Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

371쪽

tiam pluris, quam sapientiam fecisse . Plerosque tamen sapientiam prudentiae praestare velIe. Laetatius a Methomo corruptus.

si quis mentem adhibeat, non διδα σκουσαι , Sed certe διδασκουρος Iegendum fuisse deprehendet. Hujusmodi enim sententia debet esse : Ex qua predenti r liquae Pirtutes nascunor ; quippe quae do ceat , non posse iucunde etym , nisi prude ter et honeste iusteque Pisatur. Sed et illud , Φιλοσοφιας τιμιωτε νυπαρχει φρονησις , profecto mihi non proebatur. Laertius ita, ni falIor, αφιας τι μιατερον , quod est Epicuri doctrinae maxime Consentaneum: qui scilicer eam modo scientiam aestimaret, quae conduceret ad beatam vitam ; quae vero esset posita

in cognitione eorum, quae nihil ad hominis

372쪽

nis selicitatem conferrent , facile contemianeret. Est porro, quidem Θεωρητι -

finitur a Stoicis apud Laertium lib. 2. secti seu, quod ait Aristoteles ethic. Nic

373쪽

3Ia EX LIBRO X.

φρον σις. Contra sapientiam praestare pru. dentiae tum Plutarchus de Virtute , mori pag. 443. E. tum AriStoteles contendit ethic. Nicom. lib. 6. cap. 7. cuius ista sunt:

Paullo vero post: Και γαρ ανθρωπι αλλα

Locus a Mei homo de more vitiatus; itaque , addito To articulo , Amstelodami editus, cpιλοσοφιας το τιμιωτερον . Non hoc hoc

374쪽

to a

AD SECT. CXXXVIIII. LIB. X. IN EPIcUsto.

De opinione, quam Epicurus habuIt de Diis . Eme datus Cieem duobus locis .

To minαριον και αφλαφτον , M ε αυτοπραγριατα , ουτε αλλ' παρεχει. De hac , quae inter Epicuri κπια prima sententia est, disputat M. Tullius: cujus locum elegantissimum quidem, sed certe non sanum , ut ei, quam potero , medicinam faciam , heie ex lib. I. de natur. Deor. cap. 3o. recitabo et Itaque in iliis feliciis ejus bmihusque sententiis , θυι appeliatis κυρια --, haec , ut ophnor , prima sententia est: suod beatum ei immortale est, id, nee habet, nec exhibet cuiquam negotium. In hae ita exportio se

375쪽

3 4 EX LIBRO X.

tentia sunt, existimem, quod illa inse ita plane loquendi star I u scisse consulto. De homine minime vafro male existimant. Dubium est enim , utrum dieae aliquid iste beatum et immortale , an si quod sit , id esse immortale. Nbu animadvertunt, hete eum ambigue loquutum esse ; sed multis aliis locis et illum et Metrodorum tam mperte , quam paulio ante te . Issa enim cem te vitiosa et corrupta sunt , an si quos sit , is esse immortale . Nulla quippe ex his , quae quidem huic loco conveniat . sententia exprimi potest . Ne longum faciam , ita censeo emendanda ; an si quo sit beatum et immortale . Itaque hoc dicit

Cicero , graeca verba , G μιαπιαριον καiαφθαρτον , πτε αυτo πραγματα etc. ambigua videri nonnullis. Nam vel ita

intelligi posse , Pod beatum es immortale

est , id nee habet etc. vel ita etiam , Si quod sit beatum et immortale . id nee habetetc. Qitortim primum si vellet Epicurus, Deos utique is ponere videretur ; si vero alterum diceret , idem nec negaret , nec

376쪽

adfirmaret , esse Deos . Ac his quidem, qui eum consulto ambigue loquutum putant , respondet Tullius. eos injuriam Epicuro facere , tum quia de homine minime vasto male existimant, tum quia, si hele inscitia plane loquendi obscure exposuit . quid sentiret de Diis, alibi certe apertius

declaravit. Propior verae , quam quae vutigo circumfertur , scriptura est veteris coodicis, an ii quod sit beatum , id esse -- mortale. Placet subjicere quiddam Ieviusculum: quoniam video aliquos his etiam leviculis delectari . Nam infra seci. 144. quum sit aliud scitum Epicuri, τάχη

ο λογισμιος διωκει : quod ita idem Tullius lib. I. de fin- cap. I s. Optime pero Epycuras, quod exiguam dicit δεν unam inter venire sapienti; maximasque ab eo et gravissimas res eonsilio ipsius et ratione a pnistrari; non dubitem ita legere maximasque adeo. Ineptum est enim ab eo, eontinoisilas . Morellio ob eo delendum visum

377쪽

est; sed, quod ego opinor, verius.

AD sECT. CXXXX. LIB. X. IN EPICURO.

Non posse iucunde vivi, nisi honeste iusteque viis vatur. Locus vitiose editus , quem frustra Gassen. dus , Κuhnius , Mei mus restituere tentarunt, nutori suo redditus .

378쪽

equidem sic corrigenda esse ac distinguenda arbitror : Οτιν δε τουτο ιλη ζηταρχει , φρονιμωs Ma καλως και - ουσιες-ι τουτον ἐδεως ζην ενεκα του θαρρειν ανθ ρωπων etc. id est , In quo vero istud

nou inest, prudenter, inquam , et honeste iusteque vivere , is non potest ideo vipere jucunde , quia hominibus considat , vel ex principatur natura reguique bono : quibus ex rebus ni quam illud το ἐδεως ) ibbi comparaverit . Scripsi autem , εξ ίν ουκαν, Romae editos libros sequutus. In caeteris legi tantum prose, sustulique vatque cum altero ύπαρχει . itaque non magno labore locum vitiosum sanavi; quum tamen Gassendus ac Meibomus, quibus et Ioachim . Κuhnium adjungere est opus , pluribus partim demptis partim additis, id minime consequuti sint.

AD SECT. CXXXXII. LIB. X. IN EPICURO.

Declaratur Epicuri aententia: Si quotiescumqρο ines aet in nobis voluptas , eadem coacervaretur . esset que

379쪽

que ia toto corpore ac cunctis sentibus . nullas voluptatum differentias lare . Laertii interpretes, Κuhnius , Ganendus. Me ibomus graviter castigati. Pro Uδον, λον supp situm a Quida μω - , significet et quid. τα κυρωνα κ μ η Tmpur ἔ. Epic rum velle, summam voluptatum esse, non dolere raed in caeteris voluptatum discrimen ponere , conistra Gassendum ac Menagium , demonstratur. M.Tubilus a Meibomo reprehensus. In quo ejus inscitia ae loquacitas irridetur. Ejusdem error puerilis. T. mpa. i. tu Epicuro timorem denotate. Id Gassendo

Tam haec perperam ac procul a ve ro a Κulinio, Ambrosio ac Meibomo rectdita legimus , ut mirum sit. Gassendus v

ro, Ex Bis. inquit , ut quidpiam sari erui

valeat , alio , quain Davo , opus est: tum , iisdem mirabiliter depravatis , absurdam inde maximeque diversam ab ea , quam Iocus hic praeseri, sentcntiam elicit hanc

nempe: Si voluptas omnis sis posset in seipsam colligi, ut oratione complexaque per

380쪽

setis, molestiae nihil extra eam foret; δε-

ret ea collectio perinde abroIIIa , ut sunt opera naturae praecipua , neque voluptate; ullatenus inter se disserrent. Graeca autem

Eadem Methomus quoque pervertit hoc

quibus ista subjicit, Dissicili a Mee sen

sentia est interpretum omnium et commentatorum confessione , eum ob eorruptam graecorum codicum Detionem duobus laris, tum ρb ipsam rem, quam intellectu adsequi non potuerunt. Deinde haec exponere ac declarare aggreditur pluribus verbis. Frustra tamen operam impendere mihi vid tur, quum eorum pleraque inania prorsus Sint, atque ab Epicuri mente sensuque vel maxime abhorreant. Unum modo notabo , quod mihi non praetereundum eZistimo e hanc