장음표시 사용
501쪽
Archi-Episcopos ut in Suecia, Daniaque, Pruma ac Britannia: vel Praeis positos, fit Inspectores, Superintendentes ac Superintendentes genera-Ies ut in Germania passim. Ac Superintendentis quidem vox licet aris rosantior videatur Danaeo& Sibrando Vome io apud Crenium tom. I6.
animadvers p. xl. apud Hieron. Epist 8. ut dixi obvia est, uti verbum
superinunire apud Augustinum XIX. 19. de D. In Saxonia frequenistari coepit post visitationem A. 1s 28. notante Sechendorsio. Conser Casp. Ziegleri Superintendentem ad normam Constituit. Ecclesiastica. rum in Electoratu Saxonico descriptum, Dre . i6 . q. Ambrosio S perinstector cap. 6. de dign. Sacerdotali. Episcopos in primitiva Ecclesia arochiis sere tantummodo, non amplioribus dioecelidus praefuisse di- putat auctor libri Anglice vulgati iand. III1. 8. cui titulus: a eleis accoum of the Metem Episcopay. Aeti Eruditori tom.6. supplementi pag.
Episcoporum praecipue erat ordinare incierum cooptandos, hapti Eare, confirmare, causas Ecclesiasticas decidere, pauperum curam hadere, templa consecrare, disciplinam Ecclesiasticam moderari aliaque
similia, de quibus idem Nondellus late disserit,di ea interdumPresbyteris quoque concessa suisse probat; Quod singillatim circa ordinationem praecipuum quoddam Episcoporum munus haberi litum , probavit D. Joh. Hulsemannus, Theologus Lipsiensis. in dissi de ministro ordiis .
nationis, Rev. Jo. Guntherus, Ecclenastes itidem Lipsiensis meritissimus, in Apologia Ministrorum Lutheranorum adversusChristiani Hel-mig librum Uratistari i697. I h. vulgatum quod presbyteri destituant facultate ordinandi Presbyteros, Lipsiae r698. . Germanicὰ edita, renovissime scriptorGallias de pta udiciis Llsis S legitimis,Delph.tror. I pra iudicis x. Vide etiam Rich. Simonem Bibl. selecte tom. 2. p. Irusq. ex laaci Hoberti N p. 18. mundum Martene lib. I. pa te x. de Ecclesiae Christianae ritibus p. 186. seq. Apud Vopiscum in vita 'Saturnini memorantur Christi Episcopi, quod non aliud est quam Episcopi Christiani. Uidem. Seldenum ad Eutychium p. 246. Episcopis neutiquam competere ut arma tractent, aut cum Iulio II. Papa abjectis Petri clavibus gladium Pauli arripiant, probavit Caspar Zi lerus ο μακι ιτης in libro qui inscribitur et Episcopus miles in veteri Ecclesia invisus. Episcoporum fuisse in coetibus publicis praedicare, iam supra,
cum de Concionibus veterum dicerem, observare me memini. Nunc haddo etiam catechizandi munus eis tribui ab Hieronymo Epist. ad Pam-M m m machium
502쪽
machium de erroribus Joh. Hieroselymitanto DeEpiscoporum ossicio ettea poenitentes conser Morinum lib. VI. de paenitentia eap.76.8t IX. 3 Episcoporum esse benedicere notatur in constitutionibus Apostolicis lib. 8. cap. 4I. Praecipua qVoque ipsbrum cura fuit ut doctrinae & vitae Cleri observatores essent, dc exemplo pariter atque domina gregi sim praeirent, tanquam speculatores a Domino constituti sive praesides, praesidentes praepositi ac Superintendentes, ut Hieronymo S aliis veteriis hus appellantur. Conser in Joh. Filesaci opusculis variis diatribam primam, quae est de sacra Episcoporum auctoritate, Paris i 6I 8. De antiqvis N majoribus Episcoporum causis, condemnationibus, appellati nibus videndus Jacobi Boileau liber Lugduni A I678. editus contra Cl. Davidis librum de judiciis Canonicis Episcoporum. Solis Episcopis competere jus Haereticos absolvendi di Ecclenae reconciliandi, ex veteris Ecclesiae usu probatum ivit libro singulari Io. Baptista T hiers, de quo Elias du Pin tom. I 8. P. 28 i. Num integrum fuerit Episcopo successorem sibi ante obitum designare, vide R .Rnhmi detensionem Augustini contra Johannem Phereponum sive Clericum Cantabrig. I7 . 8. p. 9s.'. De Episcopi throno in Ecclesia, Menamus pag. 8s. ad Sacra. mentarium Gregorii M. De E piscoporum ordinatione, electione
idem pag. 299. 1q cui, si quis uuam Ecclesiae Rom. recentioris aetatis
. nosse velit, junget Cerimoniale Episcoporum. De baculo sive pedo Episcopi Cangius Glossar. in Macri fratres in Hierolerico
voce baculus Sp. 337. ubi icon Gelasit. Papae cum baculo: Et Jo. Clamo pinus in diss Historica an Romanus pontifex baculo pastorali utatur, Rom. I69o. . De depositione Episcoporum S accusationibus adverissus eos non facile admissis agitPetrus de Marca in opere de concordia
Sacerdotii di imperii lib. o. S 7. Quanquam vero Episcopi ex Presbyteris di Diaconis legendi essent, tamen non desunt exempla Episcoporum ex Laicis ad illam dignitatem per saltum ut loquuntur evectorum, qualeue sunt Ambrosius, Nectarius, Tarasius, Nicephorus, Photius alii papud Leonem Allatiam p. 69. libri de aetate di interstitiis ordinum apud Graecos. His addes Thalassum de quo Socrates VII. 48. Sc quae Valerianus Flavingius in vindiciis ad thesin Clevesianam de Episcopatu, de quo libro Elias duPintom. XVIII. Bibl. scriptorum Eccles. p. IUM Detranslationibus Episcoporum ab una sede in aliam Ecclesiam adeundus laudati Ziegleri libellus de Clerico renitente. De Episcopises, edita est Rev. D. J. F. Mayeri φssertatio, cujus titulus non ita est intelligendus,
503쪽
ac si regimen Ecclesiasticum olim commissiam fuerit etiam sceminis, sed quod inter primos Christianos etiam Episcopi non defuerint uxorati.uρίασας vocat & Epiphanius LXXIX. 4. De Discopis lisularib- sive titulotenus Epistopis in Romana Ecclesia vide Michaelem Siricium in abominationibus Papatus pag. 4 . Hallensium observationes selectas tom. I. P. 6s. R. 6t Matthiam Flacium in limine consutationis Episcopi Sidonii, quibus adde quae de simili apud veteres usu Beve regius ad SP nodicum pag. 6s'. a. pag. 67. b. & quae de Episcopis honoris causa ob insignes virtutes ad nullum certum locum creatis notat Mich. le en ad Io. Damascenum tom. Σ. p. 667 licet olim vix quisquam ordinatus est sine titulo, hoc est ut non ad certam Ecclesiam destinaretur. Uide Baluinetium ad Lupi Ferrariensis Epist. χ'. p. 36 I. De Chorepiscopu sive villanis Episcopis, episcoporum veluti adjunctis atq ve ut ita. dicam suffragadeis, videndi Sulcerus in Thesauro, Sin Glossiariis Cangius ac Lindebrogius, imprimis vero Morinus pari. 3. Exerc. de cacriSOrdinare.&Blondellus lib. de Episcopis p. 93. 'q qui primam eorum mentionem in Concilio Ancyrano can. t3. et in Occidente serius receptos observat. Multa etiam de iisdem Chorepiscopis etsi non ad modum inter se conspirantia Petavius ad Epiph. p. 277. sq. di tom 3. dogm. Theol. p. 7h9. 79 s. s. edli. Paris Petrus de Marca II. I; . R. de concordia Sacerdotii di Imperii, M. A. de Dominis II 9. de Rep. Eccles Salmasius sub Natonis Messalini nomine latens p. 22s. R. F2. R. N appa
ratu de primatu Papae p. q. R 9 .sq. Beveregius adcan. I. Ancyran P. Us. R. Dan. Larroqvanus Adversa r. sacr. p ss. Pompeius Sarnullus in EpistolisΚcclesiasticis Italice editisEpistola s. &Franciscus Alohesby in Historia Hierarchiae Ecclesiae primitiva c. i3. A Chor episcopis di- .stincti erant sive Presbyteri ac visiorores, in Concili Sardicensi&Chalcedonensi momorati, regendis per vicos ac pagos pa'rochiis, licet nonnulli confundunt. Vide Bevcreg. ad can.f7. Lan dicen. Caveum primitiv. Christianism. pag. 21 . Mensgium Amoenitat. juri Scap. 3s. &Justellum ad Codicem Ecclesiae universae p. 117. st. Episcopi- Caraenales, quibus praeter Episcopatum suum alius quoque morte Epi scopi vacueractus ac vacans ita suit subjectus, ut binarum essent E piscopi Ecclesiarum. Acta Erud A. i ιδ. p 382. De oufuga' u Andreas Sausilaus p. 89. sq. de Mysticis Galliae scriptoribus. Jam Coepisivi iam Com',
ab antiquioribus dicuntur, qui Metropolitano subduntur An-itistites. Launo . inquisitione in chartam immunitatu p. 39. sq. De S tM m m Σ - piscopo
504쪽
qvando clesia Antistite proprio destituituri vide Franiscisci Nicolai dis Rom. i7io. 4. N Ephemerides Paris A. IIIo. Nov. P. 9 I. sci 8c A. tria. Octobr. P. 64. De Episcopis pleraave notatu digna collegit Casp. Ziglerus in erudito suo de Episcopis libro. Ad Jacobi Usserit consilium de reducendo Epist opatu ad formam regiminis Syn dici in anticiva Ecclesia recepti, disputat nonnulla Joh. Hoornbeckius lib. l. misceli. sacror. cap. 1s. De careedra Episivi Pompeius Sarnelii in antiqua Basilicographia c. 48. i. XIII. Presbeeros dictos Sacerdotes siecundos notat Sirmondus T.
1. opp. p. 9 s. sq. 967. omniaque illis fuisse communia cum Episcopis fatetur Hieronymus, solam excipiens ordinandi notestatem, de qua iam supra dixi. Apud primos vero Christianos Presdyterorum munus peculiariter etiam fuisse Ecclesiae negotia externa curare, neqUe Omnes
lanctos fuisse officio docendi ac praedicandi Evangelium, contendit V. C. Iustus Henningus Rcehmerus observationibus selectis ad Petrum de Marea P.4sq. provocans ad locum Apostoli I.Timoth. U.I . Vide sis etiam Claudii Fonteii dis . de antiqvo Presbyterorum jure in regimine
Ecclesiae. Presbyteros vero temporarios in veteri Ecclesia nullos fuisse probat Hugo Grotius cap. XI. libri de potestate summarum potestatum circa sacra g. rῖ Presbyteri debebant esse et . annorum, ut probat Sub cerus it Leo Allatius in libro ae aetate in collatione ordinum apud Graecos p. 37. sq. Rom. I638 8. ubi S de aliis ordinibus qua aetate ad illos admitterentur. Inter Presbyteros praecedebat, qui Prius ordinatus esset, ut docet Paschasius Quesnellus p. 27 . ad Leonem M. Plerumque XII. erant Presbyteri in unaEcclesia secundum numerum totidem Apostolorum, unde Marcum duodecim Presbyteros Alexandriae constituisse narrat Eutychius. Coni Grotium ad Apocalyps V. s. &7. N Dodwellum libro Anglice edio de uno sacerdotio Suno altari c. I 2. P. 3 9. sq. sed si usus Ecclesiae plures serret,plures etiam adsciscebantur, uti C 'olitana Ecclesia Justini:, ni temporibus habuit Presbyteros LX.
De Presbytero paenitensiario videndi Socrates V. I9. SoZomenus VII. I6.
S ibi Ualefius. B. Martinus Chemnitius examine Concilii Trid. part.2. ubi de consessione p 3 8. Q. I ,h. Forbesius Instruct. Historio Theol. P. 666. seq. Joh. Dallaeus ue Confessione IV. 1. Guil. Caveus Epist. ad Ca . Calvaerium; tomo posteriore litualis Ecclesiastici aCalvcerio editi subjecta, atque in Actis Erudi: orum A. i Os. p. I 67. repetita. DionysPetavius disi Ecclesiastic. p. I79. seq. Latinus Latinius tom. I. Epist. P. 318.
505쪽
ai8. Emmanuel Scheistratenus ad Concit. Antiochen. p. 289.6c Natalis Alex. Historiae Eccles tom. 8. p. 176 sq. edit. in sol. De Pres uri sive viduis S matronis aetate provectis quibus negotia quaedam externa pauperes. & aegroti ab Ecclesia curandi committebantur βυτιλμ vocat Apostolus Titi II 3. nonnulli etiam πρεσβύτεριδας) vide Sulcerum in πρεσβυτις, Samuelem Rasnam Annal. tom. I. p. C teler. ad constituti Apostol li I.9. Wol ansumGundlingium aliosque viros doctos ad Caci. XI. Laodicen. ubi Presdyterae sive utlsidorus Mercator appellat constitui prohibentur, &Matthias Zimmeris mannus Superintendens Misenenus libro singulari de Presbyteris de Presbyterissis, Annaebem. I 68i. q. inprimis a p. 48. ubi Presbyterorum etiam uxores Presbyteras dims observat, Et pag. 78. ubi de Presbyterarum abrogatione, & quomodo a diaconissis, quae saepe erant virgines, differrent.
XIV. De Diaconis consuli poterunt A. D. Casp.Ziegleri liber de
Diaconis N Diaconissis Ueteris Ecclesiae Niteb. I 678. . Morinus parti Exerc. 9. De sacris Ord. 6t Io. Pear mi lectiones ad Acta Apostolorum p. sy'. Sam. 8ashage ad A. F. n. 8. II. N Menardus P. 237. seq. ad Gregorii M. Sacramentarium. Campegius Uitringa in Synagoga Vetere lib. I. c. xl. 22.23 ubi ministros Synagogarum Iudaicarum conseti cum Diaconis Ecclesiae Christianae, quemadmodum praesectos Synagogarum cum presbyteris &Praepositis Christianis. Diaconos septem memorant Acta Apostolorum cap. 6. Sic Romae VII. Diaconos fuisse testatur Sozomenus lib. VII. io. adde Edmundum Martene lib. I de antiqvis Ecclesiae ritib9s p. 3rg. N. ωm numerum Henri Dodwellus in libro Anglice edito de uno Sacerdoti de uno altari cap. 11. repetit a VII. Angelis Apocalyps. l. Ιχ. Etas Diaconorum debebat esse ann rum 2y. ut probat Assatius p. 37. sq. de aetate Ordinum. De diaconisiis quae ante annum aetatis non adsciscebantur, agunt viri docti ad celebrem Epistolam Pimii, tum idem Zieglerus libro de Diaconis cap. ulti Cangius ad Alexiadem Annae Comenae p. i6. χε. Pompeiuriarnelii in Basilicographia cap. II. Beveregius ad Canon. XU. Cnalcedonens Iustet usadCan. XlX. Nicaenum, Morinus pari. 3. Exerc. IO. de sacris ordinat. Basnage ad A. Q 3s .n I .sq. qui illis quoque manus impositas num II. observat, contra Raronium : Cotelerius tom I. Patrum A-
stol. p. 274.187. Allatius in consensu orientalis ει occidentalisEccle-
506쪽
p. so1. Sororem Augustini, ancillarum DEI vocat Possidius
in Augustini vita cap. 76. De virginibus Ecclesiasticis quae a Monialibu, distinctae vide Ualesium ad Sozomeni VIII. 23. . . XV. Praeter Episcopos, presbyteros & Diaconos succedente' tempore, atque Religione Christiana latius latiusqu propagata it invalescente, longe plures ordines Ecclesiastici i nusuesse coeperunt, atque
in singulis etiam illorum trium plures excogitati gradus atque praerogativae titulorum, primis temporibus ignoratae. Henricus Noris diss de quinta Synodop. 76. quatuor ordines Episcoporum introduξhos obseris. vat, unum quidem eorum qui uni urbi vel Parochiae praeessent: Alterum . Metropolimnorum ' qui uni provinciae: tertium Artocephalos Archiepiscopos sive primates Exarchos ' qui aliqvotprovinciis essent praepositi, & deni-.que Patriarchas qui plurium dioeceseon praesulatum tenerent. Dum
nempe civilem provinciarum distinctionem sequuta est in plerisque hierarchiae etiam Ecclesiasticae ratio, hinc metropoleos Antistes praero igativam &jura nactus prae Episcopis per dioecesin illam cujus metropo-stanus erat, sedem obtinentivus. Conser Iae. Usierit librum de Episcoporum N Metropolitanorum origine, Londini I687. 8. Launrium parte VIII. Epist. iΣ. Beveregium lib. II. Codicis canonum vindicati cap. s. Emanuelem a Schel strate dissi de auctoritate Patriarchali & Metropoliis tana adversus Stillingfleetum, Rom. I637. q. Marcum Anton. de Dominis lib. 3. de Republica Ecclesiastica c. 2. Sc6S Gebh. Theodori Meseri politiamEcclesiae primitivae ad politiam civilem formatam,Helmst.i676. ob similem causam fictum, ut qui in aula Imperatoris vel Regis praeesset sacris, vocavit sequior aetas) praeserretur omnibus regni Episcopis, Archiepiscopi sic Metropolitanis;ut notatum Balvetio ad Lupum p. SO. 73. qui pag. 4 2. docet munus illud quandoque datum obeundum tantummodo ad certum tempus, qui vero illud gereret,eum non modo Ecclesiastica dijudicasse, sed alicubi civilibus etiam negotiis
in palatio intersuisse. Vide pag. 78 . Caeterum Johanni Morino assen. . tiri non dubito, qui libro I. Ecclesiastica r.exercitationum, exercitationeis a Patriarchis ex antiqvo Ecclesiae usu diversos ponit magnae alicuius N plurium provinciarum metropolitas sive ut H. Noris dis de
Desu ganeorum Metropoliωnorum BaluZius p. 2 LR. ad Lupum Ferrariensem. De Exarcsis Jo. Morinuspio . . Operis de sicris ordinati. De aliis Glesiis quae a praeter primarias quilique sedes, i atriarcharum utulo usi sunt, vide Λllatami I. . des onsensu utriusqueEcclesiae c. a .
507쪽
Synodo V. P. 76. Vocat, Exarchos primates, quales in Ahica Mnes dictos observat Sirmondus tom. h. opp. p. 838. Arabibus di aliis orientalibus Beveregius p. 2I6. ad magnam synodicum. In primariis deinde dioecesibus Epistopi metropolitani interiecto tempore vel archime tropoliram vide Balvetium ad Lupum Ferrariensem p. is . vel usitatiore vocabulo Patriarcha dicti sunt, quoriam celeberrimi filere in Oriente quidem Hiero lymitanus. Antiochenus, Alexandrinus, Constantino politanus S in occidente Romanus. A Theophane primus Patriarcha CPolitanus appellatur Anatolius in coronatione Marciani imp. pag. 89. Primus Patriarcharum Christianorum meminit Socrates lib. V. cap. 8.
Nam in Vopisci quidem Saturnino cap. 8. lege cum Ic
mo Hille Patri ircha, & apud Marcellum Empiricum cap. 2I. Gama uis P. triarcha Judaeorum intelligitur. .nque Patriarchatus Ecclesiae Christianae primum stabiliti in Canone 36. concilii CPolitani in Trullo habiti. A. C. 68o. qui adeo Patriarchae, plures etiam subsedioecesses, plures Metropolitanos&Archiepiscopos habere coeperunti inde Patriarchae titulus tributus quandoque etiam Archi-Episcopis, ut notavit Allanus de consensu p. q36. Conser quae de Aquileiensi patriarcha H. Noris diss de V. Synodoc. IO. p 89 di quae deratriarcharum ac Primatum origine ac iuribus, Beveregius S alii viri docti ad Canon. Ul. Nicaenum S ad Canonem I. Constantinopolitanum: Io. Sel-deriri Id Eutychii origines Alexandrinas p. 3. R. ei Marcus Antonius de Dominis lib. 3 cap. In De ritu creandi Patriarchas apud Graecos, Allatius contra Creyghtonum p. 72s. R. XVI. Neque vero Patriarchis his quinque,nedum uniRomano
tota subiecta fuit Ecclesia, sed ut Edualdushere oodus in veteriEccle- sae gubernatione patriarchali ' probatum dedit. tempore Concilii Nicae-hi Et post plures mansere Ecclesiae nulli ex Patriarchissu ectae,transma Ainae praesertim, ut Afiicanae, quarum primas fuitCarthaginiensisEpiscopus, & Latriarchi colure in VI. provincias Dioeceseos suae usus. Simit ter Britannica Ecclesia nulli externae subdita jurisdictioni, sed primatem suum habuit Episcopum Eboracensem , quod argumentum tractavit etiam Jo. Barnesius de Ecclesiae Britannicae libertate Si exemptione aR mano patriarchatu, it Eduardus Stillingsse eius '' in Originibus Britan-
. Subjicitur Jacobi Usserit opusculis de origine Episcoporum & Metropolitanorum, &de
508쪽
s p. mi d porro Cardinalis Perronius in Perronianis P. Σῖα omnes patriarchmicarios esse Pontificis assirmat, & hociami se unum obseris vata, merito illi relinquitur tanquam commentum nulla dignum fide, nullo argumento saltim verisimili confirmandum. Ita quas Pontifex Romanus iam a tot iaculis sibi arrogat super omnes Ecclesias atque Episcopos praerogativas, auctoritatem potestatemqVe, per prima a Christo nato secula toti Ecclesiae ignotas fuisse, a multis jam est ostensum non Protestantibus modo, ut Davide Blondello de primatu in Ecclesio, quod opus Gallice prodiit Gene v. I6 r. sol. sed N ex ipsa etiam Ecclesia Romana, praecipue a Gallis, inter alios ab iis qui Canonem sextum Concilii
Nicaeni illustrarunt, di adversus primatum, siveut Paulus Venetus apud Claudium Sarravium t non absurde vocavit, Tomtum Salmasius μιν - sum PapaeRomani,scripserunt non minus candide quam solide atque erudite. Olim electioni Pontificis adsuere N electionis decreto subserioserunt universiu cura' optimates sumversamurio pr.sentias cuncta
populi Romani. Vide librum diurnum a Io. Garnerio cum notis editum p. I2. II. I6. 2O. 3. 32. Ne. A solis Cardinalibus inconsulto reliquo Ciero NPop. Rom. Primus Senis A. IOs9. Papa electus est Ni-eolaus II. Postea Jus illud confirmarunt Alexander III. Gregorius Mec Clemens V. Conser Papebrochium in propylaeo ad Am Sanctor. Maii p. ' I06. qui etiam exhibet varia Acta Electionis ut Uibani ULAαx178.p. '9s. . Nicolai V. A. I 7. P 'IM.12s. Callisti III. A. I Π.μ-117. nec minus historias Conclavium Iulii II. N sequentium, εc hist etiam interpontificiorum. Pontificis Romani titulos Et elogia perseisqvuntur Theoph. Raynaudus tom. IO. Opp. Abrahamus BZovius dici
De Cardinalibus it praeter scriptoresLipenio notatos videndus libet Gallicus de origine Cardinalium, ante paucos annos excusius traiae dei' tigine des Cardinauxdu St. Si ege) Nagensessius libro de eduratione Principis, Germanice edito p. 177 sq. Seeelmannus in Glossariore Rev. Io. Franciscus Buddeus in libro de origine Cardinalitiae dignita. iis, qui recensetur in Actis Erud. A. 1693. p. 2 . R. Pridem longe paviciores N XXlV. tantummodo suere, nomenque habent exinde, quod olim
509쪽
olith praecipui Presbyteri cujusque Parochiae Cardinatos appellarentur: vide M. Anton. de Dominis L. IV. c. s. quemadmodum Protopapam pro Archi-Presbytero dictum notavit Morinus f. 22φ. de sacris Ordinati. Hodie ex instituto Sixti V. Cardinales numero 7 .sunt, ex quibus 6. sunt Cardinales ' Epist pi, Presbyteri so. Cardinales Diaconi I .qui postreis mi Cardinatatu relicto secularem vitam repetere S connubio sejungere possunt. Vide librum Gallicum Tableau dela Cour de Rome p. 229. R. Exstat & Dominici Veneti, Episcopi Torcellani de Cardinalium legitima creatione liber ad Calcem MarcI Ant. de Dominis tomo I. operis de republica ecclesiastica. Pontifex quidem cumCardinalem creat, hisce
verbis utitur: oramin tesorium Regibiu, superiorem Duribvi s Fratrem no. frum. Recens vero creatum caeteris sistens Cardinalibus, Hubem, inis
'utrem Ornat eosdem μ' ex instituto Urbani VIII. ab A 16; o. titulus, qui olim Praefecti Praetorio fuit notante Salmasio p.rss. de primatu Papae, & Seldeno de titulis honorum II. p.668. sed &Emia nimia dignitujampridern tributa Episcopis , ut observat Baluzius p. . 461. ad Lupum Ferrariensem. De Cardinali Decano vide librum obleau dela Cour de Rome pas. χῖ . S B. D. Mayeri dissertationem ante paucos annos editam Κiloniae, cuius etiam notus est liber do electione Pontificis Romani per Cardinales fieri solita, ut Cerimoniale Romanum& Historias Conclavium a pluribus vulgatas praetermittam. De ossicio potestate CardinalisCamerarii, dissertatio Italice edita Didaci Agvirre, Ictili in Collegio Sapientiae primarii Romae Doctoris laudatur in Memoriis literariis Trevoltinis A. I7os. p. i8μ. Scriptores alios de Ca dinalibus diligenter recensuit Caspar Sagittarius in introduct. ad Hist. Eccles cap. ἶ i. p. 77I. R. uti Scriptores de Pontificibus Romanis cap. 1 sq. p. 6 O.'. Sex ipsis qui Romanae Ecclesiae addicti sunt, Ludovicus Jacobus a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia. De ossicialibus Pontificiis& Congregationibus atque Tribunalibus Curiae Pontificiae Romanae. consuli possunt Cardinalis Ioh. Baptistae de Luca relatio Curiae Romanae Colon. 683. q. & Hunoldi Plettenbergit S. J. notitia Congregationum ectribunalium Curiae Romanae. Hildetii I693. 8.XUII. De ArchiPresbyteris, Archi-Diaconis, Oeconomis di defensoriis bis Dessarum Morinus de Ordinati. parte 3. Exerc. 16. De Archιdiae
In inseriptionibusliterarum tamen Cardinales Episcopi vel Archi-Episcopi, non solent Episcopatuum titulisappellari. Vide Latinum Latiniinn tom. I. Epiri pag. ao . . vide Clarissi Boetna in uam dignitati. illustrium differt. XVu. P. I.
510쪽
aiu singillatim Sirmondus torn. I. Opp. p. 967. AndreasSaussaeus deMysticis Galliae Scriptoribus p. Io8 sq. N Paschasius uiessus in notis ad Leonem M. pag. 883. N 89 . qui Presbyteris praelatos interdum etiam
fuisse observat p. 887. Nonnulla arrogata illorum jura ad examen revo- , catJoh. Baptista Thiers dissertatione det Dote, egestera, dela depouissides
Cures. De Archidiaconorum in veteri Ecclesia ossiciis it auctoritate exstat etiam diatriba Nitebergae pridem vulgata a Rev. D. Georg. Henrico 'Gceato, Praesule hodie Luhecensi. De Subdiaconu ει quatuor minoribus 'Ordinibus apud Latinos, Bi ubi serius illi obtinuerunt apud Graecos, videndus Morinus libro laudato pari. Exerc. II. iae. II. I . Hypodia conorum jam meminit Cyprianus Epistola VIII. 8t Cornelius Romanus apud Eusebium L. UL Hist. c. 4'. nec hac in parte fides deroganda videtur libro Pontificali Damasi, qui Subdiaconorum institutionem refert ad Fabianum Pontificem, defunctum A. Q χso. nam in primi di secundi saecuIi scriptoribus nullam eorum mentionem occurrere lubens assentior Sam. Basnagio ad A. C. 3Πnum. χo. De illorum ossiciis vide praeter Morinum, notas Menardi ad sacramentarium Gregorii M. P. Moec Beveregium ad Canonem X. Antiochen.
XVIII. Dctorum quoque munus ex Iudaica Ecclesia in Christi nam derivatum sitis antiquum esse ex Constitutionibus Apostolicis, Tertulliano,Cypriano aliisque monumentis constat. Videfleveregium loco iam laudato ει lib. 2. Codicis Can. vindicati c. 2. q. Menardum p. 27 .sq. Wilh. Ernestum Tentetelium dissert.deritu lectionum sacrarum, dc D. Jo. Andream Schmidium, indissertationibus de Lectoribus: quanquam distinctum ordinem Magnostarum fuisse in Ecclesia primis statim terraporibus, non aeqve certum esse videtur, cum Diaconi ic presbyteri, quin Episcopi etiam sacraeScriptura capita in coetibusChristian rum praelegisse reperiantur. Vide Menardum pag. 288. Apud Judaeos quoque olim Sabbatis Iectores septem in synagogis erant, non stati tamen sed quoscunque ad hoc munus idoneos Chasan evocaret. Vide Franciscum Burmannum parte 2. Exerc. p. so. 8c Jac. Rhenserdum Odecem otiosis Synagogae p. 2s8. R. Postea vero obtinuit ut Qtus Chasan ossicio lectoris periungatur. Id. p. 276. Fuerunt Et qui lactiones sacras veI etiam homilias in notam linguam ignarorum gratia
inter ' Abbo Antiaeensis in Apologeseo p. 337. α'Domum ordo trib- tnud stre ister dra