장음표시 사용
611쪽
in Apologetico ait, sepotestates humanas fiso locosycipere, delaturumque Imperatori in rebus humanis. Anastasius Imperator Episcopos novis rebus studentes exturbavi
Post Justinus in criminali causa Doroth et Thessalonicensis Episeo seditionum ac homicidiorum rei & praesertim convim necisJoannis Episcopi A postolici Legati iudicavit, & apud eum Hormisdae Papae
Legati causam egerunt. Vide Hor idam Ep. & M. Idem Severum ob contentionem & factiones poena affecit, teste Evagrio l. q. c. Justinianus Imperator in Sylverium Pontificem suter quibusdam litteris proditoriis accusatum iudicium instituit, ut si, inquit, Libs ratus in Breviario c. 22. approbaretur ab ipso fuisse scriptas in qu icunque civitate Episcopus degeret, si autem falsae fuissent, restitueretur sitae sidi. Carolus Magnus Campullum Presbyterum majestatis reum cum eiusdem criminis consortibus in exilium misit, vita & integritate membrorum ad Leonis III. preces ipsi concessa, platina in Leone & Regiu
Otho, Fredericum, Moguntinum, & Rudpertum strasburgensin iperiurii reos relegavit, Regino lib. 2. ad an. 9 39. Conradus Imperator teste Hermanno ad annum Io 37. Herberilium Mediolanensem Archiepiscopum Imperii perduellem in carcerem conjecit, praesente Papa Benedicto IX.& tres Episcopos,Placentinum, Cremonensemac Vercellens in exilium expulit. Henricus III. G bardum Reginoburgii Episeopum majestatis convictum in vincula conjecit, & Nitgerum Fraxinensem ob necem fratrum Ravennani relegavit.' Haec Imperatores, quos imitati Reges Franciae Clericos mai cstatis reos aut contra leges resni directe peccantes a Judicibus Laicis semper damnari jusserunt, &nis in casibus vetuerunt eos ad judices Eccle fasticos remitti.
Agydius Rhemensis laeta majestatis reus in Concilio Mentens a Contrhamo damnatur exilii, mortis poena ad preces Episcoporuni
Episcopi Aurelianensis & Altissiodorensis ob rebellionem mutet tia Philippo Aug. Chilpericus de praetextato' Rothomagensi ab exilio revocato sic
praesitur. Ouamvis venerandi pontifices regia potestas reum maiestatis legibus condemnare psit, ut refert Aimoinus lib. 3. cap. 26. quod agnoverunt Episcopi, nam creg. Turonensis ita Regem alloclitus Eeee α in,
612쪽
DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIPLINA '
est, ut resert Inst. lib. s. c. 18. Siquu .is nobis δ Rex Justitiae limitis
transiendere volae it, a te corrigi potest. - .
Deniqueipsa ratio naturalis docet Clericos Regibus & Magistrat bus civilibus subesse, & ab iis iudicari posse a cum enim sint membra societatis civilis & Ecclesiasticae, utriusque legibus& poenis subiicium turi siquid ergo contra leges civiles faciant, possunt a civilibus Judicibus judicari & poenis iis plecti quas leges civiles statuunt in reos. Ab Ecclesia vero judicari possunt, sed iis tantum poenis mulctari, quasTcclesia potest infligere, hoc est depositione re excommunicatione. Hinc semper Ecclesia passa est ob civiles causas Clericos judicari de puniri a potestate civili, imo postquam ipses judicavit ad eos punien dos poena temtorali semper civiles Magistratus adiit. Hinc Episcopi Syri postquam Timotheum AElurum judicio Ecclesiastico persuinxerunt ad Leonem scribunt, de desidiis autem c praejumptionibus quasnos inde commisse, Reipublicae Legibus cor Praesulibus secundum rationem se dicio competent subdetur.
Quapropter sancti Patres nobis laudati non distingunt inter Lascos&Clericos, sed generatim omnium crimina correctioni & vindictae magistratus civilis subjiciunt. Omnia, inquit Origenes lib. 9. in Ep. ad
Rom. ad cap. 13. crimina qua vindicari vult Deus, nonperAntistites est Principes Ecclesiarum , se per mundi Pudices volu tet indicari.
Uno verbo sancti Patres, Epistopi & Pontifices Romani a nobis saepe laudati satentur tum res, tum personas Clericorum subjici civili potestati in civilibus, Imperatoribus tributa de iure debere, & in rebus civilibus judicari posse a Magistratibus civilibus solas sdei & Religi nis excipiunt causas: illae vero quae publicae sunt disciplinae, ut loquuntur,& Rempublicam spectant ad Imperatorem, Reges& Magis. tratus pertinere, eorumque legibus regi ultro fatentur. Distinguendum autem est inter crimina merὰ Ecclesiastica, ut haeresis & mixta, ut homicidium, furtum,&c. Illa nonnisi ad Ecclesiae j dicium pertinent.Et si quand0 Imperatores illorum vindictam usurparent, id faciunt ab Ecclesia sellicitati, vel quia inde tranquillitas Imperii pendebat. Haec vero crimina ab Ecclesia, prout est Ecclesia, non. aliter possunt vindicari quam excommunicatione aut depositi
ne e gradu Ecclesiastico; a Magistratibus vero civilibuspoenis temporalibus puniri debent, etiam si fuerinta Clericis admissa, Nec refert quod Apostolus Paulus vetat ne Christiani coram Iudia cibus Ethnicis litigent, sed jubet ut judices ex Ecclesia assumant quamvis enim hispraecipue tam qua opportunum o uno sumt
613쪽
causae Christianorum non agerentur coram Judicibus Ethnicis, non negat tamen Paulus, quin auctoritatem illorum iudicandorum habeant, sed tantum consulit Christianis ut potius Christianos eligant arbitros quam apud Ethnicos litigent, quia convenientius istud est. Nihil etiam reseri, quod in Ginonibus ligamus, mandatum esse Clericis causas suas apud Episcopum potius agere quam apud Civiles Magistiatus, nec enim proptereὶ negatur, quin civiles Magistiatus postitit earum cognitionem sucripere, sed tantum admonen tur Osrici, ne relicto Episcopi sui judicio ad saecularia i udicia causas suas deferant, eo praesertim tempore quo Imperatores dederunt Episcopis potestatem earum terminandarum ; verum Met Imperatores lianc dedissent Episcopis auctoritatem non propterea tamen putarunt Cl ficos ab omni reprehensione Civilium Magistratuum esse immunes, quippe innumeris in legibus civilibus comprehenduntur, &poena in eos statuitur, si quid contra leges egerint aut si tranquillitatem ac pocem Reipublicae turbaverint. Denique quando ad civile tribunal citabantur, huic se sisteret.n bantur ex lege omnes 3 3. cod. l. i. de Episcopis & Clericis, qua cavetur ne ad extranea judicia pertrahantur, haut apud ros Iudices ordinarios,
id est Promisciarum Rectores, in quibus locis degunt Ecclesiarum ministerio obsecundent, Ommumque com se sentium excipiant alliones. Et i m 37. Omnes praeterea vironian clarissimorum Provincias moderantium sententiis absque ulla privilegii disserentia, qui tamen Praesidiali Jurisdictioni subjecti sint sive Episcopi, vel quilibet Clerici, aut Mo nachi, aut cujuslibet conditionis sint, pariter respondere decernimus. Quin etiam cum Episcopis forum & iudicium in rebus civilibus habere concessum est, hoc ut arbitris sponte electis, & sne J urisdictione coactiva illis datum lege si quis cod. c. i. deEpiscopali audientia. Si
qui ex consensu suasacrae legis Antistitem litigare voluerint,non vetabisn-- sed experientari ius in civili duntaxat negotio more arbitri sponte res
dentis judicium, quod bis Messe non tolerit nec ibebit, quosa raedicitico nitoris examen converses potius a fuisse quam ponte venisse constiteri Inic quoque faci NovellaValentiniani 3. th. i et . de Episcopali judicio.
Cum inter Ctiricos iurgium vertitur,cti A litigatoribus convenit, habeo Episcopus licentiam μὰ candi praeeunte tamen vinculo compromis quod Ori Laucissi consentient, auturitaου mist permittit. riter eos dura . non patimur, vis voluntate jurga itum meterposita, sicut dictum est, con-
άitione praecedat. Quoniam constat Episcopos ct Presbteros forum legibus xo habere, nec de aliis causisseeoAdam Arcadii Ur Honorii dis is cons Leee 3 tu
614쪽
DE ANTIQUA ECCLESI E DISCIPLINA
mta arra Theodosianum corpus ostenditprater Religionemposse cognoscere. Faimbo ejusdem iacit litigatorei nolim vel alteruter agampublicis legi
Ab his autem Episcoporum iudiciis semper provocare licebat ad Principem & civilem Magistratum, ut habetur in Aulentica si ex Imperiali cod. de Episcopi audientia, si ex periali jussone, aut j diciali praxeno Episcopus iudicat inter quascunque personas, appellatio aut ad Principem aut ad eum , qui transmisit negotium transieratur, & Novella 8 Rubrica huiusmodi est, ut Clerici apud proprios iuesces conveniantur & post hoc apud civilesJudices. Adversus ista nihil ab adve sariis opponitur, quod alicuius sit m menti ad probandum iure divino aut naturali Clericos esse a judiciis,
poenis &oneribus civilibus immunes. quod enim afferunt de Levitis& Sacerdotibus veteris testamenti, haud probat iuris istud esse naturalis aut divini, sed tantum conveniens esse, ut Respublica sacerdotes 1 tributis pendendis eximat. Quod vero sunt ex novo testimento
Christum dicere sitos sponsi a tributis esse liberos, de se tantum Chiosius dicit, qui cum esset rerum omnium Dominus, ratione divinae naturae haud tenebatur tributum solvere, & tamen tam pro se quam pro
suis tributum solvi iussit. Gravius fortasse videbitur quod nobis objiciunt legibus tam cia vilibus quam Ecclesiasticis tanquam nefas & illicitum vetari ne quis Clericus apud civiles Magistratus litiget. Et quidem innumeri sunt Canones, quibus poena stituitur in Clericos , qui ad Judices
hujusmodi causas suas detulerunt. .Sic Canone nono Concilii Carthaginensis tertii. Sancitur ut qui, uis Episcoporum, Presbyter rum, , Diaconor seu Clericorum, cum in Ecclesia ei fuerit crimen intentatum, vel civilis causa fuerit commota , si relicta Ecclesia eo judicio purgari voluerit, etiamsi pro hoc ipso lata fuerit sententia, locumsuum amittat hoc in criniin judicio, in civili vero perdat. Omaleni locu sum obtinere voluerit. Can. items. Conta Chalcedoneniasis statuitur , us Clericus habeat negotium adversus Clericum, non relinquat Episcopumsuum, cst adsecularia judicia risertatur. Agathensis Concilii Canone 32. Clericum nullum apud saecularem JuἘ-cem Episcopo non permittente pulsio. Leges vero civiles idem vetant. Sic lege 7. de Episcopis & Clericis, vetatur ne Clerici ad Coeiarias devocentur sed ut plenissima immunitate potiantur. Etlege ulcide Episcopis & Clericis, Clerici quos indiscretim ad saeculares jud ces debere deduci imperitus praescriptor dimisi Episcopali a ei
615쪽
tiae reserventur. Fas enim non est ut diversi muneris Minimi temporalium potestitum subdantur arbitrio , denique Novella 8 Iustini ni, Clerici jubentur prius ab Episcopo spoliari dignitate sacerdotali, antequam a Praeside I ovinciae iudicentur. Respondeo nihil istis Canonibus de legibus probari quam quod munimE controversum est, Principes nempe saeculares Episcopis hoc priavit um concessisse ut causae ordinariae Clericorum, ad eos primum deserri possent, utque de iis primi co*noscerent. Ecclesiam vero primcipum indulgentia nixam sub poenis spiritualibus vetuisse ne Clericidinum alios udices quam Episcopos adirent; at istud minimξ pr at Clericos iure divino & naturali 1 iudiciis civilibus esse immunes, imo, ne quidem hoc probat nullos alios esse potuisse post istas leges
in causis Clericorum civilibusJudices, quis Episcopos: nam ut observavimus, iisdem imbus Episcopi constituuntur tantum ut arbitride si illorum iudicio stare quis nolit apud Judices saeculares causa potest agitari, itemque Canones vetant equidem causam Clerici ad alios prinitim quam Episcopos deser i. at non vetant, ne quiab Episcopo j re civili damnatus, ad saeculares Iudices recurrat. Itemque non decernunt Magistratus ipsos non posse desinquentes Clericos damnare de punire, sed ad singula testimonia pauca reponere oportet. Can. 9. Concilii Carth. I. de iis tantiim loquiturClericis, qui causa intentata nec dum iudicata in Concilio Ecclesiastico ad saeculare jud, cium confugiebant; non autem de iisqui causim primum ad Iudices civiles deserrent, aut a judicio Ecclesiastico provocarent. Concilium Chalcedonense addit post verba citata in objectione, sed prius υeutilatur res apud proprium Oiscvum. Ergo post hujus cognitionem potest provocatio fieri ad saecularia judicia. Concilium Agathense addit quoque ut si pulsatus fuerit Clericus, ipse respondeat coram Maristratu civili, sed 'se non proponat. Lex 7. de Episcopi non vetat Clericos aecusari apud Judices sae-milares, sed ad Curias aevocari. Hoc est redigi in numerum curialium,& eorum muneribus onerari. Vetant enim leges quemquam Episcopum curialem fieri aut curialem Episcopum, lege Cod. Theod. 1. decurialibus & agnatione tit. Cod. Just. c. 11. de Episcopis & Novel
Lex Valentiniani & Theodosi ultima de Episcopis renovat tantlim priviis: a Clericis indulta quae revocarat Ioannes, qui tyrannidem post
mortem Honorii ad breve tempus invaserat.
Denique Novella Justiniani 8 3. probat ad praesidem pertinere de crimine
616쪽
3ο1 DE ANTIQUA ECCLESIAE DISCIpLINA
crimine Clerici judicare, sed prius jubet eum ad honorem Sacerdotii degradari ab Episcopo, &ita lex ista, non secus ac coeterae, nobis cunil ad latur.
studiosis non omnino inutile suturum esse mihi persuadeo. Habebunt enim illi in isto opere multa breviter dilucidὰ atque ordine collecta quae in multis magnisque voluminibus dispersa sunt, ac plerumque indigesta&aliis amixta. Quippe illi qui de his rebus scis
pserunt licet eruditione praestantes, non omnes istas quaestionesattig runt, & quas attigere eas plerumque sine ordine ac methodo pertractarunt, saeph etiam aestu disputationis in controversas personarum abrepti. Huc accedit quod nonnulli ex iis de Ecclesia non suerunt, erroribusque suis passim libros suos insecere. Quo fit ut vix ullus Scriptor ad Theologos rerum istarum adhuc rudes instituendos reportatur idoneus. Utrum verb id Dissertationum nostrarum collectio praestare possit, non nostrum sed aliorum debet esse judicium. Hoc unum affirmare possumus nos ea omnia quae ad veritatis inquisitionem & erroris refutationem necessaria nobis visa sunt, studiosὰ 3c accuratὸ collegisse ac in ordinem digessisse idque sine odio, Deus t sis est, aut adulatione. Qui spari maut quibus niminum videbitur, ut Augustini verbis concludam, mihi ignosant; quibus autem et ei aris non biIMDominogratias congratulantra agant.
617쪽
in Historicis de Antiqua Ecclesiae Disciplina Dissere
tionibus continentur. A. G. ipo, a Cypriano S Afris re-ADMAFUs ripa primus in- jMae. ror, i 72. a Concilio Anter Pontifices, scie te tiocheno damnatae. Ioz, Ioue. ab . ratibus Galliae Notiis un- Orientalibus nunquam admissae. miscuit. 316 ro , 221. a Synoia Aquileiensi Africa divisio. 2s improbatae. Ios. nec a Synodo Curiri Cenonianensis Episcopide- Sardicensi concessae. ios. adjectio. 238 a Gallis haud receptae. I 2I .ap. 2 . mi Irim Patriarchatus origo & ad 212. ab Africanis repuliae. I ris. limites. 4 , 6 npuo jure inductae. I 6. si seq. ordinatio & auctoritas Episcopi ab Alexandro damnatus, IsmAlexandrini. Arri, ij, undedictus, s sumema, vocis huius etymologia quandooam usurpari coeperit haru& acceptio. 27 27 3 vox in Ecclesia, 6, 7.i primum in- inter An oriun Reges & Ponti6- si tum tantum sedium Episcopisces dissidia. - 166. . tributa , deinde Metropolitanis Araiochem Patriarchatus origo&h- omnibus, aer. mites. . As, que Arelate i Episcopi deprimatuco Autiochenus Episcopus ab univcr- tentio, sost'. sae Dicereseos Episcopis ordinaba- A morum de die Paschae cum R tur. 76 manis controversia, i s iarii appellatio, &quaecirca eam Athalia regrium immerito occupa- um Romae , tum in Africa gesta . vit, mi q82, 48 I. e taminantur&excutiuntur. 176 Athis asius ad Julium non provocat vit, I6o e Apsolor in inter se aequalitas, ex- Epistola, quae olim a Cicepto Petri primatu. nunc ros explicatur,. pellati usa judiciis synodorum , Episcopi quam u- Provin talium ad Romanum Pon- res, 63, 69.itificem veteri juremhibitae. 93, . B.
' DASILII Is depositio. ejusque
concilii Nicaeni Cmone quinto. ad Romanum officem c - . secundae generalis secun- sugium, IIa, I s
618쪽
E UsSynossideauctoritateCon- Communia inter Ecclesias quid &cilii sanctio defenditur, a p. qm quomodo foveretur, χ sq,2 s
adp.q22. contentum esse Ecclesiae suae coni
o tu injusti in Philippum munione, quidl 216 octavum Regem Franciae conatus, Concilia. Concilii generalis insallibi-arinosus accusatus in Capuensi viam ejus supra Romanum Ponta do ad Anysii Thessalonicensis & auctoritas, 377snitimorum judicium remissus, Constantiensis Concilii ea de re 167 suictio vindicatur, qI3 C. Gueaddit lis Concilii Provinciae convocandi po- CAECILIANUs ad Miltiadem testas penes Metropolitanum, 7 Inon appellavit, is7, 38 O mi au Pontificem appellavit, Concilii Nicaeni Canon sextus e . 74 P0mxur, 83 eq.
limus appellationem irritam esse item quintus,
censuerunt Asricani, a s Constantinopolitani Canones Gob re Episcopi Cappadociae j cundus &tertiris, ' y7, 7, 8ra in totam Dioecesim Ponti, 39, o Concilii Tridentini de iudiciis Epia οὐ majores & minores, s6 scoporum sententia, I 39, Ιηο- causae sdei quomodo judicandae, Concilii Chalcedonensis statutum 23r,233 de Patriarchatu Sedis Constantium olidonii causis, politanae, C. thamnensis Episcopi dignitas & Concordatorum de causis maioribus 27, 28'sanctio, sidericris non est depositus a - Constantinopolis HEpiscopure ordi-mano Pontifice, is natura synodo Dice seos, 7 L77 Is Omus, hujus causi exponi- fictilius ejus primatus, xur, I68 s. Constantino litani Patriarcha non appellavit H Innocentium, institutis, progressus&limites, a p.
quae gemerit in Asia ob Episcopi honoris tantum praerogativa ipsi Ephesini ordhiatibnem, Concilii Constantinopolitani C Christus ut homo non habuit regnum none tertio collata, 68 temporale, que sunde gradum adjurisdictionem se rici in civilibus subjecti bus, cit, Io cts . remuneribus publicis obnoxii, ac haec ipsi Syninio Chalcedonensi indes tia tantum Regum de confirmata, as ad 18 Principum immunes, edi oisperatorum roborata, 1 8. Iul-
619쪽
Bulgariam quoque sibi adiici tent
vit, s9,6o. Co stantiensis Concilii de auctoritate Ecclesiae in temporalia sententia,
Constotiensis Episcopus Cypri nulli Patriarchae si itus, o sorsilui Hieroselymitanus primus lubellum appellationis desiue sertur, i 67
Dionysium Romanum accusati defenso, 3 q, Ipsi lisia Ecclesiastica, ejus necessitas& origo, I, 2 mutationi obnoxia, ibid. propter hujus varietatem non intemerE serenda excommunicatio, 27o
ad formam imperii sacta,ru,ro ea summatim describitur, Σ Σspeciatim de Asrica, as O r. ae Gallia, 28 Ecclesia potestas non extenditur in temporalia, ap-que 3- p. 36eam esse solam spiritualem, Mo- respondetur objectionibus, q86
Ecclesia ae potestatis immediatum subjeciam Ecclesia, a leutherius Papa ad lontanistas EN
teras communionis misit, s 60h i Episcopi iura in Dioecesim Asiae, ue , 390 Fum nihil sine Clcro agebat, et Fou ARBORUM. uel ubii Sebasteni ad Liberium
confugium, Eutherii I banensis Epistola sit iis titia, ris yches an appella it 3e ad quos. zi 3, 223 Exarchus, quis, f se communicatis , hujus necessitas, 2 φοῦ sa Christo & Apostolis commendata , ea duplex, medicinalis & mortalis, aque
excommunicationes mutuae Eces istarum, et 2, 23, causae ob quas Ere oportet ocon municationem , 26o 6 q.
cum dolore inferri debet, 263, 26 in quos serri possit vel non possit. 2Io, 27 I, 279,28o pnon potest in plures ferri ob unius peccatum, 286 Ursepan in mortuos serri possit, 29r
tentia de judiciis Episcoporum, eiusdem circa inrallibilitatem Pontificis Romani sententia, illius Decreta de Concilii generalis auctoritate. q2O, qai de Decreto quod sub eius nomine sertur in Henricum tertium, quid sentiendum, 18o ejus pro Henrico quarto sententia, Rimam aprillatio exponitur, et 2 Ui 'p
620쪽
tu, ali & Alta simi cum Cypri ho nor ei collatus 2 Conaio Nicaeno dissidium, 146 no, co' eorundem ad Sedem Romanam quibus gradibus ad rimarchariuneonfugium, duae evecta, cla, cade Frederisi II. Imperatoris varia hanc ei dignitatem confirmat Syn foriuna, eiusque cum Romano dus Chalcedonensis, Gai
Pontiscedistidiis, . Hilarii Aresalensis Episcopi cauti
GALLI E divisiones, et seo. Honorii in haeresim lap:us, institutio primatuum in Gal- Gr seplia, z99 I. eorum jura, sqGallor Reges excommunicari x N Jan ii causa quid Arctiudicnon possunt, . 281 A cia Episcoporum mGallia&R multominlis deponi aut bonis pri- mae gestum, IAEI, I 2 vari, 3 6 o eq. Amrisum inter Romanum & Cc Gallorum iu Reges suos studium, stantinoilolitani Episcopum cam16s sa dissidii, a I 2Is; imprimo asinaprivilegia, sol de causis Illyrici, ridi
Gregorini septimus primus assumpsit inmumtatem Clericorum benesmauctoritatem is temporali Megum, rium Regum & Imperatorum esse . . q76 ostenditur, ejus ad Imperatores deponendos Imperii translatio quibus gradibus machinationes, facta, seorim secundus non privavit re- Llectores Imperii a quibus & qu gno Leonem Isaurum, σοῖ seq. modo constituti,
H. Indulgentia Ecclesiae is recipiendis DE Henrici quarti Imperatoris haereticis ad eam revertentibus, pertinaci cum Gregorio septi- 166mo dissidio, 13 uili as Pontiscis Romani r HenriciV. cum Romanis Pontii, , itur, 3 17ribus concertatio, 372 Innocenti, primi hi cauti Chrysoli Henricus quartus Rex Franciae Six- mi gesta, 17o esse . ii quinti Bulla ille timὶ proscri- Inrer Acta Ecclesiastica generaliaptus, 362 quando coeperunt,&m licita, 287
Henrici octavi Ataliae Regis dissi- -fhdium narratur, Talaiaejudicium, etsi,23ὶν emisi Episcopi Laudunensisa' μ- is XXII. lapsus, 33r,ue spellatio a Gallis improbata, 139 eiusdem cum staribus minoribus Hurini mitana Sedes venerabilis, contentio, Gy I