장음표시 사용
141쪽
anno Io s. Odoni fratri suo sonte Ducatum anno Iora. dimisit, o ipse pro caelest amore sculum reliquit, monachuI-que Cluniaci factus, quindecim annos Deo glorios milita-pit , ait Oidericus lib. I 3. usque ad annum IO92. Vel 9 I.
Odo autem frater ejus Ducatum diu possedit ; ait is auctor,
qui fratris pietatem aemulatus . circa a .num IO98. cum in
ejus Principatu Cisterciensis ordinis exortus esset, idem Princeps Et monaperium ligneum, quod ipsi, Cistercienses , in sua paupertate incaeperunt, de suis impendiis rotum consum mavit . eo que ibidem in omnibus necessariis diu procuravit, terridique, o pecoribus abunde jublevavit : ut in vita Roberti Cistercensis ordinis sundatoris legitur. De Hugone autem Cluniacense monocho, auctor anonymus vitae Hugonis Cluniacensis Abbatis haec adnotat. Vidimus Ηgonem
Ducem prius Burgundiae. pos militiae spiritualis signiferum solebat calceos ungere fratrum, seque ita despicere humiliare , ut omnes viles personae superent, cum diderent Iub DPrincipem talem δε sernere oec.
6. . Paucos in occidente Principes honos tunc fuisse Greuorius in supracitata ad Hugonem Cluniacensem epistola Iamentabatur, ex hi, autem unus erat Ladisi aus Hungarorum Rex, cujus egregia facta cum relatione didicisset, datis ad eum litteris inpense commendavit, & in suscepto proposito confirmavit . Comites deinde exules. ut in Regnum revocare excitat, monita etiam ad Regni administrationem aptissima eidem suggerit , & de recipiendis mittendisque invicem lega-.tis agit, litterae autem Iz. Kal. Aprutis Indin. a. datae sunt. 17. In immensum porro Annalium moles excresteret, si omnes Gregorii epistolae, pro variis ecclesiarum negotiis datae exscribendae essent , ex his octavo Kal. Aprilis , hoc anno ad Lant stan cum carissimum sibi litteras dedit, quibus eum ut Romam aliquando pergeret, excitat & quod tamdiu distulerit, exprobrat, tum vero , ut Regem , ne itineri suo impedimentum asserat, vel cuilibet Anglorum admoneat, hortatur, hinc in epistola ad Hubertum Subdiaconum , quem
legatum in Angliam miserat, quod reditum suum ad urbem distulerit, graviter arguit, & ut cito rediret, jussit, de Gulielmo Rege deinde conqueritur . eo quod sui Regni Epi. scopos ad Apostolorum limina transire prohibuerit, & ut ex singulis ejus provinciis duos saltem Episcopos quantocius ad S a syno-Jεsu CHR.
Lib. 6. 29. Allae plurimaeGregorii epist. ad diis
142쪽
AN. I 79. Gregorii queresae ad. versiis Gu.lielmum An. gliae Re .gem albant ranchi, litte rae ad Gre gorium.
synodum Romae eelebrandum, adesse curet, eidem Subdiacono jubet. i 8. MγIta sunt, inquit, unde sancta Rom. ecelesta adversus eum, Gulielmum scilicet, queri potes. nemo enim omnium Regum etiam Pagavorum contra ApolloIicam Sedem
boc praesumpsit tentare, quis is non erubuit facere . scilicet ut Episcopos Archiepiscopos ab Aposolorum Liminibus ullas
tam irreverentis impudentis animi prohiberet. Unde nolo. mus . ut eum nostra vice prudentia tua studeat admonere, quatenus honorem . quem sibi a subditis Dis graviter ferret non exbiberi . Sanctae Romanae Ecclesiae non tantopere laboret imminuere, ct debitas gratias agendo. gratiam B. Petri procuret acquirere : Nos enim amicitiae nostrae prisinae circa eum memores, Apostolicam mansuetudinem, quantum , Dest auctore, pos=umus, imitantes . hue que illius culpae pepercimus
aut si hie , smilibus , quae tibi nota sunt. modum non im posuerit. omnino sciat se iram B. Retri in se graviter pro
vocaturum. Et in serius: Praeterea monemur te, ut ex psr e
S. Petri praecipias, oe inviIes tam Anglieos, qua in Northmanicor ex uno quoque Archiepiscopatu . vel duor Episcopor aes Romanam Θπodum . quam in Quadragesima , Deo auctore . sumus celeisut9ri . venire. ei A forte murmuraverint, ad egm terminum se dixerint interesse non posse , vel poli Pa cha studeant Apostolicae Sedi Ie praesentare. AcquievitIe R
gem Pontifici. immo & una cum redeunte Huberto suos Legatos Romam misisse ad satisfaciendum ipfi . litterae ejusdena Gregorii ad ipsum redditae anno sequenti satis docent. Quin prae i caeteris Principibus idem Gulielmus tempore illo turbuIentissimo. cum Henricus ab ecclesia Romana schism te se divisit. Angliae Rex in obedientia Aoostolicae Sed is perseveravit, ut ejusdem Gregorii Papae litterae ad ipsum d
I9. Redeunte autem Huberto Gregorii tegato, Lansraiyeus Archiepiscopus, Gregorii litteris interpellatus, ut Romam se conferret, Iitteras reddens. humilibus se verbis excus vit, seque idem obsequium, eamdemque obedientiam , elu Zmante Episcopatum Romanae sedi , eidemque professus suerat. adhuc relinere testatus est; ab itinere tamen suscipiendo excusationem petiit. Ego tamen, inter cetera ait. conscientia mea
esse, in memetipso intelligere non postum, quid vel eorporalis
143쪽
abseentia, vel locorum tanta intercapedo, aut ipsa qualiscumque Bonorum sublimitas in hae parte , vindieare sibi quidquam praevaleat, quin meus mea praeceptis velfris In omnibus, ct per omnia fecundum canonum praecepta subjaceat c. Deinde post aliqua. verba legationis vestrae cum praefato legato vestro ,
prout melius potui, Domino meo Regi fuge si, suasi, seu ποη
perfasii. cur autem voluntati vestrae omnifariam non assenserit , ipsemet vobis tam verbis, quam litteris innotescet. ao. Et sane redeunte eodem Huberto , ossicio suo non defuit Rex Golielmus, per eum enim litteras ad Gregorium dedit . quibus se Romanae ecclesiae fidelitatem tamquam eidem subditum praestare recusavit , sed collectam in Regno pecu niam, quae denarius Petri dicebatur, eo quod in se sto SS. Apostolorum Petri. & Pauli ut primum afferebatur, misit. Sic
enim se habet Gulielmi epistola. Excellenti φαο fanctae ecclesiae pastori Gregorio . gratia Dei Anglorum Rex, Dux
Norimannorum Gulielmus , salusem eum amicistia Hubertus tuus, religiose pater, ad me veniens ex tua parte me ad
monuit , quatenus tibi, ct successoribui tuis Melitatem face.
rem . de pecunia, quam antecessores mei ad Romanam Ecoclesiam mittere Iolebant, melius cogitarem . Unum admisi. alterum non admis. Fidelitatem facere nolui, nec Pola: quis nec ego promis, nee antecessores meos antecessoribus tuis id fecisse comperio . Pecunia tribus fere annis, in Galliis me agen. te , negligenIer coIIecta est. Nunc vero divina misericordia me in regnum meum reperso , quod collectum es, per praefatum mittitur, oe quod reliquum es, per Legatos Lan anci Archiepiscopi fidelis nostri, cum opportunum fuerit, trans mittetur . Oxate pro nobis . c' pro flatu regni nostri, quia antecessores pepros dileximus, ct vos prae omnibus sincere diligere , obedienter audire de eramus . Ita Uville Imus Rex ad Gregorium Papam, exigentem ab eo cui audisti γjuramentum fide Iitatis. At quod id Rex iachre renuisset , aegro animo idem Pontifex tulit c ut patet ex litteris ad eumdem Hubertum subdiaconum Legatum datis. in quibus ista de his habentur . Pecunias sine bonore tributas quanti pretii habeam: tu ipse potuissi dudum perpendere . a i. Die duodecima Maii hujus anni ad Gebui num Lugdunensem Episcopum scribens Gregorius super quatuor provincias Galliae, Lugdunensem scilicet, Rothom agensem, Tu
Iasu CHR. AN. IO79. Gulielmi Reis gis litterae
144쪽
epist.ad Ger maniae populos quibus
ronensem . & Senonensem primatum concessit, seu potius, ut ait confirmavit , ac ad earum provinciarum Episcopos, ut Lugdunensi subjicerentur. datis litteris admonuit, Rodulphus quidem Turonensis Episcopus huic decreto acquievit, & de ea re Guduino tam ipse . quam ejusdem suffraganei gratulati sunt, ut ex litteris Gebuini constat a Baluzio in Appendice libri de Primatibus a Marca editi productis . Uerum Richerius Senonensis Archiepiscopus Ecclesiae suae jura imminui arbitratus huic
decreto subscribere recusavit. Urbanus tamen secundus in Synodo Clara montana anno io9s. celebrata, Gregorii VII. do cretum confirmavit, & Senonensem, ac Rotho magensem Archiepiscopos , nisi Hugonem Gebuini successorem tanquam Primatem suum revererentur, Pallii privatione mulctavit. eorumque in suffraganeos auctoritatem suspendit . Urbani decreto Richeri quidem suffraganei paruere at neque exemplum Provincialium Episcoporum, neque interdidi io adversus eum pronunciata Richerium vincere potuere, nec ab eo Obtinere, ut Lugdunensis Eccleuae Primatum . posthabita Ecclesiae suae auctoritate , revereretur. Imo in sententia tua usque ad mortem, quae anno Io 96. contigit, perstitit, sicque
quaestio semel agitata, diu prorogata. de qua infra iterum mentio fiet, & pluribus agunt cla Marca, atque Natalis Alexander secul. II. & Ia. pari. I. cap. 7. ast. 3.
22. Dum componendis in Germania dissidiis totus esset Gregorius , legatosque ad id opus misisset. contigit, ut Germanorum plurimi, ac praecipue Saxones legatorum Gregorii, vel potius ejusdem Pontificis agendi modum suspectum haberent , quasi plus Henrico Regi faveret . Ut his satisfaceret Gregorius ad Germaniae populos litteras dedit . eo. rumque suspiciones diluere totis viribus conatus est. Quarum haec est inscriptio . Gregoriur e. Omnibus f elibus Sancti Petri in Theuronico Regno commorantibus oeci Perpenit ad nos, quod quidam ex vobis de me dubitanr, facis
quam in infanti modo necessitate usus sim feeuiari levitate .
uua certe in causa nullus vestrum , praerer insontiam praeliorum , majorer me ct patitur angustiar, steri injurias. Euotquot enim Latini funi, omnes ea am Henrici, praeter admodum paucos, laudant, ae defendunt. per nimiae duritis , ac impietasis circa eum me redarguunt. Evibus, Dei gratia , omnibur resitimur hactenus , ut in neutram adbuo
145쪽
partem, nisi fecundum nostrum tutellectum, decliuoremus . Jasu Cust.2μω si Legati nostri aliquid, contra quod illiι impo uim 1 , s. io 79.
egerunt dolemus . quod ipsi tamen sicut comperimus . tum pio. Ienter coacti cum dolo decepti fecerunt. Nos vero iniunximus eis . ut locum ac terminum communiter flatuerent opportunum , ad quem Iapientes nostros idoneos Legatos propter discu- Iiendam causam vestram dirigeremus . atque ut in Sedes fuas Episecvos resiluerent, in abstinere ab excommunicatis docerent . Sed quod contra haec decepti, vel coacti fecerunt. non laudo oee. Ac ut securi in fidelitate B. Perri persevcrarent, , hortatur, datae sunt Kal. Octobris, cum jam indictio tertia in cursu esset. 23. Huic alteram addidit legatis suis inscriptam Gre- Gregorii gorius. Petro , scilicet , Albanensi, ct Olderico Pataviensi , epist. ad te. quae etsi inter Gregorii epistolas inserta non sit, in chronico g/x λβ suos . tamen Virdunensi legitur . eaque narrat, quod adversus ipso' . , ' ἡ trum agendi rationem querelae ad te delatae suerant, ct alterum , I, i.
inquit , vestrum nimis simpliciter , idest Petrum igneum
Alterum vero non adeo simpliciter acturum esse causantur. Ac ut cautius imposterum agerent . seque ab omni tunc caularum judicio obtinerent , jubet, monetque, sollicite curent , ut in colloquio coram iis celebrando , tum quaestio de Regno Germanico, cum Episcoporum causae finirentur . Volumus itaque, ait Pontifex , ut de casa Reg&m, vel Regni , sive etiam de Trevirensi, vel Oloniensi, G Augusensi
electis . vel de omnibus isis. qui inpesituram per manum laicam acceperunt , nullum praesumatis exercere judicium , fam-muinque vobis siudium sit. Ii Rex adquieverit vobis de natuendo colloquio , pace firmanda in Regno . resiluendis Epi. svis in sedibus tuis; Sc ut cito de gestis ibidem certiorem
se redderent. addit ; Sc ut libertatem Adalberti Vormatiae Episcopi, quem Henricus in praelio cum exercitu Rodulphi habito captivum duxerat, sollicitarent, his verbis excitat . ,
Inter omnia studiosis e Vormatiensis Episcopi mementote , qui cum Uset diu ab ecclesia fua expulsus . ob id Roinam veniret . ut auxitium Ap VIollex Iedis adquireret . non solum nihil sibi profuit, sed multo pejor incurrit, cui cum liberta.
tem concessisset Henricus, ea tam ea uti noluit, ne Regi Hen. rico se sistere , ac gratias agere cogeretur . Dicens quaeque
etiam mircina prius experiri velle, quam videre, vel alloqui
146쪽
Dalmatia. Lib. I. 3 Gregorii epist. ad Alphoniam Cain stellae Rein
Epist. 7. s. 346 Η Is To IARegem Da sponte. Sicque captivus, permansit usque ad an num octavum post obitum Gregorii ; id est usque ad annum
IO93. ut narrat Veiaericus Vercellensis apud Marguardum Freherum rerum German. stript pag. Is s. 24. Idibus Oftob. Vege lino Dalmatarum principi scribens Gregorius , quod Regi recens a se constituto advertaretur , a guit . Scias nor , inquit , de prudentia rua wultum mirari,
ut qui te esse B. Perro , ct nobis fidelem promtyeris , contra eum , quem in Dalmatia Regem uactoritas Aposolica consiluit, tu inodo coneris insurgere se. Quare ne ultra ei adversari, aut contra eum arma movere praesumeret , hortatur I siquid vero dissidii , cum eo intercesserit , ut Apostolicae se. dis judicio remittat, jubet, alioquin B. Petri gladio se eum percussurum minatur . Eadem die id thus scilicet Chuobris hujus anni ad Canulum Danorum Regem , qui librariorum errore AConus dictus est. litteras Gregorius dedit , quibus ejusdem pietatem laudat; eo quod, ut ait Ponti sex . Vigi anter j Judes inquirere , ct quod sanctam Romianam EcHesiam matrem ruam. univer rum recognoscens , ipsus documenta tibi exoptas, ct exposis , ut in his perseveret , hortatur , ac tandem Cuperemus, inquit, de vestria aliquem pr dentem clericum ad nos venire . qui Deserae gentis mores.seu continentias hiret nobis pleniter intimare , Viοιία Iedis doeumenta plenius eruditus ad vos posset perferre.
23. HOC eodem anno I 8. Kal. Novemb. datis ad Alphon sum Castellae Regem litteris, Richardum S. R. E. Carindinalem , & Abbatem Massiliensem , secundo ad eum legatum se mittere admonet, cui etiam dono misit auream claviculam catenae S. Petri ramentis resertam , iisque Alphon-stim ob fidem devotionemque suam erga Apostolicam sedem laudat .& ut in incoeptis perseveret, hortatur, Richardum Iegatum suum eidem commendat. ac ut in iis , quae fidei, religionisque pro se stum spectant, favorem , gratiamque suam ei impenderet , ne eorum cursus, & labor inanis fieret , ju-het, & epistola sequenti eidem Richardo inscripta, se Mas. siliensium monachorum electionem de eo in Ahbatem Massi. liensem confirmasse ait. eique monasterii curam committit, ac ut idem monasterium , cum monasterio S. Pauli extra ur hem mutua charitale, & unione conjungeretur , se exoptare addit . Postquam autem Deo auctore, mon aperia tua bene com
147쪽
posueris; legationem tibi commissam ad mypaniam perlicere
non moreris, ait Ponti sex , qui epistola sequenti ad Massilienses monachos data , de eorum Abbatis obitu se dolere ait, ac Richardi electionem se confirmasse testatur . 26. Alteram quoque in Britanniam , minorem Iegationem desinente hoc anno, octavo scilicet Kal. Decembris, Gregorius misit, quam Amatus olerensis Episcopus obiit, ut ibi congregatis in synodo Episcopis ecclesiasticam disciplinam erigeret, falsasqne poenitentias prohiberet . Litteris vero ea occasione scriptis hanc praemisit inscriptionem Gre.
gorius sic. Epiycopis , Sacerdotibus, Principibus, aliisque omnibus in BritIannia commorantibus salutem. VI. benedictionem , si obedierint e. Ac falsam omnino poenitentiam illo.
rum esse ait , qui a peccatis se imposterum non abstinent. 27. Ad coronidem autem prae leniis anni , cum Baronio addimus coronam . S purpuram S. Martyris Stanis lai Cra. coviens s Episcopi , qui in spiritu & virtute Eliae redarguentis Achab , R Joannis Bapii ilae corripientis Herodem, dum arguit Bolestatim enormiter delinquentem . & non auditur , & iterum corripit. & contemnitur, atque rursus increpat,& despicitur, sententia ex commonicationis eum assicit. Quam ob causam ab ipso Rege . dum in altari esset Deo Missae fa crificium ossi rens, crudelissime caesus, octava mensis Maii martyrii palmam consecutus est . plurimisque miraculis tam vivens. quam mortuus illustratus . Cujus res praeclare gestas . & martyrium ex antiquioribus monimentis Joan. nes Longinus in Polonica historia scripsit : qui etiam seorsum ejuidem gloriosissimi Martyris vitam copiosissime ela. hora iam , Ecclesiae legendam tradidit : ipsum vero ritu P. lemni Innocentius Quartus Romanus Ponti sex publice colena dum duxit , ut ex ejusdem canonizationis bulla Assi. sit is . Kalendas Octobris Pontificatus sui anno undeci. mo data constat , et apud Justum Fontani num in Codi. ce canoni Eationum pagina 89. videre est . Sancti Stanis lai
Epit copi . & martyris vitam a Longino seculi decimi quinti scriptore editam , ac ejusdem vitae sunOpsim exhibet Pape-hrochius ad diem septirnam mensis Maii; in qua tamen nonnulla dubiae fidei inseruit , Gregorium vero , tanti sceleris vindicem suisse . dubitari vix potest ue etsi epistolae in eam rem tunc datae non extent, quippe earum plurimas adhuc de
AN. IO79. Gregorius legatum iaBritanniam mittit, tib T. Ioas. Stanislat
148쪽
AN. IO8 . Henricus bellum in. st iurat, a Sa xonibus su .
relae in Rom. 0nodo exapositae.
I 6 HISTORIA siderari scimus ; etsi nonnullae ad Labbeanam Collectionem litterarum ejusdem Gregorii appendices editae sint , in novissima etiam conciliorum editione Veneta , & ab auctore appendicis ad maximam Muratorii colleictionem scriptorum Rerum Italicarum Florentiae anno I 48. quam plurimae Gre gorii epistolae inseriae sunt, non omnes tamen incognitae, vel tu editae . JFSU CHRISTI Au. rogo. GREGORII VII. PAPIR 8.
r. Annus adest octogesimus supra millesimum , cujus initio, dum in componendis in Germania rebus, sollicitus esset Gregorius Papa . ac legatos suos illuc missos , ad id
exequendum excitasset , repente reconciliationis spes omnis evanuit, atroxque hellum in Germania. & Italia, & dirum infaustumque schisma excitatum est, ut vero res eo, quo gestae sunt ordine narrentur , adnotandum est cum auctore helli Saxonici, annum proximum Io79. ita transactum fui me,
Ut fere nihil memorabile fleret in nosris partibus, nisi quod
Apostolici legati frequenter ad uIrasque partes Penerunt, nunc nobis, nunc hosibus nostris Aposeolicum vorem promit-Ientea , de quibus Saxones saepe conquestos fuisse supra adnota vimus. Anno autem squenti prolequitur auctor, rogo. menIe Ianuario Henricus , congregato exercitu, Saxoniam invasit . imparatos rigente hyeme . Saxones aggredi, ac vincere posse sibi blandiens. at ab iis non solum fortiter exceptus fuit, sed victus etiam in praecipitem se fugam cum exercitu suo dedit , ut pluribus is auctor narrat , ac addit . Factum est aurem hoc tertium praelium Anno Domini io 8 o. sexto Lalend. Febr. Ieria secunda .
2. De victoria adversus Henricum habita Rodulphus per legatos suos in urbem missos Gregorium certiorem reddidit, ac querelaS plurimas adversus Henricum Pontifici detulit . eo quod bello instaurato, colloquium . ac judicium Apostolicae sedis, & Episcoporum Germaniae refugisset. uare Gregorius justa indignatione commotus, in synodo Romana, quam Quadragesima ineunte celebravit, seu nonis Martii indict. tertia Henricum Regem iterum excommunicavit, Regnoque deposuit, ac Germaniae coronam Rodulpho ab Ger
149쪽
maniae Principibus oblatam confirmavit. Anno ab Incarn.
Domini io 8o. Pontificatus vero Domini Gregorii Papae septimi indict. g. celebravit ine Papa , θπodum Roma , ait Paulus Bernri edensis, ubi interfuerunt Archiepiscopi , ct Episcopi
diversarum urbium , nec non, Abbatum diverjorum ordinum , Clericorum , ae Laicorum innumerabilis multitudo .
Supervenerunt autem, oe Legati Rodulphi Regis, ct Principum Regni Teutonici , ct oujusmodi querimoniam protulerunt super orannidem Henrici: Nor ex legatione Domini nostri Regis Rodulphi. Principum ejus conquerimur Deo, ct S. Petro , vepraeque paternitati, euncto huic sanctissimo Concilio; quod ille Henricus, quem vos Aposolica auctoritate depinusis a Regno , id ipsum regnum confra deserum interdictum Orannice inviast, omnia circumquaque ferro, praeda, incendio depassavit: Archiepisc., Episc. de Episcopalibus suis impia crudelitate expulit. γ eorum Episcopatur fuiι fautoribus in beneficia disribuit. Per erius etiam Orannidem pia memoriae Verinbarius Magdeburgensis Archiepiscopus occisures. anno scilicet io 3.) Adaibertus Vormaciensis Episcopus adhuc ab eo contra sedis Astostolicae praeceptum in captione crueiatur : multa hominum millia ejus factione funt occisa, quamplures Ecelesiae ablatis Reliquiis incensae, ac penitus destructae . Innumerabilia quidem facinora sunt, quae Henricur in Principes nosror perpetravit . eo quod sibi contra sedis Volicae decretum tit Regi obedire noluerunt. COIIoquium quod vos pro inquirenda justitia m pace componenda fleri deincrepisis , ex culpa Henrici fautorum ejus remansit inutile.
quapropter peyram humiliter imploramus clementiam, ut no.
his , imo Sanctae Dei Ecclesiae Iacrilego pervasori ecelsarum iustitiam faciatis oec.
3. His auditis Gregorius, qui hactenus de componendis Germaniae rebus sollicitus fuerat , ne diutius a Saxonibus argueretur, quasi res eorum nil curaret, invitus fiere, Rmoerens adversus Henricum excommunicationis. R depositionis sententiam protulit . quam Paulus Bernrie densis, &acta concilii exhibent, cujus hoc est exordium. Beate Petre
Princeps Apostolorum. tu beate Paule Doctor Gentitim di. gnamini quae aures deseras ad me inclinare, meque clementer exaudire : auia peritatis esti Di cipuli, amatores, adjuvate ui peritaIem vobis dicam , omni remota salsitate, T a quum Jasu Ci R.
Gregorii sententia in Henricum lata. Murat. tom. 3. rer. Itat.
150쪽
quam omnino detessamini, ut fratres mei melius inibi aequi sant, sciant, intelligant, γia ex pe Ira fidueia pos Do minum , ma rem essus semper Virginem Mariam . pravis iniquis resilio . vestris autem fidelibus auxilium praesto . Grenim Icitis, quia non libenter ad Iaerum ordivem aece si . oe invitus ulIra montes eam domino Papa Gregorio abii, sed magis invitus cum domino ripa Leone ad vestram oerialem Ecclesiam redii , in qua utcunque vobis defervivi. Deinde valde
invitus , cum multo dolore, o gemitu, ae planctu in thronopesro valde indignus sum eollocatus e. His quaenam ab re hellibus ecclesiae filiis hactenus pertulisset adnotat , inter eos Henricum prae celeris suisse addit, quam quanta cum charitate poenitentem alias excepisset, quantave te pro pace inter Germanos restituenda post Rodulphi 'electionem euisset narrat, quorum causam, colloquio celebrando finiendam delegaverat, cui uterque se adfuturos , judicioque submissuros , spoponderant. At Henricus his spretis. & colloquium declinavit . Magnamque multitudinem Chrsianorum morti
tradi, eecisur fecit di pare, oe torsin pene Neutonicorum Regnum desolatiori dedit. Euapropter eonsidens de judicio in misericordia Dei, ejusque pisse inae matris semper Virginii --riae , fultus vestra auctoritate , saepe nominatum Henricum , quem Regem dicunt. Omneyque fautorer ejus excommunicationi subjicio. anathematis vinculis alligo , in iterum regnum Teutonicorum, Italiae ex parte omnipotentis Dei peliro
inserdicens ei, omnem potestatem, dignitatere illi regiam tollo, ut nullus Griseianorum ei sicut Regi obediat, in terdico: omnuque qui ei Iuraverunt, vel jurabunt de regni dominatione . a juramenti promi Mne abolvo. Ipse autem Henricus cum fuit fautoribus in omni congre pone belli nullat
vires , nullam De in vita sua victoria in obtineat. Ut autem Rudo hus regnum Teutonicorum regat. oe defendat. quem Teutonisi elegerant sibi io Regem ; ad vestram fidelitatem ex parte PVIra , dono, largior, o concedo omnibus Hi fideliter
adhaerentibus absolutionem omnium peccatorum, vestramque
benedictionem in hae vita , in futura . vestra fretur siducis Iargior. Sicut enim Henrieres pro fetu superbia in obedientia ct falsitate a regni dignitate fuse ab icitur; ita Ru Olpho
pro sua humilitate , ooedientia oe veritase potestas, sin dignitas regni conceditur . Vota deinde sua ad Apostolorum