde his, quos vulgares .
Suhi uideo in illis sin nonnulli, Vos rhapsodi,
. 433. . duo post . 3o. Hesiodicis Theog. 4 8. . ollis fabulis satis similes tum miserrimos te post
OdysL . 38. quo iti' evit Sel. Ol. Euripid. Plu- res huius notae, vel sola fide diobolarium odietum,
tarit missius, priores quidem in . et etiani
269쪽
Marii nostro textui inculcanti iam quid illas qui apud Hippocratein Platonem, sto.
Daeeria, librariorum totos versus ornittentium ne
gligentiam querens et prava iudicia Criticorum. Recte utrumque nisi sub inium a 'etui posita indiei rerum aliorsim taeterent animum hie cem. Iam vellem audire, quid docta mulier iudicatura fuisset, si onmes olim a Critieis reiectae imterpolation es nune essent in textu At quaerebata pista integrum quem nos requirimus. Quod autem librarios culpat, quo dicit qucis tempo- Nam illae omissiones multo sunt vetustiorea librariis nostrarum membranarum, quarum nulladum, etsi undique eontractae sint, ne unum ub
dem versum protulit novum , quem in recensi ne
Aristarehi fuisse locuples testis confirmat, licet assidis versis partim boni sint, partim tolerabiles. Nam ad oranterdum non infestate luseriint,
perinde ut saeptu pecearunt omittendo, singuli iusingulis, non . omn-rs de eompacto. Ita versus,
Nem sana ex ramnisse infimi aevi Herodoto de Vita Ηom. post Is3 ἀ Odysseae inserat, omis
fus videri potest in eodd. omnibus ob tineipit i. militudinem cum toximo qui error frequentissimus est in histori et is, maxime in codd. Vindobb. Batnesium tamen probabiliter rem. Minit Clath. et esseling. p. 56. in vero istum versum a nullo veterum ibi lectum esse, teste incam tota inrte Grammaticorum, qui constanter et uno ore praeeipiunt de figura παναλήψεως - απιακοσι οδ ει απαι, - 3. Αἰθιοποις - . Scholi et
270쪽
PRO LEGOMENA emihonem, alios leguntur, tanquam olim laeti in odivine q)3 - horum versium omnia vestim
que Inipp. In Aristareheo Homero versati a rethica cura, notarunt hoc, inquam, ni fallor, propter τους χωριζονται , qui non spernebant argument talia, quum grariora supererent. Ceterum nemo ubdeat, cur Barn versum habuerit necessarium ob eeonomiam. An ut iterato Phemii nomine poeta no mature adducat ad ni sericordiam cantoris , quem im . . pinis procorum emerum Geliasse dicit scilicet,
'' Cerre ex recognitione vel potius e fabrio Calli sthenis, quem upra eum Aristotele iuvicimus, dati. datur versus a Strab. XII. p. 5 a. 8I7. in mi logo post 36a. 8ss. δι--αια - , ut arbitror, oeconomiae cause, ne Cicones abessent, memorau429 et . 329. in sane eum populum omitti mi 'rabantur posmae Inipp. Sed qui poterant omnes quaestiones solvere, hunc stri 'diu leviter eos labant, aut ollide emitabant. Vide se ii ad K ee et Eust. p. 339. Etiam antiquior esse videtur alius versus ap. Strab. XIV. p. 626. 929. additus eidem Catinio v. 373. 866. . Quem. enim Sir bo et ςγεγραριμενον dieit - τι, , evin Eustath. p. 366. ex Scholiis suis, ii quidem plenioribus, ad reeensionem Euripidis την κατ' Εὐριπiδην κδοσιν
resere Atqui hic Euripides haud dubie is est, quemlasgi p. Lxxxv. An denique illi versus, qui a Μegarensibus in celebri eontentione fraudi Solonis oppone tantiu pro Catal. s. sm p. tradi. IX. . p. 394 unquam veneriit in seripta exemplaria, dubitari fortasse liee Sed quod eos hodie