장음표시 사용
61쪽
aecepit, fum nos str vare , auctoritate pereepta , minime ae emur . Varcellensem ergo Ecclesiam
,, Metropolitanam suisse . nemo prudens dubiis ,, laverit . Adde, quas o , & ierio denique is rem tecum te puta , Mediolanenses Mehie - ,, piscopos nune quidem Pallio insignitos esse; is illud tamen non accepisse , nisi saeculo sex. is to exeunte , a D. Gregorio Magno , utiis legitur in hujus S. Pontificis epi1 . r. lib. M 3. ἰ eoque qui primus usus fuerit , esseis Constantium Archiepiscopum , olim ejusdemis s. Pontificis Diaconum , quemadmodum li- ,, quet ex Catalogo Eniscoporum Mediola -- nensium, edito jussu S. Caroli Borromaei . si atque eX alio , qui prodiit, auctore Iohan- ,, ne de Deis ex manuscripto Bibliothecae ,, Uatieanae , ut hic Auctor asserit , & ex is Ughello in eodem Constantio .
Dissertationem universam , vestigiis nostri Disi sertatoris inhaerentes, in duas dividemus partes . In prima antiquitatem: in seeunda Dignitatem Ecclesiae Vercellensis propugnabimus a in id dumtaxat incumbentes , ut ostendamus , argumentis, & ratiociniis ex adverso prolatis , nihil prorsus contra noa effici .
62쪽
De Antiquitate Eoolesiaemroeliensis .
Convellere fundamenta , quibus oviniones
nostrae innituntur , eas criticis observa tionibus . dispungere , ubi alienas a veritate repererit , alte denuntiat Diisertator et primo Ioco , ait sol. 11. , nec sc abi conveuereonaeamenta , ovibus aliena Viniones a Ganrur ;& sol. r qui quiae , inquit, a veritate aDemum offendam , criticis olervationibur Hyungam . Hoc planὶ est munus , & debitum ejus, qui impugnatoris vices , de Provinciam sibi demandat , ut validis , positivisque argumentis congredi necesse habeat , nil in medium adducendo . seu asserendo , seu reprobando , quod validis momentis vallatum non fit. Gra tuitas enim impugnationes , fatuas esse , ridendas , & ineptas , clamant eruditi omnes . An id contra nos praestet noster Disse rator , videbimus infra , ubi singillatim , dc diligenter ejus impugnationes excutiemus , eX pendemusque . Et si praefari licet ; libere dicam . omnia , quae adverso congerit , adeo sutilia ,& inania sunt , ut nihil , praeter verba , &dicteria , in iis reperire fas sit . Nugari eum, jure dixeris , non ratiociniis uti . Ad rein
63쪽
Melesiam Vercellensem , unam esse eX an liquillimis Italiae , nullus unquam dubitavit r& nox pluribus in nostra Dissertatione pro hamus . Argumentum , inter caetera , peti tum a Diplomate Henrici VII. Augusti , qui Gquis magni ponderis es te dixerit , qui in Historia Ecclesiastica non fuerit admodum peregrinus . Ex hac siquidem . liquido eonstat eam Ecclesiam , nobilitate praestare , caeteris que praeserri praecisa dignitate Metropoliti ca . quae antiquior est ; ita ut major antiquitas , majorem quoque honorabilitatem ad dat , & praecellentiam . Quod adeo verum est , ut Rota Romana decis. 36P. num. 7. sdi 8. Par. 19. LO. I. . , pronuntiare non dubitaverit , contuetudinem concerintem Ecclesia fu-
mori , ct inferiori stra arιonem , re usandam esse corruptelam , ct abusium , atque impra scriptibilem esse. . tanquam i iniussam , ct contra iam juris δ' tioni . Cum itaque Henricus , eo in Diplomate , pramissa Eingentiaeeliberatione , atque ae Iiseraro consilio Procerum suorum , se reserens ad monumenta Ecclesias Mediolanensis . nee non ad longiisimam , dc
inveteratam consuetudinem . petitam a tempO
ribus usque Constantini Μagni , ut infra dicam , Qt Us Herculeusi . sanquam stra euen ri , ct honorabiliori 61rag.rneoraem Lombaraeia , decreverit praelationem, & prima subsellia , -- cIus ab Me ρraerogativa VI copo Brixiensi . inevitabile est Eeclesiam Uercellensem ne ἀ- camus Ecclesiam juniorem , vici e antiquiorem ,
64쪽
ἀgni are vetustiorem censendam esse Brixiensi .
quae de caetero , Mediolanensi , aequalis origine dicitur , hoc est aevo Apostolorum sundata ; adeoque ejus exordia referenda esse ad prima tempora nascentis Ecelesiae .
Nulla hie , ad evadendum latebra, nisi sor-.tastis Ecelesiam Vercellensem, caeteris praeserendam dixeris, ob id , quod olim Metropolitana suerit. In qua sententia est eruditissimus Uie . Franciscus Augustinus ab Ecclesia , Episcopua Salutiensis in Chronol. Praesul Pedem. lat. 133.,
ibi i Ere Aa Herceuensir, ait, una est ex antiqui mis Lombaria ; initiam enim ab ipso Mo-sHorum tempore , accepit . mersumus Rubessis Historia Ravennate , scribit , ante tempora O. Ambrosii , in SpirituaIibus , L guria Mraropo lim extitisse . Hine est , quod erem n Arcite
ρiscopatum, Merioiano , Episcopi Herceum s , inter Comprovinciales viscopos, Arimas se es sibὸ
veniscarent . A qua sententia , fortassis nonnemo haud multum abhorrere dixerit nostrum Dissertatorem , hac utentem ratiocinatione, quam argumento nostro opponit sol. 34. In votis
sumus , ait , eognosen i , quiae caussea est, cur Vercelien=s Ecclesia , Medioianensi , in casibus 'mincialibus , in conserationious , acrique so- emnibus tractatibuΙ , non praseratur ; si λ - , ignitate Mixiensem praeessis , quia origine pra oessis Melesia etenim Mediolanens , ρον con--tionem Brixiensis , oste Anathasinis Res mira i Brixiensem Melesiam . Mediolanensi antiquiorem pronuntiat , di fortassis etiam Barna-
65쪽
bam Μediolano pellit ) exordia obt=nuis. Ora
n Cisalpina eecur non in Italica Dioecesi tempore Theodosii Ce ris , D. --brosii conscendis , ut meron mux Rubeus, statis Io post is Theuus etiatus innuit . Ita nota Episco ur Herceuensis , ρυcipuo stri, su/θμ ii , a latere Eextro Archiepiscopi , tenen I , priuilegio eosensatus est . Qui putaverit no strum Dissartatorem , hoc argumento , cum Franei leo Augustino ab Ecclesia sentire , hane suam opini.nem forte comprobare poterit, tum quia nullus ignorat , quod Ecclesia , alia ratione alteri non praesertur , nisi vel quia antiquior , vel quia Metropolitana . Tum quia, si Dissertatot de alio privilegio , praeterquam Metropolitico , quo aliquando Ecclesia Verincellensis , potita est , loqueretur , illud jumta regulas rectae impugnationis , & bonae eri lices , teneretur in medium adducere id autem non praestat cum inde tota vis impugnationis penderet ; alias convinceretur , auertiones gratuitas , imo & commenta, locis impugnationis obtrudere . Quod de viro docto , nefas est opinari . Quidquid sit de iis . Positive demonstra , nullo collato privilegio , sed antiquioritate originis , Ecclesiam Vercellensem Briniensi praestare . Et quidem memoratum privilegium , ab ipso Henrico VII. collatum non esse , liquet ex Diplomate , in quo legimus, quod Imperator, volens Vise copo s
66쪽
senti , ct honorabilibri , sectis , ct sui ordinistraerogativam debitam conte νυare, iuxta morem
diutius a Prnbatum , eidem decernit prima subsellia . Ex quihu verbis manisellum fieprimo , Henricam , non privilegium , aut gratiam Episcopo Vercellensi contulisse , sed quod suum erat , Ecesesiae Vercellen si justi Iudicia
munere perfunctum , ad judicasse ; juκta praerogativam , quae eidem Sedi inerat ex longi itima , & inveterata conluetudine . Secundo. Non privilegium aliquod , sed ρ ceventiam , ct honorabilioritatem ipsi uiset Sed is Uereellensis , in causa fuisIe , cur eidem supra Bri- Niensem , decernerentur prima subsellia. Profecto si de privilegio , ea in quaestione Vercellense in inter te Brixi ensem Episcopos. a numesIet , quis non videat , de eo , in Diploma te mentionem necessario faciendam fuisse λ Praeterea ejusmodi privilegium , nullis documentis, nullis Doctorum scriptis proditur . Ipse Di Dsertator , cujus de caetero , magni intererat , de eo aliquod testimonium proferre , ne quidam levissimum unum prokrt. Itaque jure &merito , illud veluti commentitium , ad qui Gquilias ablegamus . Patra et , qui primas cri- ira frientia in filiationes , Ieviter hausit , ex commun= seiuntio judicari quidqui. histori eum , Iuli Ialysiati osnoxium , si in nuuis antiqv -
,.s nocumenris conrineatur , qua in virorumi Artim cognitionem descenaeerint . Neque opus
es , ut cognoscatur , nuuiam Iatere Eocumen tum s
67쪽
tum , quo ram mentia fiaν , nultam Hefecim , in quo res memoria prodita eras . Haec do strina , quae verbis exortalis est nostri Dissertatoris fol. I 8. , ipsum . qui non satis apte impugnatores agit , prolatis regulis , quae in ejus caput verrunt, dc causam tradunt, aperta obire stationis arguit . Paria sunt , quae sequuntur .
Compertum esse, ait sol. x 4., Ecclesiam juniorem interdum praeserti dignitate, antiquiori , origine . Hoc compertum , probat ex Elencho , quem affert fol. x s. ex Codice Μ Capituli Metropolitani Mediolanensis , quiquα relatus legitur to. I. rer. Ital. Par. 2. sol 218., juxta quem, in sessionibus Conci li artis . alii que Vercellensis Episcopus primum, Brixi ensis seeundu m , & Novariensis tertium locu Moccupat : Visiostur Novarie is , inquit, Oer num in fessione horum suffraganeorum , locum renet. Primus origine Epycopus No riensis quid sibi velit, Episcopus primus origine , alii vi deant extitὶν P. Gaudensius , consecraιus a D. Simpliciam , M Aoebro ii successore . S. Am brosius circiter anno ChrisD CCCXCVII. , υ tacosit , postquam annos aXVI. menses IH , ctines V. sederit Vulsinam eenseat interam. Episcopos , Pr uis Novariensi , ρο cos ,
unum ne qui em rex e GHesiam ante quaν- tum faculum , ejus ara conditam A tamen Eccis variensis , propius ad quintum abu n,
68쪽
ve cosiam juniorem origine , virisse Elan=tate ve- sustiorem , eiarius Iucet sors , ct privilegium Bonor 3 Iocum inter um ah rabuit . Ubiter ad trutinam revoco ea , quae asserit
de obitu , & de sessione Episcopali D. Am-hrosi . D. Ambrosius , ait ipse , vita cessit anno CCCXCVII. circiter. Optime . Nam hoc anno , die sabbathi IV. Aprilis , Caessario , & Attico Coss. , obiisse, auctor est Paulinus: anno vero sequenti , hoc est Honorio , &Euthichiano Coss. , asserit Marcellinus. Am-hrosium , Episcopatum iniisse anno CCCLXXIV.
VII. Decembria , hoe est anno antequam Ua-Ientinianus vitam explesset, est certo certius ex eodem Paulino, & Hieronymo, idque e preme docet noster Dissertator sol. 82. itaquexetentis his epochis , quae indubitatae sunt , Ambrosius sedit tantvmodo annis XXII. men-sbus IV. , vel ad summum annis XXIII. mensibus quatuor circiter . Qua ergo critiee utitur noster Dissertator , dum Sancto Praesuli assignat in Episcopatu, λnnos XXVI. , menses IU., dies V. Haec tamen , & alia non pauca his similia , quae occurrunt in decursu , missa facimus, utpote ad rem nostram non facientia . Ad argumentum . Ex elencho allato , constat Episcopum Norivariensem, tertium occupare locum. Ego inde infero Eeelesiam Nov/riensem, antiquiorem esse, Omnibus aliis, quae sequuntur , ob .illam reis
gulam receptissimam, & pluries in Conei liis stibilitam , quod poste/ iores pyiωibus deseram
69쪽
Deum . Illud , quisnam censeat, ister XV. I-μοροι c. , hanc regulam non convellit. Nam non usae fieri potuit , quod hac interrogatione continetur, sed illud quod factum eis, attendi debet i in ubitata enuntiationis ιoco , ait P. Honoratus a Sancta Maria , Statiaenaeum
est , astram non esse , cur factum a gustae amis plectamur . rationem , illud fieri ρ tusse . Et hoc , potissimum cum res et, adversus regu lam , alias certam , ut ii e , qui nam eo eat 3 omnes ita censebunt docti , & eruditi , quo adusque opposirum , positive non de inon siretur . Meum non eth dignitatem , & antiquitatem Ecclesiae Novariensis tueri , quam certe non exturbat illud , quisnam censeat . Ipsi docti Novarienses. qui hoc aevo , tanta cum laude , rebus Ρatriae illustrandis in eum. bunt, ipsi scient , quin opera mea egeant , obtrectatores propellere. Illud certum eth , Ecclesiam Novariensem esse ex antiquioribus , de
dignioribus Lombardiae. Eam reXit ante aetatem D. Gaudentii , S. Laurentius Martyr , quem Μargarinus Bigneus to. 2. Bibliothecae eter. Patr. apud Caroluin a Basilica Petri,
Episcopum Novariensem , Episcopum Novariensem appellat ' . Eidem , jam usque ab obitu Auxentii , Episcopum tribuit
Auctor , quem tacito nomine refert Pu- cinelli in vita S. Ambrosiii cap. 1Ο. sol. 22Ο., dicens, quod mortuo AuXentio , V sentinianus Imperator, vaeante Iede Meviolanensi , conva cari fecis omnes Episcopos Provinciales , Hese
70쪽
eeu nsem , Comensim , Novariensem , Taurinensem , Ventimine sem, Iicinensem , Lavaeensem , ca ersque ex flInuimis Urbibus , o Provinciis , ni succis rem eligerent . Eam , in vita MI. S. Gaulentii, quae est in Archivio nostro , legimus D. Eusebium . dc D. Gaudentium , rexisse utrumque simul. Legimus in eadem vita, quod temporibus D. Ambrosii , D. siaudentius jam viscopabatur , ut ejusdem vitae verbis utar . Demum ipsius Ecclesiae antiquioritatem,
invicte probat, ipse sellionis loeus qui Episcopo Novariensi in Elencho allignatur. Non est cur immorer in examinanda historia S. Martiani , Episcopi Dertonensis, de qua valde dubitant eruditi , statuentes primum Epi- scopun Dertonensem, S . Exuperantium , Discipulum S. Eusebii, qui ecrte antiquior non est S. Gaudentio . Nec uiget . aut aliquid officit
exemplum S. Diogenis , Episcopi Januensis ,
qui lub criptus dicitur anno CCCLXXLI. Concilio Aouileiensi . Nam hac cpocha , vellusiores procul dubio sunt S. Eu'ebius Vercellensis . & S. Gaudentius, qui simul Novariensem administrarunt Ecclesiam , ut paulo ante dicebamus. Laudabile sane non est noliti Di Dsertatoris consilium , qui ut nutantem , lesuo pondere ruentem , ultro sibi male demandatam Provinciam , tueatur , Ecclesias inter se committit .
Sors , concludit sol. I 6. , ct privilegium Boin proris . Iocum inter um diffristiis . Contendit