장음표시 사용
21쪽
te , vel nonnisi coactus suae promotioni consedetreis ΘSeptimo. An. liceat Regulari Ponere impedimenta, quae prohibeant ipsius promotionem ad EPiscopatum...S. I.
An Ileeat Regularem ad Ebiscopatum promouere.
Iura ,steonsuetudo eligendi Rexulares ia Episcopos e 1 Transius Religiosi ad Episcopatum non es Aposasa . Monachortim propositum olιm von fuit praparari ad Episcopatum. a
Caluini error ἐmprobatur. ' . , . - S. Augustiniverba exponuntur . ,
Reigi'serum propositum esse debet perpetis commorandi in Mona
Tt x Apostolorum temporibus Ecclesia Religiosos
aiata viros ab Eremo , & naonachali consuetudine eductos, saepe ad Episcopatus opus assumpsit, quem usum comprobant innumeri, quos a primis reparatae salutis iaculis legimus in sacris . historijs prius Religiosos, postea Episcopos su iste. Insuper in sacris Canonibus sancitum est licere Regulares in Episcopos eli
eap. Cam rationi 2 quod etiam ex ali s capitibus colligi potest .vi Canon istae illa gloslando aduerterunt. Hinc patet dictum uiua, Quod attribuitur Io. Andreae Hscilicet, irati situm de limplici Religiosi statu ad statum Episcopalem , esse quandam subtilem Apostasiain , falsum este, & irreligiosum ac co rava honorem sanctae Sedis Apostolicae prolatum, ut tecte Nauarr. dixit, & probauit euidenter Canonicis iuribus, ct ra-
oe as. Nota in hoc Tractatu me locuturum semper de Reli .gioso pio fesso; nam Nouitius electus in Episcopum, ut recter fieri posset ex eas intillus in o. de elect. deberet in omnibus cum saeculati Episcopo aequiparari, ut dicetur num. 3 3 q. α ideo de eo agere uon Pettinet ad Prauen iniucu in . , .
22쪽
Qua vero actione, modo , sorma, S cucumstantiis Regu Iares ad E piscopatum promoueantur, in sequentibus, praecipue b. q. huius Capitis declarabitur. . I, sed si licuit semper Religiosum in Episcopum astumere, non inde bene deducitur a Caluino Insiit. lιb. q. caρ. I 3. 6. 8. olim pios viros, qui Monachi fiebant, hoc tantum intendi itu , ut in Monasticha diseiplina se praepararent ad Episcopatum e nam . ut videbimus infra, sancti viri inuiti de Monasterio ad Epiueopatum ascenderiat, ex quo rccte Usretici dictu imprcbat Bella
n. in . de Monachis contr. tom. a. lib. 2. cap. 6 g. secundo dicit ibidem: adl uctis plurium sanctorum Episcoporum Monachorum sententi s , quibus fatentur se non nisi coactos Monasterium rein liquiisse, cum scilicet, non licebat aliorum voluntati v Iterius resistere , qua ad Ep iscopatum vocabantur : error Caluini etiam euiueter euertιtur ex docta eiusdem Beliarm .poderatione uerborum sancti Augustini, quae habentur in Epistola 3I . S recensentur in I. cap. Vos autem quibus suae assertionis argumentum Haereticus desumpsit,& est unicum eiusdem erroris. fundamentum ; S. enim Augustinus in verbis ab Haeretico adduactis innuit consiletudinem tunc fuisse petendi Monachos, ut Episcopi iuretit, quod si quando illis, ad quos scribebat, accidi sisset, hortaturι S. Augustinus etit dignitatem, nec elatione auida fuscia perent, nec blandiente desidia respuerent, sed miti corde obtemperarent Deo : inde deducitur Mongchorum illorum propositum fuisse perpetuo vivendi in Monasterio. alias non debuisset eos S. Augustinus hortari, ut Episcopatum non respuerent, nimia iuxta errorem Caluini, Monachi erant ut se pra pararentati Episeopatuin, deinde S. Augustinus Monachos illos a timonet, vepropositum suum custodirent, & in illo usque in finem perseuerarent, & postea subiungit: Si contingeret quod eorum opera S. Ecclesia iudieret,non respuerent, sed miti corde Deo obtemperarent ἰat vanum sua fiet monere Monachos illos, ut suum custodirent
propositum perpetuo commorandi in Monasterio, si propositum illud nunquam habuissent; sed ing*ssi fusilent Mona aerium animo ibi commorandi tantum ad tempus, & solum usque dum ad Ecclesiae gubernacula vocarentur .
3 Pio positum igitur I cligiosorum primo , S per se ei usque ad mortem in Monastu ha Regula intra claustra per sillare, cui
proposito non acueritatur, qu Dd praerer eorum expectationem,
23쪽
Monasterio educti , ad Episcopatum assumuntur; hoc enim debet esse per accidens, ac praeterantentionem Religiosorum, uui assumuntur. 5 u
. A quo Regularis sit ad Episcopatum promouendus.
SUMMARIUM. Ehctia Summi Pontificis ad quos pertineat . Hae electio non indiget confirmatione. 3. Regularia electus in Summum Pontificem aqua eos posset Maeceptan-
Utrum Papa possit sibi eligere Deeefrem. 6
Potest ferre leges obseruandas in hac electione - P lares Regulares Dere Summi Poatifices. Summus Ponιifex affamit omηes Episcopos. THac assamptio non indiger eonfirmatione . 8. Papa babest super omnes plenam , σ absolatam iurisdictionem vi II ' Potes eligere in Episcopum personam Regularem . δ6Pωes cogere Regalarem ad hanc electionem acceptandam . 1 SP cisa etiam necessitate ἀ 22 Sancti coacti ad acceptandum Episcopatum . I9 2uando Summus Pontifex post ιmponere opus consilii. 2 26 Concritum Tridentinam non prascribit Sum. Ponssci debιtum eligendi meliorem a. 3. Impugnare nθη licet electionem, quam Summus Ponιifex fecit. adia potestate Summus Pontifex cogat Regularem ad acceptandum , Episcopatum vi 2I., Diuersias inter Episco atum Matrimonium . 26 De Regulari timente offendere Deum in locopatu . zs Pericula Episcopi, s Regularis . I 3 3o De sancti Petri Damiani renunciatιone , I II
Iegularis potes eligi postatari e. in Episcopum 4 Papa inferior,bas. 33
η o Vmmus Romanus. Pontificatus,qui est totius Ecclesiae Episto. in patus, omniumque dignitatum mundanarum temporalium, de spiritualium falligium. quod ex Canonicia scripturis, Oecu
24쪽
men Icis Conci I iis , ac unanimi Sanctorum Patrum consensa Doctores, qui Controuersias tractant, perspicuam veritatem seste demonstiant, quam Haeretticorum impia mendacia infirmare non potiunt, modo electione S. R. E. Cardinalium acquiritur: cap. lacer de eleeI. cap. Ubi perιculum, eodem tit. in s. in Clemen. Ne Romani ibidem, & in pluribus alijs posteriorum Pontificum Constitutionibus; cum antiquitus Cleri Romani suffragijs, vel non nisi illo consentiente, ut dicitur disinst. 23. cap. In nomine Domini, a Cardinalibus Summus Pontifex designaretur; olim ad id accedebat Imperatorum astensus , ut notauit ficu gnδdisinct. 79. cap sia. Imperatores enim usurpato, vel ab ipsis Pon tificibus concesso iure, ut ait Suare E contra Regem Aulide lib. 3. cap. 29. num. I. electionem praefatam confirmare praetendebant quod tandem in Alexandro Tertio omnino cessauit: id vero Summi Pontifices pro eo tempore permiserunt, quo Ecclesiae gubernacula regere non potuissent, si Imperatores habuit sentaduersarios : ita Bellarmin. tomo primo contra de Romano Pontifice lib. 2. cap. II. deuoluta etiam inuenitur electio Summi Pon.
tisicis ad Concilium Generale . Concilij enim Constantientis De-
Putati, una cum Cardinalibus , elegerunt Martinum V. non
quidem de iure, sed Cardinalibus cedentibus pro bono pacis reparando in illa st his nati; longa , & periculosa molestia. nam
electio summi Pontificis, etiam tempore, quo celebrat ur Concilium Generale facienda, pertinet ad Cardinales, ut de facto se uatum fuisse tempore, quo celebrabatur postremum Concilium Lateranense in electione Leonis Decimi euidenter constat, & dccreuisse in C Mn cistorio Pium inartum narrat P. Palla uicinus His. Concit. Tridentin. lib. is . cap. I 3. ia sin. Obse ruatada e stque la fit limitatio huius. doctrinae, quam quia, . Aaban excogi tauere Diana paria f. tract. a. resol- & AZOz psiris z. olit- mo Gl. lib. cap. 2-quaest. is. Si, dum procedendum eth ad electionem Summi Pontilicis, nemo esset de Cardinalium Collegio superstes, utrum ad Concilium Generale, veti ad P triarchas, i ea ad Clerum Romanum praecipue ad c anunicos Lateranente S, electio Sumini Politi ficis censenda esset deuoluta: item , si unus tantum Cardinalis superstes remansisset, utrum posset seipsum eligere, resoluunt Doctores , qtaos citant Diana par. s. reg)l,72.& Barbosa in collect. in Clemen. de elect.eap. Ne Ilamani, qui eciam erudite plura de electione Romani Pontificis ex variis Authori
25쪽
ς In Cectione Summi Pontificis , Electores , qui prius esecto pares, vel et am superiores erant, terminata electione, electus a
Christo statim imiestitur, pro .it Doctores communiter firman quo S adducunt Acugna ,& Barbola 79. cap. sin. & fit Electoribus sisis Superior, nec indiget alia confirmatione, vel consensu , ut etiam dicitur dicyo east. In nomine Domini, cuin haec electio rite facta fit lui ipsius confirmatio, & in electum non sit sub Deo, qui habeat nec minimam iurisdictionem , aut directam , vel in directana , seu imaginabilem potelia tem e in casu, in quo Regularis electus in Summum Pontificem nollet electioni de se factae consentire, Perpendenda esse ur, quae docte latis scit p-ssit Card. Lugo Resp. mor lιb. 3. dub. 3. anum. l . dado vero,
quod posset ad assentiendum cogi a Cardinalibus . iiii a scilicet
in eligendo summum Pontificem haberit ipli Oinnimodam potestatem, & consequenter euec illis etiam potestas ii .ec cogendi
ad acceptandum Pontificatum asserenda , cum cerascatur medium necessarium in casu posito ad sinem prouidendi Eccletiae de Pastore, certe huic supremae Cardinalium potestati teneretur Regularis in Summum Pontificem eiectus obedire, non ex vi vOti obedientiae, sed ex vi legitimae eorum iurisdictionis a Christo Domino Ecelesiae suae relictae; casu vero occurrente , quod electus in Papam nollet acceptare Pontificatum , cum Cardinati praedicto iii dicio Ecclesiae acquiesccxm, quae potestatem
suam , Deo illuminante , agnoicere Posset. 6 An vero possit ipse Summus Pontifex eligere sibi sucee rem, disputant Theologi, quos ex utraque Parte adducunt Acugna adsin I.79. cap. Si transitus, Diana par. IO. tract. s. resolui. q. oc
Candidus Di'. morat.tomo A. Disp.6. in hac dissicultate, licet plures inclinent in partem negatiuam, quam Pium Quarti madecreuisse narrat P. Palla uicinus Ubi supra. tamen nemo negare potest posse Summum Pontificem multa decernere omnino ad validItatem election is obseruanda circa electionem sui successoris, ut rectit ex Flamin. dixit Barbosa ιn Colleti. extra de elent. cap. Licet, o distinct. 23. cap. In uomιne Dominiui. Regula res vltra sexaginta Sedem Apostolicam legitime Occupa ise , ac in Summos Potui fices rite , & reae clectos mille , patct expresse in Historijs Rom. Pontificum, in quibus in latius recensetur, hos omnes Pontifices Summos ex Regularibus ordinibus allum pios collegit Platus de bono statu Lele. lib. a. cap. IS.
26쪽
I Summo Pontifici de iure diuino competere assumere caetero Somnes Episcopos, eosque Ecclesiis in toto orbe praeficere , probatur ex collata Petro , & successeribus iurisdictione Mart. I 6.s Io. a I. constat insuper ex pluribus iuris Pontificu Sacris Ca-
nonibus, praecipue ex dis. D.cap. uis nesciat , s dis. 22. cap. Omnes, o in Decretalibus ex rit. de elect. ct translat. Episcoporunt idque confimant validissimis rationibus S. Th. in opusc. contra
errores Graecorum , Caietis de areth. Papae , et Concil. cap. I 3. Sua rea de Poenit. disp. 23. Dct. I. num. IO. Dua l. tomo 2. par. 3.auas .6. Belial min. contr. tomo I. de Roman. Pontis lib. q. cap. 2 q. ct rom. 2, de Clericis lib. I. cap. 8. Diana par. a C. tract. I. resolui. I. AZOr insiti morat. par 2. lib. a. 28. b. Tertio qua ratur , Bar- ibosa de ossic. Episc. par. I. tit. I. ζιIp. 3 . num. 1.3 Hac electio facta a Summo Pontifice de persona et i m Regulari, nulla indiget alterius confirmatione, nec allelatu, & cum ipse sit omnium Pret latus ,&habeat omnes sibi subditos, inde- ,
Pendentem a quocunque in omnes plenam exercet iurii dictionem, & dominium absolutum, eique tenentur omnes, tam ii acceptando Episcopatum , quam in caeteris quibuscunque, quae nec naturali, nec diuino iuri adueriantur , obedire , ut docet s. Th. ex professo in ditio opusc. contra errores Gracorum, G de Reg. Princ. lib. 3. cap. I o. quod etiam inserius suo loco probabo quantum ad id , quod pertinebit ad meum institutum . Verum cum agitur de asii mendo ad particularem Episcopatum
Regularem, imp uenari posset haec suprema Pontificis aut horitas his , quae sequuntur argumenti S. 9 Primo, nam Pas a non potest iniungere opus consilij, sed Episcopatus opus eli opus consili j, quod etiam oblatum laudabilius recusatur; ergo Papa non potest illud in iuugere , sicut nuri potest iniungere in glesium Religionis , & sicuti: Reugio is non potcit iniungere transitum ad strictioriam, ita nc g quod acceptet Episcopatum et hoc argumento usi sunt quidam apud S. I h. q. dιβ. 29. quaest. I. artic. q. ad quartum , qui vicebant, sic de Papa non potest cogere ad contrahendum Matri mouium cc reo- .rale, ita cogere non potest ad Episcopatum, in QIO contrairitu C Matrimonium spirituali . Io Secundo , Papa vi s i premus Praefatus potest omnia Regulaδι praecipcre, quae quilibet Praelatus Regularis poteli , dum enim Regularis promisit, vovendo obediem iam, suis Praelatis o e dire, consequentet promisit eodem voto obc dire Giam Paραω i
27쪽
Ergo Regularis tenetur obedire ripae in omnibus, ad quae se sextendit eius votum, sed votum obedientiae a Regulari emissum non, se extendit ad acceptandum Episcopatum, quia non vovit Regularis, nisi quod est in Regula, acceptare autem Episcopalam in nullius ordinis regula impositum hiuenitur; ergo id a Papa illi iniungi non potest , Patet e sequentia, quia ius Praelationis per Regulam limitatur, i inquit S. Th. quodlib. Io. artie. Io. ergo si acceptare Episcopatum non inuenitur impositum in Regula, non potest id a Papa Regulari iniungit Hoc
argumento videtur virus Petrus Abailardus in sermone de Dii-cto Io. Baptisa S , ii Tertio. Tenetur Pontifex maius honum minori praeponere ,& communem utilitatem speciali utilitati praeferre et ita Innoc. tap.Licet de Regul O trans ad Religionem; ergo, ubi non est communis utilitas, non postrit Papa Regularem ad Episcopatum assumere, alias minus bonum maiori praeponeret, cum, cessan te communi utilitate , melius sit Religioso in suo humili statu perseuerare, quam Episcopus factus . illum immutare a unde
S. H. 2 2. quast. I 8 . artis. a. a.d tertium dixit, votum de non acceptando Episcopatum non excludere nisi casum imminentis necessitatis ; ergo ubi non imminet necessitas, non poterit Papa Regularem Episcopum facerer ita dixit Hugo relatus ab Hostiense in sum. lit. tae voto num. q. I I 'Quaxes. Ponamus casum quod Regularis existimaretia in sta- tu'Episcopali grauiter peccaturum. vadetur in hoc east Papam non posse ei praecipere, q uod aeceptaret Episcopatum a nan
Papa non porest praecipere illud,quod subditusdebet de iure diuino vitares sed occasiones peccandi sunt de iure diuino vitandae; ergo Papainiungere non potest occasiones peceandis sed in casu posito praeciperet Regulari occasionem peccandi, Regu-- latis enim iste existimaret in Episcopatu se grauiter peccaturum; ergo in tali casu Papa non potest Regularem ad Episcopa-
Quod autem in Episcopatu sint occasiones grauiter peccan di, ultra ea, quae dicentur, placuit hic adducere , quod legitur in Magno speculo exemplorum, verbo, Pratatus, exempto 6. α dicit desumptam exib. I. Apum, quidam Canonicus Regularis electus in Episcopum renuit pertinaci constantia dignitatem, mortuus apparuit socio suo, cui socius inquit, solicitus maue fui ne grauit imam ad minus petnam in Purgatorio fustineres, quia
28쪽
axia refutastitantra maiorum consilium tam pertisaeiteν Praelaturam , in qua ad salutem ammarum tot, O tanta bona facere p emisses; cui Anima In me, inquit c ordinauit Clemeκtissima Bonitra Saluatoris, kia ex tuηc timui, nunc scio , quod si Episcopatus Cathedram ascendissem , perpetuae damnaιionis periculum incidissem; o hoc dicem quasi eam ingenti coruscationis lumine peνtransiuit . S. Petrus Damianus de Monacho Cardinalis, de Episcopua ecs 1t, etiam Summo Pontifice inuito , quod videturniis probabiliter deduci ex ei ob hanc cessionem imp sita at eodem Summo Pontifice graui illa centum annorum poenitentia. & ex Epistola apologetica in suae renunciationis defensionem scripta, in qua innuitur Papam de eius cessione nullo praehabito ipsius consensu questum fuisse, voluisseque illa
graui poenitemia suam conceptam indignationem exprimere . Vcrum praesumendum non est,sanctum virum culpabilirer in tali renunciatione Papae consensum praetermisisse et seu videtur dicendum eum existimasse . licuisse inconsulto Summo Pontifice Episcopatum relinquere. dum iudicabat sibi expediens esse declin re pericula peccandi, quae in illo itatu pertimescebat ; ergo mulisto magis licebit Regulari eadem pericula pertimescenti Summo Pontifici resistere. ti ei Episcopatum iniungeret; nam Episcopatus turpius reiicitur, quam non recipitur, ut patet ; ergo si absque culpa potest reiJci, etiam absque culpa potest non reci-4i r non pollet autem Regularis resistere, si Papa posset iniungere; ergo si Regularis existimaret fine suae salutis detrimento Episcopatum acceptare non poste, in hoc casu non poterit Papa Regularem Episcopum facere a.
13 In contrarium tamen em quod, ut dicebam, Papa habet super omnes p lenam,& absolutam iurisdictioiiem , quam inter caeteros praeclare confirmat testimonijs sacrae Scripturae, sacrorum i Canonum,& SS. Doctorum sententiIs. Turrecrem .de Eccl. lib. 2.
cap. q8, seqq. unde Regulares debent obedire acceptando Episcopatum ab illo iniunctum; qua in re, an ipsi praeter caeteros arctiori titulo teneantur Summo Pontifici obedire, ve luti eorum supreino Praelato , cui promiserunt Obedientiam voto firmatam , dicam inferius . interim videndus est Suarex de Rilii tom.
16 Respondeo dicendum Primo. summus Pontifex potest Regu
29쪽
Prob. ex dicta Summi Pontifidissi,pleniatu .omiti Ecclesiast co munere designando pote a te, quam luculenter expressi Nucolaus Secundus, ct habetur smnes disinct. 22. de hae potestate S B crnardus Ipsis ad Ru diolanensis , quae est 23 I. ita loquitur: Pliniti dos quid in otestatis super uniuersas Orbis Ecclesias singAlari praerogativa Aposolicae Seda donata est. Potest, si υtile iudicaverat, nouos ordinare uiscopatus , ubi hactenus non fuerint:ρο-
res eos, qui sunt, alios deprimore,allas substituere prout ratio sibi dιctauerti, quod docci Sia Abbas de Episcopalibus , dixit et proculdubio etiam de Episcopis, sine quibus Episcopatus non subsistunt Ergo potest Summus Ponti sex nouos ordinare Episcopos, etiam ex Regularibus, si ratio id sibi dictauerit. 1ν Probia secundo . Nani Summi Pontificis aut horitas maior est illa, quam alijs coinniunicauit, iuxta Reg. 79.iaris Can. sed concessis quod Regulares eligerentur in Episcopos, ut Patet rι .de eleel. cap. Si Riauiosus , cap. .s oruudara in o. in Clem prima de elec . ct alibi; ergo multo magis potest ipse Raeligiolos ad Episcopatum assum cro. 18 Uicendum secundo. Summus Pontifex potest Regularem co- 'gere ad acceptandum Episcopatum : ita communiter Theologi,
quos adduc id ard. Lusio loco infra citando. cum S. Tho. 2 2. quaest. I S . arti a. ct in dist. 29. quaest.)I.. articis. q. ad quartum , ubi sic ait c a uidam d uni, quod Papa non potes praeipere alicui, quod ac-ripiat Episo 'aizm,. quia consensus dcbet esse liber ; sed hoc posito perιret B tisiasticus Ordo; nisi enιm aliquis posset cui ad suscipien-ι an regimen Ecclastae, Ecclesia conseruari non posset, cum quando-οι κ ρος Ionii ooei ,. hoc nolint fuscιpere nisi coacti. - 19. Id, quod in generali dixit S. Doα probatur in specie de Repta ar: bus exemplo plurium Sanctorum ,.quii inuiti de Religio-ia pro id stione ad Episcopatus statum. transierunt, iussi .a Sum- ilio P is fice , cui.necessarium. ad daIutem. iudicarunt, . Uum id in imponit, ella obtemperandum Lex ordinae Praedicatorum intcrcaetcros, L. Albertus MagnuS ,. S.:Αntoninus, ille. Ratispo m-ia ensis , hic Florentinus Archiepiscopi iniunctam Praelaturam iecusarunt, usque dum Sum n. O PontifcI resistere ulterius . non dehcre iudicauerunt ; cuius facti innum cra sunt exempla Sanciorum Regularium ex Graecis , di Latinis, quorum plures re-Qnsci. t ex quacunque Religiosa familia, Platus de bovo statu Ael .. lib. I. cap.. 38. o lib. a. cap. 29. Sila Z de Relig. Tomo A. Tracia 1ctaib, 6. cap.. 8. M . I a. Sanchea Decal. tomo 2. lib. G.
30쪽
rap. s. num. 33. ca IV. Iuro Resp. morat. lib. g. dub. 3' num o 7. aliaque non pauci, qLUS pia ceptorum' vi coactos, ad Episcopatum Summus Pontifex pto mouit; id vero, quod in hoc partie Mari a sanctis Patribus actum est, ab omnibus. agendum esse nemo dubitabit. dio Probatur concluso ratione. Summus Pontifex, si expedire tu dicatierit, potest imponere opus consilii, quia potest este etiana mateDa praecepti I nam quod est opus ictius consilii , iniungi non potest sub praecepto, sicut ingressus Religionis, vel trantitus ad strictiorem I ergo potest imponere Regulari, quod acceptet Episcopatum. c onsequentia pate quia Episcopatus est opus consilii i Esi enim opus bonum , iuxta illud Apostoli I.ad Tim. Episcopathm desuerat, honum opus desiderat. Est etiam materia praecepti, quia alias Vt dicit S. J h. in A. ι 3bpra, peri-4et Ecclcsiasticus ordo, si opus Episcopatus praecipi non posilit ; ergo Papa pori te imperare Regulari , ut acceptet Episco pat uni: ita cum S. 4 h. reliqui IheOIOgi, inter quos SuareZtom' de Aesi, lib. i. cap. Ianum. 3. - et I Quando uc io iii Licandum sit Papam cogere velle ad accepistandum hi isto pari mala illum offerre, ut Regulari imp nat necem talem assentiendi δ insuper quomodo id constare delicat fit g illat i; explicabitur infra. af Dice id inster o . Praecisa etiam quacunque nece uitate, Mutilitate mSiori Ecclesiε, potest Pontifex, iustis de causis sibi
Fantviritioris , Regularem ad Episcopatum Promouere .
Ponamus casian',iii quo Suin. Pontifex po sit eque bend prom-dere alicui Lccletis de Personabeculari, quq sit idonea ad eius
tegit his , risierinasio Regulari ; immo quod hunc iudicet
minus idoneum , di minus dignum Sscurari ; nec appareat aliqua necessitas, qui illum cogat ad assumendum Regula-
rei in D co, etfrum tunc Polle Summum Pontificem promouere ad Episcopat i in Rigada m , Spritermittere Sqcularem .
23 . Nec Summo Pontilici formam priscripsit Sae. Concit. Trid.
g. et q. de Reffmat. cap. I. quam iuxta sacros Cancines ab Aetorio insitit. par. D lιb. 6. cay. hac igitur, collectos , a ceteris, qui aliquod ius a Sede A postolica habent praeficiendi Episcol os , vel ad hoc operam suam priscant, obseruandum statuit, quo , scilicet Peligerent digniores, S Ecclesis magis utiles. Niam Summus Pontifex cananicis Concilicrum legibus non cocicetur uicitur enim cap. Suvii uasti coelect. Iduas Romanae B et Eccle-