장음표시 사용
481쪽
mum p. 83. In veteri diplomate quod edidit V. C. Iustus Fontanini
ad calcem librorum de antiquitatibus Hortae Coloniae: per Sst Apost lis 4Domini nostri Alexandri Papa salutem. In capitularibus tamen Caroli Magni III. 2. vetitum ne quis juret per ricam Regis s filioram ejus. De
more jurandi per vota sua, uve id quod maxime quisque exoptat,Valesius ad SoZomeni VII. i9. De jurejurando per omnes Deos & Deas idem Seldmus p. 42. Iovem lapidem jurare apud priscos Romanos fuit jurare per fictile simulacrum Iovis, ut notavit Iustus Rycqvius lib.deCapitolio p. 219. vide etiam D. Georg. Nolig. Nedelli Exercit. Medico Philolog. Centur. 1. diss Io. De jure jurando judicum Petrus Faber Commentario de MFis ratibus Rom. atm Erycius Puteanus Mediol. I6o6.8.et tomo V. thesauri Graeviant. Alia de Romanorum iurandi formulis videbis ubi lubebit, apud Barnabam Bris nium operis praeclari de sormulis libro UuI. Dan.Ηeinsium ad Lib.i. Silii Italici. Thomam Demp-sterum libro deiuramento, Mich. Piccarium Decade quarta, Observa ' tione 2. Massi eum dig. de veterum Graecorum S Rom. iuramentis, de qua in Ephemeridibus Paris r7IO. Octobr. p. 432. R. S IOE. Henelium cap. XV. Otior. Uratistariensium. De sacramento milirari Stemechius ad Vegetium II. s. p. 97. R. & Lipsius de militia Romana lib. I. cap. 6. de lib. V. cap. rs. ubi de eo quod milites jurarent se furto nihil ablaturosese, it ad Taciti II. Annalium p. 88. sq. ubi de iureiurando per signa m Eraria. Morem iurandi Imperatori, gladio cervici admoto, sub execra tionibus diris, tangit Ammianus XXI. s. X. E Primis Christianis multi omnino sibi religioni duxerunt iurare, atque ab omniJureiurando dillsenter abstinuerunt, qua de re vi de Grotium ad Matth. U. 3 . & Jacobi RIχ. locisque ab eo allati adde haec in Clementinis a teterio editis p. 6or. --μει μὴ Athanasius doctrina ad Antiochum: ορκον σι iaci ς η άδίκως εκφευγε.Tomo 3. p. 2s3. Basilius in Psil. XlT & de Iegendis Graecorum libris . 96. edit. Grotii, Nilus lib. I. Epist. φ. et lib. 2. Epist.χΙχ. Isidorus Pe-usiota lib. r. Epist. Iss. Posidius de vita Augustini cap. 2s. ubi pro verbis ne ad modicum quidem, Benedicti ni leεunt ne ad mensam quidem.
generosium decet jurare. Addit Photius pudori Bre viro gravi dc honesto, si injurato fides non habeatur, ut Catoni olim N Xenocrati, de quo
482쪽
Menagius pag. I69. ad Laertium. Ausonius de parente suo Iulio Ausonio: D ure cae falsum disere par habuit. Nicolaus Cabasilas oratione contra foeneratores p. 3o8. Illi Hebraei jurare etiam lege jubebantur, quod nunc Hypocris rum, s improborum. σ hvvi farina hominum est.
Est tamen hoc reprehensum in pelagianis,cum te ipsi statuerent nefas esse jurare Christiano homini, ut postea docuere Waldenses, Ana- baptistae, Mennonistae, Socini schola, atque illi quos Qvaheros vulgo appellant. Vide Uossu His . Pelagianam lib. V. parte M P. FI2. sq. NAntonii Reiseri Anti- Barcirium p. 3sa. R. In hoc quinem conveniunt
omnes, non modo abstinendio ab omni periurio, sed etiam nonJuram dum temere levemque ob causam, adeoque ab illis abstinendum, quantum potest fieri salvo ossicio Scharitate quam debemus aliis di quae potest a nobis requirere, ut dicta nostra iureiurando quo omnis contrinversia praescinditur Hebr. VI. I6 in confirmemus,uti facere non dubitavit
N I. Thessal. II. s. cuius exemplum multi sunt . Christianis etiam anti ivissimis secuti, ut apudGrotium&Uossum videre licet 5c inBebelli Antiquitat. Eccles Seculo IV. tom. h. p. 871. sq. Sed inprimis consule dus Lud. Thomassini liber de Ueritate di mendacio iuramentis di pedijuriis A. I 69O. editus, in quo de veterum Christianorum sententia uiu&sormulis iuramentorum tuse disseritur. Elias du Pin rem. I 8. Bibl. scriptorum Ecclesiastic. p. 39 .sq. Apud eundem homassinum,Grotium, Seldenum II. de Synedriis Hebr. cap. tr. p. 298. sq. 6 Huetium Alneian. quaest. III. s. habes plura dicta Iudaeorum di Ethnicorun iuris iurandi usum coercentium. Et Phryges aiureiurando abstinuisse notavit Sto. baeus serm. εχ. 47o. De Banianibus Indis idem legas in Joh. Ovingtoniitinere p. 23I. ec de Algiretanis in Ottonis Dapperi Africa p. 247. De
Slavis, Helmoldus cap. 84. Iurationes dissDissime admittuntur. Namjurare apudSlavos quasipeierare es, ob inpicem Deorum iram. Herculem ευλαβῆ
προς ορκον semel tantum per omnem vitam jurasse notat Plutarchus in quaestionibus Romanis p. 14L edit. Ald. PIthagoras apud Laertium
ει θ μὴ, εκ των is quae a Paraphrasteoeristiano omissa miror, Christiano
483쪽
stiano calamo certe haud indigna. Nonnullos religione jurisjurandi ἐυλαζέα νομνυειν tantum dixisse Wῶτον, nomine dias per quem juran dum esset omissa, notavit e Scholiaste Pindari Menagius ad Lai Glium pag χi8. De periuriorum detestatione di poenis Balth sar Bonifacius VIII. 18. Hist.ludicrae , χο Freinshemius ad Flori li I.iI.6. Tobias psannerus in I heologia Gentili p. 3I . R. Grotius II. 33. de jure Belli Et Pacis, Pusendorfius IV. 2. de jure Nat si Gentium. De styli Ethnia ismo circa jurandi adverbia Sc. Christianis sugiendo, digna lectu Iacobi I homasti Exercitatio Lips 166 s. XI. De juramento perfflueam, sive virgam indicium potest
iis, Zimmermannus p. 3 Is. sq Analect. per reg/um jurare apud Scythasmos, τα --χιας Herodot. IU.68. Avarum morem jurandi stricto gud o tangit Menander in excerptis p. io6. edit. Heschelii. De iuramento per panem ρο salem vide Ismaelem Hullialdum in notis ad Ducam pag. x ψ. Cotelerium ad Patres Apostolicos tor . . p. 6 4. EcStephanum Morinum in octo diss p. III. R. . De veterum Germanorum iuramentis Christianorumque per sequiora tempora vide Lindcribro ogii, Speelmanni dc tangit glossaria. De Ga rum Uer totum, in Epheo meridibuq literar. Eruditor. Parisiensibus i O. Octob o R. De juramentis Anglo Saxonum Georgium Hichesium in dissi Epistolati quae
extat tom. I. thesauri eius septentrionalis sol. m. se. De Juramento nobilium per fiam sevi corporu agit Tiraqvellus Lib. ae nobilitate p. Per pedes DEI, per guttur DEI , peν sanetos Enoria, Barthius notis ad GuiLBritonem p. F6 sq. 737. ' De more imagines sanctorum extra urbem portandi,& nudipedem flexisque genibus di cum cereo ardente in manu per illasjurandi, vide Jo. Sebasi.Mulieri Annales domusSaxonicae,Ger manice editos ad A. Is29. Formula μά των ποδων σου per vestigia tua, in Concilio Chalcedonensi frequens. Per eoum s fanguinem Christit, Corinnelius Episcopus Rom. apud Eusebium Hist. Eccles VI. 63. p. 24s. Per
Crucem Gretserus lib. r. de cruce cap. 7I. Per ostolum Petrum, Constantinus Porphyrogeneia de administrando Imperio pag 98. Tam sacris ameliis, Valesius ad Sozom. VI. N. N Meursius ad Palladii Lausi
eamp. I8 .sq. Tamsacm reliquiar, Cangius p. Αοχ. ad Alexiadem. Alia Lindebrogius p. I χα ad Codicem Ggum antiquarum. Formulae
jurisiurandi violati, in bello adversus foedifragos praelatae in vexillo exemplum vide apud Cangium in Zonaram pag. 68. De iuramentis scripto lares Nazianzenus Epist.1I9. quam illaruatvalesius adsozom.
484쪽
De Malamedanorum jurandi sermulis per tres ordines Angelo-xum,per rmonem eccanain, per Solem, Lunam noctem) Neum civi creavit masculum &sceminam, per auroram, noctes decem, conjuncti nem it separationem, Per caelum di noctu venientem,per caelum habens turres, per diem promissam per testificantem & testificatumrivae omnes in Alcorano occurrunt, vide Lud. Maraccium in prodromo refutationis Alcorani p. 46. sq. De iureiurandoTurcici Bassae trahimi perM sen, Psalmos&Evangelium, S alio Solimanni Imperatoris vide Caroli Andreae memorabilia Saeculi XUII. tom. I. p. 61. 63. De Persarum iuramentis Joh. Chardinus in itinere suo Gallice edito tom.IV. p. IO3. editi
XII. Q smodo disserant vota a iuramentis vide Seldenum deI. Naturae N Gentium p. &Grotium II. II. de jure belli S pacis. Sedi Schmidium in fasciculo dissi p. 619. N 627. sq. Idem p. 628. docet vota dissuaderi a oordatioribus Judaeis, quod non sine causa ab illis fieri ne. mo prudens negabit. De Voto Iephtae di aliis Iudaeorum religiosis sponsionibus praecipuε caelibatus videndi Interpretes ad Librum Iudis cum XI. 3I. Io.Jacobus Schudi, in libro, qui recensetur in Actis Erudistorum A. I7OM P. 3O. R. Petrus Iurieu in Historia Critica pag. 376. . Eduardus Pocockius in miscellaneis sacris p. 4Is sq. et Sebast. Schmidius in fasciculo diss p. s 87. sq. Casaubonus ad Baronium p. IO8. sq. ubi singillatim de voto caelibatus quod Mariam virginem secit quidam parum certa traditione opinantur. Nastraeorum Vota cum Monasticis contulit singulari dissertatione Rev. D. Theodorus Datavius Κil. I ODRechabitarum Votum praeter interpretes Ierem. cap. 33'. ad examen re-
vocarunt Hermannus illius diss de Rechabitis, praefixa Moysi &A roni Godoini: & D.Sam. Schelviigius in Exercitatione vulgataGedani 1689. De voto Corban interpretes ad Matth. XV. s. N Marci UII. II. dc Grotius II. de jure belli & pacis cap. I3. 7. Scaliger. trihaeres cap. Dc. Drusus de tribus sectis Hebr. II. I7. D. Sebast. Schmidius fascic disp. Theolog. p. s8 . sq. N Georg. Elieser Edetardi ad Avoda Sara cap. h. p. 293. 29s. R. Extant Et in Talmude singulares Codices hoc aci arguis
mentum spectantes, ut devotis, tomo s. Mishnae Surenhusianae
PIeraque etiam de votis Hebraeorum tum consecratoriis sive promisso.
riis tum obligatoriis sive interdi riis siccincte persecutus est ex Ma monia dc aliis Hebraeorum Magistris Ioh. Schel gius dlis de votis Hebraeorum Witteb. I697. De
485쪽
De votis Graecorum, Romanorumque variis Alaxander ab Alexandro lib. III. dier. genialium cap.χχ. S ibi TiraqueIlus, IanusRutgerissius Var. lcct. lib. V. cap. s. ChriHoph. Schutet dissertationibus de votis
veterum Lips I66s Iacobus praecipue Philippus Thomasinus lib. devotis, donariis, anathematis it tabellis votivis: Utini I639. q. Patav.I6s . . & tomo XII. thesauri Graeviani. In quo p. 963. occurrit etiam manus duplicis votivae delineatio, cum explicatione Angeli Causiei dela Chausse ex eius Musto Romano, Rom. I 69O.s l. quod recensetur in Actis Eruditor tomo Σ. Ωpplementi P. 3δ. Eandem alteram veteremiconem manus Cecropii votivae illustravit laudatus Thomasinus, cuius explicatio subjecta legitur Mensae Isiacae Laur. Pignorit, atque hinc inserta tomo X. thesauri Gronoviani p. 6 7. Gestus vota facientium fuit ut illa nuncuparent manibus leviter pandatis, ut austor est inintilianus XI. I. 8c videre licet etiam in numo apud Rubenium Tab. XXXVIII. s. De votis decennalibus Imperatorum 6c Caesarum, quorum observatio non exiguum Chronologis usum praebet, erudite esit Henricus Noris in auctario ad dig. de duobus numis Diocletiani it Licinii, Patav. i676. l. De iisdem videre etiam iuvabit Antonii Pagi dissertationem hypaticam S primum Annalium Tomum passim, Caroli item du Fresne dissertationem de inserioris aevi numismatibiis ad calcem glossarii mediae Latinitatis : Varia votorum genera formulasque, praecipue apud Romanos, erudite persequitur Brissonius in opere de formulis lib. I. p. ivs. R. Videndus etiam Jac. Gutherius IV. 13. dejure Pontificio tom. s. thesauri Graev. ubi inter alia disserit de Vere sacro sive voto quo Diis immolanda vovebantur pecora quaecunque illo anno a Calendis Martiis ad Calendas Majas nascerentur. XIII. De votis quae Sanctis nuncupantur vide Bellarminum III. V. de cultu Sanctorum, it Clarissimi Viri Ludov. Antonii Murat rii dig. XVIII. ad carisina Paulini pag. 39o. seq. De votis aliis in Ecclesia Romana, praesertim Monasticis, simplicibus ac silennibus M. Antonium de Dominis lib. 2. de Rep. Ecclesiastica cap. Ιχ. 6c q vae contra grundem abusus B. Lutherus tom. 2. Niteb. Latm. pag. 17o. R. Fri. ericus Balduinus, Niteb. I626. . D. Io. Georgius Dorsneus in indice Iniquitatis Moguntinorum Iesultarum in materia de votis Monasticis, Argentor. I6FO. q. adversus Melchiorem Corneum : D. Sebas . Schnudius in fasciculo diis p. 6 . R. Christianus Drei erus in controver-
486쪽
si, eum Ponnficiis disso XXV. seq. Andreas Rivetus tom. I. opp. pag. ios . . &Henricus Morus in operibus Theologicis p. 696. seq. scio.& Π . dici De quarto perseverantiae voto, Pod praeter triplex illud coΚ-tinentiae, obedientiae N paupertatis faceres lent Benediciint,memorant tum alii tum Dandius Alleserra in Asceticis. Nota quoque sant, quae de Iesbitarum quarto voto missionis ad infideles, a multis sivit tradita. Est& votum quartum Carmelitissaria Monialium quod auctore Berullo susiipiunt,.ut se totas mancipent S. Mariae. Vid. Rich. Simonis BibI. Criticam lom. r. p. 383. R. De tribus votis ordinum equestrium relis giosorum videto.Christophorisechmanninotitiam dignitatum illinc Pag. I s. 1688. sq.
Scriptores de Sacerdotibus, ordinibusque sacris, Monachis, & Beneficiis
iatre cloiens eos. I. Sacerdotes udaems Ira, de Pontificata maximo Christi-ω- Imperatorum.ιEpiscopat-Principum circa exterisma De is, arrogatum θώ mPrinens. 3. De Sacerdoti in meis rerum Hebraeorum. s. De ceratib/MA Iptis nyracorum barum gentium. 6. Sacerdotes famina. 7. De Sacerdotibus Romanorum. 8. 9. De sacris Ordisibin Eret risiama nascenti propriis. Io. II. De ordinibis commvmbuae cumfluecedentia . 12. 13. I . De Ordinibus sacris deinceps demumsuperinda . . 16. I . IL I9. Pocatione Ministrorum Gisia u. 2I. OrdisHisne'e Consecratume. 22. Debenefici Ecclesii uisu Parachiis. LI. Dinoachiseorarum Ordisibin Tinstitutis. 24. M.
DE distinctione Sacerdotalis et Levitici ordinis a Laicis apud
Hebraeos agit Fortunatus Macchus III. Myrothec. cap. I. seq.
Eandem ab Hebraeis accepere classitani, itaque jam Asost
487쪽
ex jure divino, ad calcem oneris de Concordia Sacerdotii & Imperii. Iustum vero Henningum melimerum illam distinctionem iuris esse divini negantem diff. 6. Sy. R. ad Epistolam Plinii de Christianis di loca quaedam Tertulliani resessunt auciores Memoriarum Trevollinarum A. 17I2. p. 28-. omitto quod constat apud AEgyptios Sacerdotibus solis sis fuisse s rasacere, ut apud Persas Magis, apud Gallosinuidibus. Bonetiis hodie apud Indos. . Qtanquam vero laxa dc Mystica significatione omnes Christiani sunt sacerdotes r. Conser Casauboniana p. xia. 6c
non tamen inde sequitur nullum esse discrimen inter illos quos Spiritus S. peculiariter vocavit ad pascendam Ecclesiam DEI, Actor. XX. 18. re os non vocavit, quibusque hunc honorem arrogare sibi non licet, Hebr. U. 4. QDmvis etiam Clericorum dignitatem super Micos nimium extollere non dubitarunt multi inEcclesiaRomana: vide D.Christiani Thomasti observationes ad Lancellotum T. I. p. 2s. Laicorumtamen appellationi per se nihil nominiae adhaerere, uti Metaericorum nomini arrogantiae quicqvamfinem ostendit Stephanus Andreas Miz-letus dig. de Cericis ει Laicis, Nitebem. 1697. s. 18. Dici in clesia alii fideles erant sive per bapti sinum jam initiati,allicit ument. Adde Tho. Milles ad Cyrillum. Hierosol. P. II. Λουκος Ἀρους recentioribus seculis dictus, qui non est Monachus: uti Hieromonachus, Monachus rui idem est Presbyter. Uicissim Monachus ἀωρος, qui non est sacerisos, nec sacra faciendi sive Missam celebrandi habet potestatem. II. Sacerdotes apud Iudaeos, eosdem etiam RVes'. Moseus- 'que, eiusque filioArua semper fuisse assirmat Trogi EpitomatorJustinus
v Nomen In quod rectorem& praepositum significat, O hi bus &Sacerdotibus ea aommune, de quo vide sis Grotium de potestate sum rumpotellatum circa Luae. IX.& ad M. III. I. I.Sam.UIILig. Caeterum Narianaenus qui oraLVI.P. I37. Moysen non modo iacerdotem sed e n sacredoram sacerdotam suisse emaendit, perinde ut αγον prim umpaei , parum pro prie est oculus. Et plerumque verum ellis comperitis quodat nesius helou 37.
488쪽
XXXVI. 1. quod facile resellitur a Jo Iacobo Schucit in Historia Iudaicap. i8r. R. Qvς madmodum B. Glassius in Christologia Davidica p. 1 9. confutat quae E edinus ad Psalmum CX. scripsit, ut probaret Davidem Regem simul quoque fuisse Sacerdotem. Q. tamen Imperium NPontificatus juncta quandoque apud Hebraeos fuerint, negari nequit. Conser Jo. Seldenum lib. I. de successione in Pontificatum c. I p. i8o sq. qui de potestate forensiPontificis maximi agit etiam ii bro 1.deSynedriis cap. IO. N per totum illud opus passim. Equidem de Johanne Maccabaeo diserte Iosephus lib. I. Antiquitati. cap. 2. P. 7l2.
Sed N apud Gentes constat passim Reges eosdem simul functos sacerdotio, Sacerdotesque eosdem simul fuisse Reges. Conser Synesium epistolas7. p. I98. cap. Petavium in notis p. ψ6. ubi singillatim de Fgyptiis, de quibus etiam Marshamus p. m8. Canonis Chronici. De Sicyoniis Syncellus p. 97. Consule etiam Grotium deiure summari potestatum circa sacra cap. IX. Canubonum ad Strabonis lib. XIV. p. 223. edition. Morellianae it ad Suetonii August. cap. 3t. Nicolaumpeti*sed tractatu Gallice edito de juribus it praerogativis Ecclesiastieorum in administratione Justitiae saecularis, Paris i7os. q. de quo libro Ephemerides Parisienses litetariae illius Anni p. ro93. sq.) ει Ludovicum Borghesium in Historia Critica Melchisedechi Regis S Sacerdotis cap. X. Bellarmianum libro V. de Pontifice Romano c. 9. sed it B. Gerhardum nostrum Loco Theolog. de Ministerio Verbi,g. 3i8. Praecipue apud Romanos hoc semper observatum fuisse videtur, ut i idem sacris praeessent B: auspiciis auguriisque; apud quos summa erat in republica auctoritas: hinc deinceps Imperatores quoque Romani iidem Pontifices maximi, quod dignitatis nomen per longum tempus etiam Christiani Caesares gerere non recusarunt. Confer Jo. Andreae Bosii dissertationes de Pontificatu. maximo Imperatorum Christianorum Jen. I 6s6. q. quae recusae sunt tom. V. Antiquitati. Romanarum ii Graevio collectarum. In his contra Johannem Pacidium sive qui sub hoc nomine latebatJacobum Gothoste- dum qui in Epistola ad Rivetum de interdictaChristianorum cum gentilibus communione deqre pontificatu maximo numChristiani Imperatores eum aliquando gesterint, negaverat hoc ab illis factum esse, uti negant etiam Antonius Pagi ad A. C. 312. IS. I9.6c 310. 7.' &Tillemontius tom. q. Ηist. Imperatios8O.'d copiose ostendit, it 'argumentis
non inficiandiUemonstrat titulum Pontificis maximi utique gessisse Im
489쪽
peratores etiam Christianos, quanquam sacra ethnica abominarentur,
falsumque esse quod nonnulli tradunt, in Eniscopi Romani gratiam hoc
se nomine abstinuisse Gratianum. Vide lis etiam quae de Pontificatu maximo Imperatorum disserit Ezech.Spanhemius in praeclaro opere de usu numismatum p. 69 ι.εt Antonius van Dale diss x. ad Antiquitates ex marmoribus ili ustrandas. Duos Pontifices maximos Imperatores e dem tempore videntur svadere numi Commodi superstite M. Aurelio cusi, vide tamen quae notavit praeclarus Tillemontius tom.3. Hist Imperatorum nota XI. ad vitam Septimii Severi. III. De eo quod Constantinus M. apud Eusebium in eius vita lib. IV. cap. ΣΑ. affirmavit se in externis ' rebus Ecclesiae Episcopum esse, consulenda praeterlo.Morini Ecclesiam perConstantinum M.liberatam, scripta contraria Nicolai Vedelli, post Utenbogardum jura Principum asserentis, fi Jacobi Revii de Episcopatu Constantini M. Amst.i6 1.IMB. Gerhardus loco Theol. de Magistratu S. i77. sensu Leo I. Papa Imperatori S Regibus etiam sacerdotalem palmam tribuat, disquirit Paschasius seellius in notis ad onem M. p.I9O. . edit. in A. Praetereo quod Graeci Imperatores in multis Ecclesiasticam sibi arrogarunt potestatem, de quo vide sis notas ad Joannem Curopalatam, sub Init. dc quod Rex Francorum Johanni Gersoni dicitur Rex seu Pontia quod sacerdotum instar sacro inunictus sit oleo, unde longo post se intervallo caeteros Christianiorbis Reges omnes relinquere scribit,GaIlus ipse,Johannes Fileiacius lib. 2. eleciorum p. 2sq. Et quod Carolum U. Imperatorem Pontificis maximi Romani dignitatem ambiisse. Vide Baelii Lexicon tom. i. p. 897. nota Υ & Maximiliani I. feruntur litem ad Lichtensteinium, quibus in locum Julii II. Papae Pontifex Max. creari serio desideravit, aliaeque ad filiam suam μ' Margaritam Austriacam, datae 18. Sept. isai. quibus optat fieri Coadiutor Pontificis adhuc superstitis. Conser K. Christ. Κriegsmanni dissert. de attrito per Papas imperio N
Eπιλωπος αν μην. Matiusp.23o.sq deConsensu utriusque Mes sue verba των ε κτος intestigit de rebus Civilibus, Petrus de Marca II. io. de Coniscordia sacerdotii & Imperii pag. si. de Gentilibus adhuc extra Ecclesiam constitutis.. Utrique contra Constantini mentem & Eusebii. qui eodem loco capitibus praecedentibus N proxime sequentibus leges ac consbtutiones Imperatoris Ecclesiasticas diserte
mem at, qualibus reserti etiam omnes Λnnales, plana omnia monumenta.
490쪽
Pontificatu per Caesares capessendo,&Sam. Strychii dissi quod quilibet
Princeps in territorio suo ut Papa. Rariora exempla sunt quod Uladi laus Poloniae Rex,Doctoris simul &Pastoris munere lanctus, Iacobus Nisibensis Episcopus idemque strategus ac πολιουπς,GeorsiusPrinceps AMaltinus idem ordinatus Pastor & editis quoque homiliis sacris clarus. Qis vero Magistratus politici etiam circa s, ra, circa vocationem, depositionem N punitionem Clericorum, uti Salomon Rex exauit lavit Abiatharem Pontificem maximum I. Res. IL 26. Antiochus Epiphanes lasonem MMaccab.IRR . atque adeo in Ecclesiasticis universe god externa & adlaphora spectat, sit autoritas, ex sententia veterumhristianorum disputavit Marcus Antonius de Dominis Ul. s. seq. de Rep. Eccles&Grotius in libro de jure summarum p Vestitum circa saera. Cui in Germania Francos I69O. . recussi su ectas est Davidis Blondelli libellus de jure plebis in regimine Ecclesiastico, di alterius nescio cujus opusculum de officio Magistratus Christiani. Uidendus etiam Gilbertus Burnetus in Historia iuris Principum circa beneficiacis etesiastica, Anglice edita Lond. I682.8. Fridericus Uanhemius tom.2. p. p. I o. sq. Et quae de Imperatorum Rom. Monarchia atque ciris ea res Ecclesiasticas iuribus collegit χαλκεm Goldatas, opponem da tantisper Eugenii Lombardi Regali Pontificis Sacerdotio A. I68 . 'atque Jo. Thomae Rocaberii ''bliothecae maximae Pontificiae, XXI. t mis in sel. editae Rom. I699. donec alius vir eruditus jura Principum lectione ampliore selectorum in hoc genere scriptorum asseruerit. In quibus Iocus etiam debetur Archi-Episcopo Paris. Petro de Marca in praeclaro opere de concordia Sacerdotii & Imperii edito Paris 1663. Neum observationibus Ecclesiasticis D. Iusti Henningi Boehmeti Jcii Hallensis Lipsi7o8. soL licet is praecipue deiuribus Regum Galliae circa
sacra est sellicitus, quemadmodum & Carolus Molinaeus in Monarchia Francorum P. I I. sq. 6c Matthaeus Larroqvanus libro postumo Gallice edito de Regalis jure, Roterdam. I68s. Ιχ. De Pontificis Romani arro- sata auctoritate di potestate in Principes '' eiusque origine videndi Samuel Pusendorfius introductione in Historiam lom. I. cap. ult. et in
libro de habitu religionis ad vitamcivilem: Franciscus Honomannus in
vide Ua Eruditor. Α. I os. p. 33s. ' Apud Meroenta veterem Ghiopum populum summa potestas teste Strabone I vII.
p. sis. fuit penes Sacerdotes, tanisque auctoritas ut nonnunquam nuta nunti