Institutiones theologicae ad usum seminariorum. Authore Gaspare Juenin ... Tomus primus septimus

571쪽

36o Instit. Theolog. Pars III.

Altera ejusdem peccati poena fuit iuga & elo gatio a Deo. Nempe scriptum est,quod cum primi Parentes audiissent vocem Dei ambulantis in Paradiso, sese absconderint a facie Domini: in quem quidem Scripturae locum Augustinus docet I. probabile esse, Deum hominibus ante lapsum sub humana figura solitum suisse apparere: Satis probabile est inquit lib. II. de Gen. ad liti. cap. 34. solere Deum ter creaturam in forma hum na primis illis hominibus apparere. Docet 2. Prismos parentes parum se sapientes exhibuis e , quod se a Dei conspectu abscondere post peceatum tentaverint. Docet 3. in iis tune contigisse, quod in oculis debilibus, qui licet facti sint , ut luce

fruantur, eam tamen ferre nequeunt. Sicut enim

ait Serm. 18. de verbis Apostoli) oeulus factus ad hanc lueem temporalem videndam , tamen si injectum aliquid fuerit, vel irruerit unde turbetur , secluditur ab hae Lee i ct quamris eum lux sua erasentia cim eumfundat, ille tamen avertit, atque absens est et non solum autem absens sit perturbatione sua a luce tr sente, sed etiam poenalis illi est lux, ad quam vade dam factus est: M in oeulus eorris perturbatus atque

fauea Mus,avertit se a lueejustitiae, nee audet eam contemplari , nec valet..... Nam ct ιn paradiso peccavit

Adam, se abscondit se a satae Domini. cum haberet ergo corsan m -- conscientiae, gaudebat ad praese tiam Dei: postquam peceato oculus ille fauciatus es , eoepit lueem formidare disinam , refugit in tenebras, atque in devia,lignorum veritatem fugiens , umbraa

appetens ITertia poena suit servitus sub libidine a peccato, & imo & sub regno omnium peccatorum. Quarta poena fuit impotentia operandi bonum, nisi intellectus & voluntas medicinali Christi gratia sanarentur. Quinta poena fuit amissio libertatis ad bonum;

unde necesse est, ut ad bonum operandum volun tas per Peccatum mortua, per gratiam actualem

aliquod vitae initium recipiat: Libere arbitris ait

572쪽

Dissen. III. De primo homine. 16 I

Augustinus Enchiridit , e. 3. male utens homo,=se perdidit O ipsam . Sexta poena fuit ejectio a beatitudine in hujusce vitae miserias. Eam ejectionem Augustinus.. lib. II. de Gen. ad liti. cap. o. docet adumbratam

fuisse per expulsionem e paradi . Septima peccati poena mors est, sive prima ,sive secunda. Prima mors sait Augustinus in animam nolentem pellit e corpore: Secunda mors animam nolentem tenet in corpore; vocabunt

enim damnati mortem, & mors fugiet ab eis. Utramque illam mortis speciem Deus primis parentibus, si peccarent , comminatus fuerat. Graves sunt , fatemur, poenae quibus Deus castigavit primorum parentum inobedientiam et quam tamen juste inflictae sint, histe verbis quae claudent tertiam hanc nostrarum Institutionum Partem,declarat Augustinus lib. I . de Civ. Dei, c. I s. siuisquis hujusmodi damnationem vel nimiam, vel injustam putat, metiri profectro nescit, quanta fuerit insevitas in peccando , ubi tanta erat non pec

eandisaeilitas. Sicut enim Abrahae non immerito magna obedientia tradicatur , quia ut occideret fialium , res disseillima est imperata: ita se inpar diso tanto major inobedientia fiuit, quanto id quod praeceptum est , nullius dissicultatis fuit. Et fleue obedientia seeundi hominis eo praedicabilior , quo

ctus est Obediens usque ad mortem: ita inobedieritia primi hominis eo detestabilior , quos actus est λο-bediens usque ad mortem. Vbi enim magna es inobedientiae poena proposita , O res a creatore facilis imperata; quisnam satis explicet, quantum malumst, non obedire in re facili, O tantae potestatis imp ris, O tanto terrenti supplicis

Finis tertiae partis Institutionum Theologicarum.