장음표시 사용
221쪽
dubitamus, quin haec, quae . adhuc emendanda in studio geographim suerint, feliciter corrigantur, quum societas cosmographica, quae Norimbergae floret, omne studium omi inque operam in iis, quae in studio geographieo desiderata adtrite sint, supplendis ponat. Cuius quidem laboris seecimen praestantissimum dedit V. Cl. Anton. Frie ier. Bii in e laudatae locietatis membrum dignissimum, noua, quam quatuor in forma octopartita volumini bus edere parat, geographia: cuius duo priora excusa sunt Hamb. 17sq. . XIV. Hispaniam veterem descripsit Ludov. Nonius, Medicus Anmerpien-ss, singulari libro AntWerp. I 6o7. 8. et in Andri Schotti Hispania illustrata, in qua nonnulla loca orae maritimae ab Avieno decantatae illustrantur. Geographia vetus illorum tractuum lucem- etiam accipite Luc. An . Resendii antiquitatibus Lusitaniae, e Dan. Vasaei annalibus rerum hispani c. memorabilium, et ex Dan. Mari sae rerum hispaniearum historia, Λ aedi Ooenarii notitia utriusque Vasconiae, Paris i 638. ae Marea hispanica, s PGri
de Marca, Archiepiscopi Parisiensis geographica et historica descriptione Cataloniae, Ruse onis et circumiacentium populorum. Paris l688. sol. De Carteia, Hispaniae oppido, cuius meminit Licius lib. 28. cap. 3o. dio serit Damies conduitu in commendatione peculiari inserta Philosophicis Transactionibus Vol. 3 o. p. 9o3-922. in qua Carteiam esse hodie Rocadillo, lo-
eum in. milliaribus a Gibraltaria remotum, probare contendit. Portugalliae deseriptionem lusitana lingua dedit Antonius Carvassio da Costa sub hoc indice: Corogras a Portuguegae descripsam Topografica. Vlysi pone l7 6.
Tomis tribus in solio. . Italiam antiquam magno studio a Phil. Clavero declaratam habemus, quae post mortem eius a Dan. Heiusto Lugd. Batav. I 624. sol. duo b. volt. edita est. Siciliam, Sardiniam, Corsicam antiquam ab eodem auctore illustratam habemus et editam Lugdun. Batav. I 6 9. sol. adiectam deinde Italiae antiquae. Epitomen eius operis concinnavit Ioannes Bu=io, Guel- pherb. I 639. q. Animaduersiones quasdam et cάstigationes marginibus
libri sui adseripserat Lucas Holpiemus, quae post mortem eius edit esunt Romae r 666. 8. Fuerat vero Holstenius Cluuero Italiam lustranti itineris socius, qui post eius fata viduae quoque et filiabus eius consilio et ope adsuit, quum minime lauta re familiari illas Cluuerus reliquisset. Composuit quoque Athanasius Mrcherus Latium, i. e. nouam et parallelam Latii
tum Veteris tum noui descriptionem. Romae I 669. et Amstelo d. a 67 I.
sel. in quod exstant emendationes Raphistis Fabretti, italice, insertae T. 3. dissertationum in Academia Cortonens recentitarum p. 22 I. seqq. Veteris Latii profani descriptionem dare coepit Petrus Marcellinus Corrad ιβ ,
222쪽
- duobuo tomis, Romae i. - . et 17 s. sel. min. absoluit post.Coa dies bietu in Iosephus Roceus Volpiu , sex adiectis tornis, Patauit, in serma quadripartita maiore A. t 726. Is euulgatis, Ut adeo integrum opus decem absoluatur tomis. - Ιdem Vespius vetus Latium sacrum, duobus tomis, manuscriptum reliquit. Concinnavit quoque commentationem de via Tiburtina, quae legitur T. II. tentaminum Aeademiae Etruscae. Exstat etiam Ichnographia viae Tiburtinae Adriani Caesaris, olim a Pyrrho Ligorio delineata. postea a Francisco Continio recognita et publici iuris facta. . Romae i s t. soLVeteris Latii antiqua vestigia, Urbis moenia, potares, templa, piscinae, balisnea, villae, aliaque rudera, praecipue Tiburtina, Tusculana et Setina, aeneis nabulis 8 eleganter incisa, atque in lucem edita sunt, Romae I 7sq. fol. Illustrandae Italiae 'antiquae quam maxime inseruiunt Ludov. antonii mr torii antiquitates italiae medii aeui, Mediolani i739. U. tomis IU. fol. editae. De praeclaris Mediolani aedificiis, quae Aenobarbi cladem antecesserunt. librum edidit Petrus Gratiosius, Mediolani i7 6. sol. Antiquitates Volscorum exposuit sinonius Riccius singulari libro Italice, Neapoli III 3. 4. e cuso. Idem in recensendis Antii antiquitatibus graestitit Philippus de la Tomre in monumentis veteris Antii. Romae i oo. 4. De antiquitatibus Hortae Coloniae Etruscorum libris duobus commentatus est Iustus Fontanini. RO-mae I Tog. q. Volsiniorum historiam Italiee composuit Andreas Adami. Romae i739. 4. Viam Appiam, illud excellentissimum artis Romanae . spectinen, peculiari libro, italico sermone composito, descripsit Franc. Maria
Pratillus. Neapoli r 747 fol. cui adde Chr. Gotti. Sehlivaretii Diff. de soro Appii et tribus tabernis Alt. 1746- 4. In originem Marsorum inquisiuit
Petrus Autonius Corsignauus in memoriis topographico. historicis variarum coloniarum et urbium regionis Marsorum, quar. Tomus primus italice prodiit Neapoli I74o. 4. De antiquo Tuiculo, quod hodie Frascati dicitur, memorias historicas italice edidit Dominicus Birmabas Matthaeus. Rom. ITI a. q. Historiam civitatis Ulterbiensis Italice dedit Felicianus Bus Romae q. . l. De antiqua urbe Cortona eiusque incolis egit Dominicus Tartaglinus indelcriptione ciuitatis Cortonensis, Italice i o. et Muiuphus Venulus T lv tentaminum Academiae Etruscae, pag. I. ss. ' Praenesten antiquam descripsit Iosephus wria Suareetius, Romae i6s . 4. Thomse Demeri, de Etruria regali libri 7, opus posthumum, a Tnoma Coo A magnae Britanniae armigero, Florentiis i 26. duob. tomis in solio editi, libro 4. siue T. II. P. I. T accuratam Etruriae descriptionem sistunt. De via Cassia Laurenti Giιarzesis Dissertatio inserta est volumini secundo memoriarum societatis CO- lumbariae Florentinae. De origine Tyrenorum agunt peculiari ditariatione,
223쪽
ilesiee eoinscripta, quae prodiit Romae t 42. q. alextat Symmaehus wzω-chius; Λntosi. Franc. Gorius dis . praefixa T. II. Mus ei Etrusei: . et Laurentius Caietantis Tauri, in libello : della origine di Florengi. Lueeae 37s 3. 4. Ueronam illustratam edidit Scipio Masseisu. Veronae r 32. fol. et 8. Tom. IU. Bonaventurae Castilionaei Mediolanensis, Gallorum Insubrum antiquae sedes, L. Mediolanensis ditionis deseriptio habetur tomo II. Miscellaneotum collectorum a G audentio Roberto. Ρuteolani tractus situm exposuit B lius Caesar Capaceiiιs in libro edito Italice Romae I 6sa. 8. Lavera antichita di Poetetvolo. Exstat quoque Braledicti de Falco descriptio loeorum veterum districtus Neapolitani, Etrusco idiomate vulgata Neapoli 3s8o.
12. Antiquitates Beneuentanas exposuit Ioannes de Vita in thetauro antiquitatum Beneuentanarum. Romae l7sq. . sol. De Stabiis exstar Commentatio Piothomae Milantae. Neapoli 1τ3o. 4. Siciliae antiquitates Italice exposuit Iosephus Maria Pancraetius, Tomis duobus in solio. Neapoli 17s I. et 3 2. Syracusarum antiquitates illustrauit Iacobus Bonani in Anticha Syrucula, qui liber primum prodiit Messanae. ι 624. deinde latine versus Bum manni thesauro antiquitati. et histor. Sicil. est insertus. Alesae, Siciliae ciuitatis, antiquitates persequitire Sesinuntes Drogotcu.' sue Torremuteta Princeps in iustoria Aletae, Italiee., Panormi I s 3. 4. Corticae antiquitates illustrauit Dan. Guil. Bergraus in Eclogario Corsico. Uitteb. i 743. q. Galliae veteris faciem dare conatus es Iosephtis Scaliger in notis ad Iulium Caesarem, ut obseruata eius in lectionibus Ausonianis omittam: sed praccipua in hoc argumento laus esst Adriaui nisi, cuius notitia Galliarum, ordine littera-xum digesta,medii praecipue acui scriptoribus illustrandis egregie inseruit. Paris.1 67s. fol. Neque minus ii huc reserendi sunt, qui Celtarum atque Gallo-xum Antiquitatibus illustrandis operam dedere: Paulus Hetron ili antiquitatibus nationis et linguae Celtarum, alias Gallorum. Simon Pellaviterius in historia Celtarum' et inprimis Gallorum atque Germanorum Gallice conscripta et edita T. I. Hagae Comitum I 74O. I 2. ib. I ς ι. q. Dan. Dam Schoepsinus in Vindiciis Celtieis. Argent. I 7 4 4. Giberti memoriae historiae Gallorum et Franciae inseruientes. Paris i 44. I a Martini, Benedicti ni e eongregat. S. Mauri, obseruationes historicae de origine Celta-mum et Gallorum; Eclaircis semens historiques fur les origines Celtiques et Gaulotias avec les quatre premieres Siectes des Annales des Gaules. Paris.174 . II. - Scipio mufrius in antiquitatibus quibusdam Galliae selechiis. Parisiis I73 3. 4. recusis Veronae 173. 4. . Philibertus Monetur in Geographia
δ' Castilionaei liber legitur etiam In Tomo I. thetauri antiquitatum Italiac Urac uiani, ubi et Iactat Braeellii orae ligusticae descriptio.
224쪽
Galliae veteris et recentis; auctor Disseriationum historiearum et geogra phitarum de statu veteris Galliae. Auenione 17I 2. I a. et Gorti. si e sdor pus lib. sing. de republica Galararum. Norimb. 1744. 4. Quibus adde: Amtiquitez de la Uille d' Amiens par mliere. Paris I 6 17. 4. Recherche des Antiquitea et Curio strea de la Ville de Lyon par Spon. Lugd. I 67s. 8. Dominie, de Colonia antiquitates Vrbis Lugdunensis, historiae litterariae Lugdunensi gallice, A. I729. in4. Lugd. editae, praemissas: et deinde ib. I 39. seorsim. in i et recusas, et antonii Samsuci librum iratico sermone compostum : Memorie Istorico - Cvitiche intorno stantico Stato de Cenomani e dat
Germaniam antiquam idem Philippus clauertis, dedit, et singulatim
. praeterea descripsit Uindeliciam et Norteum, Lugd. Bat. I 63o. I 63 s. sol. Germaniae Cluuerianae epitomen sinuliter elaborauit A. Buno; cI in hoc quoque Cluderii opus Holstentanae animaduersiones leguntur. , Iac. Car. Speneri notitia Germaniae antiquae cum conspectu Germaniae mediae prodiit Halae I ι7. M. Compendium geographiae veteris Germaniae nuper Patrio sermone edidit Vir Clar. Dan. Heiuri Messens in historia veterum Germaniae incolarum secundum classes suas in compendio exposita. Cellis 7 2. 8. . Multi partes singulares Germaniae sunt persequuti, ut Prustiana Christophorus Hari ochius, Silesiam Nico Iienelius, i. Holiatiam Casparsu Danesumereth, Carniolam Dan. I ikari Visursor, Rhetiam Aegidius Tychusia de prisca et vera Alpina Rhetia; Ioannes Boilius Heroldus tractatu de Germa, niae vereris Verae, quam primam vocant, locis antiquissimis, et in libellu de Romanorum in Rhoeta littorali stationibus, sed quem multis nominibus ineptissiinum esse sentit Marcus Vesperus pag. 4o7. Opp. Uterque Heroldi liber exstat T. I. scriptorum Germanicor. Simonis Schardii Mense Altin .gius, qui, mediae praesertim aetatis scriptoribus consultis, summa industria concinnatam exhibuit descriptionem agri Bataui et biisti, siue inorii iam Ger maniae . Inferioris cis et,ultra Rhenum, ordine alphabetico concinnatam, et illustratam tabulis geographicis, cuius pars prior lucem aspexit Amstelod. I 697. altera I Ol. folia , Sed omnes et singulos, qui partes Germaniae sim
gulares persequuti sunt, percensere nimis fortasse longum foret ac taedii plenum Geographiam Germaniae medii aeui post specimina in hoc genere sparsim edita ab illustrissimo noteubergio in monumentis Paderhorneu fibus, tertium nitide recusis curante U. C. Euchario Gotthes Ris h. Noximb. I t 3. q. Hemanno Conringis, Henrico Meibomio, GDare Sagittario et Christiano Franciseo Paullino, ac post Dan. Nicia. Esertivin in poti ia vcteriso Ce 2 Germa
225쪽
Germaniae populorum et Issio. Tinctium in diss de Geographia Germaniae medii aeui, Paulli Hachembergii libro de Germaniae mediae rebus et moribus praemissa, insigniter illustrauit atque ad facilius perficiendam aliis praeiauit Christiantis Itin ervi in introductione ad Geographiam medii aeui, Germanice edita Ienae Il. 4. Adde D. Petrum Ludedit in protegomenis ad scriptores germanice vulgatos de rebus episcopatus Wirceburgensis. Fran
fletu in specimine geographiae medii aeui diplomaticae, i h. e. deleriptiove dioeceseos Hildesheimiensis per antiquos suos pagos, cum mappa Geo a phica. Bennepo li i 4s. q. illustrem auctorem chroni et Gottwicensis, Golt fridum, qui t multum lucis geognaphias mediae aeui accelidit; Dan. christo. de Iordan in opere eliro nologico - g graphico . historico de originibus Suauieis. Viennae I 4s. T ll. in solio; Bibri Geom. Schlmcretium in
phiswaldiae I 749. 8. et Dan. Dan. Schoestimem in Allatia illustrata, cuius mus prior prodiit Colmariae i7s l. l. Hungariam antiquam delineauit Samuel Timon in imagine antiquae Hungariae. Viennae PSq. . . Mappae geo graphicae, geographiam veteris et medii aeui iliusti antas, exstant in P. Ge. glych tentamine historiae et geographiae romano-germanicae. Germanice Halae I 73 I. q. edito. De medii aeui geographiae, per germanos uberius 'excolenda, peculiari programmate disseruit Sim. frid. Halatius. Heimst. 17IT. 4. De Veterum et suae aetatis Belgio duos libros vulgavit Pontus
Helvetiae veteris geographiam illustrarunr Dan. Baptista Plantinus in He Metia antiqua et noua Bernae l6 6 8. recusa in Ioan . Conr. Fuestini thesauro historiae helveticae. N. I l. et Ludov. de Bπhat in memoriis criticis, illustrandae veteri Helvetiae inseruientibus, Gallico Lausannae tribus partibus in forma quadripartita evulgatis. '. ' . Britanniae veteris faciem exponunt Tilhelmut Camuenus in descriptione Britanniae. Londini i6oo. 4. i6o7. sol. in anglicum sermonem translata ab Edmundo Guysen. Londini Ἱ6sse recognita deinde auctiorque edira. Londini r 18. a Voll. in kl. . Idem liber quam plurimis accessionibus auctus
226쪽
noua. Londini I ao. sol. .6 Qu. Idem Camsinus in libro anglice edito. sub titulo: reliquiae Cambianianae. Cambdenianum opus sub examen vocavit Salmonius in lustratione Angliae, angliee edita. Londini I73 i. g. Guil. Bot crus in glollario antiquitatum Britanniearum: eui aecessere Luidii de fluuiorum, montium, Vrbium etc. in Britannia nominibus aduersaria postbuma. Londini ιγ 9. 73 . t 733. 8. si Burtinus et Thomas Galens ad illam partem itinerarii Antonini, quae ad Britanniam pertinet. oletius Saxmnes in Britannia antiqua illustrata. Londini ι6 6. sol. Ioannes Nursis, in Britannia Romana. Londini 173χ. sol. I. Narburton in vallo Romano: s. historia et antiquitatibus valli Romani, Anglice. Londini 3733. q. Chartam geographicam Britanniae, qualis suit ante annos sexcentos, Chronico Saxonico Praemisit Ami usis Gisson. Oxon. t 692. 4. Vnde itidem Geographiae medii aeui insignis . lux, quam similiter in aliis etiam regnis Europae, Asiae, Africae expediri a viris aliqudi doctis, uti Adriano Relando, jo. Georg. Eccarto, Io Herm Smin kenio, ae modo laudato Iunckero, ranto magis est exoptandum, quanto disi ellius id esse videtur pleniusque taedii propter scriptorum,..ςx quibus eruenda illa est, vastitatem ac harbariem rerumque et historiae chligi ncm a se licissimis ingeniis vix discutiendam,
quamdiu praecipue recentior geographia per sngulas regiones non accuratius et quoad n inutissima etiam et comisnatissima loea, ex quorum nominibu
saepe antiquorum illustrium locorum situs indagari porust , plenius tr
XV. Graeciam veterem ex antiquis exposuit Pavsamas, ex recentibus non omnem tamen Iacobus Palmerius, Gentemen ilius, duius descriptio antiquae Graceiae posthuma a Steph. Morino edita prodiit Lugd. Bat. l678. 4. Exstat etiam Dan. Lanr bergii cnarratio Graeciae antiquae mappis Geograrphicis illustrata, et post obitum aua oris a Sani. Pusendor . Amstelod. 166 l. forma quadripartita oblonga edita. Verum de illis tabulis geographicis Isaacus Vossus p. Is s. ad lib. I. Melae map. 3. ita iudicat tales passim esse, ut, si omnia nouaina locorum in unum collecta casu denique et temere in chartam coniiciantur, vix tamen peruersiorem ordinem et situm sint habitura. Michaelis Sophiani descriptio Graeciae, una cum explicatione Nicolai Gerbelli ex editione Basl. 349. ibi. recusa est T. IV. thesauri antiquiti. Gronouiani, in quo etiam exstat Dan. Ladirentietis enarratio Graeciae an-
227쪽
tiquae, et rabonis Emnis vetus Graecia, sedessiri plias viee simpliei exeusa,
et in re publica ei uitatum describenda potius occupata. In eiusdem thesauri Tomo undecimo occurrit eximium et nunquam ante editum opus Hagminudingit, quod inscribitur Hesim, s. de singulorum Graeciae populorum i
eunabulis, migrationibus et eo loniarum deductione. In eodem tomo habentur quoque Dicaearchi Geographi ea quaedam cum Henrici Stephani di logo, qui inscribitur Dicaearchi συμπρακτωρ et de Graecorum moribus exedit. Paris. Is 89. 8. Idem thesaurus Tomo S. exhibet marmoream basin Colossi Tiberio erecti, ob civitates Asiae, post terrae tremores restitutas, cum comment. Dur. Jheod. Gronousi separatim antea edito Lugd. Bat. l697. fol.
Tomo s. - Petri GFilii de Bosphoro Thracleo libri tres una cum eiusdem topographia Constantinopolitana eum quibusdam veteribus inscriptionibus: quibus duabus striptis pro illa certe aetate eximiis et saepius recusas praeter ceteros addi, immo multis nominibus praeserrI meretur Carolus D Eresse in Constantinopoli Christialia, Paris i 68 o. fol. rec. Vener. I 29. fol. Geographiam medii aeui in regnis imperio Cpolitano subiectis' praeclara buce pertudit Anselmus Bandurius in suo imperio orientali. Paris irri. sol. et Voll. et Venetiis I729. sol. Tomo ψ. thesauri antiquitati. Graecarum exstat Dan. Meurfit de populis et pagis Atticae liber, cum supplemento ex chirographo auctoris, et animaduersionibus De Sponii depro intis ex eius itineratio. Ibidem habes mursii Athenas Atticas, Cecropiam s. de Athenarum arce librum, etCeramicum geminum, Miscellaneaoue in quibus et ipsis Geographica quaedam attingit) Laconica, cum auctoris supplementis, in praefatione ad dictum tomum a Gno nouio cditis, qui in Tomo s eiusdem operis recudendum ibidem dedit Meursii librum de Piraeeo, Atheniensium portu. Atheniensium urbis copiosa descriptio, figuris aeneis illustrata, Iegitur in Daltonii musto graeco. Petri Hendreichii Massilia , eius situs, administratio reipubl. leges, instituta, religio, studia, militia ex edit. Argentoratensi A. I 6s8. occurrit T. 6. thesauri Gronouiani, in quo etiam habetur Burchardi Niderstein Melita vetus et noua, Hephael laea in1uIa, Melita subterranea, ex edit. Heimst. 16so. l. musti Creta, Rhodus, Cyprus prodiit Amst. I 67 s. 4. Thomae Brodori Bireberodii Dani librum inedi. tum de insula Archipelagi Chio memorant noua litteraria maris Balthici A. I 698. p. r9 . Corcyram insudam descripsit Celeberrimus Leelesiae Romanae Purpuratus angelus Maria siuirini in primordiis Corcyrae. 4Brb
228쪽
- XVI De urbis Romae descriptione dicturi eapite proximo, in praesenti subiungemus scriptores, ex quibus haurienda est notitia Geographiae veteris ecclesiasticae, quatenus illa per Patriarchatus, Metropoles, Archiepiscopatus et Episcopatus distinguitur: Vbi primo loco memoranda est Geographia saera, quam cum veteribus Notitiis Episcopatulim Graecis Latinisque ex recondita Bibliothecarum penu collectis edidit Carolus a S. Paulla, Episcopus Abrin-eensis, Paris. I64 I. sol. in quo opere, non ubiuis antea obuio, 1ed nouissi- me additis Holstenti animaduersionibus nitide recuso Amstet. 37o4. sol. variae variarum aetatum ταξεις Episcopales referuntur: quanquam Gil. Beueregius, qui in notis ad synodicum magnum P. I 3 s. ss similem notitiameirca a. C 89 i. a Basilio Ialimbanens compositam, edidit, notat, Carolum non semper optima fide egisse, sed Pontificis romani ambitioni hine inde litasse. Ad notitiam sedis Alexandrinae, qualem vulgauit Beueregius, Ope me pretium est addere obseruationes Eusebii Re udoti, collen. liturgiar. Oriental. T. i. p. 44 S. T Exstant quoque Lucae Holfenii animaduersiones posthumae ad Caroli a S. Paullo Geographiam Ecclesiasticam editae Romae A. 666. 8. quas in editione Geographiae Amstelodamensi adiectas este
iam dictum est. In eodem argumento diligenter versatus est Araberius MDritinus libr. de notitia episcopatuum orbis christiani, quorum tribus prioribus veterem Geographiam ecclesiasticam et Prouinciale Romanum A. I so 3. Romae cum practica Cancellariae apostolicae editum, 'et postea Lugduni atque aliis in locis separatim excusium, quod Miraeus ex quatuor codd. MSS recensuit et emendauit, tradit et illustrat, quarto codicem prouincialem nouum iuxta recentem ecclesiae ac regnorum in orbe Christiano statum exhibet: quinto denique Episcopatus, s Vrbes titulo episcopali illustres alpha. heri serie digerit, succincteque disierit de ecclesiarum maxime illustrium originibus, progressibus ac vicissitudinibus. Miraeo cuius eodicem prouincialem Romanum, s. notitiam cpiscoparuum orbis christiani ex editione minus integra Anni i6io. in tomo tertio chronici Chronicorum recudendum dedit Ianus Gruterus sub Ioannis Gualteri nomine latens, etiam praeserendae sunt tabulae geographicae et chrono logicae omnium archiepiscopatuum et episcnpatuum uniuersi orbis, gallica lingua editae et suceinlia methodo eo inprehensae ab Abbate Commanuiuio .Rothomagi IIco. 8. Tables geogra
s Alium libellum similem provincialem sielptum eurrente saee. MVto ex bis. edidit
Emendatior pleniorque editis exstat ad ealtem collest ansquorum deeretalium notis Antonii Augustini, Herdensis episcopi, a Carolo Labbeo.
229쪽
phiques et chronologiquest de tonstes archevenez et Mechra de intueri, ouronoest ι'etat ancien et present. Praeclaram quoque operam in illustranda geographia sacra collocauit Franciscus Orienatas in orbe sacro et pro sano illustrato, voluminibus tribus Florentiae I 728, 3 i et 32. in folio edito. Huieaddantur Henrici Sohereri geographia hierarchica, s Atlantis pars secunda.
Monachii i o 3. q. mai. et Gessim chorographia sancti. Sal murti I 629. Redita. Iain, ut memoratis praecipuis hisce alios nonnullos eiusdem argimenti subiungamus, non praetereundus Em tu. Sche ratenus in append. ad T. a. antiquitatis ecclesialticae illustratae Ro in. 3697. sol. in qua praeter varias notitias episcopatuum, habetur quoque itinerarium Antonini, iupra a nobis memoratum, et Hieroclis synecdemus, siue comes peregrinationis ab Holstento recentitus, et: ex codice Farneliano auctus, et in U. C. Anselmi Bandurii imperto orientali T. I. reeusus. Eidem Hierocli Carolus a S.
Paullo recte tribuit dispositionem ciuilem prouinciarum imperii Constantinopolitani, quam e codice Vaticano edidit in Notitiis antiquis geographiae sacrae subieriis pag. 2 o. seq. est enim ille ipse Synecdemus postremis modo
quatuordecim capitibus mutilus. Nisi Doxopatri notitiam quinque throno rum patriarchalium, saeculo duodecimo conscriptam, vulgauit ante Schel- stratenum Leo Alatius lib. primo de consensu et dissensu ecclesiae graecae cum
romana c. 24. tum Steph. is Ma ne T. I. Var. Sacror. p. 24 I. et 262. L Mnis Sapientis διατυας οὐσις, siue Notitia episcoporum, qui episcopo Constant,nopolitano parebant, exstat in iure graeco-romano Freberi T. I. p. 88- ΟΣ-Videatur etiam Metropoleon et Archiepiscopatuum catalogus , quem dat Freherus p 24 - 2 6. Eman. Schelurate ius ad Concit. Antioch. diss Φ. c. t 3. p. 4as. seq. et Ioseph. Bin hamus origin. eccles Lib. 9. c Z versionis Latinae T. 3 p. s68. Hisce addas sua nisi Palaeologi imperatoris expositionem nouam, quae legitur in calce chronici ecclesiae graecae, adornatia Phil. Cyprio, et Lipsiae i687. 8. cura Reuerendi Doctoris theologi l Oari. Olearii editi, adiungesque Notitiam sediuin metropoliticarum Alaxandriae ab Eu clio Patriarcha icriptam, medio sere saeculo decimo, quam exhibet et illustrat idem Beueregius in Notis ad Synodicon magnum p. t 48. seq.Fra1icisci Iacobi Dignit de Digne) historiographiam generalem prouinciarum ecclesiasticarum ecclesiae latinae, gallice. Auenione 37 6. sol. o Lauri breuiarium geographiae episcopalis cum tribus tabulis geographicis Nicolai San-son, quod eum indice conciliorum per partes orbis terrarum adiectum est Tomo l6. conciliorum. P . Et indicem Geomaphicum episcopatuum tomo '
Vltimo conciliorum editionis Harduintanae subiectum, qui quidem subsidium est illustrandac geographiae veteri ecclesiasticae longe praeclavissimum.
230쪽
Notitias prouinetarum Galliae atque in his unam temporibus innoxii Imperieonditam, sed ciuilem, Vt iam norauit Carolus a S. Paullo P. Iaa. nom ecclesiasticam, vulgauit Iacobus Sirmondus T. I. Conciliorum Galliae et an . du esse Tomo primo Scriptorum Francorum. Notitiam prouinetarum orientis suppeditat Misael se siuiras in Oriente christiano Parisis I o. tribus tomis in folio evulgato, cuius tomus primus complectitun magnas dioeeesea Ponti, Asiae et Thraciae, Patriarchatui Constantinopolitano subiectas: seeun. dus, Illyricum orientale ad Patriarchatum Constintinopolitauum pertinens,
Patriarchatum Alexandrinum et Antiochenum, magnasque Chandaeorum et Iacobitarum dioecesses: tertius, Ecclesiam Maronitarum, Patriarchatum Hierosolymitanum, et quotquot fuerunt ritus latini tam Patriarchae, quam ins riores Praesules in quatuor Patriarchatibus et in oriente uniuerso. Prouinciarum Africae notitiam edidit quoque laudatus Simondus Tomo primo varior.
opusculorum, recusam Tomo primo opp. p. 429. atque in tomo priore histo- riae persequutionis Vandalicae Victoris Vitensis, curante Theodorico Rubnarto. His adde Breuiarium Sexti fi c. 4. et quae viri docti, Dan. Fellus, Episcopus Oxoniensis, ad Cyprianum, est Ludov. Edies du Pin, Doctor So bo nicus, ad optatum, ubi etiam exstat Asrica vetus christiana, eleganti eraccurata rabula geographica pexi Insulanum, G. deaIste descripta. Non pauca ad illustrandam geographiam Africae ecclesiastieam facientia monet Henricus Norisius, Cardinalis, in animaduersionibus ad epistolas S. Augustini. quae leguntur in appendice ad editionem Doctoris Hipponensis Amstelo da- mensem T. la. pag. 499.s Neque omittendae sunt notitiae Episcopatuum, a Iacobo Goaro graece et latine editae ad calcem Georgii Codini inter scriptores - historiae Bygantinae. Paris 36 8. fol. Renatus Choninus in Politia eeelesi sticae Dum laurus in iure graeco-romano pag. et q4. sqq. Christoph. Iustellas ad eodie. canonum ecclesiae Africanae Tomo primo Bibliothecae iuris canonicip 418. sqq. Userius libro de Asia lydiana, siue, proconsulari, et septem
. in eo ecclesiis metropoliticis, post auctoris obitum Londini i687. 8. edito, et Bremae 17 I. 8. recuso. Videndus etiam Maacus Cafaubonus ad epistolam
Gregorii Nysieni, p. 33s. R. Notitiam patriarchatuum Antiocheni et Hiditosolymitani Guillelmo Tyrio subiectam exhibet lac. Mngasus tomo primo Gestorum Dei per Francos pag. Io4 sqq. Huc quoque spectant Iac. Gothostedi, Iae. Sirmonis et Claudii Salmasii scripta amoebea de regionibus juburbicariis; quibus adde Christ. Κοrthosti, Iunioris, commentationem de ecclesiis suburbicariis, qua in dioecesin, quam Episcopus Rom. aetate eoncilii Nicaeni habuit, inquiritur. Lips. ι73 I. . 4. Probaturque, extra fines nouem prouinciarum, quae urbis vicario parebant, Episcopum Roman. nulla metropolitae