장음표시 사용
491쪽
in libro eui titulus Brutum fulmen Papae Sixti V. adversus Henricum Navarrae Regem, p. 87. R. 9 .R. 96. R SQ Daniel Chamierius tom.2. Panstratiae lib. XV. 8clib. XVI. 1o. R. Theodosius Gibellinus sive qui sub illo nomine latet Matthaeus G bellus, Consul Budimnus in libro Germanice edito cui titulus: CaesareopapiaRomana, Gril. Barctatus de Potestate Papae in Principes Christianos, Laurentius Banch de Tyrannide Papae in Reges & Principes Christianos, Franeher. I6 9. q. Marocus Antonius de Dominis de Rep. Eccles lib. 6. cap. 8.
Elia, dupin diss VII. de disciplina Eccles Natalis Neκ. in Historia Eeis eles tum alibi passim, tum tom. 8. edit. in sol. p. 63. ubi contra Francistid' Enghien Auctoritatem sedis Apostolicae in Reges disputat. Io. Christoph. Becmannus notitia dignitatum illustr. 3s.sq. ChristianusDrei rus dissi XU.&XVI. controvers cum Pontificiis, Hermannus Conri gius Et Io. Hoorisectius in examine bullae Innocentii X. contra pacem Oshabrugensem, di nuper Ioh.Petrus Ludovicus Icius Hallensis in moctam sine nomine edito ' qui inscribitur uniug milvi: gron udiusten michen Clemens der XI. in einem den I6. April. A. I7CL
bigangen. Coloniae Brandenburgicae I7O3. q. videndusetiam libertatist Lmdii r64s . forma minore, cui titulus 'M Bestarum elaea Bul Pontistriarum receptionem, de quo Rich. Simon TI. Bibl. selecta p.29o.sq. IU. De Sacerdotibus Et sacro ordine apud Hebraeos diligenter prae caeteris agit Joh. Ligh oon tom. r. operum, in libro de ministerio templi: D. ubertis in operibus postumis: D. Lan G in opere Germanicὶ edito de rebus sacris Iudaeorum: Ios. Andreas inen His anti vitati. biblicari cap. I. NIonM W-bhoste, Pastor Nosecomii Dresdem
, in sicerdotio Hebraico, Dreciae I7o7. 8. Ante Lesem Mosaicam Sacerdotes passim suere patres familias & filii primogenin, post Legem hoc ad posteros Aaronis& tribum Leviticam restrigum fiat, quemadmodum etiam apud gentes quasdam Sacerdotium haereditatium ibisse observat Η. Dodmellus de iure Laicorum circa sacra p. 239. R. ec EZ chiel Spanhemius p. 6 67. R.ad Callimachum, quibus addecvod dignitas apud Fry os hereditaria erat, ut docet Herodotus lib. 2. cap.r7. Ec apud Rhodios sacerdotium teste Diodoro Siculo U. p. 117. d. Fuit di apud Hebraeos ranceps reliquorum Ammau Sacerdos, cppi in rim
492쪽
tateucho stre simpliciter Sacerdos dicitur, de quo post alios videnda D. Theodori Das vii dissertatio Κilon. I7O3. 4. quae inscribitur Dissidium Pontificis Romani &Hebraei. Post Pontificem Maximum apud Hebreos erant reliqui Sacerdotes, tum Levitae stricte dicti, q vos tres ordines invicem distinguit Clemens t. Epist. ad Corinthios ψO. atq ve non ab- .surdum videtur viris doctis, 'annm eos dedissedistinguendis in Chri . stiana Ecclesia ordinibus Episcoporum, Presbyterorum &Diaconorum. Apud Judaeos hinc Nathinaei atque Scriba, quos a Legueritis non differre, contra Jo Cameronem probat Jo.Vorstius lib. .deΗebraisinis T. p. 8 . Vide etiam quae describis Judaeorum observant Daniel Fesselius libro&capite primo adversariorum sacrorum, Caspar Barthius lib. m. adversar. cap. r. Praecipuum Pontificis Maximi ministrum fuisse seo, prater alios notat Beveregius ad Synodicum M p. I96. Conser alios laudatos Clarissi. Zellerop. 3i8 ' de Vacca rufa, quod vero hiemansive perpetuus fuerit ejusdem summi Sacerdotis vicarius, singulari disistiatione negavitJohannes Nicolai A. I699. f Sagani suberant Catholici de quibus dixi infra c. i . . s. Ex Diaconis sive Levitis duo erant collectores eisin, ovorum erat vesperis sabbati pecuniam pro pam peribus colligere : alii tres collactores Ouini, qui cibos quotidie colli-iebant di inter pauperes distribuebant. Vide Clariss Rhenserdium de
ecem otiosis Synagogae p. I p. V. DeJudaeorum minuribu& maribuι agit Petavius p. s. ad Epiphan. lac. Gothostedus ad codicem Theodosianum p. 2 3. tom.VI.
Grotius cap. Io. de imperio summar. potestatum circa sacra p.272. BG- mannus XUlI. 2. I p. dignitati. illustr. Sam. Petitus lib. 2. c. IO. Uar. lect& lib. I. c. I. Var. Obs De Presbeero urbium politicu, a Sacerdotibus 6t magni Syntarii senatoribus distinctis vide Seldenum lib. I. de Syne-driis cap. XVII. Grotium ad Matth. XXVI. 7.&Luc. XIX. ult. δημά o magno Pontifex Maximus non semper praeerat, ut ostendit Selde-nus cap. XI. de anno civiliJudaeorum. Sed de magno illo Concilio videbis ubi lubebit scriptores plures infra c. XIV. g. 2. a me laudatos. Jam . adversus eundem Seldenum notare juvat Pontifices Maximos a Roma-
. nis non fuisse exutos potestatriuris dicundi in rebus civilibus nisi forte in capitalibus delictis ut ex Josephi XX. 8. N aliis locis demonstrat Humstedus Hody in libro Anglice A. a69 3. q. edito de causa sedium vacantium post injustam & non canonicam depositionem p.3s. ubi et de eo qVod
Beveria. lib. a. cap. II. Codicis Canonum vindicati
493쪽
qvod nomen pluribus commune fuerit praeter Pontificem ει expontifices pontificesve exauctoratos. De Arch θυgogis, Capitibus Academiae Et Doctoribus nonSacerdotibus,Grotius ad Matth. IX. 18.&in florum sparsione ad JusIustinianeum p. Η9. ubi eosdem facit memoratos in NovellaJustinianea CXLII. Vide etiam Sam. petitum lib. 2. c. 2O. Uar. Lectionum. Franciscum Burmannum Parte II. Exercitationum, Io.Morinum Exerc.Bibl. p. 233. sq. Campegit Vitringae Archi-Synagogum, Maneqverae iris. q. et Iac. Rhenserdium histode decemotiosis Synagogae sive de decem hominibus ingenuis puberibusque, qui debebant in Synagoga praesto esse utrolibet tempore advenientes invenirent iustum coetum, ad lNitime orandum DEum, ibid. A.
x686. . De Moitu I sive ministris Synagogae,qui teliorum,eantorum 6caedituorum vicem bantur, Petavius p. 8. ad Epiphan. De quindeeim praefectis sanctuarii vide Misiam Schehalim remo L edit. Surenhusii p. r. seq. De tribuι quaestorsis s thesaurario rempti, totia demove Emarcasm s Camerariis, di Hubm praefectu id. pag. I9Σ. sq. Ad Dida alum NMa νυ Iudeorum Lex Honorii NTheoaom tom. 6. Cod. Theodos. p. 1 8. De XXIV. Ephemerm Sacerdotum s vicibus hebdomaoriis per quas singulae sacerdotum semiliae officio sim sungebantur, qvorumque principes videntur dicti perinde ut illi sacerdotes qui
simul erant assessores magni Syntarii, eonsule praeter interpretes ad et Chron. XXXI. i6. Nehem. XIII. Jo. N Luc. I. v. s. Constantinum i Emis pereur ad Bertramum de Rep Hebraeorum cap. XVIII. Iosephi Maligere notas ad iragmenta selecta veterum Graecorum subjecta libris de emendatione temporum pag. sq. R. Lud. Cappelli opera posthuma p. 63 4. Abrahami Sculteti exerciti. Evangeliciti, I. cap. 7. & D. Jo. Henr. Majidissertationem de hoc argumento, aliamque Pauli Slevogii Ieru I6 9. editam, nec inter caeteras Sievogii dissertationes Ien. I63 6. q. iunctim vulgatas obviam. Pontificum maximorum successonem praeter Voltisnium ad Raymundum Martini, aliosque quamplurimos,diligenter tra dit Waltonus in Apparatu ad Scripturam S. S Carolus Sigonius lib.V. de Republ. Hebisor. c. 2. Ante Aaronem nullum fuisse pontificem Mari probat Chamierus tomo 2. Panstratiae lib. IX. cap. 9. Neque irviasmonaeis sive Maccabaeis veram Pontificum successionem interpellatam, Selindenus de successione in Pontificat. p. 126. & l' Empereur ad Bertrami c. 1δ. de Rep. Hebr. Neque duos simul aut annuos Pontifices suisse Rich. Montacutius Apparat. ad origg. Ecclesiast. p. 222.23s. R. Talmudi starum inscitiam circa numerum di successionem Pontificum maximo- Lll rum
494쪽
xam perstringit Joh. Morinus Merc. Bibl. p. Saniaritani in Epissola ad osesium Maligerum assimant ab Aarone usque adstam amitem numerare se summos sacerdotes CXXILVL De Sacerdotibus apud sentes varias, quorum alii annui, lilii filerunt perpetui sive βιου, vide Valesium p. ι93. ad Euseb.ὶ eo rumque generibus nonnulla collegerunt Alexander ab Alexandro lib. 2. genialium dierum cap. 8. p. I8. sq. &Ioh. Saubertus lib. de sacrificiis
cap. 6. N 7. ubi singillatim de Sacerdotibus veterum Germanorum,Gal lorumque. Praeclara etiam de ordinibus Sacerdotalibus apud varias gentes annotavit Huetius lib. II. Alneianarum quaestionum c. χ . 6. uti de Graecorum Sacerdotibus Potterus II. 3. ArcnML tom.ulti thesauri Gronov. Idem argumentum sed admodum leviter attigit Franciscus
Mus Archaia Attici IL 8. ubi etiam de Mysiagogis sive Hieromantis ex Meuuii lib. de sacris Eleusin. cap. I3. Multi ut Sacerdotes Cereris
perpetuo caelibatum servabant. Vide notas adLucian. tom I.P.9I.edit.
Amst alii ut Megabyzi sive Sacerdotes Dianae Ephesia teste Strabone falli erant sive spadones, ut Sacerdotes Deae Syriae qumve, de quibus idem Lucianus. De Pontificibus Graecorum Asiarchis Ast XIX. 31. neocori' id. XIX. 3r. Sacerdotibus Stephanophoris, aliisque uti etiam de Fratriis sacrorum, orgeonibus, thiasotis & archithis iis, fiase disserit
Antonius van Dale in Dissertationibus ad antiquitates e marmoribus antiquis illustrandas Amst. Iror. q. editis. Idem discri agit etiam de Prytanibus, quod genus Sacerdotii magistratui politico sere armexum erat, de quo exstat etiam eruditus Ezech. Spanhemii liber de Vesta ει Irytanibus Graecorum tom. V. Antiquitatti Graeci De Pastophoris ilustris cuperus in Harpocrate pag. Isti De Melanophoris Steph. leMoyne Epistola singulari ad Cuperum, eidem Harpocrati adjecta. De Sacerdotidus Egyptiorum Clemens VI. Strom. p. 63ῖ. sq. Iac. Goth fredus ad vet. expositionem Mundi p. 2s. Joh. Marshamus in Canone
Chronico, H. Witsius in AEgyptiacis S Joh. Nicolai libro de Synedrio AEgyptiorum.
VII. De-εt Sacerdotibus sceminis varIarum Dearum apud Graecos Romanosque consules Cariss Monisavcmium in Palaeo graphia Graecap. i6o. 8c Caroli Patini commentarium ad vetus monumentum Marcellinae, ubi it de tribus ordinibus Antistitum sceminarum
tui apud Romanos Vestalium , , ὼρους, ec πει νως e Plutar-
495쪽
eho p. 79 s. an seni gerenda Resp. praeter quas erant etiam isραπευουσα S cerdotibus sceminis ministrantes, quae preces fundebant. Sacerdotis maximae matris D m Magnae Idaeae di sacerdotis maximae
Vestalis icon apud Sponium p. Is o. Misi De flaminicis, mulieribusῬsacra curantibus atque in his de virginibus Vestalibus plura Saubertus lib. de sacrisidiis cap. HIL &Iustus Lipsius libro de sta dc Vestalibus. xi & separatim, atque inter opera Limi lapius recesus,in quinto etiam 1esauri Graeviani tomo Iegitur. ter virgines Vinales quinque,
sextamque Vestalem maximam, de quibusOnustius etiam lom.I. Graerio. 227.2s7. sq. fuerunt Romae E foeminis Sacerdos Cereris, quindecimaminicae Diales, totidem virgines saliares, &Sacerdotes bonaeDeae,ali rumque flaminicae Deorum. Flaminum avoque uxores flaminicas di. Eias idem onustius observat p.219. Apua Persas ἰε-- ωεμωλγ A-- in Ecbatanis. Plutarcn. Artaxerxe proas. Apud Argivos Phaliades ab Adamanta, Sacerdote Eurysthei filia. Syncest D I72. . Sed a IAEgyptios teste Herodoto II. 3s. uti Hebraeos quoque εc Christianos Bis minae Sacerdotes nullae. Cantricum mentio Nehem. UII. 67. sed docere in Ecclesia prohibitum taminis I. Cor. XIV. 3 . Ambrosius in psal. r.
-lieres Apostolus in Ecelestia tuere jubet, Psalmum etiam Boe clam-. Hic omni disis aetati, his utrique aptin est sexui.
VIII. De Sacerdotibus veterum Romanorum post Fabii Piris, M. Varronis aliorumque sc ima deperdita, consuli possunt libelli Pomponii Lati, Raphaelis Volaterrani &Henrici Bebelli frequentissime excusi, tum seorsim tum in PetriScriverit republica mana & ad calcem compendii antiquitatum Romanarum concinnati a Philippo Caroli. Libellus de Sacerdotiis Romanorum qui sub Lucii Fenestella antiqvissimi scriptoris nomine prodiit, autorem habet recentem scriptorem A dream Dominicum Floccum, ut eruditorum consensia hodie constat. Prae caeteris autem diligenter in hoc argumento de Sacerdotiis Romanorum versatus est onuphrius Panvinius in prioribus I s. capitibus operis luculenti de civitate Romana tom. I. Grav. qui Pontistes Maximos. Sorum memoria extat ordine Chronologico recensuit i ib. U. Pastorum:
vielmus Choulius in tractim brevi de Sacerdotiis, libro de religione
Romanorum annexo. Paulus Merula in tractatu brevi de Sacerdotibus Romanorum, qui cum aliis uusdem scriptisposthumis lucem aspexit Lugd. Bat. I68 . q. Iacobus Uutherius, vir praestantissimus licet ab
H. Notita in cenotaphiis Pisanis S a Graevio pras ad tom. s. thesauriuri 1 subin
496쪽
sibinde eastigatus in libris quamor de veteri iure pontificio, Parisiis
x6ix. 4.ec in tomo V. antiquitati. Romanari Graevii. Praetereo quae de sacerdotiis Romanorum habet Freinshemius ad Flori lib. I. cap. h. ubi octo ordines h Numa institutos persequitur, tum Rosinus l. 3. & ad eum Demsterus, Wol . Laetius lib. de republ. Romana, Struvius cap. IN aliique qui corpora atque systemata antiquitatum Romanarum comis
Dc. Locus insignis Festi non est praetereundus: Ordo Meredo.
Rex, deinde Dialu , post hunc Martialu , quarto locotauirinans, quinto Pontio sex Maximin. Itaque in conviνiu solus Rex supra omnes accubat , sed Diarusupra Murti m sesummaum e Martialis supra proximum, omnes dein supra Pontificem. Rex quia potentis in o Diabu quia umies muniu Sacerdos qui appellatur Divir Martialis, quod Mars condiuris urbis parens. Mirinalis, feto Imperis Romani Curibus adscito tauirino. Pontifex maximin, quod iudex
auque arbiter habetur rerum divinarum humanarumque. De Rege lacrorum,
cuius uxor Regina sacrorum appellabatur, videndus Alexander ab Alex. III. 17. onustius de Ciri Romana tomo I. GraeV. p. 2εῖ. 2 8. dc Guthe rius lib. I. dejure Pontificio caesi. tom. V. Graem qui etiam de Pontificum collegio di officiis ac Pontifice Maximo diligentissime disserit lib. I. x. & provocationem ab hoc ad populum fuisse observat lib.2. c. Ioseq. De collegio Fratrum arvalium aliisque si cris sodalitatibus Pontificum augurumque agit Alexander ab Alexandro lib. r. cap. 16. & ibiTiraque, Ius: tum Gisbertus Cuperus lib. . Obsc. II. ubi contra Gutherium o servat quatuor fiamma Sacerdotum collegia Romae fuisse; Pontificum, Augurum, Q decimvirum 8t Septemvirum Epulonum, non vero Α-nispieum ut viro do tissimo visum fuerat. Pontifices maximos veteris Romae recenset onustius libro V. fastor. Romanorum p. 9 . 33O. sq. De Pontificibus idem Alexander lib. 2. c. 8. Si diligentius Ioh. Andreas Bosius Pros Ienensis in dissert. de Pontifice maximo '' Romae veteris, NPontificatu maximo Imperatorum Romanorum adversiis acobumPaciadium s Gothostedum Jen. I6s6. . S in eodem tomo V. thesauri Graeviani. De Pontificibus maioribus quorum caput Pontifex maximus N
Tamen Regis saerifieuli saetificium Pontifiei subjemm disine testatur Livius Π. a. ne
' Sie dim etiam maximi Se maximae Sacerdom, eurionesmaximi, maximi augure1 M. Vide illula Cuperum ad Lactantium de mortibus persecutor. P. a1ι.
497쪽
& de minoribus, antea dictis scribis Pontificum Η. Noris Cenotaph. Pisan. diss r. c. s. De Augustalibus flaminibus, sodalibusque idem c. s. Vide it diss h. c. s.&7. ubi de Pontificum vestibus, aetate M. De duum viris, decemviris, quindecimviris sacris faciundis, a civibus Sibyllina, quum opus esset consulebantur, praetereundeminlexanarum lib. I. e. I6.' atque eos qui de Sibyllinis carminibus scripserunt, videndus Petmaas finus cap. s. de anno seculati Romanorum, tom. VIIl. thesauri Graeviani
pag. 49 . R. De septemviris Epulorum Christophorus Cellarius ad Plinii Epistolas pag. 86. De gallis Sacerdotibus Cybeles Sc Archigallo, Rigaltius ad Commodianum Instruct XUII. De Saliis Tobias Guthin herlethus libro singaeari Franeqv. I o . 8. &Io. Dan. Ramus in diss de Ancilibus Romanorum Halaiae i7 . . Singulis templis Diisque singuli flamines qui sacra facerent, sed plures sedales. De Sodalibus, fi
mine &saliis ad cultum principum αποθεωθειται constitutis vide Dod- melli praelest. Cambden. pag. xω. R. De ministris saerorum populi Rom. Οnufrius in civitate Romana tom. I. Grav. p. 2s I. 2U. N Guthe rius deiure Pontificio II. II. sq. tom. V. Greri De aedituis Alexander etiam ab Alexandro lib. s. c. II. De Tibicinibus eorumque collegio praeter Dempsterum ad Rosinum Casp. Bartholinus libris 3. de tibiis veterum. Neque vero mirum tot di tam diverses ordines sacris rite e tendis apud Romanos eonstitutos fuisse, quoniam diligentissime illa o . servari Iummi esse momenti semper existimarunt, ita ut si minutissima etiam aliquis neglexisset, statim tota aEttio esset vitiosa, fiammi mFistratus exauctorarentur, triumphus negaretur, qZod nimirum persuasum esset Romanis magis ad Reip. salutem facere u Maristratus ac viri principes divina suspicerent ac religentes essent quam ii profligarent hostes: ut notat Plutarctas Marcello f. 3oo. cui jungendus Valerius Max. lib. Dubi di de relig. auspiciis. X. Sacri ordines Eetasiastici vel nascenti Ecclesiae peculiares fiant, vel cum succedentibus temporibus communes, vel postea demum superinducti. Nascenti Ecclesiae peculiares sunt vliosi proprie sic di& Gangelistae, quanquam Apostoli nomen non tantum Christo ipsi Ebr. lII. I.&Johanni Baptistae apud Tertuli. imponitur, sed&LXX. di- 'ipulis Domini, & discipulis Apostolorum, Si iis qui diu post Apostolos in Ecclesia docuerunt&Evangelium promgarunt. Vide Valesium ad Euseb p. 2I. sq. & p. AI. R. M. Antonium de Dominis lib. 2. de Repericles 1. S. 44. Blondisum de Episcopis p. so. 8s. NII3. Petavium
498쪽
dogm. Theol. de Hierarchia Eccles MaturinumVess IaCrose, in dial
sis Gallice editis P. 14i. sq. dc D. Ioachimum Hildebrandum libro de
Iierarchia Eccleuastica &e. mad mydum Constantinum M.inter Principes Apostolum ab βασιλευσι Α- λον distam observat Grotius p. 1I. de jure summarum potestatum circa sacra. De Apostolis eorumque ministerio Nautioritate vide Franciscum Bumannum de ministris N. T. extraordinariis disserti x. usque ad undecimam: Canub nus ad Baronium p. 277. R. Petavius lib. I. cap. s. de Hierarchia Ecclec Tho. Bilsenus de perpetua Ecclesiae Christi guvernatione,Frid Spanhemius in quatemario aissertationum historici argumenti, tomo secundo operum recuse, pag. 289. sq. disserti de Apostolis 3t Apostolatu. Eorum episcopatum fuisse Oecumenicum sonulli certo loco alligatum ostendit
Walo Messalinus L Claudius Salmasius in libro de Episcopis N Presbyteris p. I98. sq. Episcopos quoslibet orthodoxos dictos fuisse Apostolos
N Apostolicos & Ecclesias Apostolicas non tantum Romanam ostendit Nondellus loco laudato N B. Dorschaeus part II. Uindita in Exodum p. 11s. agnoscunt etiam Baluzius ad Uincentium Lerinensem p.368. Sta schasius QUsnellus in notis ad Leonem Wp.867. & 87 . Neque Prae-.tereundum quod non modo Iohannes Baptisti, Prophetae & docioresΑ-postolorum nomine veniunt, videSirmondum adEnnodium p.76. Sed
etiam ἡ-sive Apostola in sceminino dicitur S. Thecla, apudioh. Ernest. Grabium tom. I. spicilegii p. 33r. 8c similiter aliae mulieres
Ebe apud Frontonem Ducatum in notis ad Chrysostomum t m. .P. 9o. De Apostolorum proprie dictorum praerogativa, vocatione, mi nisterio & donis singularibus agunt etiam Henti Dodwellus in diss x. ad Irenatum, & Gril. Caveus in introductione ad vitas Apostolorum. Ut- ut vero haud plane certum est Mod a Judaeis nomen Apostolorum m tuati sint Christiani, cum apudGraecos vetustissimos quoque passim Apin
stoli nomen pro ministro vel legato occurrat, ut apud Herodotum lib. I. cap. LI. vide tamen quae de Apostolis udaeorum Baronius ad A. C. 32. Casaubonus ad Baron. p. 27 .sq. Groti ad Matthaei X. r. ininsius ad Dicae VI. Morinus p. 26o. Exerc. Biesic. Sam. Petitus r. les . c. χε. lib. 2. cap. 2O. Seldenus de anno civili Hebri cap. s. p.8 . Petavius ad
Epiphan. haeresi ιO. N tom. I. dogm. Theol. pag. 68; .ec 739. edit. ParisD.Ioh. Frid. Mayeri τρα- ιτου ainrtatio de Apostolis Hebraeorum, Gryphiswald. IIo . in qua etiam de illorum Patriarchis duobus, uno in
Palaestina, altero in Babylonia, quorum Apostoli illi fuere administri. XI. De
499쪽
XI. De LXX. aescipulis praeter Burmantium parte 2 Exerc. pag. 9s'. sq. diligenter agit David Blondellus libro de Epiinopis p. 99. usque ad p. t s. qui p. t O9. cum Apostolis aequo jure atque conditione fuisse contendit. ciod per omnia admittendum non videtur, ut perspicue patet ex electione Matthiae, q vae nulla fuisset, si Matthias Sc Barnabas, utinpote jam interro discipulos constituti, non per promotionem ad Apo-holatum majus aliqvoci ministerium fuissent adepturi. Pseudo Dor thei libellum commentitiis LXX. discipulorum nominibus resertum, flede iisdem ambos Nicephori Xanthopuli, lubens praetereo. Omitto
etiam Neuripostoses, de quibus D. o. Georgii Neumanni diatriba lucem vidit Niteb. I7 . 8.De Mavia M. quos Evangelizatores vocat Tertullianus libro
de Corona mil itis, agit Burmannus pari. Σ. exercitati num pag. 2 i s. seq.
anquam vero propria di singulari quadam appellatione lU. tantum sunt Evangelistae, cuius numeri rationes allegoricas ex S. Irenaeo S aliis veteribus attuli in Codice Apocrypho Novi Test. in quo etiam plura Α- pocrypha recensui Evangelia: tamen Elymologica uuirpatione ita disti sunt non tantum Apostoli di Apostolici viri qui Evangelium Christi hominibus annunciarunt, sed etiam post illa temporaEvangelii doctores quicunque, qψemadmodum Caesarius quaest. s. quoque Magos qui ad
Christi cunas venerunt vorat ἐυαγγελιτας κηρυκας ἐθνο
λιφοιτ σεως. Quamobrem N Episcopus Meldensis Io. Be nignus Bossvetus in historia Variationis Ecclesiarum protestantium p. 26. R. sine magna ratione carpit Lutherum, quod in subscriptione Iit rarum ad Georgium Saxoniae Ducem, se Evangelistam Nittenberstensem appellavit, quod ex more illius aetatis secit. Memini me in Bibli theca Rev. D. Mayeri videre Literas A. Iseto scriptas ad Lutherum ter tio die Novembris a Sebastiano Ho eisiero, in quarum subscriptione hic se vocat sacrarum literarum Doctorem Evangelistam apud Minores Conshmtiae, ut adeo hac aetate istud nomen usurpate adeo insolens haud fuerit. De Pre nis Novi Testamenti vide eundem Burmannum Parte IL Exercitat dissere. ια& sq.
XIl. Ordines Ecclesiastici nascenti Ecclesia de sequentibus se
500쪽
scoporum quidem ac Presbyterorum dignitate &juribus, num eadem ultorumque fuerit Apostolicis temporibus auctoritas,an Episcopi Pre byteris , iam ab Apostolorum tempore suerint superiores, acerrime &plurimis scriptis a Viris doctis sint disputatum. Episcoporum silptaresbyteros auctoritatem& divino iure competentes praerogativas d sensitant Bellarminus libro de Clericis tom. h. Controvers de ordine tom. Dionysius Petavius in libris de Hierarchia Ecclesiastica,Io.M rinus Part. .Exerc.ide sacris ordinationibus, Thom. Bilsonus, Episcopus Ninthonienus, de perpetua Ecclesiae Christi gubematione Gnd. I6iI. Io. Pearsonius In Vindiciis Ignatii parti cap. II. Beve- regius Codice Canonum illustrato lib. 2. cap. Π. Henr. Hammondus in libro de Episcopis di Presbyteris . aliique Episcopalium partium Ansli& Scriptores Romanae Ecclesiae. Henricus Dodmellus in variis scriptis, Franciscus Brohesby in Historia Hierarchiae Ecclesiae primitivae per tria saecula di initium quarti, Gnd. 17I2. E contrario Episcopos & Presbyteros divino jure Sc Apostolico more eiusdem plane esse aignitatis de auctoritatis disputant praecaeterisDavid Blondellus in libro de Episcopis et Presbyteris, Claudius Salmasius in apparatu ad libros de primatu Pa. pae Sc in dissertatione Lugd.Bat. I6 1.8. edita de Episcopis & Presbyteris sub nomine Walonis Messalini: Christianus Dreierus in controversiis eum Pontificiis dissere. 23. D. Jo. Franciscus Buddeus Exercitatione de origine N potestate Episcoporum, Imae i7os. q. 6c Protestantes sere communiter, atque in Anglia Presbyteriani. Vide dc Balvetium p.366 8c167. R. ad Lupum Ferrariensem. Cum autem longo Ecclesiae usu Epio Icoporum ordo ac Presbyterorum distinctus esset, Aetiani ' in quarto post Christum natum seculo qui nec dum ullum eorum discrimen spe inde ut hodie Presbyteriani) esse volebant, haereticis ideo adscribuntur apud Epiphanium, Haeresi 7s. num. I. Alia tamen Protestantium nostrorum ratio est, qui Episcopos & Presbyteros jure divino quidem re Apostolico usa pares fuisse assirmant,subordinationes tamenEcclesiastiis eas ideo non improbant,ut plerique ipserum inEcclesiis sitis eam amplectantur ipsi, dum supra Diaconos &Pastores habent vel Episcopos &e - . - Archichum p. i 3. Pontifex Maximus παρΘενων ἱερον επισκοπ . Plutareh.ici Numa. επισκοπῶν Jες τάωνια. Schol. Aristophanis ad Vespas, 1338. Evectardus otio de EdilibusColoniariam p. 237 sq. Salmasius in Apparatu de Primatu Papae p. III. Romanam Ecclesiam ipsa et arguit Aetii vestigiis insistere in eo, quod in septem ordinibus Episcopos sub Presbyteris comprehendit, atque unam ταξιν utrorumque constituiti