De arte poetica liber

1쪽

Deind amoeno aliud inseqti genus v sitim su quod itas tui Meessione insemitatis ad s.luitatem , eodem

modo, quo amoenitas e caecessione sublimitati ad formositatem constat. Nam si qua res propter venustaris detra memt tua est, et tamen ugetur, quasi mirationem invii, allii. quidam, atque ex absurdo, sensus nascitur. Hoe genustini mo Vm, nostri finiri dicere solent. Qui fatuum,ubium ita iampiniunt, ut admirationem orare videantu , in testi sunt Molestini est illud Claudiani in epithalamio Pali vi et Celerinae

m aso tu mi requiescis Graii quere Fatum enim est, ubi tres Gratias intelligas eorrore indui diem Gratiam, quo nomine non deae intelliguntur, sed resierius eae. Pr esides sunt id iuxta stultum est, ae si Home. ighm pro uleano dixisset diis pocula ministrare. Ei suinatem auxit o ludiarius etiam informitate, quum 4ratiam dieeret triplicem, quod rectius de Geryone diei poterat. aeqtriplex Gratia adeo nilii gratiae habet, ut monstri instar si Larius Andronteus in Aegistho, etsi durissimis numeris, satis

aateire naves laesus e rursus sequi. -

2쪽

XL De illaeebris puleritii dirus. Quid tandem Qui marii phim e cludere, et

quiunmunerantem elassem, ne sequamur , modo primam navem, modo ulti mini ambire Quo quum nihil magis fingi possit fatum , ad ramam insorinitatem auxit eam rem, .ut

mare prato misi, gγω - gyris , pistes prae pistam e

onspectu amittamus. Devenimus de sique ad modum, quo puleritudo ad ani ,

mum resertur. Is positus est in eo, ut pulcritudo quam Pr Uine rice at ad id, quo suismin in hoe genere absisitioni exemplar mimo informari potest Nam quum pulcritudinis sinius ad animi culturam pertineat, seri non potest, qui s omnino aliquid est, quod animus quasi quadaminecessimis

exigat, id aceessione ad summae atque absolutissimae puleruetudinis perfectionem eenseatur maee ver summae puleritu

anis piae lio neque sublimet' aliquam rem dies, neque vinnustam patitur, M venustatem requirit ita sublimitare tempe, raram, ut neque quidquam sit, quod non venustum , neque quid-mam, quod nonsublime haberi debeat. Foe vero illembraxuingenua vocabulo non satis apto nobili voeari solet. Ut inhumana forma, si universe spectatur, nulla aetatis vel sexus ratione binita , neque viro 're e gravitate insignis, ut fit cules vel Iuppiter, nec mulier, ut venus, ad id, quod nobile di. ei mus , exprimendum eligi debet , sed vir iuvenis adhibentas est, ut Apollo, in quo eum muliebri venustate virilis ira, ita coniuncta sit. Rursus in muliebri figura nec Venus, nee Iuno aut Minerva, sed Calliope nobilis erit. Poetarum, maxime minim Sophocles hae virtute exossit. Eius unum exemplum asseram ei Aiace, Iar.

3쪽

qu simn st. Haec emistit tali insorinitatis et Militatis iunctione, quae ineertum sili utrum magis informis an fatua diei delint. Vocinius autem eam defore irarem nostri appellant Aasesitariis ut vultus deserniis est, euius singulae parte quum sint satuae, simul etiam informes sunt ut frons rotunda, oeuli magni et stupidi, genae erassae, nasus obtusu, labo turgida similiter in poesi Ioanne Bar onus: Tota haee sententia insuis est sed informi et rustico vel λαθηρα etiam deformis fit. Callimachus de Iove:

sed sitis de his Hoe unum addendum est, si sorte deformibratis Utabulo angustiorem significatum tribuere videmur, aevulgo habet, id propterea fieri, quod multa deformia diei sorient, quae in aliis illecebrariim generibus numeranda sunt, in informia et prava. Me eaput alvum, o si strini, nasus resimus, os distortum proprie non sunt deformia, sed prava, quia ipsi notiosi, qua harum rerum conditio definim e repugnanti

De coniunctione illecebrarum. Multis enumeravimus Gembra .sul minime omnes. t. enim eas tantuni kiqicari conveniebat, quae elementa sunt et quasi fontes, unde quidquid usquam est illecebrarum tam

5쪽

Aliud praeclarum exemplainxi rudus ebori in Oedipo Col Similis ornatui magnificentia est , qua varietate rerum sublimium continetur. Talis Agamemnonis lipeus est in pthicipio libri XI. alia

Aliud genus restibiis est ι; 'ii'Rum usi diu te et sibi . nutar. Vt illa in Odyis x.

mui Harara , ita inseri, inquis. β - ωΥ--: -- -- mi umest. Eodem genere usus est Demade . bis, quas

6쪽

habet. Qui .eiror quum sit hominis aut omnino, ut certa

dum eri r vixist, Nud', nassii .e rentis, seu eum venus v qmidani, saepius etiam eum Maria silet coim nimi rei Rusticus expectat, dum lesua arnalis. Hoe et ii similam in , ne miret venuitaro , qui ' η'-te et bonus homo videbitur iste rusticus. Huls Tisin eriti, quatuor ursos alens, quos Galateae Onet, iidiculurno in e dei res alion amoenitalia bin't, μω in sinit amoris ea , finitique son in rim Cyrus apud Xenophontem, avum ebrium videns, vinum pub, οέ,ar veneno uirini Arimi suis exemplo ad ri 't bini Meedere videtur illud genua grati me, mi Mi brumi eavimus am et venustum es ob simplicitarenti'eri, et arulti m infinitura ob severam verit tem sentemiae.. . visique non est ipse turpi vo pi ieieuiin, Minequum aliis modis, tum ita eum veliustate consociari potest. ut mulis agresti a hominum vita, incultique mores destris hamur, ipsa autem deseripuo ventui .im Vinam o :ge nere duo praestantissima The riti carmina Thyonietas et Adoniam e Sopluonis, adcuri invisum sunt, mansnuo , --Mic Merium De divisione poeseos ex argumenti quantitate Pergimus ad eas poeteos divisione*, quae v I incrit si vel illesebrammeonismi in ', ex ipsa πιν ' eminatura oriuntur. Etonim quoniam argv---- γν

7쪽

- in He aliqvi eogitationum versatur, tot siversira res modis seriem eogitationam considerare licet. Atque in hae disputatione .dhibent istunt formae idae, quas pli, M.m qivunitatem et quesitatem et relatis, item et modum dueunt. Quibus formis quae diversitates poeseos eonstituuntur, eae non soliun ad poesin, sed etiam ad prosin oratio Meommodareesenti Quoniam enim exargvineiuo, quoa omnino iii eogitationibu inesse potest, derivantur, non sunt viarumdam orationis formarum propriam, sed ommunes

omnium.

vertit item primo quantitas seriei eogitationum tin hae quaestione, utrum una se civitationum series, an plores, an denique tam uininique. e quoniam omnis nothimini et enitationum varieta eo una est, quod ab ullo eodemquo animo una comprehensionis perpetuitate coniungitur , paleeseriem ogitationum unam eta, quae est unius hominiα mare pro nuntino persenarum, quas laetarentes in poin iis demus , tria constituentur poeseos genera, primum, quod rinius orationem continet, eundum, in quo diversi eoummuntur, tertium, in quo priora duoeoniuncta sent, id M. in quo poeta ipse diversorum sermones refert. Sed rudis haee deseriptio est, nee nrulto melior iis, quae dedit Arist uela,

μὴ μεταμαλ-τα ἡ πῶντα - πραττοντα κω arae ντας τους μειουμένους itaque haec, quae ad eonumnem et vulga.

rem opinionem aecommodata protulimus, paullo ae ratius

ad caussas suas revorem Non enim est in eo consiste uni, quod statim in oeulos et sensus incurrit, sed eorum, quae rudia animaduertinius, certae et ab omni parte definitae ii tiones animo informandae sunt. Ilotur uniuniis ocimius , ut id renacita alior nomnium Acietate vile cogitemus, a quo omis numerus et multitudo

8쪽

num unam , id est unius hominis , qui necessario uirus si, imae eontendimus ipsius poeta est, suas cogitationes,

Los stillas referemis. iam quiden forma pine 'πιν - . he nomen, quo ab aliis distinguiniri . Plures vel multituditiem aliquam ita cogitamus , ut λα-oum ludem inmittat, sed memonii, aliquid auram n essiario ab ea exesusv qvix, si nihil esset effetusum. non milis, sed omnia lubetemus. Atqui in poeti quae per- Mi oecumini, aut poeta sim, auraeli. Alii merus, poeta immeriis eunt, Lineertiis. Quod si poeta nihil misi alios loquentes introducit, ipse autem prorsus non comparet, non eris miti series cogitationum, Ma ibet, sed semis, quis hominum sunt eorum, quoi in multitudo nutrieriim admittit. Qu in multitudo qu*niam, si sumum eius ain, quam ideam voeant, cogitatione conlprehendimus in eo versitur, ut MN Mid aliqua re exclusi, omnino facultate habendi numesi praeditum sit, manifestum est, in hoc genere poeseos, quod plurium morationes ominet, illa quoque omina numerariti in hi quibus nihil nisi una a poeta diversi inti uestui persona, ut in Lycophronis Cassandra Primum enim ab eo, qui ultroducitur, diversus est poeta deinde qui introducitur. - est noeessitate quadam unus, sed eas , quia quis nummetus debeat esse plurium, non est definitum, dum sit omnino aliquid, quod possit numerari. o genus Meseos, si quo Ubil nisi pertinae a meis diseisi sint, meam. καiei ac Denique omnes dicuntur, qui et plures sunt, et simul unum quiddam constitiiunt. Ae patet cogitationes plurium hominum tinnio aliter in iram mimis mus esistaeon. iungi , nisi si e , quod sunt pluitum hominum, simul sunt unius, id est, si unus, dum aliorum personas induit, suams repetiti sutilis. Dixi mi a, vin omnem hulliiniun initisi. s. inens in duas parteo, Poetam et alios, Mahum partium

9쪽

- , qua alios co--stur, eo ianum hi ri dirimon

admittit. Caiu parsis si non eam notionem, quam Xp .

Dentia exhibere poliis, sed illam, me simu iam rei vim eom. plectitur, vino insermoni liabemus, patet re viei posschoe genus poeseos vel orationis, in quo scriptor suam Perpetuo aerionam servans Hiems in se sucipit personas, ab illis

tantum persona adhibiis iit. Eminet in poes , quae ex hoe

Qualitatem in notionibus voram commitentiam carum exin re, ut significandae inserviunt. M tres nudos habet, assis mationem si signum est rei significatae proprium , ut Mumdule aliquid dicimus proprie negationem si signum est rei similis e conixarium , ut quum per ludibrium dulce vomisma , quod amarum est limitationem, si signum piod in modo ei rei signifieatae signum, quodammodo non est, ut quum dulces Nella s. qmul iucundum quidem, sed suo, ris opem est. Haec quemad-- in singulis notioni comparata sunt, eodem modo se habent, si ad seriem aliquam sita onum adhibentur. primo loco as uiation- hiectamus, quae est inest posita, ut aliqua series cogitationum vere sit sibi visus reus' per eam lanificatur. Hoc genus alia an vocabimus. D unde minii 'malui in eo, ut per.seriem aliqμ m.

eogitationum moti arium viva indicetur. Hoc genus sive is poesi sive 3 prosa orati 'I es 3 3- si de iudice mutilatis vestito:

10쪽

quis pini a diret vulgus aratris.

ui his quoque, ut supi a ostendis dilud dicitur, quod non debet liuelligi, intelligitur autem, quod non est dictum. saepe tum , praesertim si qui severiores sui atque aeerbio , rex Mauvenalis, neque iis, quae in eo irationibus antra. ria sunt, neque ridiculis utuntur, sed, quae res consimilem vim habet , contraria in illecebris consectantur , immania,

'cipus elixi Pharioque madentis actas.

M o visim quum ita dicantur m odium qi conte 3n niuestum Deiani, iisdem cupiditatibus animos tectorum incerudunt, sublimique amissae virtuti implent deli deiio. I enique sinitatio seriem cogitationum requirit os mas et onmilamem rei signis tax e et non minueni res i. Non convenit eo, quod alia res nominatur, quam quae debet i relligi convenit eo, quod ea 3 es, quae nominatur, similitudinem habe eum illa re, quae intelligitur. 1st in singulis notionibus metaphora , in serie cogitationum allegoria voea. tur, nomine a Graecis petito. Est ergo hoc poeseos vel or