장음표시 사용
21쪽
adhue exposita sint, pavea et imperfecta invenio. Apud antiquos quidem grammati eos non dis 'eptatur, apud reCentiore aut neglP-gitur aut in trans rursu tantummodo tangitur. E quorum iam Pro affero II audium se VoltZium. Quorum prior, pii Proprie Ptoopios do particulis latinis Commentatus est i), Cosso entio nomvocris Uvo omnino Praetermisit '), de Polioentione vero vocris
oectator nihil aliud habo quod dicat nisi haec: Enimvoro in
sive ab initio. Etiam praemittitur ex 'himationis artioula et coniungitur ecusativus IloltZius, qui syniaxim riseorum scriptorum itinorum iis alae ad Terentium Perquisivit i , quamquam in tractandis partieulis rithim Sestiatus est, ne tam pauon
Iorem. Attameit id servatur, ut illae non inter se neque clim aliis affirmandi vocibus e deortim invocatione repetitis conivnseantur. Vno quidem loco, Rud. 8 sci apud Flecheisenum legitur Ed Ol therma DPilla' quctu nunDguram Pecem Volui, si in ii irem metrum hercle uni in Onere, ut in eodem enuntiatoed O et hercle appareant, sed codd. BC non mecum hercle sed tum Ilii Uule produnt. Contra si vi viro True. I, 2, Is Sp. tradebatur, unde odio Sehoollius v. los abscessit, Fit pol hoc et secti C CCtutorum Acilia Olbos me hiauia mentiri: O post verbum alterius suod coniunctione et adnectitur enuntiati nulla offensioni vel 3otius quadam elegantia augendae gravitatis causa repetitur iniuria sit Spengelius vid. ducit ad h. v. ob eam quidem reni offendit illiti vero, quod illis partieulis ceterisque a delirum invocatione deductis commune est eum partieidis liffirmativis enim et qui leni, id dico,
quod eis vocem negativam non continuo sequi ieet, eo tantum illustratur, quod vis exclaniativa posteriore niuriinitiva non Prorsu EXPulsa est. In voces luidem enim h. e. -n in praeter vini affirmativam non inest, quod cuniceteris illis commune habeat nisi elementum exclamativum, ut hac quoquere Ribbeckii explieatio probetur vid. l. l. . Formulae igitur non Proj Oto. NON Certe. Non ero S. nusci iam inveniuntur nisi Vocabulo PSius argumenti enuntiationis interposito velut Mil. 2lo lse me, non Placet Profecto mihi illaeo te biciatio. At exempli gratia Non est violAs. I, Cist. II, , ad Cure. 532. Ep. 6 I. Mero actis Pers i 68. Pseud. 3a2. True. 365. Ter IIoc. I sis. 52o. 6S. Non et clator Cas. IlI 2 8. Cist. IV, I, IB. Stich. 36l. Non enim
quidem diu ita existimavit putes proponeret. Qui vero Praeter eos viros huius rei disceptandae Causam et CCasionem habuerunt, Comoediarum interpretes, Satis Sse Plerumque putaverunt hostvel illud stolio dandi gonus seorsum positare et illia Sirare exemplis,
eatione subitaria nosne sunt quae nil artem Crit istam non
Quibus praemissis inCertisque harum parti Cularum exempli Sseclusis D ad ipsani Commentationsem tranSPO. Et simpli(issimae quidem olloeationis exemplum propono r.
Oedente enuntiato interrogativo Suppletur Cogitatione nece88 PSt.
I Pauca saltem exempla hoc loco addo. Per occasionem Sum nititim tractantur aut Commemorantur PompoSitiones aut colloeationes forniularum: Cert ec O ne ei POL UERO Uerm. UPPO Prose 'to Lorongius Most ed Berol.
22쪽
tium. Quod quo ordine una ea Coniungendum PSSPt, Si Poneretur, hae eondicione nondum dignoSOitur. Sequitur forma frequentissima. Cuius Prinnim xem Pluuisit Amph. o3, cui tamen versu explendae sententia CauSupraecedentem antet Onam,
Quod ammonium hoc locio partieula sed ol affirmatur, non ut supra cogitatur, Sed ipsis verbis exprimitur, hund se nevoli e3t quod P. q. . et ita quidem, ut illi postponatur. Uno pollo ratio non videtur huius generis fiuiplicissima esse. Nam ratio logi ea Postulat, ut prius sit, ueti diffii inari possit, deinde sint iis firmatio.
Sed interpretabiniati . luod post duo verbis ex Phuri tiar urgumentum ante eum Parti gulam Cogitatione quodammodo PraeSumi.
Qui enim ripi itur non iuxpectant, dum inod Cogitat enuntiavit, Sed id ipsum Cogitatum, prius luam enuntiat ut firmat. Quin vero haesi ratio affectui excitatiori a magis Pon venit tuam illa, tamen ab hac: forma ut a simpliCissima quadam egredi lii uit. Eiusdem quam breviter PIiellabo Praesumptae affirmationis Cetera exemPl Simplicissima nee sunt' di parti Cula o Amph. blo. bd. 8 8.
do verbori in distinctione dubiuin illo loco non est siquident Charisius, a quo Servantur, recte et Pleno laudavit. Scribit enini li, p. Vr P. Titinius in baratio id nec 3 rat respondetur' sic iit auctorit eod. Neap. edi, prοeditis ditis.' Sitniliter Brixius in se Trin. d. III v. log Si hercle ire Me pium.
voles Dor proeliendo ruber ahiecipier os in einer :owisset iastitas BetheueriingsWοrt' ' A quomnia unier non pus est ea subtilius discernero, in quibus inter primariam Particulam ec Olbeti et argumentum Proprie affirmatum alia quae non affirmantur nuntiati membra in torpi,nuntur velut Mon Io2 EU O ere, ne tibi At Petia temperita lyeni OUO. hi DP et argumentum affirmatum tibi Iraetim temPeri . q. s. diSi lingunt insitae personae appellatio(ere et alia particula affirmativa ne . Nani ad illiina commentationem id unum interest, quot et uiusmodi voces particulam affirmativam praesumptivo collοcatam praecedant. Idem ad omnes huius collocationis formas valebit. Tamen perspicuitatis in omnes partes augendae causa ab illiusmodi exemplis variarum collocandi formarum illustrationem nusquam incipiam.
Mil. 38o. sis Io Irimni, o tor R. ruo 3o. Eadem vero explientio Cuivis alii particulae amrmativase senuntiati initio positae adhiberi potest. Neque igitur illius formae ratio mutatur, ubi edepol, Cctgfor eiusdem modi vostes Sequuntur, velut Pseud I 2θ2H eel e Pol es nunc Probe he mα- α Apparet enim vox amrmandi roseos itidem ut duo ani se
huius sententiae argumentum quod affirmatur m nunc Probecthe mctita re. Item sequuntiti Inrtistulas evitidem ): eectator
' De vocis equi lembi affirmativa vid. Ribbeckium libr. l. p. 36 sqq.
23쪽
Ed ol in media si utentia Conspicitur. Sed tua Diquunt uinia quae proposui verba uniani denique enuntiatum efficiunt, tamen in eodem duo minora discernuntur, Suhordinatum Sive eoundari inii quid viani et primarium Pil O ne/ycia, quorum utrumque per Otum est. Ergo, Si alterum Seoi Sum PectamuS, O quoque
loco argumentum neεola Praesumptive affirmatur. Neque differt ratio l. r. incert. ah. v. Ib
ed O quodammodo ut supra initio nuntiati primari postpositi exhibetur. Si sero illius collocationis interpretatio, ubi alia particula
affirmativa aut enuntiatinii Sec undarium Praemittitur. Propterea Padem est, quod affirmandunt argumentum posterius incipit, eodPm referenda Sunt ea exemptu, in quibus e voL euεtor interieetiones Sequuntur, vehit Trito iussi Eu, ed Ol hominem nihili.(m mss. e Sch. Quod enim affirmatur argumentum ex verbis hominem nihili Constat interi potio e ut d O tamquam ad host ornandum extrinsesius ni cessite . t. Post interiPotiones
' Interiectio adeo e cetero conexu extollitur ut hiatun iidmittat velut ante ipsam vocem de O Rud di In Hus avni m. Item quit si hon ty
eu, bd O apeei lepida mulierem. f. Ritschol proli in Trin. p. LXXXIX sq. Exempla plura apud Speng T. M. Plaut. p. 21 sq. et Muellerum prosod. Plaut. p. il8 sqq.ri praes. p. 22 ).
ubi d o enuntiati seeundo lo 'o post vostativum Oollo datum est. At vocativus non est ipsius amrmati argumenti, sed ut ut membrum seiunetum praemittitur' . Eiusmodi alterum exemplum est Ter Ad. 6 noster Demeia edepol Bir bon '8. Formae frequentioris quae eodem pertinet exemplum est Cure. 5TII h. Mihin motum miniscire Atque edepol non
molitabor, e GhO. IIo loe seeundariam particulam duo praecedit Coniunctioctique Qua voce non enuntiati quod sequitur argumentum suppletur, sed argumenta duorum iustorum enuntiatorum, quorum Prius Supplendum est, se mestim miniictbor, alterum verba non minitiabor P. q. s. Continet, inter Se quaSi Comparantur, C. COPulantur. Idem fere iudieandum est de omnibus stoniunctionibus, sive eis enuntiata inter se paria oordinantur, ut oe losio, sive unum alteri subordinatur: nam eis omnibus dumtaxat significatur quae inter duas quae coniunguntur sententias intercedit ratio, sive adversativa est sive Causalis sive alia Atque primum quidem succedunt eouiunetionibus, quibus Eoordinatur: eop. ele
24쪽
exempla tranSeo, Pium videtur ens forma hue addere, tune
ad illas proxime aecedunt Ilii primum pertinet r. Titin. IST
Cui exemplo cum illis id convenit, quod particula affirmativa
habot enuntiata inter se pariter coordinandi. Quod vero interest, scilicet id quod uiuitiato affirmato subordinatum aliud praemittitur oti iniquiam 8sse nihili , non tangit eum rationPm, quae inter illam affirmandi vocem et affinitatum argumentum imuleoh onmitii intercedit, eum praesertim illud subordinatum fere speeiem Praebeat coordinuti. Statim hoc perspicitur, sioniittitur tiαmqurem coniunctio rati nihili fum eligior initityobis conmitic
Vocem duo non modo praecedit coniunctio, quae hoc loco COmParativa est, verum etiam particula videm, ut illa enuntiati loco tertio appareat. Sed hoc exemplum priorum rationem X- hibere tamen eo probatur, pio argumentum quod affirmatur ex verbis tantum quae vocem ed O sequuntur Ontice ConStat,
non sinini quidem continet. Vis enim particulae quidem propria est restringendi Gui significationi cum quaedam demonstratio
et affrinatio subsit, quodam iure illa partieulis affrinativis adnumeratur i neque ego idem facere dubitabo, quamvis ceterum
hanc amrmationem seorsum spectari velim . Affirmationis auctio hoc quoque loco non inepta est verbaque disritice tamquam duabus vocibus affirmativis Praesumptive affirmantur. Atque statim asserendum lio exemplum est 3 6 sq.
Duo enuntiata es Der se sciolam et luben so sciolam ita coniunctione e copulata inter se eontinuantur, ut post hanc et ante affirmandum urgumentum voci duo particula quidem Praeponatur 2 .
Iam igitur transeo ad eos locos, quibus articulae SPO
ecαεtor PoS coniunctiones inveniuntur, quibus unum enuntiatumi IIoli1ius libr. l. ol. II p. 313 Quidem restringit eoque intendit notionem enuntiationis'. Cf. etiam Lor Most a v. 588 Brix Capt. III a v. So. Quo iure quidem cum particulis affirmativis comparetur, ubi coniunctionem et equitur, optinae Proliatur, si conferuntur haec similia exempla: Pers. 2IT S. Hi echino civi loripe. P. Et Midem v eo Qui lans cum Cas. II, 2, thcim d te. u. Et Pol tu et te. - Stich. 5 sq. Steph. Si qui leni mihi cistonilumst, lambo cote haecit si ini. St h. Et quidem Ohi cum Ioi t. 2I sq. Philol. polare lacium conlubitvmSi mihi. Philem. Et edepol viihi tecum Et R. Libet et mss. - Ter Andr. 66 sq.ge i quid mihi hiberit eis. P. Et quidem erum eum Mil 33 ρ. Certe equi lem OSter viri. P. Et Pol νο - qui lem Mil. 25s et quidem, et ut videtur Abesquicem 'C . vero Io . Ter. h. 2os. oo Is, Et quidem AEquidem cum Pol Pers. 22 . 23 . Sane una cum formula et quidem quaedam amplificatio sententiae exhibetur ut illo quem proposui Menaechmorum loco, ubi primis verbis versus ictis Per se. sciolam Arg rippus affirmaverat, se facturum SSe, deinde vero post particulas et qui lem e Pol explicatius addit, se lubenter facturum esse. Sed, quod animadvertendum est, huic gradationi exprimendae solum et sufficit. f. Men 65 I sq. Men. uico uityi' mm Gomet P. Et moriαuch ich . b. Io vias remem fuisse Moschum tibi, ' Men. I. It Bero Men. II. Et mihi Most. si omnium Primum, Philemcitium, intro hi et tu De hium ib. 25 sq. Clatim cedo atque hi hinc intro Occlude 3tiunta Et mo hinc occlusim Pers. 25 Ahi et moabiero. h. io D. Itale. S. E Dog. Bacch. os Ilo6. Most. 28 sq.Trvc. 23. De et quidem f. etiam Iloligius libr. l. vol. II p. 33Iri larmula, quae Partim amplificandae sententiae partim confirmandae inservit' Lor Mil. ad . 258 Et quidem bostaorkon und erweiternd: nil noe Getu' Brix.Men. II ad . 56ori et aueh' . Spong Ter Andr. ad . 26iri et quidem' eg quoque guWolle et quicem sur etiam' .
25쪽
alteri subordinetur de qua forma ad ea quae de coniunctionibus quibus coordinetur exposui haud multa addere opus est. Tale exemplum est As. 88
Si ectasO nunc hαθεαε quod dra, ita ei h Prααῶραε. ubi octator coniunctionem condicionalem is sequitur. Duorum igitur nuntiatorum argumenta nunc hαθραε quod is et olla dei hct rctehibem, quorum utrumque Seorsum potest intellegi, ita coniunctione i conexa Sunt, ut exprimatur, hoe non esse nisi illi id sit. Qua ratione gravius videtur argumentum enuntiati condicionalis, quia hoc alterum tamquam nititur, neque mirum est, Plautum hae potissimum verba voce cα3tor affirmasse. Contra si cogitamus, idem hoc argumentum grammatio Constructione alteri subordinatum esse, illud alterum gravius videtur et dignius quod affirmetur, ut fiat Si nunc hαhem quod defeectator ita rei h Priaehibeαε quod exemphim eum illo Auhilariae 3 conferri potest quid es oscini ed Olbracio. Quam
collocationem poeta cur non illi Praetulerit, ad nostram quaestionem non interest diiudicare id apparet, vocem cαεfor urgumentum condicionale quocum coniungatur non intraSSE. Similiter eo for collocatum est Truo. Is Saepius hae forma exstat, ubi enuntiatum Primarium Supplendum est, velut Bacch.
Vltima forma, quae id irimam sillam referenda est, sin manuscriptis traditur Aul. 26 sq.
ad vim coniunctionum, sicut hoc loe affirmatum argumentum ComParatur cum argumento interrogationis, quod fere hoc
sententiis gradatio exprimitur, aliis locis ubi immo exstat Contrapositio apparet, vehit p. 666 sq. P. Scitin illi homo ludibrio no Detico deor itorum Utio tracthes A. Immo edepol
tu quidem in ertim me hαθρε, eris Oilia. Quia vero, quod eadem exempla docent, gradationem aut contrapositionem non vox immo efficit, sed hae eas sententiaS, quae inter Se Continuatae argumentis ipsis alteram utram rationem indicent, tantummodo comitatur, quod de ceteris coniunctionibus eodem iure non PoteSt poni, vel vis quaedam affirmativa ei subest' . Ergo fere eadem ratione hae particulae ed o Colloeatio ab ea forma derivatur, qua illa ante affirmatum arguntentum Couiunetionem Sequatur, utque ab ea, qua eodem enuntiati loco aliam particulam
l3os. r. Afran. 63: ectator Mil Immo ectator stillet multum, recte ob cum cibulor. Omne quas adhu Speetavimu formae o congruebant, quod voces affirmandi depol, octεfor ante affirmatum Sententiae argimaelitum exhibebantur. Aliud est quo nunc procedimus.
Ηo loco particulam depol non vocabulum praecedit, quod integra enuntiati Constructione Seiungi possit, Sed membrum ip3ius quod affirmatur argumenti Pervenimus igitur ad alterum affirmationis genus, quae affirmatio postposita appelletur, ut illam praesumptam appellavimus cuius generis formarum ea
' Etiam Vahlonus in Terenti Eunuchi interpretationibus vid. p. liadnot. III particulam immo affirmativam appellavit. Cum interiectionibus autem eidem id commune est, quod hiatum efficit. CL in mss. Cas. IV, d, IB
26쪽
qtiam proposui omnitiin Simplicissimn est. Nam ut particulam amrmativam de affirmato argumento unum modo vocabullini praecedit, ita huius exempli proprium est, quod quodam iure cum praesumpta affirmatione Conferri queat, quamvis diversum
sit. Illii enim primarium pronomen Quod, quippe quod vim
habeat relativam, tuodam modo Coniunctioni simile est, qua hostenuntiatum eum antecedente Comparetur vocem sue affirmativam simili ratione praeire videtur atque coniunctioneS. Persaepe vero Particuli affirmativa riuuiin argumenti quod affirmatur vocabuliun sequitur, in quo vis relativa non insit,
n e Pol nunc ubi territrum mn cla, es. ubi depol postponitur adverbio, quod ad id tantum ciuod sequitur enuntiatum spectat. Ergono postpositae affirmationis exemplum affirmationi praesumptae omnino Contrariiun Si uictu generis propriam rationem hieulanitissime exhibet. Ne tamen interest, adverbiumne primum affirmati argumenti vocabulini sit, sicut in eo quod exposui exemplo, an substantivum ut Mero disi recle e POL Dotum credo, an verbum ut Aut dio res Ised motam illi .ercedem scillo Pollicito coquo3, Si dociliam Deireet, an adiectivum ut Capt. o nitro ei Pol iis, ni hiein Dentrem myti considentium, an pronomen denique, quod pro substantivo substituitur, ut s. l. Ego depol te Fαclam, ut qucte id nunc et qucte uerse V 3: nam omnibus his exemplis id commune est, quod vox affirmativa unum Primumque voCR-bulum ipsius quod affirmatur argumenti equitur. Neque refert, utrum quod affirmatur argumentum Comphira verbii Compilactatur ut Supra an ex uno constet ut Amph. Ioi Credo ed si Nam quamquam tali condicione vox affirmativa simul ultimo enuntiati loco exhibetur, tamen nihil est, quo illa ratio improbetur. Cetera igitur quae huc pertinent exempla hae sunt: duo Amph.
Tibi viis sed Ol f Bidetur. Nam Particula quidem, qua ec si de altero loe remotum apparet, PSam vim auget affirmandi, ut vidimus, non ea, quae affirmantur, quamvis proprie restringens pronomini Tibi adhaereat. Primo igitur affirmati argumenti vocabulo duplex qui edam affirmatio succedit, quarum Prior proprie eum illo coniuncta St, quapropter alteram praeCedit. Eadem Condicione
27쪽
Eadem illa ratio apparet, nisi quod ni inflatum, cuius alteroloeo duo exstat, Secundario Postpositum est. It e volser. Ilec. Is si otio is raciari P eri yε ραηι, - να ακεα elam me habu 3 ii Diciam, non es Policia. b. 568. - rastor Most 2do eo recte i illi diaeris, lam ectator rutilabis. Redeunt, ut videmus, ad hoc genus formae Collocutionis illius praesumptae, si illius quod erat Proprium omittimus. Quarum explicationes non repetam, sed satis erit eiusmodi forma singulis ut adhu normae Causa Praescriptis exemplis
Primo igitur affirmati argumenii vocabulo aut uni quod amrmatur Postponuntur Praemissis ad particula ui firmativa nee edepol Amph. I 8 sq.m illi,dργο , i merito meo referre fuclectris ctrctflam, aliqtiem hominem di cnt, qui . q. S.
mm quoque e Pol fiam nihil hose eicit loripi,dine. Interposita voee quoque, quae ipsa affirmari non potest, at ammato argumento inhaeret, duo loco tertio apparet. Sed illa vox, quae omni gravitate careat, adeo PropenSe ad Primarium Pronomen ram, cui proprie definiendo inservit, inclinatur, ut d o tamquam uni membro Composito POSt- positum videatur. It post seeundarium quoqti Poen. 282.
28쪽
Eadem ratio Trin. 333. Ad interrogationem otii emn perdidit F v. 33o respondetur
voce affirmativa laxaris . Quibuscum exemplis apte confertur Most Ioo8 Ne alve quidem e PO PO stula. Vt quoqtie et Praepositiones dum determinandis voeabulis, ita
particula negativa ne eum vocabulo peculiariter negando artissime coit. Qui coitus, quod uotum est, Saepe tantum valet, ut solidum Comitositum existat, Cuiusmodi Sunt neεσω, nequeo, nemo, netiter, millaCall. Hoc autem loeo, quamquam CompoSitum non exhibetur, eo tamen firmius es et negatum tu Conexa Sunt, quod tuo vel potius substantivum hoc pronomine signifieatum insequente Particuli quidem affirmatur. Nam consentaneum PSt,
exiliorem vocem eo Propensius ad aliam se inclinare, quo fortior haec ipsa sit D. Sequuntur exempla, in quibus particulam affirmativam duo de amrmato argumento vocabula PraeCedunt, quorum alterum particula non sit. Velut Ter Heu T I ει α α ecialοr si citi de istoc eritici sibi hctheam. Affrinati argumenti vocabulorum et nivnct, quae tertio loeo ecctStor equitur, utrumvis ipsum affirmari potest, ut et dicatur ecαεfor et unci eo tor. Sed aliud efficitur verbo ret,
ubi ipsum est praedicatum, aliud ubi verbum quod appellamusi Vbi tamen inter praepositionem et casum qui attinet particula affirmati a intercedit, velut Most IS hercle Pανοσε temPeSmyce. q. S. Prae-pοsitio propius accessit ad adverbium et adverbium citret . ' Contra Cist. II, 3 d peri ti, ne hercle hoc latve, ubi quidem deest, particula ne a negato Oe p. affirmativa heresse seiungitur. Sane idem fit Mil di hercle verti pretium quidemst, ubi ne- quidem exhibetur. Sed huic singularitati id excusationi est, quod negatio non ad unum vocabulum Percte, sed longius etiam ad Pretium patet, ut altera ex parte quidem totam notione verae Pretium affirmat. Qua ratione illud vinculum, quo ne et unum veroe continerentur, paullo remissum est, ut affirmandi vox hercle, quae negari non possit, haud mire intercedat.
eopulativum. Velut apt. 3l Ea profecto deu8, qui quo noεserimu auditque e vide verbum V proprium est istut fere emtest, Diei ipSumque de Subiesito desti praediCatur eae fissein Gott, Arbeti. . Idemque de illo Ilecyra exemplo iudi- Oundum esset, si adieetivo vn omisso legeretur Vec forsi reticis iam re quom tibi hahecim. Sed illo accedente, cum nou Praedioetur, gratiam esse, sed magnam esse, illa verbiere forma omnem gravitatem perdidit et retinuit vim, quae comParari possit eum vi particularum Populativarum, nisi quod hi enuntiata, illa subisectum et praedientiani piusdem enuntiati Copulantur. Quod si ita est, existimare licet, tenue illud est inolinatione ad adiectivum vn unum quodanimodo verbum Praedicatum emirere ' .
Isim ridem ectator Frisidia non lαDi me se iubesnfεr e. q. S.(ee tori meecipior C Satis notum est, in stompositionibus tam Pridem, tam diu, iam sitam, similibus adverbium iam eum adverbiis pridem diu, si in ceri in unum fere PompοSitum temporale coaluiSSP.
Etiam adiungo Truo. 83, ibi codex B A deest lane
prodit lectionem: Orctici ectytie ectator ubeo se hiae do=ια .(Grctfαque ecαεtor, Orctfα mctfα ectator Soli. Sive in voste Occtque, quam mendosam reliqui, cum Spengelio cαroque sive aliud cognoscitur, satis magna probabilitat id sterte conicitur, Quidam adiectivo Mopulativam syllabam quo suffixam esse. Id
IPSum utem St, cur lio exemplum a prioribus illis derivare liceat. Nam quae suffixo qti ho loco emcitur eoniunctio adiectivorum similis ut videtur significationis adeo firma potest existimari, ut una quasi notio exstiterit, quam cαεfor tamquam
Iam pergo ad formam subtiliorem, quae explicatius disceptanda erit. Duale primum exemplum est True. 88 Sq. uter hunc Pra flamε hodie proh taesurum ira militem, Quem ego e ctεfor nive moriticini me, dum id quodevio inde umero.' Illa inclinatio numero iuvatur Est monia color e. q. S.
29쪽
B, in C). In hoc exeiiiplo ab illo postposita amrinationis primo id differt, quod inter primarium pronomen relativum et
vocem affirmativam pronomen intercessit. Quaeritur nunt huius vocabuli natura ne hae forma ad illam referatur, Prohibeat. Quod ut diiudicetur, exeundum videtur a pronominum natura
communi. Pronominum genus medium S inter genu Dominum, verborum, adiesitivorum et alterum Particularum, tiae Sunt voEPS
affirmativae, interiectiones, Praepositiones, coniunctione Cett. Cuius alterius generis voeabulis aliquid praedicatur vehit vostabulis ura, mo, fricti si hodie asterius volgibus aliquo modo PraP- dicatum, sive unum vostabithim est sive Comphirium Ponstruotio, aliquo modo determinatur. At Pronomine neque quidquam Praedicatur neque determinatur, sed, ut ipsa appellatio indicat, Pro persona aut re quae ipsis nominibus praedioliri poterant, substituitur, ut in eo nihil amplius restet quam Personae aut rei quaedam demonstratio. Haec vis dumtaxat demonstrativa quodammodo in omnibus Pronominibus inest, non modo in eis, quae proprie demonStrativa PPellamus, quin nullo Pronomine ipsa perSona aut res Praedisiatur ). Ipsa autem vis demonstrandi, quae Potest intendi et augeri CL hice, timνεε, ire affirmari non potest, sed affirmatur, quod demonstratur. Vel his explicatis exemphin hoc ovem v ρσαεtor E. q. S. SUPPrioribus si unlius est: nam in Comphiribus quoque illorum, vehit
' Pronominum atque quae hac ratione non differunt pronominalium adverbiorum exilitas multis linguae latina exempli probatur. Inter quae ea excellunt, in quibus illa vel artissim conexui grammatio interponuntur. IIue praecipue pertinent iurandi et obseerandi lamulae velut Ter Andr. 538 Per te deo or et Oiariam iam itium e. q. s. l. Men. yso Per ecto roh Ueos citque homine ilico Rud. 62 Per ecto te cie senu Ohtrator. It Ter. Andr. 83d. Sane alia quoque membra interponuntur, sed interruptione prius pronominibus facta, velut l. Bacch. ob sq. per te, ere, OPSecro Deos inmortalia. Etiam alia condicione mira vocum pronominalium Pollocatio earum tenuitat excusatur, velut Truc. di Dat illa quam Dem enit e. q. s. Cf. Virg. Aen. IV, s Quia ecto te terrect et quiant iber eqvor Deotum
accipio Quibus prοprietatibus quam paria pronomina particulis aliisque similis exilitatis vocibus sint, collatis exemplis efficitur. f. te do orat. I, d Permihi mirum cum Ter Andr. 86 Per eciastor gestus. l. Cas. II 6 IVPer Pol saepe Cic. Attio io, Per enim, ni Geli. II, I Per fuit cimiliaria. Ter Andr. 263 viae me remque animo cum ib. 63 Cum quibus eriat eumque l. Pers. lo quoi O eumque.
alierum utrum quod de affirmato argumento vocem affirmativam praecedebat voeabulini eiusmodi erat, ut ipsum non posset affirmari. Ea vero restat discrepantia, quod pronomen non ita eum hero voCabulo in unum comprPhendi potest ut illis locisqtioque et Per Sed animadvertes particulae affirmativae ipsi quoque ut anteeedenti pronomini vim quandam demonstrandi quamvis diversam subesse. Quod uini distinetius affirmatur, distinctius hac ipsa ratione quodammodo demonstratur. Con- eurrunt igitur Post eiusdem enuntiati prinnim vocabulina duo
vocabula adeo exilia, ut neutrum Proprie affirmari possit, eademque duo elementa demonstrativa. At lite eum ConSentaneum Sit, parti rutam affirmativam, in qua Pronuntianda vox remittatur, propter ipsius tenuitatem ad vocabulinia anteoedens Si resilinare, lioebit existimare, Pronomen et quod sequatur vostabulinii affirmativum Prol ter naturarum quandam similitudinem eo libentius intor se Coire et ita quidem arte, ut Superiorum exemplorum
ratio tali quoque collocatione persiliciatur. Vt igitur in illis exemplis, vehit Trin. 333 Per comiscitem GPol, prima affirmati argumenti duo vocabula ita Cohaerere cogitantur, ut affirmandi vox quasi unum sequatur, ita in hoo duo ita disiuncta, ut eorum
priori pronominis cum voce color artior quaedam coniunctio suceedat. IIae iam interpretatio apta erit, ubicumque vox affirmativa ipsius quod affirmetur argirinenti secundarium Pronomen
Sequitur, huiusce vero loci Proprium, quo derivatio sublevatur, id est, quod primaria vox est relativae . Eadem collocatio(Quem es eoαεtor redit ib. I S. Eodem speetat Pseud. 22
ubi duo secundo amrmati argumenti voeabulo homo post-Positum est. Etiam hae forma propter singularem interpositi substantivi vim ad priores referri potest. Nam onmibus locis, quibus non diserte hominis natura distinguatur, velut Amph. Is 2 lsum niti inberctfor divom citque Ominum sester. As cssLvνε ρει οm homini, non Omo, quom ticilia Si non OBet.
30쪽
propria illitis sul,stantivi vis adeo attenuata est, ut vis fere Pronominis relinqueretur. Quod ut Xeniplis, quoruni numeruSapud poetas Cointeo Permagnus est, aueis quidem eiusdem fabulae, ex qua lio exemplum volgi e te Iol Suia litum St, illustrem, tenuitas substanti vi honio Priniann inde cognoscitur, quod Saepe
antecedente vix differre, rationem eandem esse. Ceterum hostquoque loco Primaria vox relativa est. Atque post secundarium Pronomen interponitur qui en ante
aduere. Po3 BC, interiect Uctu R. Interposito viden DPqua-quiam ille quo Pronomen et quae equitur artistula affirmativa oohaerent nexus laxatur immo, ut qui en Propensius ad Pronomen inclinatur, quia cum restringit maiorem vim exhibρ dρ- monstrativam quam edepol, ita huius vis affirmativa artius coaptatur Cum partieula ipsa quoque affirnuitiva itidem.
Atque alio loco, se Titin is Ne tu serum edepol istit fib irator, dipnu Itiit illa affirmandi ratio eo etiam facilius agnoscitur, quod quae
affirmato argumento praemittitur vox affirmativa ne est. Nam inde, quod haec sibi pronomen continuari postulat'), sequitur, ut cum hoc pronomine artius se coniungat Si autem valor
Probavit id Flecheisenus, Philolog IIria. IS i , p. 6 sqq.primae argumenti vocis re, e qui quidem primariae sit, paulo deminuitur. f. Trin. 52 tu me edepol mss. Ne tu ed olme R. . Eandem rationem exhibent duo denique exempla, ubi primarium quidem vocabulum derivationem non sublevat, Men Io6im me edepol se prome, si de me, ut piseat qucte Belia
propter sententias delenda Sint necne, omnino non meum est diiudieare pronomen certe Secundarium PSum Propter naturam suam, ut vidimus, derivationi non obstat. His expositis formis series reorum exemplorum, quae ad
simplicissimum illud postpositae affirmationis reduci possunt, finita videtur Sed continuatur tamen aliusmodi formis Quorum prima sit se Afran. 38 sq.Dircini vom nimαm in nαribti Primoribνε pertuli e PοI. Quo loeo nullam reducendi facultatem dari vocabulorum quae particulam sed ol praecedant numero aut natura manufestum est aetenim vel haec colloeatio ibam fucini nimo edepol in rictribu P. q. s. a priorum ratione diversa foret Sed ab illo exemplo, quod explicatione immutata simplicissimis postpositae affirmationis adiungere potuimus, Amph. loi Credo edepol, id tantummodo hoc disorepat, quod affirmatum argumentum quod voeem affirmativam iraestedit iovi unum ' vocabulum est sed plura complectitur. Sed etiam subiecti praedicatique et attributorum constructio Nuia cohaerentem rivi se sententiam efficit, quoddam unum est singulis singulorum voeabulorum notionibus non dissimile, praesertim illi vocabulo Credo, quod unum subiectum simul it praedicatum exprimis madem igitur denique ratione particula affirmativa hic et illic collocata est. It edepol se Turp. IT . AEL Rud 686 me, membr Occvα edepol mSS. me, membret cevos Ed ol L . - ectator Stich. 8 Drat ecαεtor, ibi quae eiusdem personae antecedunt verba ferm