Somnia quinquaginta fr. Macedo in itinerario S. Augustini post baptismum Mediolano Romam, excutiebat levi brachio P. Fulgentius Fosseus Augustinianus ... ad reverendissimum ... Johannem Mabillon ..

발행: 1681년

분량: 65페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

de annis baptismi S. Augustini, ae velle illum contigisse non anno 3 87 sed 388. id exprimunt tum characteres Paschales , quos adponis, tum historiolae commorationis apud Ostiam , temporis accomodati ad faciendum iter . agritudinis ac mortis Monica. Haec intus imaginaris, quae sane contigere anno 387. vel 388. At ea dicis contigisse non anno 43 o. sed 4 3 3 - & clamas : Igitur adν ton est fonere eo anno 3 o. oktum Augumni, cum dicere debuisses : Igitur adynalon est ponere eo anno 387. baptismum Augustiis , quempia jure vendi ι Annus 388. cuIMPascha fuit 9. Aprilis dis accomodato , cre. Si tibi somniare libeat, hoc planε modo somniato. Quδd verb te somniare tam belle doceam, nullam mercedem abs te exigo,, unam hanc gratiam reposco, ut, cum contra Augustinianos scribis , more tuo dormites , & somnies.

AC ut nemo ribitet de Pashali tempore . sciat Lector ,.cum a me illud diligentissim inqusium , ct certissime explorinum , ct feliciarer repertum , cst evidenter aemonstratum esset, voluisse me consulere v. mrotius Philosophis O Matheseos doctissimum , Isior simum Equitem Rinaldiuum Anconitanum, a quo oraculum c talia suηι illius response Jacce ,. Er lucem authaσιtatιν , luci veritatis ad unxi.

s OMNIUM XLVII.

TV quidem, uti libet, uti lubet,somniato. At quaeso a te, ne ridicula somnia,quibus tum frequenter , immb assidue deciperis, Viro oculatissimo ac vigilantissimo affrices, qui eadem suo se stragio firmaverit. Peream , si vir totius Philosophia cr Matheseos doti ssimus tibi unquam dixit Pascha anni 3 o. incidi jse in diem 1 s. Aprilis , & anno 3I. Pascha Disse s , Aprilis. Rem scio. Eques Rinaidinus Paschales charactere anni 38 . & 388. tibi indicavit, ex quibus annum postea obitus Augustini explicari cogitabas. Tu verb acceptas in vigilia species, quδd novae dc insolitae vix memoriae adhaerebant, per lomnium satis ridicule turbasti, ac Paschales characteres annis controversis de baptismo Angustini assignatos, annis itidem controverss de obitu ejusdem astixisti. Qui error, ac palmaris hallucinatio non Typographi negligentiae, sed tuae tantum somnolentiae deputanda est, uti proximε ex tuismet verbis demonstravi. Itaque hoc somnium totum tuum est , in cujus partem nec Mathematicus Rinaidinus venire possit, immo nec Typographus

- , Cadorinus velit.

52쪽

Ηοι ultimum a die Paschatis sumptum argumentum es omnino , me.

s OMNIUM XLVIII

Hoc argumentum , Paschate quod ex pennoto , ut notavi ad Somnium 7. & 8. exscripsisti, non modo non est invictum , sed te toto campo victum, susque deque iactatum ostendit. Rem certe demonstrat, nempe te immania monstra somniasse. Nam quid aliud quam somnia fingit, qui dicit Augustinum anno 388. die 8. Aprilis baptizatum , insequenti statim die solemni Paschatis Neophytum albatum contra leges ab Ecclesa recens baptizatis impositas , Mediolano Romam prosectum fuisse ὶ Hoc saepius tibi in faciem illido ,.ut repetitis ictibus, jam tandem exciteris, ac videas , quam non dicam plumbeum ac vitreum , sed plane aerium , im i nullum sit argumentum, quod invictum somniando jactasti. Et quidem intus in animo somniabas Augustini baptismum , atque iter Mediolano Romam non potuisse contingere A. 38 - quia eo anno Pascha fuit die is . Aprilis; quamvis exteriori voce eum characterem A. 43 o. assignasti, testatus Paschale tempus a te diligent si me inquisitum , licet in Pennoti volumine illud inveneris,is certissime expur-rum , s feliciter νFerιumi hanc tantam felicitatem eidem Pennoto acceptam reseras , a quo illam ore aperto, inter somnum sorbuisti) s evid. nter demonstratum Dic, quaeso, in quibiis Cyclis Pascha anni 387. die as. Aprilssinvenisti 3 Quam Octaeteridem, vel Enne adccaeteridem consuluisti, ut Neomenias Martii subductis calculis explorates , ac diem Paschatis VII. kal. Maii anno 38 . feliciter invenires Tune putas anno 387. Pascha in Romana Ecclesia die x s. celebratun,ὶ Ante S. Leonis Magni Pontificatum nunquam Pascha diem 13. Aprilis ex ccssit. S. Leo Magnus in epist. 6 4. ad Marcianum Augustum reprehendens Theophilum Alexandrinum H qui in suo Cyclo, quein ab anno 38 o. per annos centum digesicrat, Pascha anni s s. fixisset in die. 2 . Aprilis, . t ait : Seu manno qui erit septuagesimus sextui in Cyclo Theophili in

Pasicha dies invinietur adscriptus , quem a Palpane Domim ullius exempli , nullius constuhtionis admittit auctoritas. Nam dieis VIII. l. Maiarum ab eo cognoscimus praesiuitum , qui anni limitem antiquitus constitutum excedit. Et clim dixisset quandoque celebratum Pascha inono , & decimo Kal. Maii , addit et Aa octavum autem Kae. Maiarum

53쪽

Itaque testatur Leo in Romana Ecclcsa pascha non posse excedere diem a 3. Aprilis. Tune ergo , seminiculose, felicitet inuenIsti pascha A. s . celebratum V II. Kal. Maii, hoc est, is . Aprilis , cum Leo

Pontifex tam proximus eidem anno , & cui schedae ovines decessorum in Archivis patebant, testetur rem esse nullim exempli, insolentem , sapertam ira gressionem ' Haeres stupidus, hujus Leonis rugitu expergefactus , ac territus. Synodus Pallastina auctoritate Victoris Papae, imperante Septimio Severo , Caesareae coacta, terminos Paschales coim

stilucrat , cujus Synodi fragmenti 'Beda recitat , concludit: Conmturum ergo est in ilia Spnodo ut ab XI. Kal. Aprilis, usque in X I. Kal. anu P.fha debeat observari . ct mc antea , nec postea cuicumque constitutum limitem transgredi sit faculta . Hine seribit Paschasinus Lilybitanus Episcopus ad S. Leonem Magnum , A. i .

Zosimo Romano Pontifice, erratum in die Paschalis : Tunc enim, inquit, cum declinaretur ne decimo Kal. Mais dies Paschae teneratur, celebratum octavo die Kal. Aprilis, id est pro embolismo communis est annus tentus, ct error grav Umms ortus. Ex hoc rursus infertur A. 38 .

non fuisse celebratum Pascha in Romana Ecclesia die 11. Aprilis a alias non cavissent post annos triginta idem sestum perasere die Q. Aprilis , cam plurimi exemplum A. 387. adducere potui liciar. Itaque Zosimus, ne celebraretur Pascha die ai. Aprilis, die extra limitem Synodi Caesarier,sis , jussit peragi die 2 s. Martii. At Leo Magnus interpretatus Pascha passionis , non Rc surrectionis a Palaestinis, Vi-dore Pontifice praeeunte , statutum , duos dies limiti Caesariensi addi posse decrevit, ut limes ad IX. Kal. Maii die as. Aprilis figerem , in laudata epistola σε. lii in sequenti ad Eudoxiam Augustam est de Theophilo statuente Pascha die 1 . Aprilis : A totius antiquitatis

exemplo, ct ab omni auctoritate Patrum discordat. Addit vero ab aliis eo anno ηs s. die XIV. Maiarum Pascha notatum. Orientales Theophili Cyclum observabant ., quem annorum 437. Vocat Ricciolus

tom. I. Chronol. lib. I. cap. 26. auque conflatum ex Lunaribus

Cyclis 2 3. Solaribus i s. & praeterea annis i . Sed errat; nam S. Cyrillus ejusdem nepos scribit de Theophilo avunculo in prologo Cycli

annorum s s . Quad ingentσmm odiodecim annorum Circtitam Paschalem

instituit. Itaque Cyclus Theophili inchoatus ab A. 38o.'continebat Cyclos Lunares XXII. Solares XIV. & annos viginti sex. Apud

Latinos celebrior Cyclias etat annorum 84. quo Ecclesiam Romanam, Leone Pontifice , usam existimo. Prosper in integro Chronico , quod edidit Labbeus tom. i. Bibl. Mss. ad consulatum Fausti &'Galli, Imperatore Diocletiano, vulgaris Epoch e 298. ait i Finia octi tertii, quariique princi sium 3 & rursus ad consulatum Antonii & Syagrii A. 3 8 i. Finii Cycli quarti . Exardium qimui. Est Cyesus annorum 84. per T cssarassecaei et idciri sexies multiplictitam. Pascha sinus S. Leonis

ad Srnodum Calchedonensem lcgatus , in laudata epistola scribit:

54쪽

βhphtatio R omana, qua octi concluditur , cu tu isse de quo agitur, erat an rara sexagesimus ιertu , qui coepit a consulatu Antoniι ct D. rii.

Loquitur de Paschate A. 4 4. qui si erat L X I I I. Cycli inchoati

A. 38 i. Antonio dc Syagrio Coss. patet Romanam Ecclesiam Cycloannorum . . usam; ille quippe Cyclus ex Prospero erat annorum 8 . Haec verb praecipua erat utriusque Cycli diversitas, quod Latini in eo Cyςlq terminos P schales statuebant AEgutiis distorines. Nam Latini Neomeniam Martii a tertio Non.Martii usque in III. Non. Aprilis per dies 19. extendebant. . Theophilus verb ab v IlI. Id. Martii usque in Nonas Apriles. Hinc factum est , ut Theophilus Dominicam Paschalem biduo ultra limitem Latinorum protrahcrex , cum enim illi limitem solemnitatis Paschalis sisterent in die a 3. Aprilis , Theophilus in die. 1 3. Aprilis Paschalis Dominicae terminum Posuit, a quo tamen termino Romana Ecclesia abhorrcbat , ut ex rasimi pasenate , ac Leonis epistolis ostensum est ; quamvis postea S. Leo in Paschate anni s s. studio pacis , AEgyptiorum canones secutus , Pascha die . Aprilis celebrandum decreverit, aegre id S. Prospero ferente , uti patet in fine Chronici. Itaque quoties Cyclus Lunae v III. AEgyptiorum cum litera C concurrebat, in celebrando Paschate a Romana Ecclesia discordabant..Hoc plane contigit A. 387. qui erat V III.

Cycli Theophili, & V I. Cycli Romani annorum 84. Et sane, si non superesset epistola S. Ambrosii ad Episcopos per AE miliam, dubius

foret dies, quo eo anno Augustinus baptizatus fuit i Verum ex aurea

plane Ambrosii epistola pag. 3oi. Tom. . discimus , quid ipse de die

.dubio Palchatis ejus anni decreverit. Itaque scribit ad Episcopos Emilia: Iudaeos eo anno Pascha egisse XIII. Kal. Aprilis, id est, die io. Martii. Hillelis Hebraei Astronomi canones id temporis sequebant ir, ex cujus Enneadecacteride A. 38 . decima quarta Nisan cadebat in diem labbati 1 o. Martii, cum Neomenia Ttiri fuerit A. 386.

die si . Augusti seria V L At Christiani Latini, quod ante AEquinoctium , quod ante xi. diem Martii non incipiebat, juxta canones, seu decreta Nicaenae Synodi, eo die Pascha non celebrarunt, sed die XIV. Kal. Maii. Id colligitur ex laterculo vetusto Paschali centum annorum , quod icrminatur ad A. AI i. ibi enim legimus : Valentiniano III. ET Eutropio nempe A. 387. XIV. Kal. Anii. . Hunc CycIum habes apud Pucherium pag. 2 Sy. Comment. in canonem vi-ciotii Aquitani , qui ad eundem Ania. 337. deo Paschata signat: XIV. Kal. I ii k juxta L tinos , & V .L.M1u, juxta AEgyptios.

At S. Ambrosios juxta Cyclum Theophili Pascha memorato A. 38ν. eclebrandum Recrevit : Ergo, inquit, secun um Glyptios celebraturissem Domi Dcam Pascha , hoc est , septimo KE. M. ui , qui est Dis fiarnm Pharmuibi mensis. Erq eo anno Alexandrinis Cyclus Lunae VIII. Sob. IV. lit. C. Luna XIV. cadebat in diem 23. Pharmuthi , quae 'erat Dominica , ac Proindς ius Gemem Potaracam Pharmuthi 3 o.

55쪽

quae apud Latinos erat 1 s. Aprilis, festum paschale protraxeruiit. Sanctus Proterius Martyr & Patriarcha Alexandrinus , in epistola ad

S. Leonem Magnum coin. 3. Conci l. edit. Labbranae pag. is c a. ait tra centesima quoque tertio anno ab imperio praefatι Diocletiani , eum

Luna Paschalu XIV. Pharmuthi vigesima tertia die qui est XIV. Ka Maiarum esset die Dominico superventura , iterum scptimana quaesita est, ct Dominicum Pascha trigesima die mensis ipsius Pharmathi, qui est VII. Kal. Maiarum constat esse celebratum . G. Initium imperii Diocletiani sumitur ab anno Christiano at . adde annos Io 3. eris ad

in s 8 . cujus Pascha in AEgypto peractum est die a s. Aprilis. Ambrosius in laudata epistola AEgyptios secutus , ait : Quod si movet, quia

quartam decimam Lunam traseuntes , qua die Domi ea incidet, hoe

est, quarto decimo Kal. Maii, sequenti Dominica V I I. Kal. seu diea s. Aprilis j instaurandam celebritatem suademus , auctoritaπ extat huiusmodi, cte. Scripsit hanc epistolam Ambrosius Ann. 38 i. si quidem

ibidem ait : Sed cum ante biennium celtaraverimus Pascha Dominicam

undecimo Kal. Maii. Hoc Pascha die xi. Aprilis contigerat A. 37s. Cyclo Lunae apnd AEgyptios XIX. Solis X X IIII. lit. F. Unde colligitur ante sexennium coeptum discuti dubium de Paschate A. 33 . Caeteram quamvis .eo anno Luna XIV. Martii juxta Ambrosium AEDptios secutum, caderet in diem Dominicam Aprilis i8. apud Romanos tamen ea die i8. Pascha celebrantes, aetas Lunae XVI. habebatur, iam Neomeniam Martii biduo ante AEgyptios inchoarent, uti constat ex laterculis victorii Aquitani, ubi A. 487. dies Paschatis XIV. Mai. Maii Luna X VI. lignatur. Longius abs te abii,o Maced Nam fui in AEgypto clim Theophilo ac Proterio ; Perrexi in Palaestinam ad Synodum Caesariensem ; transmisi in Galliam , ut Cyclos Prosperi ac victorii intelligerem. Romam veni, ut Leonis de limi e Paschali sententiam audirem. Denique Mediolanum perrexi, ut Ambrosi decretum de Paschate A. 3 8 . cognoscerern . Nullus dubito, quin plura ex hoc meo itinerario lintelletiurus sis, qu m ex tuo illo laniniando cogia eris. Tui unius gratia tot Cyclos perlustravi, ut jam tandem , quae oraculi voces sunt , nosceres te ipsum ; nempe inaniter jactasse Pascha anni 38 . a te diligentissime inquisitum , ct certissime exploratum , ct feliciter repertum , ct evidenter demonstratu esse ἰ quae tua verba ad Somnium 7. praenotavi. Prosectb , si non extaret illa epistola S. Ambrosii , nihil invenisses, ac nihil demonstrasses, clim ex Leonas epistola convincereris in Romana Feclesia

nunquam per ea tempora , quorum memoria ad 1 conis Pontificatuis . Pervenerat, post diem 13. Aprilis festum Paschale instauratum. Di Paschatis A. 38 . , Ludovico ab Angelis, conterraneo tuo, didiculi:, qui apud Pennotum , quem rapaci manu C poliasti, lib. I. Hist. Trip. cap. . de die baptismi S. Augustini solbit': Mensis erat Aprilis, σάμ. ΣΑ. in quam illa a .m - - - sabbatum Pasch. δε ιncidit.

56쪽

Quid ergo jactas diem Paschalem eius anni a te diligenti me inqui-puum, Gr certissime exploratum , t feliciter repertum , ct evidenter demonstratum due. Illa dies inventa ab Augustiniano scriptore , Magistro Conimbricen si qui idem unus est tot titulorum , quibus in librorum tuorum frontispiciis intumescis &tibi postea oblata fuit 1 Pennoto, ut in eadem de anno 3 8 . baptismo Augustini at signato, tot inter abs te tibimet datos plausus, triumphares. Quid Equitis Rinaidini sores pultas , ut oraculum de die Paschatis A. 387. acciapias Vir doctissimus aeque ac modestissimus diem designavit as. Aprilis , ac pudori tuo consulens , & qubd intelligendo non erast nam quos ab illo edoctus fueras, Paschales characteres confudisti noluit ea dicere , quae te audire decebat ; videlicet : Nae tu , homo, vigilas , qui tam enixe petis , ut diem Pas batis A. 3 87. tibi exponam, ut ex eodem nescio quid pro tempore baptismi S. Augustini expis. eeris 3 Habes domi tuae epistolam S. Ambrosii, qui ipsummet Augustinum baptizavit ; ibi S. Doctor prolixios agit de die Paschati, aliam de eadem die Paschali S. Proterii epistolam, ex qua disces qua die meris et inciderit Luna XIV. Martii; cur in alteram Dominicam diem 1 s. Aprilis ea solemnitas perducta fuerit; intelliges Acram Diocletiani , quae facilior est, qu im Metonis aut Calippi periodi, quam vagum illud Thoth annorum Nabonassari. Vir optimus haec subticuit, ne tam supinam ignorantiam Scriptori quinquaginta tomorum exprobrare videretur. Interim unus adhuc scrupulus

tibi evellendus est, quo fit, ne baptismum S. Augustini illo tuo clavo trabali figas in hoc ipso anno 38 . Nam, inquis, Pascha Ann. 4 3o. perperam loqueris 3 cum mente somnies annum 387. incidit in diem 1 s. Aprilιs. qua die Mediolani esse non potuit , cum esset ad Ostia Tiberina cum Matre, ac Iociis post i . dies a discessu Mediolano, pridis

quam Monica decubuisset ex febribas , uti constat ex Proximo δειnerario. Igitur ab ton prorsm est ponere eo aneto 4so. obitum Aetustini quemssibi jure vendicer annus 43 i. Ius Pascha Itiit s. ueritis ale accommodato ad faciendum iter c loquere, quael. , uti somnias ; videlicet: Igitur adynaton prorsus est ponere eo anno 3 8 . bapismum Augustini, quem sibi Iure vendicet annus 388. cu us Pascha furι 9. AFrilis. Iam prosequere. uin o ad omnem seriem dierum , via , commorationis, incolumitatis, aegritudinis , mortis Monica evolvendam. Videsis quam comis ac gratiosus sim , qui tua etiam deformia somnia refc mo. Veram nec te juvat baptismus Augustini fixus trabati clavo in dio

octava Aprilis Ania. 388. squidem uti demonstravi ad Somnium X. Augustinus per integram hebdomadem Neophytus debuit Mediolani subsistere, qubd tu quoque Itinerarii tui oblitus allirmasti, ut postea intelliges. At semel admissa mora unius hebdomadis apud Mediolanum , obitus Monicae apud Ostiam nequaquam contingcre potuit

57쪽

die I U. Maii ejus anni 388. Ioannes Rivius lib. t. de vita

S. Augustina cap. h. 3. 3 s. mortem Monicae recitat anno Christi 389. postituam , inquit, irae tum Augusti ιι aetatis annum trigesimum tertium compleu syι ex lib. 9. Confus. cap. o. ubi scribit Matrem defunctam quinquagesima ct sexto agatis sua , trasmo ct tertio aetatis mea. Errat vir alias eruditus. Nam cum ipse recte statuat natum Augustinum Idibus Novembris A. 3s . idem A. 389. mense Maio exacto anno aetatis 3 4. agebat quintum supra trigesimum. Thomas Herrera, Petrus

Campo , Ludovicus ab Angelis , ac Aloysius Torellus scribunt A gustinum baptizatum A. 3 37. die i . Aprilis; Monicam verti e vita, unigrasse A. 3 88. quarta die Maii Augustini aetatis anno trigesimo tertio completo. Et hi quidem scribunt Augustinum chra poli bartisv una aliquantisper Mediolarii substitisset , inde postea cum Matre ac sociis via Aurelia per Tusciam , ubi Monachorum conventus invisi

Romam, ac denique Ostiam profectum , ac ibidem Matrem I V. Nonas Maii amisisse. Petrus Campo putar Augustinum Ostiae moratum usque ad necem Maximi Tyranni. - Alii Romam reversum Exsonam paucis quid, auctore Augustino, diecndum videatur. Sanctus Doctor cum lib. 9. Conscis narrauci se Mediolani baptisma sulcepille, iac ibidem aliquantisper postea commoratum cap. 8. liaec statim ibidem

ait : bamm quisnam locus nos mitius haberet , scretientes tibi, parite. ν weabamus in Africam. Itaque statuit recta in Africam pergere. Idem cap. 1 o. narraturus quod sibi in colloquio cum Matre apud Ostiam contigerat, ait : Izic apud Ostia Tiberina , nbi remotι a turbis, post longi timeris laborem insaorabamus nos navigationi, Si Augustinus

diutius anica Romae commoratus fuisset, ac libros, quos ab se post baptismum Romae scriptos testatur lib. I. Retract. cap. 7. 8. S s. composuitst, antequam Ostiam descenderet , non dixit let post longi intineris laborem ; cum Roma usque Ostiam ex Antonini Itinerario iter tantum sit M. P. XVI. vel uti modo numerant, X V II l. Et

quidem cap. s. lib. cit. ait: Cum autem Romae demoraremur, σc. Hinc

patet Rivitura ac Petrum Campo falsb scripssse Augustinum , scriptis Romae libris laudatis , cum Matre ac sociis Ostiam se contulille , in Africam transmissurum. Quare ex illis verbis post longi itineris laborem, manifeste colligimus Augustinum Mediolano profectum , recta Ostiam via Aurelia perrexisse eodem A. 3 87. quo fuerat baptizatus. Porro via Aurelia per Pisas , ac inde distantes M. P. t 3 9. Centum-Cestas, Lorium usque iter habuit; illinc verb ad Ostia Tiberina destexit, ubi

cum post longi itineris laborem , sese navigationi instauraret, Monica mater e vita migravit. Augusti mani scriptores vulgo assirmant eo in itinere Aogustinum Tusciae monasteria invisisse. Tu cum.magistro tuo Pennoto negas pag. 736. qudd nec Augustino aut sociis pecunia

suppetebat ad ea diverticula facienda , quia, inquis, Alipi - , σ

58쪽

si nobilitate prastaret, vivebat tamen de eo fultis D r post Iurio den

ita , sicut Augustinus de Rhetorica facultate , ct quem , uti praemittis, merces jamdiu pro Rhetorica magisterio defecerat. Nihil nisi somniando loqueris. Ausustinus A. 386. exeunte aestatriuia, cum Alipio rus Cassiaci acum secellerat, ac professione Rhetorica abdicata , in Italia cum filio ae Alipio substitit usque ad necem Maximi, quae contigit die 18. Augusti Ann. 388. itaque qui propriis impensis biennio vitam in Italia ducere potuerunt, quosdam etiam nummos habebant , quibus parumper ab instituto itinere deflecterent ad Tusciae Monasteria pet- lustranda. Si vigilans scripsi ises, forte laudasses Augustini testimonium lib. I. de motibus Eccl. Cathol. cap. 3 3. V di, inquit, ego diversorium

Sanctorum Mediolani, non paucorum hominum , quibus unur Presbyter praeerat vir optimus ct doctissimus. Roma etiam plura cognovi , Ere. Haec

scribebat Augustinus postquam Mediolano Romana venerat, antequam in Africam transmitteret; qui si Tusciae etiam monasteria invisisset. eadem sane ibidem commemorasset. Sed ad obitum Monicae redeamus. Hunc contigisse A. 38 . ante Idus Novembris , quamvis mensis ignoretur, tradit Augustinus , dum ait se aimo aetatis t Cis ore temo matrem amitae ; ille verb armus Augustino exibat die t x. Novembris A. 38 . Qubd si annus y3. completus intelligatur, ac dies mortis Monicae ponatur I V. Maii A. 388. Augustinus supra annum liosus a scribendo suisset. Nam lib. r. Retrata. cap. s. narrat quae Mediolani inter Competentes adlectus , ac proxime baptizandus scripsi ; tum cap. 7. recitat quae jam baptietat- , chm Roma esset, elucubravit. Quare cum ruri degens, sese ad baptismum praepararet,

ac jam jam sacris mysteriis initiandus , libros scriberet , qui fieti

potuit, ut baptizatus pleno anno , stylo parceret, nec quicquam in literas mitteret Hinc circa Autumnum A. 387. Romam reversum

eundem puto , ubi sacris literis, in quibuι nondum assi. tum se fuis

atetur lib. I. Retract. cap. . accuratam operam ponens, Monachorum

conventus, eorumque vivendi instituta perlustrans, ac libros insuperscribens, maiorem A. 388. partem exegit 3 siquidem lib. 3. con. lit. Petiliani cap. 1 f. testatur se ex Italica peregrinatione jam post Maximi Tyranni mortem Africam repetisse. Ita vetustis Martyrologiis Adonis, Bedae , Notheri, Rabani, Vandalberti S l orum veterum die .Maii S. Monicae nomen non legitur , ac proinde post plura tacula ab ejus. dem obitu, in sacris tabulis recitari calpit, ut inventionis , sive translationis potius, qu ni mortis dies sub initium Maii recolatur, quod saepius in aliis Sanctis ibidem commemoratis contingere certum est.

Verum si in sacris dyptichis Ostiensis Ecclesiae ex certa traditione S. Monicae obitus I V. Nonas Maii signatus iit, nostrorum scriptorum opinio praeferatur, qui putant Aligustinuim post baptisminu partim Mediolani commorando, partim in Tusciae monasteriis perlustrandi, H 1 annum

59쪽

annum exegisse. Quaedam sersan hae de re nobis exhibebunt eruditin simi Patres Henschenius ac Papebroclitus tom. i. SS. mensis Maii, qui brevi in lucem emittetur.

MACEDO.

Ε Sto deinceps annm nativitatis, baptismi , obitus Augustini indubi

so MNIUM XLIX.

Homo nimis imperiosus es, qui etiam somniando leges condis , ac edicta promulgas, quibus deinceps somniculosi tantum obediant Somnias semel annum natalem ; siquidem natus est Augustinus A. 3 s . Idibus Novembris. Somnias iterum annum baptismi ; quia baptizatus est A. 3 8 . die a . Aprilis, Luna X X. Martii, quo anno s.Ambrosius diem Paschatis iuxta canones .aegyptiorum celebravit,.cum Romae die i7. Sabbatum sanctum eo anno peregissent. Denique somnias annum obitus , quia ad superos abiit A. 43o. V. Kal. Septembris, Theodosio XIII. & Valentiniano III. Coti . teste Divo Prospero S. Augustini amico, ac defensore, qui certE vigilans annum illum designavit, quemadmodum tu tam locupleti & invicto testimonio aut ignorato , aut dissimulato, alterum annum statuendo , somniasti.

MACEDO.

VErta ι Dium ad institutum doctrina, cte. Summa esto. GH an Dominum omnes Christiana tuta. rationes , ct stat- , δε tuisse , prodi se , exercuisse, σc.

T Am tandem ad metam tui Itinerarii pervenisti, & quidem tam benὁJ soporatus, ut ad Somni aram votivam tabellam clavo illo tuo trabali figere possis.ZExtat ad somnum Orphei hymnus perelegans ac jucundus , quem etiam recantes. I inerarium Augustini descripsisti , ita tamen ut viam qua ille incelserit, ignoremus : quo verb tu eo in Mnerario deviaveris, nullus non vid t. At modo dicis : nrtamus

60쪽

Dium ad institurum. O utinam nunquam animum induxisses ab instituto divertere ; neque enim tot monstrosi immanium somniorum portenta evulgasses. Haec clim offendissem , vix oculis fidem meis

habere poteram, ac subinde somniare me potius, quam lectitare arbitrabar. Nam monstro simile videbatur hominem , qui in frontispicio

libri inscribitur XX XXX. LIBRORUM A U T H O R, non

in magnum quodpiam Volumen, sed in unam & alteram tantum paginam , & utramque grandioribus characteribus impressam , tam de iam somniorum farraginem congessite. Hinc majorem illorum partem Typographi negligentiae adscribendam ratus, indicem erratorum, quae in calce ejus tomi emendantur, consului, atque huncce titulum legi: Errata enoymia sie corrige, qua sunt in ultimo Traniatu de semiuilone. Christi. Tum,inquam, Itinerarium est adrositum uti coronis Tractatui de institutione Christi 1, eodem enim descripto, ait : Vertamus stylum ad insiιtutum doctrina , nam ab Incarnatione Christi ad Itinerarium Augustini, quae quantis parasangis ab invicem distent, nemo ignorat, uno saltu ir: nsili erat. Itaque perlustro primam pagellam indicis; verto paginam. Haereo, tam paucos inibi versus emendationum primo aspectu observans. In priori versu lego et Pag. 7 2 s. l. a. lin. I . suae :interpone ante vocem sequentem. Nam Typographus ediderat : Ergo die nono aegritudinis sua quinquagesimo 2 sexto Maiis sua. Itaque dicit reponendum nono egritudinis sua,quinquagesimo, c. inam severus,inquam, Corrector, qui nec unius comae , seu interpositionis defectum suis inscriptis patitur l hunc tamen defectum inter errata enormia recenset. In pag. 72 . quod editum fuerat 3 8. dccensis, ex tribus, suppurando, advertit legendum : 3 88. decursum, tritus, senutandi. Repeto editum exemplar nullum erratum noto , sed lego : 388. decursium , extritud, σc. item pag. 718..ait perperam legi: clarum , misisse, appellato, ac reponendum, clavum, missa, a Deilatio. Adeo impressam paginam, ac lego : clavum , missa , appellatio. Idem in correctionibus pag. 7ay. observo. Quid hoc, inquam, homine faciemus, qui sua etiam lomniat errata , quae corrigat ὶ Verum dicam, ut res est. Illas paginas iterum typis imprimendas curavit , quod cum easdem quibusdam erroribus conspersas observasset, illis expunctis , emendatissimas secundis curis excudit. Nullumne tot tantorumque somniorum emendavit a Nullum. Non illam Paschalium characterum confusonem advertit 3 Ita planὸ non vidit. Quid cum pag. 727. Ei - . col. 3. pro annis 3 8. reposvit 388. non adonotavit errorem statim ibidem eonnexum , quδd ab anno 388. ad 4s . annos numeraVit quadraginta sex Z Equidem errorem non expunxit. Et de defectu unius corrue est sollicitus t Ouidni

igitur jure dicam te somnia somniasse , dum legens ac relegens solium.

illud impressum , minima quaedam errata emendasti ; at ex simia errata

quae ibidem admisisti , itcrain somniando comprobasti, nec obligata.

SEARCH

MENU NAVIGATION