Praeclara ac diuina quaedam quatuor doctrina, et sanctitate illustrium abbatum, Ephraem, Nili, Marci, et Esaiae opera e Graeco in Latinum conuersa, Petro Francisco Zino, canonico Veronensi, interprete

발행: 1574년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tate,vel in tota Dioecesi: Quo quide visitationis munere omnium grauissimo, ct laboriosissimo diligentiis 8 fungeris: Si monasteria virgina, aut

Monachoru:Si Seminaria tua, vel antiquu Ac00thorum ab Eugenio IIII Summo Pontifice institum,cta superioribus Episcopis, O Canonicoru Capitulo bene semper administratu, a te uero mirifici auctu atq; exornanu:vel nouum incredibili studio, cura, ct diligentia tua ex decreto, O institutis Sancti Tridentini Cocliij erectu, locupletatum:Si Derelictorum, aut Derelictam loca n qua tu summo cum Dei honore, ct totiuUriuitatis como ,et latitia oes utriusq; sexus pauperes passim antea uagantes ita congessisti,ut nullus amplius inops, ct mendicus in urbe vagari conspiciatur : Si Hossitalia; quorum praecipuam tu curam geris: Si lites,discordiae, inimicitiae dirimenda: Si pax inter ciues concilianda: ubiq; semper dulci quadam seueritate, o eloquentia illa

christiana, quam tu in praeclara tua rhetorica Ecclesiastica tam eleganter doctes tradis; de timore Dei,de tremendo Iudicio, de pietate, de religione,de uirtutibus omnibus complectendis, defuitijs euitanis,de bonis moribus, 4 beata uita, ita loquentur,ut magnam, singulis,et uniuerinss tum utilitatem, tum etia voluptate sint allaturi. quod si tibi iter aliquo erilsuscipienta, non

in cundi, aut inuenusti haerebunt comites .inam

si Magno illi Alosio Lipomano, ut ipse testatur,

12쪽

iu ardua illa Polonica Legatione υnus aut alter eorum tantum attulit consolationis: Si Hieron

mo Triuisano alius ex illis ad Cocilium Tridentianum proficificenti fuit ornamemto: Si Petro Comtareno in Oprum, Paphum nauiganti honori fuit, iucunditatie quanto tibisolatio, et gaudio. erunt omnes te simulprosequentes'Quodsi anno Iubilei iam iam ahpetente mmam ad reuisenda

loca illa sanctillima, ct deosculandos beatissimos Gregorij XIII Opt. Max. Pontificis p des libuerit proficisci, quis undique ex omnibus

orbis partibus innumerabiles omnium aetatum, atque ordinum viri mulieres , confluent, te libentissim/,ac magna, ct sancta tua cum laetitia, omnium amicorum ac familiarium tuorum te se-.quentur. Sed quid ego de ipsis, ad te praesertim tam multu e Ipsi de se loquantur. Mihi satis sit, eis ad te aditum patefecisse, atque eos sic ornasst, ct loqui docuisse, ut nec barbari, nec fordidi

videantur omnino. Te enim, qua es cum in om

nes , tum in hospites humanitate, eos benignἐμ- sceptrurum, oe omni genere liberalitatis complexurum esse certo scio. Vale, Zimmi tui amamrissimum, atque obseruanti'ssimum dilige. venerijs Pridie Idus Mah M D LXXIIII.

13쪽

OPTIMO A C S A

PIENTISSIMO VERONAE

PONTIFICI, D. HIER

la laetitia, quam patria mea celebri Ciuium atque ordinum omnium eratulatione, prae se tulit,

lectissimo totius Rcipub. Venetε nobilitatis flore, datum esse sponsium atq; pastorem intellexit ego summum animi mei gaudiu tantispererelare constitui, dum sanctissimum quenda senem, qui multis iam taculis pene mutus ae sordidus in tenebris iacebat,excitarem: ut a me Latine loqui edoctus,& vestimentis paulo clegantioribus exornatus , tibi meo nomine gratularetur. Hie est Ephrem ille. quem Nisibis clara Mesopotamis ciuitas genuit rEdessa Diaconum habuit, Graecia suspexit, uniuerta Christiana Respub. est admirata. Hunc Basilius M snus unice dilexit. Hunc D. Gregorius Magni Basilii Frater luculenta ac bene longa orationc summis laudibus in coelum extulit. Huius doctrina tam pia , tam syncera, tam dulcis, tam grauis, atque frugis N ab omnibus semper est habita, ut eius opera mitile ducentis iam annis e Syra in Graecam linguam conuersa post sacrarum scripturata lectionem Be tus Hieronymus in Ecclesiis legi conflicuisic testetur. Per hunc ego diuinum senem ad te, pater optime , tanquam ad numen aliquod quando tu in hac

14쪽

diiccsi Dei personam ac vi m geris gratulabundus & supplex accedo. Ad Dcum aulcm qui adeunt, α donare,& petere aliquid constituerunt. Dono igitur tibi non aurum,non gemmas, aut aromata, iucmodi munera Regina Saba attulit Salomoni: Sed cum vidua illa paupercula veluti minuta duo, quartu pro eximia animi tui magnitudine auro, & gemmis, S aromatibus antepones: nempe praeclara ac diuina quaedam huius viri sanctissimi Ephrem monumenta, quibus & tu non mediocriter delecteris.& grcgis filiorumq; tuorum animi ac corda, quae viaua veri Dei sitiat templa,decoretur, & bonus,ac su uis odor fiant Deo,& Angelis, di hominibus. Atque hoc quidem est munusculum nostrum. Quod si tibi. ut sporo, & opto, non ingratum accidisse, & prodesse caeteris intellexcro: alia complura tum eiusdem auctoris, tum aliorum Sanctorum opera, quae Gra ce scripta apud me conseruantur, labore ae studio

nostro in lucem Latina prodibundi Quod autem abs te peto, eiusnodi est,ut & tibi Iargienti,& aecipienti mihi, patriaeque meae, atque ipli Deo sit futuriuntonge grati itimum: nimirum, ut sponsam ipsam tua. quae S pulcherrima est, ct tui, in quo uno virtute Umnes amabili quodam mansuetudinis ae morum suaui stimorum vinculo contu inas cernit, amantic sima, quemadmodum amas ronstanter ames:vt eam nullo unquam tempore desem: sed praesens omni Unicio, ac pietate, di amore perpetuo complectareis Valca

15쪽

INDEX EORUM, DI AE .

- hoc volumine continentur. O . Maem animi sui rimore Iecsctis,o eantumelia. I 6, explicas. ' char. V De maledicis, ct coruumelia- Preces. 7 sis. Is De krtiatibus 9 vitiis. 8 De teperatia,et eoιinetM. I 6 De timore Dei. 9 De intemperantia. II ' De illo, qui expers ea timoris De gratia Dei. I 8- Dei. 9 De linquae morbo, is eaeteris De Charitare. 9 ' vitiis. 2r De M ne non habente cha - Defiet peccara sua, et Dei mi- ritatem. Io Iericordiam implorat. 27 De longanimitate. IO De pomitetia et eosnsione. 23 De,irtutis huius experre. IO Se ipsum reprehendir,ct pec De patientι aDe impatientia. De benignitate. De iracundia De mansuetudine De improbitate

Me vinitate. Me mendacio. De obedientia.

De virginis .ct e actitas e. 6or De ea litate. 62. De inobedientia ct mur Beatitudiner. I 63 ratisne. t Beatitudines aliae. 6I De homine ab inuidi et aemu De recta vitae ratione. 7blasume alieno. I s Debeatitudine et miseria 76 De Didis, et aemulato A'. I s Vita S. hram a Dino Gr

Oe homine abhorrente d ma - Ιολο seno coposita, 7 8Exlib B. Hieronymi de scriptoribus Ecclesiasticis.

P H u Messene Ecclesiae Diaconus multa Syra sermone composuit ct ad tantam venit claritudinem . H ροLI lectionem Scripturarum pullice in quibusdam Ecclesiis eius scripta reeitentur. Legi eius de Sρiritu Sancto Graecu volumen,quod Quidam de Syriaca lingua verteras, ct acumen sublimis ingenii etiam in tramia; me cognoui. Decelsisub Valence

Principe. .

16쪽

DIVINA QUAEDAM

OPERA,

MILLE DUCENTIS IAM '

ANNIS E SYRA IN

Graecam Linguam.

in Latinam Versa,

PETRO FRANCISCO ZINO,

nimi sui timorem explicat GO EPHREM peccator,&in certaminc spirituali, in quo propter negligetiam meam a*sidue vincor, ignauus ac piges, vobis,strenui pugiles, & Dei mantissimi fratres, ingentem animi mei timorem, qui me miserum, & superbum, atque insipientem, ac desidem die quodam inuasit, vo- locommemorare . Sedebam solus, tuto,&am ino, ac sublimi quodam in loco:& inanes huiuste Umundi sollicitudines,tumultus, pςrturbationesque

17쪽

ANIMI SUI

mecum ipte tacitus reputabam : considcrans, quo modo vita nostra velut umbra pertranseat,& tanquaeursor veloci stimus fugiat, ac matutini floris instar marcescat.Et cum dolore ac gemitu dicebam: Ignauia, & negotiis, atque cogitationibus inutilibus distracti,quo modb saeculu hoc praetereat, ignoramus. Haec mecum ipse cogitans, oculos in coelum se stuli.& stupore quodam assectus,tanquam extra me attonitus haesi, magnaq; sormidine totus horrcscen cordis oculis Dominum sit nama in gloria sedentcna vidi,&animam meam sic alloquentem : Curo anima coelestem thalamum tuum immensa lucis & gloriae pulchritudine illustrem contemnis 3 Cur sponsa mea, odio prosequeri, me purissimum sponsum tuu atque immortalem3 Cur ea despicis bona, quae cgo tibi,in lumine vitae praeparaui 3 Cur te a me per O Cupationes vanas, & turpes cogitationes alienasti Cur O anima, cumomni studio S gaudio aducntum meum sedula non expectas 3 Cur cum Iampade tua non vigilas, anima,vocem illa ut audias, Ecce spon-

Matti*s sis venit, exite obuiam ci cum laetitia3 OIanima,cur decoram vestem ad nuptias tibi parare no sestinasti Cur cum gaudio in coelestem& sanctum thalamum non ingrederis3 Cur odisti me, qui bonus sum, teq; a morte in vitam vindicam Ego, anima, mortem obii, ut te mihi sponsam asciscerem. Ego, amplissimum tibi regnum haereditarium acquisiui. Ego, antima, Omnia mea bona tibi, ut Rex praebui. Ego propior te factus sum homo, ut vitam tuam liberarem

a corruptione.Ego,anima,cunctis operibus meis salutem tuam anteposui. Ego thalamum tibi in coelis instruxi, Angelisque praecepi, ut in eo coram te minimstrarent. Tu autem, anima, me coelestem sponsima,& incredibilia, quae tibi paraui, bona contempssti. Quem porro praetulisti mihi , qui miserationibus meis genus humanum seruaui Quis pater vita lar.

18쪽

TIMOREM EXPLICAT ε

gitur,ut ego, quem tu, anima, reliquisti Tu, anima, tu pro me inimicum tuum omni odio dignissimuntiadamasti. His ego verbis, Datres, coram Domino constitutus, magna animae meae turpidine animata uersa, vehementer expaui, & prae timore deficiens contreinui.Et quia tantum dedecus ferre non pote ram,ubi me abscondercni, cogitabam, dicebamque moles, me peccatorem & impium operite. Et demisso capite prae pudore lugebam,magnaq; voce lamentabar, Cur ego, inquiens, ex utero matris egressus sum, ut Dominum meum sanctum, & bonum, & mustricordem ad indignationem prouocarem' Tu Domine,in utero matris me coagulasti.Tu corporis incrementum dedisti. At ego ingratus sui, & dona tua coelestia, sanctaq; gratiae tuae remedia cotempsi. Fles tame procidi,& cum dolore ac gemitu cordis mei Iacrimans exclamaui: Exaudi, Domine, clamorem mcum, A verba suscipe deprecationis naee, quae ego

peccator timore perterritus loquor. Domine cle, mens,& mitis, atque misericors, ne tractes me, vemeritus sum pro cunctis operibus meis. Nec memuneris iniquitatum mearum,quibus ego gratiam tua,

benigne Domine irritavi. Tantum mihi spatii eo cede , clementissime Domine, & humani generis amantissime, ut resipiscarus ut poenitentiam agam. Gratia tua,quae pertulit adolescentiae meae iniquitares,& senectutis mes delicta strat.Me nr,benignicsme Domine, iusiurandum tuum, quod iurasti per temetipsum dicens: V uo cgo, dicit Dominus, quia EZ. ILnolo mortem peccatoris & impii, sed magis ut conuertatur ab omnibus iniquitatibus sitis,& vivat. Humanissime Domine &cicinentissime, pro tuis mi ratio rubus iurasti, te nolle mortem peccatoris, sed magis ut conuerteretur, &viueret. Ignosce igitur mihi peccatori, qui adiuro te per viscera miserico

diae tuae, ut m hi prop tius sis S placatus. Missime

19쪽

inet,Domine,& noli supplicis obtestationem ac preces aspernari. Tu,Domino,qui hominu corda scrutaris & renes, &nostras omnes perspicis cogitationes,nosti, me acerbo animi dolore compulsum, haecausti m elle loqui in conspectu tuo. Respicc, Christe saluator, fontes lacrymarum nacarum, & contritionem, atque suspiria indigias animae nace. Adveniat misericordia tua,& protegat me,antequam terribili iussit tuo imparatus ac foedus deprehendar. Gratia tua mihi exiguum vors poenitentiae tempus elargia tur. Nequisimitissime Domine, gratia tua peccatorem despicere lacrymantem. Ignoscit omni animae, quς sipplex ad te confugit,& peccatorum, quae commisit, veniam petit. Exaudiuit sanctus & bonus Dominus vocem meam,& clamorem lacrymarum mearum,& misertus est mei,ut ego quoque fructum poenitentiae feram. Obsecro,Domine,ut mihi verae poenitentiae spatium concedas. Doce me Domine, geduc per viam vitae, ut saluus fiam. Quoties mihi, fratres charissimi, venit in mentem illius diei, & illius horae, in qua me repente hic timor inuasit, horreo, S lacrymor,&ingemisco. Rursus omnia simul obliuiscor,& preces,& lacrymas, S timorem,& poenitentiae tempus mihi gratis diuinae munere concessum.

Unde mihi haec duritia λhse negligentia haec obluuior Cur tam repente impudens fio,timoris expers, superbus, & iracundus 3 Cur mihi ante oculos nec timor Dei,nec iudicium suturum versaturiNum i

iustus Deus3Num dissimulat,aut non perspicit opera mea Absit. Quaeso obtestorq; vos, amici Dei, Scsratres inci charissimi, ut pro me homine inutili Stpeccatore Deum benignum &misericordem deprecemini. Quae mihi contigerint, idco vobis patefeci, ut per vos a Deo mi sericordiam impetrem. Non dubito, si volueritis, quin mihi apud Deu precibus ,&supplicationibus vehris auxiliu ferre valeatis. Scio

20쪽

TIMOREM EXPLICAT.

multorum obsecrationem potuisiectia Apostolos Actit. e carcere & vinculis & morte liberare. Quanto magis me peccatorem & impium a morte liberabitis λ ccurrite,qui timetis Deum,pro me preces vestras effund1tc,ut in anima mea luceat diuina gratia,mentemq; meam tenebris cireumfusam illuit rei. Ego autem vestrae supplicationis auxilio dignus cssiciar, . qui poenitentiam agam,&veniam obtineam. Et adueniente diuina gratia dulcescat amaritudo mea. Gratiar enim presentia simul cum animi resipiscentis dolore dulcedinem affert & tranquillitate. Exhilarat Spiritus Sancti gratia,facitq; , ut anima rerum omnium caducarum & inutilium obliviscatur.Gratia Dei in anima nostra similis est horto regio purueliris arboribus reserto & fructibus bonis, qui & s pore,& odore, & pulchritudine mirificam omnibu sensibus asto runt deiectationem.Eiusinodi sunt diuinae gratiae fructus. Spledorem, dulccdinem, istitiam praebent.O beata illa anima quae gratiae diuinae pretsentia fruitur. Quanto illustratur splendore. Quanta assicitur suauitate. Quanto conleplationis ga dio perfunditur. Itorum dico: O beata illa anima , quae diuinae gratiae muneribus decoratur.Nihil aniama illa cernit in terra. Tota haeret in Deo. Neque enim illa sponsi suavitas & gratia discedere permi tit.Ecce rursem ad fores Domini mei supplex accc-do, obsecrans, adoran ac dicens. Ignosce mihi,clc. mentissime Domine,delicta mea.Expedit enim supplici seruo, posteaquapcecauit,non enligere manu

Domini sui, sed potius eum omni summissione R-humilitate cordis permancre . Sic enim & homines seruis delinquentibus parcere consueuerunt. Quod si homines mortales &5mprobi cosseruis ignoscunt suis, quanto magis Dominus sanctus & bonus, cuius misericordia,& mansuetudo, & clcmetia est infinita, iniquitates, & crimina remitici illis,qui ad be-

SEARCH

MENU NAVIGATION