장음표시 사용
211쪽
VII. De antiquis Geographis Graecis non repetam, quae prolixius disputata sunt lib. 4. Bibliothecae Graecae c. I 4.tantum nomina et praecipuas editiones verbo perstringam, nonnullaque memorabo ibi omissa. Pervenerunt ad nos r. Strabo Amasenus, Augusto et Tiberio imperante clarus, cuius libri I6. de Geographia eum Xylandri versione et Isaaei Casauboni commenta. rio bene editi sunt a Fed. Morello, Paris I 6,o. fol. Meliorem editionem cum Casauboni et aliorum virorum doctorum obseruationibus non ad calcem libxi,
sed per singulas paginas verbis Strabonis statim substratis nouissime edidit V.C. Theod. Iansonius ab Almeloveen. Amstelod. i o7. sol. Versionem Sir bonis Casaubono praeter rem tribuit Harduinus in numis populorum et Vrbium illustratis p. 4ro. De Henrico Scrimgero haec Henricus Stephanus notis ad Maximum Tyrium p. 36o. Apud Strabonem ubi editio AEdina Λρι aee habet, annotauit Henricus Scrinigerus Scotus ex iisdem exemplaribus quorum ope hunc seriptorem a multis mendorum millibus purgauit, hane lectionis varietatem Λριτεῖος pro Αριροεας, sed ita ut ex septem exemplaribus tantum duo hanc hab rent. Animaduersiones in nouem libros Geographiae Strabonis ex manu- seripto eodiee Mediceo exhibet Abraamus Gron ius in variis Geographicis. Lugd. Batav. I 739. 8. editis pag. I 49. Obseruationes autem in Strabonem et Dionysium Perlegeten exstant in obseruati. miscellan. in auctores vet. et recent. VOl. II. T. I. p. I. sqq.
a. Dion us Perlegetes Strabonis, Ut plerique sibi persuadent, aeqoalis,
ut H. Dodwello persuasum ad Eliogabali aetatem detrudendus, cuius enarrationem habemus versibus hexametris pulchre descriptam et ab Avieno et Pr,sia1io latina metaphrasi donatam, ab Eustathio autem copiosis illustratam commentariis, et ab alio Monmmo scholiis breuibus graecis ae partaphrasi exposiatam. Melior editio Eduardi TWaites, Oxonii I 697. 8. Eduardi Welis, x si tabulis geographicis instructa, OXonii I7o . 8. et Ioan. Hudsoni Tomo quarto Geographor. minor. OXQnii ITI 2. 8. qui Nicephorum Blemmidam sue Gregoram in Dionysium ait se omissie, quod is tantum ex oratione bona ligata sedit solutam non bonam. Nicephorum presbyterum vocat Cangius in glossario graeco. Commentarium ineditum in Dionysium, qui MS, fuit apud Bochartum, laudat Menagius p. 4 I s. ad Laertium. Exstat etiam Dionysius eum scholiis Graecis in codice bombycino scripto A. C. r 344. Florentiae in bibliotheca S. Mariae Benedictinorum, teste Monisaucono Pag. 7o. Palaeographiae graecae. A Ludovico Seruino Parisiensis Partamenti aduocato latine versum Dionysium de situ orbis seribit Frane. Cruce nanius in Bibl. Gall. p. 497. sed perperam Dionysio quatuor libros tribuit. Fallitur etiam Beckelius, qui ad Stephanum Byzant. in is notat Versum αγχου
212쪽
mναΘυμοιν ελος Imρων non esse desumtum ex Dionysi perieresi, est enim
utique versus 284. vi iam notatum V. C. Iacobo Perigonio in investigatione Originum Aegyptiarum. pag. 471.3. Claudius Ptolemaeus sub Vtroque Antonino imperante elarus, euius libri octo Geographiae post editionem Graeco - Latinam, Amstelod. I 6l8. sol. una eum tabulis Geographicis clarisaevιo=ns vulgatama a Petro Bertio, maiore etiam studio ad codices MSS. recenseri desiderant, et a docto aliquo viro illustiari. Arabiae descriptionem a Ioanne Grauio ex MS. antiquissimo emenis datam eastigatius vulgavit V. C. Ioan. Hudsonus Tomo tertio Geographor.
4. Stephaniιs Bygantinus Grammaticus post Areadii et Honorii tempora seripsit νικοι siue Lexicon Geographicum, in quo nomina patronymica potissimum persequi instituit, sed eadem opera uniuersae Geographiae lucem asseri singularem. opus ipsum excepto fragmento Seguleriano diu est quod intercidit, sed exstat epitome, quam Hermolaus Grammaticus Iustiniano im-phrante clarus concinnavit, nisi quod in litteris κ et λ sunt lacunae. Prodiit cum notis Stephani de Pinedo, Iudaei Lusitani, Amst. 3678. sol. et eum Abr. Berkelii commentario et Iacobi Gronouit obseruationibus, Lugd. Bargv. Is88. et i 694. sol. Doctissimae Lucae Holstenti notae posthumae, Lugd. Batav. I 684. sel. Una cum fragmentis Geographi antiqui Scymni Chii separatim editae sunt a Theodoro Ryckio. Eiusdem Holstenti obseruationes antea ine-ditae ad indicem scriptorum a Stephano Byzantio citatorum comparent in miseellaneis obseruationibus criticis nouis T. 2. P. II 7-I24. s. Geographica a Dauide Hoschelio Graece edita Augustae, Vindelieorum
I 6 . 8. Marciani Heracleotae siue ex parte Scymni potius) et Scylacis. Caryandensis, Artemidori Ephesi, Dicaearchi Mersenii et Isidori Characeni
seripta complectuntur. 46. Geographi Graeci minores Graeee et Latine vulgati eum notis a Ioanne Hudsono V. C. una cum praemissis veterum testimoniis, et doctissimi Dodwelli dissertarionibus de aenate et scriptis singulorum in primo et secundo Tomo Geographorum et Dionysii Perlegetae, Oxonii 37O3.I7Ia. quatuor Voluminibus.
Hannonis periplus. Solaeis periplus. Agatharchides de mari rubro.
213쪽
Periphis maris Erythraei, eidem vulgo adscriptus. Nearchi periplus ex Arriani Indicis. . Marciani Heracleotae Periplus cum fragmentis Menippi et artemidori. anonymi periplus ponti Euxini.
Dicaearchi status Graeciae. Eiusdemi descriptio Pelii montis. Isidori Characem mansiones Parthicae. Somni Chii perlegesis. Eiusdem fragmenta a Luca Holstento collecta. Libellus de fluuiis Plutarcho adscriptus. Agathemeri compendiariarum geographiae expositionum libri duo. - Strabonis Εpitome.
Excerpta ex Dionysii Bygantii anapto bospori Thraeiei latine seruata a Petro Gyllio. . ' anonymi descriptio Ponti Euxini collecta ex Scymno, Ariano et Marciano. Excerpta ex Georgii Mediet cir ococeae Syntaxi Persarum per Ismaelem Bulliardum. Ptolemaei tabula longitudinis et latitudinis urbium insignium. Ex MSC. codice Theonis in Bibl. Bodleiana recensita. anon i vetus orbis deseriptio pridem vulgata a Iacobo Gothofredo, recusalatine ex Iac. Gronouit editione. Variae Lectiones in Anonymum Geographum Rauennatem ex MS. Urbinate Vaticanae Bibliothecae num. 678. Ptolemaei descriptio Arabiae graece et Latine per Ioannem Grauium innum ris in locis emendata. Descriptio Chorasiniae, Mawaralnahrae, et inedita hactenus Arabiae, maris Persici et Alliolaum siue rubri Arabice et Latine ex Abuliada per eundem Ioannem Grauium. Binae tabulae Geographieae, una Nassis Eddini Persae et Hug Beli Tartari
arabice cum versione Ioan. Grauit. Ptolemaei εκθεσις κοινονικη των ριπεριημων Graece e MS. emendata.
Henr. 1 odii elli dissertatio de aetate et patria Dionysii Perlegetae. Diora sGraece et Latine cum commentisio Eustathii per singulas paginas verbis
214쪽
is Poetae subiecto. RU Festi auteni et Prisimi Metaphrases Dionysii.
Auieui ora maritima. . Monymi graeci Paraphrasis in Perlegesin integrior. Excerpta e Scholiaste inedito in Diomys qui exstat Parisus in Bibl. Regia. Fragmenta de urbium et regionum nominibus in alia mutatis, ex notis Leonis Allatii ad Georgium Acropolitam p. 244. et ex iis, quae subiiciuntur Codino P. 4Oq. aliaque apospasmatia geographica vel inedita hactenus vel emendatius edita . graece. ' i r
7. Geographica a Leone Allatio in συμιμ-οις collecta editaque a Bar thoido Nili ullo, Amst. i5s3. 8. recentiora sunt maximamque partem Palaestinam spectant et iam supra memorata ac Bibl. graecae lib. IV. p. 8 l. seqq. diligentius recensita, una cum syntagmate geographico, quod edere voluit Luras Holflauius, teste Lambecio libro I. de Bibl. Vindobonensi p. ii 3. kq. Tantum addere liceat Ioannis Phocae descriptionem castrorum et urbium ab Antiochia ad Hierosolymam usque latine ex Allatii versione praemissam Tomo II. Actor. sanctor. Maii eui Papebrochius latinum subiunxit Itinerarium Antonini Placentini e MS. Toraeensi eum suis animaduersionibus. Epiphauius auctor Geographicae narrationis Syriae idem videtur qui de S. Apostolo Andrea et de S. Maria scripsi ite memoratur ab Allatio p. 9O. et Io6. de Simeonum scriptis. Perdiccas Protonotarius Ephesinus diuersus suisse videtur a Theodoro Perdicca magnae Eeclesiae CPol. a supplicationibus, et a Georgio Perdicca. sceuophylace Imperatorii cleri, qui ambo interfuere Pseudosynodo CPolitanae ulamitarum A. C. 3343. . . 8. Comae indopleustae Topographia Christiana libris XII. graeee et latine edita a Bernardo de M0ntfaucon, Paris Izo6. sol. de qua abunde dictum est Bibl. graecae Lib. III. C. as. s. Vol. IL pag. 6D4-6 T. f. 9. Geographica antiqua a Iacobo Gronouis edita Lugd. Batav. I 697.4to eomplectuntur Sylacis Periplum maris mediterranei', Anonymi periplum Maeotidis paludis et Ponti Euxini, Agathemeri Hypotyposin Geographiae, omnia graeco-latina, cum notis Ic Uossit, Jae. Palmerii, Sam. Ten- nulli, et expositionem totius mundi a Iac. Gothosredo editam, latine, additis quemadmodum ad 'γriora quoque editoris emendationibus. Biennio post idem Gronouius edidit animaduersionem in Oxoniensem Scylacis editi. nem et dissertationis Dodwellianae de Scylaeis aetate examen, subiuncto Ephori fragmento ex Cosmae Topographia lib. a. p. I 48. edit. Montiau- conianae Lugd. Bat. 1699. q.
Io. Dauris Grammatici .azaei ενιφose τις του κοσμικρυ πίνακος του εν
se Ανbοχέα, versibus iambicis DCXXVI. Graece vulgata a Iano Rutgersio Lugd. Bat. I 6I8. 4. libro a. Variar. lection. pag. 98. cum Paucis., B b easti.
215쪽
e,stigationibus. Nonno posteriorem eiusque imitatorem suisse eruditi A. seruant, unde Versibus paene Nonniae is destriptum illud Geographi eum poema traὸit Casp. Barthius p. 747. ad Guillelmum Britonem, Leet Nonnus Hexametro carmine usus sit, Ioannes Iambico. VIII. Ex antiquis Geographis latinis supersunt Pomponius Mela, cuius libros III. de situ orbis, eruditissimo Isaaci Uositi commentario et Iacobi atque Abraami Gronouiorum Obseruationibus, nec non obseruationibus Iacobi Perigonii insertis misceli. Obs eriticis a Car. Andr. Dukero editis Vol. . tom. 3. p. 4IT-46O. VOl. 8, rom. l. p. 9Z- ΙΑΟ. et tom. a. p. 2ΟΙ - 238. item Petri Ioan. Nunnesii annotatis in prooemium et duo priora capim Ii-hr1 1. Melae, quae exstant in iisdem Obseruat. Vol. 7. tomo a. p. 3π-I8o. illustratos habemus; Plinius Secundus, qui Historiae suae naturalis libris tertio, quarto, quinto Geographiam pertractat, Vt epitomatorem eius Solim . et quae de situ locorum disierit libro primo G sus, omittam. Itinerarium quod seriur sub Antonini nomine, aliaque huius generis et Cosmographia quae sub Aethici et Iulii Honorii ambulat nomine, e quibus Antoninum et Aethi eum Petrus Wcsselingius reeudi curauit Amstelod. 373 3. 4. et Anieniora maritima, tum Vibius Sequester de fluminibus, fontibus, lacubus, nemo-xibus, paludibus, montibus, gentibus, a Nobilissimo Viro Franci Hesselio illustratus, ae Geographus Rauennas a POrcherono et Igeobo Gronouio vulgatus, de quibus singulis dictum est in BibliotheM Latina Vol. I. L. a. c. 8.P. 348. scis et Vol. 3. P. 9I6.
ri. Tabulas geographicas ' primum inter Graecos adornasse sertur Anaximander Milesius Thaletis discipulus teste Strabone, Laertio II. a. Agathemere aliisque. Inter Aegyptios Sesostris, ut auctor est Eustathius ad Dionysium Perlegetem, qui addit, Hecataeum, Democrithm et Eudoxum vetustissimos Graecorum phibosophos similiter breuibus in tabeIlis pictai Hlycere mundos docuisse, ut Propertii 'μ verbis ad sententiam Graeci script Tis esserendam urar. Meminit etiam tabulae geographicae aereae ab Aristagora Mileti tyranno Cleoni Lacedaemonio regi allataeHerodotus L. f. Hiltone. 49. Nec defuere, qui Iosuae XVIII. 8.st. tabularum geographiearum v stigium sibi visi sint reperire. Cons. Sam. Reyheri mathesin mosaicam c. 32.
' In Iudaeorum libris, ut Abrahami Penuol. itineribus mundi Nn mappamumti. Idem Perit L p. 76. memorat Gartag nausarum, vid. Ci
216쪽
Ioan. Bernh. Wideburgii mathesin biblicam, spee. 3. qu. S. P. I S. et Ioan. Iae. Seheueheteri phys sacram, tab. CCCLXXII. Ex graecorum porro lati. norumque scriptorum monumentis quam plurima de tabulis geographiciis testimonia eoIlegere Marinius Cainatus Medic's Lib. q. variar. lection. c. s. Nisol. Bergierius de publicis et militaribus Romani imperii viis lib. 3. e. 7. Gerard. Dan. M s lib. de philologia p. 6 I. seq. Matra. Berneuerus Qu. r. in Taeitum. Aegiae Menestur ad Laertii Theophrastum Lib. s. de vitis phblosopborum, sen. gr. ubi in testamento Theophrasti mentio et oci οὐ iuporticu templi Musarum suspendendi, in quo τῆς Fῆς πε6ιοδοι. F ne.
Bianehinus in historia uniuersali ex monumentis antiquis probata, et italici idiomate edita c. 3 o. p. 4 3. 477. ss. IM. Perletonius ad Aeliani L. 3. variar. histor. e. 28. Cogisu in glostario voce mappa mundi. Dan. Christo. Na. genseritius in pera libror. iuuenilium T. a. p. aT. seq. Dan. Dan. Maior inscrutinio medico Cosmodixeos satanieae. Eilon. I 686. capite secundo. ιinus Daunes Stalint in diatriba de tabulis geographicis antiquioribus,
de qua Ephemerides litterariae, quibus titulus: ineuer Euchenaal, XXXIIL
p. 639. sis et qui longe accuratius diligentiusque in hoc argumento est ver-1atus, Vir S. R. Greh. D . Hatiber in tentamine plenioris historiae tabularum geographicarum, germanice edito Vtinae I 24. 8. De tabula similiter etiam geographica accipiendum, quod de Agrippa Plinius H. N. L. 3. C.2. 'Agrippam quidem tu tanta viri diligemia, praeterque in hoc opere cura, orbem quum terrarum orbi spectandum propositurus es et , errasse quis credat , et eum t. eo D. Augustum' Apud Stephanum vero Byzantinum in Aινος et ' AigPer πίνακας et πινα κογραφους Xylander et Mausiacus putant respici tab las geographicas; sed Holstentus et Abr. Berhelius in notis ad illa loea re ctius obseruant, notari tabulas, siue, indices doctorum virorum, quales a Callimacho compositos olim esse constat, et cuius generis est ex recentiorubus Iani Nicii Erythraei Pinacotheca. Io. Xiphilinus p. LIII. edit Reimariaenae ex Dione refert, Metium Pompus num intersectum a Domitiano, quot pictum orbem terrarum in. conclaui suo habens, imperium assectare vider
tur. Quod vero diabolus Matthaei quum Christo Seruatori regna mundi de monte Libano ostendit, hoc fecerit demonstrata mappa geographica, viris doctissumis placet, mihi parum videtur esse verivmile, quum nemini altus mons astendendus sit, ut tabulam Geographicam vel inspiciat ipse, vel alteri inspieiendam ostendat. Adeoque in monum adducto, ex eoaem pintius prolpiciendas oculis partim, caetera mente si*ul cogitandas terras earumque delicias obtul,t satanas, perinde ut de Seuero Xiphilinus p. I 243. ed. citat g. - άλλοτε ανηχ ri ἐν se πωπην υ πο τμε, - καθονων ων
217쪽
1 6 CAP. V. TABULAE GEOGRAPHICAE.
αυτῆς πασαν μεν τρο γΘ, πωταν δε τεν Θαλαμαv, quae non male Mat. thaei loco conveniunt, nisi quod per somnium hoc Seuero accidisse narratur. Quales porro fuerint veterum πίνακες, rudiores praesertim illi, ad itinerum tantum directionem comparati, nullo clariore testimonio constat, quam reliquiis Tabulae Peutiqerianae, a Marco Vesero editae et illustratae, de qua dilium est in indice ad Bibliothecam latinam voee Tabula: quibus nunc addo easdem sublestas orbi antiquo Georgii Hornii et Ptolemaei Geographiae
editionis Graeco - Latinae Bertianae. Tabulam Theodosianam vocar Bertius, quia illam aetatem refert, a Beato Rhenano lib. I. rerum Germanica-σum P. . 3 S. Vocatur tabula pro incialis. Noua illa, quam cum Commentariis illustris et doctissimi viri Mensenis stringit, Consulis Groningensis, exspectare olim iussi sumus tabulae huius editio, in lucem non prodiit. Sed hane iacturam sarciuit Vir generosissimus Franc. Christo. de Schyb, qui hanc tabulam, secundum exemplar, quod in Augusta bibliotheea Vindobonensi asseruatur, commentario doctissimo illustratam, accurate recudendam curauit Vindobonae I s3. fol. mai. Hane tabulam, licer a nonnullis tempori Theodosii Iunior. addicatur, rectius tamen Proto aut Diocletiano adi cribi, Illustris de Iordan contendit in opere de originibus Stauicis pag. 3O. ubi is simul varia eirea hane tabulam notatu digniora adipergit. Alia veterum tabularum Geographicarum specimina praebent antiqui Codices Geographiae Ptolemaei, cuiusmodi unam alteramque in membrana, coloribus etiam Variegatam, possidet Vir Celeberrimus, Hermannus Samuel Reima. TuS. Atque Agathodaemonis quidem, Alexandrini Mechanici, qui saeculo ς. Post Christum natum floruit, et eum Isidoro Pelusiotae commercium exercuit litterarium tabulae Geographieae ex Ptolemaei descriptione orbem delineantis, Ptolemaeo adiunctae sunt ab eodem Bertio aliisque editoribus. Vide Vossium de Philologia e. XI. 323. et Christoph. Hendreichii Pandectas BV Ddenburg. p. s 9. sed qui perperam tradit, Agathodaemonis tabulas editas Latine. Basil. isset. et 3s 84. per Mare. Veliarum cum eiusdem notis. Dicere enim voluit, exstare in Latinis Ptolemaei editionibus annorum ill rum, sed in quibus nullae suere partes Uelseri , qui tabulam Peutingerianam edidit Venetiis is l. 4. recusam inter eius opera Norimb. I 682. sol. . De diaphragmatis, siue, itinerum: lineis, quibus maria traiicienda vel regiones fr/grandae crint, eonfer Dodwellum in disssi de Seylaeis peripli aetate, 6. De mensuris veterum, quibus in metiendis locorum distantiis usiatν Videre operae pretium est, quae obseruat IusHanus, Mr. Deliae) inmemoriis academiae seientiarum A. I I4. p. 227. ss. Tabulam Vererem orbis terrarum et terrae sanctae ex veteri codice Marini Sinuto, dicti Toricii
218쪽
edidit Bongarsus 'Τom. 2. operis, cui titulas, gesta Dei per Francos, post pag. 288. Prodiit apud Ueehelos Francos. I 6 II. l. Πορρο δος dieitur apud Graecos recentes liber, nautis porrus et interualla locorum monstrans, de quo vide Cangit Glossarium mediae et infimae Graecitatis. Ex porticu illa Augustodunensi, in qua omnium cum nominibus locorum situs, spatia, interualla deseripta fuisse testatur Eumenius eapite a o. Panegyrici pro re. stautandis sebolis, reliquiae quaedam hoc saeculo repertae sunt, de quo pube terrimo antiquitatis monumento vide sis Memorias litterarias Dombenses, sue, Treuoltinas. Α. I7O6. p. 2os . seq. In Theodulfi Aurelianensis Ibbro A. carmen tertium est in pichuram, qua erat imago terrae in modum urbis comprehensa. In Palatio Barberinorum Palaestrinensi cernitur opere antiquo Musuo, sue Mosaico descriptio geographica cursus Nili; vide ephe merides litterarias Parisinas. Α. III 9. Octobr. P. 467.
X. Compendium veteris geographiae tradidit Hispanice Gonsalus de
Salas, Melae insistens. . Latine Phil. Cluverius frequenter recusus, et nouissime quidem cum no tis et obsergationibus Dan. Bunonis, Dan. Frider. Hec Isi, Ioan. Reis ii, et Guillelmi Readivit, Londini I x I. q. atque cura augustini Brugenii Lamartinierit cla Matiniere Amstelod. i729. 4. In primis quoque laudem meretur compendium antiquae Geographiae in tironum rusum concinnatum a doctissimo viro Christophoxo Cellario, quod Sam. P reicio curante variis locis auctum et tabulis instructum Geographicis iam sextum prodiit. Londiui i73l. 8. Idem Cellarius nouam itidem Geographiam simili breuiario illustrauit. Gallica lingua geographiam veterem, post Philippum Iaabbeum illustrarunt Robbius s. de la Robbe, A. D. Fer, D. E.
de Merueisi x aliique. Germanica cum summa laude memoratus iam Ioannes Hubnerus, Scholis Hamburgensis olim magna gloria, cuius quaestiones geographitae et in Belgicum Galli eumque ac Moscorum translatae idioma, et Germanice inde ab Anno 1693. Vsque ad annum 37 3. quadragies ad minimum recusae omnium manibus teruntur. Neque contemnenda est Am ae Goreetii introductio in Geographiam veterem, mappis illustrata, Germanice. I 729. 8. . Ex iis, qui latine hanc compendii operam iuuenum studiis nauarunt non praetereunda Georgii Rurnieri S. I. geographica orbis notitia per littora maris et ripas fluuiorum. Francos. I 668. E. . .
XI. Notitiam pleniorem geographiae antiquae uniuersae summa dilbgentia et accuratione elaboratam debemus eidem, quem modo laudaui, cir stophoro Cellario, Academiae Hassensis et Germaniae totius olim ornamento
219쪽
ungulari. Huius notitia orbis antiqui, siue geographia plenior ab omeerum publiearum ad Constantinorum tempora orbis terrarum iaciem declarans, et nouis tabulis geographicis, accuratioribusque et plenioribus, quam Ortelius, Cluuerius et Brietius post Agathodaemonem Alexandrinum dederant, illustrata, lueem vidit, primo volumine vulgata, Lipsiae I Or. 4.mux Cantabrigiae Deusa est s. potius Amstelodami A. i7o3. in quo Europa vetus describitur. Alterum volumen Asiam et Asricam complectens. prodiit A. ITO 6. q. recusem eodepa anno Α-elodami. Utrumque volumen iterum recusum est Lipsiae 373 I. et χχ. eum notis Dan. Conr. Schmaretii. Animaduersionibus Caput primum libri tertii illustrauit V. C. Dan. Georg. Ual crus infertis animaduertionibus historicis et criticis P. 44-2I2. et VOL I. Nouor. miscellan. Lipsiensium p. 268-29r. Geographiam Cellarii antiquam excipere debebat Geographia plenior media, orbis terrarum faciem per decem circiter annorum centurias post Constantinorum aetatem illustransae persequens, sed labori huie A. t o7. immortuus vir praeclarus, Pauea
eius arguimςnti in schedis affecta reliquit, perfleere atque in ludem edere opus desideratissimum haud potuit.
XII. Parallela veteris et nouae Geographiae edidit Philippvs Bristius,
Parisiis I 648. et 49. 4. tribus voluminibus, Europam duntaxat persequu- us. Similem parallelismum passim notant Ptolemaei illustratores Bertius er alii, tum plerique e scriptoribus recentioribus, quos iam nominaui, et deinceps recentiturus sum. Quam in rem commemoranda hoc loco etiam Dan. Baptistae ridisfreti Geographia vetus, noua et historica, vulgata gallice, Parisiis I 689. I 69t. I 694. tribus voluminibus in Dorma quadripartita. Sed nee illa Europam egreditur. Neque minus Damis Lum; introductio ad Geographiam nouam et veterem. Ultraiecti Ioset. 4. et Ν lati geographia uniuersalis, historica et chronologica, vetus et noua, quae gallice excusa est Parisiis i as. voluminibus sex in forma octopartita minore.
XIΠ. Lexiea ad veterem Geographiam intelligendam praeter veteres Eusebium et Stephanivn Byzantinum iam lupra' memoratos adornauerunt Agri tritus, et qui recenti quoque Geographiae simul lucem affundunt singularem, Philippus Ferrarius, in Ticinensi Academia Mathematiees Professor: Ferrariique locupletator Michael Amtonius Baudrandus, Parisinus. qui Fezrarii Lexicon emendatum, illustratum et auctum edidit Parisis I 67O. reeu- sum deinde Venetiis i67'. et Isenaei 3677. Deinceps autem illud ipsum
opus, dimidia sera parte minim, suppressis Ferxarii, praefixoque suo no-
220쪽
mine hoe indiee: geographia ordine alphabetito disposita, ornatum, ParisisI68 a. fol. duobus voluminibus denuo euulgauit. Stricturas disquisitionum nomine insignitas, in Baudrandi Geographiam antiquam edidit Gusi. Sanfomin Parisiis 3683. H. Baudrandi geographia gallice, sed minus accuratq ve si, post eius obitum sub indice: Dii tonaire geographique et historique de Mr. i'Abbe Baudrand, Amstelod. I7os. 4 recula est. Nouissima editio est, piae prodiit Venetiis I738. sol. Nςquo praetereundus Ortelii thesaurus, lex icon geographicum, quod prima Vice prodiit Ant e lae I 678. q.
sub indice Sy umorum geographicorum, deinde eodem anno, mutato titulo, recusus est, tertiaque vice IS96. sol. Post auctoris autem obitum denuo recusus I, 98. 1 ε II et 3624. 4. Hoc in libro praeclaro prorsus instituto, quod eontinuari doctorum Virorum industria atque accurate tradi in primis e re litteraria esset, populorum, regionum, siluarum, pontium, marium, sinum, lacuum, paludum, fluuiorum, sontium, rel. Variae pro auctorum traditionibus, saeculorum interuallis, gentiumque idiomatis et migrationibus appellationes ac nomina .ordine litterarum exponuntur. Lucae Hol lenii animaduersiones postumae ad Ortelii thesaurum Romae editae sunt. I 666. 8. In Lexico historico Caroli Stephani, quod auxit Nicol. I lydius, tum in lexidis uniuersalibus Ludov. Moreri, quod ex Gallico anglice a Ieremia C lictio, et germanice multis accersionibus locupletatum prodiit, et Dan. Iac. Homoni similiter quoque Geographiae veteris pariter ac recentis ratio habetur. Hosmanniano certe totus sere Baudrandus est insertus, adeo ut auctor etiam de recuso libro suo conquestus fuerit. Germanice lexica quidem geographica prodierunt duo. sed nostrae aetati potissimum aceommodata; unum paucis plura docens, quod inscribitur, Neales Staate, tinb aciniuge, iexicon eum praeiatione Ioannis Hubneri, nouissune recusem Lipsae 17s 3. 8. mai. Alterum quod amo Vbenio debetur, qui laudato Hubnero in rectura Gymnasii martisburgensis sucςessit, et cum praefatione Carisopbori Cellarii excusem primum est serina octaua , deinde longe locopletius
in fol. Lips. 37io. Seographistheo apistoriflcs iencon. Reeentiora itidem
potissmum tempora respicit, nec immune est a naeuis Dictionarium magnum historieo. geographicum Francisci Thomae Cornelii, quod gallice lucem vidit Parisiis i o 8. tribus in solio voluminibus. Quod Aug. Bruzenius Martinierius composuit Dictionarium magnum geographico criticum, IX. in solio voluminibus gallice prodiit Amstelod. 3726. ss germanice versum XIII. tomis Lipsiae 3 43. K Quam mutra in aliis etiam melioribus mappis librisque geographi eis supersint digna emendatione docet auctor Anglus scripti, euius
iudex, Ego Iur erat prasent de la Ucographie, Amstelod. IIa I. 8. Nulli