장음표시 사용
511쪽
interpretarentur, quod & ipsum a Iudaeis Christiani acceperunt. Vide Epiphanium tom. I. p. Ilos. Porro Lectores iidem etiam erant',isis, unde Platanagnosa dicuntur in Novellis Iustiniani Imp. ut notatum Ualesio ad Soetomeni VIIl. 24. XIX Eodein Constitutionum Apostolicarum Ioco ubi Lectorum mentio fit, tib 2. c. 1s memorantur etiam Cantores it Ostiarii, ubi haec annotat doctissimus telerius: post Apostolos tempore mi- nores Ordines, Diaconatu inferiores coeperint in Ecclesia institui, aris
obseuritale imohitur, ut nulla possis erem coniectum deprehenH atque explieari.
Aperte ovidem S. Ignatius, qui initio secundi iaculi scripsit,agnoscit soa
lum mouo tres maiores gradus, Miscopatum, Presbyteratum, Diacona- tum. Primin pero, quod ριam, Lectores minatTertullianin libro de praeseriaptione haereticorum cap. 6I. Hypodiaconi autem, Exorcistae σAcoluthi obncomparent ante C prianica Epistola 26. 28. 78. 79 8O. I6.ss. N Epistolam G nelia Papa ad Fabium Antiochenum in Eusebio lib. VI. cap. 63. qua etiam Ostiarios ad vis. Sed e media aemte ni it clari assertur. Augetque d DH-msem, tum quod credi debeat quaUdam Ecclesia. hac in Hsciplisa pristi se aliis exemplo suo, tum quod in Diaconis, soleant clerici minoris loci comprehendi, violatus multo post introductionem Clericorum Diaconis suppositorum, postquam posuisset lib. I. par. I9. lib. 2. Ps. I. Ecclesirae membra, Episcopos, Presbyteros, Diaconos, Ministros N Laicos seu turbam fidelium, ας9. sub vito Cum snt, sicut supra dixi, quatuor genera capitum in Ecclesia, Episcoporum, Presbyterorum, Diaconorum 6c Fidelium, proquibin enumerantur quinque ordines Ecclesia apud Hieroumum inEsaiae capiat 19. Epistopi, Presbyteri, Diaconi, Fideles di Catechument. Ira e diabium
remanet, an hic cssimiles Constιtutionum loci, a primo earum editore, pes ab earum N n n 2 ine. r- Uret Constitutones illas Clementis vel Apostolicas minime esse, eruditi eonsentium, sub initia tamen quarti saeciali esse Clementi suppositas, colliges ex Eusebii Hst ubi ait /- πρώην, hoc est nuper admodum opera prolixa sub Clementis nomine venditata esse, III. 38 Hist. Neque cum liac sententia pugnant quae Hrσιοτητι illius operis opponunt viri doctissimi. . Locus est insignis p. 244. ubi Cornelius testatur Romae tum fuisse πζεσβυ 'ερους 46. Δ Zνους I. υποχυικονους T. ακολουΘους 2. ἐπορκιτας-αναγνως ἀς οιμα- 2 Viduas cum aegrotis superi oo. Romanus Martyr sub Dioclinano, fuerat in Ecclesia Caecareensi Diaeonus & ε πιορκιε νς. id de Martyri. bus Palicstina: c. 3. Fg. 32o. Plurium ordinum Ecclesiasticoruin meminit & Pseud ignatius Epistola ad Antiochenos ea trema, & Epiphani expositione sides c. al.
512쪽
interpolatore profecti simi. Omisi parva auctoritatis Librum de Romanu Pontia
μώω. Is in H ino habet : Hic Clerum composuit,& distribuit gradus. ει Hic iecit sequentes' Cieros. De Cantoribus qui & κ-νικοι ψαλται, vide Menardum ad Gregorii sacramentarium p. 6I. 62. seq. ND.Joh. Andreae Schmidii diss de Cantoribus Ecclesiae, Beveregium ad Can. Is. Laodicen. De Ostiariis, , custodibus S conservatoribus aedium sacrarum, Menardus p. 272. Suaresius ad S. Nili opuscula pag. 669. R. Cangius glossario in mansionariin, Eti am Gerarii custodem Psalmistariungit Ambrosius lib. i. de ossiciis c. qq. ubi vide notas tom. 2.editionis praeclarae, quam Monachis Benedictinis debemus, p. 69. De Atolutis '' Menardus p.279. Caveus in primitivo Christianismo λχις. Cangius glossar. in Acob' cerotemrii. De Exorcistis επορm ως viri docti ad Canonem Σ . Laodiceniti Io. Antiocheni Concilii: Menardus pag. 277. ad Gregorium, Espencaeus p. is8. R. opp. qui etiam de s uratione Daemonum p. I6O. sq. rerumque inanimatarum P. I6ῖ. Lindebrogius P. I s96. sq. ad CodicemLegum antiquarum, & Franciscus Ballusius S. I. in responsione secunda ad Historiam Oraculorum Fontenellianam, edita Gallice pag. I88. Vide etiam Sam. Bashagii Annales ad A. C sq. num. IO. sq. atque Jo. Felli nintas ad Cyprianum p. q. ubi de eo,quod Catecherarum simul munere inmin Ecclesia fuerunt. Eusebius VIII. 6. Hist. p. 198. in persecutione Diocletiani ait repletos fiuisse carceres Episcopis, Presbyteris: Diaconis, Lectoribus &Exorcistis. Multa de exorcismis Iudaeorum it Christi an rum Antonius van Dalen dig. de divinationibus Idololatricis Iudaeorum, digna accuratiore examine.
De Fossariis sive Copiatis λοπ ντις in Pseudo Ignatii EpistoIa ad Antiochenos) qui sepulturas curabant destinctorum, vide Epiphanium exposit. Fidei g. 2I. Codicem Theodos lib. XVI. tit. Σ. lege IS. N auctorem de septem ordinibus Ecclesiae, inter S. Hieronymi opera, ubi ita enumerantur: Episcopi, Presbyteri sive Sacerdotes, Diaconi, Subdiaconi,lectores, ostiarii, di fossarii.
Codires quidam Iegunt mala. Nam sed renter eseri stat A Iuthi. Antiqvis Graecis ακολουθοι, pueri a pedibus, comiticustodes ministri, pagera, Iacay M. ut notavit Jac. mportus ad Theophrasti chincteres p. 38s. leneso in glos suis ad Codium Legum antis Iu is
513쪽
XX. Hodie septem ordises agnoscit Ecclesia Romana, sed aliterae Graeca illos computat, sic nempe: presbyteros, Diaconos, Subdiacois nos, Acoluthos, Exorcistas, Lectores Sostiarios, de quibus omnibus eide Pontificale Romanum, Isidori origines lib. 7. cap. I 2. Stephanum Echiensem de sacramento Altaris tom. 2O. Bibl. Patrum edit. Lugd. i87 sq. Honorium in gemma animae lib. I. e. 74. R id p. IO69. IN. de M. Antonium de Dominis II. q. & 9. Graeci autem Episcoporum loco praetermittunt AcoIuthris, atque ordines septem ita numerant: Epi. stopos, Presbyteros, Diaconos, Subdiaconos, Lectores, Exorcistas Nostiarios. Vide Metrophanis Critopuli consessionem, p. IO9. A Syris novem ordines Hierarchiae Ecclesiasticae statui. ad exemplum totidem stilicet ordinum Angelicorum, notat Morinus de sacris Ordinationibus pag. 498 Caeterum de universa illa, quam hactenus perstrinxi, Hierarchiae Ecclesi ,sticae ratione ordinibusque singulis praeter Morinum hunc, aliosque a metam laudatos consuli possunt Stanislaus Ilosius pὸς 16s R. Opp. Bellarminus libro de Claricis tom.2. controvers. Hadriaanus Sarravia libris de diversis Ministerii gradibus Lond. is9o. . Anglice Ni 6 Ii. sol. Latine. Claudius E encaeus libro i. digressionum in pistolam r. ad Timotheum: LudovIcusCellotius S. I. libris X. deHieraris
chia & Hierarchis, Rothomag. I6 r. sol. S in horis subcesivis Patis 16 8. . sive vindiciae illius operis adversus Franciscum Hallierium,cuis ius de Hierarchia Ecclesiastica libri IV. Paris i6 6. λI. Joannes Dariis de ordinibus & dignitatibus Ecclesiasticis, adversus Salmasium de primatu Papae, ibid. 16 8. . praecipue vero Lud. Thomassinus in opere dedist lina Eccesiastica, tribus Voluminibus in sol. edito ibid. Gallice x679. 168 . ubi suse& diligenter de singulorumordinum origine,conis ditione,Juribus 8cossiciis disserit. His addi possunt ἡReformatis Gis Voetius parte χ. politiae Ecclesiasticae, Frid. Spanhemitas tom. h. opp. p. II97. R. Jo. Christophorus Becmannus notitia dignitatum illustrium diss XU. 1eq. E nostratibus Caspar CaIvcerius tom. II. ritualis EcclesIoh. Bartholdus Niemeierus S Adamus Rechenbemius dissi de titulis et gradibus Ecclesiasticis: Io. Mich. Heineceius deleriptione Ecclesiae Graecae, Germanice edita, parte IlL cap. I. &c. I. Ut alicui munus sacrum publice obire liceat, requiritur in EccIesiaChristiana electio,&μ ασια sive vocatio ab iis quilus habente tum ordinatio a Sacerdotibus. Non-' N n n 3 nun
514쪽
nunquam debet etiam accedere confirmatio sive εο ιυρασις ac
Principis ac potestatis supremae, si hoc sibi ille reservavit. De inmine per sortem, a qua ipsum Clericorum nomen petitum est, vide interpretes ad Actor. I. M. Thomassinum de disciplina Ecclesiastica II. I . Tit quellum de iure primogenitorum pag I S'. Sulcerum κλῆρ , dis Benedictinor. ad Ambrosium tom. i. p. I27s. Stephanum te Moyne notis ad Varia sacra p. 6. & Martinum Mauritium libro de sortitione veterum Hebraeorum, Basil. 1692.8. Electio primo facta ab solis Apo stolis petSpiritum S. motis N agitatis: post illud tempusClerus una cum
Laicis . atque adeo tota Eccleua ad electionem concurrit, ut ex veteris
Ecclesiae uiu demonstravit Blondellus libro de Episcopis p. I97. I79. .s 9. Ac populi quidem consensum in Episcoporum electionibus re virisblitum, in Oriente quidem usque ad Concilium Nicanum secvnaum A. C. 87. Can. vel saltim Synodum Octavam A. C. 87i. Can. 11 in occidente autem hoc viguisse usque ad extremum saeculi duodecimi, notat Petrus de Marca VI. Σ. operis de concordia Sacerdotii S Imperii. . licet canone II. Laodiceno, Ac constitutioneJustiniani I .diuiamin. tea vilis plebecula ab hoc negotio exclusa erat, quod sepe auris illius ορο casione graviter peccasset, id. VIII. 6. Perperam tamen idem illustris
scriptorius Regii vel Principalis consensus VlII. 1. ex requisito illo Lai. eorum sive populi consentu derivat, cum id potius nitatur potestate Principali & Maiestate qua pollet in regno suo, vel Principatu, in quo est Ecclesia illa particularis, cui Sacerdotes praeficiendi sunt. Ita p recitus
Grotius ius patronatus κ ποζιαον Ακπιον vocant recentiores Graeci)RegioJure niti disputat, cap. I 2. de Imperio summarum potestatum circa
sacra. De more porro S iure electionis pro diversis locis & temporibus in Ecclesia diverso, apud eundem Marcam, Balvetiumque in notis N in Isiaci Haberti αρχιερατικιῶ pag. εἶ s. R. ubi sinsillatim de Ecclesia Graeca 6t apud Morinum ac Thomassinum suse disputata videri ponsunt, quibusjungenda Matthiae Flacii demonstratio quod ebmo P sulum sseisivorum non aracclesiasticos solum fias anaicos,ut racant, pertineat quod.quebi hocjure electiominis inque a Christi temporiri per annos Ilcta usi flunt,
subjectus editioni Catalogi testium Veritatis, Francos. I666. . XXII. De consecratione Sc unctione Sacerdotum apud Iudaeos videndi Interpretes ad Exod. XXlX. & Levit. VIlI. atque Fortunatus Schacchus in Myrotheciis suis, sive libris sacrorum eleochrysmatum. De manuum impositrone & ordinatione Rabbinomm, Judae is antiqvo, ' usu
515쪽
recepta, Ioh Morinus in orere praeclaro de sacramento ordinationis, Paris r6ss &Bruxeil I686. Iol. parte I. Exerc. VII. cap q. p IAI.sq. Idem in eodem Volumine de ritibus ordinationis per omnes aetates Ecclesiae Christianae in oriente di occidente frequentatis disputat diligentissime, Et parte χ. multos rituales libros Latinos, Graecos, Syriacos promit , quibus addendae irmulae ordinationum quas exhibetEdmundusMartene lib t. de antiqvis Ecclesiae ritibus parte 2.R337.R. ει iungendum laudati Haberti adGraecaeEcclesiae mores cognoscendos ParisI6 D sol. ut ad Latinae Pontificale Romanum, atque A. D. Mayeri museum Ministri Ecclesiae pari. I. p. tqo. sq. Extat di Francisci Hallierii de sacris electionibus 8t ordinationibus opus Paris I636. sol. Illud non o mittendum, quod saeculo adhuc XlIL dc XlV. non ordinati sunt nisi ad certam Eccletiam, ut haud diffitetur Natalis Alexander tom. 7. His . Eccles pag. χχχ. edit. in sol. ει quod bis ordinari prohibitum, de quo Bev regius ad Canonem Apostolicum LXVIII.
XXIII. De beneficiis di reditibus Ecclesiasticis, qui initio post
communionem bonorum ' de qua Actor. II. qq. fuere ex oblationibus ει Eleemosynis fidelium, deinde a Constantini M. aetate ex certis fianda. tionibus, legatis atque donationibus ad Ecclesias certas pertinentibus, ex decimis item, atque aliis eiusmodi dotibus ac constitutionibus, videndus liber Italice plus simplici vice editus atque Latinὸ etiam versus
a Carolo Cassa, atque sub PMιli Sarpis Veneti nomine vulgatus Jenae I 68I. Ιχ. de mMeria beneficiariu stu beneficia Meles sicis e quamqvam non est
PauIi illius, scripta Tridentini Concilii Historia celeberrimi, sed amici eius M. Fulgentii Blixiensis, Monachi Servitae, Sarpio in multis similis, cuius etiam vitam scripsit. Vide Rich.Simonis Epistolas selectas parte 3. Epist. 7. pag. io 3. qui ipse Simon sub nomine Hieronomi a cistis librum edidit eiusdem argumenti Gallice, de origine Si progressu redituumEcclesiasticorum, Histolae de ι' origine'du progres des revenus EcclesiastiquesI68 . Eius summa capita videre licet tum in Actis Eruditorum de novellis Rei p. literariae illius anni, tum in praeclari viri Viti Lud.Sechen- dorsi Historia Lutheranismi lib. I. p. χῖ6. R. His utique praeter eiusdem Rich. Simonis lib. 3. Bibl. Criticae cap. ἶχ. Ecf3. 8t Theopb. Ronaudum tomo XII. Operum, jungendum vastum atque eruditum Ludovita
. . sium libro iacturis p. 6ss. q.
516쪽
4 ι cARXm. De MONACHIS. Thomasini in Oratorio Gallicano Presbyteri, post binas Gallicas editio.
nes ab auctore versum Latine, editumqVe Paris 1688. sol. tribus luminibus. in quo de beneficiorum Ecclesiasticorum origine, variis gener, bus, administratione per Episcopos, oeconomos, Desensores, di multis vario abusu copiose disseritur. Arnota Coryini λ Belderen de personis de beneficiis Ecclesiasticis, Francos. 17o8. q. Melchism saris de beneficiis Ecclesiasticis 6c de bonis Ecclesiae temporalibus acquirendis & conseris vandis, Tolos I7ΙΣ. fol. D. CastarM Ziegleri de dote Ecclesiae eiusque iuribus , privilegiis liber prodiit Niteberg. I676. . Desicrilegio Laico, sive bonis Ecclesiasticis per Laicos usurpatis, Ph. Aleis faeis in Uariis opusculis, Paris i6I . 8. diatriba ultima. De beneficiis
Ecclesiae non in luxum,sed postClericorum honestam sustentationem in alendos pauperes impendendis, D. Baptissκ advocatus pauperum de quo libro videndus Elias du Pin tom. I 8. P. 27s. XXIV. Qtanquam. sonachos,antequam sacris ordinibus initiati sint, Laicos appellant tum Synodi tum Patres,ut notavitH.Noris somnio XXVIII. Francisci Macedo, 6c M. Antonius de Dominis II. I 1. de Rep.
Ecclest tamen a Gervasio in vita S. Martini praeter rem scriptum est eos a Cieri lanctionibus & Ecclesiasticis dignitatibus exclusos suisse, quod facile refellit P. Badierius Monachus Benedictinus in libro Gallice edito de sanctitate status Monastici Paris A. I7oo. Clericis etiam praeseruntur Monachi ab Abbone Floriacensi in Apologetico P. 397. ciericorum
orso inter Laicos s Monachos medius, quansum est superior inferiore, tantum
inferior puperiore. Mox p. 398. notat ex Monachis Clericos ordinari, Nex Clericis Monachos fieri. Non ab re igitur fuerit de illis etiam hoc loco pauca quaedam subjungere. Ac per tria quidem prima a Christo nato iacula nullos Monachos i n Ecclesia Christiana fuisse non diffitetur Elias du Pin in Biblioth. Scriptorum Eccles in Append. ad tom. 6. p. 2s. Apostolorum certe temporibus ne vestigium quidem suisse Monasticae
vitae affirmat S.Chrysostomus Homil. 2s. in Epist. ad Hebraeos. Quanquam enim Philo Therapeutas tanquam genus quoddamMonachorum
videtur describere, tamen ex eo ipso Philoni hon de Christianis sed de udaeis Esienis esse sermonem viri docti colligunt: Vide Epistolas Gai
lice Parisi6iet. de Therapeutis Philonis editas p. Iso. seq. 262. seq. Et quanquam Marcion Haereticus ab Epiphanio in Haeres Marcionitarum, ριονοίλον appellatur , hinc tamen Monachos primo jam iaculi secundi
quadrante in Ecclesia fuissς nolim colligere cum 1 homa Millesio in no
517쪽
tis ad Cyrillum Hieroselymitanum pag. 6O. quoniam vocabulo illo tMDtum solitaria vita 'Marcionis notari potuit. QDrto autem post natum Christum Saeculo iam fiequentes Monachi esse coeperunt, qui ducti sanis, ctimonia Pisis Thebani, Eremitarum primi, qui circa A. 2s I. desertum intravit anno aetatis vix decimoquinto, tum S. Amomi, cujus vitam Athais nasius scripsit quique vitam Monasticam amplexus est circa A. 27o. vel S. Amunis sive Ammonis primi conditoris coenobii in monte Nitriae citis ea A. C. 3o . horum exemplo vitam sectati sunt vel Anachiseraram qui
etiam Celliotae, Eremitae, Ascetae, ginsudeler -μη -- elusi, de quibus Sirmondus ad Godiridi Vindocinensis IV. 8. Epist.wm. 3. Opp. p. 83s. vel Caenobimrum sive 'noditarum S in commune viventium in aliquo Monasterio. Ne dicam de Sarabat, sive Remisti qui hini vel trini suo arbitratu vivebant, de quibus Hieronymus Epist. χχ.ad Eustachium ; Et de Sisitu a Simeone Stylita, medio saeculo U. de quo Al- Iatius lib. de Simeonibus Sc. Vide de Variis gradibus Aserarum, μνα- Monachorum,Κremitarum Suaresium ad S NiIi opera p. 68o sq. Josephum Bringliamum in Originibus sive AntiquitatibusEcelininicis Anglice editis, Volumine tertio, libro septimo, Lond. I7II. 8. ubi etiam de Virginibus it Viduis Ecclesiae Christianae, & D. Salomonem Deylinisgium indiss de Ascetis Veterum, subjecta parti tertiae observationum
sacrarum p. l. R. Ab illo tempore non tantum numerus Monacho,
rum 3t Montalium auctus est mirum in modum, sed etiam diversae regu li, diversa instituta ac genera vitae Monasticae in oriente di Occidente excogitata. Vide Codicem regularum editum a Luca Hosenis Rom.I66r. . distributumi in Partes tres, quarum priore habes regulas Monachorum Orientis, S. Antonii Abbatis, S. Isaiae Abbatis, SS. Patrum Serapionis, Macarii, Paphnutii SalteriusMacarii Abbatis Nitriensis quam ediderat Petrus Roverius S.I. S. Pachomii, S. Onesii, Incerti & S. Basilii: in parte secunda regulas Monachorum Occidentis, S. Benedicti Abba. tis Casinensis. Incerti, SS. Pauli &Stephani Abbatum. S. Caesarii Arelatensis, S. Aurelii Arelatensis, S. Ferreoli Ucetiensis, S.Columbani Abba . O o o tis,
Sie μναχων voeabulo usus Symmachus Pluin LXVIA. 6. μοναχῶς οιμεινοικιαπι, ubi septuaginta interpretes: κατοικιζει μονοχοπους εν οικω, M. Ex Bonifacit 'III. decreto Monachis ac Monialibus monasterio sine gravissima musta egredi velirum. quod usque quaque Observatum etiamnum obsereari optat Joh. BaptistaTl:lers, libro de ia cutineris recliensii, A. I 6. I.
518쪽
ii Monasterii Tumatensis, S. Isidori Hispalensis, S. Fructuosi Rr carensis, Regulam Magistri, S Grimlaici regulam solitariorum. Parte tertia regulas Virginibus observandas S. Augustini, S. Caesarii di Aureliani Arelatensium, S. Donati Vessintini, alterius cujusdam Patris it S. Leandri Hispalensis, atque B.Rlredi Abbatis Rievallensis, subjuncta adhortationum ad Monachos , Vim ines append ice. Exstant etiam Hugonis Menardi notae ad Concordiam regularum S. Benedicti, Abbatis Anianensis. ParisI638. q. Petrum quoque Rouerium S. L editioni Codicis regularum Monasticarum insudasse testatur Si 'ndus tom. . o perum p. 686. S. Hieronymi regulam Monachorum e scriptis ejus collectam per Lupum de Osueto habes tomo V. Operum S. Hieronymi p. 3Φ3. edit. Io. Marcianaei. XXV. Cum ita pro suo quique genio S captu viverent & lectatores suos haberent , non mirum plures etiam ordines Monachorum NMonialium ortos fuisse, quorum numerus auctus praecipue perSeculum. XIII. N XIV. Illorum singulorum notitiam dare, inreseorum voluminum opus, qualia sunt Philippi MnaMi S. I. Catalogus ora inum religiosi inrum, Italice & Latine vulgatus Rom. I 7C6. . &Germanice Norimberg.
x7II. R vel Hermantis diversi ab eo qui vitas Athanasii, Baslii S aliorum condidio Historia ordinum religioserum S Congregationum regularium S secularium Ecclesiae, Paris i7Io. Ιχ. quatuor Uoluminibus, Gallice. Novam etiam eorundem ordinum Historiam parat Hippol ---θot cujus Censara de Hermantii opere memoratur in Ephemeridibus Parisiensibus Anni I7II. mense Martio p. 3ss. editi Amstet amensis.
Nescio sitne illud HeIyoti opus, quod recensetur in iisdem Ephemeridi-hus A. I IS . p. Iso. 2 3. Praeterea Ordines Monachorum persequitur
Michael Geddesius Anglus in tractatibus Miscellaneis patria lingua editis tom. III. dig. V. Lond. 17o6.8. Iampridem quoque &Gallice Amst. 1688. I69s. N Germanice A. 3692.8. Augustae Vindelicor. prodiit Histo
ter Σorstelliingterordeius 'abite. A Bonanno ordines Monachorum reseruntur CXL. N Monialium CVIlI. His iungendus deniq ve est B. Luthera tom. 3. opp. edit. Alienburg. p. 38 I. R. D. Ioachimi Hudebmnia libet de Religiosis eorumque ordinibus, Helmst a7OI. . Praeterea de rebus ει AntiquitatibusMonasticis videnda Datami Ahesterra Astetica sive origines Monasticae libris X. tum clauaein Dedein in Λntiquitatibus sta
519쪽
tus Monastici&Religiosi, editis Gallice A. I699. Iob. Grece de origine & fundatione ordinum Monasticorum, Francoc I6rε. . Marthas Galem Origines Monasticae, Dilingae is 63. . Prosteri S estanti Chrones
gia Monastica, maci I627. . De studiis Monasticis eximius Io. M billonii liber e Gallico versus Latine etiam lucem vidit interprete Udalis rico Staudigleo, Campoduni I7O8. 8. quo in opere probat Monachos perinde ut viros Ecclesiasticos neutiquam dedecentia aut illis indigna esse bonarum literarum, sacrarum priecipue studia. Sane constat permulta Iaecula literas alibi sere exulantes, in Monasteriis hinc inde invenisse perfugium, & Monasteria passim Bisse scholarum loco in quo ado-lascentes erudirentur, uti Hildebertus Cenomanensis p.28 editinovae scholares iungit claustralibus, cum alios longe lateque studiorum vel
odium vel certe ignoratio occupasset. Conser Iacobi Ginuen lib. Mobservationum cap. 4. Similiter certum est Monachos olim labore honesto vel opificio vitam tolerasse, neque per otium consumsisse quae
alii Christiani sudore multo comparassent. Conser Alaeserram lib. U. Asceticon. cap. 8. R. S Gundlingium ad Eustratii delineationem Ecclesiae Graecae p. 23. sq. Monachis praesunt Abbates, sive Archimandritae, Monialibus Abbatissae. Explicatio historica cerimoniarum benedictionis Abbatissae quales describuntur inpontificaliRomano inserta est Memoriis literariis Trevoltinis A. I7C8. p. I 3I. sq. auctore Claudio de Vert. id. p. r336. Sed ad singula Monastica instituta descendere non est nostri instituti, de quibus pou D. aliosque, Edmundis Martem in praeclaro opere de antiqvis Monachorum ritibus, distincto in libros
U. editoque Lugd.l69O. q. atque in Commentario Historico ad regulam S. Benedisti, eodem anno migato Paris in A. Canomcorum in Ecclesiis Cathedralibus Collegia originem debent seculo VII. Regulamque primum accepere tempore Ludovici pii Imp.ut notavitBaluziusta pum Ferrariensem p. 372. R. Conser M. Antonium de Dominis II. 9. &Ray-
mundi Chaponelli Canonici Regularis S. Augustini it Prioris S. Elisii
Historiam Canonicorum quae sine nomine aurioris prodiitGalliceParis. 1699. 32.8trecensetur in Actis Erud. tom. 3. supplementi p. 33's. In eo autem quod Chaponellus contendit Clericos dicinonicos ante s ulum XII. nihil proprii possedisse, resellitur ab Ludovico Hugone ord. Prae monstratensis Monacho in Censura Historiae Canonicorum, Critique de PHi ire des cianoines, Luxemburg. IIGO. 8. omitto alia quae videri possunt apud Casparem Thurmannum in Bibliotheca Canonicorum. o oo 1 Halae
520쪽
476 CAP. XIII. ORDINES EQUESTRES.
Halae Magdeburg. I7Oo. q. De Ordinibiu equestrιb- five Cruciatis de religiosis, sive secularibus atave militaribus videndi Scriptores laudati in Actis Emditorum tom. et nipplementi p. 498. SsOχ. ita Christiano
Gryphio G in limine libri editi Germanice Ao. 17o9. 8.tur te sintdiute die seisi, und melili in Nitter/Ordent quibus adis
dendi Hermantius napra memoratus in Historia Ordinum militatium, Romomagi A. I 6 8. 8. , eorundem ordinum descriptio ' lingua Sis vonica sive Rumica, Additis ad Belgicae editionis exemplum μη, quam A. 1697. 8. Amstelodami dedit Adrianus Schoenbeckius ico. nibus in aeg incisis infignium, vestium di ornamentorum , quibus Ε- 'vites ordinum CXIII. utuntur. Isigidius Andreas de Ia Roque in libro de origine nominum Et cognominum , Gallice vulgato Paris. 168i. Ιχ. Petrus Lagerloes in disquisitione de ordinibus Equestribus, Holmiae r696. Philippus Reinhaesus Vitriarius de Equitibusti ordinibus Equestribus. Lugd. Batav. I7o7. Ioh. Christophorus Becthannus in notitia dignitatum illustrium dig. XIX. seq Uincentius Coronelli Tomo XIX. Lexici vaegrandis universalis, edi pridem coepti Venetiis lingva Italica, ubi sub voce Cavetfieri comparet non fine auctario Bernardi Iustiniani, Veneti, Historia Chronologica ordinum Equestrium, edita in lucem Venet. I67O. atque auctior 1692. sol. Idem, quem paullo ante laudabam , Philippin Bonanni, S. I. etiam ordinum Equestrium centum S quinquaginta imagines atque descriptionem Clementi XI. Pontifici Maximo obtulit, R mae ΑΟ. 1713.