장음표시 사용
381쪽
hanc scilicet, inquit, Epicureae sententiae esse rationem : Si densaretur unaquaeque voluptas etc. voluptates inter se nequaquam differrent , atqui voluptas unaquaeque non densatur I differunt voluptates igi, itur. Hac enim rationis conclusione profecto nihil esset fallacius. Vide aliam plane similem : Si Mei bomus abesset a patria. idem domi suae non esset; sed is a patria non abest; domi suae est igitur . At, qui hoc sane perperam : esse enim posset domi alienae, vel in foro etiam vel in via. En , 'si bene percipio, quid hoc dicto significare atque eisicere voluerit Epicurus:
Si quaevis voluptas coacervaretur etc. invicem numquam discreparent voluptates ;sed est voluptatum disserentia ; non ergo coacervatur omnis voluptas . Sed contra Methomum hac quidem de re hactenus.
Accipe jam ejus ipsius Ioci, qui mendosissimus ac obscurissimus habetur , e X-plicationem mea me quam si, non facilem modo, sed prope certam ac manifestam di. Xerim , impudens non sim . Tantum scribuoλον
382쪽
oλον pro οδον . Quam facile vero ΟΛΟΣ et ΟΔΟΣ invicem permutari possint ,
etiam tacente me , Omnes vident . Haec
igitur esse debet interpretatio et Si semper voluptas coMIobaretur , ea ae dis , inque tota concretione , Pel is praecipuis naturae partibus inestet, inter re numquam voluptates disserrent . Oλον τo αθροισμα est tota corporis compages , seu concretio , qua constat animantis natura. Saepe vero Oλοντο in hanc sententiam usurpat Epicurus. Sic in epistola ad Herodot. seci. 63. Η σω . λεπτομερεs , παρeλον το ς per totam corpus παρ
Θροισμα , eoacervatioπem vel collectionem voluptatum interpretati sunt. Sequitur, ητα κυριωτατα μερη τηF φυσεως : quod equidem latine dixi, vel in praecipuis naturae partibus, videlicet, ut arbitror, in praecipuis sensibus : Gassendus vero viti ae atque adeo ridicule , ut sunt opera n
383쪽
rurae praecipua. Jam , και χρον' , transistuli , et diu. Paullo ante dixerat , ουνιζει το αλγουν συνεχωs εν τp σαρκι. Porro ex hoc , velut antecedente , Si semper vo-Iuptas conglobaretur , diuque inque universo corpore inesset , recte Epicurus colligit, nullas voluptatum varietates ac disserentias fore : quod eidem falsum atque absurdum videtur. Neque enim vere ad hunc locumGassendus ac Menagius scribunt, hoc eum 'habere commune cum Cyrenaicis, , n pερειν nycνην ηδονης : nam contra Sensisse,
illa certe declarant, quae inserius leguntur
ται : et quae apud Tullium Torquatus Epicureus de finib. lib. I. cap. II. Omnis autem privatione doloris putat Epicurus temminari summam' voluptatem , ut postea P
riari poluptas distinguique possit , augeri amplificarique non possit.
384쪽
ε πιν, o περ κακον . Eam porro a Cicerone latine redditam multis castigat Meia homus; ac Tullium, vir talis scilicet, graviter accusat de eo, quod mentem Epicuri non perspexerit, praveque haec sterit in. terpretatus: quo, inquit , errore captos e tiam esse caeteros; unum se verum vidisse gloriatur. Etsi hic homo semper est ineptu ac hebes, multo tamen heic Ievitatem ac tarditatem suam manifestius prodit . Nam et graeca corrumpit, tum etiam mendose interpungit , quum tamen se belIeemendare ac praeclare distinguere arbitreis tur et tum vero alia quam plura , ut est verbosus ac loquax , adeo vana ac sutilia aggerit, ut ea mihi ne oratione quidem commemoranda, sed omnino contemnenda atque irridenda putem . Igitur non potuit Cicero hunc locum e graeco accuratius
385쪽
aut eIegantius vertere 2 quod ut cognosca tur , praestat ita translatum, licet Gassen.
dus, Menagius ac Mei bomus jam adtulerint, heic iterum ex lib. 2. de finibus reis citare : Si ea, quae sunt luxuriosis essLeientia voluptatum liberarent eos Deorum et mortis et doloris metu, docerentque, qui essent fines cupiditatum ; nihil haberem, quod reprehenderem , eum undique eo ID rentur voluptatibus , nee haberent ulla ex parte aliquid, aut dolens , aut aegrum , ideri, aut malum. Tantum, quae ex eo ad versus Epicurum a Tullio postea disputantur, Gassendus in suis commentariis vehementer oppugnat I quem lege sis, ut de
ejus plii Iosophi opinione sensuque rectius judicare possis. Sed quoniam heic Mei homi errata reprehendere institui, etiamsi pleraque praeteream quis enim ex infinitis persequi singula possit tamen et istud notabo r
386쪽
plutarcho ita vulgaverit, αι ύπερ των με - τεωρων etc. ait iste , t Veram secisse , actum in Laertio tum in Plutarcho etiam, αι περι των έλετεω ων , scribi jubet : non
enim intelligit , quod ipsi vel pueri non
nesciunt , SiVe , ea ερ των ματεωρων, sive περι των ματεωpων, legeris , nihil prorsus
Quamquam Gassendum quoque , ut hoc denique addam, gravi reprehensione ac animadversione dignum nemo negaverit propterea , quod in his , quae habentur haud ita multo post , Ουκ ην το
significatio est hujusmodi, Non licet hominem maximarum rerum metum abiicere , qui non cognoverit naturam universi, quod is , inquam , pro το φοβουμενον , τον φοβου ιλενον ediderit , idque se fecisse scripserit ex ipsa sensus necessitate ; quo certe nihil falsius, nihil homine erudito indignius di ei potuit. Nam Yo φοβουμ ενον , quod est in omnibus Laertii libris, timorem aut me tum
387쪽
tum designit , estque το φοβουμ.ενον λυειν, timorem ponere: Cujusmodi verbis prosecto solet uti Epicurus; a quo etiam Φονον voluptas vocatur, το λυπουμ ενον dolor
secl. I 39. Dixi in libris omnibus . ejus enim, qui AmsteIodami litteris estenta. nis prodiit , in quo Mei bomus posuit Ψον
φοβου ἀενον, nullius veteris codicis auctor,tate fretus , sed tantum Gassendo assentiens , nullam , quod alibi professus sum , rationem habui. Atque heic ego quidem orationi meae modum ponere ac tandem finem facere constitueram . Sed quoniam video Meiboemum istas ipsas ob res, propter quas eum in doctorum omnium reprehensionem ac vituperationem incurrere oportuisset , a nonnullis, qui eruditi censentur, magnopere laudatum quamquam id jure merito praeterire ac contemnere possem ; tamen , ne sorte videar ignorasse , de hoc lecturos tantum admonere volo. Est autem , quem dico , potissimum auctor operis inscripti,
388쪽
Aprili anni art. 7. ubi judicium suum prostri de vitis Laertii a Mei bomo eodem
anno in Iucem emissis , hominem miris Iaudibus extollit , tum universim ob impensam in Laertio emendando ac explanando operam , tum maxime ob illustratum decimum eiusdem scriptoris librum, qui Epicuri philosophiam complectitur eidemque ejus ipsius Iibri adnotationes Is 3. et Is ., duas illas Epicuri sententias, Eι
etc. eo modo , quo supra indicatum est , explicantes ita commendat , ut ex iis potissimum Mei bomi ingenom ac eruditionem intelligi atque apparere pronunciet. Nihil ego quidem contra hunc hominem acerbius dictum , nec quidquam Oratione mea de ejus fama ac existimatione detractum velim. Notabo hoc tanInm , etiam eruditos ac ingeniosos interdum caecutire , inque tam graves tamque apertos errores prolabi , in quos nemo unquam eos Iapsuros fuisse credidisset.
389쪽
Quod nobis multo etiam magis, qui his ingenio ac doctrina certe pares non sumus, aliquando in hoc commentario evenisse non dubitamus: ut dum aliorum errata detegeremus, ipsi non minus quam illi , potius plusquam illi, errare deprehenderemur. Verum si qui, quod nos in iis, non obtrectandi quidem certe , sed tantum juvandi studio, ne scilicet minus docti virorum doctorum auctoritate deciperentur, praestitimus , id ipsum isti in nobis prae stent , ut nos de nostris erroribus admoneant ; hoc iidem, non modo non aegre laturos , sed etiam gratum habituros nos esse, certo sciant, FINIs COMMENTATIONUM LAERTIANARUM.
390쪽
Achilles . Argumentatio. quaedam a Zenone m ea te inventa 196. Eadem Parmenidi a F vortito tributa ibid. Aelianus de Anaxagoraeaepulero inseriptoque
epigrammate 32. 33. Aenesidemus an motum adseruerit asta. Idem quem finem Statuerit 44. Aeschylus Μenedemi ae-eusator 41.
Aesopi fabula a Socrate iverat bus tradita s4Aγραμματος et i
Amasaeua Rom. castigatus 74. Ambrosius reprehensus II. 6. 34. 38. 41. 43. 46. 49. sa. 6r. 62. 79. ys.
leates dictus 194. Anacharsis. Mus in Graeciam iter eruditionis
caussa M. 27. Sententia, quam moriens divit ibid. ob graeearum litterarum cognitionem phi-