장음표시 사용
151쪽
quamdam diuinam insitam esse iudicauerint, cui quoque , maioribus nσris es in tota nritatis principatus datus, ut idem auctor diacit, qui & alio loco 3 stribit: grauisis etiam tru est plena dignitatis dicenaei facultas, quasve valuit in consule deligendo , posse consi utque oratione senatus popis, ἐν eorum, qui
res iudicant, mentes permovere; & paucis in teriectis: non mirum,' ob hanc facultatem ho , ines sepe etiam non vobkes consulatum consecuti sunt: praesertim quum hae eadem res plurimata gratiad,firmis ad amicitias, maxima dia pariansic & apud veteres graeios contietiido ait, ve
illustrioribus eruditione. viris singulare quoddam agnomen dignitatis caussa adtri- ' buerent. ex philosophis ANAX AGbκ Asdi
i ctus siue propter sapientiam, vide
io ιφή.. etiam in oraculo quodam, eulus aucto- : 'ritas quidem a nonnullis in dubium vocatur, i PLATO Θειω , Α R i s aes et E L E s
ptoribus historiae philosophicae lib. II. cap. 7. M. Μ b L L E R v Μ hon onγmoscopia p. 8
a m Ἀβια quas. lib. I. cast. a.. 3 pro L. Murena. ME. U.
152쪽
seqq. 3c de adpellatione pobbisoris diximus historia eritica latinae linguae cap. IV. g. 7.
tituli elarissimi frequens fit mentio apud c linCERONE Μ, item amplissimi, quo senatores inprimis. orn bantur. Fempore imperatorum non solum hae adpellationeS in usu arque hominum more versatae quoque fue- xunt, sed aliae accesserunt, is siris quippe, spectat sis, excedentissimi mami ici, quarum usus pro varia dignitate diuersiis fuit: de quo momento legi possunt notitia dignitarum utriis usque imperii quae exstat tom. Vii. antiquit.
lli us de ossiciis domus Aug. IO. S EI, DE-Nus de titulis honorum Io. CHR. BEC-iΜANNus in notiti dignit. illumium sed haec in transitu. de cetero apud romanos Elarissimis quoque viris cognomina impolita fuerunt aut a praeclara militia, aut ab eruditione, aut aliis meritis in rei publicae salutem. inter alios hac
Iaude emoruerunt C. M A R C l V s, quia cirro
lis oppido captis dictus est Coriolanus; M. UAL E R I U S C o R VIN v si qui bello Punico primo transgressiis in Siciliam urbem cepit, cognominatus primum deinde mutata littera 's ad ictus, a quo clarissima Messalorum familia originem accepit; P SERVILI vs Isauriem, ab Mauris urbe Ciliciae expugnatis adpellatus; ut de multis aliis exemplis taceamus, quae congessit G. N. RIE GK diau. de modis inclarescendi apud Tomanos 3s seqq p. a7. ex viris litterarum gloria splendidis A T T E I v s dictus est philologus ; Μ. TERENT Ius VARRo togae torum doctissimus; T. POMPONI vs Atticus,
153쪽
quod Atticam linguam didicit felicissime ; M. ANTONINVs imperator philoqvbus ob studium, quod philosophiae consecrauit, de
quibus atque aliis compluribus exempliS vi- - ., de T O B. Μ A GIRI eponymologium criticum& Io. ΜOLLERUM homonymoscop. p. 873. inter doctores christianos, qui patres, Vocan- .hii tur, deprehendimus quosdam quibus ob sinis , gularem eloquentiam cognomina Iaudis ac ibi;
praeclarae existimationis imposita fuerunt. sic I O A N N E s, archiep. Constantinopolitan. rasi musa P E T R v s, Rauennalium epi scopus cir sologus; RADU L pHus Guilhelmo IV. Aquitaniae Duci a concionibus sacris, Ardens; BERNARDus, abbas Claraeuallenis sis, Mellifluus; AVR. PRvDENT Ius Amae- 'nus dictus est.
g. XII. Nobilissima pars studiorum Vete , rum erat recitatio eorum, quae conscripserant, qua non solum adolescentes, sed & adultiores viri, &ipsi principes ea, quae ingenio elaborauerant, praelegebant vel publice vel priuatim, ut ex signis cognoscerent, num ista placerent auditoribus, nec ne, de quo argumento iam fallo loco δ diximus. quas recitationes 1equebantur adclamationes plausus auditorum, de quibus iam breui dispiciamus, ratio- nem Veterum rhetorum ac sophistarum habentes, qui & orationes suas recitarunt. Auditores autem modo per Vocem, modo per gestum adclamabant, atque plausus edebant. quod ad priorem rationem adtinet, diuerta a erant adclamandi formulae,apud latinos B E N E, t
PRAECLARE, BELLE, FESTIVE, NON ita. POTEST MELIVS, RECTE, P VL C H R E,
154쪽
neris. quo adclamandi ritu illud quoque mo- ris ac consuetudinis fuit, ut sophistas magna titulorum pompa prosequerentur, ac laudibus illos extollerent ad caelum usque. hinc L U-C IA N V s 3 has commemorat adclamationes: ω-κωνλητος. ἡρακλεις της παραδόξολογίας. ἐπιλήπωνος ανθρωπος. ουδὶν αν τις ει οι, ἐπινοιας
νεαρώτερον. in quibus praedicandi ac laudandi gratia clamoribus edetulis effusi sane fuerunt, nec tantum in una sermonis parte, sed fere hi omnibus plaudere atque adclamare in more habuerunt ;quamuis id praecipue in transiti
nibus de extremo orationum Peragerent. quam in rem testantur multi vetustioris aetatis a ctores. c INCTILIANus: ' quidem
virtus negligitur a plurimis, qui ad clamorem dispositae vel etiam forte circumfusae multitudi-nu compositi non ferunt iliud intentionis signum, nec sibi diserti videntuν, nisi omnia tumultu ac vociferatione concusserint. A. GEL-Lius dicit: summo cssoluto pectore obvias vulgatasque laudes estiunt: item si quem quum iam inter lagentes clamores legentem inuenissemus: & AvR. VI cI OR . 7 ob cuius laudem ingeminatis ad vocis usque defectum plausibus adclamatum est. alii vero recitantes immensis audientium clamoribus minus delectabantur, ideoque anteponebant silentium 'scPLINius: ' quum dico vel recito, non minus quam clamore delector; At modo flentium
155쪽
acres intentum es cupidum ulteriora auaeren-ν di. silentium enim perspicuum seriae aC VC-hementis adtentionis argumentum est, quiPPe quae ex iudicio depraest latia dc suauitate orationis ipsiusque perceptione omnino oritur,
unde& plausus ad miratione compressi,s&wstinctos obseruamus. exhibet rei huius testi-ἰ monium C i c E R o de plausu outem quiae r spondeam 8 qui nec desaeeratus umquam a te est,re nonnunquam obstupefactis hominibus ipsa 'admiratione compressus es. quo factum est, Vt haec plaudendi pique adclamandi licentia
aliquando amnoritate magistratuum coerceretur, cuius rei documento & exemplo esse potest C. A LBVTIus sILVS, qui quum Pu-olico iudicio peroraret, a lictore nimiae laudantium voces cohibebantur teste sVETO
g. XIII. Posterior plaudendi modus fiebat
per gestum ac varium corporis eiusque partium motum. quo pertii et primum plausus per manu , quem ritum Utingit PHILOsTRATVs
dextera, contractis digitissubiectam sinistram, quo coua es, tundit ; ut manus 'etiam confo- nevi , Ombalorum more percussae. ' deinde' quoque audientes mouebant pedes in plausus gratiam, Ut LUCIANus ' prodit, suod non solum de sella surgere, sed& saltantium more terram pedibus serire atque tripudia exhibere, moris fuerit ac consuetudinis. quam respi-
156쪽
ro permittenda pueris , ut fit apuae plerosque, Furgendi exsultandique in laudando licentia; &paullo post: at nunc proni a que syccincti ad
omnem clausistam non exsurgunt mois, verum etiam excurrvnφ' cum indecora ex Dariois conclamant. H I E R O N Y M v s autem: me diacente ex D tero jubsultabas Ur plaudebas manu, adplodebas pede. nonnumquam quΟ-.que in plaudendo Vestes sitas excutiebant,prout quum NER Qimperator quid dixisset, Va
in hoc Orgumento illustrando diligenter sunt
versati. 'Cic ERO pro R Sςxtim cap. dicit: voces quiadem o palmarum intentus maleictorum et
morem omnes projisderunt, Dibus verbis signi- . . ficat, quod vetereS in sibilis edendis consue.,
tudinem quoque manus collidendi renuerint. de cetpro morem in antiquis monimen'. tis obseruamus, quo Oratores adlocuturi auditores extensa manu silentium facere labo
tionem habuit, Actor XIII. V I6. item XX I, o. de A LEYANDRO XVIIII, 3. O v I vius metamorph. lib. I V. ' postquam voce manuqur murmura compressi, a tenuere 'silentia cuncti
mgo ubi 'comnista feruet plebecula bila fert anisus calidae fecisse planitia turbae
157쪽
g. XIIII. Inter praemis veterum sophist
rum, rhetorum & Oratorum Principem qu que locum obtinent quibus fuerunt o nati, veluti ex certamine victores. id quod satis aperte testatur IULIANvs δ εν
Tu ακέον ἐμφαινεις, nam ut in Mercurii Dcvinia sadiu toties iam victor coronatus, mirabilem in paucis bis scriptis virtutem tuam demon πιρ& C. TACIT us tradit, quod Propinquo lustrali certamine, senatus NERONI obtulerit victoriam cantus, adieceritque cor nam. erat quippe imperator hic moribus animi corruptissimi, qui in theatro publice cantare,ac histrionis personam tenere victoriae cupidus sibi sumebat: quod dedecus ut auerteret senatus, ac ludicra N E R O N I s deformitas velaretur ; consilium eius praeuenit, ac ne Cantaret, ad victorem ipsum pronuntiandum promta & parata fuit voluntate. in fabularum, autem monimentis Obseruamus,quod ν E N v s, amorum, deliciarum ac Voluptatum omnium dea, huiusmodi coronae ornatu splendida exhibeatur in documentum facundiae, qua nobilis a fabulosa aetate habita est: hinc CATvLL v s 3 dicit: si linguam clauso tenes in ore,frucius proiicies amoris omni verbosa gaudet Venus loquela. quod coronae praemium in tanta fuit dignitate
aestimationeque, Ut oratores ac poetae incredi
bili illius consequendae traherentur studio,quidi omni labore ac ingenii praestantia ad glo
158쪽
riam istam peruenire, adnitebantur. cognosci mus id ex s v E T O N I O, qui de N E R O N Edicit: deinde in orchestram sienatumque descendit; s orationis quidem ca minisque lativi co--onam, de qua honesissimus quisque conrcnderat, ipsorum confisu ιoncusam sibi recepit ; sic&ΥΗ EODEcTEs, Phaselites, Isocratis discipulus rhetor atque tragoediarum auctor traditur, e sacris litterarum certaminibus octo retulisse coronas. 3 erat enim corona signum sim-gularis dignitatis ac honoris, quae ingenii ac facundiae praestantiam consequebatur, veluti praemium, quo litterarum studia maxime sunt digna: quocirca & ipsas musas coronatas deprehendimus, quippe quae lauro, hedera,rosis,
palmis ornatae carminibus poetarum celebrantur. eX qua autem materia coronae rhetorum
ac sophistarum fuerint compositae, id adcurate quidem definire non possumus, quum antiqui scriptores momentum hoc reliquerint inta ctum : id tamen satis clarum est, quod coronas fecerint ex diuersis materiae generibus, nec mediocri probabilitate existimamus, quod quodammodo nonnulli fuerit hac in re intexcoronas rhetorum ac poetarum simiIimilo, uti ex superiori s v E T O N II loco, quo Vnim coronae Cuna orationis, tum Carminis latini mentio fit,coniicere possumus. at Vero poetae co-yonas. gelserunt eX heder), quercu, Palma, Oliaua, inprimis lauro, quod consirmant multi veteres auctores, quorum testimonia P Ascu Α- LIVS ' .I. A. BOSIUS J I. F. HEC SE LIVs si s A
159쪽
. M UEL PITIs Cus y at iique exhibent. quinimmo ex LuCIA Noy colligimus, quod di1ertis, qui aduersarium sibi in certamine vicerant, fores coronatae fuerint palma, siquidem dicit:
succumbo, ac nihilominus viridi palma fores
coronantur: & IVVENALIS 3 ac MARTIALIs
non obscure significant, quod & palmae sine, corona positae fuerint, quando ille dicit: ut tibi lasso. Agantur virides iscalarum gloria,palmae; hie vero se fora mirentur ,sc te palatia laudent, excolat geminas plurima palma fores. g. XV. Ita corona praemium fuit facundiae, idque bonoris ac dignitatis plenum. sed
tamen obseruamus quoque, quod & oratores ac rhetores non perorarint, priusquam fuerint coronati: quem ritum eXprimit P R A X AGO R A mulier apud A R I svo PH A N E M s his verbis αενα δε-τους περιδήσουση, καυτη μω υμων, ην τι ριοι δρξη λεγειν. ego autem ipse corons ponens coronabor
vobiscum, fi forte quid dicere mihi videbitur necesse.
160쪽
quaenam conrionari vult' i . ego. PR. impone igitur capiti coronam,
quae testimonia ARisTOPuΑΝis satis sunt perspicua ac obseruationem nostram, quod oratores quum iii eo fuerint, ut declamarent recitarentque sermones, imposuerint sibi coronas , stabiliunt ac confirmant, quibus adhuc , aliud ex ovi Dio adiicimus ' dixit . exte Io populum grauemque δε-
cisi beat. ante tamen pucs5 - ua lauro . velat,
qui& paucis Versbus Interiectis 3 dieiti. ruiniis ad hos C tu, quem poscitis, inquis
demta capit; populo prohibente corona exhibuit gemino praesignia tempora cornu. Hemisere oculos omnes ,gemitumque dedere: a totie EDd meritis clarum quis crederea risiti videre caput: nec honore careremuerius passi, festam imposuere coronam. quodsi igitur oratores coronam veluti praeismium eloquentiae acceperunt: existit hoc lo