장음표시 사용
641쪽
bus Iesultis, Giessae 1664. 4. Antonius a Mara sive in s schnegastis, Cius,Hamburgi i697. mense Maio demtus,in diss de coniugio jure naturae Silege divina prohibito privigni cum privigna, duorum fratrum cum duabus sororibus, patris S situ cum matre &nlia: inter vitricum 6c viduam privignae, inter viduam defunctae privignae Rost. 169y. bertus Nacheseidinoisir, sive fragmento codicis Nachfeldi, in quo probatur conjugium cum fratria illicitum esse Lond. Is 7.4 di novissime D. Frid. Ernestus Κetneius, Superintendens QSedlinburgensis, instris piis adversus D. Jo. Melchior. Ginetium, Antistitem Halberstadiensem editis.&R. Tho. litigius in Historia Synodi Pictaviensis λς α' Contra vero licitum esse cum serore uxoris defunctae coniugium tuentur Theologus Helmstadiensis Dan. Hofimamus, Christophorus Ioh. Bucholixius Utus Rintelensis, Nagensellius, in libro A.I7os. Germanicἡ edito ad calcem voluminis de ratione legendi scripta Iudaeorum Germanica,Hebraico charactere exarata,& alii,novissime D. Goretius modo memoratus in libro cui titulus: die annoch ungetransleghre dere emit turversiorbenen grauen Schmester qui di aliorum testimonia adduxit. His
adde, quod A. Irii. Dux Oetingensis Albertus Ernestus uxoris suae deis lanitie sororem Eberhardinam Catharinam, Ducem Nurtenbergicam, in matrimonium sibi junstarus, hoc nomine Variorum Theologorum&JCtorum consilia requisivit, quae videri possunt in libro, cui titulus:
cos i682 6. Notum quoque est quod Carolus Blount, Anglus, qui primores duos librosPhilostrati de vita A pollonii Anglicἡ cum notis ed idit,
itemque alia nonnulla,alienum a Christiana religione animum spirantia, idem A. I69ι. seipsum interfecit, quod viduam astatre suo relirum ducere prohibitus fuisset, quod legitimum esse matrimonium probare conatus est in libro postumo, oracles omaisen p. I3s. Q. Cons Balii Lexicon invoce Apollonius, tomor. pag. 3I3. edit. primae. Ηisque adde quae pro eiusmodi conjugio Grotius lib. 2. deI. B.&P. cap. s. f. Iq. qui
tantum Epistola 316. & xx7. profitetur a Princiee posse illud matrim nium ut quemlibet alium contractum prohiberi. De conjugio Iacobi binas serores ducentis agit D. Io. Frid.Mayerus in distinauguraliLipsiae
- edita r67 . in cujus praeratione tangit Caini & Abelis matrimonium cum sororibus suis initum. De conjugio Abrahami cum serore semi-germana praeter Interpretes ad Gen. XRI, adiSeldenum de iure naturae p.s 64. Baylii Lexicon in Sum. UideturqJe hoc loco annotandum, quod Solon
quoque Atheniensibus permisit ducere sororem ex patre non χrorem
642쪽
nteriram. Adde vidam in Κιειαν, Muretum l. is. Vari Lectionum . . Gebhardum ad Corn Nepotem in vitaCimonis. Contra Lycurgus permissa sorore prohibuit serorem ex patre, ut notat PhiloJudatus lib. de legibus special. ad praeceptum V l. p. 6οχ. Alioqui communibus Graecorum legibus fratrum S sororum germanarum conjugium vetitum esse constat vel ex Artemidori l. s. c.Σ . quibus accedit Hato octavo de Legibus. Similiter Macedonibus non permissum cum sorore conjugium probat Henr. Noris inEpothisSyro-Macedonum p IJS. sq. Peisis contra sororum connubium, uti matrum quoque fuisse legitimum.plurimorum testimonio constat, vide Menagium ad Diog. Laert. p. 6. Freins
hem. ad Curtii VII 1 sect.i9. R itters husium ad Isidoriam Pelusiotam lib. I. Epist. ψ6 . De Egyptiis idem Freinshemius ad Taciti lib. 2. Annal. cap. I. Witsius in aegyptiacis p. 98. sq. Valesius in excerpta Petrescianar. Ιχ. sq. De Atheniensibus,quod apud illos quoque legitimum cum sorore connubium fuerit, res nota vel ex Nepotis praelatione. Cons. Paul. Ucillium in notis ad Herodianum p. 73. R. Desiderium Heraldum lib.r. Adversar. Qiq. qvidi ipse notat apud Athenienses, ut paulo ante observabam, permissum fuisse conjugium cum se roribus consanguineis sive ex uno patre sus. eptis, non ulerinis nec germanis: apud eosdem tamen pupillaedi matri pupillorum nubere tutori aut eius filio non licebat, nec, matri cum tutore eiusve filio habitare. Cons lib. 2. c. Io. Sam. Petitum
ad Leses Atticas p. 6 7. R. & Menagium ad Laert. p. Hodiet Barbaros in Ludoviciana australiores narratHennepinus ternas quandoqVe
rores simul matrimonio sibi jungere, tranquillius sibi matrimonium ea ratione spondentes. Praetereo quod in fabulis Saturnus Opem sororem, Jupiter Iunonem serorem duxisse perhibetur, di quae de Britannis Caesar.tib s. c. i . Matrimonium porro cum uxoris sorore vel fratremariti, etiam inter Christianos non inauditum fuit, vide quae de Honorio Imperatore duas filiasStiliconis ducentepet.Baylius in xico,& quae de Iulio secundo. A rthuri S Henr. VIII. fratrum coniugium cum Catharina Ferdinandi Hispan. Regis filia dispensante Bosivetus tomo t. variationis Ecclesiarum protestantium p. 323. Sed N indultu Pontificis factum est ut Ferdinandus Siciliae ReκJohannam patris sui sororem, Jo. Casi mirus Rex Poloniae duas interiecto tempore serores&Rex portu galliae Petrus, fratris tunc adhuc superstitis uκorem duxerit: Emanueli itidem Portu- galliae Regi concessum ut duas succedente tempore sorores, aliis permittente Papa Martino V. vel Calixis III. ut germanam sororem in uxorem
acciperentilam a multisanimadversum. Conset Pauli Hulsit Historiam
643쪽
sacram turpitudinis incestae Graening. 17r . . p.37. CaeteruimiVanquam gentes plurimae in connubiis etiam consanguineorum aperte incestus admittere non dubitarunt, ut pluribus exemplis demonstrant Tira. vellus ad Leg. 7. connubialem, et ad Alexandrum ab Alexandro lib. I. Qier. genial. e. Σ . Non omnes tamen neque in omnibus ita suerunt a sensu hujus rei alieni, ut non 8c ipsi inceltuosas atque exleges nuptias condemnarent. SicCicero proCluentio in matrimonium generi cum si,
cru invehitur ii s verbis tom. III. edit.Graevianae p.98 Nubigenero socruν, nullis auolatu, Oullis autoribiu, funestu omιnιbm. O mulieris stelin incredibilere praeter hanc unam in omni νita inauditum. n multi persuasi erant etiam bruta animantia ab incestu eiusmodi sororum v. g. matrum,filiarum,&
abhorrere. Sic notum illud Senecae Tragici:
Fera quoquevsae Veneru evitant nefas , Generuque leges inscivi fervat pudor.
Adde quae de camelis filianus l.6. historue animaliumc.ultimo, de equis Hieron Rorarius de ratione brutis competente p. 72. de aliis animantibus Bonifacius i. r. Historiae Ludicrae x. 4. Q inquam sublestae fidei esse videntur, quae de animantibus hisce scriptores nonnulli tradiqderunt. In InsulaCeylon,&ap.Si amenses incestum solis esse licitumR gibus tradunt itineraria. Apud Tschinenses in omnibus religiosissime observatur ne quis uxorem omnino sibi ducat cognominem,tametsi nulla sanguinis inter utrum , intercedat necessitudo. Tschinensium porro cognomina haud paulo pauciora sunt quam ap. nostrates, neque enim mille numerantur, nemini v. licet novum aliquod cognomen effingere, sed ex iis quae antiqvo usu recepta sunt, unum habeat oportet, di quidem illud a maloribus, patrum non matrum serie deductum nisi sorte quis in alienam suerit familiam cooptatus. Affinitatis it consanguinitatis gradus in diverso cognomine nihil attendunt, atque ita proles suas connubioJungunt cum maternis propinquis in quolidet sere gradu. Vide Nie. Trigautium de regno Sinico p. 388. De Ecclesiae Latinae sanctione matrimonium cum compatre sive patrino di susceptore bapti sinali vetitum judicante ex institutione Papae Theodoti, atque duos tantum com cedente diversi hκus susceptores, ne matrimonia impediantur, jam supra notare me, cum de baptismo agerem, memini. Arborem consangVinitatis sive delineationem graduum videre licet in Joorum libris passim expositam libro δ8 Digestor. Graecam vero cognationum S affinitatum delineationem ex codice MS. vulgavitNesselius in talogoBibliothecae Vindobonensis Parte V. p. s2. Sex eo Tentelius in dialogis vernaculis menstruis A. 9s. p. 66. UII. De
644쪽
VII. De δε ηιiis apud Hebraeos consulendi sunt Commentarii ad eap.XXIV. Deuteron. Talmudici in D. Gittin tom. 3. p. edit. Surenhusianae, Seldenus libr. 3. uxoris Hebraicae, ThomasPius de divor .lsisIudaeorum Lond. 16οι. . Grotius ει alii ad Matth. V. 33. Jo Bu totaus in libro de sponsalibus & divortiis Hebraeorum jam supra a me laudato. FormulamJudaicam libelli repudii, quam praeter Matthaeum memorat Josephus I. q. c. 8. sere 23. N libro XV. II. in Graeco c. 9. in Latino exhibent Sam. Petitus c. χχ. Uar.lectionum, Fesielius l. 2. adversar. c. I. Seldenus L3.uxorisHebraicae c. Σ . Buxtorfius in SynagogaJudaicar. 6 4. Scriptus verosait in hanc sententiam, ut tuli etiam Grotius
oco laudato: Meaβonte nullivae coactu te uxorem hactemu meam aemittere a me, deserere ac repudiare decrevidamque adeo te dimitto, desero, ac repudio, atque a
me dicio, ut tu spotestatu, tuoque arbitratu ac lubitu quot.bet discedas, neque id quisquam ullo tempore prohibessit, atque is aemissa esto, ut eripis piro tibi nubereticeat. Confer Clariss Surenhusii praef. ad tom. 3. Mimae ' μ' x. b. qui formulam renunciationis sponsaliorum exhibeti m. P.227. e Wagen- stilio ad Sotam. Cum vero prius maritis tantum integrum esset uxores dimittere ob graviores causis quanquam oblevissimas id factum saepe, indignatur Malachias cap. h. v. I6. ab eo tempore evenit ut etiam uxΟ- res possent divertere a maritis, iisque libellum repudii mittere. Confer Interpretes Marci X. Ιχ. Joh. IV. 8. I. ad Corinth.VII.27. Prima autemfiait Salome, q vae discedere a marito suo ausa est, ut notatJosephus P.ΣM. edit. LipsienL deinde eius exemplum plures sunt insecutae,utHerodias,
de qua idem Jo h. p 266. Thecla, de qua Epiphanius tom. I. p. IO AN Basilius Seleucientis in vita heclae. Cons Seldepum in uxore Hebraea, P. qOI. IO. 6clis. Q. Valebatque libellus repudii, uxoris manu scriptus, modo testium subscriptio adesset. Conser Mishnam Surenhusianam lom. q. p. δὲ I. Apud Athenienses uxor divortii sive απολειψεως, nam si vir uxorem dimitteret, vocatur α οχ ο απη) tabulas ad Archontem deserre ipsa jubebatur, quae divertere a viro vellet, quemadmodum Hipparchia Alcibiadis uxor factura inducitur ap. Plutarchum. Conser Meursii Themidem Atticam I. Σ. c. I9. Sam. Petitum ad Leges Atticas p. s9. Scaligerum ad Eusebium p. i73. seq fc Potteri Archaeolog. IU. I 2. De iure divortiorum apud Romanos recepto plura Henricus Bromerus praeclaro opere deiure connubiorum lib. 2. cap. 3r. Apud illos quidem divortium inauditum fuit per annos amplius quingentos ab U. C primusque repudium uxori misit Spurius Carvilius,ut tessanturplutarcnus in vita Numae di quaestione Romana r3. Valerius Max. Iib. i. c. I. se l. q.
645쪽
Gellius IV. quibus adde Tertullianum cap.6. apologetici & in libro de monogamia,qui sere sexcentos annos sine divortio exactos fuisse scribit. Ab eo tempore usque adeo frequens fuit uxores dimittere, ut Seneca dixerit, illustres quasd am ac nobiles steminas non Consulum numero sed
maritorum,annos suos computare S exire matrimonii causa, nubere reis
pudii. Equidem Romulus teste in ejus vita Plutarcho prohibuerat ut
uxor virum repudiaret. Conser Senecam lib. III. cap. m. de Beneficiis deIV. 17. Sed crebro etiam apud Romanos uxores a viris suis divertisse testatur Iuvenalis Ul. m.
. - - - - se fiunt octo mariti , uinque per autumnos.
- - - - totiet qua nubit, adultera lege est.
mendor marcha simpliciore misin.
Vide 8c si placet Asterii homiliam tomo r. Auctarii novi Bibl. Patrum Combefisiani p. Charondas quoque apud Thurios lege sanciverat
ut uxori scitum esset conjugis in locum quemvis alium in matrimonium adsciscere, priore repudiato: ita quidem, ut marito quoque liceret uxori nuncium remittere. Accidit igitur ut quodam tempore uxor aetate integra provectiorem maritum desereret, qui ut mos erat gutture laqueo in rio mutationem legis suasit in eam sententiam, ne hoc alia ratione fieri concederent, nisi ut uxor nec iuniorem duceret maritum, nectuniori uxori nuberet maritus, quam prior fuerat, populique suffragio mutationis huius suasio comprobata est, ut refert Diodorus Siculus lib. XI. p. 2I. Formulas divortii apud Romanos tradit Britanius lib. VIII.formul.p.712 sq. N Bonifacius lib. i. Historiae Ludicrae c. 6 . Christiani quoque veteres a divortio non plane abstinuerunt, sed post repudium, quod sere selius adulterii causa faciebant, secundas nuptias fugerunt. ConserCotelerium ad PatresApostolicos tom. I. p. 87. R. Jo.Schi I- teri observationes ad Augustinum de adulterinis conjugiis , Steph. leMoyne in Variis sacris tomo I. p. 19 I. Henelium in otio Uratis lavi ensi cap. 48. Petavium lib. 2. dig. Ecclesiast. cap. 8. Seldenum in uxore Hebraica lib. c. 21. sq. &Ioh. Meyeri uxorem Christianam dissi Amstet. I688. . Ut omittam quae de divortiis etiam extra adulterii casum licitis
disputant Leo Iudae in Epistolis ad calcem tomi tertii rerum Alemanni carum Goldasti, tum Er us, Bucerus S Joh. Miltonus. VIII. Ex consensu nonnunquam continentiam sibi indixerunt
646쪽
atque abstinentiam coniuges non tantum Christiani, sed etiam Ethnici nonnulli,de quibus videPlutarchum in Alcibiade p. Σοφ. AElianum lib.I. Variae historiae cap. ;o. & Photii Bibliothecam p. 3 74.ex Damascio in vita Isidori. Castu&abstinentia atque οι Dii culti. UideTheodorum Canterum II. 2I. Uar. Lect. ubi de castia Isidis St Cybeles, Cererisque Et Valesium ad Sozomeni V. 3. De Christianorum coniugum continentia consulendi Interpretes ad i. Corinth. VII. s. Conradus Rittershusius ad Epistolam 4 Salviani, Iohannes Savaro ad Sidonii Apollinaris lib. . Epist. 6. Tobias Pian nerus parte I. observationum ecclesiast. p. 6 6. sq. Gods Arnoldus son der-der erilen Christen cap. IO. Pamelius aueris 'tullian. p. 29. Elmenhorstius ad Gennadium p. I98 sq. Suaresius ad' Nilum p. s 99. Rosweidus ad vitas Patrum p. 783. . Barthius in adversariis p. 293s. Inter Iudaeos quoque similis abstinentia conjugum non inusitata Bit, εt Iosephus testatur se 3o. annos natum cum conluse sua summa continentia vixisse. Praecipue vero ad sacra selennia Ethnici pariter &Judaei continentia se praepararunt ut docent Grotius, Sericus de alii Interpretes ad Exodi XIX. rs. Sr.Sam. XXI. . Similiter apud Christianos viguere leges &consuetudocontinentiae coniugalis diebus dominicis, festis di quadragesimae, tum antequam ad Eucharistiam accede. retur, vid. Augustini Sermonem 3. de Tempore, Ionam Aurelianensem lib. 2. Instit Laicalium c. io Ir.I8. Io.Mabillonium in notis ad Vaselini
Epistolam de continentia conjugatorum ante communionem, tomo I. misceli. p. 3 s.sqq. Cotelerium tom. I. monumentorum P. 3δ. 8c tom. I. Patrum Apostol. p. 7s. 76. sq. 8c Edmundum Martene in ritibus Ecclesiasticis, ubi de conjugio agit, lib. I. parte χ. p. orr. sq. Caelibatus apud gentes plerasque omnes opprobrii loco, vel, ut apud Romanos etiam
poenis obnoxius per legem Iuliam Papiam, sive Papiam Poppaeam. Conset Camillum Silvestrum ad Iuvenal. IX. 87. IX. Sacerdotes a coniugio nulla sere gentes prohibuerunt, si a paucis quibusdam discesseris,quales fuereSacerdotesRheae sive beles, Deorum matris, qui Galli etiam vocabantur,& genitalia sibi acuto lapide abscindebant, vel cicutam bibebant, ut vires libidinis extinguerent, vide Κircherum tom I. Oedipi p. 2 o. Apud Judaeos quoque Sacerdotes NProphetae suercuncti connubio ne summo pontifice quidem excepto,ut doctissimi quique in Ecclesia Romana viri diffiteri non possunt. Apostolos itidem,saltim aliquos N in hisPetrum matrimoniojunctum suisseisperspicuum est, ne dicam quod Pseudo-Ambrosius in II. ad Corinth. XI.
647쪽
affrmat omnes Apostolos, exceptis Johanne di Paulo, uxores habuisse. Confer 'aeviri docti ad I. Cor lX.s. N Epistolam Ignatii interpolatam ad philaaelphienses. In veteri Ecclesia certum est Clericos non fuisse prohibitos a matrimonio, ad Concilium usque Nicaenum,& cum in niscilio Nicaeno caelibatus Sacerdotum introducendus proponeretur, ei ita contradictum esse ut reiectus fuerit. Paullatim tamen ab illo tempore magis magisque invaluit, ut Episcopi primum deinde Presbyteri, tum diaconi quoque a coniugio arcerentur, praecipue in occidente, de quare operae pretium est consulere God ridiBouearia librum editumParisiisA. iso, . de caelibatu Sacerdotum, ubi disquirit quatenusPontifici integrum sit coniugii veniam dare sacris ordinibus. Nam apud Orientales etiamnum lex de caelibatu Sacerdotum exulat. fatentibus ipsis Pontificiis apud Gundlingium p. 8. R. ad Eustratii delineationem Ecclesiae Graecae, licet
Ratramus IV. 6 contra Graecos, ubi caelibatum Sacerdotum tuetur, auctor est in Thessalonicensi Ecclesia depositos suisse Clericos, qui uxoriobus suis quas ante clericatum legitime duxerant,cohabitassent. Dacher. spicileg. tomo 2. p. IJ6. sq. Archieratico quoque Isaaci Haberti prafixa est bulla Clementis VII. in qua Graecis Episcopis N Presbyteris uxores concedit. Habessimi similiter Clericos habent conjugatos. Vide NBχovium ad A. C. I 332. num. q. Russi vero sive Moscovitae Graecis in hoc saccinentes adeo non probant caelibatum Sacerdotum.ut ex I.adTim.IIL contendant necessarium esse ut Presbyter atque Episcopus matrimonio Jun us sit, inque nemo apud hosce in sacrum ordinem cooptatur, qui non saltim constituerit se proxime uxorem ducturum esse: uxore autem defiincta necesse est utSacerdotis officium exuati, vel monasterium ingrediatur ves ad communem laicum ordinem redeat. Secundum vero matrimonium non Russis tantum Sc apud Graecos, sed εc plerosque alios Christianos Orientales Sacerdotibus est interdictum. Caeterum, quae ex historia Ecclesiastica pro caelibatu Sacerdotum proferri solent, fuse consutata sunt tum ab aliis tum aGeorg.Calixto in libro de coniugio Clericorum. Conser Andream Hyperium tomo II. opusculor. Theol.D. 8s.sq. Philippum Mornaeum tib 2. de Eucharistia c. 9. IO. II. Iru Iosephum Hall, decade 2. Epist. 3. p. 297. R. operum, S in libro cui titulus: the homur of the maried Herse maintainea, P. I9. sq. Iac. Capellum ad I. Timoth III. 3. Henr. Mulierum in patrocinio Coniugii Clericorum exoriente & Occidenter Warthoni Historiam caelibatus, Anglice editam&c. Judaeorum SMuham edanorum argumenta contra caelibatum Sacerdotum exhibet Hottingerus inHistoria Ecclesiast. seculo I6. P. 2. pag.
648쪽
II .sq. Primus post coeptam sacrorum reformationem oministristas sae Protestantibus uditorem duxit B.irthol. Bem,aiam Felia,cben praepositus Kembergensis, de q vo singularis D. Jo.FridericiFeusthingit diatrita exstat, & meminit Sechendorsius in Hiitoria Lutheranismi lib. I. p. I7o. Feldhirchenii huius exemplum sequutus est Carolos adius S hine innumeri alii, ipseque adeo Lutherus, conser Rev. Johi Godstidi olearii
scrinium antiquarium pag. I92. 6t B. Doctoris Mayeri diss de Boria Lutheri conjuge, de qua etiam multis agit Baetius in xico,voce Boree. De mulieribus vero Zc fratribus συνεισαλιτας sub honesto ii tuto in veteri E clesia multi scandali ansam praebentibus ac per Canones pluresConciliorum proscriptis, vide Iustellum & Beveregium ad Canonem Nicaen. I. Trull. s. Ancyran. I Gangrensem . Nicaenisecundi can.I8 Sim.&c. Dodwellum diss3. Cyprianica, Valesium adEusebium p. Is7. Sulcerum
AnecdotisGraecis quae cum magna doctrina at* ingeni i Iaude ante paucos annos publicavit. p. 8s. 2I8. sq. Io. Frontonis dissertatio de Uirgin, late honorata, erudita, adorata, saecunda, lucem vidit Paris I 6sI. 4. X. Secundas nuptias S longe magis tertias quartasque multi
Christianorum olim inter prohibitas habuerunt. Vide Thomam Milles ad Cyrillum Hierosol. p. 6o. 6t B. Henrici Mulieri dig. de digam is non
ordinandis. Illae hodieque ab orientali Ecclesia sere improbantur, prae ei pue vero Sacerdotibus atque Episcopis bigamis esse haud licere conis tendunt ἡ locis I.adTim.IIl.1. S ad Titum l. 7. ubi Apostolus Jubet Episcopum esse uxoris virum, hoc est non modo a plurium simul uxorum connubio abstinere sicut Ponti sex maximus in V.T. unius conjugis vir erat, inde Io. Braunii selecta sacra p.3 3. &Melch.Zei dierum de polygamia p.8s sed etiam ab uxore post divortium ducta esse alienum. Conis semotelerium tom. I. Patrum Apostol. p. 9O R. Grotium S alios interpretes ad laudata A postoli loca, Iac. Goussetum inVesperisGroningenis sibus p. 13ψ sq. I 7. . D.Calixtum decoriugioClericor. p.3o. R. Justellum ad Codicem Ecclesiae universae p. 2oo. R. Petaviuna in notis adΕpiphanium p. δ 3 sq. 8t B litigium appendice de haeresiarchis p. I74. R. In veteri quoque scederePontifici Maximo viduam ducere interdictum,
Levit. XXI.-reliquis Sacerdotibus solam viduam a Sacerdote relictam ducere integrum erat. Ezech. XLlV. χχ. Neq ve Pontifici maximoRomae veteris primum licebat nuptias iterare, testeTertulliano&Hieronymo, quod tamen postea neglectum suisse constat. Vide Jo. Andream B sium de Pontifice maximo Romae veteris p. sq. R. Q artas nuptiaS ne
649쪽
6o . OP. XX. Imperatori quidemGraeci concedunt nedum alii Laico unde jam saeculo iacimo ingentes turbae obortae propter improbatas a colao, Patriarcha Constantinopolitano quartas Leonis Imperatoris nuptias. Et nuptiis secundis jam pridem a saeculo secundo infesti fuereMontanistae,quorum causam tuetur Tertuli. in libro de Monogamia,consulatus ηο. Fabricio, Theolog. Heimstadiensi, in Scylla Theologica p. 9. R. Montanistarum tartentiam secuti Novatiani, neque inter Catholicos desuere q vi secundas nuptias similiter improbarent. Coni Beveregium ad CanonemVIIL Nicaenum, ad Canon. III. N VII. Neocaesariensem. Digami in Ecclesia olim nec benedicebantur nec coronabantur. VideEdm.Martene parr.χ. lib. I. de antiqvis Ecclesiae ritibus p. 99. sed e Officium in bigamos apud eundem p. 66O. Sed & inter Ethnicos reperio qui Di gamiam velTrigamiam successivam pro crimine habuerunt, vide B. Gerhardum Loco de . coniugio I89. Berneggerum quaest. It O. ad Tacitum, Mo Beverovicii quaestiones Epistolicas p. r . Apud Syrianum quoque in notis ad Hemmogenem p. IOI. mentio fit legis Atticae, qua mulier, quae tertio nupserat, infamis habebamr. XI. Polygamiam binorum vel plurium eodem tempore coniugiorum, disertentis improbavit 6c primae institutioni divinae adversari testatus est Servator noster Matth. XIX. q. seq Si veteris mos Ecclesiae, quanquam hinc inde reperti sunt etiam inter Christianos, qvi eam sive celanderent sive permitterent. Sane Ualentinianus Senior apud Socratem lib. IV.c.3i. duas legitimas uxores habere concessit Nipse Severae v. stinam superinduxit. Argumenta, quibus Socratis fidem sellicitatBaronius ad annum Christi 37o. nihil solidi habere a firmat Nicol. Uedeliuslib de prudentia veterisEcclesiae p.229.R. 8cChristfridus Echilerus in Epistola ad D. Jo. Burchardum Menchenium, inserta ActisErud. tom.s.supplementi p. I 68.R. QSanquam cum Baronio facit etiam Melchior Zeidlerus, quem videre operae pretium est in D. de Polygamia p. III. sq. Alioqui nota est Lex Diocletiani B Maximiniani Lege h. d. deIncestis
Nuptiis, Neminem, qui siub ditione Romani nominis, binas uxores habere posse, vulgo patet, eum etiam in eium Praetoris hujusmod riri infamia notati flum. Tum Valeriani it Galieni: eum qui duas ulhabuit uxores, sine dubio comitari in famiam. Caeterum paucissima& extraordinaria quaedam Polygamiae i
ter Christianos vel admissae vel toleratae exempla non magis quam quilibet alius excessus sive crimen quodcunque connivendo transmissum vel Legi Christi vel unanimi Ecclesiae Christianae sententiae ac consuetudini praejudicare potest. Cui accedi t quod nulla cuiqvam interchristia-
650쪽
nos nubit, nisi ea lege, ut ista di unica conjux sit quamdiu vixerit. χωveropontificii scriptores Lindaniis,Maimburgius Uarillasius,'Bossvetus, tantopere insultare solent B. Luthero quod in Philippi Hamae Landgravit Digam iam consensia prioris uxoris Luscipiendam utcunque viis est consensisse, adversus hos praeter ea quae pr o Luthero di tat B. Sechendorfius Lib. Lutheranismi p277.' observandum est quod etiam Ponti sexRomanus,Honorius III. abAuctoribus non contemnendat fidei traditur dispensasse polygam iam Comitis a Gle ichen q&quod vulgo lyontifexJudaeis, in Italia praesertim, Polygamiam concessit, teste Leone Mu- 'tinensi. Vide Sel deni uxorem Hebraicam p. ς I. Colomesti Biblioth.
lectam p. q. sq. Christoph. Arnoldi Paralipomena ad agenselliiSotam, p. I 2O3. R. Omitto quod Joh. Bodinus scriptor Pontificius in colloquio
in edito heptaplomere Lib. 2. Auctor est se cum esset inΗi'ania comperisse Magdalenam Cruceam Monasterii Cordubensis Principem a Paulo III. Pontifice maximo veniam impetrasse, quae annos amplius 3 O. cum atrato daemone ephialae concubuisset, tametsi tantam vitae atm religionis integritatem prae se serret, ut quasi ab Angelo, dum sicra fierent,sublimis veheretur a terra, quod Eunapius etiam lamblicho sacra facienti contigisse tradit De Iudaeorum Polygamia videndus Heideggerus in Hist. Patriarcharum, Sel denus lib. I. uxori Hebr. c 9. Interpretes ad Matth. V. ἰχ. 8cXlX. 9. Montacutius in apparatu p. 393. sq. Iosephus quoqVenarrans Herodem novem simul uxores habuisse, adjungit hunc esse patrium morem Judaeis, ut plures uxores ducant. Lib.XVI l. c. t.. DeGentibus non opus est plura addere, cum paucae sint fuerintque qui polygami in non probaverint vel permiserint. Cons. ZeidIerum lib. laudato P 36. R. Tho. Crenium Parte XI. Animadversp.13i sq. Atheniensibus tamen a Cecrope vetita multi nubentia,vide petitum ad LL. Atticas pag. 63 .lt de Numae Romani Reg:s Iege Festum mpellex. Vulcanum vero quod .Egyptiis legem tulisset de Monogamia, interDeos propterea rela' tum resertEusebius inChronico. EandemVulcani legem memorat scriptor Chronici Alexandrini. Diodorus tamen Siculus lib. I. c. FI. auctor estΚgyptiorum Sacerdotes quidem unam tantum,alios vero quot qVlS que vellet in matrimonium duκisse. De Germanis antiqvis auctor est Tacitus quod prope libarbarorum singulis taxoribus contenti fuerint,
exZeptis admodum paucis, qui non libidine sed ob nobilitatem plurimis
nuptiis ambiuntur. Vragines unum accipiunt maritum, quomodo unum corpuae