Pia desideria auctore Hermanno Hugone Societatis Jesu

발행: 1703년

분량: 134페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Ah, minus est animo, quidquid sola dissita terra mriit riseraeque obeunt moenia vasta plagae. Quod neque terra capit,neque regna liquentia ponti, Non hominumque lares, non aviumque domus, Quod neque siderei claudunt amplexibus orbes, Id uoto spes est, resque petita meo. Hamnus, heu fateor, Vacuas dum prendimus auras, Semper ab ampleXu mens male lusa suo est . Tu mihi Terra, Deus: mihi tu Mare, tu mihi Denique cuncta mihi es . Te sine, cuncta ciuita . Augustinus. Sotiloquio Cast.2O.

OG uid Caeli ambitu continetur Aferius ab ari ma humana est, quaeiassita es tit summum ho- κώ serius Iossideret, cujui posse ione bear erax.

102쪽

Heu mibi quia incolatus meus prolongatus est babi

tavi cum habitantibus Cedar, multum incola fuit Anima mea. Psal. IIst. AN peragit solitis Phoebi rota cursibus annum,

Sydereumque suo temporo finit iter λCredideram fraesis currum consistere loris, Tempora tam lentis ire videntur equis. Hei mihi, deeretos iam dudum explevimus annoslNee tamen h vita cedere, Parca jubet. Cur mea tam longo ducuntur stamina filo pDebueras, Laehesis, deproperasse colum.

Ecquid in his adeo delectet vivere terris' Quidve quod invitet, tristis hie orbis habet ΘQuaelibet, ahi simili mihi mors minus aspera vita est,

Si genus hoc mortis vita vocanda fuit.

Nempe eradu stabili nihil hie immobile eonstat,

Cuncta sed assidua mobilitate suunt. Mane dies oritur Phoebaeo splendidus auro. Squallidus emoritur, nocte praemente, dies, Nox subit Astrorum rutilis comitata choreis, Nox iterum Gelo, sole fugante , fugit. Nunc Zephyro gremium tel lus spirante reeludit, Nune elaudit gelidos, sanie Aquilone, sinus . Nunc eanet nivibus, nunc spargitur alba pruinis, Nune tepidi soliis veris amicta viret. Mollia iam liquidas pandunt freta navibus undas. Iam tenet inelusas unda gelata rates. Nunc agitant tumido venti sera praelia Ponto, Nune stagnat plaeidis eaerula Τethys acuis. Humidus effusis nune liquitur imbribus aether , Nunc aquea nitidus stat sine nube Polus. Nune stator Horrisono tu quatit omne tumultu . Nune silet, &.superas pax tenet alta plagas. - E D

103쪽

Denique quae reliquos superant incommoda casus Moesia sere in mediis vita trahenda feris. Quaeque domus hominum, mage sunt spelaea sera tu Quique homines, hominum nil nili nomen habeti Scilicet insidne, fraudesque, dolique triumphant , . Nec, nisi quod rigido ius datur ense, viget. Exulat hine Pietas, teri isque Astraea recessat, Fasque relegatum sub pedibusque jacet. Adde loci faciem, locus est inamabilis, & quae Libera vix risu solvere corda queas. Martius, heu lavis ardet suror undique bellis

Nec numerat plures altera terra neces.

Hostibus in mediis, inter gladiosque, facesque , Hac geris arma manu, qua seris arVa manu , Quis velit in tantis tolerare laboribus annos, Sortis &assiduis ictibus esse scopus; Hei mihi decretos, jam dudum explevimus annos . Tempora cur sati sunt ita lenta mei F Tempora clim numero in umero quae saepius exul Iure graves damnat nostra querela moras. t ec scio quae coecas hebetent oblivia mentes. Omnia que is longi sunt sua vota dies. Crediderim miselaene se ire pericula vitae, Nec quam sit gravis hie conditione locus. Nam bona siderei si nossent maxima mundi, Arceri patria sequererentur humo . Si d procul absentes caelestia gaudia fallunt, R araque de Coelo nuncia rumor habet. Hex mihi,quam procul his distas, mea patria terris ,

Ouam procul a Cςli finibus exul aror Exulibus quondam tellus fuit ultima, Tybur, Me pro tam sat is ult imus orbis habet. Et pondum insiustas colui satis ineola sedes.

Squallente. tenebris tristitiaque domos λSexta Ceres Nesis quoties procure bit artitis , Servus ab Hebraeo pilea sumit hero . Cur ego non etiam servili emanci por agro Et ludia immunem verbere virga facit cur patriae fines, portusque relinquere cogor , Nec sinor aetherios exul adire laici

104쪽

Deserit externas peregrina Ciconia sedes, Inque suas revolat per mare vecta, domos. IN uncia veris avis, nidos quoque mutat hirundo Cum reddit ad notos Bistonis a Ies agros. Urbe relegatus, patriis Antistiusoris, Redditus, exilii fine lavente, fuit. Hei mihi, cognatis cur exul abareeor astris e Nee sinor illa meo tangere regna pede 3 Lux mea, rumpe moras, satis his habitavimus oris Aut quo non potui corpore, mente ferar. Augustinus. - νSe a 3. de Herbis Domini. SVnt duo tortores ammae, non simia torquentes

Ied cruciatu alternantes . Horum duorum torto.

rum nomina sunt timor oe dolor. 2uando tibi bono . Irimes , quando male es, dolos. U

105쪽

VIII. Infelix ego bomo, quis me liberabit de eorpore

e mortis hujus' ΛdRom.7.1N selix ubi nune bona tot, quae perdita planeo, I

Sed frustra, planctu non revocanda meo Tot bona quid repetIs doloseahs meminisse noeebit Amissae erueiant dum memorantur opes. Utilius veteris sortunae neseius esses 3 P. Clim mala sors fato deteriore premit Passim hominum satyra est, decepti noxa parentis s&uhitiae solus stilicet ille reus . . , H dam Adam simplex ; Adam Adam uxorius audit Pluribus, aut totidem vapulat Eva probris. Non esto sic: sed , si remitus sinit edere vocem. Pars, fateor, mundi in crimine, magna sui. Te quoque, cui primos studium damnare parentes , Peccati memorem convenit esse tui. Cum vitae, & mortis non felix alea iacta est , Collusor proavi dilapidantis eris. Credita posteritas, fidam vos estis ,& Eva ,

Et vestrae pomum corripuere manus .

Hinc nudi, gens pellicta dignissima zona, Et pudor & dolor, & Numiniura sumus. Non querar receptae tot publica vulnera cladis , Materies elegis sum fatisapis meis. Ordior a cunis ; hic mecum laeryma nata est . Hie doeuit vitae syllaba prima queri. Mensis erat Majus, mensis strat issimus orbi, Sed mea si reputem fata December erat, Septima lux ibat, quae si suprema fuisset, In cineres isset muta querela meos. Cum tandem post lucta uteri,horribilesque ululatus,

Progenies cervae parturientis eram.

O Mater, seio, tune Mater, nova facta Rebeeea es Tune serus subit virginitatis amor.

106쪽

Drriguit nutrix pallens pater ora retorsit, Et cunae in laevum procubuere latus. Horror di horror erat, vox omnibus, omnibus una,

Heu puer, heu quantis gignitur ille malis 'I , dies AEgyptiaca dignissima nocte. . I era. Qua de me, licuit dicere , Natus homo est. iotra dies . neque te Titan , neque Cynthia notit,llata qui Cetli tempora, Ianus agit. isis , abeat Graias orsura Ralendas, di ullus eam cupiat mensis, habere suam. Σι redeat ,. redeat piceis frontem obsita nimbis, Et gelidum densa grandine tunsa caput.& sulmen iunesto adverberet ignen Et sibi sie hostem noverit esse Deum. . , quod fatidici plorastis amici. Mentitur vitae, Elepsydra nulla meae. I anti erat hae e soboles, lacrymis assuevimus inde, M .h10ςu O raro deseruere meos. dia postquam posita est praetexta,nucesiue trochusue , Et bulla ad patrios vita ima facta Iares, ου - I unc ego, quae melius nescirem, discere coepi: Urimus erat, sortem plangere posse, dolor. ut vix posse datum est, saepe obluctata suit mens, diaturae impatiens sub pede colla premi. Surgere saeph adnixa, suoque irrumpere Celo, Nec poterat pigra tollere corpus humo.

'L bran culos , oculos tristi imbre natantes , Ah super dixit segeteta sectis erant in Et rursum ah sed vir Iuctisonos simpultus Ipse sibi obsistans recin sinit ire dolor

Sie puto Rex Demuit , di i crescere cornua sense

Uuod voveo toties, ilicet, b quis erit λme, necaturum mihi mergat in illa ferrum, Pocula Thessalico misceat ille savo.

Nee liquido pIumbo, nec avaro terreor uneo mors miserae quavis conditione placet,

107쪽

AEratos gemitu doceam mugire iuvencos Suppondo quamvis excrucianda rogo.

Aut etiam iubear quamquam pudor ista vovere Inter Ulysseos exululare lupos. o Deus, b superi, patientia vincitur J b quis Qui me mortali corpore solvat erit 3 Parce Deus , ne crudelem vox impia jactet, in iurias quando praecipitata ruit. H ic prope barbaries poterit clementia dici, Ad poenas veniat si si upefacta meas. Corpor orporibus coniunxit mortua vivis , Ille hominem quem vix dieme fama potest. Me vivum erueiat i magis hoc seraleὶ cadaver . Nee , quae dissidium finiat hora, venit. Ambrosius . Sem. 22. in mata II 8. Zomodo Mois anima operta mortis involω-

108쪽

IX. Coarctor e duobus, desiderium babens dilolai, , esse cum Christo. Λd Phil. I.

OUid faciam gemini flammata eupidine voti e

R meseram terras e anteferamne Polum erra tenet, Coelum revoeat, lis magna moratur Iamque volentem animii p6dere membra premul. Sed procul illecebrae ; semel impete rumpere nodum Praestat, & h vinclis eripuisse pedes. Perstite festinae pertexere stamina Divae , Nee Letho elausae sint veniente foreS. A spice lux, quanto luxentur brachia nisu; Utque fere a membris distrahar ipsa meis. Distrahar ut mediam tibi me conjungere possim , Unaque sit saltem pars tibi nexa mei. Non sinis , & rides nil proficientia vota , Quodque negas toties, vis tamen usque peti. En peto quod renuis, geminasque exporrigo palmas, Et tibi quas nequeo nectere, tendo manus. Saeph mihi de te , mendacia duleia fingo, Vincula ceu posita compede stam forent. Et dico, meus hie, prendique & prendere certat, Meque, sed ut video, dissimulanter amat. Tam bona eredulitas erat haud indigna favore. Debueratque meos expediisse pedes, Si tamen implicitam pedicis, cupis usque teneri, Hie ego conatu deficiente cadam. Ast redit, & velut allabens sese ingerit ultro , Spemque iterum nutu sollicitante saeit, Suream supremumque amplexibus obvia curram, Collaque, furtiva fraude, negata petam. Qua prope qua prope sum vestis pars ultima tacta est Iam puto, vicina prendere posse manu .

o amor Id dolor famectum deludis hiantem, Decipit amplexus mobilis aura meos

109쪽

Et licet aut digitis tribus aut vix quatuor absis, Semotus medio crederis orbe mihi: Nempe pater Pelopis se poma sutaeia captat , . ma datam toties fallere doeta fidem. Dum modo prona arbos patulo super incubat oosque iterum , fructu deeipiente, fugit. Ludicra res amor est, fallique & fallere gaudet Sed fraus supplicio non caret illa suo.

Decepti, quo tormento crueientur amanteS.

Exemplo poterit discere quisque meo.

Quique alium ludit i sed rarum est ista fateri

Ipse suo patitur vulnera iacta dolo. Nescieram mea lux sist is te fraudibus uti. Sed nimis expertam jam sua poena docet. Ut canis indomita jactans cervice catenas, Α populo solvi praetereunte rogat s Ni faciat , querulis ululans latratibus auras, In sua converso vincula dente furitὶ Sic queror & supplex toties ad vota recurro, Ut praestes, quam me poscere cernis , opem. At postquam implacido vertisti lumina vultu, Nee placuit pedibus demere vincla meis . , Clamavi s d truculentum & inexorabile pondust Quin etiam dicta est saepe catena nocenS. Hane trahat Autolycus,trahat hanc furiatus orestea Aut qui tardipedes vertit in antra boves. Sentiat hanc Scytiea damnatus rupe Prometheus Aut Sinis, aut scelerum quis seritate prior. Se ilicet animio venit haec dementia luctu , Error & hic sese quo tueatur, habet. Compedibus facile est sevoque ignoscere ferro , ' Durior at vinclis qui ligat illa, suis. o ubi littorea vinctam qui rupe puellam Bellerophon volucri retulit ales equo En ego barbarieae const ringor mole eatenae, Servus ut a rigido transfuga vinctus hero. Er nuoties patrias assurgere nitor in auras, De primor hospitii pondere victa mei. Nempe ita dat pueris captus ludibria passer.

Dum fugit S revocant fila reducta fugam ,

110쪽

Et licet e domini e netve, bibatve labellis , Mavelit in sylvas liber abire suas . Sic quamvis nitida pastae bene corte palumbes, Ante serant caveae rusque, nemusqua suae. O mea si laerymis mollescere vincula possenti Dudum , essent lacrymis mollia iacta meis. LuX mea. tende manus; conita tibi tendo catenas Has nisi qui yinxit solvere nemo potest.

Chrysostomus. Hom.33. Ad Pop. Antior. .

O inquε bis erimus affixi ad pessimus terrae

tamquam vixerimus , in coeso volutamus 3 eor

pus de terra nobis Deus eontulit, ut imum oe is caetam revebamus, non ut animam per isum, ad terram detrahamus.

SEARCH

MENU NAVIGATION