장음표시 사용
371쪽
ventu firmandis monaster , moneretur, hi animum inducere minina Boterat. tindana subsidia socci penitus pendcuat, nec ali cluam in illis 'ipem constituebat: haec enim cui sarmenta uniuerina arida diccbat esse 2..,
quae confestim vel aliquo grauata pondere consi inguntur; verum autem Teteia pa- nicum amicum, in quolperandum sit, Redempti, rein nos: ium Chrsi uiri μ φ esse. H nc consequebattia , ut tantam tib atatem dominatum praeterrEt, uniueis se credere posse naundo sibi aduersanti resilicre, si modo Rehu, d
mentem ac propitium haberet Deum . Rebus ordinis sui sumnae periclitantibus , nuntio accepto , Mn Vspiratas easdem, per zi I ii: Utas, ut quidem hinnana vera iudicaret prudentia, videri tam
interriti Adens animo ipsa mansit, ut non modo consolante opus non haberet, sed alios etiam ipsa moeroreprostratos idonea ad id orat: one Origeret, oblinistrum rumorem deiici ac contrillari nefas ustu diei itiuas; omnia namque thlic cincla bitura exitum adeo Ut etiam , cuin nulla affulgere laetioris successus spes videretur , tum noliaria ipsa praeserret fiduciam , nullaque haec nonnisi maius bonuin paritura dice-
siquando pluuio niveoque caelo, magnisque cum molestiis ci
τηόmmodis in itinere versabatur, nouos comitibus semper anim'cas debat, utque constantiam praeferrent interritu pergentes, adhortabatur; unusmodi enim profectiones caelo lucrando peridoneas esse . si quis autem in via locus Occurreret dissicilior , eum prima ipsa perrumpere satagebat uti iam ante in Bur si undatione dixisse recor ,
dor Cum Abula Metinam peteret, fuit, cum nocturnae ipsam tenebraeprope nunte tam spissae opprimerent , ut ipsum comites transire non auderent Quibus illas pensis ac dubitantibus, tutum consultuin
negauit sese sub dio permanum ad transvadandum ilico suconiparent, Deo sesecommendent. Aliam ergo illi ingressae praelucere lumcnquos dam ves imis eminus coepit,&tantispo lucendiosicio desulsi, quoad
stimin transito discrimen omnes euasissent. Per generosam hanc S firmam in Deum fidem fiebat, ut quid quid vellet, ut dilficulter perlii ciet, de res an patrarct admirandas . Hinc , tametsi praepotentes pateretur aduersarios , maximis res agendae obscpta peliculis essent , se nihilominus ipsa, nec non licis animabat. tantam niueiso simul mundo inesse potentiam
negans ut quae Deus molirittur, ipse Veleuerteret, vel quae heri hici beret, te linis su sarteo vlla impendiret. Dicebat, perspicuam illam, ingentiiun Deo accopiarum gratiarum notitiam sibi permultum ad Q. duciam concipiendam contulisse momenti iris enim hunc habuisset, ar
372쪽
366 VITAE B MATRI TARE AEA:ebat proinde, bonam humilitatem non videri, accepta caelitus gratias
iadam tempestate cum pagum quempiam ingressae ira arduum&impcditum dubium incidisset . ut ad ipsum certo Sissoluendum magna eruditiones ingenio opus videretur , inque eo se iam versari videret
loco, in quo neutra dote iuuari posset, quid tamen ageret, ipse suettians nesciret in Deum fiducia couocata , ipsum loci Parochum consuleres aluit,& quod ille consuleret, ipsum exequi certissime confidens fore, ut, quamquam doctrina is non adeo praestabat, illi I. eus opi max. inspiraturus esset,quae fieri a se vellet, cum alium, quem consuleret, ad manum tunc non haberet. Atque ut sperabat, ita con git quod enim Curio con
X sublimitate, ad quam a Deo ipsam subuectam diximus, milερομ- spici potest, quam eiusde humilitas cum iniurior, tu exterior profunda suerit: li enim proseinde humiles ad tantam altitudinem sustolluntur. Haec porro virtres tanta in ipsa suit, tamque manifest semper eluxit, ut qui quaecumq; de illa dicenda essent,diccdo prosequi vellet,linem non inueniret. In duas proinde, quidquid de illa scio, utpote plurima, partes distinguam primo de interiori, de exteriori deinde humuitate locuturiis.
Interiorem Voco,humilem colim tamque quamdese ipsa tabis iopia V. id nionem, uti inius verbis liquido utis apparet exteriorem vero , quae iiiiiiis inanis peribus eiusdem eluxit. Internae huius humilitatis euidens satis id argumentum est,quod toties tamque frequenter desiis criminibus mentionem faciat,&eo quidem exaggerationis pondere, quamuis ea in se parua essent,is variae illi ad eadem excusandarationes minime deessent. Nec vero satis illi est eade plangere&extollere, nisi etia, acceptaru a Domino gratiarum narratione ordiri cum vellet, hunc in modii loqueretur,s m ex amore De νύιro. Pr quidpNd hacten- deflagitiose νιta mea ratione des
373쪽
eius,cu contigerunt,nomen aperire, neve a quo haec vetitant,nec quidem quu istasir pserit hanc ob cassam meum hic nomen non depromo, nec alterius cuiusquam, sidquam potero ratrone occultissima. ad latendum commodiluma eadem des ribam; atque ita id ina ex amore DeiIupplex σης - seinptista
Quod vero se paratam ait crimina sua scripto committere hauddu disi. bie etiam secisset sed id fieri animae moderatores vetuerunt, ut eiusdem libri initio proditum est. Eamdem quoque facultatem numquam non setaribus ac superioribus, tam in priuato conscientiae soro, quam
extra concessit idque eo a se fieri dicebat, ut scirent ipsi jerspectum haberent, qualis reuera esset, suis in rebus nullus ipsis sucus fieret, neve plus aequo sibi crederent. Ad libri eiusdem finem scribit in veri tate asserere se audere, grauius sibi fuisse acerbrus acceptos a Deo fauo
res scripto committere, quam quae unquam commiserat stetera. Ex hu militate etiam quamquam ea vera non fuit, quae tamen humilie corde
procedebat, quodque humiliter de se sentiebat anni spatio orati nis studium intermisit, indignam se rata . quae eamdem frequentaret, & gratias ab eo reciperet , cui tam indigno ipsa famulatu obsequere tur. Initio etiam intelligere se videns, quidquid libri spirituales de ora Cu 3 tionis etiam altissimae excellentissimaeque modo scribunt, eos ipsa non μ' legebat: id enim cum humilitate non stare putabat, quod ad eos orationis . . se perti siegradus, qui ijsdem declarantur crederet hinc libentius vita rum Sanctorum Iectioni vacabat, quod illorum in se exemplis ruborem
confusionemque excitaret. Cap. r. Graue illi etiam erat, cum se videret ab alijs, ac praesertim a magni situ. H. nominis viris&auctoritatis, magni fieri cumque caelestes suos fauores resari x alijs diuulgandos nosset, cruciabatur quam maxime. Hanc ob causam
aliquando bula demigrare volti: t, alteri eiusdem instituti coenobio procul inde, dote sufficienti data , sese includere, in quo obscura, omnibus incognita delitesceret. Sed vetuere id fieri Consessarii, quod ad maiora eam Deus reseruas et Nec hic illius stabat humilitas: vertar etiam laicis agg egari et ij sororibus, ut hoc in statu vilissimis, infimis, darissim que Limus ni inisteri, occuparetur. Et sanesne controuerita in hunc se minimarum ordinem redegisset, si modo assensum stiperiores praebui sic ni.
inodam tempore hunc potissimum in sinem suam omnem assiduE orationem dirigebat, ut, qui si b in te quid talium de ipsa sentiret, huic Deus illius vicistim manifestare peccista dignaretur, hocque pacto Oeeuli sua videret is, quibusnam ipsa, adeo iii dina, a Deo fauoribus euiet cum Z i. 2 2
Iata. Denique tecte, vel quomodocumque poterat, sua patefaciebat pec iis qui benacita illi, quem bene de se sentire nolle necantcquiesccbat, quam ille
374쪽
368 VrτA B. ATRIA TERE A sipsa secisset:neq)iectiam prius sua manifesta repeccata intermist,quis' ligionem illi Consessurio mouerent. Misas ad aliquem c Confusioribus litteras hoc epiphonemate con- cludit m vario est a stat velim, insignem hoc in loco m h hornmodH.arem esse , ram multis ipsa tempore confestatasum e nam quamuis exterior homssolui fit,non tabo Di illi V erre conseiatimi s at, inimatamen quiete reis τὸ hi, μ/tW- ωρη dico, o misim haec est Mim hoc misi Teres ιθ D-
su ta nesse,qua irs nulla primus in mundo foret hac estrario cybine abire sese in D procin eiuranni sim, nisi aliudui Mettis deratores nam inteidum tristabar,ries.' '' audiebam ineptitas nam cum illic dicitur, Sancta est i intellgant oportet, sine pedi binis .i rLAudem ago dico,Wμι ιιιι non is io verbo uno illui onIter. v. 3 - Toletum conced re ad Moisiam dela Cerda consoland inius maena huc sc cum consulione ab νύ di tabat, viso qua huc ipsi in i ecie Sesti ulo Superiores mitterent, quam grauiter fallerentur; a quenaec fuit ratio,
cur importunis a Domino precibus contenderet, se Toletumabire ne ii,
si quando uJhom nes sanctimonia claros ageret, sui ipsam pudebat,&coram ipsas apparere erilbescebat Munia,quae aliquam praecellentiam
honoremque m Rcligione in ch derent, abhorrcbat, A quam poterat ma-e .i, Aime subtulit g ebat Uicebat itena, vit.im se longiorem dis id mare non possc,clim non proco ac quidem oporteret Deo viveret, quodclue tam negliget ter ac signit Tioinino uiset suo famulata , cq ae tot inperfection utilia uisii, quinatam cerneret, vi sarpc quidem optaret Onani pror'
sus carere sensu,ne tantum de se malum inre sigeret 'uerebaturque non numq iam Dominum, quod in nonnullis triennio, in alia etiam quapiam tridu . l. ri,cchat, tot in se annorum spatio emcere non potu se ii inc ipsis non i l l Hater hi per orcs potiores cedina , ante nescisse sedinitans ecquid cilla ob dicatia , in alii a sui; eamdem Mocta esset moni AI ,r etiam se dicebat eos,qui quae ab ipsi opera patrabantur, iis idem
a d. L. i. ar γ': ac sit 'iue facere censebat eos quia licitio ipsim iudicio donat.inuci,clare , quc d aliqua in re sortercete sentiret. Hinc etiam a vilissima inis .ciaque consilium petere monacha graue non ducebat. Adhaec quis
qui ad inum inet, nonnisi Consessariorim id nutu suqueauspicis
Tot in se notabat impersectiones demi measdem exaggerabat,etsi eae- omodo dem perexiguae&viderentur, reucra essent ut qui hoc audim haud o
scure vidcret non modo insigneshas ex humilitate ac Dei amore, verum et- i. me, iam illus ri quopiam coelosciturnine radiante perspici. Numquam aliquod
375쪽
rint,verinitimi ere ut imminuisseceni: mmmonasteri-sund tionibus,in quibus tanta&e t S pertulit,tantarii modestia tamen semper Acammilitate scribit,ut penὶ suo libri,quo easdemGplexaest,initivinhoc modo loquatur: s ih T Dee itie.rveat,ne quid hinc me laudis transfreatachma veritate um tum quantum deliraret riumpotius maiestatem eiusdem roger,mihi, ignescraecignetur,qQd cunctu ab ipseratjs accepti l .im mihi exiguum collegerimfructum. nge maior opterea,carissimae mea, de me conquere dies quam mih rariam ea qua acta sunt referen rum rario Cererum ex
quoque se magnas quidem omnimodis a Deo opi max. gratias recepisse. illam vero omnium maximam videri, quod hauddum in tartara ipsam praecipitem, prout quidem flagitiorum commerebatur grauitas, detur-hasset Adhaec, nescire se causem,cur ut hona sancta ab omnibus suspice returiac merum mundo se sucum facere: si enim hominesse penitus perspectam haberent, sore Homno in psam unguibus inuolarent, ocis sa ciem conspuerent. Filias. resin humaliter rogabat, sibi ut demortuae diuinum pretibus Numen propitiarentidicebat enim metuere se, ne,quemadmoaum stolide eam mortales opinionem imbiberunt, quod salicta esset, eam se mortua omnino exuerent, sequeinterim diuturnis in purgatin io suppli-c ijs sinerent expiari. Primis viginti ac duobus annis magnas mentis passa ariditates est: in te uerim tamen amplius quid a Deo poscere ne in mentem illi quidem umquam venit quod se crederet indignam, cui vel aliqua de Deo cogitatio concederetur; sed nonnis insign em maiestatis ipsius gratiam videri,quod ante sitos ipsam oculos versi i sineret. Numquam aliquam a Deo clim visionem tum reuelationem sbi fieri euePa. iij velaliquid inter precandum aperiri, nisi quod diuiserulandum, reuelatia.
aerae,ssis imposturis diabolicis pateret, necessarium erat. Et quamuis Deo perfamili aris erat, numquam tamen xiose quid ex ipse sciscitabatur, etsi sapius id facere rogata. Confestarii interdum, periculi faciendi gratia, acta eam communione r Ri3 arcebant;quam ipsa abstinentiam etsi hinc permoleste ferret illinc tamen muniis
magis de Dei quam des honore selicita,ipsum interim assiduὶ dilauda ptitat,quodothonorisdiuini rationem haberet, acciueret,ne diuina eius dem maiestas tam vili diuerserio succederet, consessori inspirasset. Ai-
bus illa cogitationibus mota, magna animiquiete ac tranquillitate, illo
376쪽
VITAI S. MATRI TE ME MAE imo quamuis cuncti omit in mortales aliter halissens, ne vellatum quidem unguem ab illoruin dellax .llet imperio
saephiriarn quada animi demisione superiora reprehensiones ferebat, Minorum susupplex ad pedes abiiciebat, nec visurgeret, imperassent, nec ante verbii minsii purgitionem adserebat,quam iam sui esset rati nem iussa reddere quam tam paucis ad coque veracibus tum depromebat
verbis tam plane quoque S manifeste, ut non lotuin super oribus eadem seceret satis, sed etiam interdum pudorem & ruborem in i ceret.
Praelatus quidam, eius patientiam exploraturus, acri incam oratione inuectus Ginter caetera mordaciter sciscitabatur, cur in litteris, in uoties duriuro Lallo, i Xcalceatar ulni sineret funda triceri appellari e cui illa
placide,mma obsecio,neta medeinceps quis nomine compeller neque enim ea cognominatio magis illammulcebat,quruns Tere de Iesu nomine
Glitia, . . Tam solici teporis acceptos coelitus nitores, quidquid aliquam in ιola Dp populo sui opinionem concitare poterat,supprimeres. agebat,ut ne MI 'o liabus quidem suis id irini se stari patcreti tr. Bea aio ad Hispalcnscii, sedem costabiliendam prosccta, in eretrii tortu, quod EZij Iocus habcbat, aestus meridiani vitandi causa concelsi quo loco, ut 5 Hispali, etsi egregiis a Domino grati; ssit cunullata, si a lae vexo in eodem apricarentur loco,semperque illi adussunt,eaeque sielectistia
mae, ut quidum eas ipsa vocat, S: qualus reuera ad labores,qui in itin re subeundi erant,perfribundos requirebantur hilii tamen umquam hiorum ex illa tum intellexeres, donec tandem longo post tempore in schedis illius scripta haec reperere Non tamen sempWpermittebat Dominus,ut tam exi mii thesauri in agro de si delitesccrent, nam Dei accede te nutu,sui ipsiimeti, blita, saepe quid manifestabat, equo audiente malo in re virtutum eius ad Dei laudem ac propriu ipsorum emolumentum inurire cognitionem possent. fieri enim non possc euidens erat, nisi sing Iarissimam quamdam adhiberet curam , ut tantus, quem Lot det Ouebat
ignis,non aliquo seinterdum luminis radio uer rimulam occurrentem M--- proderet si quando tamen nec opinanter simile quid de se, resecisset, D
ie su lico ad sese conuera ipsum quoad eius fieri sine ullo mendaci periculo
in reum poterat reuocare, vel salie aliter detorquere satagebat. Hinc quadam ore sex gς tempestate,cum dicta a se dicta nollet, de audientibus qui iam vir pius id ipsum notans, Iam distum est, inquit, Marre, ex cu uιonesis tuι purgania prasextumnal quarere nam quo cram cticolorarionem attularu eῆ - πparebit manifestiis. Communionis accessura men 'uadam vice adeo se in spiritu esserri sensit, ut etia corpus sublime a terra extolleretur quod ipsa persentiens,
ambabus craticillam manibus4pNehendit, hi se uti rei Duplicebat
377쪽
Lrna IV. CAPUT XV. 3 renui, illi haec aliis coram fieri videntibus:Dominumque idcirco rogabat, vis quos sibi communicare fauores vellet; id publice Sc palam non fieret. Quod ut obtineret, multis ijsq; instantibus precibus opus fuit uς c. imalia.
quoq;&acerbum illi erat, filiabus insipediantibiis mentis excessum rap bti, sui, ia-tumq; pati; Verumtamen,cum eos adco frequentes experiretur fieri haud poterat,quin eosdem ills perciperent.Hinc non adeo id illi aceibum crar,
quam dum coram alijs diuina patiebatur quae tum quidem quam poterat maxini duisimilabat,utq; αdem tegeret per simulationem nimo sese si obatdeficere. Metiam nonnumquam,ad se reuersa cibum sibi afferri petebat, inquidnam passa esset,hoc modo dissimularetio im grauibus O .. .h.
trectatoriam impetebatur calumniis, &falserum testium detractionibus talumis i. vii Hispali contigit dicere sistebat Deo latu, quod hoc ipsi loco talis essem sententia. scar, qualu reueramn: alibiqιuppei es ιν errore nperdueitsimi, falliinimis mes habent,qualem me in bimgunt Ii verbprout sumo viereor.
Alsonsiis Quignonius eques illustris, Se probitate clarus, tecta dissimulataque pecie, nec sese prcdens, scire auidus ecquid illa responderet, irisam dum Moliret, inter alia monui Ma lenae Crucia ut meminisset, quam quidem vulgus passim ut sanctam, ,exerat,quam tamen tartareusiuePlanus ludisons omnes ancillavi clientem habebat nil in hae Teresa mota oratione vel assimulatione est:quin potius magna quadam cu humilitate respondebat:Numqua mihi eius decepta subit recordatio,quin contremisca h. Deniq; virtus haec, Tui jpsius contemptus ad mortem usque illi per uois,inea.
peritus suit:in qua nimirum erratorum suorum a sororibus veniam polux, egi: &ad Constitutionum illas ac legum obseruantiam est adhortata 'simul ei a sim. etiam obsecrans, ne negligentem hanc tepidamque Religiosam hoc enim senoem designabat ut exemplum intuerentur.
si,quidquia de illiusdemissione imi dicendum esset,hic prosequi dicendo vellem,finem dicendi nullum facerem.Duo solum huc,qus omnia histar futura starottulisse sufficiat. Primit m liancilli singulari quadam mmilita εtione a Domin virtute esse declaratam xcommendatam ut miru mini-u Trimestir, tantum ita hac illam fecisse profestum; clam ipsemet Dominus suum illi nihil vilitatem, nec non errata quaelibet declararer. Et ita quide palam, ut quoties illi cunq; singulare quempiam vellet fauorem impertiri, errata illius,cum quae tum habebat,ium quibus olim fuerat obnoxia,ant.
4o iter castigando reprehcileret. Me vero. caelestia in ipsundinia inundebat, amoliores lassim comitionem maioremq; suijpsius d
spicientiam communicabat Hinc,du tecum die quada cogitaret,nontori intima modo Domini nostri Iesi risti prsentia, qtiam olim habuerat. in corde sese habere, in ei uiae penetralibus voce sibi loquente audiit, Hic praesens Amsed videre te volo quam parum ipsam me est icere valera aliaque id
378쪽
72 VITAE B MATRI TER Es Aadocibilis, de obsequens doctrinae, mirumne,usq; eo profund docentis illi praecepta inhaesisse,& opere adeo perfecte haec ipsani adimplesses Alterum id est.toto ipsam vitae tempore,quocumque dum um honora ri se modo videret,qua verbis,mare hinni praesentem,quam absentenI. v. .c. - nullam inanis de se opinionis gloriam, vel smulationem eius,quod non L .seti erat,in mimum admisisse:ac numquam, quod quoad hanc esurio Ga- perii et, habuisse Dicebat proinde, cibi varia plurimaq; commisisset crimina, nullam umquam blanda illius pestis titillationem in sese sensisse:
ac maniscite videre se, nonnisi a Deo venire, quae in se erant, atque adeo haec ipsius esse. Et, quamuis hanc ipsa vanitatem stadio consectari de- Iiberate voluisset,lluc animum non potitisset inducere. quod perfectu nos' set,quonam anicin statu sese vidi lici. quin potius,cum eximias irasce sibi
Matias ac beneficia conferret, iorem iniuria delicta agnoscenda lucem infundere, seque gratias quicimabili per accipere, jam tam
in hocmctatu dici possem, ad se nisque pro dignitate exequm quidquid pia vinister ita intelligi diastes, iactu N. potet . quia tam prosunda ac vera humlitas haberi nequaquam poterat,nislsimul forinsecus appareret; & seri omnino nequibat, quin opera doexempla admiranda inde in .rtum egrederentur. Iam inde usque ab eo tempore, quo oculos illi aperire Dominus coepit, manifesta uirtutis huius edere documenta ipsa incoepit. Si quando in Odaci vertanti circa off-cium diuinum vel cantum aliquis incideret dubitationis scrupulus vel minimus,etiam in iis,quae ipsa aliquatenus norat, etsi non usit adeo plene; ipsas consulere nouitias,etiamnuperrimas, sui humiliandi causas aue ac turpe sibi nonducebat Et quoivaceteras omnes magnos in viis ritus progressus evexo nullum penit sicere credebat. limo esurimi-Humpallia monacharum complicare minime dubitabat. Constituta iam recenter sede Abulensi,hie humilitatis fore videbatur nullas serores oporibus domesticis destinatas admittere, sed ipsas Moniales hebdomadatim officia Marthae obire verum postia, nimio illo dicens labore spiritiun
suffocari, mentem mutauit. Quamdiu tamen hoc decretum viguit, si quan .
do suae iamlanci curiobant vices, insigni qeodam anima saudio hoe
379쪽
quoeoua pisces, aut iuscultim ritu saporeve condiret, quia quotidiano di pi screparet, hacq: Dei ancillas condimentorum varietate, si qua posset, o Iecta let. Hin cum ipsius anci. landi vicos recurrillent, lictis, n)ada illa ab. unde satis domui prospedium erat. Hoc dumis unc re fungitii , Dominum suo condes endere de ita rio nonnunqua in dicebat cum enim ipsa
monachis bonum sapidumq; infinierepercuperet prandium aiberaliter is deseris submittebat,unde lorari id posse: Adeo ut ipsam penu, culini praeesse, dolai, ,etiam quoad corporis oportunitates,compendiosum imprimi, esset His tamen ministerijs non usque eo immersa erat, Dei visui
obliuisceretur;nec suis ipse partibus vicissim deerat Omnipotens, qui ancillam suam ancillantem potissimum recreabat,&mira mentis dulcedine consolabatur. Obseruata est ab alijsculinam ingressis, dum sartagincm mos in igni applicat . in mentis excessum rapta &abalienatis sensibus, facie fulgi ,rri. I daxillustri sartaginem talneia alcte adeo complectens, ut violenter haec alitu extorqueri non posset.
-in Vilibu abiectisque etiam ministeriis semper ma erat aes hceps:
hinc dum ceterae alia atq; alia domus, euerrendo lordui, loca pursarent, chorte in ipsa semper sibi sumebat euerrendam instin ministerio sordido
obeundo suaveolentia quaedam mira, quam non item aliae sentiebant,n res eiu afflabat. In om n bus porro,ad quas cocedebat domos, id genus obire ossicia illi solenne erat , nimirum lances extergere de abluere, s des euerrere, aliaq; eiusdem modi ministeria ancillaria exequi. Malagone, etsi aiflicta valetudine, ea tamen mentis crat generositate, ut antealias celo exsurgens,'mnes domus sordes conuerreret,collectasq;
in sericasdeportaret. Cum ibidem domus illius, in qua modo moniales commorantur,aedificium consti ueretur,iam inde ad auror; ad usq; noMfabris ipsa praesens&inspectrix adesse , prima portam, prima scopas in manus stimere, ac deinde a Praeposita alijsq: Monialibus,cia aduenissent, commissorum ea die tali in ministerio erratorum, pedibus earum aduo': te
tuta, veniam postulare, perinde ac omnium minima vilistimaca: exstitisset. p: ... , Nec veros biis Ivloderatricibus hac se animi submistione subiaciebat; eommisso- verum etiam , si quam corripiendo Monacham verbis animum ita illius exulcerasset, ut ad dies haec aliquot stomachosior apnareret; ad pedes eiusdem mcideias ibi petebat ignosci,non satisaduertissese dictitans,quid reprehentandi, inutiisset . si quando inLectionibus sacri ossicii recita dis impingerer vermininisi, ram.
ilico se medio omisistium prosternebat,hoc peccatum ritu protestata. 'i subminionis exemplo saepenumero sic adstantium monialiu viscera osse n..eommouebantur,ut lacrymantibus abund oculis, suo inter recitandum '' eor
380쪽
nantibus, hunc in modum rcspiandit ove ad p 'ul.uι ammiudunt live tantis cogant,fruni asin nisi emim regare I Iihi persistenta refigioni evr moveanrctfrtipidimi, nihil umquani obtent cuni lim milita his peccat sil sustulo, nihil es qLod nn it avi. Nec vero mirti est hominum pli poteriam formid bilem nonsu Te,cesim ne daemonum quidem vel pauluhim vereretur. Diau. ii,m- ςζbat enim, si Domino ipsa semuletur, cui&diaboli&reliquacreata sit O , oti . di sunt. cur borum quenipiam timeati, curve sibi ad univcrsam cacod n d; h. unum potentiam lacessendam desint virect Vnde fiebat, ut uniuersi, inii rnales potestates incertamen prouocaret, adesseta Vnum omnes ii beret visi iras, quo sibi nocere possciat modo.
Ni illo mana labore vel difficultate deterrebatur, ut illius metu quid ogg . Vel pei licere metueret, quod ad ampliorem Dei spectar gloriam scire t ii vero fieret, ut cum diutius in eodem iam desudasset, postea in ma- quomodo oreti l ei gloriam ci: obsequium fore nosset, si id a se seponeretur vel ab-
, --ἡ rumperetur, haudd: scilius ipsum intermittebar, adeo libenter, quam Lariis . nihil illius causa esset unquam auspicata. Quibuscumque demum exagitareturlaboribus d persecutionibus in - ' ζ'zzz exspuetato ingruentibus, numquam in imbellis animi testes lacr mas ofum pebat risi mulieribusadselenne sis imo nec in verba amicti
nem vel dolorem quiritando prodentia. In primi erectione monaturi3, ut suo vidimus loco, pro sua in Deumsducia, eas nihil metuens peragebat impensas, quae sine numerosa peconis vi fieri minime poterant, cum tamen nec haberet obolum, nec Vnde haberet, spes vel minima affulgeret Oetustis domi non erat, cum primae
Misi eius inquam, qua utebantur, antequamliodierna pararetur ,str 2 L . 2ctaram ordiretur, inquam tamen magna auxiargentique vis necessaria
Idipsum contigit in aedibus Mettha coemptis, necnon thali, quae condrdit monasteriis.
I lispalim deportata , ut sedis moliretur initia, terimcium dumtaxat unum habebat, imo ne amicum quidem nouerat, qui suppetias ferret,& re iuuaret. Non idcirco tamen animum despondit,uel a coeptis destitit hac enim in Deum fiducia factum, ut an equam inde digrederetur, senis au-xeorum millibus paratasides suis relinqueret.
Abul adiecundi coenobiis dationem inchoandam discedens videlititi simul Λ tecti filiabus illic oportunitate prospectum esse , novies
anilla aureos commodato accipere minime dubitauit. Tam enim firmiter sit in Deuti confidcntia nitebatur,qua norat eum non deesse ij qui ipsi sinceres&ex animo famulantur, verba cius certis
sinaesh ut mulammetuere pauperiem posset hii cupide stabili prouentu D 9 lsred by orale