Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate ..

332쪽

bitam suisse appellationem ad Generale,

Concilium Verba illius Pontificis nimis manifestam si sunt , quam ut in dubium reuocari possint: Num fas est a Supremo Iudice, τί-

delicet Aristolica ede sis Romano Pontifice Iesu Christi Vicario in terris appe

lare Appellationem a Romano Pontifice interdicit Martinus V. rationem quoque adiungit, quod nimirum Pontifex sit

Iesu Christi in terris Vicarius , adeoque diuinitus ouili Ecclesiae praepositus, doSupremus , Ut vocat ibidem , Iudex constitutus. Haec sunt verba , quibus clariora desiderari non possunt, δί quae adeo Ioannis Gersoni scriptis aduersa sunt, Vt erroris ea conuicerint , ac Auctorem in inte pretandis sessionis quintae Decretis longe a Martini V mente hucusque alienum I. Ah, c fuisse monstrarint. Neque id latuit Gera η sonium, qui Tractatum, .s auliceat a Summo Pontifice ap pellare, comtra Martini Constitutionem edidit in D cretum illud Pontificium ex aduerso una Synodalibus Constitutionibus anno I IS. sexto Aprilis Constantiae editis pugnare, totisviribus probare contendit. Cum

333쪽

Caput IV. os Cum autem Synodales Constitutiones illae sint ipsa duo priora Decreta sessione quinta de potestate Ecclesiastica sine communi deliberatione contra protestantibus Cardinalibus, Regis Galliae Oratoribus edita,vi Ioannes Gersonius ea de superioritate Concili intellecta per Martini V. Constitutione infirmata fuisse clarius probauerit, quam ut ipse D. Maimbourg id pertinaciter negare ausus sit, adiungit Auctor iste: Qui diu D. scholarate his non p ἰis obstantibus velit, quis Martinus V hac bs se Constitutione condemnet absolute prohibeat omnem appellationem ad V ἡόti 'a niuersale Concilium, respondebitur ipsi sine ulla dissicultate, quod etiamsi ita es

tu , quia facto non fuit Conciliariter neque Sacro approbante Concilio, neque secum consensu Ecclesiae, quae numqu*m

voluit , in omni casu prohibitam esse eis a pomtesto a ooellationem a Papa ad Oncilium is rer,&Sacro ip-Verum ouam vanum Ut hoc nugiUna , , nimiecte vel me tacente, quisque facile percipiet. Eglisse, qui sa

Constitutio illa , inquit , alm bourn isti, luon

acla non es Conciliariter , neque ac se aliis cas appes

approbante Concilio: Sed quid inde Se

334쪽

qui turn ex eo , Constitutionem illam a Martino V. factam non fuisse, vel Decreta sessionis quintae ab eo non suisse reprobata Constitutio in Consistorio publico die a Marti anno I IS praesentibus Romanae Ecclesiae Cardinalibus a Martino V. Constantia edita fuit, cum omnes Patres in eadem Civitate aderant, qui in nulla ex sequentibus sessi onibus se Martini Decreto Opposuerunt,quin potius illud ipsum Aetis sessionis quadragesima quintae ins ri passi sunt. Cum enim sessione quadragesima quinta finis imponendus esset Concilio , Oratores vidissent, nihil circa damnationem libri Ioannis a Falchenbergis ' i; a ibidem publicandum fore, rem nouam L 1: ως - - at Regb aus, nyali Martinus Crom rus armiensis Episcopus lib. 8 de gestis Polonorum , ad futurum Concilium , qtiod in decimum annum indicebatur,pro-gfocarunt. Agunt de hac appellatione Α- ista Concili tam edita quam inedita, omnium autem fusissime Protonotari Con- Ana c., ,hfibis stantiens Concisi in compilatione a se

itio Psotomia iacta, in qua referunt, quod cum nonnul-

' li tilium dicerent , tumultum fac rent, Martinus V imposito omnibus si

335쪽

Caput IV. O lentio dixerit respondendo ad praediicta , quod omnia singuia Decreta Cons in tonsis Concili approbabat ratificabat, quae in materia dei conciliariter patui et

erant, non autem alio, neque alio modo.Qu responso prudentissimus ille Pontifex, ut ostendimus supra, significabat,que-nam Decreta confirmabat, quae auctoritate Apostolica probare nolebat. Ac de Decreto in primas contra propositionem IO- annis Parui Constant ae dico, quod a tinus in Bulli sui confirmatoria miserat,&contra quod Ioannes a Falchenbergin famoso suo libello aperte sentire visus erat , satis superque ostendit , illud ipsum a se probari ac confirmari , quia . conciliariter in materia fidei conclusum, determinatum, statutum erat. De ipso autem libello non solum hac crudelissima haeresi , sed multis quoque aliis erroribus referto , ob quos Sacrum Cardinaliun Collegium&omnes Nationes illum damnarant, .in euione publica damnandum statuerant, clare ostendit, sese e- Cretum Nationum , collegi Cardinalium noluit se in auctoritatem admittere.

Vnde cum Paulus Vola dimiri unus ex O

336쪽

ratoribus Polonis vellet prosequi appellatioiaem , eamque ex quadam cedula legere coepisset fuit ipsi per D. Augustinum , de Lance is calem Advocatum Consistorialem de mandato Domini nostri mpa, ut idem Augustinus asseruit ibidem

coram eodem Domino nost o santem impositum flentium se poena emcommunicationis quo quidem silentio impost , idem

Paulus tacuit, c. Haec ipsius Constam tiensis Concilii Protonotari in Actis in blicis ex mandato eiusdem Concili comscriptis, ex quibus in primis satet, a tinum V se superiorem ostendisse Coli gio Cardinalium, cunectis Nationibus, Sanctum Constantiens Concilium integrantibus Secundo patet, se superioren fecisse Patribus non solum seorsim siue nationaliter,&extra sessionem publicam, sed etiam simul, siue in sessione conciliariter statuentibus : Martinus enim appellationem a Sedis Apostolicae iudicio ad Concilium Vniuersale prohibens , Ne quidem Iudicio conciliari se subie stu ostendit, quinimo, tesse Gersonio, Romanum

Pontificem pro supremo in materi; fidei Iudice , a quo ad Concilium Vniuersat

337쪽

Caput IV. O9 appellare non lice palum asseruit. Vnde sessione quadragesimi quinta Polonis appellationem a iudicio suo ad liturun L.

Concilium interponere olentibus non

solum obstitit, sed quod caput est, in ipso

Constantiensi Concilio, in sessione publica, coram Sacro Cardinalium Collegio cunctis Nationibus appellationem Polonorum reprobauit, talentium ipsis sub poena Xcommunicationis imposuit Mpraetermissa damnatione libelli Ioannis a Falchen berisnem Constantiens Concilio, quod post trium obedientiarum unionem Vniuersale euaserat, imposuit. Quod itaque Martinus; a tribus obedientijs Constantiae in legitimum Pontificem electus numquam approbari Decreta sessionis quinta de superioritate Concili intelle sta, sed ea illo sensu improbarit, ac infirmarit, colligitur ex Aetis Gestis Concili , quorum fidem in dubium ,

reuocare non ilicet , inprobatur ex cra ptore coaetaneo Ioanne Gerson cuius testimonium Ecclesiae Gallicana suspeetum csse nequit. Ex hoc enim Auctore toties DD. Maim bourg laudato , toties Sedis A

338쪽

21 o Dissertatio III Caput IV.

Martinus V declarans, 1 itum esse a S dis Apostolicae iudicio aps tiare , improbari Decreta sessionis quintae de superi ritate Concili intelle Ra . Probat id e sonius in Tractatu , An .s quomodo a p-

pellare liceat, ubi Decretum Martini de non appellando, hanc ob causam totis bribus impugnat. Caeterum non Concilij, sed edis Apostolicae auctoritas suprema est in terris, utpote ad quam etiam a Concilijs appellare,tes e Gelasio I , semperiem missum sitit, ta qua ne quidem ad Oncilium , teste Martino V. , appellare Vmquam licebit Romanus igitur Pontifex tamquam supremus Ecclesia Iudex potestatem habet, supra quam in terris Christus Dominus nullam aliam Constituit. Haec Martini V mens esst, hoc iudicium, haec sententia Actis ipsis inserta ita ut, si Concili uni Constantiens iuxta interpretationem Basileensium hactenus fuerit Ecclesiae Gallicana Palladium, iuxta sensum Martini V futurum sit supremae auctoritatis Apostolicae Praesidium aropugnaculum .

339쪽

C T A

CONSTANTIENSIS CONCILII

A D SENSUM ET AUCTORITATEM DECRETORUM DE POTESTATE E CAE L E MI AI IN ASESSIONIBUS

QSARTA ET I INTA EDITORUM SPECTANTIA

EX PLURIBUS MANUSCRIPTIS

INDU BITATA FIDEI CODI cIBVS PRO MAIORI PARTE NUNC PRIMUM IN LUCEM EDITA.