Apophthegmatum ex optimis vtriusque linguae scriptoribus libri 8. Paulli Manutij studio, atque industria, doctissimor. theologor. consilio, atque ope, ab omnib. mendis uindicati, quae pium, & ueritatis catholicae studiosum lectorem poterant offendere

발행: 1577년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

'o 1 sequut, torquet sagittas: itide iter philosophos, alios si equedo discipulos capere, alios fugi edo. Sequit fama fugiete, & ob id 'ipsum auidius expetitur , qui schola vitat. . Cum vidimet Arcesilaum inter assentatores euntem: Quid tu, inquit,venisti huc, ubi ita. sumus nos, qui liberi sumus In queda oia mirate ita lusit: QSin & i, Fabiuhad miraris, op qua tres sim', quatuor habe

dictus est , & discipulum habebat luscum Dioscoridem Meminit huius & Socrates alicubi apud Platonem .

XENOPHON. V Allia

Dicebat esse prudelis cordatiq; viri, et ab M inimicis utilitate capere.Vulgatu est. neque sole, neq; aqua, neq; igne magis utile 'ee hominibvsi amicos. Sed igeni j philosophici est, queadmodu piti medici ex bestiis ac se

pentibus noxiis utilia qdam remedia colligunt: ita ex inimicorum odio decerpere albquid quod vertat in suum bonur , . a Dicebat tu maxime coledos ee deos, qua Divara homini res sui scari, ut quu icideret necessi- cultvi . tas, fide ter illos iploremus, utpote bEuolos iam & amicos. Recte Xenophon, sed vulgus hominum contra facit: in felicitate profunda est Diuoru obliuio: quum urget calamitas, tu in demum ad illos confugimus.sTRATO PHISI CV s. ay .

Quibus ii obiicientibus T IIenedemus virtu- plures haberet auditores si ipse: Quid miru, tu usua inquit, si plures reperiurit, glauari cupiunt, si ungi iunguntur e separat certamini. Sub- indicauit Menede philosophia esse dilutam, ac facile inueniri, siaudiant de virtute dissorentem ἱ perpaucos autem, qui virtutem,

662쪽

exerceant. Nam huc prouocabat Strato.

as Hunc quum pro concione dicentem,qui mi dam petulantissime maledicus interpeli rei, multis conuitiis in illum debacchans, . omisit, quod coeperat,iocumque dedit male dico.Posteaquam ille vix dicendi fecisset funem, Phocion reuersus in suggestum placito vultu, perinde quasi nihil esset dictum, coeptam orationem prosequutus est. De pedestribus, inquit, copiis audistis, superest,ut de velitibus, ac leuis armaturae militem di,

aν Quum adhuc floreret Leosthenes, in te rogatus ab oratoribus, quid ipse boni secis.set reipub. Nihil aliud, inquit, nisi quod do- nec ego vobis fui dux, nulli dicta est oratio funebris, sed omnes vita defuncti in mai tum monumentis sepulti sunt . ij iacta-

bant cruentas victorias, Phocion existimabat egregii ducis esse, sic administrare rem militarem , ut nulli aut quam paucissimi ciues pereant . Mos autem erat Athenis, eos qui in acie cecidissent, apud populum laudare, ac c

notaphia erigere

663쪽

:It, quod dici solet

mus : quod genus hominumiror olim in delitiis fuisse. non vulgo tantum, sed summis etiam principibus, quum nec essent germani poetet, nec rhetores, nec synceri philosophi, sed tamen horum omnium simij, tantum a1 captandam auram popularem, ac linguet modulatu deliniendas otiosae multitudianis aures compositi, si paucos tamen exciarias. Vnde mirum quam horum dicta frigeant prς philosophicis aut etiam poeticis, ut interdum parasiti & meretrices dicere videantur argutiora. Sed hic liber habet praeterea variam dictorum satyram, in quibi fortasse reperies iuxta poetam epigrammaticum, quaedam bona, quaedam mediocria sed mala plura.Verum ut molestus est conuiuator, qui prςter modum laudat ea, quae apponit: ita ciuilitatis est parcius extenuare

apparatum et eo quod & qui laudat, & qui deiicit immodice, diuersa quidem via, sed tamen pari studio venari gratiam videatur. Sit igitur hoc lectoris iudicium. Nos simpliscuer aPPOnemus.

664쪽

nitio comodas

Venit Athenas populo dissidiis tumultuati cocordiam suasurus. Vbi prodisset in fuggestum, corpore admodum pusillo , omnia risus obortus est. Ille fortuitam occasionem vellens in prooemium : Q uid, inquit, o viri Athenienses, si cospiceretis uxorem meam, quae tam pusilla est, ut vix pertingat ad genua mea 3 Ad hanc vocem quum maior etiapopuli risus sublatiis esset, subiecit: At nos tam pusillos, si quando dissidemus, vix ciuitas Bizantium capere potest . Ita ferme Plutarchus in praeceptis 'politicis. Sed eandem fabulam multo aliter narrat Philostratus

in Sophistis : Nempe quum prodidisset ad populuin disturus de concordia , ipsa statim specie risum mouit populo, quod ob sus esset, ac ventre praegrandi . At illenibuturbatus risu multitudinis: id, inquit, ridetis viri Athenie sesὶ Vxor mihi cst me multd obesior, & th cocordes unus capit lectu- Ius, discordes ne tota a de domus. Quod refert Plutostram&,pbabilius est, di festiui Quum Philippus adornaret bellum aduersus Byzantios, Leo adiit illum percontas hunc in modum: Quid, inquit, accidit tibi rhilippe ut bellum instituas 3 Vt, inquit, tua patria ciuitatum pulcherrima huc adducatur, ut in telligat se a me diligi, eoq; ad fores amasiorum meorum venio. Ad hqc Leo, At qui redamari cupiunt, haudquaquam cum gladiis venire solent ad fores amasi Tum. Amantes enim non egent bellicis in- numentis, sed ciuilibus. Hoc dicto in diuem sum si ego regis animo patriam sugm liberauit. Ita Philostratus.

Pasiavi obiicienti lippitudinem oculoruet

665쪽

Apo PHTH. LIB. VIII. 637

Corporis, inur,vitiu exprobra liaud videns Conuia filium tuum Nemesim humeris baiulatem. tiu ra Erat enim pasiadi filius contractis hume- tortumna eris. Nemesim autem dixit redargutione insolentiae , quam veteres singebant esIei eam ε . imprudenter in alterum torquet

conuitium, si in promptu sit, quod ipsi vicissim obiiciatur. ION f OPHIs TA. Dicebat rem morosam esse aegrotatione. Nam aegrotis & uxor molesta est, & medicuincusant, & lectulum moleste ferunt. Ex agrat' .amicis autem & qui accedit grauis est, &qui discedit molestus. Sic animus egrotus &1aetis, & tristibus offenditur. P R o Τ AG ORAS Abderita αθίει. Dicebat de diis nihil certo sciri sint, an no σsint: ob id libri illius in foro exusti sunt, P docerent impietate: ne quis arbitretur noui exempli rem esse, quod nunc exurumtur libri h aereticorum . Euathli discipuli dilem a quomodo apud εiudices in ipsum retorserit, notius est, quam

ut sit hoc loco commemorandum ν .

THEODORUS ATHENIENs Is

Obiicientibus quod doctrina ipsus muL 'ti redderentur deteriores, respondit id alio- Inter rum vitio accidere, qui doctrina ipsus sini- pret stra exciperet, quum ipse dextra porrigeret. rio . Refert Plutar. lib. de animi tranquilitate. sr

In Favorinum sophistam haec tria iacta. tradi- ta sunt, vi miranda visq; credenda: Quum Gallus esset, scirς Graece: quum Euniachus, acculatum fuisse de adulterio : postremo P cam im Perato e simultate Seces, vivereti Huiua

666쪽

.. y Huius aeream statuam deiecerant Attis Monor nies es,ut hominis Caesari inimicissimi.Erat aetra enim Athenienses vectigales Adriano Cae- μ. sari Id postea si ei nunciatum est, nihil commotus, dixit, Vtilius erat Socrati ab Atheniensibus aerea priuari statua, quam bibere cicuta. Colepsit status iactura,vita icolumi. AESCHINES. . AEschines quum Rhodi exul recitaret ora ciuili- tionem suam aduersus Demosthenem, Rhoram . dij demirati sunt, quod tali oratione fuisset damnatus ab Atheniensibus. At desineritis, inquit reschines, admirari, si audissetis, quae ad haec respodit Demosthenes. Alira ciuilitate dc se exemit a crimine, dc iudices excusauit, damnationis iniust causam reiiciens in violentiam eloquentiae Demosthenicae. Ita ferme Philostiatus. Dein quum recitata Demosthenis orationem omnes supra m dum admetrarentur : Quid, inquit, si ipsam bestiam audissetis sua verba resbnantem Sentiens in ' Demosthene magnam Demosthenis partem abesse,si quae scripsit ab alio

recitarentur.

NICE TE s. , , Nicetes smyrnaeus sophista Telon cuidati ν , I iudicio vehemetius in cadesceti,dicetique, Desine latraret me: admodu salse rsidit, situ desinas mordere. Na utrumq; canum est. Is AEVS SOPHISΤA. ιa Isaeus sophista Assyrius quum primum ae- . Pudice. talem dicasset voluptatibus, smul ut ad viatilem peruenit, veluti alius subi id factus ,

miram induit morum seueritatem . Itaque alcontanti cuidam, ru illa, foemina oste des, vi d eretur rm o sa: Ordπα mi i nq u i t, ὀφθήιλ-

id est, desij laboraic ab oculis. Ab aia

667쪽

tero quopia interogatus, quis piscis, aut quae auis esset ad vescendum suauissima tm παυμα, inquit, ταυτα - αγν, id est, ista curare desii. Et adiecit, ξιωῆκα γόρ τους τ Sobria. νηπους τρυγων,id est, sensi enim me e Tatali hortis fruitus colligere: Subindicas omnes eiusmodi voluptates, quibus iuuentus capitur, nihil aliud esse, qua umbras ac somnia. qualia de Tantalo fabulantur poetae. Lacedaemoniis periclitantibus, ac de ci- i, luitate moenibus cingenda consultantibus,

Homericum carmen recitauit:

αν . . idest, Mutum Haesis scuto galea galaea,atque viro vir. Et adiecit, Sic mihi state Lacedaemonii, ει muris cincti sumus. Pythonis proditoris accusationem tribus di ctis absoluit: Coarguam Pythonem, i quit, proditionis, oraculo a Deo reddito, populo qui vinxit, I hilippo qui dimisit. Grae- .ca sunt te idiora, ' ξω προδέδωκο- τα τε χ σαντι θεω , τωδεαζευξα τι Neque enim Deus nuntiasset oraculo,nisi talis esset: neque posulus vixissiet, nisi talis fuisset: neq; res abiis et, nisi eum, cuius gratia venerat, non repe Iiffeta aut rex e castris illum non dimisisseta

Scopelianus eos qui conuitiis agerent e&i c ρm stimates sese hoc pacto declarare animi ma gnitudinem, aniciaeas appellare solet non Ῥω tali tum ebrias, sed & rabida s. Polemoni obiicienti quod inter dicendu i ta pulsaret tympanum: Tympanizo, inquit,

668쪽

dis causis interdum uti verbis ae s u Ishementioribus, at non inani strepitu , Ieci ad causae patrocinium accommodis.

DIONYSIVS SOPHISTA. Dionysius sophista familiaribus diceret

consueuit, mel Ionino digito, non cava manu gustandum csse: sentius voluptates qua parcissime admittendas.

rt Antonius imperator absente Polemone Libere. occuparat domum illius, vel ut omniu apud Smyrneos pulcherrimam. At Polemon noctu reuersus e peregrinatione, pro foribus

es amauit, se indigna pati qui propriis aedit

arceret. Cognouit imperator, ac cessit. Po ubi Romam venit Polemon, imperator ciuiliter illi exprobrans quod acciderat:Date, inquit, Polemoni diues sium, nec qiusquam elum eiiciat.Μox histrio quidam trags diarum, ex Olympiis Ase, cui erat praefectus Polemon, appellauit Antonium C rsarem adsuersus Polemonem, quod protinus initio fibulae ab illo fuisset eiectus e scena. Perco ta tus est C sar, quo tem pore fuisset eiectus: cumq; is respodisset,circiter meridiem : ad modum urbane reΙpondit, At me quidem eiecit circa medium noctis, nec tamen arpella ui iudicem .r, Quum laboraret morbo articulari, Terga. De - mi in templo obdormiit. huic apparuit dum da . cularius, inbens via frigido potu abstin ret: ad quem Polemon: o praesare, inquit, quid autem si botrem cura res Subindicans iandiu assuetum ducis frustra vocari ac d alti as asto Proconsul torquebat praedonem quenda:

669쪽

set de illo sumpturus, superueniens fortε

fortuna polemon: Iube, inqtiit illum ediscere veterima scripta. Ipse quidem Polemon multa edidicerat . sed in exercitatione nihil ducebat laboriosius ac molestius quam ediscere, eoque Fabius iubet hoc taedium protinus a pueris deuorari. t ioccurrens sophistae cuida, intestina, me- εν nides pisces &alia quaedam vilia portanti Cibus. opsonia : O vir egregie, inquit, non potest Dari j & Xersis animum recte actione exprimere, qui talibus utitur cibis . Timocrati philosopho apud Polemonem iadicenti Favorinum esse loquacem . Et om- Sabe. ris, inquit, anus. Notans in Favorino corporiς habitum, F esset eunuchus. Visus est e cnsare vitium, sed re vera conduplicauit.

- Histrionem tragoedia rii qui in Olim piis: o I upi ter, p ronii ii ii ara t,osten ita terra: o te Uestu ra, manu in c tu proiecta : submouit a priem iis spr sidebat enim ei certamini J dices,

Hic manu commisit soloecismun .Quii articuli morbo lapidescerent, medi- 14. cos admonuit, ut effoderet, inciderentque Po- Dcus rlemonis lapidicinas. Dicebatq;. Comeden. morbiadum est, manus no habeo: ambuladum est, Pprisi.

pedes non habeo: dolendum est, & manus habeo,& ped s.

Curarat, ut vivus inferretur sepulchro, ac is familiaribus quibus datum erat negotium Ind. occludendi monumentum : obde, inquit, stri obde, ne me sol cernat tacente . -

Tale declamationis argumetum erat prO- a positui : Qui seditionem mouerit, moria- reuutur: qui sedauerit, yraemium serat. Quidam &mouerat,&sedavit: perit praernium.

670쪽

6 42 GORGIHanc quaestionem paucis absoluit. Quod est rius 3 mouisse. quod posterius sedasi . taque prius da poenas motae seditionis, ac deinde si potes, accipe premi u recte factov. GORGIAS SOPHISTA.ar Gorgiae sophistae palam exhibenti sese ad Friuola respondendum, quod cuiq; libuisset propo-

nere: Xenopho no ille Socraticus, sed alius quidam inuidens, adiit illu, atq; hanc proposuit qu stionem : Dic mihi Gorgia, quamobrem fabae ventrem inflent, quum ignem non inflent. Ad que placide Gorgias: Isthue quidem tibi dispiciendum relinquo: caetera illud iam olim cognitum habeo, terram ad-. uersus istiusmodi holes producere ferulas. Dicebat tragoediam eue deceptione, qua qui alterum decepi sIet, iustior esset eo, qui non decepisset ue & qui deceptus esset, sapietior foret eo. qui non esset deceptus. Fallit enim tragoedia tractans argumenta co ficta, sed adeo scitE. ut vera credantur. Iustior at tem ille videtur qui fallendo prodest: & hietior est, qui per fictas fabulas di scit, quid sit turpe, quid sit honestum. Refert pluta chus de poetis audiendis. a. HERODES SOPHIs se. N erodes in accusatore, at de causa pauca, bbiti s generis sui claritate multa iactarat: Tu, i, iata in quis, nobilitatem habes in talis Romanis uidem nobilitatis signum gerebat in cal- ,

ceis. Id erat beburnum additamen tu tali specie. Ita Plinius notat quos da, qui nihil haberent nobilitatis praeter imagines .γRursus quum aduersarius gloriaretur, P in unam quandam Italiae ciuitatem multa beneficia rcontulisset Ide ego, inquit, de me praedicare

tii deind de do iiii pri

le caua at

SEARCH

MENU NAVIGATION