Historia Jemanae, e codice manuscripto arabico, cui titulus est Bugyah almustafid fi ahbär madinah Zabid concinnata; quam praem. de libri auct. et argum., nec non de antiquitatibus Jemanensibus historicis disputatione; adj. indice geographico ... ed.

2쪽

quam, praemissa de libri auctore et argumento, nee uon de antiqMitatibus Ioinanensibus historicis disputatiove adiecto indice geographico locorum et ssuminum, in codice obviorum, ab illustrissimo Philosophorum ordiue in Academia .llorussica Ithenana praemio ornatam

EDIDIT

CAROLUS THEODORUS IOLLA SEN,

IIDCCCXXVIII.

4쪽

Quum ante hos tres annos in via δε niam Bonussicam Rhenanam me confarrom, tu mihi

potissimum fuit consilium , ut instifutionibus Froitagii, Vocti imi piri, cujuε fama jam ad

ultimas septentrionis Orcis et meaS quoque Per νenerat aur , Ueram navarem, venians DIU, ut laetissimi indu studiis meis accrescerem fructus; neque, qu- animo conceperam, spes me sibi

lil. nox enim intellexi, haud facile esse aliquem, qui Dei ipse penitius rassiones ditissimae, at di scillimae Araticae linguae perspexerit et Meriorem

5쪽

eoniam animos horum aliauiorum amore imit uorit. a

Ouum per aliu7uantum temporis εub auspiciis eius blitteris Orientalibus operam disissem, a lissimus cin ista Musarum sede philosophonum ordo inter d.ilia etiam hoc quaestionis an meritum P POSMit, i, ut e codice Arabico historia Iemanae exhiberetur; γem autem, haud inscius, quam imperfecta mihi esset linguae Phalicae cognitio, totum huius P riculi faciundi consilium adueci. Quod quum Diassisset sis humanissimus, summoperm me exhortatus est, ut, in his littoris. quid palerem, Periclitarer; rationem simul indicaoil operis suscipiemii et fauste consciendi, optimi Gniquo m ei sui mihi prae- ηbuit facultatem. Hoc igitur εα-οm et auctore ad istud argumentum tractan iam me accinxi et, annuente summo u mine, id Sum a ecutus, ut dissertatio mea palma ornaretur. Vident igitur omnes, quantum illuci oti, quod hac in m inmolarissimo Abeam, oeci is ne hunc quidem hum

6쪽

cio fretus, commeruationem meam pullici juris facere constituissem, fastidiosum fel molestum istud negotium, quod a libris saepis exscribendis jungi nequit, humanissima in se Suscepit, Panem ipse suis humeris imposuit, partem per alios f

Aerulam curarit.

Quoia hianumitatis specimen, quum jam per ω maximum sit eit honorificentissimum, eo magis mihi Amtum fuit, quod ipse, antequam laetum accepi numium, unanima ordinis philosophorum

avictoritate, palmam mihi e s ad dicatam, umgemibus aliis rebus, Bonnam relisu lene coactua fueram

Pro his fot tantisque in me meritia non Pos sum, quin Tibi, Dis clari imw, praeceptor L marissimU, Sum e continuo reverende, gratissimum meum amimum Prostear, bona quaeque πω Te iterum, iterumque palem jubeam. Vos Meno, qui hanc dissertationem lecturi estis, nolite nimia

7쪽

Moerila se in studiorum meorum prim illas inoohi et jupenem deterrere, quin inchoata Aluuia. Aummta numine annuente, fauste ad fnem Perducat.

8쪽

S. 1.

Da eo dice.

Initium totius disputationis a codica faciem diam, ut tam de ρxterna eius sorma, quam de iis, quae continet, disseratur; legentibus inimstatim ab initio et disputationis argumentum et modus disputandi appareat, necesse vide-tUr. Quamquam nobis archetypum codicis ad manum non est, sed apograpnum tantum, nil tamen impedit, quo minus breviter de eo exponamus. Nam apographum illud, quod benignitas cl. Fr Evtagii mecum communicavit, ab ipso hoc viro doctissimo summa cum diligentia transcriptum est. Exemplar autem huius codicisa viro, de cognitione cum totius Arabiae, tum praesertim tractus Ieman nsis optime merito, Niobuli rio, cui Deus faveat, ex Arabia allatum, hodio in divite bibliothecae Hastilensis periu asservatur, sed ne ipsum quidem archetyprimest, id quod ex universa codicis ratione satis apparet. Etenim codex ille permultis locis non solum punctis diacviticis sest destitutus, sed saepissime etiam litterae vocabulorum non plane sunt m

9쪽

2pressae, ideo Illo n lilarario signo notantur, quo indicet, se ex ruat tur suum legere non Potuisse. An puncta diacvitica in autographo iam desu rint, non constat. Equidem scribam ea omisisse non putaVerim, quamVis in reliquis saepe negligentiam et socordium in libim transcribendo ostondit; plures enim auctoris manu scripti libri et praesertim tales, qrii in argumento Versantur historico, signis diacriticis carentes reporiuntur, quippe auctori, cui onmes res descriptae notae sint, ea superflua videantur. Dolendum autem est ante omnia, nomina tribuum, IOCOrum, umbium fluminumque et punctis diacriticis destia tuta, et parum accurate Scripta esse, ita ut nomnunquam sciri nequeat, quam tribum, quem l cum auctor Significarit. His omnibus ossicitur,

ut codex legonti haud exiguam praebeat dissiculi tem, coniecturam interdum flagitet, interdum

scias u Omnino Careat. ΙnVeniuntur etiam nomnullis in locis lacunae, quibus modo, nihil d

esse, adScriptum est, modo Voces nonnullae via dentur oXcidisse. Haec hactenus. Accedamus ad singulas, quas continet codeX, Partes Tecensendas. I. Praemissa est introductio p. 1 - 2 med.

quae hisce partibus continetur: Incipitur a disputatione de utilitate annalium

conscribendorum. Sequitur expositio earum rerum, quas auctor nareaturus est; nimirum historiam Zohi-di a prima urbis origine usque ad suam

Addit rationem, qua commotus rem SusC Perit. Fuit autom haec, quod historia familiae Bonu. Thaher a nemine tum memoriae mandata erati

10쪽

3Εnumorat deinde sontes, o qui titis hausit. Postvomo subitiligit divisionem totius opusculi in praelationem et decem Capita. II. Sequitur Praelatio ipsa, p. 2-7, quae a) De terrae Iemanensis ratione, et quidem l) De summa demanae praeStantia. 2) De ortu vocabuli 3) De Jemanae divisione in inseriorem et superiorem Partem. 4 De tempore et ratione, qua fides Alamitica ab incolis accepta sit. M De primordiis annalium conscriptorum,

eorumque ratione.

H Do historia tractus Iemanensis a suga Muhammedis usquε ad initia urbis Z bidi, ab a. 1-204. Recensentur nomina Chalisarum, enumerantur ii P ios singulis demanae oppidis praesecerint, neque tamen praeter nomina nuda quidquam traditur. Successoribus Μuhammedis ati a. 1-40 Iemana parebat, Ommasiadis a. 41 - 132. Abbasidis 133-204. . Seqxiitur historia ipsa, eaque, ut iam diximus, in decem capita divisa. CAPUT PRIΜuΜ exponit de urbis Zebidi situ, coelo, Ductibus, plantis, muris, portisque. CAPuT SECuNDUM. Conditur urbs a. 204 m. Scha'bano per Muli medem b. Zijad Al mavi.- Historia urbis totiusque Iemanae . sub auspiciis regum Ziiaditarum, a. 204-407. Ex hac familia regnarunt: Conditor urbis: Mul ammodos b. Zijad, usque ad 205, qui provinciam admini-