Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate ..

101쪽

XUIII VERITATES. LXXVIItis eum Sch usa constitutum visitantibus,

quod postsum dissessum falsa quadam s

erronea contra Sedis Apostolicae uectoritatem Constantia facta essent. Vnde Oratores

Christianismi Regis se nierunt cum

Cardinalibus ad edis Apostolicae iura contra aduersirios tuenda. Dissertatione II cap. 2.3. Cardinales non solum sustinuemunt, Ioannis XXIV. Auctoritate Concilium

dissolui potuisse sedes Nationibus Auctoritatem Constantiensis Concili supra Pontificem extollere cupientibus obstiterunt , ac Una cum Regis Gallia oratoribus ad fponem Uuartam venire noluerunt, nisid ista in primo eius Decreto clausula de reformanda Ecclesia in Capite, in membris, s omisso secundo Decreto de potesate coactiva Concili supra Ponti scem Dissertat. I. cap. q. q. Sacriam Cardinalium Collegium essione Guarta publice admonuit Nat Iones, quod pradicta Decreta sine sit scienti xamineos deliberatione debita conclusa fuerint, iliaque materia in aliud tempus differri deberent, qua patiuntur magnas difficultates s maturam exigunt delibes c a rav

102쪽

LXXVII OCTODECIM γ ritionem. Dissertat. H. cap. 2. a t. a.

s. Cardinales videndo, quod Nationes sine debito examine communi deliberitione Articulos, Clausulas Sessione Uua ta omissas'ιblicare olebant Sessione uinta, secreto protestati sunt in camera paramentorum Palati Constantiens is , quod propter scandalum euitandum ad Sessionem iliam ibant, non animo consentiendi his, qua audiuerant in ea flatu debere Diss.

6 Regis Christianis mi Oratores , qui

iam dudiim sese Cardinalibias comunxerant, eodem modo protestati sunt ante Sessionem cuintam Ead Dis cap 7. Cardinalis florentinus , ad quenta tamquam ad Oltimum Cardinalem nectabat Decretortim publicatio rogatus et onesuinta, ut legeret Decreta, id facere recusauit, eleritas Polaaniensis ea permodum Constitutionum Inodalium legit quia Cardinatis Florentinus ea legere noluit ibidem. 8. Cardinalis Praestes Sessione cuinta non

tulit sufetium pro sed Collegio Cardinabum sed nec Prasides Nationum pro ipsit votum tulerunt sed Aicut a Se Son

103쪽

VERITATES. LXXIX

Tertia se a Nationibus spararant, tracum Nationibus de rebus in Concilio a. tuendis deliberare noluerunt; fuitque pri mum Sesone XI a Cardinale Praeside prosis Collegio Cardinalium Placet dic um.

Ibidem. s. Concilium Constantiensi tentauit δε- annem XXIII. deponere tamquam Schf maticum s Haereticum, sed ob Cardinalis S. Marci admonitionem , quod neque a fautoria sibi Hatis, neq; de crimine haeresis constaret, actum es a Cardinalibus, Rege Romanorum, Nie putatis Nationum, utilis ius Ioannis constensius obtineretur, qui a quinque Cardinalibus hanc ob rem ad oppidum Selia mi is rogatus sua depossitioni

consentire , idipsum acceptauit , s ex abundanti renuntiauit. Dissert. II cap. a. io Gregorius XII noluit Ponti catuli dere, nisi duo obseruarentur a Concilio, qu rum primum spectat ad Ioannem XXIII. cuius ne nominis quidem mentionem fieri molebat secundum ad ipsam Concili con-K ocationem, quam Ioannis auctoritate factam pro illegitima habebat . ideo no-Nam auctoritate sua instituendam esse esse

104쪽

Lxxx OCTODECIM 1 obedientia Benedicti XIII. Concordita inise cum Deputatis Concili sub vari

conditionibus, quaru prima,quod ab utraque partes eret noua conuocatio, , Patres Comstantienses in litteris conuocatoris absis rentis titulo Generalis Concilis dixeruntq, Legati Regis Arragonum , se Concilium Conseantiense pro Generali nolle agnosere,neo'. in eo de rebus ad Concibum Generatineritantibus agere melle ante aduentum Legatorum Regis Velia. Eiusdem cum Rege Arragonum sententia fuerunt catera Reges Obedientia Benedicti , qui mentem syam in litteris ad Congregationem Constantiensim ea de re frinis claris me empserunt. Disseri II cap. 3, Ia NatioHispanica possuam Vnionem repudianis Decretum Constantiense Sesionis XIV. de non eligendo Pontifice abri ueconsensu Concilis, dixitque, se ad illud o

seruandum non teneri , quia dum flatu batur , non adfuerat, illamque Hispanorum sententiam probauerunt Nationes Itaticis altica in communi protestatione omnium nomine facta. Ibidem. I 3. Sacrum Cardinalium Collegia cum

tribus seu adictis Nationibus obsitis m

105쪽

UERITATES. LXXXItioni Germanica volent , ut praecederet

reformatio Ecclesia in Capite Curia Romana ante elemonem Pontificis. Cumque monstratum fuisset, quod iuxta D creta Concili electio Pontificis pracedere deberet ipsique Cardinales cuncta Germanorum machinamenta sperassent, Nationi Germanica petenti cautionem per Decr tum irritans in forma, quod futurus Pontifex ante coronationem S administrationem aliquam reformaret Ecclesiam, restonsum fuit, quod Papa electus ligari non potes , factumque es Decretum de res manda Ecclesi. sine illa poena et e coactionis mentione Dissert. IV cap. 2. I a Cum inter capitula reformationi uturi Pontificis iudicio reseruata unum esset, Propter quarequomodo Papa possit comrigi s deponio post electionem Marti-n cuinti Natio Germanica contenderet,

non o flum crimen harsos, sed ob alia quoque crimina corrigi s deponi posse ,

magnus ille Pontifex non solum quidquam ea de re decerni voluit, sed Natioms Germanicae opinionem nouitatis arguit, Ῥι- lentio obuoluendam censuit, eiusdemque sententia plures Nationes fuerunt, ut in tem

106쪽

LXXXII OCTODECIM

minis habetur in Respons Martini V. quod ex duobus an sirinis Codicibus

edit uini est. Vide Dissertationem III cap. 2. s. Martinus V Aiactoritate Apostolica approbauit, confirmauit, communiuit, mi cauit Decreta Constantiensis Concilis contra Bohemos, in fessum s Hus is materia dei edita . eadem auctoritates pomi defectus squiforsan ob nonserumta flemnitates iuris intertienerint. Edidit autem specialem Tullam hac de re ante Sestonem XLIV anno 1418 . o faxo xmlendas Martisvis de acit Regsum authenticum eiusdem Pontificis, quod in L nise Apostolica edis ad perpetuam res m moriam asseruatur. Vide Dissertationem III cap. 6 16. Idem Pontifex cismaudisset, Legatos Polonia appellare telis ad futurum Concilium , quia libellus famosus Ioannis a Falcimbergh in Regium, omne Pol

num nomen conscriptus a Martino una

cum alijs libellis icclesio Hus damnatus non fuerat , edidit in Consistorio mblico 6. Idus Marti constitutionem adpem tuam rei memoriam , qua declarat quod nullifalsi, a supremo Iudice videlia

107쪽

VERITATES. LXXXIII

cet Apostolica ede, seu Romano Pontifice Iesu Chris Vicario in terris appellar aut libus iudicium in causis fidei declinare. Diff. III cap. q. 17. Legatis Polonia appellationem Sessio-m XLV. profectui volentibus Martinus V silentium seb poena excommunicat IOHIs imposuit, s his omnium Nationim ac Cardinalium Decreto de damnando i Segone publica ante nem Concili libello Ioannis Falc ense b contradivit, s ne fieret , fecit. Dissert. III cap. q. I 8. Martinus V tam Sestone XLV. occasione tentata per Legatos Polonia appellationis ad futurum Concilium, quam

post Sessionem illam, nem Concili ad

instantiam Regum irincipum quadam Decreta Constantiensi approbauit, alia etero reiecit, minime in aucioritatem recipi , significauit. Ex citis essione XLV. Manusiriptis Bibliothecae Vaticanae Codicibus. Vide Dissertatione II caput 3. 9 Dissertatione III caput . XI.

108쪽

LXXXIV

PETRU Plaous anno Issos die 29. Maii in Orationes, quam habuit coram Patribus Pisani Concili non solum non probauit, Concilium esse supra Pontificem, sed etiam adiunxit, quod haec esset sententia niuersitatis Parisiensis,in aliarum niuersitatum Galliae Cap. 21. pag. II Trach. sui Historici prima editionis in . et Episcopus Novariensis idem testatus est de centum tribus Doctoribus ac Licentiatis in Theologia desuper consubiis,& affirmauit, qubd praeter Galliae Via1- uersitates, ita quoque sentirent niuersitates Bononiensis Florentina . Ibidem, pagina II. sequenti.

Qu3stio de superioritate Concilii

non solum Pisis agitata, sed etiam decisa fuit in fauorem Concilij. Traet Histor.

Nulla unquam qu stio mellius examinata suit, quam haec, antequam Decrem

109쪽

Vndecim errores. LXXXVta Constantiae de illa edita sunt Sessionib. IV.&V. Tract. Histor cap. 23 pag. Fq. Codices anuscripti deseel uosi sunt , qui non habent in Decreto primo Sessionis Quartae hanc clausulam: Et ad reformationem Ecclesia Dei in Capite, ef in membrIs.Traet Historici cap. 23 pagi

6 Ioan Gersonius Cancellarius niuersitatis Parisiens recitauit Decretum

primum Sessionis Quarta cum supradicta clausula in Sermone suo , quem Constantiae habuit pro Viauio Regis Romanorum, in Sermone habito ibidem secundit minica post Epiphaniam,&in Traefatibus de Potestate Ecclesiastica, ac Appellationea Summo Pontifice. Traet Histor capite

Moderamen, quod Imperator Sigismundus inuenit, ut discrepantes a dinalium,& Patrum sententias quoad Decreta Sessione IV. publicanda sibi inuicem concilliaret, fuit, ut ex duobus Decretis de Potestate Ecclesiastica apud Nationes conclus Primum ederetur de Potestate Constantiensis Concisi: in determinandis

rebus, non solum ad Fidem, ad Schi

110쪽

LXXXVI Undecim errores .ma, sed etiam ad reformationem Ecclesi spectantibus Tract. Histor cap. 23. Pa gina FI. Post Patrum, Cardinalium ,- ratorum Christianissimi Regis oppositio

nem , conuenerunt omnes in eamdem

sententiam quoad Decreta de Potestate Ecclesiastica Sessione, publicata, ut dici potuerit, communi omniu consensu , Via

sum es Spiritui Sancto, nobis Tract.

Histor cap. 23 pag 2F6s Martinus V duabus vicibus approbauit Decreta Sessionis V. V., prote satus est, se ea inuiolabiliter velle obse uare. Train Histor cap. q. pag. 26Fio Eiusdem Pontificis Constitutio de non appellando a Supremo in causis Fb dei Iudice Romano Pontifices, intelliget da est de non appellando ad Episcopos

particulariter sumptos, non vero in Oncilio Generali adunatos. Tract. Historici cap. 26 pag 27SII Confirmatio Martini V. M alimrum Pontificum , qua Concilia approb runt , nihil aliud fuit, quam consensus quem ipsi que ac ali prςbere debebant. Trach. Histor cap. 26 Pag, 79