장음표시 사용
111쪽
Edue de en odia animam meam, ad confitendum
nomini tuo. Psal. 14 I. LIbera quae potui spatioso ludere Caelo,
Cernis, ut angusto carcere clausa premar pHeu dolori ut miseras me lux effudit in auras ,
Ipsa loco caveae membra fuere meae. Pes compes, manicaeque manus , nervique catenae ,
ossaque cancellis nexa catasta suis. Quo mihi eognati nativa repagula elaustri , Damner ut hospitii carcere vi octa mei, Siccine, more Chelys, brevibus tegar abdita conchis Retia eui Caeli v ix sat is ampla domus.
O quoties quaesita fugae fuit ansa pudendae lIn votis quoties restis & unda suit. Saene quidem rapto se lix Lucretia serro, Faustaque combibito Poreia dicta Beo eu , V isa nee Λssyriae tristis mihi sica puellae , Heu nimis in gem inas prodiga sica neces fSed negat haee animis Numen solatia captis,Nee snit hac vinctos fata praeire via. Ergo Syracusis muim iacuisse caveInis. Aut Danaes ritida delituisse sera .
Nec verear curvi Cretaea volumina septi , Vnde citam rapuit Daedalis ala fugam. Immeriti profugus damnet pia es austra rigoris , Quae sbi sollicitam non tenuere fugam . Si mihi sideriis pateat vel rimula tectis. Non querar immites aetheris esse fores. Donecat haee captam retinent ergastula mentem , Mens nequit agnati templa subire poli. Quin sueta imperiis iacet hic captiva voluntas, Nec bona quae vellet , vincula velle sinunt. Eute semel nostrae, mea luX, suceede catastae, -Quantula sit nobis , experiere, domus.
112쪽
i tamen Insidiae, vel ahena repagula terrent, Fac pateat dempta ianua laxa sera. Capti vum te mitu fertur revoca sse Magistrum, Oblitus eaveae psittaeus ipse suae. Eja graves resera, nove Iane Patulete, vectes. Non erit haec dextrae gratia prima tuae . Angelico memini, patefaεfas impete portas , Cum stupuit lapsas manibus , pedibusque catenas, Vixque Petrus patulas credidit e sse fores. Nullus obit nostris obses vadimonia vinclis Liberat Herculea Thesea nullus ope λο ubi nune Minyis fidissima turba maritis. Vincula pro captis ausa subire viris IA ut qui Uvandalicis obses ergastula nervis ,
Ipse sui capitis jussit abire lytro ;Lux mea, pande sores inamoenaque claustra resolve, Et sine hidereas aetheris ire vias. Aut spectanda tuo vis ducar praeda triumpho, Ut Scyticus caveae pompa Tyrannus erat λEn manus, en digiti rimis hiscentibus extant, Cur ego non digitos tota manumque sequor ΘQua caput, hac reliquae subrepit cauda colubiae, Cur mihi serpentis lubrica pellis abest Cortis obit toties volucris captiva senestras, Et notat an tacitae rima sit ulla fugae,' Nexaque sollicitans surtivo vimina rostro, Nativas nemorum tentat adire domos. o Cat haris, niveique polo comes agminis Agnes
Oeast a Ursulidum , Sophia dumque eo hors fVos esto, dimidium vestri modo nobile testor Dimidium vester quod sibi junxit amor
Pandite serratos, erga liu labar ara polles, Inserar ut vestris dimidiata choris. Dimidium felix, vinetis socialibus e Xors. Cui licet in plenas jam caluisse saces Lux mea tam durum residet tibi pectore ferrum, Ut neque captivae commoveare prece qNon ego , sed nostrae Tu maxima caussa quaerelae es: Spectat enim laudes ista querela tuas;
113쪽
Non bene conveniunt rigidis tua earmina elathris, Quis queat in cavea cantibus e sse locus 'Libera quae cantat vernis avis Attica sylvis, Capta flet , solitos nec ciet ore modos. Eja age, pande sores , inam qnaque claustra resolve, Et sine sdereas aetheris ire vias . Aut tua u cupiam praeconia dicere temnis, Invidus in laudes e meiere tuas. Gregorius. C. II. in c.7. Iob. CAreere homo circumdatur, quia plerumque virtutum profectibus ad alta exurgere nititur oeramen carnissua corruptione raperitur.
114쪽
I est emadmodum desiderat cervus ad fontes
aquarum, ita desiderat anima mea ad te Deus . Psal. AI.
SCire cupis mea lux, quibus intus amoribus urar Quantaque flamma tui pectora nostra eoquat Nec satis extulero sitientis imagine prati, Aut violae nimio quae jacet uita die. Nee satis aestiferae depinxero fulmine st ellae, Cum eanis ardenti sidere torret humum. Ah f quam pulvereae Libyes patiuntur arenae. AEstuat haee, nostro siceior ore, sitis. Siccior Icario quam dum eanis imminet astro sΛut violete tosto flos cadit ustus agro. Vis dicam, mea lux, quam te meus ardor anhelet γCervus ut irrigui sontis anhelat aquas. Nempe venenisero pastus serpente medullas, Cervus agit totis hausta venena fibris, Aut humeros tincti trajemis arundine teli , Carpitur infesta viscera tacta lue. Ille surit , pectusque eitatus anhelitus urget sCaecaque per sylvas saucius antra petit.
Antra petit fugiens salientibus humida lymphis
Ut sua sontano guttura rore lavet. Hie rivi scatebris sumantia temperat ora,
Pellit & amne sitim, pellit & amne luem.
Haud aliter steterum mihi mens temerata veneno Tela venenata combibit uncta manu Et modo combibitum populatur pectora virus. Ardet & in tacito noxia flamma sinu. Nempe graves, animi sunt toxica vindicis, irae. Et tua quae jaculas tela, venena, Venus ,
Quaeque gravant nimio spumantia pocula Baccho , Pocula quae diro gramine pota necant. Λspicis ut tumido turgescunt pectora fastu Pectoribus fastus virus inane tumet.
115쪽
Quo sitiens igitur peterem de flumine lympham ,
Cum mea tam varium viscera virus edit st . Ah f nisi te , nullo sitis haee placatur ab haustu , Tu potes hanc solus , sonte domare sitim. Scis etenim mea lux, quam te meus ardor anhelet , Cervus ut irrigui septis anhelat aquas. Cervus odori sequi sugitivus ab ore Molossi , In laqueos nullo saepe sequente ruit. Tum densam aspiciens venantum , hinc inde corong Tela super, saltu corpora sertur agens. Exoritur clamorque canum,strepitusque sequentum, Ille fugit, tergo cornua celsa locUS, Ambiguusque pavet ne sit comprensus, & ipsa
Quae jam praeteriit tela, canesque timet. Respectansque metu, per se Xa, per avia currit, Igneus atque illi spiritus Ore micat. Gutturaque ardenti flagrant arentia lingua, Quaque stim relevet, quaerit anhelus aquam. Tum sontis mediis venas rimatus arenis, Fontano rabidam mergit in amne stim.
Et bibit di potis laree se proluit undis ;Haurit di exhausto robur opemque lacu , S c ego tartareis cingor, mea vita, sagittis, AEgraque flammata torreor ora siti. Hinc puer Idalius, premit hinc ad retia Bacchus, Et multa ancipitem trudit uterque cane.
Sublimes levis hine suspendit Gloria casses, Hinc tumidus pedicis sallere tentat Honor. Inde cohors magnis sociorum hortatibus instat, Et docet exemplo crimina quisque suo. Hei mihi quot circum venabula stricta minantur fCeu sera, cum cincto clausa tenetur agro. Mille vias rapetens, infraque supraque pererro, Siqua meae pateant hospita lustra fugae. Tum m hi per siccas sit is aestuat ignea venas. Et sensim vapidas decoquit igne fibras. Fontis inops igitur ad flumina quaeque recurro, Flamma sed haee nullo flumine victa fugit. Sic ea lit obscaenos miles desessus in haustus, Sit licet infami tui bida lympha Iuto . Spe
116쪽
sperabam effossis aestum eompescere rivis , Estus at insuta gurgite crevit aquae. Qualis in amne levem lectatur saucibus undam
antalus, & fallit quam dedit unda fidem . Mobilibusque inhiat , deluso gutture , lymphis, Semper aquae locuples , semper egenus aquae. Sei licet, haud simili calor hi e extinguitur haultu , Nee domat hane egni turbida lympha sitim;Cςlestes animus sitis insatiabilis undas, Cervus ut irrigui sontis anhelat aquas. Ite igitur niero torpentia flumina stagno , Non bibit h vili turei te nostra sitis. Ite eraves stygiis serpentibus ite lacunar, Noxia Tartareis flumina pasta vadis. Ite , sitit superi dias mens fluminis undas , Cervus ut irrigui sontia anhelat aquas. Cyrillus.
Lib. s. in Dan. p. IO. Salutaris nimisum aqua , quae noxiam hujus mundi vitiorum ardorem prorsus extinguix
117쪽
uuando veniam is apparebo ante faelem
Dei. Psal. 41. A H quoties, mea lux, mihi seria verba dedisti,
xx Nulla secuta tamen , seria verba fides Euee brevi venies , toties dixisse recordor ;Adde fidem verbis, die semel, Euge veni. Heu mihi, quam longae sunt expectantibus horae; Plus aevi spatio ereditur una dies. Iam mea lux , lapsi menses, tot aguntur & anni, Spemque saeis toties , spem tamen usque negas. Quid miseram spatiis tam lentis serreus uris Et toties, parvo hic tempore dieis, eris. Iam laeerant salsis me publiea compita sannis.
Et tuus ille Deus die, ubi 2 quisque rogat. Quando igitur veniam λ quando tibi libera sistar uuando ad stabo, oculis obvia facta tuis ' i, Aspicis ut misero consumar squalIida. --
qua eareo facies haec mihi damnHaem. O facies animi crudele mei, tormentum fUnica quae praesens esse medela potes. O quando, saetes toto spectabilis orbe , Quando tuo dabitur lumine posse frui Scilicet ut gravis est terris, absentia Phaebi , Squallet de oscurus, sole latente, dies. 1Nec color est hortis, nee amoenis gratia syrvis , Iamque silent homines, jamque siletis aves. Mox ubi purpureo roseum caput extulit ore , Laeta mieat radiis, luee nitente dies ;Εt suus est hortis color, & sua eratia sylvis, Jamque strepunt homines jamque loquuntur aves:
Sic ego , te viso moriens, mea vita, resurgo sVivaque non viso protinus emorior, Saepe iubes, alio me pascere lumina vultu , Multaque conspectu corpora pulcra refers.
118쪽
Αsplee prata , inquis rmosos aspice flores ,
Picta mei multum prata coloris habent. Aspice caeruleo palantes aethere stellas ;Hae quoque de nostro lumine, lumen habent. Aspiea & humanis praestantia corpora sormis sEst meus humano multus in ore decor. Siccine, Lux, nostris sperasti illudere votis Falsaque supposito vendere frustra vitro 'Non ego pellicior mortalis imagine formae, Ah, mea sax facies est, mea vita tua λ
lla h diena Deo saeie si gravis ille suavi.
Mixtus in ore timor, Parque timoris amor.
Illa supercilii majestas dia , cadentum
Coeli tuum prono quam colit ore tremor.
Nam quota pars tanti sedet ulla in fronte decoris , Lux mea, quanta tua fronte, genisque sedet Α h, neque si faciem coeat decor omnis in unam , Tanta sit ullius gratia, quanta tua. Lux mea splendidior quanto supereminet astris
Lucifer, & quanto Cynthia Lucifero. Ipsaque quanto iterum superatur Cynthia Phaebo,
Tanto formosis omnibus Ore praeis.
Da tribus id melius narrabit testibus unus, Qui tibi tum comites vertice Thabor erant; Cum testata Deum iacies tibi flammea luxit , Cinxit & auratas sex radiata comas. Nempe aliquis tantae captus dulcedine lueis, Et nimio formae saucius igne tuae ς Immemor & patriae, oblitusque suique suorumque optabat stabiles flere monte lares. Nec tamen augustum, qualis, quantusque videri Caelitibus solitus, viderat ille Deum. Viderat aerios absistere vultibus ignes, Ut solet accenso candida mica soco . Viderat ardenti rutilantem vertice flammam , Quale lacessitum Sole resultet ebur. Viderat, ut placidis Lucina videris in undis. Cum tuus in nitidis fluctuat ardor aquis ;Rut qualis pelago Coeli vibratur imago, Unda repercussi cum tremit igne poli.
119쪽
Quid dicturus erat, tota si luee coruseas vidisset cireum tempora bina saces 'Quid si oeulos λ quid si faciem sine nube mieantem pQuodque polo facies lumen utroque iacit λQuando erit ille dies , mea lux, rex ille dierum, Numinis Ambroso cum sna rore sevi Saepe quidem vestros specto sub imagine vultus,
Clim vultus obeunt spica merumque tuos. Magna, equidem fateor, tamen imperfecta voluptas, Pro facie, saetem nube tegente frui. At mihi mens alio stimulata cupidine flagrat, Ardet,& in nubes laeta videre genas. Quando erit ergo dies, cum te, sine nube, videbo Impedient faciem vela nee ulla tuam 3 Solaque quae fueras animo libata voluptas , Tandem oeulis etiam peret piere meis stIlla dies, sausto si quando affulserit astro , Iuro, erit his oeulis rarior illa dies. Autustinus. In Psalmur inpenti melius
aliqui pulcrius , quam es ille, a quo es omnesvi-crum, quod te tὸneat, ne illum cogitare merearis.
120쪽
ne opifex rerum, generis mortalis origo,1V1 Corpora , nostra tua sunt fabricata manu.
Si tamen adversis liceat contendere verbis , Quos habeant naevos corpora nostra, Querar.
In tria ius homini vastissima reena dedisti; In Maria , in terras aetheriasque domos sTanta sed ut iustis tria regna gubernet habenis, Non quantum haec poscit machina robur habet. Parce, parum timidi temeraria verba loquenti, Plus operi vitii, qu1m reputetur, inest. Μomus abesse homini, sertur doluisse senestram ;Caetera tam nitidae membra probasse domus ;Sed suerit na soris, sueritne foraminis usus, Lis erit arbitrio, Mome, secanda tuo. officit humanae, me judice turpius aedi, Nulla quod obsequium squamma vel ala serat. Noli quod opus squammis ut terra re atur & alis: Imperium terrae squam ma nec ala Iuvat. Sed simul aetherias homo eum moderetur habenas Et simul aequoreae caerula ceptra Platae ;Qua nisi snt pinnae, tumidas reget arte procellas, Qua nisi sint pennae nubila lege premet Ut mi et, aeria volucris petit ardua pennas Piscis ut aequor aret, squam mea pinna facit. Sed neque pinna vices homini, neque penna ministrat Et simul hle fluctus& simul Astra reget sNee pelago piscis, neque nubibus imperat ales. Cur opus his penna remigioque suit scilicet ingenii minus, orbis & artis haberet, Ni streperet pennis stridula musca suis. Nee stabili geminus penderet cardine mundus. Bina nisi querulas ala mOvoret apes.