Dionysii Sandelli Patavini De Danielis Concinae vita et scriptis Commentarius ..

발행: 1767년

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

AD P. C O N C. 79re, e pib forte Uticola a certe propinetioni tufe, e pericosis, ebe qua di tanto in tanto si lenono, e sis odono. D mi lusngo dara ruito iι credito a quanto gliferiυo, e se reme fors di qualebe inganno P insommi in Venexia, ebi λ it P. Beneritio da Rovigo, ein Roma da' miei Superiori , e GI Reυerendissimo P. Predicator Apostolico chi fino io , ebe Dero δε- porris tant f perto. A me per ora non mi resa at-rro , ehe supplicaria de' fuoi comandi, ed orazioni , e considerarmi fuere, quale con rutra Ia secerita,ed asserto mi dico. Babia de toris os Santos Ii 29. Margo det I 34. Diυοtifc ed usquis issis. Servo F. Mich. Angiolo da Mondovὶ Miss Cappuc. vel Brasile delia Provincia di Pie monte.

XLVI.

Dinia propensione, Me vi abbiamo dimostrata

noli' accertare la Dedica delia vostra operaeontra gl' Increduli, potete comprendere ii vero pia. cere , con cui aυevamo vesito, ebe una persona delvostro spere, e delia vostra δευieααa avesse pres assenere la nostra Santa Religione, ed a confondere

402쪽

Emanuele.

XLVI L

tanto ebe da me desider a vers la M. S. I mio parricolare mi professo sesimamente fensibile ali' obbligante attenxione di V. P. M. R. facen- domi avere aen inemptare di detra sua opera, in cui per qisello , che ho poturo sinora leuerne , bo vetaro, the la materia, ehe ne fa it fometro, viene iratrata con la dottrina , erudixione , e cristiana liberta , che eosὶ giustamente hanno giis aequislato au' Autore tanto merito, ed applauso . Desdero di αυere qualebe favoreυole occasione di potere corrispondere alia gentileαza da V. P.M. R. dimostratami , e saltanto lapi ego di esse, e persuasa de' feniimenti Pella pili dia

XLVIII.

403쪽

per sua miserisordia ei ha conflati anehe mi per menno della ri ossa, ebe mi fece , e con- fermὸ iI P. Beneritio nelia rifolinc one di fostenere fuere pi ia fana dorrrina, a fronte di quatunque,

benebὸ potente eontrarietione, fra che non venga declin

404쪽

disse , ebe δε la P. S. Μ. R. s Hrrovasse Asanie da Babia non piis ebe di orto giorni di vianio, questo

volma intraprendere per traitaria st conincerta, e tutis

XLIX.

Reverendisi. P. Danieli Concina ordinis Praedicatorum Aloylius Amici Camers S. P. D. Era magna digniras , maior authoritas, maxima que sapientia tua , vir praestanti ime, feriben.

rem me jure merito deterreant, atque o propinio quodammodo aυellant, quia tamen comperta mibi dudum

ess sngularis humanitas tua, reficior profecto, ct adscribendum adducor . De re squidem adeo honorifice semper fensi, teque νaura fum . aestimarione , ac benevolentia prosequutus, νς iugeus Usduumque ad te feribendi doderium expertus fuerim, litteris eum a

405쪽

Ioquuturus, quem voce non possem. Hoc tamen es pervenir, ur illud pari diutius , ac compescere non possim , quum dies , noctesque mentem , animumq meum titillet , ae prorsus exagitet. Crederem sane, se multis magnisque curis disientum, incultas lipteras meas, non sine tardio, ac contemptu excepturum fore, nisi incredibilis illa comitas, qua polles, audacia me unosceret , fastidiumque tuum remperaret. Haud pau eis ab hine annis opportunam quaesiυi undique occasionem, quae meis litteris ea am simul, materiamque suppeditarex. Studia tamen, industriae , ac diligentia supervacaneae fuere usque adhue. Modo vero, emn, quam diu exoptavi , commode nactus , avide quidem arripio οῦ π si quod mibi Numen tuum erga me bonevolentiam conciliaυerit, non meam tantum epistolam , utcunque elaboratam, sed π meipsum totum ad te festiυus mitto, ferme propello . Tecum itaquσnunc fum , te alloquor, votumque tandem meum eκ-

Postquam proximὸ praeteritis bacchanaliis, nonnuLia , qui, dum Urbi huic nostrae laetitiam augere pu-νany , ruinam parant, postquam, inquam, rragicas fa bulas, muscorum ope repraesentatas, absolverunt, pacti denuo eum iis fuere, ut eisdem tragoediis mens mari, occasione solemnitatis S. Venantii M, primi Camertium patroni, iterum Camerini fungerentur. Sed quoniam, absque facta a Romana sitione facultate , peragi eiusmodi spectacula sine piaculo nequeunt, ideo funiises pro ea obtinenda libellos miserunt, quos udibis Tribunal ad Gubernatorem nostrum remisit, ην Purpuratos Patres de rei petitae honestate , atque ut, litate certiores esscerer. Aberat tune temporis, σ

406쪽

84 E P I s T. abest adhuc Illinus Ioannes Potenziani, fingulaνIs prudenria, o pietatis prae ι, ab sina ad Camer.

rem hanc praefecturam nuper translatus, qui tamen earlymum patrem meum civitati adminiserandae, ex urbe hac nostra proficiscens, praefecir. Is , qui multa , ac gravia ex comoediis , musicis prasertim, eonsequuta damna , ac fortasse consequutura, non ignorabat, quique egregium tractatum tuum, a emus Theatralia Spectacula editum, legerat, is, inquam, re-LVbioni sibi vertens , grarissas pro parata traeae dia

litteras dare , nunquam in eam concedere partem potuit , ut illi faveret, o obsecundaret. gua apud eum tragoediae patroni, ur benignam episeolam extorquerent , praesisere , vin credi, vix dici, aur referri possunt e precibus , Iacγmisque fuis preces , lacrymasque multorum ciυitatis procerum addiderunt; tamen pater meus nullis unquam precibus, nulla unquam ratione , nulla unquam pacto potuit in eorum sententiam adduci.

Si tibi candide fareri υHlem , quam ob rem hommines isti comoedias promoυere studeant, assererem profecto, tantam insaniam nonnisi ex nimio muscae , ac musicorum amore, post quos roxus Camerioi populus abit, ortum ducere. Auanta porro sit in hae urbe musca vis, quanta illecebra, quanta exitia, quan ra dispendia, quanta demum ex ijia eonfectaria per versa, haud facile dictu est. Praecipua ejus detrimen. ta ad tria veluti capita revocare, mihi solemno, ceditumque semper fuit. Enim vero , ut mihi quidem videtur, debitum faeris Templis honorem violat , qui' e quae in iis ita insolescat, ut Dei adoratores , qui In Diritu forte orarent, re veritate , ab Altaribus

407쪽

A D P. C o M C. 8s ADt, ae suos in earne , o Ianguine , ne dicam luxuria veluti cultores essetate genuinum deinde moram eandorem labefactat, ae frientiis , bonisque artibus immane bellum indicit. Lugere certe non dono infaustam quorumdam iuvenum fortem , qui eis ingenio pollenres , musicae tamen praes iis fasinari, frientias omnes prorsus deferunt, ut in ea quiescant, ac maiorem , melioremque vitae partem infumant. Sed quod magis , ae magis hac in re formidinem ingerisiillud es , quod omnes compertum habent, sngulare

nempe musicam inter, π Venerem interesse commercium. Hactenus a me dicta eo dumtaxat collineant, ut re strem , obtesterque, ne, dirum musicae , nostris fabiem temporibus pertractatae , monstrum, diutius graffari sinas , sed illud, disericto calamo , ct atramento,

piaurino fale conspers, perfricare contendas. Si hoc tandem aliquando pertentaveris , nobilissima certe, ac Biendidissima coronide , egregias elucubrationes ruas perficies, o coronabis. Hoc igitur a te postulo , hoc

probus quisque vir jure vult, hoc commune bonum exigit merito , ut qui innumeris pane maculis chrissianam ethicen expurgasii, in id tandem incumbas , ni musicae absurda convellas omnino. Si meam erga te benevolentiam , sonorem, aesima rionem litteris significare vellem, deficerent sane verbo , atramentum , panr que . Nullus in Orbe toto extat liber , cui tantum ὰebeam , quantum tuis. Nit mihi , postquam illi in meas venere manus , in uu

dius , optatusque fuit, quam de re , de perrara δε- pientia tua sermonem instituere. Si quod mihi rei familiaris inopia damnum , doloremque adfert , tu e ravrum stum sentio , O agnoseo , qued pecuniis ca

ream I

408쪽

86 E P I s T. ream , quae viaticum pro urbe isthae adeunda , mihi te inυ; furo largiantur. Me sane ad benigniorem fomtunam aliquando eυectum , non urbis sius magni rentia, non Templorum olendor, non viae munificem rissimae, non turres , fed tui fama , desideriumque huc perducet. Et si septuagenaria aetas , in qua vivis , fervari te usque eo non permiserit, Deum optimum

Maximum supplex oro , re quidem flagrantissime, upannorum meorum partem minuat, tuis illam ad ecturus. Id si impetraυero, maximum certe universe, noumodo litterariae, o Chrisiani Reipublicae munus pontulisse me gloriabor. Ineulta haee episeoia, s non dicam gratiam , fed indulgentiam apud te ita in verit , ut respons dignam espicias , gloriosum , jucundum, tam splendidum deinceps esse poterit, quam

epi iam tuam , unico quamvis versiculo ab Iuram, pertegere , ferυare , eustodire. IIIam quippe auro , e droque a me donandam, snter pretiosores margarixas , s quae apud me sint, referam, δ' adnumerabo ς eamque Neporibus seis sne liberis sm decessurus , ur pote fero eaelibatus vinculo paucos post dies iam obstringendus υeluti gemmam perpetuo custodiendam,

moriturus commendabo. Me.

Camerini Prid. Non. Aprilis IIS .

409쪽

mo amico deI P. Concina , tui amato, e sim ro A segno maniore. Posta questa verita incontra. Rabile, io maneberet essennialmente est' uno , e a altro litoto , che mi pregio di avere , e che in que-

presentaris, vale a dire, eb' ella afflitta e tormentatadalla sua nota mauitia non ritorni piti a Roma. Diqueso rifcontro, che portano molle lettere di Firen. αe, io Iasio a Iei a considerare, non diro flamente ἐι pubblico trionso, che in tuiti i eantoni di Romane fanno i suoi nemici, e i suoi pom amorevoli, maturio quello, che posseno meisitare, e vanno meditam

refragabile . Ella consscendo ii paes, e la natura de-gli uomini, che is abitano , e Io governano , potracoli' otiimo suo gludizio tirare da per se fessa te configuenae, funese alia sua ripulazione , alia sua sima, e alla sua quiete. Tenga per infallibile quan

dere ii partito di andassene, e ritirars a goder la

410쪽

88 E P I s T. fua quiete e ma non giammai, per P amor di Dio , nesse presenti congiunture, e contingenaee. Ella m intende molio bene, e molio meglio di quelio , ebe to

e non aυia da rImproverarmi di non aυer pariato in tempo opportuno. L abbraccis reneramente, e fon

utro suo. Roma 27. Sextemb. I II. D. Card. Passionei.

BENEDICTUS PP. XIV. Dilecte Fili, salutem & Apostolicam Benedictionem. ΡEr te mani det P. Maestro deι scro Palaκαο ν,

ceυiamo una sua lettera degli 8. nelia quale eida parte det suo ritorno dat bagni di Lucca, e sapermanenxa in eodesto suo conυento di Venezia . Aυressimo desiderato ae mere multori nuove delia sua fanita, ma non le disperiamo , se ella sis prendera un poco di quiete e di ripino, ebe dopo tante fatiche e tante agitaκioni le δ trono necessario. niamo per certo , ch' ella non aυra bifogno nὸ dinoi, nὸ ae altri, per non soniacere a nuου i disturbi; parendoci di vedere, per graxia di Dio e cine tu

SEARCH

MENU NAVIGATION