장음표시 사용
361쪽
AD SECT. LVI. LIB. X. IN EPICURO.Atomorum inagnitudines non erae tantas. ut sensIbus subjiciantur. vitiosus ex Epicuro locus facile sina. tus ae latine redditus . Idem a Gassendo ae Meia homo mendos ioe factus . Ab Ambrosio interprete Inepte conversus .
Πaerent in his , αύφισοαι τι αμελει eruditi: quae , quin vitiosa sint, dubitari omnino non potest . crediderim ego . legendum , αιιῖrθαι τε αν μελiει, perspi ctia ac plana sententia, videlicet: omnem
autem in iis atomis 3 magnitudinem ine
re, nec ad qualitatum disserentius utile est, et ad nos tune atomi permenirent, ut cerni possint: quod quidem fieri non anima pediti
362쪽
t dis etc. Ac Gassendus quidem suo more , superiora Epicuri verba, a Se non parum corrupta , tali modo in lucem emisit: Πο
νον , oppido ridicule vertit: Nam et ad nos venisui haud dubie visibiles atomi: quod eum fit , minime cernitur. 3
AD SECT. LXIII. LIB. X. IN EPICURO.
De animae natura eaque parte potissimum , in qua inest sentiendi ac cognoscendi νIs , ex Epicuro disputatum . Interpretum caeterorum, sed Gassendi et maxime . errores reprehensi . Qui anima ab Epicuro apud Laertium triplex ponatur , quae ab aliis ex ejusdem philosophi opinione quadruplex dieitus .
363쪽
Sermo est heic de anima ejusque partibus . Dicit vero Epicurus, esse eam spiritui eaure quodam temperato quam simiI-
Iimam, et partim quidem huic, punim illi
similem. Sed illa, Eςι ιρε το μερος πολλην παραλλαγην ειληφα τp λεχπομερεια καιαυτων τουτων , quo spectent , certe ignorant, qui Laertium interpretati sunt. Omnes enim prave transtulerunt: Aldobrandinus, Est autem pars alia ob harum ipsarum tenuitatem partium matationibus multis subjecta : Ambrosius quoque ac Meibomus, a quo ct absurde editum κατοι μερος , Est autem pars , quae multonet accepit immutationem exilitote partium etiam horam ipso
364쪽
DIOG. LAERTII 3otrum. Gassendus autem a re longius aberiaravit . sic ista declarans, Est vero insigne discrimen tenuitatis particularum , ex qui bus haec pars auimalium constat, etiam ab ea, quam obtinent Pulgo venti ignisque par lieulae , Nain το μει os intelligit illud ip. sum , quod Epicurus in anima esse ait, προσεμφερε τον πνευ πι συν λμα et quo etiam facit loquentem pugnantia : etenim primo dicit, vento ae eatori quam simillimum , postea , ab iis ipsis tenuitate admodum discrepare. Itaque 'ro M.vos judicio nostro est ea
pars animae, οιπο του πνευμα τος και
diversa multoque iis iubtilitare ae tenuitate praestantior, id enim est, πολλην παραλλαγην ειλη pos Tli λεπτομιερει* και αυτων του 'των qua cognoscimus ac sentimus; quam nominis expertem esse ajebat Epicurus de quo Plutarchus lib. 4. des plac. phil. cap. 3- Eπικουρος την Σην MMα εκ τετ
365쪽
sere lib. adv. Colot. pag. III 8. D. et Sto-baeus ecl. phys. p. si a. Sed audi Lucretium lib. 3. Vers. a 38. et deinceps: Iam triplex animi rat igitur natura reperia: Nee tamen haee sat sunt ad sensum
Nil horum quoniam recipit mens posse
Sensiferor motur , quaedam qui mente
staria quoque his igitur quaedam na-
Iura , neceIIe est , Attribuatur et ea est omnino nominis expers .
. neque mobilius quicquam , neque
Nee magis e parvis aut laevibus ex Dumentis , Semiseros motus , quae didit prima per ortuI. Verum quid est hoc, quod Epicurus animam triplicem facit, quippe quae, M
366쪽
quum apud Plutarchum, Stobaeum ac Lucretium dicatur quatuor e partibus constare Gassendus ad haec : Nomine του πνευ- τος intelligo tum quidpiam ventosum , tum quidpiam aereum . Atqui aliter Lucre. tius : nam το αερωδρs, quod heic ab Epicuro praetermittitur, Θ UM ' Comprehendi significat: quo sane modo hic nodus expcdiendus est . Sic enim is verS. 232. et sequ. Nee tamen haec simplex nobis natura putanda est. Tenuis enim quaedam moribundos deserit aura πνευμ t.
porro trahit aera secum; Nec calor est quisquam, eui non sit mixtus et Ler . Rara quod ejus enim constat natura,
aeris inter eum primordia multa cieri . V 3. LXXXXVII.
367쪽
AD SECT. LXvI. LIB. X. IN EPICURO.Partem anImae , quae caret ratione a toto corpore sui se ab Epicuro distributam , rationis eompotem in pectore eollocatam ω Παρισα Θρει, in antiquis e dicibus repertum , recte se habere contra Garaenis dum ostenditur.
Scripsi παρε ρθρει , ut est ita vetustis codicibus, Gassendo ac Menagio testi bus , non παρεσαθρει, ut in editis . Gassendus respuit παρε p ta ex quo , in quit , nullam non incommodavi significationem expresseris : et is quidem παρεζεται λbleiboinus παρεσπαρη ex ingenio reponunt. Sed rectum id est opinione mea : potest enim commode ad Epicurum referri sic ,
O eius quidem animae partem ratione
carere , quais reliquo eorpore distribuit ;partem Pero eo otem rationis , sitam in pectore: nam ante dicitur, Αλλα μην και
368쪽
τοι αλπιον etc. cisi legere malim , t εν - Θοορακι, vel, το εν τ' θωρακι nisi tamen , quod mihi verissimum videtur , Laertius scripserit . Και το μιεν τοι αλογον αντης
τον λοιπον etc. hoc est, Et panem quidem ratione destitatam reliquo eorpore distribuit , rationis pero participem in pectore
AD SECT. CXXXI. ET CXXXII. LIB. X. IN EPICURO.
Cujusmodi voluptatem finem esse diceret Epicurus . Correctio quaedam Laertio adhibetur. Meibomi tar. ditas ae imperitia castigatur .
369쪽
In verbis sequentibus , quae recla ac pura esse vel caecus aliquis viderit, Mebbomus noster maculam haerere sibi persuasit: ejus enim ista sunt; omnes editiones perperam , ου γαρ ποτοι και κωμω συνειροντες ; quod Aldobrandium versit, continentes comessationes , GaIIω- , pcrpe tuae, magno errore , Non solum ex re, qzod
perpetuis comessationibus nee luxuriosissimi sufficiant , sed etiam ex frius verbi significatione . Hesychius συνειρει , συναπτει et
signi catione perpetui nusquam inPenitur .
Verum haec similia caeteris. Nam vocem quidem , συνειροντες , non tantum agendi significationem habere, sed etiam conjunc tas , Vel continentes aut perpetuas demou-strare , ea solum , quae Budaeus ac Stephanus in thesauro graeco ex Aristotele recitant, loca declarant. Dico conlinentes aut
perpetuar i ς aedem enim iunt, quod is nescire
370쪽
seire mihi videtur ; potationes scilicet ac comessationes non interruptas , sed sere continuas , ut unam altera excipiat ac se. quatur . Quod autem ad rem spectat, pedipetuas ganeonum epulas qui. dem , recte tameu diei , nemo , praeter Meibomum , ignorat. Sed pudet me profecto his refutandis ineptiis ac nugis operam perdere. Non omittam tamen, ut is emendandum hunc locum putaverit, nam- posito, inquit , verbo συνειρον- , comm sis statim sensus utrobique apparet . Itaque haec inepte sane, utque erat eo dignum , qui nihil boni ac elegantis , quodque non procul abesset a vero , proferre solitus esset , ita vulgavit , Aλλα τs ιλητε