장음표시 사용
151쪽
Ε e e L a s I A s et I c A. 149 Principes dirigit. ut haec a se statuta rata habeant, protectio neque sua confirment. Acta haec dicuntur Romae nonis Martii indictione tertia , atque his gesstis coronam auream cum hac inscriptione Rodulpho misisse Gregorium auctores nonnulli tradunt. Petra dedit Petro . Petrur diadema Rodu ho. At haec sane non solum incerta, sed absurda, & falsa omnino esse tota rei geste series demonstrat , vel ipse Baronius ad
hunc annum num. I 6. adnotat . Errant tamen . qui coronam
ipsi, id est Rodulpho, millam a Ponti e tradunt, cum ab 'Vcopis , atque PrincipiIur Germa uix Rex fuerat nominatur. Nam ipso tesse Gregorio, numquam usque in hanc diem ab Apostolica Iede . Rodulphus . fuerat in Regem confirmatur . expectante convoeari eoncilium, in quo de utriusque Regis juribus ageretur. Hactenus Raronius, quibus luce clarius est. Gregorium nuspiam Henricum Regno privasse , sed ejusdem dejectionem ab Episcopis , & Principibus Germaniae factam& in Rodulphum jura Regni ab iisdein translata, Confirmasse, cum jam nulla. aut ad meliora consilia Henrici revocandi, aut dissidii exorti componendi. spes remaneret. 4. Nunc reliqua in eadem Romana synodo gesta prosequimur , ubi investitura .n abusus iterum damnatus ea . ingressuque ecclesiae prohibiti sunt Episcopi vel Abbates, quia qualibet laicali potestate ecclesias accepissent, vel leculares cujuslibet ordinis, & dignitalis . dedissent et capite g. ana thematis sententia in The dat dum Mediolanensem dictum Archiepiscopiam Guibertum Ravennatem . & Rotandum Tarvisiensem , dc Petrum Rotho mageniesn olim Episcopum, nunc antem Narbonensis ecclesiae invasorem prolata. & confirmata est : cap. 4. habet Si quis Νοrthmano orum terras sancti Petri, videtieet itiam parrem Firmana Marchiae . qua nondam peraala ess, O L earum Spoletuo um , Cι Naaiam , necnon sgaritimor, sty ιe Sub num , in Omira uis Tiburtinum.
nee nou ωοπWlerium fariri Benedicti montis Ca fini. O terras sibi pertinenter ; isuper etiam Benerentum invadere , vel de. praedari praejumoerit; gratiam Aucti Petri. in introitum Elelestae eo usque ad satis Arionem interdicimus. Capite quinto
qtraenam vera, vel falsia poenitentia sit synodus explicat. eademque jubet. quae anno proximo Gregorius ad Episcopos Britanniae mmoris scribens declaraverat, ac fideles ad morinuerat.
152쪽
AN. IO8O. De vera, &falsa poeni. tentia.
Iso HIs TORIA s. Ut in accipiendis paeanentiis , ajebat, non ad illos eum ratis, in quibus nec religiosa vita , nec es consulendi sciensia, qui animas hominum magis ad interitum , quam ad salutem ducunt teste veritate, quae ait. Si caecul caecum ducat,
in foveam cadunt . Ita ad eos, qui pietate , scripturarum doctrina infructi piam peritatis. ω halutis vobis ofenderc
valeant. Capite sexto ut juxta canones a Ciero. & populo, remota omni seculari ambitione Episcoporum eleictiones fierent. Hactenus hujus Rom. synodi canones . In eadem antiquam inter Turonensem, & Dolensem in B itannia minori Episcopos controversiam agitatam fuisse , Gregorii epistolae testantur, ac de mittenda illuc legatione actum est. De juribus praeterea Lemovicensis ecclesiae super duo monasteria a Dolensibus monachis usurpata actum est, i 6. Romana synodo absoluta, postquam Henricus se ibidem anathemate percussum , Regnoque dejectum audivit, duplici exasperatus jaculo in furorem actus est, ac cum eo infremuit factiosorum nrepitus, ait Hugo Flaviacensis Ab has in chronico Verdunensi ad hunc annum. In B. Pet=i vie rium turpia, ct nefanda concrepans intonuit dicentium magnum esse, ct imposiorem , haereDeum , homicidam , fornica rium si quid aliud adpersatur sanae doctrinae . Non debere Regem , Imperatoris filium . qui ποι sine causa gladium portaret . qui Romanae reipublicae statricius, tutor, o defensor esse deberet tantam pati sanctae Dei ecclesiae conculcationem , ut homo omnium peripsema . pro sceleribus Iusse puniendus . merito ab ecclesia exturbandus, oec. Cumque ea de causa tota prestreperet aula. decretum est. Ut ille qui re. verendam a scalis regiam majesatem ab eιclesia extorrem pro nunciaperat . ab ecclesiae corpore segregaretur , ct Romana
ecclesiae Pontifex, qui jupra omnes VI, ab his qui ei subege
debebant, excommunicationi aritidicatus est . O demensia in is comparabilis, Dror indicibilis, in ania mirabilis i uuis rogo M-peratorum , quis Regum ad Iantam prosilire es aurui protervam insaniam, ivanamque proterviam, ut clavigeri caelestis piearium. cujus lingua clavis Caeli es, eianonice electum, ab omni christiani. tale fuyceptum , bene viventem, recta docentem ab ecclesia alienandum pronunciaperit, c. 7. Conventus hic apud ulterius Trajectum habitus , id est Moguntiae , ubi contra Deum oe Dominum di pu Iatum es. Diererat
153쪽
ECCLESIASTICA. Is Ierat Sabbati. vespere. fabbati ipsa nocte dominicae die iL Iucescente in concιlio malignantium constitutum es, oe deli beratum , ut in crassino ad missas in omnium audientia ripa excommunicaretur . quia ausus fuisset regem do minum IDum excommunicare , jusam hanc esse Iententiam ut, in quo peccaverat, pu viretar . Aderat in consensu illa inique gere otium Virdunensis Theodericus, ct Gho niten. su , ulli plures, qui etsi favebaut regiis negoci s. tamen , quia functorum patrum obviabat decretis .insanctionibus repugnabat canonicis. aversati sunt e. Ex his Tullensis Dbcopus, vir mentis timidae ct metuae in consantiae . ut ait
audior. ne Henrico aperte resisteret . cum Virdunensi Episcopo noctu aufugit; Cumque ad suam eccIesiam rediisset Virdunensis , ab Ciero suo se publice , aut cum pompa recipi noluit . se ipsum , eo quod ad tempus cessisset . ac cum e communicatis communionem habui set, tamquam excommunicatum habens , legatumque suum Rodulphum Abbatem cum sociis ad Gregorium misit cum litteris. ut eidem stolam , Rannulum redderet. At paulo post ad Henrici fautorum comis munionem rediit, ut idem auctor adnotat. 8. Cum itaque Henricus adversus Rodulphum exerci .
tum eduxisset. poli varios belli casus, quos auctor belli Saxonici fusiori stilo describit tandem Factum ess , ait, praetium quartum anno ab Incam Domini io 8 o. idibus Octo. bris feria quinta ; Eademque sere de hoc praelio Marianus Scotus, Ut pergensis Abbas, Sigebertus, & alii, in quo quidem praelio Saxones victores suisse passim traditur; Unde Rodulphus Rex duobus acceptis vulneribus . uno laeshali,. altero deformi, ut ait supra citatus auctor , quo ei brachium excisum fuerat, cum cognovisset quod suus haberet pictoriam populus; Nunc ictus , ait pacior pipus, o moriens, quidquid
Dominus voluerit ; Fructus tamen victoriae ob emuli interi tum apud Henricum suit, nec solum in Germania felicem armorum suorum torrem experius est Henricus, sed etiam in Italia ; nam ut narrat Berto idus in Chronico ad hunc an inum . Idibtis Octobris feria quinta ,. eodem die dece 'is ejust id est Rodulphi , in Longοθardia milites prudeutiymae Du. eis Mut bildae fugantur ab exercitu pene totius Longobardiae
AM. IOSO. Gregorium e dommuniocat .
154쪽
3 pag. Iaa. Gregorius cum Rohem
Gregorii Cardinalis Aragonensis. Post ubi vero haee gesta sunt, proelium in Germania, & Rodulphi obitum, evolutis paucis diebus , Henricus filius ejus Henrici Regis cum exercitu illustris Comitissae Mathildis pugnavit, in quis , sicut feri solet, parius eo epentus belli pictoriam habait ; Hic
porro Henricus Henrici Regis filius alius ab Henrico quinto, qui patri postea successit , omnino fuit, nam is hoc a 3no nemdum editus fuerat; Unde Henrici Regis filium nothum fui se suspicatur Muratorius . cujus nulli bi occurrit ultra mentio. Felicibus hisce silc cessibus animatus Henricus, Germaniam pene totam , ac Italiam anno sequenti , vidi ricibus armis excurrit, rapinis, cladibusque vexavit, ac post Guiberti Ravennatis Episcopi electionem, Intravit Italiam, oe possPascha cum Molo, quod erexerat, Romam veniens circa Peu-recostem castra metatus ese in eampo Neronis , ait idem Aragoniensis, de quibus sequenti anno. 9. Semel. & iterum Robertum G uiscardum cum fratre suo Ricardo, eo quod Romanae ecclesiae ditioncs invasissent .
anathematis sententia perculsos fuisse supra adnotavimus an .no Io 4., & ann O IO78. Rem, praecedentibus annis usque ad labentem gestam unico contextu narrat Petrus diaconus
in chronico Cassinensi , ac proeliis . & victoriis habitis in Sicilia adversus Saracenos ab Roberto , & Ricardo rela tis , Salernum eosdem obsedisse ac coepilla addit , cum frustra eos cum Gisulpho Salerni Principe conciliare Desiderius Abbas conatus fuisset , aC deinde ultra progrestasus . Companiam expugnaturus ingreditur . ac Robertus Dux Beneventum, Richardus Princeps Neapolim obsidione cinxit. Talia Papae Gregorii dum pervenissent ad aures, Dutem, Prjucipem a liminibus ecclesiae scilicet)Ieparavit . seu excommuiri cavit, ut supra diximus, collectoque exercitu super eos ire di ponit, aliis tamen distentus curis. id opere exequi non potuit. Dum haec fierent, Richaidus Princeps
ab excommunicatione Plutus defunctus es , cui succe R IO dantis filius uus . Exinde vero inter Ducem Roberium , Principem Jordanum dissensionis, odii sandala exor a
sunt. Princeps enim favens Gregorio. acceptis a Beneventanis quatuor millibus quingentis Bizantiis capra , quae Dιx ad expugnationem Beneventi firmaverat de Iruens . eum universis
Apuliae Comitibus conspiraverat; Quod ubi Duci Ruberto. qui
155쪽
qui in Calabria morabatur, nunciatum est, cum valido exeriscitu in Apuliam rediit. At Desiderius Cassini abbas bellum inter patruum , & nepotem prorogari, & ducem a matris gremio diu extorrem manere aegre ferens; Romam adiit, Papam Gregorium rogare corpit, ur Ducem ab anathematis vinculo, quo eum ligaverat, Diveret, quo impetrato pacis amator, conperyator Desiderius cum Cardinalibus ad Ducem profectus, eum ab excommunicationis vinculo solvit; hoc anno , cum debitam Gregorio Papae satisfactionem obtulisset . Paucis his verbis rem totam prosequitur anonymus auctor chronici Normannici ad hunc Christi annum io 8 o. ubi de Roberto agens ; amicatus
eo, ait, cum Gregorio Papa mense Iunio, confirmata fuit ab illo omnis terra, quam habebat Robertus Dux in Apulia, Calabria , ct Sicilia. e.
io. Hanc autem ab Roberto Duce reconciliationem, Desiderii Cassinensis Abbatis intercessione factam cum Gre. gorio Papa, ab eodem Pontifice , qui in Campaniam ea de causa transierat . com firmatam fuisse narrat Cardinalis Aragonius in ejus vita his verbis . DIerea venerakiiis Pontifex reeeptis nunciis Roberti Gu eardi egregii Normannorum Ducis, versus Apuliam pos octavam Pentecoses iter arripuit, eum ipso apud Aquinum colloquium habuit. Congrua isaque ab eo fatii actione Dycepta , prius a vinculo excommunicationis eum absolvit. ensequenter sidelitatem , Bomagium ejus recepit ; Postmodum vero jam absumptum. in speciolem Λ. Petri militem de totius Apuliae, Calab=iae ducatu per vexillum Sedit Aposolicae invesipit oee. Ex Aquino cum Roberto jam
sibi reconciliato Beneventum transiisse narrat Cencius Camerarius , apud Bollandum die as. relatus, ibique inter utrumque foedus ictum fu i sse narrat Gulielmus Apuli ensis sub libri quarti initio, ubi rem gestam his versibus describit, cui etiam , Roberto scilicet, Imperialem coronam promisisse addit. Illis Gregorius Beneventum Papa diebar Advenis . Urbs erat haec Romano pubdita Papae, Atque fui juris ; quia Dux obseederat urbem , ZEgre Papa tulit . veniam Robertus ut hujus
Impetret offensae, Papae properavit ad Urbem, Supplicat, pedibur dans oscula patris
Suscipitur: tanti persona vigoris honore Digna videbatur, considere Papa coegit. . . Tam. XXII. v
.pag. 378.' Gregorii itee Campaniam et Apuliam .
156쪽
AN. I 8 O. Roberti iura. mentum fia litatisGregorio exhibi
MIHοquum, cunctis assantibus inde remotis, Consilium tenuere diu. tum Papa fideles Convocat: ex Papae secretum jusbur horum Panditur ; allatus liber es Evangeιiorum rDux Papae jurat, fuerit dum vita super Ira , Observaturum fidei se jura perennii Ecelsae Sanctae . Iotus eui furiaeet Orbis: Romani regni sibi promisisse coronam Papa ferebatur: quia Rex Henrieus ab ius Damnatus fuerat propter commissa nefandis
Accumulata modis O c. Ir. Fidelitatis juramentum ab Roberto tunc Gregorici exhibitum his verbis conceptum erat. Ego Robertus De
gratia, ct Iancti Petri, Apuliae . Calabriae, in Siciliae Dux . ais hae Bora deinceps ero fidelis S. R. o. IIOIιeae Sedi. Iibi domino meo Gregorio universati Papae.
in conmio . veἰ facto , unde vitam, aut membrum perdas , vel captus sis mala captione, non ero . Consilium quod miBi credideris, eontradixeris ne illud manifestem . non manis sabo ad tuum damnure, me sciente . S. R. E. tibique a/ω- ror ero ad tenendum . acquirendum , ct defendendum Regina S. Petri . ejusque posessionei pro meo posse contra omnes homines excepta parte Firmana Marchiae. Salerno . atque Amalphi , unde adhue facta non es definitio a mvabo te , Iecure , honorime teneas Papatum Roma. num. Terram sancti Petri. quam nunc tenes, vel habicurus es, postquam sivero ιux esse potessatis , nec invadere , nec aequirere quaeram , nec etiam depraedari praesumam, ab sique tua . tuorumque Iuccessorum . qui ad honorem sancti Petri ordinari fuerint, certa licentia , praeter Flum, quam tu mihi concedens, vel tui coxcessuri sunt a ccessores . Pensionem statutam se singulis.
annis praestitarum spondet. ecclesias Romia ecclesiae in sua ditione positas se restituturum promittit, ae quotiescumque ab Rom, e cles Cardinalibu&, vel Rom. clero, & populo rogatus fuerit, ad j vabit uI Papa eligatin , ordinetuν ad onorem Sancti Petri iaAtque haec omnia se mente sincera, honaque fide promittere addit . Cipriani autem haec , seu Ceprani in latio . quo Pomtificem Robertus comitatus fuerat, gesta esse ibidem legitur ἀI2. His autem Gregorii investitura subjicitur his vetabis concepta. Ego Gregorior Papa investo te Roberte Dox. de
157쪽
de terra, quam tibi eoncesserunt antecessores mei functae me- Jasu Caa. moriae Nicolaus, oe Alexander . De illa autem terra , quum in. io 8o. trium tenes , sicut es Salereus , Ama his, psra berto eoi Marchiae Firmana, nune te patienter fusineo in considentia latae. Dei omnipotentis, tua bonitatis , , postea exinde ad honorem Dei, sancti Petri ita habear, sicut, te agerect me fuscipere decet, sine perieulo tuae et meae . Actum ut Iupra . His subjicitur promisso de censu persolvendo . duodecim scilicet denariorum Papiensium summa, pro quaelibet juga bovum ; Hujus autem pensionaria redditionis erit sem. per terminus, Mito quoque anno , sanctae Resurrectionis die Dominiso. Hactenus de gestis Gregorii Papae hoc anno cum
Roberto Duce, quae etsi Pagius ad annum Io77. revocanda duxerit, recte tamen ad hunc annum a Baronio relata Murat. μη fuisse Muratorius , & Mansius adnotant : Hoc unum addimus φῖ divino contilio . maximaque Dei providentia Id contigisse, sibi.ὸm. ut cum Gregorius Papa hostibus undique vallatus pene effet, ac non solum Germanos , sed Longobardos quoque adversarios pateretur . tunc Robertum ceteris viciniorem sibi reconciliaret, ut auxilium in tempore opportuno , & angustiis undique pressus haberet , sicut insta dicturi sumus . 33. Nunc reliqua Gregorii gesta prosequimur , qui Gregorius
quasi otiosus in urbe esset , sollici indinem ecclesiarum om. Ossicium lin nium gerens hujus anni initio , quarto nonas Jan. epistolam ad Uratis laum Bohemorum Ducem dedit , qua eo quod eum ra' prohibet pioribus liOnorum ecclesiae , ac prolude excommunicatis com- Lib. 7. opist. municaret graviter reprehendit, & post plurima salutis moni- II. ta eidem data, Sclavonica lin a ossicium ibidem peragi, prohibet , haec in eam rem adnotans. uuia vero nobiliras tua
populavit. quod jecundum Selavonieam linguam apud vos divinum celebrari annueremus olficium et scias nos bule petitioni Iuc nequaquam poste favere . Ex hoc nempe saepe solventibar liquet, non immeriIo saeram Scriptaram omnipotenti Deo placui se quibusdam locis esse occultam ; ne si ad liquidum eunctis pateret, forte vileseret, O iubjaceret desectui, aut pra-oe intellecta a mediocribas , in errorem induceret. Neque enim
ad excuyationem juvat, quod quidam religios viri hoc, quod simpliciter populus quaerit, patienter, tulerunt, seu incorrectum dimiserunt. cum primitiva Ecclesia multa dissimulaverit.
quae a Ianctu Patribui posmodum , firmata Chrisianitate , σ
158쪽
religione eressente . subtili examinatione correcta fiant : E demque tempore Gregorius Papa in Arnulphu in Comitem grassatorem . qui Henricum Leodiensem Episcopum , ad Limina Apostolorum venientem. fuerat depraedatus. & eundem jurare coegerat non repetere quod amiserat, ad Theodori cum Virdunensem Episcopum litteras dedit , quibus eum monuit . ut Synodo congregata , hominem ad poenitentiam cohortaretur : quod si non paruisset. in eumdem excommunicationis sententiam promulgaret. Interea vero a jura meato , quod vi coactus praestiterat, eumdem Henricum absolvit. I . Epistola altera tertio nonas Ianuarii data Manassem Remensem Episcopum admonet, ut excusatione remota.
ad concilium Lugdunense properaret , seque ibidem coram Apostolicae sedis legatis ab objectis criminibus, innoxium esse probaret, justaeque eorum sententiae se submitteret, ac
subdit . Vuod fl fraternitati tuae videbitur prolutae sententiae
rationabiliter posse obviari, volumur te magis coram vIcario no .
sro. Diensi videlicet Episcopo , otiisque religiosis piris in pa
rria tua ubi accusatoru/a, defenseorum major copia inveni. Iar , rationes tuas exponere , quam Romae ubi utrumque deest
frustra spe judicii quaerere oec. Epistola altera octavo idus
Martii scripta , quaestionem jamdiu inter Turonensem Episcopum agitatam , quam multo labore in synodo quoque Romana pertractatam suisse addit , iterum retractat, ac ni in synodo tandem eidem quaestioni finis imponeretur, jubet'. Quaestionis summa erat, an Dolensis Episcopus Turonensi Metropolitano subjicendus esset. sicuti antiquitus suisse dubitari vix poterat, jamdiu tamen cum Britannia e Franc rum Regno evulsa proprios Duces habere coeperat. Dolensis Episcopus in tota minori Britannia Metropoliticam juris di.ctionem exercuerat . palliique usu non semel ornatus fuerat : Τuronenses Archiepiscopi jus suum in Britannia non semel, sed frustra vindicare conati erant ; At Dolentes Episc hactenus restiterant, jubet ergo Gregorius, ut causia discu sa finiatur ; Quod si contigat Dolensem Episcopum causa cadere, subjectumque Turonensi declarari, mandat, ut pallii usus praesenti Episcopo reservetur. Ita tamen ut nullus sue ι estorum Dorum , aliquo ire te ore ad hanc dignitatem adspiret . sed tam ipse . quam ceteri Britanniae Epit copi Turonensi
Archiepisc. subjecti sint; Sequens epistola septimo Kal. Aprilis
159쪽
.lis Romae data, Huberto Tarvanensi Episcopo inscripta est. eumque gravibus objurgat verbis, eo quod semel & iterum, ab legatis Apostolicae sedis ad synodum Romanam vocatus animo obstinato praesentiam suam negaverit, quare ex innata sibi clementia , suspensa interim depositionis sententia . quam propter inobedientiam promeruerat, ut tandem coram Diensi Episcopo Apostolicae sedis legato se exhiberet, ibique de objectis criminibus se purgaret , & ut canonicos suae ec. clesiae ob quamdam villam usurpatam , ab ossicio suspende.
IS. Accidit autem hoc tempore ut Salerni corpus Sancti Matthaei Apost. jamdiu . ob ingruentia ibidem bella, latitans detegeretur, cumque ejusdem civitatis Episcopus Alphanus de inventis Apostoli reliquiis certiorem Gregorium secisset, decimoquarto Kal. Octobris Alphano litteras reddens , de invento thesauro gratulatur . Euapropter post plurima ait, de tantithesauri repelatione sua fraternitas exultet in Domino . oe bea. ti ai reliquias debitae venerationis obsequiis dignis amplectens , gloriosum Ducem Robertum, ipsiusque nobili am conjugem hor. tetur moneat, quatenus tam insigni patrono, qui se ei demon-yrare ignotus VI, reverenIiam ct honorem decenter exhibentes,
ipsiui gratiam ct auxilium sibi , fui que promereri. n busumma
devotionis contendant. Dat. Romae XIII. DI. Octob. Hactenus Gregorius ad Alphanum Salernitanum Antistitem , cujus apud Leonem Ostiensem est honorifica . mentio , nobilibus quippe parentibus Salerni ortus ex clerico factus monachus S. Benedicti, virtuti hus, atque doctrina celebris prodiit Abbas.& ex Abhate Salernit anus Episcopus ordinatus fueral,cujus conis stio ac hortatione idem Robertus Dux Basilicam eidem S. Ap - 1io lo Matthaeo Salerno construxit , ut veteres in stotile, Napside positae inscriptiones , quas Baronius refert, testantur. I 6. HOC eodem autem tempore Gregorius Paoa etsi variis undique angustiis premeretur, ecclesiarum nihilominus sollicitudinem eamdem gerebat , ac si summo frueretur Otio. Hinc ab Gulielmo Anglorum Rege rogatus . ut Cenomanensi Episci Episcopale ossicium redderet, ac Abbatem S. Petri Cenomancniis monasterii absolveret, utrumque, Iail. pr cribas , jupitia favente ab solvimur . ait, eaque occasione quot in eum henevolentiae signa ediderit . quantave pro ejusdcme, eelione' ad Angliae Regnum peregisset, commemorat, ac Iaso CHR.
Corpus s. MattheiAp stoli Salern
stola ad G lielmum An glorum Reis
160쪽
Gregorii epi- sola ad Regem Suecio
ad debitam sedi Apostolicae obedientiam praestandam excita P. Cumque haec octavo Kal. Maii scripsisset, epistola altera paulopost addita, octavo idib. Maii, eumdem Gulielmum Regem . ut Dei honorem suo praeponat, Deumque totis viribus dili. gat, hortatur. Ad ejusdem vero coniugem Mathi idem . &Robertum eorumdem filium , in regnum futurum successorem, eadem sere monita salutis impartiens, litteras dignas quae Annalibus intexerentur, nisi prolixitas prohiberet, scripsit. Ia- super dedit alias Canuto Daniae Regi, de quo dictum anno superiori , cujus laudat erga Ecclesiam Romanam studium& observantiam , hortatusque est ad contemptum saeculi, monuitque pravos mores Corrigere, quos in Dania coaluisse au. dierat; De cujus nece, ob quam inter Martyres meruit Cooptari, dicturi sumus suo loco anno scilicet Io86. 7. Eodem sere tempore, seu quarto nonas Octobris alias ad Sueonum Regem seu SueZiae. litteras dedit, . quibus cum eo gratulatur, his verbis . Euoniam Regui tui terram
quosdam Faeri verbi miniseros fuisse ingressos audivimus . noverit excellentia tua , nos in Domino multum laetari, deinceps quoque de salutis pefrae reparatione ρlurimam spei indubitam ter habere. Gallicana siquidem Ecclesia nou vos alienis documentis instruxit, sed quod de Ibesauris matris suae functae Ko manae Ecclesiae aecepit. Ialubri nobis eruditiove contradidisiauapropter i ut Coristanc religionis. doctrinae graIiam obtinearis uberiorem, volamus celsitudinem tuam utiqueM 'Lsopum , vel idoneum elericum ad Aposto eam 5edem dirigere . qui Ο terrae vestrae Babitudiπes, gentisque mores nobis juggerore, osolica mandata . de cunctis pleniter instructus ad por certius possit referre sine. Et ut commissum sibi Regnum
in justitia gubernaret, hortatur, ut ibidem videre est. I 8. Anno proximo Ricardum Cardinalem Presbyterum, & S. Victoris Massiliae Abbatem legatum in Hispanias suum pro nonnullis ecclesiasticis negotiis componendis Gregorius m i serat , utque eidem opem auxiliumque ferret. Alophon sum Castellae Regem excitaverat . cumque mullos adve larios Ricardus pateretur, ac in primis ipsum Alphon sum Regem, & monachum quemdam Robertum, ut patienter omnia susi ineret, datis litteris admonuit his verbis . ατia missi litteris significasi nobis antiquum hostem opur tuum ad utili. sem christianam ex parte directum. per membra sua, nou