장음표시 사용
201쪽
tur solenitas. Ita in l. r. C. si admit .ad bono. possies. po Baris si is inc6slijs,c6sil. ix. in 3. col. in i uol. Soci. suis in cosi-lijs,cos. cxij.&clxxij.i 6. col. uer. 6. dissicultas. Qui quidems t consensius curatorii sculdubio necessat ius est, ad in re uel ad re ut em cace cosequatur actione, et si ci talis contractus prius cofirmatus, ac munitus suisset iurameto, ut singulariter inquit D. Iason, in l. is cui bonis, uer. 3. quaerit Bart. An prodigus, Sc. soluendo argumeta in contrariu facientia. Ts i de uerbo. obligat. Sccto inualida est, yy insigne seu enormem lςsione sui. Per limoi enim alienationes ut manife-su est platus pater uerissime ac omni u cu iudicio, maiore prodigalitatis labe cotraheret certo & de nouo censereti prodigus, qui per praefatas sponsiones ac alienationes, praecipuam S potissimam suorum bonorii , laseud alium, quam allodialium partem cederet,&alienaret, adeo ut et si interdictio bonoru a Iudice,& per latam declaratoria facta non Io fuisset,ipdicta nihilominus alienatio adhuc esset inualida, yy Iassione tam enorme. Imo quod maius est, et si quispiam
ante missionem in curatclam prodigaliter eo modo contra-.xisset, is releuandus ueniret ad restitutionis beneficiu ,auis l. 2. C. de rescindend. uedi. subueniendus. Notatur in l. iPro filio,ad exordiu, in uer. interdici. Ede minorib. & Doctores in l. i .ffex quib. catis. maior. Angei. Aret. & D.Ia-II son,ind. l. Iscuit bonis. Postremo quatit attinet bona seud alia alienari nullo modo possunt nisi sole nitatib. quae ad hoc requirunt legitime seruatis, Pinuestitura cora paribus, curiae, a qui b. ea laudalsa tenetur. Qua hac sole nitate prorsiis omisib, inualida S irrita sunt, quaecunq; sine ea peraguntur. Istis tam e no ob flatibus, apparet de iure, dictu patrem prodigu effectitaliter potuisse tractaro de dote 4γ sua filia in I a matrimonisi elocada, De iure. n. claru S 'notorium est, patre obligari & debere,&de iure ad id copelli posse, testat .l. Final. ibiq; doctores. C.de dotis promiss. Et . l. Qui libe-.xos,&ibi Bart. T de ritu nupt. dicit enim textus, d. l. Fin. , 33 Neque enim lcges incognitae sunt, quibus,t cautum est omnimodo paternum esse ossicium, dotem uel ante nuptias donationem , pro sua d*re progenie. Liberalitas itaque talis
202쪽
manet uera, Sirrevocabilis,& puro nomine liberalitas, di' debitum suam sequatur fortunam, &c. Et quod pater teneatur si iam suam dotare tenent Doctores in Ruthentica . Sed quamuis dos . C. de rei uxo. actio. Ego si praelatus pater obligabatur dotare suam filiam, eam dotando, ac promittendo ei in dotem dare nonnulla bona, dumtaxat fecit id quod te-I nebatur & obligabatur t facere. Et quisquis suum debitum exoluit ut est in uulgari prouerbio, is no prodigit nec minuit: sed sua bona amplificat εἰ auget. Nec omnino credendum uidetur decretum illud quo dictus pater in curat elasuerat positus,edictoque publico proscriptus) extendere ad prohibitionem dotis, scilicet ut pater licet in multis alijs prodigus, in hac in causa frugi, Ssapiens, non suam possct dotare filiam. Et quamuis certe idem decretum eo se extendi siet, ex mente tamen Iudicis adhuc huiusmodi decretum in tam sauorabili ca, suu effectu sortiri non deberet, sed tanquam ineis tax & nullum a Iudice declarari posset, qd hac clausulam aut similem non habeat addita, non obstantei ris dispositione, quae dicit:Patrem debere dotares lia sua . Ita notatur per Glos. in uerb. ualere,& Doctores in autentias ca: hoc inter liberos. C. detesta. ubi gri quod rescriptum ςontra legem indultum, non ualeat, nisi dicatur: Non oblia te tali ac tali lege, Sc. Est praeterea & alia ratio, in fauorem dotis contra praedi uim decretu, scilicet, Quod nec suerit, inec est in potestate & auctoritate Iudici, cum suo decreto
16 derogare disipositioni iuris praeallegati l disponetis, Patre teneri filiam dotare. Nam talis derogatio ad isolum spectat
principem. Quocirca et si praefatu decretum clausulam derogatoriam praeallegatam contineret, esset adhuc nullu & ines hcax, tanquam a non habente auctoritatem legis tollendar uel derogandae positam. Qua, ob caucas, si praefatus pater tenebatur filia siuam dotare, consequitur necestario, quod et tenebat sua bona alienare si hoc alienare esse uelis, di no potius iustissime usiurpare, di in re dignissima, & iustissimam expendereo quibus filiam suam dotando prudenter elocain 7 ret. Alienatio enim thaec in filios prorsus est necessaria, ut
203쪽
natio est necessaria, igitur a iure non ur esse prohibita, aut prohibenda, sicuti uult l. Alienationes. F. famil. hercis. Et quod notatur in . l. Si quis prioris. g. Si quis certu. C. dese-υ cun d. nupt. t Et si uerius,ac aequius re considerare uelimus non dicendus est is bona sua alienare, qui inter contulictam personam conseri, ut Alexander Imperator in . l. Voluntas psis C. de Fidei coni. Ad hoc facit quod notatur in Authet. de rest. fideico m. f. Manifestu, &. l. In suis. T. de Liber. &posthia. praeallegat. S. l. Nihil. C. de usucap. pro haered. Ite in hac causia tam aequa, S in quavis alia ut certius de casibusio obuenietibus iudicetur ' semper cossieranda est causa,ps q. pater in curatela fuerit positus, quae profecto, haec est , ne
sua scilicet bona dilapidaret,& ne ijs prodigaliter dissipatis,tande in grauissima redigeretur paupertatem, ac rerum omnium egestate & penuriam, ut statuit. l. His qui . 6.i . ff. de tuto.& curato. dat .ab his. Sed in hoc casu memorato 2prsus haec caula,& periculum cessat:&cessante causa, merito cestare debet & effectus, uulgatissimo in c. Cum cessante, de appellρ. in antiquis. Quod aute in pdicto casu, nec prodigalitatis ratio, nec et suturae egestatis periculii praetexti potegi rint, ex duobus manifestu est. Primo em pater per praedicta alienationem, S fili et sus dotatione, non dicedus est sua ut diximus dilapidare, sed potius co seruare, utiliter expedere,& qa maxime ex paterno ossicio essicere debebat, sapienter pstare , &suu munus Sossiciu diligentissime adimplere,& a naturali debito sese liberare Quisquis aut debitu fusi fideliter exolvit,is sua no dissipat, sed co seruat. Secudo in hoc casu nullum egestatis periculum rone talis dotatio a 1 nis patri metuendu fuerit.' Quia hac in re pri satis per leges ispectum est, quibus fili j,ac filiae parentes fi postea egere acceperint alere, alimentare, seruare,ac ab egestate defendere debent,sim. l. a. C. Qui artat. uel proses.se excus. li.
23 o.Bal. in . l. Qui se patris. C. unde lib. ' Et ut filius dξ possidere, possidente patre, i. Isti quide. F. de eo quod met. causi Sic &prlege naturali,&legibus humanis dicendus est potai fidere,quq possident i si ij aut filis, sin casibus necessitatis,ac egestatis, de quibus nunc sermo est. Praeterea praedictus
204쪽
pater prodigus dando filiae suae nonnulla bona , non uidetur alienasse,qn quidem permittit pr,& dat filiae id, quod ad ipsam pertinet. Nulli aut personae in curatela existenti interdictu est, alteri dare. quod ad ipsum modis omnibus pertinet,
Imo perspicuu est, si tutores dicti prodigi uoluissent impedire dotationem filiae suae, prodigus pater, & ipsa filia potuissent coegisse suos curatores ad consentiendum, in hanc tam
aequam S dignam dotationem. Et ideo tanto magis potuit dictus pater prodigus sine consensu uel auctoritate suorum cura tornm, filia suam dotare,& tradere illud, quod contractu antenuptiali aemissum fuerat. Alia praeterea ratio occurrit manifestissima, pro fauore dotationis filiae a patre pro-1s digo, haec, Pater quantumuis prodigus, iure naturali tenetur alere sua filia, igitur & eandem dotare tenetur, quoties 26 eam elocare statuit, nempe' ut per talem dotationem sese quodammodo ab ulteriori alimentatione redimat, & eam 27.in futuru generum trasserat. ' Atq; hinc fit ut doctores alimentationem & dotem pari iure censeat Baldus in l. Neq;
mater C. de iure doliv. Ulterius ex hoc argumento laram sic elicimus coclusionem, per Enumema dialecti cum . Pateret S digus filia sua alere pol, imo det, citra ultu curatoru suorsi coscnsum, igit& filia sua citra curatoru suorum cosensum dotare pol, S debet. Et qua uiss allegetur prodigum contrahere non posse, per glo in uerb. lege, in l. i. ff. de cura. furto. Hoc intclligendu est sic, quod non sit permissum facere coiitractus sibi danosios, quia cotractus per eu utiliter gesti, ualent, ut notatur per D. Iasone, in Cepe allegata. l. Is cui b0nis
in. l. notabi. ff. de uerb. obligat. In casu autem praedicto, Pater prodigus no prodigaliter , sed utiliter cotrahere dicendus cst,qa per dotis collatione sibi generu S filiae maritum acquisiuit. Imo & medium, & occasionem sibi comparauit,
per quam & filiae, & sibi prospexit, si ipsum ad inopiam redigi contingeret, ob id quod filia isthaec cu suo marito patre in necessitate alere deberet, ut paulo ante mostrauimu .
Quod aut supra diximus prodigu furioso squiparari,Sc. Dicendum est id quidem uerum esse, quo ad dissipandii, siue obligadum inutiliter. Secus uero quo ad stipulandum, sue
205쪽
acquirendum, aut utiliter obligandum. Ita D. Iasen in pro . dicta. I. Is cui bonis in 6. notab. Et ideo ubi uidetur praefata antenuptialis promissio seu contractus, propter ipsius imme sitatem rescindenda esse, aut rei j cienda, ad id respondenda erit, quod licet pater constituat filiae maiorem dotem, quam debeat ant liceat, non potest tamen ob id Iudex eam reuocare, neque uenit ab eo vescindenda, sicuti textus expressus est, in praeallegata. l. Finali. C. de dotis promiss. Et D. Phia lipp. Decius, suis in consilijs, consilio xxxv in sine. Et sic nu. habet hic locum. l. a . C. de rescindend. uenditio. saepenume praeallegata. Caetern m hic obseruandum est ad illud seope allegatum. Patrem de iure teneri dotare filiam. Id nou. uniuersialiter esse intelligendum. Nam quamuis officium p tris sit, dotare filiam, per iura latius prolixiusq; ante allegata, hoc th intelligendu est in filia nondu nupta, secus enim fit in filia iam nupta aut desuncta, ut per Bariolum in quaest. incipient. Mulier habens amplum patrimonium per te . ias. Si mulier, in Anthentie. denupt.collatio. q.&caei. QuO- circa non ualet haec consequentia.Omnis pater tenet dot re sitam. Ergo & praeter prodigus tenetur aut potest dotarei quamlibet filiam, absque auctoritate curatorum, per regu-.18lam,'Nam ante omnia prius de habilitate & qualitate per . sonae,& filiae,& patris quiercre debemus, secundum. l. Si q- , ramus. ff. de testament. Notant & hoc recetiores in Rubric. C. Qui admittit.ad bonorum. post poss. Dicunt enim quod iste pater prodigus solennitatibus ad hoc requisitis publias ce proclamatus ' no potuit solus absque aut horitate curatorii filiae suae dote costituere, ob id quod hoc no reperiat iure 3 o cautu. 'Et ideo subrepula remanendum est, censent, scili-icet: Quod prodigus nihil valide potest alienare uel promittere sine auctoritate. Imo non solum non potest prodigus quicqua a se alienare, qui ne promittendo quidem sese obli 3 igare pol. t Et qua uis promissio, uel obligatio, non sint omni .moda alienatio,aut patrimoni j diminutio, tamen prohibito aliquo, intelligitur prohibitum oe id, per quod ad illud P,
uenitur, tritissima. l. Oratio. T. de sponsalib. D. Iason in d. l. ,
Is cui bonis in. not b. Sic a simili causa prodigus cui Iegi-, time
206쪽
ne per se iam Iudicis cum causae cognitione suit bonis in i3 a terdictum ut hic)l no pol pro alae suae salute legare magna sui patrimoni j & substatiae parte, eaq; relinquere ecclesiae, tametsi id facere cupiat in causa pia & fauorabili per D. llar .
tolii eiusq; sequaces, in I. I. C. de sacrosanct. eccles. ubi inquit,st prodigus tanqua inhabilis e desectu surgente a rone uel iure naturali, non possit ad pias causas testari. Ea quoque opinione et tenent Pet. de Ancho.& loan. Immolensis is 3 in. c. ' Quia ingredientibus, detesta. ubi expresse tenet,& firmat prodigu non posse testari, et si relinquat ecclesiae,34 quia i Ihibitus alienare, non pol alienare in ecclesiam, ata legant notata per glosam, in l. Si ita quis q. ea lege. ff. de uerbo. obligat. Tenet &Baldus ind. l. I. C. de sacrosanct . eccle. , quia non het administratione bonoru suorum, ergo minus poterit maxime sine consensu,&auctoritate curatorii dote
31 stiae suae const ituere. t Praeterea ob eandem ronem prodigus non pol testari, ne inter liberos quidem, quia solum re-36 peritur disipensatum, quod ' desectus solennitatis non ui-i,
riat testamentum inter liberos: uti placuit, uulgatae. l. Hac cosulti stima si .ex impersecto. C. de testa. nccno. L Fin. C. fa- mil. hercis. Atq; hoc argumeto utitur Baldus in Repeti. l. IC. de sacrosandi. eccles. in I. q. dum quaerit, Anda natus ad morte possit testari ad pias causas, hoc argumento et utunt. Pet. de Ancho.& Ioan . de Imol. in d. c. Quia ingredictabus, 37 de te ita. in ea. q. 'Qua quaeriit, Antestamentu impei fecturatione uoluntatis, ualeat ad pias causa, Et ideo lato magis ualida sunt argumenta praedicta, quibus ostendimus Prodigum citra aut noritatem curatorum non posse s se cuiuis si-sae suae, S quocunque uelit dote constitucre. Na si talis digi uotu&mentem proprius introspicias, statim ammaduertes ipsius indigna, indebita, Simprudentem dotis prOmittendae uoluntatem, qui potissimam,& maximam bonorum suorum partem in filiam transfundere cupiat. Quod si . ipsi facere fas esset, non prudenter sel stulte,& prodigaliter rursum faceret, filia sua taliter dotado,& seipsum depauperando, Actusem talis satis indicat noua, ipsius prodi salitate, S ob id ipsius quoque promittetis inhabilitate. Sicut in . s li
207쪽
smili inquit Bald. in .LFuriosum. C. Qui testa. sacer. pos:
cu similib. Nec huic refragatur, si quis dicat, quod praesitsi decretu, statutu seu proclama, sese non extendat ad casum sis 3 sente, Sc.' Quia illud statutum, decretum aut proclamata factum & celebratum cum soleianitatibus ad hoc necessarijsi
ut hic generaliter & in terminis generalibus loquit, ac et prohibitive, ergo S generaliter & prohibitive det intelligi.
l. i. si generaliter. is de leg. praestan. c. Solite ex de malo. &3' obed. t Et quia statutum, decretum, aut proclamatiam no distinguit, sed indistincte disponit: ideo nec nos distinguere debemus. Textus est passim ad hoc allesatus,in. l. de scio. ff. de publi. in rem actio cum haud dissimi lib. iurib. Itaq; ca o sus non exceptus debet manere subi regula, per iura ad hoc uulgatissima. Quod aut supradictu est, nequaq suisse aut esse in potestate Iudicis, suo decreto derogare iuris scripti dispositioni, disponenti, Patrem teneri fili, dotare, sed id solum ad principe spectare, Sc. id a ueritate proris alienis est, si I iura introspiciamus. t Certum enim est, statutum posse limitare, restringere,& tollere ius commune & scriptum, iuribus ad hoc uulgatissimis, quoru meminet ut D ni Feli. Barbat.& Panor. in . c. I. de Rescript . In hoc itaq; praesenti casu tantum limitatur & dcclaratur ius commune & scriptum. Non ena prohibet statutu, ne hic pater prodigus omnino dolet filia, sed ne dolet citra authoritate curatorum . dia si id faciat cum curatorum authoritate, cessat statutu, & sic superior obiectio soluitur. Porro quod spectarcii ξ ad iura prius allegata, mentionem facientia de alienatione necessaria in filios, Sc. Respondendu est eadem iura esse sim hanc limitationem intelligenda, scilicet quum illa alienatio necessaria, fit a persona habili,& non ab inhabili, hoc est, non a prodigo, qualem hactenus depinximus. Na a tali inualida est alienatio, nisi curatorum accesserit authoritas. Praeterea illa iura intelligenda sunt in actu ultimae uoluntatis, dummodo pater etiam tunc sit habilis, & sim has limitationes, & intelligentias praedicta iura non obstant. Caeterum omnia allegata per actore bene procediit in parte habili uel inhabili, et ηι prodigo, dotante in t filiam cu curator u authorstate, quia semper
208쪽
semper& ante omnia actus omnis debet subsistere ex personarum,qualitate,alioqnierit inualidus. Pater enim prodiagus tam peccare potest in dotando filia excessiue , quam in alia qua uis alienatione. Et tuc statuti uigor non elanguescit: quin potius ipsum corroboratur, per illud Ecclesiastici, capi 43 te trigesimotertio. 'Melius est enim, ut si ij tui te roget, si te respicere in manus filiorum tuoru . Reliqua eode loco P lese. Caeterum ubi dictum est, st bona patris cesentur esse
filioru,&c. Perfacile ad id responderi potest, id quide uel uesse, non proprie, simpliciter, & in effectu, scd im quoad spe4 S expectatione . t Et ideo filius no pol pacisci de bonis patris, Patre umente, quod ea necdum habeat. l. f. C. de pactis
cum innumeris similibus iurib. Quocirca superius argumetum, quod colligit quem uis prodigum pro suo arbitratu q- libet filia dotare polle, ex eo , quod bona parentu censeantur elle filiorum, prorsus est inualidum . Sic etiam inualiduerit, si aduersarius quispiam quemlibet prodigum tueri conabitur,&argumentetur ab alimentis, ad dote, sic, Pater pdigus filiam alere tenetur, ergo & eandem dotare tenetur. s t Ad hoc . n. dice dii est, quod non sit utrobiq; eade ratio. Hater em prodigus alendo filiam nihil alienat, &non decipitur. Excessive uero eandem dotado, decipitur , Ssua ali nat, unde ipsemet in senectute uiuere posset. Quabre sic sua citra curatorum consensum alienas, irritu iacit, S inualidii, 46 S sic noest bonu in iure argumentu laba limentis ad dote, ubi est diuersa ratio, ut per clarissimum uirum D. NicolauEuerardi praesidem, in loco ab alimentis ad dotem, ad fine. Porro ubi aduersarius nitebatur soluere illud allega tu, prodigii contrahere non posse,&c . Intcllexit hoc de contractu
danoso,&non de utiliter gello,&c. Hic aut contractus pris prodigi, potuit esse damnosus,&maxime casu quo promisiasio dotis excessiua cuius nunc uertit quaestio) lbum risae effectum. Et D. Iason in loco ab aduersario at lcgato, loquitur in casti, quo nullum damnu possit habere i pie prodigus, disic hic,& ibi argumenta lint diuersa, non aci uerla . Veruenimuero, si paterno prodigus aut pr prodigus cu co sensustorum curatorum , quamlibet ingentem S c xcessivam do-
209쪽
tem constituat,ualida erit tunc ea constitutio & nullo morarescindenda, ut cui non obstet talis dotis immensitas. Veruut generaliter loquamur, nulla bona nec mobilia, nec immo biha, nec laudatia, nec altodiatia, nec ulla alia his similia poterunt ualide S essicaciter promitti, aut constitui in dote a patre prodigo, quia no solum prodigus non potestati Cnare, se a nec etiam potest se promittendo obligare, Na licet promissio, uel obligatio non sit alienatio,aut patrimonii, diminutio, tamen ut & dictum est anto prohibito aliquo intelligitur prohibitu omne id , per quod ad illud peruenitur da.
Oratio. fide sponsalib. Iasion. in d. l. Is cui bonis, in q. nota- bili. T de uerb. obligat. Actor enim, scilicet, Gener, his uiu
sis, pro se lumpsit aduersae partis confessionem inquantum pro se facit, alias minime) qua consessi fuerunt praefati curaeores prodigi in hac causa rei. s. patre de iure obligari S temeri dotare filiam. Nec aliquid operari, quod hoc effet intelligendum, de filia primum nubenda, ct nequaquam de aliquando nupta. Manifestum est enim ibi praefatam dotis promissionem fuisse factam ante nuptiarum celebratione , Imo ante aliquam obligatione matrimonialem, prout appareret 'potuit per dotale instrumen tum, Et actor hic non agit ut sua
uxor doletur, sed ut reus condemnetur tradere dotem pro-m illam. sinatq iplum eam dotem complecti, ob id quod sis stinuit & pertulit matrimoni j onera, tenendo eam & fana Raegrotam uestiendo, atque id genus alia ad eum statum per- tinentia &spectant:a, ' Nam de iure, si dos fuisset promis.
se,& non soluta, maritus uxorem alere non tenetur, per Bal.
ind. l. Fin. C.ad Velleia .lmone maritali quidem affectu ea prosequi tenetur. Bald. in I. de diuisione .ssi solui. matri.& in l. Pro onerib. T. de ture dotium. Ad hoc autem ubi procuratores rei sustinent patre teneri ad filiam dotandam, idq; fie. ri non posse, per patrem prodigum sine curatorum aut horitate,&c. Dicendu est, quod in rebus quas aliquis necessario facere tenetur &obligatur, non est necessarius, nec requiri- 48 tur consensus aut curatorum authoritas,' ob id quod de iure pater ipse cogi possiet, etiam inuitus,ad dotandum filiam,per. d.l. Qui liberos .m de litu nupt. Ergo si ad hoc cogi inuti
210쪽
tus potest, non requiritur consensus nec auctoritas, quia siue consensus interueniat, siue non, potest in omnem euentu pater ad id cogi . Quamobrem si ipse pater potest ad dotationem cogi, poterunt si militer & cogi ipsi prodigi curatores, 'ad contentiendum ni eam dotationem, hoc est, ad id, ad qa pater prodigus i ure tenebatur & obligabatur,no obltante ulla curatoris oppositione ac contradictione. Imo deberent dictam dotationem ratiscare, & approbare, necnsi tenere eam tanquam ratificatam & approbatam, ob id quod per tale dotationis actum, negari ab actore genero possit pater esse prodigus, aut in curatela positus. Sed potius contra quod te pore constitutionis praefata dotis habuerit libera administrationem suoru bonorum, ea dando in cen siti na, emendo, uendendo, locando, conducendo, necnon alios contractus cele-
brando, no soluentes debitores in ius uocando, insciis S inconsultis suis curatoribus: Aut negare posset. Gener patrem suisse tepore constitutionis dotis in curatela, altem sibi acto 'ri genero tunc non constitisse quicquam de soceri curatela, aut illius certa notitiam habuisse . Deinde replicare Gener
Ioterit. Tametsi socer prodigus proclamatus fuisset, quod
abuerit tamen liberam administrationem omnium ac si ni gulorum fructuum suorum bonorum, tam mobilium, si immobilium, seud alium,&allo dialium. Ita ut ad minus libere potuisset disiponere de fructibus. Sic ut quamuis non potuerit alienare suorum bonorum proprietatem, tame licitum eierat disponere de fructibus, & id genus aliis, ipsis quide annexis. Quare ex his inseret quod debeat praefata dotatio suu effectum sortiri, inquantum fructus dotis promissae concernat, ne illa dos sit uel inossiciosa, caduca , aut nihili: &hoc
η' propter dotis fauore, ' pro qua indubio semper est iudican
dum. c. h. extra de sentent.&re iudi c. facit textus in l. I.ssita tui. matrimon. Item quando aduersiarius inseri sic. Prodigus
alienare non potest, igitur nec dotare potest: ad hoc respondendum est, quod hoc intelligendum est, de extraneo prodigo, cui administratio uel alienatio interdicta est. Nam ille non potest, sine curatorum consensu, dare sua bona mulieri e extraneae in dotem, ut alteri nubat. becus autem ccnsendii