장음표시 사용
71쪽
6o Par. III. Sect. V.Cap. IV. .
eet Sylvester Gitaldus in topo- Α graphia Hiberniae. Sed haec non consentiunt iis , quae S. Bernardus habet in vita S. Malachiae, qui Hiberniae Ptimas & Legatus sedis Apostolieae in eodem regno fuit: docet enim, ab obitu S. Patricii sedem ipsius Primatialem ex illima tam ; di quamvis esset , Celso At-dinachiens primate, Μalathiae prae decessore , alia Metropolitana sedes constituta, Sedi tamen piaedictae tu ditam suisse s pro utriusque veth BMetropolis confirmatione Malachiam ab Innocentio secundo obsinuisse confirmationem , palliorum vero
missionem in aliud tempus sui is
dilatam . Sed extra rem illa esse videntur inserius enim dicemus ab Hiberniae Primate Metropolitanos, qui postea plures duobus suere, cu seerari solitos fuisse . Ut autem ad Gillias redeamus , Bettulias Treverens 1 ab H incinato Remen,
si, Remigio Lugdunens , Aldui eo CVesentionens. Et ardo Iulonens, Ad ne Viennensi, Egilone Senonensi, At-ehiepileoois c deficiente quidem n mero suscienti Comprovincialium EeelesaeTreverenss 2 ordinatus est :eujut tamen ordinatio in dubium versa est. quod non a Comprovinci liis bux fuisset s.cti ; ut videas, CompsO- vincialium praesentiam de assentum, neeetati a judicata suisse , etiamsi a pluribus Metropolitanis ordinatio perficeretur. Plura alia proferri pos. Dsent , sed haee abunde suseiunt,
ut ostendamus, hanc nonnunquam invaluisse consuetudinem , ut a Me.
tropolitanis alii Metropolitani sacra. rentur, sed non sine Comprovincia. Iium praesentia ordinarie unquam.
nisi sorte a Ptimatibus, eosdem suisse
ARTICULUS III. De jure , S consuetudise Romani Ponti it in consecrationibus Arebiepiscoporum S
Ruomodo se regerit circa Episcopos , Oel Arcbiepiscopos . ipsi tanquam Primati subditos.
I. Ossumus Romanum Ponti-Γ seem vatiis modis spectare :primb tanquam Archiepiscopum, seum a s , lit eum vocat φὶ Athanasus, cujus olimSedi a, Athoas .νist. praeter Epilcopos Cardinales, plures alios in Latio , ct Campania, in Mar-ss , in Tuscia , in Umbria , di Mar-eha Aneonitana Episcopos subditos fuisse certum ess : adeo ut ex oriret Sare vetullo sacrorum tituum codice V ticano ad annum Christi ioII. praeter septem dictos Cardinales , 61. re. erantur eidem Sedi ut Metropoli sui subjecti: II. tanquam Primatem Ita- Iiae & adjacentium regionum: III. tanquam Patriarcham totius incidentis: IV. tanquam supremum t tius orbis Christiani Moderatorem,& Episcopum Episeoporum omnium. Priorem hoc loco considerationem omittimus, quia non alia ejus litulo ratio est. ac caeterorum Metropinlitanorum , quorum jura , vel supra explicata , vel infra copiose explicanda sunt: posteriores conliderati nes exponendae sunt 3 nec opus probare , quod iis omnibus titulis inspiei possit, tum quod res ista non si pr. sentis instituti, tum quod ex dice dis etiam eae divella illae rationes cordato & lapienti manifestae esse possint. II. Primatiae autem Romani Ponti scis, praeter Italiam , tota sub
72쪽
Quis consecr. Episc. Archie p. &c. 6 I
duntur Sicilia , aliaeque adjacentes
Insula, nec non etiam quaedam v cinae regiones versus Septentrionem,& occidentem, adriatico mari con
terminatae , cujusmodi sunt Rhetia prima & seeunda, Istria , & aliae , quarum Provinciarum Episcopos Carolus ) Calvus Imperator epist Ia ad Ioannem VIII. Ponti fieem, in vicinis Parachiis Romana Ecuesiae exi llere , oe juxta sacras regulas ad manus impositionem, S ad Onodos buc conυenire solere testatur. Erat autem in Italia tempore Constantini di sequentibus saeculis ii tres notissimi Metropolitani praeter Romanum , Ravennas, Aquileientis, Mediolanensis praeter hos, si qui alii, ii minus certo nobis innotescunt . Capuanum iis forte adjungere possumus , eo maXi
Athanasius, rerum incidentalium inter Graecos peritissimus , Capuam Moto oλιν F Καμπαν-ς , Campania Metropol m appellet: tum etiam
iis eonjectutis persuasi, quae licet singulae lexiores sint, simul tamen sumptae non minimi videntur esse momenti : quod scilieet in Concilio Arelatens primo Proterius Capuanus de Compania Provincia inter primos repetiatur subscriptus , di adscripto Provincia titulo, quas ipsi peculiatis fuerit Eeelesiastica Provincia r quod in Cone illo Sardicensi, in enumeratione Provinciarum, ex quarum Episcopis Concilium collectum si, Roma, Campania , Italia , Calabria tanquam Provinciae Ecclesasticae distinctae numerentur ε, ex quo conjicere possumus, in singulis aliquas fuisse Metropoles: at s quae Metropo. Iis Campaniae, nulla alia quim Capua , quae primaria Campaniae civitas habebatur : quod in eodem Concilio Satdicens Vincentius Capuanus inter primos subscriptos le
gatur , ab ) eoque cum Euphrat I
A Coloniae Agrippinae Metropolitano ad Conilautinum legatus missus si quod tandem apud Capuam to sub Sitieio habita laetit Synodus , cum
tamen tunc temporis vix nili in primariis civitatibus ae Metropolitanis Cone ilia haberi solerent . Posumus ergo probabiliter conjicere, Capuam antiquitus Campaniae Metropolim
fuisse , sed ejus Beelesae dignitatem
cum eversione urbis concidisse. vam autem Capuam , quae a ve- B teri χωα passibus distat. nonnisi a Ioanne XVI- Archiepiscopatus dignitate donatam . Pro Regiens Metr poli varias etiam addere possumus
conjecturas , quas omnes referre ex is a
propositum videtur. Laps autem diei debent tam Socrates. qu lim SOZomenus, dum Albam Italiae Metropolim dicunt, cujus Episcopum Dionysium pro Athanaso & sae Ca. tholica cum Paulino Treverorum , &Eusebio Vercellens , atque aliis con- C tra Artianos colla rasse reserunt ;cum tamen Dionysius ille, de quo verba saetunt Mediol. Episc. suerit.
Sexeto , aliisque fide dignio.
tibus eolligi potest : at Mediolanum Italiae Mettop. dictam , in strictiori seni statione Italiae , notum doctis
omnibus f non autem Albam, quae Atehiepiscopali numquam dignitate ornata est; nec in Italia, ea ra- D tione accepta, sta erat, sed in Latio Romani territ otii. Quibus autem temporibus tam pauci Archiepiscopatus Italiae in tot distracti suetina,& plurimorum erectione priores illi truneati , disces ex notitia Episcopatuum Auberti Mirat . Sardiniae: veto Metropolim fuisse Calatim,
retus, ec alii r suo quoque tempore Greg. Ianuarium Calatitanum Archiep. nominat . Siciliae autem ,
73쪽
Syracusanum , qui nunc in Stellia Montis-regalis Episcopo subest , ADehiepse. olim fuisse conjicio, tum quod prima Siciliae civitas Syracusa. na fuerit: tum quod Chrestus Sytaeuianus Concilio Arelatensi primo
subsecipserit primus, tum quod
Gregorius Μagnus Maximiano Syracusarum Antistiti suas vices, & ex veteri , lit fatetur , more Ioanni pallium mittat; tum quod Leo Sapiens, Syracusarum Ecclesiae rellia quas Siciliae, a Throno Romano simul cum Metropolitana divulsas, subje.ctas fuisse testetur s tum ob alias rationes alibi explicandas. Haec enim sustus, quam instituti nostri ratio patiatur, quia obscuriora sunt, exponenda obiter censui. III. Istotum autem Metropolita. norum Primatui Romano subditorum quidam propiores , quidam remotiores erant . Psopiores quidem, qui citius Romam adire , ac cum minori satigatione poterant, P. gr. Ravenna tem , & Capuanum a Romanis Pontifeibus ordinatos fuisse e remotio. res autem , vel qui non ita incommo. de Romam pro sua ordinatione petere poterant, ejusdem Romani Pomscis auctor ltate consecrari debuisseis, comprobamus. Primb enim Raven.
nati Ecclesiae a S. Petro datum st
S. Apollinarem , ab eoque tempore Ravennatem Ecclesam ab Apostoli. ea Sede ordinationem accepisse m re nempe solito , ut a quibus Ee-elesa tundatae essent , ab iis deinceps ordinatio peteretur , quem ex praedictis observare potuimus P d cent acta Ecelesiae Ravennatis ' pervetusta, ab Hieronymo Rubeo edita: quae eadem Petrum Chry-lologum , Foro Corneliensis Eceleta
Diaconum,reserunt a Sixto III. Summo Pontifice, cui alius a Ravenna tibus electus praesentatus fuerat conlaetandus, divino moti itu praesectum Α atque ordinatum suisse . Sanctus quo
lis innotescit , Marianum Ravennae Εpiseopum ex Monachis Monasterii sui ordinavit , cui & pallium po stea misi; cum antea, statim sei licet post obitum Joannis Ravennatis, Sin vero Figulino Episcopo visitationem Ecclesa vacantis secundum consuetu
dinem priscam injunxisset : unde
cum postea potentia Exarchorum fie-B ti a Romana Eccl. sa primatus jugum excutere tentarent. saepius tamen ad obedientiam redire coacti sunt. Sub Leone II. iussione , ibi Anastasia. 'Principis ad veterem istum morem servandum compulsi sunt: sub Agathone Felix eorum Episcopus dicitur Romam prosectus, ut a summo POntifice consectaretur , cum obedie tiam Romanae Sedi praestitisset; quam vis postea ') eivibus impellentibus υ, Ma,c in a. in schi ima lapsus suetit : Stepha- η - PVa C nus III. Michaelem Setiarium , a Ra. vennatibus electum , hi minime idoneum rejecit,& Leonem Archidiaconum ordinavit. IV. Capuanum . Regitanum, MSyracusanum Antistites a Summo Ponti fiee ordinatos fuisse, indubita . .
tum quoque est; quos nempe, ) jus rei scat testi
nulla alia interjecta appellatione, &
dicatos, ad Romana Concilia om- ν' nia vocatos, nec ausos sine Romanae D Sed is auctoritate etiam leviora nego tia terminare comperimus. eκ quo rum Provinciis non unum, sed omnes Episcopos ab eadem Sede ordinatos cognoscimus. Legimus S.Cre
gorium ex Presbyteris Cardinalibus Romanae Eeelesae Bonifacium Regii . Festum Capuae , Maximianum Sy aeulis per se ipsum ordinasse, hidaeet Ioannes = Diaconus in ejus 6: Iaiis. Di,-. vita: cui auctoritatem suis liferis hae z Iis,. 'de re datis Greeor ius conciliat; ipleenim
74쪽
enim nobilibus Sytaeusanis reseria Λως G ... lib. . bens, boc tamen , inquit, sciat προ ε -- fra , quia Civitati illi , quem dare possimus , Maximiano Reverendissimo similem non babe
mus a sed quia is Coro , ω plebe E
elsa oracusanae Agalbo, ab alia quibus autem alter eligitur , hunc , qui a Cleraqplebe eleRus es, nos interim venire necesse es, in inrisque cominus constitutis , lib. qui Deo placueris, et utilior vibur
fuerit, orduetur. Maximianum au- Blem praelatum alteri patet ex vari is ejusdem epistolis ad Maximianum Syraeuianum Episcopum . in Episcopo quoque Syracusano a Sede Apostolica consecrando audiatur Nicolaus primus ad Michaelcm Imperatorem: Volumus, ut conse. .m cratio bracusano Episcopo nora a Sede impendatur, ut tradisio ab Ap stolis instituta . nulZatenus vestris temporibus violetur . Denique non sollim Metropolitanos, sed & Epil- COL- ,.wa . mpQ3 3 ROmRnλSede inSicilia eo usti ad Dim tui, verba illa Leonis primi ripae indieant ad Episcopos Siciliae, eos ritus quosdam perperam usurpantes
Farteis pia.. corrigentis : ' quam culpam nullo
modo potuissetis incidere, si unde
consecrationem bonoris accepistis, inde legem totius observantiae sume retis: s B. Petri Sedes, quae vobis Sacerdotalis mater es dignitatis,
esu GHesiastea magisra rationis. DPotentia tamen Imperatorum orientalium Iconomachorum, Siciliam o tineatium , aliquando essectum est, ut a Patriare ha Consuntinopolitano per aliquod tempus Siciliae Metropo. Iitani ordinarentur , donec Franc
tum , & Noumanorum virtute Romano pontifici restituta est; sed haealtetius sunt instituti.
V. Remotiores autemi Metropinlitani eidem Primatui subjecti . licet
a Romano Pontifice non ordinaren. tur, ejus tamen auctoritate consecra. bantur . Ambrosius ordinationem.
suam a Damaso Papa fuisse comptinbatam ipsemet fgnificat, dum episto. la ad Vercellenses, d eam occi- Amtoc ν'. 4entales judicis , Oriemales θυωρί. 'Α ν h probasse testatur: quorum enim in cidentalium ea de re judicium esse potuit, quam Surn mi Pontificis, eu.jus , eum incidenta Ilum Episcopo.
rum Caput si ac Patriarcha , sententia, non unius privata sententia , sed omnium Occidentalium communis
diei potuit Z Lx antiqua proinde ista
consuetudine S. Gregorius ), inor' tox isto tuo Laurentio Mediolanens, statim de pinos. i. Mi.
successore eligendo Presbyteris, Dia. conibus, & Clero Mediolinenss Eceleste literas dedit; Ioannem quoque Subdiaconum misit , qui elestioni praeesset: cui etiam, elina accepisset Constantium ab illis electum suisse, ita resci ipsi: Quanto Apostolica S
des Deo auctore cunctis praelata conflat Ecclesiis , tanto inter multiplices curas oe illa nos valide sollicitat, ubi adconsecrandum Antisitem, nostrum expectatur arbitrium: qua praefatione praemissa ei mandat, ut quia Μediolanenses plurimi ob bar. baricam seritatem Genuam prosecti fuerant, eos de electione Constantii, qui electus Mediolani fuerat, inte roget, statimque subdit: Eι quia .s nutu eos diserstas ab electionis uni. tate AE terminat, squidem in prad cto filio nostro Constautio omnium voluntates atque consensum perdurare agnoscit , tunc eum a propriis Episcopis , sicut antiquitatis mos exigit, eum nostrae a oritatis assensu, solatiante s auxiliante D mino , facias consecrare s quatenus,
bujusmodi servata consuetud ne , s o olita Sedes proprium vigorem retixeat, ει ὰ se concessa alias jura
non minuat. In eundem quoque sensum Romano Patricio, di Exarcho
75쪽
Italiae scripsit, necese fuisse pro con- Α gratia.eu in ) Locrenses ad eum ab
servanda consuetudise , Clerieum duxisset Presbyterum consecrandum , Romanae Ecclesiae ad se mittere, qui ipse eum rejecit, aliumque adduci legitimis electum eum assensu Su timi curarit: Sic Messanat ensem electum Pontificis, a suis Episcopis consectati ad se pro consecratione recipienda saceret. In ordinatione Deodati in adduci voluit: se Ariminensem ele. loeum Constantii eadem Gregotii sol, elum a Mariniano Ravennate , cui licitudo , eadem auctoritas eluxit. tanquam Metropolitae subjaeebat,
Quam autem graviter tulerit remo- confirmati vult Romam autem vetioris etiam Ecclesiae, se inconsulto, nire, ut ordinetur I Forocorneliensem ordinationem faciam fuisse, satis pa- is tamen, post electionem ipsus a se contet ex ejus epistolae verbis ad Constam firmatam, a Mariniano Ravennate,
Ic tibi Z . tiam Aurullam : ) Salo sana eL cui subjiciebatur, ordinari praecipit:
vitatis Episcopus, me ac Responsali Cui etiamCapreae ordinationem, Pon- meo nesciente,ordinatus est, oe facta liseis tamen, ut videtur,. Summi viceres est , quae sub nullis anterioribus peragendam demandat, non auctori
principibus eυenit ; quodego audera, tale metropolitica : Sic Cumanae Ec- ad eundem praυaricatorem , qui im clesiaeSacerdotem electum Romam sa- ordinate orAnatus est, protinus mi- crandum venire jubet: Itum Episcos, ut omnino Misarum solemnia ce- pum Crotonae, smiliterque Ecclesiae lebrare nulti modo praesumeret Extat Nucerina, quos omnes & alios plures autem ejusmodi epistola,ad Maximum ad se sacrandos transmitti voluit. Plaesumptorem in Salonia inscripta, C Et ut q) aliqua alia adjungamus, Amis. adiud siis.
inter Epistolas ejusdem Gregorii: ex. legitur in Ioeum Theodori Agri. tat & alia Episcopis Dalmatiae , qua , gentini Summus Ponti x Vigilius, sne suo assensu quemquam in Saloni- legatis ad se ab Agrigentinis missis a. tana Eccleii 3 o dinari prohibet. Simi- pro Electo eonfit mando inter se non litet Gregorius in septimus Lega- consentientibus, divina revelatione tum misit pro Aquilegiensi Electo di- sbi ostensum , posteaque consecra
scutiendo c cons mando, quem ta- tum S. Gregorium Prasulem dedi Lmen a Suffi aganeis suis oldinari per- se ; eumque ipsis, ut Agrigentum
mittit: plura non moror . deducerent, commisisse : nec mirum,
VI. Eorum autem Metropolita- Vitilium id in Episcopis Siciliae eon notum, quos ipsi per se Romani POn- stituendis egisse, quem etiam Ana .. Vtisces consecrare solebant, suffraga- D stasius ) Catanae in Stellia publi- i . neos Episcopos ordinandos etiam ad eas ordinationes habuisse testis est. se venire nonnumquam jubebant; ali- Legitur quoque S. Petronium is autem, qui Metropolitanis subjicie- , Theodosio Iuniore ad Caelellinum Q bantur, a propria Synodo ordinari se missum eo tempore, quo legati Bo
litis, suis Metropolitanis ordinandos nonienses Pontificem rogatum ve- relinquere consueverant . Primum ex nerant , Caelestinus in Episcopum
Leonis superius citati testimonio patet, eo niserasse ; smiliterque ) S. docentis se ilicet Stelliae Episcopos a Ubaldum Eugubinum Honorias se-
Romano Pontifice ordinationem su- eundus ; Ioannes verb octavus sbrana 3 pM.
mere s at inter istiusmodi hi remoti, Sarsennatis Ecclesiae Episcopum res etam. Patet etiam variis exemplis, Ravennate Archiepiscopo praecipit quorum pluriina potest nobis S. Gre- ordinati , quem ipse designarat :gorius subministrare. Sic enim verbi Cretotius autem septimus Capuae
76쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. 6s
in. s. ordinarit. Sed de Ioannes ) quintus Ecclesiam Turritanam in Sardinia , ab Archiepiscopi Calatitani potestate exemit, quod inconsulto Romano Pontifice Citonatus Archi piscopus Calatitanus in ea Episcopum ordinare praesumpssset . Ur
lanensem a Dunone Archiepiscopo Sal1burgens , Uiderieo Pataviens ejus Suffraganeo, de Cossantiensi Ge- hardo ordinari permist. BVII. Alterum quoque de Episcopis Metropolitanorum a propria
Synodo ordinatorum patet: tum quod eadem ratio, imo potioi vigeat, ut ij a Metropolitano conlecrentur: lumquod Eeclesiastieam conluetudinem id tulisse, plura tessentur exemplar re Ain, otia vi. v m Ambrosus ad se Episeosi 1 Que caH. rum ordinandorum pestinuiste sollicitudinem ostendit , ubi Archiepiscopis id munetis tribuit: ostendit ec
Si tmiensem Episcopum ab eo crea tum asserit : si enim Sitalium eo tempore ad ejus Provinciam pertinuit, habetur intentum: si Atelli
piscopalis propinqua Mediolanensi sedes suit, tecte arguimus, cui liceret extra Provinciam Archiepiscopum consecrare, eidem in Provincia Episcopos oldinare licuisse. S. ' )Epiphanium Tle inensem , MedioIanum ad consecrationem ex more Diam perrexisse testatur Ennodius is Τi- DI Mit.b. . . or' cinensis: quo proinde tempore opor. tuit nondum vigere consuetudinem,
IE . 'ci: quam priscam vocat Paulus Di,
με η eonus, ut Ticinenses Episcopi a Romano Pontifice sacrarentur. Tanto verb conatu ac fervore Mediolanenses hanc praerogativam tuiti sunt, utcM eo Ias do re, cum Ticinensis electus a Com:. -': . . ' '' stantino SummoPontifice conlecratio. nem ac confirmationem , ipso omisso,
peteret , Benedictus Mediolanensis
enixe restiterit, nec nisi, praedicta ve teri consuetudine pio Ticinensibus Episcopis allata ae probata, causa cesserit. Animosus quoque Arnullas Mediolanenss quim par esset, Arvdetieum ab Ardoino Italiae. lit tunc dicebatur, Rege , Allensbus datum Antistitem, cum rescisset a Summo Pontifice ordinatum , Astensem urbem obsedit, eumq: eum Marchi ne fratre veniam petere coegit s. I I. De jure ει consuetussine Romani Pontificis in consecrandis , υeIconfirmandis Metropolitanis, SEpiscopis Patriarchatus sui
finibus contentis , ante Concilium Nicaenum . VIII. T N aliis autem Provinciis I Romani Patriarchatus,quae Romano Prima tui minime subdebantur , eo quidem tempore, quo Ecclesia persecutionum novis identidem procellis concutiebatur, ut vix illi te spirare tantisper liceret, Certum ess, nequaquam dilatas suisse Episc
porum creationes, donec Summi pontificis assensu firmarentur ; noverant enim Passoris tunc maxime osticium
desiderati, cum persecutoris saevitia dispertendis ovibus incubat, totique gregi periculum intentat, juxta eam se ilicet Gregorii Magni egregiam sententiam, locis inimicis Ecclesia constituta , Pastoris vacare non debetaeis: ideoque quantocius fieri poterat , comprovinciales Episcopi Pastorem Eeelesie providebant: ad Romanam Sedem recursus nec tam hellis nee tam expeditus erat, ut ordinationes differrentur, donec Summus Pontifex conset iret. Rapiebantur ut plurimum ad Episcopales Cathedras inviti, qui urgente populo statim conia seerabantur: electio ab ordinatione ὶC-stitati
, ix disj iungebatur: convenien-I tibus
77쪽
66 pars III. Sect. V. Cap. IV.
tibus proinde ad electionem Com. provincialibus , qui non adeo tutb convenire iterum poterant , statim atque electus aliquis seret , manuum Episcoporum impositione sacrabatur. Quo servore populum Cyprianus ad Episcopatum quaereret, qua humilitate oblatam, im ti impacta in digni. tatem recusaret, Pontius ) Cypriani Diaconus eleganret iis verbis de. scribit: Non praeteribo etiam Ulud eximium , quemadmodum cum in
dilectionem οὐ oe bonorem totus populus, aspirante Domino, prosiliret,h militer ilis successi, antiquioribus cedens, S indunum se risuis tanti honoris existimans , ut dunus magis feret; magis enim dignus incisur,
qui, quod meretur , excusat: quo tunc
ardore plebs aestuans fluctuabat, spiritali desiario concupiscens s ut
exitus docuit ) non tantum vise copum , sed in es, quem tunc latem tem Divinitatis praesagio taliter gitabat , futurum etiam mar rem requirebat . Observabat fores domus copiosa fraternitas . S per omnes aditus sollicita charitas c tr. cuibat . Potuisset fortasse tunc illi Apostolicum illud evenire, quod M. luit , ut per fenestram deponeretur,s cum Apostolo etiam ordinationis
honore similaret . Erat videre ea.
teros omnes suspenses axxio spiritu
expectare venturum , cum gaudio nimio excipere venientem . Ita ergo
sollicite quaesitum Cyprianum, tam que ardenter postulatum, quis dubitet , quin illico qui convenerant Episcopi manuum impositione sa
erarint Z Cae ilianum patiter in
Africa . aded saeviente persecutione, ut criminarentur Donatistae non
potuisse Srnodum Episcoporum convocati , , duodecim Episcopis, non expectato Numiciatum ε propinquo
adventu . electum consecratumque ierimus . In caeteris seri Patriar- A ehatus Romani partibus Episeop tum ordinationes desectu Setiptorum obscurae manent : non dubium tamen . quin eadem , qua Asticani Primates, , Comprovincialibus sor-mut1 eligerentur ordinarenturque,
praesertim clim Cyprianus consuetudinem per universas sere Provincias reeeptam suo tempore hancis isse testetur , ut quivis Antillites, B eonvenientibus ejusdem Provinciae Episcopis, plebe praesente, deligerentur atque ordinarentur . idque in Sabini apud Hispanos in locum Bainslidis eonstituti, ordinatione obser vatum fuisse, sdem Leit. Idem ve- tb reddita Ecelesae paee, multo tamen post tempore , observatum Iegit ut in S. Martini electione atque
ordinatione apud Severum ) Sulpitium, & alios; in Simplieii Biturieensis apud Sidonium, in Remigii apud ) Hinemarum ac ) Flodoardum , in aliorum quo a que plurium Atehiepiscoporut
electionibus atque ordinationibus apud bonos & probatos Auctores.sed de iis iusta.
quae vel primis Ecelesiae temporibus Summi Pontifieit in ordinationibus
non solum Metropolitanorum , ve rum .etiam quorumcumque Episcinporum manifeste ostendant a uctori. talem primum , quod statim atque ordinati essent, de sua ordinatione I ad Summum Pontificem reserre deberent , iique legitimi censerentur, quibus Romanus Episcopus como municaret: e contra spurii & adulterini Pastotes . quos ille respueret. Retulisse de sex ordinatione ad Sumismum Pontificem Episcopos recenseonstitutos , nemo dubitare potest ;se ut enim ipsi ad recens ordinatum m nti seem scribere solebant,
ut quemadmodum ait Cypria. nus , Ecclesiae Cribalisae ratem oe
78쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. 67
matricem agnoscerent: ita quis du- Α non possumus , quin ordinati Me-bitet, eos recens ordinatos ad Sedem tropolitani in Provinciis occidenta-cH in ' Apostolicam literas misse, ) ut libus, Romano Patriarchatui subditis, per ejus communicationem , id est, statim ordinationem suam signifiea Caibolisae Ecclesiae unitatem pariter rent, & communicationem Roma-o' cbaritatem habere, seu in Ee- ni pontificis peterent, quae Catho eleliae Catholicae unitate esse , & Iicae communionis tessera censeba-
Episcopatus tenere unitatem proba. tur.
tentur. Quod si necessatium Cypria- X. Neque perpetam id a me di-nus judicavit , Epiicopolum in Asti- elum est: non enim Sedis Apostolica orthodoxorum , , in fide cons, eae communionem tanto ambitu , stentium indiculum texere , & ad tantaque temeritate , tot fraudibus Cornelium mittere, ut sciret a quibus B ac dolis haeretici etiam expetiissent, literas accipere, & quibus seribere ip- nis eam apud Catholicos maximi sum oporteret quanto magis Episcopos ponderis atque auctoritatis esse cre- sollicitos fuisse necessum est,praesertim didissent. Citatas relestamus Cypria primarum Sedium , ut de sua ordina- ni epistolas, easque diligenter pentione illi eb primamSedem monerent λ semus, maxima ex iis obtentae, Quis putet, cum tanto studio Hispani- Romano Pontifice appobationis au eae Ecclesa: egerint, ut Africani de ctoritas illuciscit. Mirum est, quo-Bistide & Martiali, , sede depositis, modo η Novatiani, qui adversus Q 13, Sabino & Felice nam hunc Mar- Cornelium turbas Romae excitarant,
itali laeeessii se probabile est γ ordi- quibus in Astica & ex Africa Cynatis admonerentur, ut etiam Sabi- prianus sortiter restiterat , eadem .
nus & Felix in Africam jerint, & c adversus ipsum molientes ad Cor-Felieis Caesaraugustani literas, alio- nelium ausos fuisse scribere: id vallumque detulerint, neglectos fuisse de miratur Cyprianus: Post saRomanos Pontifices , quos major inquit , adhuc insuper , Pseudo erat dignitas atque auctoritas λ Qui- Episcoposibi ab Heretuis constitu-
Id. r. ii Lar. nim cum advertamus Nova- to , navigare audent , fit ad Pelianos, subintroducto in Ecclesiam iri cathedram atque ad Ecclesiam Carthaginensem Maximo Presbyte- principalem, unde unitas Saceri .
to, Felicissimum Romam continuo talis exorta est , a sibi uicis oemisisse, ut ordinationem a se saetam profanis literas ferre s nec cogita-
signiscarent; Cyprianum verb, con, re eos esse Romanos , quorum fisita quem ista moliti suerant, apud Aposolo praedicante laudata es. Cornelium se excusasse , quod quem ad suos perfidia habere non possit ipse miserat Felicianus , ab ipsis accessum , m. Certe prasractae ho-
praeventus suisset: Basilidem a Legio- mities audaciae, cum nossent quan-nens bus Episcopis depositum Ro- tam apud populum auctoritate L. perrexiste, ut exambiret re- habetet Romani Pontificis approba. ni se injuste in Episcopatum e lio, eam vel cum periculo repullae Mattianum Arelatensem, qui se ichi L plusquam probabili, petere , vel do- 'laticis eonjunxerat, illico Faustia iis obtinere , vel ementiti voluent Iiteris Asticae , & Roniae hoc tunt, ut unitatis Sacerdotalis quo- enim credere se dicit Cypria- quomodo partieipes e se se smula--ἡ ν, - nus innotuisses cum, inquania, rent . Baslides quoque eandem oblatn-- haec omnia advertamus, dubitarei causam apud Romanum diatificem
79쪽
salsa mentitus , tanquam innocen
ad suam sedem dimissus est; nec timuit salsa jactare , quibus Romana: Sed is conniventiam , quam sibi necessariam esse judicabat , impetraret s de quo proinde 'prianus: Nec rescindere ord nationem jure
perfectam potes , quod Ba despos crimina sua deteRa, S conscientiam etiam propria confessione
nudatum , Romam pergens , Ste phanum coiaetam nostrum longe positum , gestae rei , ac tacitaveritatis ignarum , fefellit ; ut exambiret reponi se injuste in Epis copatum , de quo fuerat juste depositus; boc eo pertinet, ut Basilidis non tam abolita sint , quam cumulata delicta ; ut ad superiora precata , ejus etiam fallaciae Scircumventionis crimen accesserit.
Neque enim tam culpandus es ille, cui negligenter obreptum est , quum hic execrandus , qui fraudulenter Osrepsit. Ex quibus deducere possumus. filios tenebrarum prudentio. res fuisse i,liis lucis in generatione sua ; citius eos ad Cathedram Petri consutis, quam qui a quiori causa niterentur; auctoritatem
Summa: Sed is agnovisse, quae reordinationes illegitimas rescinderet,& si malet legitimas : nec ausos Catholicos auctoritatem Pontificiae dignitatis vellicare, qua se improbi tuerentur; excusasse obreptionem
apud principem, qui principis majestatem reverentur. Denique dum apud eundem Cyprianum Iego , ad Martianum ex Arelatensi Ecclesia pellendum , qui Novatiano studens, ejusque pervicaciam secutus , ab Episcopis Catholicis abstentus suerat , necessarium judicasse , ut Papa Stephanus literas ad Provinciam &uibem Arelatensem dirigeret,quibus, alflento Martiam, alius in locum
Hus substituatur ; ει grex Cbrim, A qui in hodiernum ab itti di atus
er vulneratus contemnitur, coliva.
tur ; dum , inquam , haec lego,
subit animum meum ista cogitatio, maximam esse debuisse Romani Pontificis auctoritatem in Pontis. cum ordinationibus ae depositionibus ; cum id ipsum quod Asticanorum Episcoporum sententia perficere non potuerat , literae Summi Ponti seis persecturae credantur , utre Martianus deponeretur, α alius B in ejus locum ordinaretur e quod mirum , in ejus depositione credi valituram Romani Pontificis sententiam , qui se adversus Romanam Cathedram cum Novatiano conjunxerat: nam si ad suas partes populum traxerat, quomodo apud ipsuin praevalitura Romani Ponti scis creditur auctoritas λ si vero non traxerat, quomodo palam dici potuit ad Romanae Sed is liostium castra conis, futita 8 sed tantam sciebant haere- C ticorum fautores populo inesse Romanae Sed is reverentiam , ut quamvis contra Sedem Romanam senti rent, ei palam apud populum ob. luctati non auderent, obedientiam simularent, occultarent proterviam, communionem cum ista Sede sngerent ; ideoque Summi Pontifieis denuntiatione sperabat Cyprianus de Catholicae doctrinae hostes dispergendos, & , constituto ejus auctoritate Pontifice, omnes illico colligen-D dos XI. Nee leve ejusdem auctoritatis argumentum duco ex ordinatione Caeciliani: etsi enim scitet
) Caecilianus se la duodecim tanis tum Episcopis nulla majori dignitate ornatis Carthaginensem Episcopum suisse creatum s , Secundo telo Numidiae Primate, dc septuaginta sere Episcopis damnatum . atque in suum locum Majorinium inductum : eis ad eorum quoque
80쪽
postea communicationem Mauritaniae Episcopos tractos esse scitet, ut tota sere Asica in eum couspirasse
ideretur I tutus tamen communicatione Summi Pontificis , a quo sciebat ordinationem suam suis approbatam , conjurationem illam tam numerosam , tam potentem , tam late diffusam , eontempsit ; dc victoriam de calumnia oc mendacio reportavit: cujus rei testis est Augu
stinus , de praedicto Caeciliano ad Donat illas haee selibens: Posset
non curare conspirantem multitudinem inimicorum , cum se videret, oe Romanae Ecclesiae, in qua semper Apostolicae Cathedra viguit
principatus, es cunctis terris, unde Ευang lium ad inum. Africamvrnit, per communicatorias literas esse coniunctum. XII. Alterum, in quo Romanae sedis Ptimatus manifeste hoc tempore
apparuit, illud est, quod vel negli
gentibus Provinciarum Episcopis Metropolitanorum ordinationes, vel de scientibus viris apud exteras nationes, praesertim eas, quae suo Patriarchatui subditae effent. Evangelio praedicando Et Ecclesiasticae gubernationi ido neis , Romanus Ponti sex diversis tem. potibus novos mitteret operarios, ac Pallores, sollicitudinemque omnium Ecelesitum Apostolicam apud se inesse ostenderet: sic enim v. gr. Ecclesiaru in constans traditio est, post
missos ab Apostolis P Lazarum de
Maximinum Massiliensbus atque Aquensibus ; I B. Paulo Crescentem Viennensibus, ec Paulum Narbonem sibus; x Petro Martialem Lemovicen s bus, At vernis Austremonium , Ti phimum Arelatensbus, Savinianum, Potentianum , & Adventinum , seu Altinum , Senonensibus ac Carnoten si bus, Autelianensibus, Sixtum Remensibus, oc alios aliis populis, iisque vel morte truncatis, vel Galliarum , A conversioni minime suffieientibus, Taurinum ad Ebroicenses , Lucianum ad Bellovaeenses, DionIsu tria ad Pati sentes, Eutropium ad Santinnenses, Nicasium ad Rothomagenies, Photinum ad Lugdunenses, Gratianum ad Turonenses, δι alios ad dive tu alia loea suisse , Clemente destinatos. Ex quibus conjicio, non solum Metropolitanis Ecclesis, quarum prae ei pua ipsis erat cura , Romanos Pontifices providisse; sed minoribus etiam B eivitatibus dedisse nonnunquam Episcopos . Posterioribus quoque temporibus, eandem Romanorum Ponti ἄ- eum invigilasse diligentiam ex paucis, quae in obscuris saeculis nobis comperta sunt, possumus plura nobis ignota
colligere. Bet ausium v. gr. natione
Graecum sancti Eusebii Papae ex
sorore nepotem, ordinatum Episcopum a Melchiade Papa, ac Remens-bus datum post aliquot annotum inter pontificium referunt . Mart 'roto
Altissiodotense de alii Auctores a Sixto Papa ordinatum , in Gallias miliam S. Peregrinum Antissi ori sedisse testantur. Α quo etiam Pontisce SS. Genitum Et Genullam in easdem Gallias missos testatur auctor vitae
) S. Geinuis in Bibliotheca Floria
cens . Plures smiliter a Romanis ciniiseibus missos haud dubium est, praesertim cum omnium sei e priorumo temporum Episcoporum , qui in Galliis sederunt, nomina graeca sat vel
Latina, quae Graecos eos aut Latinos suisse ostendunt at certum est in
Cleto Romano plures fuisse E Graecia oriundos, ut ex eo patet quod Thelesphorum , Higinum, Eleutherium, Evaristum, de alios e Graecia Summos Pontisees protulerit: unde probabiliter deducitur, clim in Clerum Romanum plures e Graecis iisce tempori. bus cooptarentur, eo quod Graeci caeteris