장음표시 사용
161쪽
naeter solitum impediisse, ac per hoc fraternitatem tuam tri Iasu Cua.
sitiam nimiam incurris e. nos quoque tibi merito compati Ira, logo. tectis asscimur maerore oec. Se interim curaturum . addit, ut Robertus inde revocatus, temeritatis suae debitas pod nas daret, alia vero epistola Alphonsio Regi data . ait se eodem tempore de ejusdem in sedem Apostolicam obsequio referente Riccardo legato suo exhilaratum , ejusdemque relatione contristatum fuisse addit , eo quod ab Ro. herio monacho seductus, legati sui monita sprevisset. ilIicitumque cum uxoris suae consanguinea connubium Contra
xisset, aut contrahere praesumeret. Quare post aliqua his verbis Regem alloquitur . At nune comperto , quod Diabous saluti omnium . qui per se salvandi erant, more suo in. vident . per membrum suum quemdam Robertum pseudomona-cbum, antiquam adjutricem suam perditam faminam viritis animos suos a recto itinere deturbavit, quantum de se primo fueramus gavisi, tantum nunc confundimur, erubescimuν , contriRamur. uuapropter ui cognoscas quantum circa te stirsutriti sumus, per bonitatem oe gloriam Christi te paterna
siliarios fasitatis. Corrumpunt quippe mores bonos colloquia prinvo . Acquiesce autem per omnia Legato nostro Fratri Rieoam do , quem nisi prudentem O religiosum cognovissem , nostras ei vices nullatenus commississem mc. Robertum vero Pseudo monachum seductorem tui . perturbatorem regui, ab introitu Ecclesia sparatum , intra elaustra monasterii Cuniaeensis in paenitentiam retrudi decernimus. Sed Abbas Guniacensis nos imitando id faciet , eadem enim pia, eodem se u , eodem o
ru ambulamus. Deus autem omnipotens nos de tuo corremone
exhilarare dignetur, sui charis e . Haec ad Regem Grego
I9. Ad Hugonem vero C Iuniacensem Abbatem , idem pertractans argumentum , temeritatem Robς ii monachi eonem Q gravioribus verbis exponit , & ut ab Abbale corriPeretur ec , ninia Abba. cletaque introitu omnique ecclesiastico ministerio . prohibe- tem. ret , jubet. Regem vero admoneret, ut nisi resipuisset . se Lib. 2. 8 in eum gravi centura animadversurum fore minatus est. Vuod
si minus , subdit , praeceptioni πωrc obedirent, non graPem limarem Ut luborem nos ad Hispaniam proficiyci, O asMUM eum quemadmodiam Chriseiana religionis inimieum dum o
162쪽
Gregorii monitis paret a Lib. s. epist.
dura, ct aspera moliri . Haec Grogorius quinto Kal. Iulii
Cipriani, seu Ceprani in Campania .ao. Gregorii monitis submisso animo Alphonium Regem paruisse, ex epistola Gregorii ad eum anno sequenti data certum est, eas quippe litteras ab eo cum muneribus regia magnificentia dignis B. Petro oblatis accepisse indicat . ac Romanum in Regno ritum receptum ibidem suis e gratulatur . Noverit excellentia tua dilectis a. illud unum o modum nobis . immo divinae elementia ριacere , quod in ecclesiis Regni tui matris omnium janctae Romanae ecclesiae ordinem recipi, ct ex antiquo more eelebrari fueris . denique tu illo Mozarabo scilicet quem hactenus tenuisse videmini, sicut suggerentibus religiosis viris didicimur, quaedam contra cathois iram fidem inserta esse patulo convincuntur oec.
a r. De altero etiam dissidii capite, unde graviter in eum Gregorius exasperatus fuerat, quod scilicet consanguineam uxoris defunctae vel duxisset, vel ducere cogitaret, Gregorio satisfecisse , haec Gregorii verba testantur. Ceterum quot de
uxore tua, ct Abbatia jancti Meundi populassi competencius responderi per filium nostrum Riebardum S. R. E. Cardinalem legatum . Simeonem Episcopum orbitrati fumuI .
Electum deinde quemdam in Archiepiscopum Toletanum etsi vitae integritate dignum . ob inscitiam tamen litterarum rejicit, ac ut alterum cum consilio Richardi legati sui virtutibus exornatum, & litteris instructum eligeret. jubet, ac tandem de muneribus B. Petro missis gratias agit . Quis is tuerit Toletanus Episcopus ab Alphonso eleelus, ac ab Gregorio exclusus , ignoratur , in ejus tamen locum juxta Gregorii consilium, alienigenam substitutum su i sse sci mus, Ber- nardum scilicet natione Gallum, professione monachum, ab Hugone Cluniacensi in Hispanias paulo ante missum , monasterii S. Facundi Abbatem , ad quem extat Urbani secundi epistola , qua eidem in tota Hispania Primatum restituito, cum ibidem Episcopalis sedes iterum erecta fuit. postquam Alphonsus Toletanam Metropolim ab Seracenorum potestate eripuisset. aa. Ritus autem Mora rabici mutatio in Romanum in Burgensi concilio ah Ricardo Apostolicae sedis legato cele-hrato facta fuerat, cujus ex Pelagio Overensi apud Marianam aliosque Hilpaniae scriptores mentio occurrit, eademque sy-
163쪽
nodo varias in clero corruptelas emendatas, & praecipue Sacerdotum incontinentiam repressam fuisse verosimile est . 23. PIures in Gallia synodi hoc an. celebratae sunt ab Hugone Diensi Apost. sedis legato , quarum praecipua Lugdunensis fuit , ubi causa Manassis Archiepiscopi Remensis, per plura ann O-rum spatia agitata finem accepit. Is quippe de simonia in Remensis ecclesiae invasione . de ejusdem ecclesiae direptione. de injusta ecclesiarum , & Abbatiarum usurpatione, aliisque criminibus , in concilio Augui odunensi accusatus , ab Hugo. ne vocasus, cum adesse renuisset , damnatus fuerat anno I 77. at cum ad Gregorium appellasset, Romanumque iter sulcepisset , satisfactione quantalibet Pontifici oblata, dimissus suit, ut in epistola sua narrat Gregorius Papa ; at hoc anno ab Hugone Diensi ad Lugdunense concilium iterum vo- Catus . cum Judicium declinasset, ab Remensi sede dejecitus fuit, cum frustra ingenti per te satos suos oblata pecunia , Apostolicae sedis legatum auro Corrumpere conatus strasset , ut aetare serunt , hisque verbis clauduntur . Vuod totum virilis Uur- dein legati animus re puit, Ο quia inexpugnabilem ejus emga pecuniam animum vidit . timens sibi, eo utilio interesse noluit . ideo Duodali judicio est depositus , tum quisse purgare noluit, tum quiia audientiam Eduensis, Pictaviem sis . oe ipsius Lugdunensis seu bterfugit. In quam rem extant
Gregorii epistolae , prima quidem ad eumdem Manassem, qua se sententiam legati sui confirmasse , ait . ei tamen in dulget, ut se . coram Episcopis usque ad festum S. Michaelis purgare possit, ita tamen ut interea Remensem dimittat ecclesiam , ac in monasterio vel Cluniacensi , vel Casae Dei cum uno clerico , & duobus laicis religiose usque ad causae decisionem viveret, ac ut Brunoni, aliisque ablata restitueret; cumque obstinatus Remensi sedi in si teret, aliis episto. lis scriptis, eum inde exturbare conatus est Gregorius, cujus extant litterae ad Clerum . populumque Rhemensem , iisque ut ei resisterent, communionemque vitarent, hortatur, & ut alterum sibi pastorem cum consilio Hugonis legati sui praeli. ciendum curarent, admonet: ejusdem argumenti sunt II iterae ad Episcopos suffragata eos ecclesiae Remensis. S Habet una Co. mitem datae e Philippum quoque Francorum Regem litteris suis admonuit . ne favorem suum ultra Manassi praestaret, neque ad novi Epist. electionem impedimentum asserret. Eaquerim. XXII. X occa. Jasu CHR.
Galliis celebratae a Lib. I. II. Labb. toma IO. pag. 39O. Lib. I. 2 a
164쪽
A M. I 8 . Synodus A. venionensis ab Hugone celebratur.' concit. toma IO- pag.3 19. Bollaud. die
Concilium Senonense&Juliae novae in Britannia
36a H Is Tox IAoccasione , ut male gesta Corrigeret his verbis excitat . aeta in re proculdubio minus pigilanter . multumque negligentius quam fanum fuerit, olim habuisse te cerneris . Sed nos adolescentiae tuae praeterita delicta . De correctionis tuae portantes, ut deinceps calligatis moribus , ad ea . quae oportet , invigiles . ex debito os ii nostri monemus. Atque in fine epistolae, eamdem
24. Alteram Avenione Hugo Diensis Gregorii Papae in Gallia legatus synodum celebravit, ibique Gratianopolitani canonici Hugonem Valentinae primum ecclesiae Canonicum in Episcopum Gratianopolitanum, & ab Gregorio Pontifice in
urbe consecratum receperunt , cui ut narrat Guido Carthusianus auctor cooevus, qui vitam Hugonis scripsit ; Comitissa Matbilis habitus quidem foeminei , sed animi per cuncta virilis , in die Consecrationis ejus cuncta necessaria subministravit . Pastoralem quo diu usus es. baculum dedit. additis pia morum secundum B. Augustinum explanationibus, cum B. Ambrosii polumine , cui titulus es de inciis . Totoque vitae suae tempore Mathi idem eum coluisse addit. Is porro Hugo Gratianopolitanus Episcopus sexto ordinationis suae anno Brunonem benigne excepit, eique Carthusianos montes concessit. Unde Carthusianorum nomen sociis tuis derivatum est , de quibus suo loco occurret sermo .as' Alterum Senonis ab Ricardo ejusdem ecesesiae A chiepiscopo conci Ilum hoc anno celebratum fuit, cujus nomine tantum Episcoporum , qui ibi intersierunt, & Abbatum supersunt; Eo autem celebrius fuit synodus Juliae novae in Britannia minori celebrata, ut ejusdem praefatio nos docet Anno Incarnalionis Domini rogo. Papatus Domini Gregorii
Papae septimi octavo. Franeorum Kege regnante Philippo. Anglorum Rege Ville lino gubernante Normanniam in festiuntate Pentecostes , jub ejusdem Regis praesentia . praesente Roto magensr Archipraesule Villelmo . congregatis etiam Epycopi . Abbatibur, covutibus quoque, sidi caeIeris Normann nivi principibus celebratum es apud Iulio bonam concilium, in quo
Aren simi Reor milelmi providentia praescriptorum Delium
uorum consitio oec. Canones ibidem tredeeim vulgati sunt quorum primo de tregua . seu pace servandae agitur, quam per dies quatuor, a die scilicet mercurii, usque ad ortum solis .die lunae servandam esse praecepit, eamdemque retinen, da im
165쪽
ECCLEIIasTICA. I 6 Idam esse addunt, toto adventus tempore, usque ad o flavam
Epiphaniae . R in capite jejunii usque ad octavam Paschae . &
a rogationibus usque ad octavas Pentecostes, ut in exhortatioue ibidem addita videre est . ceteri canones de ecclesiastica disciplina retinenda restituendaque agunt , inceria matri monia prohibent, clericis consortia mulierum extranearum prohibentur, ne laicis ecclesiae bona. vel decimarum partem usui pent canone quarto decernunt, & ne Episcopi ab Pres hyteris quidquam exigant, & ne emendationis titulo, ob mulierum consortium exigatur: Archidiaconi . singulis annis Presbyteros suae curae Commendatos, eorumque vestimenta . &. ecclesiae utensilia examinent; Presbyteris vero semel praecipitur saltem in anno circa Pen: ecostem ad ecclesiam matrem , seu Episcopalem pergant , ibique oblationem suam in cera faciant. Quo in usque ecclesiarum , coemeteriorum tu munitas , extenderetur, canone Io. & m. decernitur ac de variis criminibus corrigendis capite ultimo agitur . ut ibidem videre est. 26. Hoc eodem anno io 8 o. ut narrat Sigebertus in
chronico ab eodem Hugone Diensi Episcopo, & Apostolicae sedis legato Meldense concilium celebratum est, in quo Arnulphus S. Medardi Abbas reluctans & invitus Suessionensis Episcopus ordinatus est, in locum Ursionis, qui ab sede de. positus suerat : Arnulphi electionem . ejulque praeclara gesta Lisi ardus in Suessionensi sede successor in ejus vita narrat : at de his hactenus . 27. Dum haec in Occidente Rererentur, ac ubi rue Henricianae iactionis rebelles Gregoria Pontifici infesti essent . Armenii ah orbe Romano remoti, missa legatione. Romanum Pontificem impense coIunt: hujus legationis meminit Gregorius in epistola ad Episcopum Beneventanum , qua eum admonet, se ab Ioanne Armenorum legato accepisse Armenum quemdam haereticum ad urbem primum advenisse, deinde iis Beneventanam transiisse regionem , quem ideo, ut diligenter inquirat . admonet. ac ut junctus religioso Abbati Montii CUL
ni , cuinisque tuis Coepi copii . praefati haeretici causam dis
cutias. dissamque definiant, praecipit; quem Macarium vocari ac Frigentim morari acceperat . In altera vero epistola ad Sinnadensem in Armenia Archiepiscopum data , Armenorum errores recenset, eosque corrigendos esse praecipit, etsi immunes ab iis se tunc fuisse Joannes ipsorum legatus assirin X a ma-Jasu CKR.
Armenorum legatio ad Gregorium.
166쪽
ret, Gregorius tamen eos reprehensitone dignos en ajebat, quod in Missae sacrificio aquam vino non miscerent, quod in chri malis constetione loco balsami butyro uterentur, quod Dioscorum jamdiu in concilio Chalcedonensi damnatum coleis rent, ac demum eo quod Tris allium canerent cum addit
mentro Petri Fullonis haeretici , seu, qui psus eι pro nobis
eosdem vero laudat. eo quod Occidentalis ecclesiae ritum servarent, dum agi mo pane in conficienda Eucharistia uterentur. etsi ea de causa Graecos sibi infestos parerentur, eosdemque ritus , seu errores usque nunc ibidem retentos fuisse dubitari vix potest , quos excusare conatus est nobilis vir. Marchiω scilicet Serpos natione Armenus in Apolostia, seu differtatione pol emica in eam rem hoc tempore edita, & in histo. Tia sacra . & prophana Armeniae tribus voluminibus distributa 28. Biennio ante, ut suo loco diximus Michael Ducas Imperator, ab Nicephoro Boloniate , cum filio Constantino Imperio dejectus, ac monastico indutus habita, Ephesiorum Episcopus ordinatus fuerat , qui cum semel ad eam urbem accessisset, in monasterium se recepit, ubi & vitam finivit, in narrat Curopalates: Redivivus nihilominibus hoc anno ita laenam prodiit , cum monachus quidam qui Recior dicebatur Crotonae apparuit, qui Michaelem Imperio profugum se esse fingens, ab Roberto Apuliae, & Calabriae Duce ut Imperium recuperaret , auxilium petiit. Totam autem fietilii Imperatoris scenam ab ipso Roberto confictam fuisse, suspicatur Anna Comnena, atque ab eo edoctum monachum, ut haec fingeret , adnotavit ' Ut inde .helli gerendi i alversus Niceph o . rum Imperatorem occasionem haberet ut iniurium Socero suo
Michaeli , filiaeque suae Constantino Michaelis filio desponsatae, quam ruptis sponsalibus ad patrem Nicephorus remiserat, iniuriam socero , & filiae illatam ulcisteretur . quod
anno sequenti , classe comparata effecit, ut ibidem dicturi sumus; At sive tragoediam ipse Robertus confixerit. sive monachus Rector imposturam fecerit , hoc certum est se eumdem ab Roberto cum honore non solvin excepturix fuisse , ut fusiori stulo prosequitur Anna Comnena , sed etiam Gregorio Pontifici commendasse, ut auctoritate sua. totisque viribus ad Imperium recuperandum eidem subsidio effet . Gregorius vero Papa monachi imposturam. vel Roberti astui iam artemque fallendi ignorans,. datis litteris eumdem Episcosis
167쪽
Apuliae , & Calabriae commendavit . Notum 6se prudenticveprae non dubito. ajebat Pontifex, gloriosi si1 num Imperatorem CPolitanum . Michaelem videlicet. ab Imperialis excellemtiae culmine indigne potius malitiose . quam jusse aut rationabiliter esse dejedum . Eui auxilium beati Petri , nec noussit nutri gloriosi si ini Dueis Roberti flagitaturus Italiam petiit. ἁγapropter nos licet indigni Sedis ipsius curam gerentes, compas onis vi ceribus moti , precibus illius . nec non Guydem Ducis avnuendum esse censuimus , o a fidelibus beati Petri
subveniendum sibi fore putavimus . Ac ut totis viribus , conatibusque eidem faverent. jubet: totam rei gestae seriem , seu potius scenam , honores scilicet falso monacho, tamquam si Imperator fuisset, a Roberto primum . dein a credula plebe exhibitos, post Annam Comnenam . narrat Gulielmus Apuli en sis su is versibus lib. 4. Lupus vero Proto spata in chronico ad hunc annum haec adnotat. Hoe anno Imperator Miebael descendit in Apuliam . quaerendo auxilium a Roberto Duce contra Boloniatem , sive Nicephorum Imp. At conficta haec fitisse, non solum Anna Camnena testa Iur,. res sui tempOris scribens, sed etiam Gulielmus Apuliensis, Roberti ubique ea comi astes, his versibus confirmat.
Mentitus se Michaelem Venerat a Davais quidam seductor ad illum Inmerito raptum jus Imperiale reposceus, Se profetum loco mans , Iaco inaurem D ιx hones Sucipit. tractat . placidoque favore benignum Exbibet obsequium , popuIus στορ .e credulus omnis Ap /rgebat ei. flexa cervice salutans : , Hunc ad ubeσs Delum sibi Ωιx, ut justor esset co D viae , secum dum transfresut ipse redeteit Sed de Roberti expeditione in Orienιem anno sequenti
168쪽
166 HISTORIA asu Cuia rius lib. 3. de Censibus ; ob victoriam tamen anno 'proximo iv io 8 i. idibus Octobris de Rodulpho habitam . ejusdemque obitu . iatus Antipap: superbiam elatus, ex concepto dolore peperit iniquitatem , eligitur, & ut ait psalmista, atque ad vis dictam excitatu s , transacto natalι ordinδ ur. Domini proximo. quo annus Io 8 r. initium ducebat , ait auctor historiae helli Saxonici p. iso. Henricus Rex Italiam disponebat ingredi. sive ut data satisfactione cum Gregorio reconci
liaretur ; vel quod magis volebat, Gregorio per vim de Pomiscatu ejecto , ct in usa jede Viperto Ravennate collocato, qui jam per trienvium juste fuerat excommunicatus, libere acer et omnia , quae Iuc Urannidi placeret . cum de Iede Apostolica omnis fuc voluntatis favorem haberet. & paulo post , Henricus igitur in mense Martio inreavit Italiam. seminaturus ct ibi. fleat in nostra , id est Germania , fuerat
terra, discordiam cte. ait is auctor . & sane sun est una ex. . citavit schisma , quo per annos plurimos ecclesia Christi turbata est ; nam in Italiam properans Brixiae seu Bersinone in Norico subsistens ; Perversorum Antipitum . impiorum Prin. tuum sententia , ait supracitatus Cenc ins . praevalente apud Brixiam generalem euriam disposuit celebrare . Convenerunt
itaque in loco plurimi Iediti t. in mei Misopi , eum
multitudine clericorum Principum , qua enus in jacturam Domini Gregorii Papae postent aliquid mali ordinare. vel Ila tuere, ut inter Romanam Ecclesiam . Imperium di cordia fulciretur . Communicato itaque execrabili , ct dete- sando consilio, de consensu ipsius Regir. elegerunt in Romanum Pontificem , imo Antipapam Guibertum Ravennatensem, Pirtim manifeste perjurum , atque omni malitia G dolositate plenum . Et quoniam plerumque contigit, ut peccatum sit par-na peccati . de superbiae radice processit vid perjurium, de perjurio
ad inobedientiam, de inobedientia ad excommunicationem cecidit, de excommunicatione pervenit ad idololatriam . Hunc talem, sisut diximus , Rex Henricur adoravit pronus in terram ; qui etiam suadente Diovsio Placentino Episcopo , jurasse osteritur, ut ab eo Imperii coronam acciperet c. I isque peractis, ad propria in octavis Aposolo=um Henricus regressus es Guibertus pero haerest arcu insignitur Papalibus insignir , cum complicibus suis pompos intravit Italiam. Eadem - Μη t. ro . que Aragoniensis Cardinalis, sicque quod anno proximo . ut 3pu'3 ibidem diximus, in synodo Moguntina tentatum suerat , sed
169쪽
refugiente , & remordente Episcoporum conscientia effici nequaquam potuit, post Rodulphi obitum, aucto Henricianae partis sectatorum numero, Brixiae seu Brixi non e ab schismaticis Episcopis triginta circiter patratum fuit , ac deinde in frequentiori Papiensi synodo . in qua plures Longobardiae Episcopi Gregorio insensi , utpote ob simoniain , ac luxuriola invitam excommunicati . adsuerunt, ratum com firmatumque
fuit, in qua etiam Guibertus in Brixiensi conventu ante e Iectus, ordinatus suit, assumpto Clementis tertii nomine, cujus electionem. ordinationemque in Antipapam , etsi veteres chrono logi, recentio reique historici cum anno elapso Iocto. alligaverint, ad labentem tamen Io 8 I. Brixi ensem aeque . ac Papiensein synodum revocandas esse probabilius censet Mansius, ut in prolixiori nota ad hunc annum animadvertit, variisque conjecturis confirmat . Inter cetera Papiensi synodo Henricum praesente in suisse, narrat Norbertus Abbas Uibur. gensis in vita Bennonis Episcopi Os eburgensis ab Heccardo Vulgata tomo secundo hist. Germanicat, ubi Bennonem ibidem adfuisse narratur ; & ad Regem ad duetum, Coram eo,
punis me se de omni insidelitate purgavit. ait is auctor: cetera in husus rei probationem ab Mansio adducta , brevitatis stu.
dio praeterimus ; hoc unum , uti supra adnotavimus , addentes , quod si tota rerum gestarum series attente perpendatur, cum Kal. Octobris Rodulphum Henricus vicerit , hoc tantum anno infaustum schisna tentare , ac perficere potuit, quo etiam in Italiam , ut schi Gnaticos in suas partes retine ret , com firmaretque, atque ad nefandum opus impelleret
intravit, ac Romam usque perrexit , ut paulo poti dicturi
a. Quaenam autem Gregorio crimina objecta suerint , quorum eumdem e Romana sede abjiciendum schismatici judicarunt, Brixi ensis pseudolynodi acta ab Uspergensi re, ara, haec continent; Anno Domini io 8 o. cum apud Brixiam Norrcam triginta Episcoporum conventus , nec non & Optimatum edi ercitus , n n solum Italiae, ted & Germaniae jussu Regis Id cnrici congrε garetur, factus est omnium consensus ad ,erius Hildebrandum Papam, cognominatum Gregorium stylimum , que in pseudo monachum totiusque vesaniae pessi ferum Principem, & praecipue sanctae Romanae Sedis it vasore in assirmantes , ab Apostolica Sede depellendum , qua Jasu CHR.
Crimina Gregorici confitis eius. demque conindemnatio .
170쪽
vis absentem dijudicabant, & Wigbertum Ravennensem AD chiepiscopum ipsi subrogandum eligebant . Hujus decreti conclusio haec est : Quia inquiunt, illum constat non a Deo electum , sed a seipso. in fraude , ac pecunia impudentissime objectum: Qui Ecclesiasticum subvertit ordinem: Qui Christiani Imperii perturbavit regnum : Qui Regi Catholico ac pacifico corporis & animae intentat mortem : Qui per-jurum dc sendit Regem : Qui inter concordes seminavit discordiam , inter pacificos lites, inter fratres scandala, inter conjuges divortia : & quidquid quiete inter pie viventes stare videbatur, concussi . Quadecausa hanc ad verius eum sententiam protulerunt. Nos, auctore Deo , congregati in unum , Legatis , ac litteris freti decem , & novem Episcoporum , die sancto praeteritae Pentecostes Moguntiae Congregatorum , Contra eundem Hildebrandum procaciis mum, sacrilegia ac incendia praedicantem , perjuria & homicidia defendentem , Catholicam & Apostolica in Fidem de corpore& sanguine Domini in quaestionem ponentem , haeretici Berengarii antiquum discipulum , divinationum ac somniorum cultorem, manifestum necromanticum , phylonico spiritu laborantem , & idcirco a vera Fide exorbitantem . judicamus canonice deponendum , & expellendum , dc nisi ab ipsa Sede , his auditis, descenderit , in perpetuum condemnandum .
Facta Iunt autem haec septimo Gl. Iulii seria quinta , Ind. LI.
IeriIa: Haec apud Urspergentem concinnata ut diximus ex Bennonis calumniis , aliique schismaticis . , 3. At quantum haec cunictis per orbem christianum fidelibus ex clero, & populo execrationi fuerint, inter plurimos audiatur Hugo Flaviacensis in chronico Virdunensi, ubi post relatam Henrici victoriam , anno proximo , in quo Λ o
dulphus Rex cecidit, statim subdit. Sequenti anno Vibertus invasit Iedem Aposolicam damnatis excommunicatis Dique smilibus in apostolicum non Apollolicum electus. uuae conspiratio primum facta VI apua Brixiam . ubi congregati aliqui Epiycoporum de IInagoga Satanae, truditi in reprobum D um . O contra fidem . quae VI confe so Petri. sanctam Iedem
ejus , Romanum ecclesiam turpia , ct nefanda jacentes , ad pleniluninam damnationis tuae elegerunt HiberIum haeresiarcham
de jui similibus duperata Dperbia spopolicum eum Doca παur, opopulum non opopolicum essecerunt. αui idcirco omnium fide