Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

301쪽

s L A N c u I N I υ s. tentia Gregorii XII L se discrepare putet; neque ambigit post multas observationes a se habitas , collatasque cum iis , quas alii a

.stronomi fecerunt , quantitatem anni sola ris eam tutissimam esse . quam mathemati

et Gregoriam sunt sequuti. Monet Insuper quidnam sit illud temporis spatium , quo

communes tabulae a cyclo octogramno diiserunt in notandis diebus Pascharum hujus saeculi: eontenditque, ut cilia multa silentio praeteream , secundum Canones Nicaenos, decretaque Gregorii X m. nec non praestan- liorum scriptorum sententiam, Pascha an-

302쪽

3oo PRANC Iscus ni MDCCVII. XV. Kal. Majas celebrandum esse . Eodem an. Μ DCCIII. publici juris se tit, Ac Clementi XI. dicavit binas Disserta tiones , de Kalendario o Cyclo Caesaris alteram , alteram de Paschali canone S. Hyppoliti Mar

Vris , quorum utrumque in suo cyclo octo- grammo componendo non mediocri sibi adjumento fuisse fatetur . Μarmorea haec monumenta e veteris Romae ruderibus effossa fuerunt saeculo XVI.; & quamvis inde use

que non defuissent doctissimi viri , qui de iis

303쪽

BLANCI IN I Us 3 of aliquid commentarentur , non tamen se actum gere putavit Franciscus , si uberius & dilige tius eadem explananda susciperet. Cyclus Caesaris designat fastos Kalendares; ia cetera inter adscriptos habet singulis anni diebus bis

nos littorarum ordinos, quorum primus ex

hibet octo priores alpha heti Romani litteras

sibi semper , dum totum anni cursum conmfecerint , invicem succedoentes, cum secundus habeat litteras indicantes dies fastos , ne

saltos , ia comitiales. Adversus Iosephum Scaligerum , Bucherium . Petavium , aliosque multos contentit Blanchinius primum litterarum ordinem mini ine repraesentare dies nundi

nates , sed cyclum quemdam lunarem , quem ipse eleganter & ingenioso magis , quam V Te explicat. Nam ex quibusdam , quae supersunt, tituli verbis colligere se posse existimat illas fitteras quatuor diversis coloribus cillinctas suisse ad indicandum diem, in quem soli litiorum , Sc aequinoctiorum novilunium cadit. Cyclum ita digestum consentire pro bat cum omnibus solis Sc lunae desectionibus, quas ab aetate Caesaris ad tria, quae ς secu. a sunt, saecula aerae christianae ,

304쪽

3oa FRANCISCUsqnibus praecessio lunaris diem integrum non excedebat, evenisse scimus ἔ ex quo concludit novilunia , & plenilunia illorum. trium saaculorum rectius indicari per cyclum Caesaris , quam per epactas communes, quod hae aliquando per triduum integrum aberrent averis motibus . cum defectiones illae raro per biduum a cyclo discrepent, & febre semis per eodem die indicentur. Hunc eumdem Cyclum accommodatissimum fuisse ostendit ad Vulgatem, popularemque usum cunctarum pene gentium; hi que illum facile aptari potuisse non solum trimestribus annis Arcadum , semestribus Acarnanum , aliisque aliarum populorum , qui essent anno Iuliano minores , Verum etiam majoribus quibus ad satos quosdam solis Sc lunae adspec us Eleusina magna , selympia , Pythia . & hujusmodi alia festa erant celebranda . Quae dum persequitur Blanchinius ubertatem , v/rietatemque eruditionis assatim spargit; nec alienum a proposito putavit si reliqua inter monumenta antiquitatis, quae assert, & ad caussae suae commodum trahit, in medium. quo qnt proferret pioseque explicaret , quae.

305쪽

η LANCHINI Us exculpta sunt in basi columnae Antoninurio post ejusdem απολ-ιν dicatae. De -ςlo Caesivis satis superque dioeim. Venio minc ad Paschalem canonem S. Hippolyti, qui vilitur in bibliotheca Vaticana insculptus J latera cujusdam sellae marmoreae, in quRejusdem Epiccopi s mulacrum sedet . Putat planchinius in dextero latere exhibente in-Das XIV. per cyclum eptagram nriim reprae sentari tres periodos , minorem CXII. . majorem DCCLXXXIV. & maximam ΜMM CCXLVIII.

annorum , adeo ut ejus ope facile sit in . ni re dies , quibus Pascha in vςttri lege celebratum fuerit ; neque in dubium revocat extantes litteras in sinistro latere indicare PM schales dominicos dies. Idem nonnullos errores , quos imporitus artifex seu ipsit in ipsi, latere , coarguit & corrigit, methodumque innuit ita perficiendi hunc cyclum , ut ejus ustis communis esse possit, minimeque abhorrens a suscepta his temporibus peragendi Paschae consuetudine . Denique cyclum suum octogranimum cum Iuliano & Hippolytaeo comparat, ex quo postremo , certa suis I is aptata aequatione , tabulas quasdam e G

306쪽

3o4 FRANCISCus scit, per quas tacillime ac tuto praeterkoriim ac futurorum Pascharum dies invenian-

t ir; quod maximum utilissimumque fructum laboris ae studii sui in hoc condendo librosperat suisse. Praeter ham alia quoque da

Calendario, cycloque suo octogrammo commentatus est Blanchinius . Nam Dialogum scri- here instituit, quo tradere volebat concinnam methodum accommodandi cyclum suum ad annos veterum Arcadum, qui diebus CCCLXII. constabant, ad Olympiades ,& ad omnem hillo-.Tiae usum; denique disserere in animo erat utrum utilius esset adhibere annoS Iulianos , an Grego-vi ὀ nos, quem Dialonum si perfecisset suam minima pars illius extat J abunde satisfactum toti huic quaestioni ab eo fuisset. Io hujus generis librorum numero ponendum etiam est opusculum ad Marium Crescim benium Arineadiim Academiae Custodem , quo Blanchi-xitis aperit rationem sic utendi cyclo suo, lut is perpetuo indicet novilunium plenilunium primi mensis aestivi , ex quo facile statvi possit initium olympiacorum annorum. Ne

mo enim ignorat recentes Arcades Veterem

Mnὶ tudinem in numerandis annis longo in tervallo

307쪽

BLANCRIN US tervallo retulisse . Quoniam vero iis era moribus Franciscus, ut libentissime ea , da quibus moneretur a viris doctis. audiret, non

existimavit fieri posse a se melius , quam si sententiam amicissimi sui Ioannis Dominici Cassinii exquireret tum de periodo sua Clementina, tum de rebus omnibus ad correcΓ

nem Calendarii pertinentibus . Ex quo factum est, ut in actis Academiae Parisiensis plura

habeamus ab eodem celeberrimo astronomo observata Sc notata de Calendario. Μulto

etiam his majora latent in epistolis quas Blanchinius dedit, M accepit ab aliis , quos de eadem correctone consissendos putavit. Ne .minem autem ignorare arbitror irrita insect que suisse plurima, quae Blanchinius aliiquo seripsere in Ponti eis exequendo mandato; nec melius actum esse cum iis . quos Cle . mens XII. huic ipsi negotio praeposuit. Η rum in numero suit Eustachius Mansredius, qui aliquando scribens ad Antonium Lepromtum non dubitare se dixit, operae pretium esse Calendarinm mendis purgare , sed de

sperar se istud perfici posse, invitis Iesu itis, assiduis propugnatoribus & defensoribus

308쪽

3os FRANCISCUarum rerum , quas Christophorus Clavius Iucuranda correctione Gregoriana praestitit. Sed ut ad Blanchinium revertar, huic pr secta summa tribuenda est laus , quod non

sibi solum . sed etiam reliquis , qui post seia corrigendo modorandoque Calendario elahoraturi essent, subsidium opportunissimum

comparavit. Lineam enim meridianam , cum

socium habuisset in hoc diffieili laboriosoque

opere Philippum Maraidium, ex aere secit , euius longitudo aequat pedes Parisinos LXXV. altitudo vero gnomonis LXII. cum dimidio Fecit autem in Aeda S. Maeriae Angelorum, Principe quondam loco Thermarum Diocleistiani , quem locum propter sumnam aed, seii firmitatem omnium maxime aptum jα- dicavit . Praeter divisiones tangentis , M alia, quae vel ad utilitatem, vel ad orna mentum pertinent, visuntur duodecim zodi ei signa singulari opere atque artificio di sparibus coloribus persecta e marmore : singula autem signa suas habent stellas ex aere assictas, magnitudinumque varietate dilli ctas. Proxima est gnomoni senestra planct Ium siderumque intra tropicoL Observand

309쪽

BLANCHINI Us 3 oprum caussa, in quo summam utilitatem in esisse omnes norunt Astronomi. Elypsim etiam Polarem , quod nemo. antea. praestiterat, sie descripsit Blanchinius , ut poli altitudo iaci lime ex ea omnibus anni temporibus collis gi posset , quam altitudinem eo loci reperit esse 4o'. 34'. a 7 . . Rationem vero statuendi per sidus. potare medium noctis tempus ea tradidit epistola , in qua de gnomone suo, quem a Clemente XI. Clementinum. Vocat .& de Pontificio nummo illum ipsum repraesentante cum his inscriptionibus. m. Aptata saecula verbo Dei α Gnomone Apronomico ad Uum Kalendarii. construcro. za pluribus Verbi.

disserit. Ex hac ipsa epistola intelligi etiari

potest, quam ille esset assiduus, si . per tempus licebat, in notandis tangentibus meri. dianis utriusque limbi solaris iisque comparandis eum observationibus ab Eustachio Μ-Dedio. peractis in gnomone Bononiensi. . Pro secto non modo cum his, sed etiam cum ephemeridibus. Flaminii Mareta vacchae viri a-Brorum scientia praeclari mirabiliter illas com sentire vidit. Pari est usus fortuna, cum solis locum inventum per tangentes meridia

310쪽

so FRANCIRCUS nas utriusque limbi, & per declinationemeentri solaris inde collectam contulistet eum eo , quem invenit ex Hiiserontia ascensionis. rectae inter syriam, & ipsum solem a is observatae. Sunt se alia multa , quae Blanehinius se observasse in eadem epistola scri-hit de aequinoctiis Se solstitiis , de lunadidesectibus, de menfis synodici quantitate . de saturno, de jove . ejusquo sat editibus Fecit aliquando participent Philippum Mara

dium earum rerum , quas diuturna observa

tione notaverat de iisdem satellitibus , summasque lautis a summo astronomo consecu tus est. Sed praesertis Maraldio acceptissimae suerunt observationes . quae pertinent ad quartum satellitem , ex quibus conjicer se posse arbitratus est suis illum mini me carere maculis. Contemplanti eumdem acerrime Blanchinio prist. Id. Sext. an. Μ DCCXI. repente se se ostendit forma &luce attenuatum atque imminutum. Obstupuit hujusmodi visu Franciscus , praesertim eam celeris ire

satellitibus nihil simile inspiceret. Sic autem unius horae spatio ipfius exiguitas Sc obse τatio crevit , vix ut conspici potuerit, M