Quinti Horatii Flacci opera denuo emendata

71쪽

13 . . CARMINUM

Conuanti iuvenem fido ρ ille Notis actus ad Oricum Polt insana Caprae sidera frigida. Nocteis non sine multis Insomnis lachrymis agit. Atqui sollicitae nuncius hospitae Suspirare Chloen , & miseram tuis Dicens ignibus uri, Tentat mille vafer modis. t Proetum mulier perfida credulum Falsis impulerit criminibus, nimis Calto Bellerophonti

Maturare necem, refert.

Narrat paene datum Pelea Tartaro, Magnesiam Hippolyten dum fugit abstinens: Et peccare docenteis Fallax historias monet. Trultra. nam scopulis surdior Icari Voces audit adhuc integer. at , tibi Ne vicinus Enipeus Plus austo placeat, cave e mVas Ion alius fle.. tere equum sciensumque conspicatur gramine Martio: Nec quisquam citus aeque Tusco denatat at Ueo. Prima nocte domum clauder neque in vias Sub cantum querulae despice tibiae: Et te saepe vocanti Duram, dissicilis mane.

AD MAECENATEM.

o DE XXVIII. Cur Xa leni l. Martiis, eum uxorem non habeat, niὴilo minus sacri et , es epuletur tamen.

MArtiis caelebs quid agam Calendis,

Quid velint flores, & acerra tutis Plena , miraris , positusque carbo in Cespite Vivos Docte sermones utriusque linguae: Voveram dulceis epulas, R album Libero caprum, prope funeratus. Arboris ictu.

Hic dies, anno redeunte festus,

Corin

72쪽

LIBER III. . sy

corticem astrictum pice demovebit amphorae, fumum bibere institutae Consule Tullo. Sume Maecenas cyathos amici Sospitis centum ; & vigiles lucernas Profer in lucem r procul omnis esto Clamor R ira. Mitte civileis super urbe curas: Occidit Daci Cotisonis agmen: Medus infestus sibi luditiosis Dissidet armis: Servit Hispanae vetus hostis ora Cantaber, sera domitus catena rJam Scythae laxo meditantur arcu Cedere campis. Negligens, nequa populus laboret , Parce privatus nimium caverer ac Dona praesentis rape laetus horae: Se Linque severa.

AD LYDIAM.

O DE IX. Dialogus Horatii se Udiae. ΠO. Gnec gratus eram tibi.

I J Nec quisquam potior brachia candidae

Cervici iuvenis dabat; Persarum vigui rege beatior. LY. Donec non alia magis Arsisti, neque erat Lydia post Chloen: Multi Lydia nominis Romana vigui clarior Ilia. HO. Me nunc Thressa Chloe regit, Dulceis docta modos & citharae sciens:

Pro qua non metuam mori,

Si parcenti animae fata superstiti.

LY. Me torret face mutua. Thurini Calais filius ornithi: Pro quo bis patiar mori. Si parcent puero fata superstiti. MO. Quid, si prisca redit Venus pDidinctosque iugo cogit aheneo 3 Si fava excutitur Chloe ρ

Rejectieque patet ianua Lydiae 3

73쪽

so CARMINUM

LY. Quamquam silere pulchrior Iliti eu , tu levior cortice, R improbo Iracundisr Adria; Tecum vivere amem,tecum obeam libens.

Ut posita duritie , aliqua ipsius misericordia eapiatur. EXtremum Tanaim si biberes Lyce ,

Saevo nupta viro r me tamen asperas

Porrectum ante foreis obiicere incolis Plorares Aquilonibus. Audis , quo strepitu ianua, quo nemus Inter pulchra stum tecta remugiat Ventis & positas ut glaciet niveis Puro lumine Iupiter ρIngratam Veneri pone superbiam rNe currente retro funis eat rota.

Non te Penelopen dissicilem procis Tyrrhenus genuit parens. O , quamvis neque te munera , nec preces Nec tinctus viola pallor amantium , Nec ver Pieria pellice saucius Curvat, supplicibus tuis Parcas nec rigida mollior esculo , Nec Mauris animum mitior anguibus Non hoc semper exit liminἱs aut aquae caelestis patiens latus.

AD MERCURIUM.

Ut eantur flbi dictet , quibus Lyde secti pessit. Danai dum fabula. MErcuri nam te docilis magistro

Movit Amphion lapides , canendo Tuque testudo resonare septem Callide nervis: Nec loquax olim, neque grata, nunc &Divitum mensis , R amica templis Dic modos, Lyde quibus obstinatasHpplicet aureis.

74쪽

1IBER III.

Quae velut latis equa trima campis, Tudit exsultim r metuitque tangi , Nuptiarum expers , Sc adhuc protervo

Cruda marito.

Tu potes tigre is comitesque silvas Ducere: & rivo celere is morari s

Cessit immanis tibi blandienti

Janitor aulae Cerberus , quamvis furiale centum Muniant angues caput eius , atque Spiritus teter , saniesque manet Ore trilingui.

Quin Sc Ixion Tytiusque vultu Risi invito , stetit urna paullum Sicca, dum grato Danai puellas

Carmine mulces.

Audiat Lyde scelus , atque notas Virginum poenas , R inane lymphae Dolium fundo pereuntis imo , Seraque fata rQuae manent culpas etiam sub Orco a Impiae, nam quid potuere maius e Impiae sponsos potuere duro

Perdere ferro.

Una de multis face nuptiali Digna, periurum fuit In parentem Splendide mendax , R in omne virgo Nobilis aevum: Surge, quae dixit iuveni marito Surge r ne longus tibi somnus, unde Non times, detur et lacerum, & scelestas Falle lorores,

Ruae , velut naetae vitulos leaenae. Singulos , eheu , lacerant: ego illis Mollior, nec te feriam, nec intra Claustra tenebo. Me pater saevis oneret catenis , Quod viro clemens misero peperci et . Me vel extremos Numidarum in agros Classe releget. I pedes quo te rapiunt, Sc aurae, Dum favet nox , R Venus: i secundo

omine: & nostri memorem sepulchro sculpe querelam.

75쪽

M CARMINUM AD NE OBULEN.

DE XII. Eam Hebri adolescentis amore captam, inertiae se s δε-

sdiae dedisse. nerarum est , neque amin i dare Iiadum ,

AVI Neque dulci mala vino Iavere: aut eXaniis mari, metuenteis patruae Verbera linguae. Tibi qualum Cithereae puer ales , Tibi telas, operosaeque Minervae Studium aufert, Neobule, Liparari nitor Hebri. Eques ipso melior Bellerophonter Neque pugno , neque segni pede victus , Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis: Catus idem per apertum fugienteisingitato grege cervos iaculari: RCeler alto latitantem fruticeto excipere aprum.

AD FONTEM BLANDUSIA M.

Commendat ejus amoenitatem.

O Fons Blandusae splendidior vitro ,

Dulci digne mero, non sine floribus ;Cras donaberis haedo: Cui frons turgida cornibus Primis,& Venerem N proelia destinat Frustrat nam gelidos inficiet tibi Rubro sanguine riVOS, Lascivi soboles gregis. Υe flagrantis atrox hora Caniculae Nescit tangerer tu frigus 'abile Fessis vomere tauris. Praebes, & pecori vago. Fies nobilium tu quoque fontium , Ne dicente , cavis impositam ilicem Saxis: unde loquaces Lymphae desiliunt tuae.

AD POPULUM ROMANUM.

O DE XIV.

Cresaris et ictoriam eauit, eam,ue sacrificiis Ofesis

pibus prosequi hortatur.

76쪽

T IB E R III.

Caesar , Hispana repetit Penateis victor ab ora. Unico gaudens mulier marito Prodeat justis operata divis: Et soror clari ducis , R decorae supplice ritia, Virgirium matres, iuvenumque nuper Sospitum , vos 5 pueri , Se puellae

Jam virum expertae, male nominatis Parcite verbis, Hic dies vere mihi festus atras Extimet curas. ego nec tumultum , Nec mori per vim metuam, tenente Caesare terras. I, pete unguentum, puer, & coronas,

Et cadδm Marsi memorem duellit Spartacum si qua potuit vagantem Fallere testa. Dic R argutae properet Neaerae Myrrheum nodo cohibere crinem , Si per invisum mora ianitorem Fiet, abito. Tenit albescens animos capillus , Titium & rixae cupidos proterJae. Non ego hoc ferrem callidus iuventa, Consule Planco.

IN CHLORIM, SEU CHLORIDEM.

UXor pauperis Ibici,

Tandem nequitiae fige modum tuae ;Famosisque laboribus. Maturo propior desine funeri Inter ludere virgines , Et stellis nebulam spargere candidis. Non, si quid Pholoen satis , Et te, Chlori, decet. filia rectius Expugnat iuvenum domost Pulso Thyas uti concita tympano. Illam cogit amor Nothi

Lasci ae suntlem Iudere capreae.

77쪽

CARMINUM

Te lanae prope nobilem

Tonsae Luceriam, non cithare, decent, Nec flos purpureuS rosae, Nec poti vetulam face tenus cadi.

o DE XVI. auro omnia parent. Horatius vero contentus est sua sorte , uncte beatus existit.

IN clusam Danaen turris ahenea, Robustaeque fores, & vigilum canum Tristes excubiae munierant satis Nocturnis ab adulteris: si non Acrisium , virginis abditae Custodem pavidum, Iupiter R Venus Risissenti fore enim tutum iter, & patens , Converso in pretium deo, Aurum per medios ire satellites , Et perrumpere amat saxa potentius Ictu fulmineor concidit auguris Argivi domus, ob lucrum Demersa excidio ; dissidit urbium Portas vir Macedo, R subruit aemulos

Reges muneribus ς munera navium Saevos illaqueant duces. Crescentem sequitur cura pecuniam sMaiorumque fames . iure perhorrui

Late conspicuum tollere verticem, Maecenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit, δε Diis plura feret. nil cupientium Nudus castra peto : R transfuga , divi tum Parteis linquere gestio , Contemtae dominus splendidior rei,

quam si quicquid arat impiger Appulus,

Occultare meis dicerer horreis a Magnas inter opes inops. Purae rivus aquae, silvaque iugerum Paucorum, S segetis certa fides meae, Fulgentem imperio fertilis Africae Fallit sorte beatior. Quamquam nec Calabrae mella ferunt apes:

Nec Laestrigonia Bacchus in amphora

78쪽

OBER PII. sis Tanguescit mihi; nec pinguia Gallicis

Crescunt vellera pascuis :Importuna tamen pauperies abest: Nec , si plura velim , tu dare deneges, Contracto melius parva Cupidine Vectigalia porrigam: Quam si Mygdoniis regnum Halyatti ei Campis continuem. multa petentibus Desunt multa. bene est , cui Deus obtulit Parca , quod satis est , manu.

AD IE LIU M LAMIAM.

o DE XVII. Primum nobilitatem ipsus laudat, deinde admonet, ut se praeparet ad diem crasinuni, qtii pluvius fore videbatur , hilariter exigendum.

' Li vetusto nobilis ab Lamo, iam, Quando & priores hinc Lamias ferunt

Denominatos , & nepotum Per memores genus Omne fastos r

ctore ab illo ducis originem, Qui Formiarum moenia dicitur Princeps , R innantem Maricae Littoribus tenuisse Lirim , 1ate tyrannus. Cras foliis nemus Multis, & alga Ilitus inutili Demissa tempestas ab Euro Sternet; aquae nisi fallit augurinnnosa cornix. dum potes, aridum Compone lignum et cras Genium mero Curabis, R porco bimestri , Cum famulas operum solutis.

AD FAUNUM.

O DE XVIII. mum θlvestrem , infernum es pestilentem precatur, ut porsuos transens agros ,sbi suisque sit propitius. FAune Nympharum fugientum amator,

Per meos fine is , R aprica rura Tenis incedast abeasque parvis AEquus alumnis ,

Si tener pleno cadit haedus anno iE Larga

79쪽

ω CARMINUM

Larga nec desunt Veneris sodali

Vina craterae, Vetus ara multo Fumat odorer

Ludit herboso pecus omne campo Dum tibi nonae redeunt Decembres, Festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus: Inter audaceis lupus errat agnos,

Spargit agresteis tibi silva frondeis, Gaudet invisam pepulisse fossor

Ter pede terram.

O DE XIX. Reprehendit eum . nund teterum historiarum studio δε-ditus, eia,quae ad hiIariter se jucunde vivendum peristinent , negligat.

Q V noem distet ab Inacho

Codrus, pro patrsa non timidus mori, Narras R genus AEaci, Et pugnata sacro bel a sub IIior quo Chium pretio cadum Mercemur L quis aquam temperet ignibus, quo praebente domum, R quota

Pelignis caream frigoribus, taces. Da lunae propere noVae s Da noctis mediae : da, puer, auguris a Murenae , tribus aut novem Miscentur cyathis pocula commodis. Qui Musas amat impareis , Ternos ter cyathos attonitus petet Vates . treis prohibet supra Rixarum metuens, tangere Gratia

Nudis iuncta sororibus. Insanire iuvat. cur Berecynthiae Cessant flamina tibiae pCur pendet tacita fistula cum lyra Parcenteis ego dexteras odi. sparge rosast audiat invidus Dementem strepitum Lycus: Et vicina seni non habilis Lyco. spis a te nitidum coma ,'

Puro te milem Telephe Vespero ο

80쪽

67 LIBER III. Tempestiva petit Chloer

Me lentus Glycerae torret amor meae.

AD PYRRHUM.

O DE XX. Ne formosum Nearchum a sua meretricula abstrahat. Non vides , quanto moveas periclo Pyrrhe, Getulae , catulos leaenae pDura post paullo fugies inaudax , Proelia raptor: Cum per obstanteis iuvenum catervas Ibit , insignem repetens Nearchum , Grande certamen , tibi praeda cedat Maior, an i Ili. Interim dum tu celereis sagitta Promis, haec denteis acuit timendoI, Arbiter pugnae posuisse nudo Sub pede palmam sTertur, Rieni recreare vento Sparsum odoratis humerum capillis: qualis aut Nireus fuit, aut aquosa Raptus ab Ida.

AD AMPHORA M.

Ex qua se in Corvini gratiam vinum vetusum promtu - . rum ostendit, ct occasone oblata vini Iaudes comme

morat.

O Nata mecum consule Manlio γSeu tu querelas, sive geris iocos

seu rixam , R insanos amores , Seu facilem pia testa somnum , Quocunque lectum nomine Massicum Servas, moveri digna bono die ;Descende , Corvino jubente , Promere languidiora vina. Non ille, quanquam Socraticis madet Sermonibus , te negliget horridus: Narratur & prisci Catonis Saepe mero caluisse virtus. Tu lene tormentum ingenio admoves

Plerumque duro et tu sapientium E a Cura a