장음표시 사용
11쪽
ris. Clementiae ac Lenitatis Tuae exempla Rebelles saepius ad veniam prouocati, victi etiam hostes etiamnum hodie inuiti depraedicant: quos cum non tantum ho-nis,sed vita etiam eXuere poteras, indemnes plerosque
dimisisti. Animi Tui inuictum robur eloquuntur periculosa haec bella: Belli alea, quia a Caelo iacta, feliciter quoque cecidit,Diuinum fauorem. Prudentia, Probitas omnibus in actionibus sese produnt. Et si Maiori
bus Tuis ram virtutes rara quoque cognomina dederunt ibi ita communes omnes sunt, ut & cognomina
cum illis Tibi communia facere possimus. Tu Sapiens& Probus cum Leopoldis,cum Ernesto Ferreus, Pacificus cum Mammylian cum Alberto Triumphatoridenique cum Carolo Magnus immo cum veteribus Maximus, Optimusque vocari dignissimus es. Sed parua ista sunt,nili de Pij nomen haberes: quod si ullum hoc iure merito Tuis orationibus, frequenti per auricularium sacrum animae eXpiationi, atque Euchai isticae resectioni debetur. His acceptum referimus, quod Styria,Camnia Tyrolis seruata est; restaurata Adalia; Hungariata, Bohemia, Morauia, Silesia,Austria recuperata; dilbones aliae redactae in Tuam potestatem. Praeter ista, Ecclesiae vinea jam ducentis amplius annis Hussitarum vepribus, labruscaque inutili oblita per Te repurgata fideliter,de ad primam eXpectatamque frugem diligenti cultu relwcata est. Hςc quonda sitientibus auribus bibebam ab Iens, sed magis obstupui cum praesens viderem adhuc minus es Ie,quam quod fama sparsisset. Pro Religionis nostrae restitutione Superioris mei iussu Viennam aestate elapsa proxime descenderam desiderabam MaiestatisTuae patrocinium,ut mihi libere liceret,quod liberet formare aut reformare: ad colloquium Clementiae Tuae non difficile admissus sum,auditus sum benignissime, maiora beneficia eXpertus, quam sperare auderem. Quid di cam de Pietatis exemniis, quae nostra in Ecclesia non ratam demonstrasti quid de sollicitudine qua curiose me de omnibus & famili uiter no semel interrogasti8Quam anxie rerum Ecclesiasticarum satagas, argumentum
euidens dedisti, cum me voluisti adscribere in num
12쪽
DEDICATORI A. rum eorum, qui Consilio negotia Ecclesiae dirigunt, dedissicultates quo modo solui possint ostendunt. Ali
beneficia lubens pretereo, ut ne populares rumusculos aucupari videar; pioque silentio Maiestatem Tuam, Pietatemque ac Clementiam cernuus veneror,cuius t stimonium gratique animi mei specimen ut saltem alia quod videant alij,ea quae per aliquot hiemis otia congesseram &absente me per aliquos in lucem edenda erant, immo iam ipsam lucem aspicere coeperant,CaesareONO-mini Tuo, inscribenda esse volui: ut quem a se non habent, splendorem ab eo,momentumque accipiant; quo maiori cum fructu a meae togae viris legantur ac teranturi, quo ardentius narratorum vestigijs etiam tantie Maj
stati notis insistant; quo etiam peregrini atque alieni a
nostris claustris Deum magis ac magis honorent , praedicent collaudent, dicentes: in ira M. Dein mμuctu suis. Interim Majestati Tuae Deum Diuosque omnes pete num propitios voveo. Ratisponae Idibus Februarijs
Sacratisi. NM C aes. V M est ri Tuae cliens deuotis simus,
13쪽
m, ab exordio breuiter constringere,&cum distinctione temporum usque ad nostram memoriam carptim dicere dum aggrediori duo tibi bone LKcTOR velim insinuata, ne mireris hoc subiectum opusculi iam saepius ab alijs attentatum, nunquam tamen sati quod sciam, deductum,) rursus ii me, forsitan aliquibus ad nauseam, innovari. Moribus etenim hominum meae sortis essormandis adhibitus inter hiemis otia huic negotio manu apposui conscius quam facile,proficia atque honeste erudiatur quisque exemplis suorum, qui eandem aliquando sortem duXerunt, nam eX rerum successibus nullus non sibi consilia
format normamque suarum actionum ita componit, ut inter omnes vitae errores, pericula,sortes, virtutes &vitia tutus emer
gat, duce prudentia,quae in suturarum, praesentiumque ex prae teritis, vel maxime consistit obsieruatione atque collatione. Tunc enim iuuenilis animus sapiens& canus emcitur, si maiorum suorum instituta reuoluit, tunc vilis ad gloriam gene rose inflammatur,abiectus, timidusque spirituS excitatur, su perbus aut ferox hoc quasi freno cohibetur, improbus deni que a sceleribus poena&infamiae exemplis deterretur. Impos
sibile est quin homo facile se ipsum vidcat,aliosque perspiciat, quo quisque loco statu, decentia, fama, di gloria degat, quan tum a retto distet, quomodo rationes siuas inde disponat ac
deducat,si ignorantiae caligo, naturce vitia congenita mentis oculos non obsideat. Notarunt hoc in suis Graecis Plato So crates,&HomeruS, cum stolidos, agresteS, pueros ac tantum diurna scientes vocitarent suos populares, apud quos antiquitatis erat negligentiam ulla vel exigua commemoratio priscae opinio
14쪽
opinionis,nulla denique cana scientia Eodem sere consilio Romani nouitatem eiurantes,tyronibus suis respublicas diu tu natatem atque amplitudinem imper ij, rerum domi forisque Restarum magnitudinem, bellorum pericula, varietatemque
fortunae, etiam ante aetatem suggere hant. An non domestica exempla habemus in Evangelica persectione,quae toties magis ac magis in Christianorum animis radices agit,quoties a Dientiori studio vita Christi euoluitur e Immo propinquiora si requiris,ad S. P Augustini conuersionem attende illa certe post Deum Vie otini,&confodalium potitiani nec non D Antoni j exemplo debetur; in haec enim cum incidisse ut ipse naniat, Tutardis parturitione notia Ursa mutabatur intin,'ex- Mesatur mundo mens esus. Alipiumque interpellando rursus
pti lust qui, non pudet necsaltem sequie Voveo omnino ut sequamur&sapiamus,& ideo pauca haec congeis. Alterum quod me ad haec scribenda impuli est quod notauerim duros adhue alie ubi homines,quibus nihil satis est obstinato morbo ac vitio scripturientes, modestissimam quamuis histoliam non ita pridem hac de re oditam a doctissimo Religio cu ius nunc Deus misereatur) mille fabulas vocitare, compendi tim quoddam, ipsis disperidium putidissimis nugis refertum
clocitare,&undique S. Augustinum Erasmi ando accieri an do inculcare non Monachum non Monachorum instituto rem non Legislatorem eisdem, etiam piorum cum scandalo.
Hi viii eriti eo satis iudicio, sere dixeram temerario, authores plurimos antiquissimos, piissim , ac doetisti mos suspecto, habent ad solos sanctos patres & authenticos historicos, ne honorum plausu totaliter priuentur,appellando. Sed hos san elos patres hos authenticos historicos sua amussi volunt casti gatos ex his quod placet admittunt,quod palato quamuis in firmo displicet , rei jciunt, magno certe Ecclesiasticarum scri pluratum, immo Religionis Catholicae non exiguo damno. Notum enim est quantum hactenus Ecclesia sanctis patribu, tribuetit,quantumque illorum scripta venerata sit, ea praeci piae quae iam a mille & am plius annis,a varijs eruditis viris pio talibus fuere habita,quae ab Vniuersitatibus celeberrimis fum
15쪽
te approbata quae a doctissimis Theologis unanimi ad Catholico consensu fuere recognita. An non his scriptis sancta Mater Ecclesia continuo haereses oppugnauit 3 An non pios confirmauit, debiles muniuit inscios instruxit,&Obstinatos euicit ita certe: nunc proh dolori ita Sanctorum patrum opera particularium Grammaticorum cris enervantur,ut in posterum vix adduci liberqueat vir homilia vix sermo aut capitu-lu, quod non condemnetur ut diminutum,suspectum, mancum, relegatum, λαὸν, idque tape sine ullo fundamento tantum ob syllabarum commensurationem descientem ob ordinem non ita syncere a posterioribus traductum ob verbulum aliquod, ut dicitur ab aliena quamuis bona manu, non nunquam etiam ob meram opinionem. Hoc quam pericu
losum si, videant qui sine sanctis patribu nec sacrae Scripturae
interpretationem, nec Sacramenta omnia,neque alios articu
los fidei valent stabilire. At dicet aliquis. hos Censores, rigore suo sanctorum patrum scripta non exscenderesed excernere tantum supposititia: sed quis dicet illos hoc rite praestare,dum suo iudicio, non Spiritu stineto innixi hoc faciunt 3 morbum
ut credo dissimulantes, tineam vero quam gerunt non extin
guentes Eodem fere periculo hi viri nescio an boni Ecclesiae ludunt in antiquis&probis alioqui authoribus sui temporis
historias,vel anteacta monumenta referentibus, dum omni
um scripta irrident, & in histoiijs tantam certitudinem vota lunt quantam in Nathematicis demostrationibus.vel quantam olim S. Augustinus in obscurissimis fidei mysterijs des derabasidum sut inquit in Confessionibus volebat de rebus
fidei ita certus seri,quam certus erat tria & septem esse decem. Quod omnino in historijse uitandum esse monet D. AmbrosisSS. Magni periculi res s,inquit, i meterem fiam quasino uelut , σ δρυιὴνἐ pris sitimas, spost tam manifestos duces in errore pe
maneas post morientium sudores Otros dis latione contendas, meneremur ergo in Saxesorum e Carlyrtim gloria fidenta nostram. Idem monet Tertullianus his verbis: In Ecelsis G tholica magnopere otirandum es mi id teneamm,quod etsi ira . quo emper,sas omnιbus creditum esssc enim meremur ei Catholicum. G hoe fit si equamur Cniuersitatem, antiqvitatem,sconsensionem. Et breuius ac melius his omnibus Spiri tus sanctus per Isaiam. Dare super et ad vestrasis interrogate
16쪽
de semitis AHquis, M. quasi diceret. Sanctorum patrum ,&seniorum uti Spiritu sancto dictante scripta venerare, & quae
iam antiquitus videntur recepta ac pene temporum diutur ni tate pro scripta habentque graues authores, non leuiter mula nec tacite eis manum appone, nisi similem spiritum &antiquitatem sentias. Monendus tunc adhuc esset pius Doctor,ne superbe sapiat, immo ne omnino desipiat instruendus esset,ut examinet prius quid doceat, quamdiu contrarium sit in Ore hominum, quando inceperit fama increbrescete, per quem exordium sumpserit quibus rationibus qualitati doctrinae velit obstrepere, an tantum sciat aliam partem euidenter non posse probari, ac ideo suo velit iudicio omnes dehere stare, quo vitio sepe contingit aliquos turpiter errare i n paruo,ac in magnis magnum excitare incendium , quod etiam inuitum postea posset exagitare. Satis innotuit quam periculose litterio ille Erasmus irriserit stylum Sanctorum patrum, quam perniciose correxerit Magni ficat, chelympulsando ad cuius tiniani tum postmodum Lutherus saltauit magno Ecclesq damno, etiam ultra Erasmi lineam nouitiam ac Theologo indignam. Similes linea seu lituras, ut caetera praeteream in aliquot censoribus cliticis, ac SS.ppicastigatoribus notare libuit, maxime dum Magni Patris A vc os T i u 1 opera castiganda assumpsere& pleraque ex his ab antiquitate concessa.& nunc probata in dubium sensum detorserunt, nonnulla etiam huius scripta
condemnantes; quibus in hoc opere quamuis non ex profecso me oppono,attingo tamen aliqua, maxime ubi meae togae viros, puram veritatem de Eremitica institutione S. p. Augu stini scribentes notauerunt Iordano, pamphilo, Lanci lotio, Con ales Staibano, ac praecipue Marque so me uti clypeum
apping vel potius sinistros iudices qua illos sagrantes cupidi. ne nobilitatis auitae deliros scripsisse putant abigo & ad veri
tatis aras adduco coram tua bona mente quam iudicem sta tuo rogaturus ut benignum eloquaris iudicium,& in re ob
scuta pium ad solum Dei honorem, sanctorumque illius glo
tiam, qua inter contendenteSoritur,cum veritas superat, vin
eam enim si errore meum intellexero, vel f e contrario prodii mum instruxero. Ad certamen enim cum sis ijs Israel mente opae ea ingredior, Omnia subij ciens sanetae Romante Eccle
17쪽
AD LECTOREM.sa ars ini/r ipsos gladios es clusionem sanguinis, s cadauera
prostratorum non meismoe istis missiorram cogitans ne ira&studio quorum causas procul habeo. Studui tamen fateor ordini ac commodo Leetoris unde opusculum quamuis exiguum in tres partes diuisi. Prima continet Mosa cursu vMS. Avcvs T 3NI ab
ipso Sanctopatre sub Regula sundatum. Secunda continet eundem post illius obitum disper
Tertia Collectionem. & Or3inis s. A v v vs et a N I restaurationem explanat regulamque ad varios ordines extensam usque ad haec tempora, attingit.
18쪽
A pprobatio Facultatis Theologicae Ingo istadij.
Crusenst, S. . Doctoris,'per Aperiorem Germanram Ordin. Eremit. S. Mugustini meari' Generalis, nec non Sac Cis Majest. Consiliara' tripartitum, curus prima
pars fundationem astera H resonem. postrema cosse monem srestaurationem maenis explanat, Fidei orthodoxae, pieta
tique Christianae ad uerium nihil complemtur, ope preti umestim ut publicam sortiatur lucem.
Ioannes Fotnerus S Theol &Canonum D professor Controuersiarum Fidei, nec non pro tempore Collegij Theologici Decanus.
m, ERDINANDVs II. Diuina fauente clementia Electus Roma Ead ignorum Imperator semper Augustus, ac Germaniae, Hungariae,
Bohemiae, DalmatimCroatiae Selauoniae &c Rex, Archidux Austriae,Dux Burgundiae, Styriae,Carinthiae, Carniolae & Wirtenheria gae,Comes Tyrolis,&e. Agnoscimus ac iactum facimus, quod precibus Re iistio si deuoti nobisque dilectLPMq.FNicolato eniyoiasin. Erim. S. I rii prigos iam, friam,St iam me. H t. Generalis, ac seri cin Aridi Mel si siti, henigne ineli nati,pro singulati nostra propensione ad praeclaros conatos promouendos serio praeceperimus, nequis inscio aut inuito praefato, P. M F. Nisistia Cras ibo iliario no suo, MONASTICON Avus manum in Po omnium οὐ is tib Rutilas. Augustat militantium origines ars incremevia Dibi partistis raptitantin,in toto vel in parte,cum elabique iconibus, idiomates a tino aue alio intra Imperii ac Regnorum seu ditionum nostrarum fines recudere,aut iee usum vendere ac distrahere possit, sub poena confiscationis librorum dona nee non solutionis sex marcarum auri fisco Caesare prout latiusvnaetim termino in litteris nostris continetur expeditis Rarisponae Die 3. Febr. Antio M DC. XXII LRegnorum nostrorum Roman. Iv. Hungariae V. MBohemiae VI.
FERDINANDVSVV. Vim. Signatum. Ad mandatum proprium suae Majest. Caec Hesmaianus Questen berg. Se
19쪽
Quae tribus his partibus continentur. partis Primae
De Monaehismo in communi. De Monachismo S. ΑVcius TINtante Bapt Dum. De Monachismo S. Aucius T I N I post Baptismum. 8Probatur Monachismus S. A v G v s Tt N I ex sermone S. Ambro
Confirmatur uonachismus S. A v g v x T 1 M I adhuc in Italia degentis ex socijs,quos habuit in Italiae montibus. 1 6 De Monachismo S p. AvcvsT I N Duxta Tagastam. Is De Monaehismo S. p. A vG vs T I N i Hippone. a 3
Duo haee Moaasteria Tagastae, & Hippone fuisse Eremitatuati. De Sermonibus s. Ruc T IN t ad Fratres in gremo, quantum illissii deferendum. 3 et De Soeii, S. Au vs T i u i in Religione gremitiea. 3s
De P v Loo osio Fremita S.AvsvsTINI. o De duobus L pro iis S. Avcvs TINi Coeremitis. 41 Dep v LINO D. P. Αvcvs TIN1 syneremita&alijs. 43Εromitieum institutum S. Aucius T IN I prohatur ex vest exteriori. 43 probatur Eremiticum institutum S.AvevsTIui ex alijs Monam rijs,ipso vivente, erectis. 4 Probatur Fremiticum institutum ex Regula s. Aviavst tviris seripta. 49 Regulam s.AvGHriti t fuisse premitis seriptam. s rQuod Orgos Aucius Titii antonomastiee si Crdo Fratrum premitarum. s a De approbatione Regulae S. P. A v C vs T 1 N i. 34. De Monachismo S. Avcvst 1υ1 tempore uiseopatus; vhi agitur de fundationecterieorum Regularium. 1 sDef.Avcvssivo,num therit Canonicus Regularis. 17 De habitu s. Aucius Triar tempore uiseopatus an suerit habitus nonici Regularis. 1 s
20쪽
C a p. I. De propagatione Monachismi post obitum s. Aveus Trur. ε II. De quatuorMartyribus Ordinis Fremitarum S. Ausus ras . s4II1. De Monaehis Getieis Ordinis Eremitarum S. Ausus T IN I. 6sIR De septem Martyribus Augustinianis ex Monasterio Capsens riremitarum. ες
V. De propagatione ordinis per s.s v xac x v et i v M in Afrier, Italia,& sardinia. s VI. De S Gatias Io Ordinis S AususTINI Propagatore,praecipue Canonicorum Regularium. 6svIL De Fg uno Archiepiseopo ToIetano ex ordine Fremit rum S. Aucius Titi a assumpto. 7OVIII. De magno ordinis S. AviavsT 1 MI ineremento per s. Dona
tum ;&varijs fundationibus Monasteriorum in Hispania,&alibi. 73 IX. De erectione Monasterij Fremitani, a B. Nunto'Fremita Augusti
X. De S. ARTuvAcio Restauratore Monasterii Sistae Toletanae. ibid. XI. Destatu Religiosorti & Regulae D. Augustini ei rea annumD C. GXII. DeReliquijs 8.AvsvsΥINa seculoseptimo post Christum natu.go XIII. De fundatione uniuersitatis parisensis, & Papiensis per Fratre Fremitanos S. Augustini circa annum D C C. 8a XIV. De statu Ordinis Augustiniani circa annum DCCC. 42XU. De Fremitis S.Avcvs T I N I anno DCCCC.&seqq. ScXVI. De Regulae S. Avcvs T IN I propsgatione anno M. ibid. XVII. De tesuscitatione Canonicorum Regularium hoc ciculosub Regula s. Augustini. 88XVIII. De aliis Ordinibus accedentibus ad Regulam S. Augustini post Virginis partum decimo taculo. sciXIX. Depropagatione ordiniam s. Avvivs T NI seculoM.C. ibid. XX. De origine & ordine Praemonstratensium accedente ad Regu Iam S. Augustini. s 3 XXI. De admirabili pinnitentias. GurLLsLMI Fremitae sub Regula S. Augustini. 94XXII. De S.Gv1LLELMo,quodfuerit ordinis s.Augustini s xxi II. Te uarijs fundationibus sub Regula S. Augustini eodελeulo. io x
XXVI. De Or31ne S Dominici,alijsque approbatis sub Regula S. Augustini. rogxxv II. De uariisOrdinibus Regulae S. Augustini annexispost Lateraneo se Concit. II OxxvIIL De Ordine gremitatum S. Avωvs T NI esdem tempore testati.