장음표시 사용
21쪽
mulae in nostro saepissime occurrunt, cum hac statim, eaque prae aliis crebro, utatur formula: L. . , mox ψxia, l xl l tum quoque in γῆ-. locos, ubi talos Iovinulae adduntur desideras, conser codic.
pag. 37, 13. p. 42, 13. et 14. P. 46, 6 et T. p. 47, 15. p. 48, 16 et 17. p. 49, 10 a. s. p. 50, 21. p. 58, 42 multosque alios. S. 4.
De scriptoribus, quos auctor noster potissimum secutus est in libello componendo.
Transeamus jam ad auctores recensendos, quibus noster in historia confribenda usus est, et quos ex ipso codice, ubi Passim commemorantur, eruimus. Monendum autem mihi est antea,
facultatem mihi quidem ipsi non fuisse datam n me Harii Chalisam, neque Ιbn Chalecanum,
celeberi imos illos de Arabum scriptoribus auctores, inspiciendi, sed clarissimum Hama herum, Pr sessorem Lugdunensem, rogatu clarissimi Fre Pta 3 ii, praeceptoris mei Summe reverendi, singulari benignitate cum de plurimis horum script rum, tum de aliis nonnullis robus complura scitudigna mecum Communi RSSE.
scriptum, ita ut littera postrema aut I aut esse possit, sed idem Vocatur alio loco , quae lectio fortasse est praeserenda. Mem ratur libri eius titulus, at perperam Scriptus et signo spuritatis affectus: tata Moa--al, qui qum
22쪽
modo legendus sit, mihi non constat. Had. Chal. eum non memorat. Vid. Cod. p. 7, 33 et 8 liri ina
hil notum. 3. Ibti Abi Haiisama et hic ignotus est, nisi fortasso loco Κ-- . I g n- dum est. Cf. Ham. specimen cat. p. 223 not. 653.
scripsit u Almuhi d. n addi ,1. Annalium ejus titulus memoratur cod. p. 18, 9. cydidi i. e. exhilaratio temporis. Teste Hadri. Chal. integrum ejus nomen suit: , vili in I tabili idem chronici titulum Iaudat sed de auctoris aetate nil allegat.
tribus vivis, nomine Bathahensis a Bathaho, tr ctu Chorasanae, insignitis noster est ille, cuius integrum nomen ab Amisoda in Ania .lib. Mostem. t. ΙΙΙ. p. 206. u Ahu Bois Αhmed b. Athusain b. Ali Albathahi n memoratur. Idem Cosrudieri ei sis ab tute Chosrudierit, in tractu illo sita, nominabatur. Vixit ab anno H. 384. usque ad 458 ot scripsit: s l i. e. demonstrati Des veritatis prophetae Multa edis, quemadmO- dum cum nosti o Hadi. Chal. et Abul da narrant, atque hunc librum Abdorragako I d dicavit, ut noster p. 3 l. 2 perhibet. cf. Hamah. l. 2. p. 152 not. 555. De aliis ab eo compositis libris vid. Muls. l. 2. 6. Multi an Ali b. Hasan Alchagradiiset gaudebat cognomino e , et mortuus USt, teste Hadj. Chal. ad 812. Exemplar libri ab eo compositi in bibliotheca Lugdunensi, nec tamen
23쪽
integri in exstat, ut cl. Hamuher me monuit. Hadi. Chal. refert, tria Chronica ab eo esse composita, unum secundum annorum seriem, alterum S cundum hominum ordinem, tertium Recundum dyta tiaruiu sumilias.
Vox novissima perperam Scripta. Ex cod. p. 3, 24 apparet, eum antiales Conscripsisse. Ceterum nihil de eo habemus compertum.
.- udi, ut o MI --δl LFIA I J,i lota di Ραα l) Κens olΑchbar i. e. thesaurus historiarum parVum volumen de annalibus exponens, scriptores Zei-noddino Ben Baschat walli Balchita, quem memoravit Idrisus ben Ali, chronicus de Iomana Pρο- serens, dicens: collegit in o medullam chronicorum multorum. 2) Kens ot Achhar Walawakili ol Anar thesaurus historiarum et foecundantes ingenium) in sorma chronici composita in lingua Turcica scriptore Mustasa Dscnolobi b. Idris nomino Ali Sadeli noto, Graeco. qui obiit a. 1001. Collegit ille in hoc libro medullam chronicorum multorum et praecipuorum et Causas ruinae regnorum enarravit. Causa chronici componenai et suit turbatio rerum, quam vidit, tempore Sullani
24쪽
ΓIMuhammedis hen Sullan Μuradchan. Addit cl. Hamaher, Cui hunc loeum debemus, ex sua quidem Ohinione illum Mosthasium Dschabbati tam sorte distinguendum non ess Idriso b. Ali, ante nominato, in quam sententiam libenter discedo. 9. Zeinoddinus. OG. Hic idem videtur esse, quem Hadj. Chal. in loco nuperrime transcripto laudat, cuius chronicon itidem ,--
10. Alimam Asclischasei usi. 11. Attoi medsi Complures auci res hoc nomine insigniti inveniuntur. Hoc loco intelligendus est is, cuius integrum nomen fuit: Abu Isa IIuliammed b. Isa b. Sauda Attermedsi. Obiit anno 275 aut 279. Auctor fuit tertii symiamatis traditionalis: quorum duo priora composuere Bocharius et Mostemus d quibus paulo post). Idem scripsit quamvis Hadi. Chal. hunc librum alii auctori eiu dem nominis, a. 215 mortuo, adscribit. Tituli librorum in nostro occurrunt.- De Termedsio os Mulf Α. Μ. t. II. pag. 274. et notam Rei-Aii p. 725, quam jam laudavit una cum aliis Iocis consulendis Hamaherias l. l. p. 28. not. 77.
recensetur ab H. Chal. inter a ctores Iemanenses et obiit, eodem reserente, R. 743. 13. Athahem cuius integrum nomen
notus cognomine Athaiam, Nisaburensis. E compluribus, quos composuit, libris a nostro memOratur id est in N, L Vixit ab a. 321-405,
25쪽
14. Alliasi illi Scholiabodditius filius Hadiei libui. Verum ejus nomen fuit Abuis ad hi Λhinod itin Ali Ashalonita itin Hadiri
et teste Id. Chal. cognomina et a III gessit. Obiit anno 852. cf. Hamah. I. l. p. 193. not. 645. et p. 223. Si nomen Haitsimae idoquo supra no 4. J ν-- ω loco legi potuerit, ille fortasse idem cum hocce Ibn Hadsr esset, ut qui cognomen Hailsamii habuisse videatur. fvid. Ilumah. l. l. 223. J15. Alliasidii Nasisodditius Alalewi ut, cs cod. p. 7, l. 10. Ceterum mihi quidem nihil nec de eo nec de eius libro innotuit. 16. Ilassati b. Iesid mihi ignotus est. 17. Sosian Alsisauri scribitur in codice nostro, quod idem est aequo nomine appellatur celeberrimus traditionum magister, de quo Hamah. retulit in Pseudowakidio p. 138. Hoc teste Sosianus cognomen Alsisauri accepit a Tsauro b. Abii Menat, quippe a quo originem duceret. Natus est a. 95, 96 vel 97 et obiit Basrae a. 161. Fusius de eo disputat Η mah. l. I. sed an scripta huius auctoris exstent, non liquet. 18. Schorsoddinus Ismailus b. Abi Bois.
auctor Chronici ' Iemanensis, et obiit, teste II. Chal. a. 837.
26쪽
est a iliacit,us aliis cognomino utentilatis, quos Hamuh. in Spec. Cut. P. 193 Commemorat. Noster, teste Η. Clial. auctor fuit chronici demanensis, sed quando ViXerit, non traditur. 20. Alfakili Amarati Iomanensis stanquem eodem modo, atque noster, Abul-1eda praecipue in veteri historia Iemanensi ena randa secutus est. Herbelotius v. Amat ah) ex
uno secit duos, quod iam Rotskius cum in notis ad Abiit duo A. M. t. IV. p. 642. n. 9, tum in Herbolotii bibliotheca, in linguam patriam Versa, ad vocem Amarali bene annotavit. Integrum Λmarae nomen suit Nadimodilinus Abii Musam-
teste Ihn Chalican vel, ibo Rei dari, secundum Η. Chalifae. Ibti Chalican narrat, eum in urbΘΗerthan in valle in Jamana sita, degisse, ac Postea a. 529. ad Virilem aetatem provectum, biennio praeterlapso, ZebidUm migrasse. Peregrinatione Meccana a. 549 persecta eum anno
insequenti ab Emiro Meccae in Aeg)Pthim ad Chalisam Fatemidam Alsager ibn Thaher et V girum Assali h b. Ragih missum esse, legatione functum Meccam rediisse, deinde alteram in Aegyptum legationem suscepisse, ibique usquctad moriem sa. 569J degisse, reseri. CL etiam A. l. t. IV. p. 8, ubi narratur, qua ratione obierit. Chronicon olus inscriptum fuit: et praeterea scripsit, teste Ibn Chalicati quem librum Η. Ch. Perperam Nadimoddino Alimedi b. Ali, cognominato Un Amarah Iemanensi, defuncto a. 869, tribuit. 21. Albolia Alriennadi, i. s. ox urbe Dion-nad oriundus, vulgo Djennadi dictus,
27쪽
videtur scriptor magnae apud Veteres auctoritatis suisse; noster enim hunc non minus quam iAmaram prae reliquis secutus est. Sed cum d
sint lexica Hadii Chaline et Ibn Chalicani, nihil
ea de re assii mare POSSum. 22. Bocharius et ΜOs lemus auctores corporum traditionum, quae nominantur.
Α. M. II. p. 236. Bocharius ipso de libro suo iloquens inducitur, quo loco dicit, se ex pluri- tbus quam sexcentis millibus traditionum eum icompilasse, neque quidquam falsi immiscuisse, iet hac de causa titulum verum, integrum) ι adscripsisse. Vixit ab anno 194-256. Vide ipraeterea loca laudata ab Hamakero in spec. Catal. pag. 28. n. 79. et Lemmingio in com- iment. de b. Abu Scheris p. XXV ΙΙ.- Quem posuimus secundum, gaudebat ille nomine Abul- iliassani Mostem b. Hediadi Nisaburensis, qui
suum traditionum syntagma e tercentum millibus traditionum collegit. Mortuus est a. 261. Ambo libros suos secundum doctrinam lan Hantiali com- .posuerunt. Vid. Hamah. l. l. et locos ab eo i
23. Ben Hahan o , De hoc nihil im venio. 24. Diauliari. De celeberrimo hoc lexici i Cl l auctore, cujus integrum nomen suit iAhia Nasr Ismail b. Hamdati faut HamadJAldiauliari inonnulli addunt Atturhil, et qui in urbe Turcica, Farati s bii, Abuliadae sevo 'dicta J natus, Nisaburae a. 398, vel 39l, vel 400,
vel 393 maxima est enim inter auctores dissen- sio J obiit, cs. Hamah. l. l. p. 48. sqq. et locis '
28쪽
21 ab eo laudatis adde Meninsh. proleg. ad lex Pers. p. XXXVI, Derossi Digionario, 82. sqq. S. 5.
De ratione, qua horum scriptorum dicta in usum suum eonvertit auctor.
Cum contenderim, auctorem omnibus his, quae laudavi, scriptis usum fuisse in historia conscribenda, hoc tamen deprecor, ne quis putet omnes hos scriptores in pari dignitatis et auctoritatis gradu ab eo esse collocatos. Sunt enim, quos perraro aut semel tantum eXcitet, Sunt etiam, quorum dicta ubique sere adhibeat atque in rem Suam convertat. Huc praecipue pertinent
Ratio, qua auctor horum scriptorum dicta in usum suum convertit, docet, eUmmaxima diligentia atque prudenti rerum delectu in libro confribendo usum fuisse. EN enim non solum, quod unus alterv horum scriptorum de re quadam narraverit, in lucem
profert et colligit, sed maximo etiam ingenii acumine eorum dicta in iudicium Vocat et, quae vera, quae salsa hahenda sint, diiudicat. Raro
tantum hoc accidit, ut in neutram inclinet sententiam, siquando discordes sunt auctores, suumque de re judicium retineati In iis quoque
rebus, quae nobis levioris videntur momenti, velut templorum exstructorum aut instauratorum
29쪽
llistoria aliisque hujuscemodi indagandis, eadem adiligentia scriptorum sententias explicat, salsas ireti Cit, Veram depromit. Nequa flam Vero, CNm latius diversam cuiusdam a sua Sententiam PT iseri, superbe eam aspernatur. Tantum abest, sut ea, quae ipse contenderit, extra omne dubium vera esse seque omnino sulli non posse putet, fui, quotiescumque suam sententiam aliis oppo- inat, atque disputationem ad finem perducat, P istremo addat: nat Deus optime scit. η Utitur tum formula: total addi, , eaque quam frequenti Ssimo, itum quoque i. 1
Deus ad rectum dirigit. η lReliquum est, ut eXemplis nonnullis Prob . sinus, auctorem hac ratione in codice Conscribendo usum fuisse. P. 14. I. 5. a. s. assertur nam
vatio Amarae. δο dicit Amara ceti. p. 15, 11. v. s. eiusdem auctoris sententia assertur, sed in iudicium non vocatur, quoniam Amara, quae suis ipse oculis conspexit, trudit, quare ea Veraliabenda sunt. Deinde p. 15, 3 seqq. vita Saruriox Amarae narratione Copiosissime describitur, ite pie quidquam salsi huic auctori imputatur. Item p. 8, l. 1Ο - 36 auctor in rebus enarram
dis Diennadium sequitur, nisi sorte ipsius Ve bis Ustas est, neque quidquam addit, quando in Diennadii historia nihil neque desideratur neque Vitul ,erandum t. L. 36. autem, quae ipsi adhue nota, a Diennadio vero omissa Sunt, Dimilit, deinde l. 38. concludit: nat Deus optimen Vit,u tum Vero, Ut ne quid, quod ad earidem rem pertineat, omittat, quae Bon Abdolluli Alincidi id Pi Metereti Dari av 'rit, nPPonit, denique, cum Do Alini dii di quidem iani rutio Omnino P Ciuilisi videatur, novu densio addit l. 39. Tolum
30쪽
disputationem rursus claudit Verbis: idtal iaci. P. 9, 17. notat, VOCem a Diennadio salso modo ESse SCriptam. p. 3, 29. sententia Hahomi salsa arguitur; P. 8, l. 3. sententia ab Muthasano Alchagrarii prolata reiicitur.
Verum non puto, Operae Pretium me esse facturum, si plura etiam asseram argumenta, quae mecum faciant, quamquam multa sint in
Promptu, V. c. P. 21, 10, 13 et 17. p. 17, 16 usque ad 18, 13. Res per se constat. 4 Scilicet
auctor, ubi reliquorum dicta laudat, tum suam addere solet sententiam, tum Vero ΠOVa quoque Proponere, quae ab aliis nonnunquam testistis praesentibus oculatos dicunt acceperit. cf. p. 16, 10. p. 17, 8. a. s.; quae quidem res Sa pissime a rerum exponendarum ordine deflecter eum cogit, ita ut V. c. templi historiam, occasione oblata, ad sinem usque perSequatur. Talia ad historiam, ut ita dicam, additumenta, SiVe eXCursns, tamquam uncis includendi sunt a lectore, ne eum magnopere offendant. Saep
auctori ipsi in mentem venit, se longius ab ipsa historia Jigressum fuisse, tum in fine dicit, uberius se hac de re verba fecisse, clauditque parenthesin sermulis nonnullis saepe repititis, Velut diis'. uvel , Velata occurrit etiam λ;- Vide p. 21, 18. P. 18, 13. p. 24, 6 a. I. p. 9, 17. p. 16, 9. alia). Qua re cum nonnumquam Partem quamdam historiae postea demum explicandam sibi ipse praeripiat, ubi ad id tempus pervenit, sino
ea res, maturius narrata, Pertinet, mentionem
ius iam factam esse indicat verbis: aut , aliisque huius generis. Quoniam ex iis, quae diximus, plane videtur