장음표시 사용
41쪽
V. Si tale sequanir daghes,ut collu, non hallu, sic inal. . IS. 2s. II. legendUm. Vl. in dictionibus, in quibus ch6lem mutatur in filiam uis scribatur simplex,legi debet o, Ut compositum, ut codascim, de hoc insta
. Discrimen ergo inter utruq. camea est selius prolationis, non autem figure, ut vides.
An sit vocalis, quando mouetur,& excludatur a numero,quando non mouetur, omittimus disputare. Ridicula porro est sententia excludentiu meo iudicio.argumento sit , vel tis Ina; peto enim,an hqc dictio sit tristi laba , vel quadrisyllaba,& an constituat sedem,vel syllabam. Itaque expecto oraculum. In praesentiati nota, quod
Sceva aliquando movet litteram, vel prosertur, legitur; aliquando uero non , . Legitur Sceria. I. In principio dictionis, ut in I ' - II. Post vocalem longam sceua legitur, ut 3 popachedu .
nisi sit notata centu si pmmatico, nani tunc
non legitur,ut po :A 'CENTVs GRAMMATICVS qui di Naturalis dicitur ille,quisbius est in ultima vel penultimu ιγllaba; Rethoricus vero, qui nun-
42쪽
AT volCλvLI Bus. 2yqua est solus,sed praecedit Graisiaticu, ut nota, quod dodii bus accutibus in dictione aliqua p , sitissemper secudus est Grainaticus, S: naturalis pri Dus vero Rethoricus , etiamsi ari quan- Notaedo non reperi itur expressus . Et hoc notala subintelligitur enim in quibusda di ctionibus at cςtus Ganghia, idest Retin/culuna, quod sinit priorem hill3bam natura su , ut in ino'. etiamti hic sub , noa scribatur accentus', natura sira intelligitur .; quod pisceptoris diligentiae relinquitur. Quando sc oc u ratfobserua etiarii runc temporis illud π legi a , non o, ut supra dicium est , virtute illius Rethorici accentus.
III. Oliando est sub littera notata daghesc, ut
o F N ite, arph mme, cche, etiam si sequatur post uocalem breuem . .
I V . Quando duo sceuat in concuret u it si nulin medio dictionis, primum quiescit, secundum
uero profertur Uporiphche, ichte, i apr ische.
V . Quando est his littera geminata,vel simi
maon etiana si non prscedat vocalis longa, qtii quid alij. Excipe quado ex geminatis secunda ha
bet sceua,tuc n6 prosertur, Vind*om romanatem, he mutetur Armatio vocis in nomine, & Verbo.
Non legitur Seeo , vel non mouet proprie litteram ,sub qua est. Primo,in fine dictionis,quando est unicum, Visi enim fuerint duo in fine, ultimus legertur, ad uitandum cacophoniam, quicquid ali, di
xerint ita enim Hebraei legunt..
43쪽
st supradictς, & alteri, quod in daghes ita sceua legatur .
sic leges Gen. a I .potum dedit. Prou .F. II. declinet. i. Pup P u. aa a s. rectitudine,seu ueritate.
. II. Non legitur sceua post uocalem breuem, ut incire diure,nili habeat daghes ut si lim medu. III. De duobus primum non legitur,ut a pati N. Post Vau sciurech in principio,ut Pia .r. V. Quando uenit post quod est camea ch
Nisi post 'r quod etiam senat O, dc non a d, cet simpliciter scribatur sequatur daghesc, ui
Nota quod in sine dicti onis omnis littera exceptis quiescenti bus si nullum habet punctum , censetur habere sceul, licet in ea non inueniatur exnressum: omnes enim trahuntur ad sonuit prscedentis vocalis,di 1yllabae,curii sint mutae, ut 'ph, . Primo propter venustatem lectionis. secundo quia sic contrauenitur uni regulae,qua statutum est, ne sceua in fine lectionis legatur : si vero non legatur, contrauenitur duabus, tertie Nota secundo, quod licet sit verum , gutturales son admittere sceva, reperitur tamen sceua amplex sub gutturalibus f pissime , ut
Et sexcenta huiusmodi. Item in nominibus propriis in quibus non prosertur. De his tamen certa regula tradi non potest. Hebr.
44쪽
primo reiRe,quod Fr.Ludovicus Ord. Sancti Francisci Lusitanus Olysipponensis mea sententia doctus in te Hebri satis versatus,' est in suoGlobo,docet,si post sceva sequatur Pituralis etiamsi no sit in ''
ihi non iehi.& probat per interpretes, qui laturi Rehuben hebrai verterunt Ruben , sic miri, non Iehuda. reuce inqua non .n.ea de causa id secerunt,uel iure fecisse dicendi sunt, ut priino contra Regulas Gramaticae sic a mobile in principio diAionis amittat suam vim; id. n.esset contra sua dicta. Desnde non licet quacunque auctoritate duas syllabas redigere ad unam; nam Reu si Miscat videte,Bem filium, quod est trisyllabu,& sic Ruben nihil si nificat, vel diuersum quid a prima impositione;itaq. tollereriirdietionibus hebraicis etho mologia , & ratio significandi, quae est sola, & propria huius linguae . Demum, & hoc nota littera apudHeb. quiescit,qirae est ex natura sua quie ibi sis & sine pungo .: itaque aleo punctata suo vau sciurecli, cur non est verὰ pronuncianda Quid autem mi hi de syllaba anteeedenti λ sic in Iehuda , m est puciata esu sciu-
rech: cur ergo non mouenda suo, quo assecta est, peculiari puncto qua ratione, aut apud quem sanae mentis Grammaticunt licet duas litteras sub unico puncto mouere quare item sceva mobile reuciatur, & amittat suam vim' Ergo
Nota ve id rectius perei, as, ψ enim contra morem legendi hebraeorum γγ do quieucens sccua est sub guttii rati, maior dissi-sulta est, quam supradicta , si post ceva sequatur sulturalis, qu modo ergo letu da umλJὁd. n. cu puncto est vera kllaba, Ni trahi tur adissinum prata ed cntis , nam quiescit serua, non aurem littera, Ergo ne tota si lao verbi gratia, non eu luota se lux Malassim i ut ipse fatetur, sed Quasi distincte, Mahasphino, ut au ditor sentiat lamed trahi, quia ek notata se a quiescenti, & pumet sy Ἀ- . Id vero saciliori in opercipies ex voce psaea Cpptori , qu cuius ibo hebres tales. dictiones pronunc βntis . et i, -- rfixod. cap. lib. . pag. 98, &sisti talis enim obstat mos legendi methodicus a i Doctores Hebraiec
45쪽
. quia sunt distinctae syllabs, & vocales, seu isncta . Tamen Nota , quod legitur aliquando post brevem. Euphoniae gratia, ve
' Multi multa cogerunt de Daghcsse, sed id nulla necessitate,vel po. irus utilitate quae magis attendi debet gentibus . o issis vero, unde dicatur via' an dicatur quasi es, idest, mensura comprehensa,& agitata, seu coaceruatam ut ait Christus dabunt in sinum vestrum. l .
- DaghAc non est vocalis, supra, vel infra litteram, sed solum in medio, seu in uehire illius Donitur, dc cribitur,
TORTE IN VE N T V M prinio ad indicandum litteraAradicalem deficientem, vel seruilem abiectam ,& illam supplendum tam in verbis,quam in nominibus,& quibusdam praepc tioni- bus, ut man pro 'Han : 'DI' pro Da lo': rhop pro han pr hiono . II. Ad stupplendum desectum litter dupli eatae deficietis,& tunc ponitur in tertia radicali,Vt Π op pro nyno III. Ad indicandas coniugationes PiEl,pual,&Ηithpahet,ut infra 'io': 'ci', 'abnii. IV. cindo abiicitur nisel a, vel alia
46쪽
ET 'R A P Η E. τψuplex Toncurreps; vel quandor, & ου' eonueniunt, vj prout infra in verbis Persectis in fine. V. Mutat nominum significationem , nam ni M. μῖl-m /-uae A. bitum significat , & dio, dies dici, vero maria. proprie VI. Ad indicandum aExi na &-&-& η , disserentiam, quod these se aliqui ornatus dicunt esse. γVII. Ponitur post n demonstrativum, ut o puri vel voratiuum; ut insta in litteris seruilibus: se etiam post iconuersuum Futuri
- . Da nos iis quibus litteris ponatur.
Daghela serte recipiunt omnes litterae praeterquam gutturales ν nn re licet nonnullae gu turales eo insigniantur, ut infra.
Daghest lene ponitur tantum in sex litteris in initio dictionis,&aliquado in medio' In initio recipiunt semper, nisi illas riscedat
i Non ad reuerentiam nominis Dei, set alia de caiisa, ut opinatur Elias. Elem. ab Or t. r.sed quia Grammaticj, vel Masorethetita decreueriint,Euphoniae gratia,nec alia ratio quaerenda.
Qias tamen regula selit in quatuor casibus iuxta Canonem Dinorum Hebraeorum, qui est
Omnis littera begadchephat initio posita, ct coniuncta, vel consequens litteras eheui est raphata,
47쪽
ν Σ ut declaretur , Nota quod RapM idem est quod remissum. O lene dest, quod littera n o di a n non grauatur dishes c, quo deberet poni,st idem hae sex litterae proseruntur sine d ghcst, cum' Rapne U Vα a v. ra vi ci ve z
Quod idem obserua in alijs quinque, ut audies apriceptore. Mabent ergo Raphe semper, prae
I Primus est Manich,idest eductor, quando sese licet littera Elimi prscedens prosertur, vel trahitur ut dixi sipra tanquiu is in disertongo t
Secundus casus est Mapsicli, idest Regius dis Hinctivus, siue riui uri idest quando adest accotus aliquis distinctivus, aut diuinuus, tunc non est Raphata begadchephat,& dachesiatur leni, sic
48쪽
s Tertius casus est,quando dictio aliqua mon syllaba per Maccaps coarctatur exi impelIityx ad
alteram sequentem, qus punctetur - , yel segesi,
secus si monosyllaba habeant vel chZIesi esseidiecfindire enim non re pient daghρων ut Gen. t. pluries. Sed si post se ii turriuinio, vel littera, quae non sit ex aa tunc daghessatur, ut i
Ou rus casus est, quando aliqua ex quietam
si vero accentus ponatur 3αsecutio syllaba, viqionis,tunc non Pessatur, ut i ' , aliquando tamen dashessariar, Vt n)py a
s Quintum casum addunt quidam,si dictio sequens post quiescetes habet aliquam dupli Mam
49쪽
Id quod ego Euphoni , seu s orae prplationi aesti iberem: ob
Deerem Bauel, ob rectam pronunci ionem , ut insta in Ast hoc
Quod consonat alteri Resulq, qua tradunt quidam: Idem obseruandum , si sint litterae eiusdem classis, hoc est, si sine ambae vel dentiuvel palati, vel labiorem; nam tunc eti m si sit duplicata , habebit .d sh ὶ, ut rix qp m Hiar .Fηω νε
Prima da hessala, secunda vero non , Euphoniae gratia , di hoc nota, iesinuid alii. Tunc enim Est quasi dighisedecoris, de quo nunc :
uel in. sane in litteris begadchephat, ut
I TDicunt quidam , qui cum illae e gutture. A intimis praecordijs proserantur, non aliosu'cunque ro re, vel duplicatione opus h bent: quae ratio no titisfacit.Αrbitror ex natura litterae. vel ex institutione Authoru de modo pungendi, cui quaelibet alia ratio cedat. ς e tamen multas dictiones, que reperiuntur in Bibliis da- sheilatae
50쪽
ad exprimendarnin VsJocis vim magnam actionis, & insectationis aduersariorum imprimitur litte . reic daghcst; hoi cti in iudicant Verba, di Co i iurationes duplicatae cri i
Punctum est in ventre litterae n : cuius merigia & vis est, vi educat litteram n ad sonum prε- cedentis vocalis, vel cius quae subscribitur, utinni Η : n, Ponitur autem in sine dictionis tantum in dicta littera n ut m Deus . ni N Deus Iudeo, Item in fine quatuor Verborum, nempe
Ii, quibus non ligitur illud punctum, sed e, L
giuamquod trahat r,ac si eset ali eX consonane ubiis, ut aropn fiant ordinis Persiccturum. tiem est signunt in Verbis, & nominibus generis sceminini,ut verbum deius, a filius eiu te Accentissus.
Vtilior tractatus erit in fine grammaticae,ut natur , utS,eorum. proprietas facilius percipiatur,multa snim praesupponit ex praxi in omnibus Orationis partibus. de his a praeceptoribus vltimo i eo tradendae sunt regulae, ut mea seri festiqntia.