Institutiones in linguam sanctam Hebraicam. Authore Benedicto Blancuccio Romano

발행: 1608년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

nx ac CENTI Buz Aecemis superiores iidem Musici sunt, & Grammatict. Musicii

quatenus tanquam note musico concentui, qui in Iudaeorum

Scholis vigebat, & hodie quoquomodo in senagogis viget inseruiunt. Grammatici vero, quatenus syllabas , quasassiciunt, eleuant omnes enim ex aequo acuti sunt ,' nulli, aut rari graues,aut circumflexi praetereaque orationem, vel diis stinguunt, vel continuant. Continuant ex aeqpo Ministri ad Regem ustium Distinguunt Reges omnes, sed inaequaliter, pro orisne sere quo' anoosςnumerati sunt. Verum quia multitudo gigneret confusionem,regulas haste diligenter obseruato .

a Omnium maxime Soph pastocli,qui & Selich p Terminati xus dicitur : n designat enim finem sententiae,atque periodu. a ProximE Mnach Θ & , Reuiali , respondent enim colo , ves' magis puncto , & colo; iustam nondum &γpersectam, sed tamen mediam periodum efficiens. ' .a Zachini, Katon, qui nostrorum commati, seu inciso comparari potest. Tacheph Gades ex magnis est regibus, qui in ratione musieHplurimum possunt, in. distinctione hammatica vix quicquam exhibent.

Reliqui vix , aut nihil ,aut parum distinguunt, si sensem se

ctes : distinguunt tamen, quia non minus, quam praecedentes prohibent, ne litterΞ n o a I ante essas , N rilenitate illa , quam appellant Raphὰ , assiciantur . Deinde quoniam modulationem separatam, de per se cohaerentem pribent , continuatamque sistunt.Tales sunt Scials Uet,vir-

Multi porro figura inter se conueniunt, sed deprehenduntur a curiosoribus loco,vcl consequitis distingui. de qua re plurae apud Elyam: Calonymum: Noaenum: Reuchlinum, Santem vertranum, Isaacum, alios. Sed longioris sunt tractatus,&ot ij. Illud aduerte, , quod hi accentus' dictionis significationes m tant. Nam si Grammaticus ponatur in sede una, aliud denotat, si in altera, diuersum quid, ut ei Misit. telum; missile.. ih di nupsit,vel dominatus est.. hgn id lum. & tamen idem, crammaticus ea accentus. Vocales tamen lenotapi hanc praeci .

272쪽

MElegh. Mazae. Cainhia. Maccam. a a anhetoricus aecentus est artificiosa quaedam retentio spiritus , unde nomen Iistinaetiti, seu habenae apud Hebraeos obtinuit, . quod indicat nomen hoc P9 Non est idem MetEsli, &.. Gambia, ex Elia, quoniam Metegit tunc selum vocatur mugitus, quando scribitur iuxta vocalem: ilbe.ςnim Lector mu- . situ quodam vocem retinet, di tunc ad sinistram virgula scri- . benda est . Suspendunt syllabam tres filmi . Nimirum Metegit & Maz ηε sunt retinacula motionum. Ganshia vero est retinaculum, solius sceua ; alioqui enim sceu simplex , siue compositum accentus capax non est. Alij aliter. x Mazia est virgula recta, supra littera, quae nihil aliud est quam ante Zach ph, ut ,n p Agg. . di destruam aquamquam reperitur ante alios eci in ministros: ut Iob. I. no,us salvabor. α Maccapb deseruit ad coniungendum unam h llabam cum aluta, in pronuntiatione & tunc temporis prima dictio destitititur accentu naturali, cuius vice est Maccaph, qui acuit ultimam sγllabam & soluit nobis. Go iam in o O in unaquaque ictione vel pinetendi,vel intelligem di irat accentus, ex hui per picitiar. x Monosyllaba semper habent accentum, nili ita urgeantur per

a Antepenultima nunquam eleuatur, nisi sorte ob Ainemerachir, de quo in tractatu de Raphς. i

3 Istae formae penacuuntur tana iii disyllabis,quam polli syllabis.

quia sunt eiusdem sarinae.

Duae m Quiescetibus Hai in nia sera ζ domus. Totidem in Quiescentibus Lamed He ,hin Infirm. Un inane. s Caeterae habent accentum in ultima. vide supra Tabulas No- .

Nomina

273쪽

DE N v M E R I s. a 36 Nomina pluralia masculi , qnam sivit inina habent acce n- tu in ulti na nip x Dualia in pertu tima l Particula iusserales his tenentur nominum legibus.

s Regulae Acatuόm in Verbis, & qu quias dictionum penς' i'ngum, m&ue; seu an sint aeuta , vel penaculae, ves circum- hexae, superius posi ae sunt in Coniugationibu&-bi .isi

DE NUMERIS HE AEORUM.

Ebraei numerant p litteras, si Iu & Graeci. Primus eFum Ouenari S signiscat Unitates; secundus oecurias, reliquae amor eum quinque finalibus Centurias: etiam si quinque po

Iob iiIopa a

Decuri. . Vnitates.

274쪽

Nomina Numerorum emininaea Mascillim

di a

tres. ti

quatuor.

quinque.

sex.

septem .

octo

natio

viginti xsque αβ centum, .nis quod interponitur puta , Ut

275쪽

Nam a viginti ad Centum sunt communis generis.

.' . .

vel, imita millia septuplum α'nyIo

Quadruplum

Numeri Ordinies.

Foeminini Masculini primanuior ae naism

Primus

Secunda Secundus Tertia metho &

ε .. . .

Tertius

arta Quartus ,

Quinctus

Septima - Septimus

Octaua

276쪽

Et sic 'sque ad Decem. A decem enim deinceps utuntur Cardinalibus ordinalium loco InN undecimus IJ v. duodecimus, Sec. Cardinalia enim inde ordinalia indifferenter esse possunt. Quod sensu communi is ile distinguetur.

Re gulae.

I Cardinalia,& Ordinalia diuersam habent sormam;& quae terminant in He praeceddie cameZ, sunt masculina,& regimen propriε non habent, siue desinant in n praecedente palach, siue inn praecedente segol, ex R. David: fit tamen illa mutatio admodum regimini S. . lE contrae Numeralia,quae desinunt more masculino, sunt stminina . A viginti vero, & deinceps sunt communis generis. a Ordinalia masculina desinunt in Iod, taminina int ili aut &hoc usque ad decimum ordinem ordinalium. 3 Ab undecim & deinceps ita numerant Imbraei, ut prius ponant

minores numero , deinde maiores, ut i

annos. centum Minoet alutis. quadraginta Κenan & Vixit

bi asciscunt, vi ta N Π *ΠI I .Reg. 22. Octuaginta quinque homo idest,homines. Si singularia,phirali iunguntur uti TUyn & responderunt quinque viri . Iud i 8.& alibi saepe.Fallit in nomine duo iam, ut d Θ ia2 RUMExo. a s. duo. God distinguendo dicimus, si habent terminationes pluralis,coniungi debent cum singulari: si vero lia bent terminationes singularis ccum tamen pluralia snt coniunguntur pluralibus.& ita regula intelligenda est. 3 Additur illis n demonstrativum, via. Reg. 23. tertia

ε Α praedictis Numeralibus MDuatur indinalia, pro quibu pausim Sacra Scriptura virtur Cardinalibus, ut unus, idest primus,&c. Gen. i. ' ι Ordinalia taminina dicuntur m P in men partis, qitiata, licui vertimus & dicimus,primus, ina, secunda, tertia i se rossu.

277쪽

DE RADIC. IN VEN. ας possumus dicere,fecunda pars, tertia pars, quinta pars, dic..usque ad decem.

DE RADICIS U E Mborum inuentione.

AD constructionem faciendam conducit ars, siue modus inue niendi Radirales in qualibet dictione data, &ad illas tan. quam ad fontem) reducere verba,& nomina quaecunque, nam v. g. ' Θ recedere: castigare, sunt simili ima in litteris, sed in significatione diuersa. . Pr supposita igitur diuisione litterarum in Radieales, N. Serviles notandae sunt undecim , quς semper de Themate , di radice verbi sunt 'Ty Ivp Ion'Ua Hς enim nunquam erunt segregand . Quae vero Seruiles dicuntur non sunt radicales , & seruiles. Nam notant Tempora, Modos, Coniugationes , Genus, Numerum; sunt paragogicae;&aia. figuntur in fine personarum in Verbis, & Nominibus, ut iam dictum est.

Ex his indecim i n , s sunt nota suturi ab initio b, di a Infinitivorum. n Hiphil,&Ηophat,&Infinit.

, Iod, Hi phil. Hae vero , di s o licetqndictionis initio de semiant, in medio

. tamen , & sne semper sunt de Themate . - n 2 a n principio, & fine seruiunt, in medio vero sempersunt de radice, ex depta Uau, quae consequitur cholem - , , n semper radicales esse pomant. Data ergo quςlibet vox, reducenda est ad tres radicales , dem . His di quandoque additis reliquis litteris iv. g. 'ip*ll pri imo rei sce Vau, est enim copulativa, & Iod. quae est nota futuri tertiae personς. Item abijce Vala ultimam formativam persori pluralis, remanet radix verbi. Sed si supersunt duae tantum litterae, prςponenda est littera Vau, vel Iod, frequenter tamen Vaia , raro h Vel adde Vau, vel Iod, tamen postposito, ut in Verbo l nun in illα. voce v l & cucurrit. Si eκim excludis Vctu Copulatiuum,& Iod notam tertiae personae futuri, remanent duae sitiem Q quibus potes postponere n, vel interserere Vau, atque

l . virumque thema elicies .

1 i , In hac

278쪽

s In hae verb-Dempta Vau,& n sermativa Futuri, remanetha cum daghest in Pe, quod quia otiosum non est, indicat

. aliquam litteram deficientem, quq inam ediate prscedere debebat: vel ergo est Nun vel Iόs, & siet ex regulis Grammati- constitues radicem: nam si es t radix, & de Ecti uum , debet esse secunda P ut habes supra . ubi vero remanet unica tantum, Exempli gratia,' dempta Vau,& Iod prioribus, ut supra, & vltima Vau, quae formativa persone es , remanet 2 tantum: confugiendum est tunc ad regulas supeliores , a quibus ncmpe Verbis, & Futuris' soleat fieri huiusmodi abiectio . quq regula satis ad hoc conducet: Nam quod dicunt aliqui, Adde hoc, & Adde illud, lae' me hoc, & Deme illud, prςsupponit doctrinam, & exercita-

tionem diuturnam , qtiae in Tyronibus non sunt.' Ad extremum, ut facile inuenias Radices Vel horum, Z Nomi-

num, nosse debes optime fundamenta,& regulas primas Gra-maticae; hoc enim maximς utilitati est : Tum vero cum Praeceptore saepe *pius Syntaris exercitationi vacare: nam pro-. lixiorem sermonem requireret hic tractatus. Verum ne, S hoc a nobis pcnus omnino inici missum videatur, si quis capere poterit,In ira positas rcgulas adnotabit ut ma. xima cum facilitate , & Radices, & significationes corundem repe ire vat at . a Primum omnium sciendum, quod omne 2 ema , seu He brcae linguae constet tribus litteris o Liantialitias, vel R dia' ealibus, sicut per totum Dicito narium cernis, id quod non sine magno misterio nonnulli factum opinati sunt. Nana. ut una est dictio, di ea tribus subsistit litteris Badicalibus , ita una est diuina essentia tribus personis realiter distincta . a Proinde dictiones, quae pluribus litteris Radicalibus constant, quaan tribus , aut quatuor, non sunt Hebraicae simplicos, scd mixtae , vel peregrinae, ut quidam senserunt, vi

Quaedam vero res inueniuntur per quaedam vocabula declarata, & pluribus constant litteris quam tribus, ut nasmon ci 'o an nonn bona rna N Ego vero non sum in sententia horum dicentium,' has voces omnino peregrinas esse, & aliunde inuectas . - Quo enim sundamento hoc probant ὶ aut quid pugnat quae-ν dam

279쪽

I N v E N I g N NA. a . et dam vocabula exprimi per quatuor, aut quinque litteras t sorte hoc pactum diuinuin est cum hac lingua sed proferant. legem An non omnes dicunt, reduci has radices pluristi Ἀ-bas ad tres, quod etiam commodE Se rectE fit ergo non semper dictio constans ex pluribus, Hebraea non erit. Litterae dictionum considerandae sunt , qui is instrumeneis pro ferantur. Namque eodem Instrumento pronunciantur,eandem plerumque habent significationem, vina A

non o

n Ia.nata

Sic etiam litterae constituunt dictiones eiusdem significationis,

x u)ς i ri P n In quarum radicum thuent on saepe quis potest confundi, cum tameti si diuerso modo con iungetur, diuersam constituat speciem, de e contra, si ad hanc speciem reducatur, secundum illam fit insectendum ..ο Sunt etiam aliae quaedam litterae , Aude etsi non sint χiusdem, Instrumenti, Pronunciatione tamen conue niunt, & propter . sani asinitateinsongruunt significatione, ut

ν Reperiuntur quaedam dictiones, quaecum litteras pictura simit les habent, etiam significatione conueniunt, ut

s Est & Metathesis litterarum consideranda- Nam haec vel modum significandi mutat, ut mustum, & ri cini ' rib succus vasis expressus ,non mustum tantiam: r Men,' sis

280쪽

D E R A D I C E iseptimus,a musto quod illo mense pelliculas calcando e pellitur . Vel contrariam infert signiticationem, ut 'xo par vnn nren d n

rae Ii miles , led tamen forma nonnihil mutata est, vel symbo-tilmo,vel transpositione, ve variatione litterarum,eandem a&-modo significandi inter se M. differunt, sed Radix diuersa semper constituenda. Exempli gr xi hya ,γ' ri x ,hχ .hiν Quanquam unicum Irbum reduci potest ad duas classes, & secundum illas instecti, ut dixi supra . Haec omnia ascensionem , seu superiorita- alia tamen , atque alia ratione. Item ΠIN , I AN 'IN IN IUr nata & a Nn Haec omnia significant beneuolentiam , desiderium, affectum , promptitudinem, foecunditatem, fructificationem, prouentu. tr tamen diuersimode. ii

i quae significant perdensitatem, intricationem, sed alio, atque alio

quae significant generaliter flatum, sed specialiter di alia ratione aliud atque aliud, ut patet in Thesauris.. .bic..i 'at 'N ablationem significant, sed diuerso modo significandi, moerere,contristari, &C. i lItem a y adustionem. Item Spinicia des iacia

Item n a & ,ha & hia & hsa quae volutationem, reuolutionem, reuelationem generaliter signifieant, verum in spe-i: redimere, di aliquid aliud. Est autem haec regula vata utilis, simul enim multoxum addiscitur significatio,& memoriam adiuuat,ut fidelius retineantur. Deinde ad inueniendas radices prodest quamplurimum. Terito, ne eiusmodi verbis plures tribuamus significationes. ro Littera Aleph per Prothesin apposita fit Miquando substantialis, & iterum abi,ci potest' seruata nenificatione. O mi

SEARCH

MENU NAVIGATION