De Portubus Athenarum commentatio

21쪽

nem necommodata osse dicatur: quae, interpretatio docto iudici non probabitur; ructiorem . si diis placet, infra proponemus. Posteri Ora autem illa OTO Micu κ. T. A. novo subiecto intrusO. ad portum reseruntur. ut de angusto eius introitu intelligenda sint: id quod Veliam si

Cum grammatica ratione non, pugnaret, absurdum est.

propterea quod Munychius portus pro sua magnitudine maiorem, quam celeri. aditum habet. Sisvero, ut par est, omnia n d eandem Munychiam reseruntur. quid sibi volunt illa Groi sita ιMaeoti7 ri νοε ι ςοδον ἔχων Fuerunt λqui verterent, ungusto isthmo a Continente aditum praebens '.' at στύαιον nunquam idem est atque sive Ilae ιός, sed fluminum, portuum. speluncarum, vasorum Ostia significat; n que ma

gis εἰ δος de peninsula illa dici potest, ad quam sa-

iis latus aditus palet 'λ. Illa denique . quae sequuntur. Da Orovin ναν- λυώνες TDεις, nullo modo de peninsula illa diei possunt, quam unus portus, Phalericus. ne tangit quidem. Itaque nisi Strabonem, qui haec loca haud dubie Ipse invisit summa o in rebus

graxissimis aut inscientiae aut negligentiae accusare veli mus . nlium collom quaerendum esse apparet, in quem, quae de Munychia traduntur. melius quadrent. Neque diu quaerendum est..Eteni in ipse ille mons, quem, undecunque ad portus accesseris, in culmino peninsulae animadvertes riusque arcem et capitolium recto dicas turpi exula ανωννιι he. Munychiae nomen suo sibi jure , indicat.

22쪽

Namque primum in linc vicinitate solus κε cyoc dici potest . peninsula enim illa ad exiguam altitudinem tam leniter undique assurgit, ut nemo. qui Graeco scit amaύνον appellaverit. De illo. quod additur. Supra monuimus. neque qu inquam offensum iri puto. II aec denique linori τοι σι et quae sequuntur, quam apte de hac Munychia dicantur, optime intelliget, qui Cunque aut pedibus in ontem escenderit aut tabulam in spiciens. cogitalione illic se collocaverit: siquidem os ultimo colle prospiciens. tres portus ita substratos tibi vides. ut Phalerus et Munychius propius absint. Omnes autem ad hujus montis radices tendant, quare optime et non laetoa Tta dicuntur. Ea res iam perspicua est, ut a d. lesiniendam vorn in Munychium sola suilicere vide

ntur.

At omisimus quaedam Strabonis verba, quae in ater pietationem adhuc desiderant: κοU- κ αὶ Hu;νομος α,T. a. uuae si quis accurate perlegerit, neque quid quam nisi ipsa verba spectaverit, a scriptore montem significatum putabit . qui cavuη sit magnam partem atque tam natura quam arte sullossus, ita ut inhabitantes Capiat, sed angusto ostio adit uin praebens. Aliam in terpretandi rationem non video.

Sed, inquit, ubinam locorum invenitur mirificum illud opus. quod Strabo innuit nique ipse videtur inspexisset eiusmodi enim opera non possunt deleri. At potacilius obruuntur et in subterraneis tenebris ignota latent. Quare non dubitamus. si quando futurumisit, ut cum majore industria vel erum oppidorum et templorum situs per Graeciam investigentur, Permulta huius generis opera det Pelum iri. Ipsi in Sicyoniorum urbe nescio an primi perlegetarum, saxum, quod ibi mollissimum est, longis cuniculis persossum vidimus tin. Do

23쪽

secreto nititu quo in arcem Athenarum ex Agrauleo escendi posset. Complures monuerunt; neque vero res

satis explorata est in. Phigaliae, Pharido Laconica cuius ni cena Leakius in illo colle prope Λmyclas suisse censet, ubi Gropius V. C. thesaurum MFcenaeo similem reperisse sibi videbatur 'cs. M. Dor. I. 93) in aliis oppidis Graecis. maxime antiquioris originis . meatus gubterranei, hucusque parum cogniti. investigandi et perlustrandi sunt: de quibus robus rusticos, qui illas regiones incolunt, multa loqui audivimus. Sed in ipsa Munychia, ni fallor, non desunt illa quae quaerimus, subterranei operis vestigia. Etenim si collem a meridie ascenderis, paullo priusquam ad

ipsum montis supercilium pervenias, modo accurato circumspicias, nnimadvertes portam. E vivo saxo arte nd-

modum rudi sculptam, altam pedes I III, largam VI africo ita patentem, ut in in ipso limine si constiteris. caput Aeginae το ορος, prospicias; superum limen cameratum est. Indo scalae te excipiunt, Oblique in montem deducentes sub ang. 35' , et ipsae, ut intelligitur, saxo insculptae, temporis injuria nunc quidem magnopere destructae, ut singuli gradus vix discernantur; infima autem pars, quando sero centum gradus descenderis, gaxis, rudere, humo, quae superinciderunt, ita Obruta est, ut ad finem perveniri non possit * . Iam, ut breviter dicam quod sentio, quamquam non sine quadam haesitatione hanc sententiam viris doctis propono, GTύμιον illud Strabonis illic reperisso mihi videor, per quod ad magnum aliquod antrum sive perfugium aditus patuerit. Namque equidem tanti ope ris aliam causam video. Quominus enim conjiciamus,1 Roas de templo Victorias in area sol 5. not 39. cf. Polyaen. Siraleg I, 21. Leah. top. γ' 196 - 202 2 Monuit de hac re Proheacti V. C. Dentivii rhigieiten vol. II.

24쪽

ad sontem illic viam patuisse, unde aqua east ullo sup peieret, obstat, quod tutic usui inserviunt cisterna piae plurimae in hac vicinitiato sunt. Nequo illud ullius mo- monti est, quod Graeci, qui accolunt, illum locum et cla rori dicunt, quo nomine saepe ad Alii nevis antiquitalis rudera significanda homines abutuntur. Huc igitur Te vocaverim, quae do κον invrhroις apud scriptoros leguntur. Sic enim dicebantur speluncae, in quas antiquissimis temporis, ουπυ3 7-αῖMων ωνr - , qui insulas marisque litora incolebant, aut ipsi perfugiebant aut rem familiorem abscondebant: λ. Ea conjecturanu in recta sit an salsa, fortasse propediem apparebit; namque id quod dicunt. dies di eui docet. quum in omnibus antiquitatis studiis. tum maximo in topographia Graeca valet. Neque vero tantae difficultatis est, purgato et expedito illo ingressu, totius operis sinem et

rationem detexisse. Nunc ad Strabonis locum revertamur. unde si simplicem et grammaticae consentaneam viam Et,ratio. n m Requamur. eam sententiam efffici supra diximus, ut magnum quoddam spatium subterraneum, natura Coninstitutum, arte auctum et Ornatum, in ipso monte patere dicatur; quod . quamquam nugustum ingressum habeat, tamen inhabitationem aliquam capere possit. Quod ultimum eo consilio additur, ut magnitudinis quandam

vides; neque enim inhabitari dicitur illud antrum . sed

tantum esse, ut si sorte usu venerit, multi illic habeant, quo perfugiant. Quae sequuntur, de portuum munimentis dicta sunt: seMunychia antiquitus communita

l es. Elym. II. s. v. Κρ η ς φ υ re et o ν a Cretensibus d dueitur. APIIT nulla vocali interposita, Propter quod sequitur, in ΝPIm immutatum est; Eadem causa a inseritur in dativis epi

2 Do verbo οἰκοσις es. Poppo ad Tlluc. VI M. pag. 307. sa pado habitationibus harbaris, inconditis, inconstantibus uicitur. AP.Soph. de spelunca Philocletae.

25쪽

erat atque inhabitata, Piraeum ceterosque portus Complectens' quod quam bono do hac Munychia dictum

Sit, apparet. Quum enim caput peninsulae sit, antiquo Castello munitum, portus subjacentos in suam munimentorum quasi societatem assumere nos αλιβύνειν dicitur; id quod do exteriore illa peninsula. inter duos

Portus porrecta, bene ac proprie dici non potest. Cetera omnia plana atque expedita. Quare quicunque haec leget, nunc verba Strabonis velim uno tenore Percurrat, ut quid de nostra explicatione statuendum Bit. certo et aequo iudicio decernat. Sed ne ex uno Strabone Munychiae situm definiare videamur, etiam inter rerum Atticarum scriptores de eadem convenire demonstrandum erit; quem ad sanem aliquot Ioeos maxime perspicuos asserre liceat. Eorum

primus est Xenophontis. Heli II., 47. Tyranni enim

quum Piraeum accepissent a Thrasybulo occupatum esse, cum Lacedaemoniis atque equitibus illuc concurrunt a que inter viam in ordines dispositi, adversus Piraei momnia a edunt λλ. Primum enim, qui cum Thrasybulo erant, totum Piraei ambitum defendere tentabant; quod quum per paucitatem suam fieri non posse intelligorent, in Munychiam sese conglomeraverunt, unde B re dientibus resisterent. Haec Munychia autem ab ipso Thrasybulo, anto pugnam verba faciente, ita describitur: Uue, inquit, vos adduxi, ubi hostes locorum dissicultat prohibentur, quominus multitudine sua fruantur, siquidem in arduo ascevsu ii, qui inserioribus ordinibus incedunt, salvis praecedentium capitibus, jaculari nequeunt. Haec autem commoda Thrasybulo tantummodo nostra Muny-

26쪽

chia praebere poterat: quod quum et ipso Leahius V. C. sensisset, ita rem expedire studuit 0, ut Thrasybulum priusquam ad illam, quo tenderet, Munychiam venisset in altioris montis radicibus constitisse ibique proelium illud

commissum esse diceret. Sed hoc cum verbis et Xenophonia iis et Diodori eadem describentis, Pugnat, neque cum locorum natura bene convenit. In describenda Munychiae natura cum Xenophonte optime consentit Diodorus l. l. qui eam κύνον καorεοον

μνον, quod sane praeserendum videtur; sic enim alterum

de natura loci, alterum de castello ibi collocato σρυμα τῆς Μουνυχίας) intelligendum est. Deserta autem Thraias1buli quidem tempore nulla Piraei pars esse poterati Eodem pertinent. quae apud Diodorum s l. XX, 45. de Demetrio Poliorceta, Munychiam obsidente. leguntur: συνέμινε τοῖς περὶ Aιονυσιον γον καθεσταμενον ἐπὶ τλῆς Morret icta φρύνθαρχον θ προέχειν ταις διειχωρίως καὶ ταις Των τμων υπεροχής, ονονὶς τῆς μουνυχίας δυσρας ου μδνον ἐκ gvsεως, αλλα καὶ ταῖς τῶν τειχων

Illud denIque gravissimum est. nunc demum, Post quam do vera Munychia convenit, intelligi posse. cur illa tanti momenti in Atheniensium rebus fueriti Quo genero maxime memorabile est illud, quod Epimenides Cretensis de Munychia monuisse sertur, qui quum diu eam contemplatus esset, sic inter eos, qui una erant, exclamasse dicitur: Proh hominum in suturis rebus cognoscendis caecitatem l Quippe si praescirent, quantum damni hicce lo-

27쪽

eus urbi allaturus esseti dentibus eum e terra evellerent Praeclare vero locorum naturam perspexit . qui vaticinium illud edidit. Etenim ita haec Munychiae arx est consiliuinta. ut et portubus, qui subjacent, dominetur et in leti olicampo Atheniensi speculae instar immineat; cst nil ora quaedam arx . quacum fieri poterat, ut illa, quae Allienis erat, de dominio dimicaret. Accedit quod propter maris vicinitatem repentina aliqua hostium incursione occupata maxime opportunum - ut Graece dicam - ἐπιτ ει 3 e seu ορ/ιλητηθιον sieri poterat. Quo nescio an

uuaro Themistocles urbem satis munitam et securam esse negabat, quin Munychin communi murorum complexu cum portubus et urbe coaluisset; quod ita factum est, ut praeter magnum munimentorum ambitum Munychine suum castrum et praesidium maneret; unde, si sorte inferiora loca contra hostes teneri non possent, denuo resisteretur; id quod a Thrasybulo contra XXX. a Dionysio contra Demetrium Poliorceten factum esse vidimus. Lapsis nutem Atheniensium opibus . vel ustum illud. quod Epimenides cecinerat, evenire coepit; postquam enim ii nito bello Lamiensi, Antipater, Athenas puniturus, primum Mun chia potitus est, constat. quot et quantas molestias Macedonum praesidia illinc Atheniensibus exhibuerint. De his rebus uberius exponentem cs Leah. l. l. p. 358 sq.

Unum Appiani locum Bellum Mithr. 40. in suam

sententiam protulerunt, qui Munychiae nomen nil ex-

28쪽

Sulla pressus, in partem aliquam Piraei valde munitam marique cinctam, se recepisse dicitur Quo loco sane peninsula illa describitur, sed quis dicit eam Munychiam fuisset Appianus tantum partem aliquam Piraei nominat, sicut vere peninsula sere tota emporii plateis occupata erat. Res autem sic se habebant, ut, quae alio tempore muni iissima Piraei pars fuisset, tunc non esset; neque enim ulla moenia, adactis Sullanis arietibus et bulistis, non corruebant. Archelaus tantum navibus considebat: quare illuc se recipere debebat, unde navibus conscensis ossu-gere posset. Omnino autem Appiani verba minus accurata sunt, quam ut ad amussin examinanda sint; quae enim Piraei pars sic undecumque mari cincta est, ut sine navibus adiri non possiti, Eidem Appiano neque illud credo, quod Periclem moenia Piraei anto bellum Peloponnesiacum magis firmasse κncer ασ2αι' dicit neque quod eadem moenia.'quae altero tanto altiora Themistoclem exstruere voluisse Thucydides auctor est XL cubitorum altitudinem: habuisso testatur.

De rebu8 Minyarum.

In hac Munychia, cuius situm iam exploratum habemus. Minyas consedisse accepimus; id quod brevissime reserunt lexi graphi βλ; paullo susius Diodorus ap. Ulp. ad Dem. de corona p. 73.), qui omnes

29쪽

x Hollaniel Atthide hauserunt Minyae igitur . a Thracibus victi. Orchomeno in Atticam profugisse dicuntur, ubi ab Atheniensium rege Munycho benigner epti. Munyebiam ineolendam nacti sunt; quo facto

regis nomen loco impositum est. De Thracibus, Boeotiae et Phocidis eonfinia antiquitus in Ientibus, omnia. quae nota sunt reperies a Muellero congesta Quando in illas regiones immigraverint, non constat, quum iam Eleusiniorum, eontra Erechtheum Atheniensem hellum gerentium, socii fuisse perhibeantur. Quo tempore maxime polluerint, si Strabonis et Ephori suetoritatem soquimur, inde sere colligi potest, quod paulo post Epigonorum expeditionem Cadmei a iunctis Thraeibus et Pelasgia Thebis expulsi esse dicuntur; qua

patria carebant. donec eodem tempore, quo Aeolenses in Asiam traiiciebant, reversi, Minyis adjuvantibus Thraces et Pelasgos ejecerunt. Sed haec omnia incertiora sunt. quam ut de aetate . qua Thraces Orchomenum depopulati sint. quidquam inde efficiatur. Namque hae in re maxime Strabonem errasse dicunt quamquam Ephorum ducem atque Thucydidem λ, ut videtur. assentientem habet) quod Aeolenses Boeotos, qui LX post Troica annis terram sibi cognominem suturam invaserunt. tum in antiquam patriam rediisse censet in. Strabonis auctoritas num defendi possit, hujus loci quaestio non est, quum nihil difficilius sit. quam veterum testimonia de Boeotorum originibus inter se conciliare. Sed illud certum est, quum Aeolenses illi, sive reduces ive primi, Boeotiam invaderenti,

30쪽

Minyarum vires iam adeo Daelas,suisse, ut nihil nisi partem sive provinciam recentioris Boeotiae sacerent. Quomodo autem clarissima civitas Meuius opes in Proverbium abierunt, eo infirmitatis pervenerit, neque Strabo neque alii dicunt: quorum silentio succurrit Hellanicus, cujus narrationem de Orchomeno a Thracibus

Jam narrationem illam de Minyarum adventu accuratius inspicientibus, quamquam exilis est aC brevis sima, iam illud primum nobis apparebit. sabulam, qualem ab Hellanteo Diodorus accepit, ab Atticis consormatam et exornatam'esse. Ea enim Athenienses suerunt in rebus suis narrandis ambitione atque vanitate ut nihil prius haberent, quam suas origines ut quam purissimas et clarissimas proponerent. Hunc Atticismum Eliam ea, quae de Orchomeniis traduntur, mirum quantum sapiunt. Minyae patria profugi terram Athenienses rogant. Quid faciunt hit Locum omnium opportunissimum. quo nullus maioris momenti est ad res Atticas aut augendas aut frangendas, volentes advenis concedunt. Adde sciam nominis originem l Etenim parum probabile est, advenas illos regioni , ubi

Consedissent, nomen regis imposuisse. quo regnante illam obtinuerant. Nomen ipsum vero patet in regum Catalogum intrusum esse, quum et peregrinam originem profiteatur neque de successione omninoa conveniat. Alii enim Thesei, alii Demophoontis silium Munychum perhibebant Tortium nomen patris est II ti/rhi Σκῆς ita etiam Suidas legit, sed Harpocr.